Tuesday 31 March 2009

Τα δαιδαλώδη μονοπάτια του google

Σήμερα το πρωί έδειξα τον κακιασμένο μου εαυτό. Άφησα ένα σχόλιο στον φίλο Περαστικό γιά να ζηλέψει. :-)

Ε, ανώδυνο ήταν το σχολιάκι μου, έγραψα αυθόρμητα ότι σκεφτόμουν εκείνη την στιγμή.
Στα πιό "σοβαρά" μου σχόλια διασταυρώνω στοιχεία, αλλάζω τις φράσεις, αυτολογοκρίνομαι. Υπάρχουν σχόλια που τα έγραφα 2 μέρες πριν τα δημοσιεύσω. Αλλά ετούτο το σημερινό γράφτηκε και δημοσιεύτηκε σε δευτερόλεπτα.

Εκ των υστέρων με έπιασαν οι αμφιβολίες μου. Κι αν ήταν κοτσάνα αυτό που έγραψα; Στο σχόλιο γράφω ότι είδα ζαρκάδι. Το είδα πραγματικά ή τάχω όλα αχταρμά στο κεφάλι μου; Να σημειώσω εδώ ότι μερικά ονόματα ζώων τα ξέρω στα γερμανικά αλλά όχι στα ελληνικά. Η το αντίστροφο. Η μόνο στα αγγλικά και όχι στις άλλες γλώσσες.
Κάποια γκρίζα γάτα γύρναγε στο μυαλό μου και με παίδευε. Ποιό είναι το ζαρκάδι τελικά;

Αυτό που είδα εγώ, αυτό που εννοούσα στο σχόλιο στον Περαστικό, είναι το ζώο που οι γερμανοί ονομάζουν Reh. Πάμπολλα από αυτά ζουν στους γερμανικούς αγρούς, είναι κοινότυπο θέαμα.
Ρύθμισα λοιπόν το google στο να μου δίνει μόνο γερμανικές σελίδες, πληκτρολόγησα την λέξη και μέσα σε δευτερόλεπτα είχα την φωτογραφία, το άρθρο στην Βικιπέδια, περιγραφές γιά την ζωή του, τις συνήθειες του, τις (υπο)κατηγορίες και οτιδήποτε μπορεί να βρει ο κάθε ενδιαφερόμενος σε μιά μηχανή αναζήτησης γύρω από αυτό το όμορφο ζώο.

Προκειμένου να διαλύσω τις αμφιβολίες μου, απέμενε τώρα να αποδείξω ότι το γερμανικό Reh και το ελληνικό ζαρκάδι είναι το ίδιο ζώο.
Ξανά η ίδια μέθοδος, ρύθμισα το google στο να μου δίνει μόνο ελληνικές σελίδες, πληκτρολόγησα "ζαρκάδι" ... και έμεινα άναυδος.

Στα top-5 ελληνικά αποτελέσματα γιά το ζαρκάδι υπάρχουν 3 λινκ κυνηγετικών συλλόγων και 2 λινκ με συνταγές γιά ζαρκάδι. Οι 3 πρώτοι δηλαδή μας λένε πως θα το σκοτώσουμε και οι 2 επόμενοι πως θα το μαγειρέψουμε.
Συνεχίζω στα παρακάτω αποτελέσματα του google. Κυνηγοί, συνταγές, κυνηγοί, συνταγές, κυνηγοί ...

Στην 20η θέση των αποτελεσμάτων μια εγκυκλοπαίδεια. Επί τέλους, θα μάθω γιά το ζαρκάδι.
Η καταχώριση περιλαμβάνει 4 λέξεις (ακριβώς) και καμμία φωτογραφία. Ανατύπωση από το λήμμα ζαρκάδι: "θηλαστικό ζώο του δάσους". Κάτι που είναι λάθος, γιατί το ζαρκάδι ΔΕΝ ζει στο δάσος.

Στην 28η θέση ένα ερωτικό ποίημα, λίγες θέσεις παρακάτω ένα θεολογικό κείμενο με τίτλο "το ζαρκάδι και ο χαμένος παράδεισος". Επειδή το λινκ περιέχει και την λέξη Βατοπέδι, δεν άντεξα να διαβάσω αυτό το κείμενο και δεν ξέρω τι λέει.

Συνταγές, κυνηγοι, συνταγές, κυνηγοί, συνταγές... Η πιό διαδεδομένη φαίνεται να είναι το ζαρκάδι με μέλι και ακολουθείται κατά πόδας από το ζαρκάδι με κάστανα.

Η ελληνική Βικιπέδια δεν διαθέτει ζαρκάδι.

Ακόμα πιό κάτω, από την 50η θέση του google και μετά.
Κάποια κοπελίτσα στο φεησμπουκ ονομάζει τον εαυτό της ζαρκάδι. Δεν μπαίνω στον κόπο να ψάξω φωτογραφίες ;-)
Κι άλλα θρησκευτικά κείμενα που περιέχουν ζαρκάδι ("τα ζώα της Βίβλου").

Κι άλλες συνταγές. Χιλιάδες συνταγές με ζαρκάδι.

Τελικά, και μπροστά στον κίνδυνο να γελοιοποιηθώ στον Περαστικό, μπήκα σε ένα κυνηγετικό σαίτ και βρήκα φωτογραφία. Χρειάστηκε μάλιστα να μπω σε 2-3 σαιτ, γιατί δεν έχουν όλοι οι κυνηγοί φωτογραφίες.

Τώρα μπορώ να βεβαιώσω επίσημα, ότι σήμερα το πρωί είδα 4 ζαρκάδια. Ναι, είναι πλέον τσεκαρισμένο, ότι το γερμανικό Reh και το ελληνικό ζαρκάδι είναι το ίδιο ζώο.

Με μιά διαφορά.

Το γερμανικό Reh είναι ολοζώντανο και χοροπηδάει στους αγρούς. Το ελληνικό ζαρκάδι είναι μαγειρεμένο - κατά προτίμηση με μέλι.

Δεν ξέρω αν αυτό το παράδειγμα είναι αντιπροσωπευτικό. Πιστεύω ότι είναι, αλλά δεν έχω στοιχεία.
Ο ελληνικός τρόπος γιά να βλέπουμε το περιβάλλον είναι είτε να το σκοτώνουμε είτε να το μαγειρεύουμε και να το τρώμε.

Το κείμενο αυτό αφιερώνεται σε όσους πιστεύουν ότι στην Ελλάδα δεν έχουμε Παιδεία και σε όσους ψάχνουν τα αίτια.

Αφιερώνεται επίσης στην μικρή γκρίζα γάτα που έκανε κατάληψη στο μυαλό μου και με ανάγκασε να ψάξω στο google γιά ζαρκάδια.

5 σχολια:

violet 31 March 2009 at 22:32  

Καλησπέρα!
Πολύ ενδιαφέρον κείμενο ειδικά όσoν αφορά το τι μπορεί να βρει ή να μην βρει κανεις στο google.
Για άλλη μια φορά σκεφτηκα πως κανω καλά όταν ψαχνω για κατι να κοιτω πρώτα στην "Παπυρος"(απο συνηθεια.... δε λέω) και να μη χάνω το χρόνο μου στο διαδίκτυο.
Ίσως και επειδη δεν περιμενω να βρω στο διαδικτυο αυτο που ψάχνω (στα ελληνικα μιλαμε παντα)
Τα δικά σου συμπεράσματα απο πολλες αποψεις ειναι πολυ λυπηρα...


Πάντως επειδη έτυχε λογω δουλειας να διαβάσω προσφατα για τα όμορφα αυτα ζωα, ειναι ζωα του δασους, απλα το χειμωνα κατεβαινουν στις πεδιαδες για τροφή...και εισαι μαλλον πολυ τυχερος που μπορεις να τα βλέπεις σε τόση αφθονια κοντα σου, μια που στην Ελλάδα έχουν περιοριστει στα βουνα της Πινδου και της Β. Ελλάδας :(

Περαστικός 1 April 2009 at 10:50  

Ζήλεψα! Και ζαρκάδι να μην ήταν, ένα άγριο ζώο τέτοιου μεγέθους στο περιβάλλον σου είναι εντυπωσιακό :) Θυμάμαι και εγώ την έκπληξή μου όταν είδα για πρώτη φορά ελεύθερα ελάφια στα προάστια του Λονδίνου, σαν να λέμε στην Κηφισιά. Μάλιστα, έχουν αυξηθεί και εμφανίζονται πλέον πολύ πιο κοντά στο κέντρο της πόλης και σκέφτονται τρόπους ελέγχου του πληθυσμού τους, και για το δικό τους καλό: http://www.london.ca/d.aspx?s=/Trees_Lawns_and_Gardens/UrbanDeerManagement.htm Μπορείτε να φανταστείτε αντίστοιχη κατάσταση στην Αθήνα; (Εδώ ρίχνουμε τρελό και ασυγκράτητο γέλιο που κάνει όλο τον «νορμάλ» κόσμο να τρομάζει). Θα γεμίζανε τα μαγειριά με κρέας ελαφιού. Πολλούς εχθρούς έχει ο νεοέλληνας, αλλά κανέναν σαν τη φύση. Τη μισεί θανάσιμα, δείξε του ένα δάσος και φαντάζεται οικόπεδα και βιλίτσες, δείξε του ένα άγριο ζώο και το φαντάζεται είτε στο πιάτο του είτε ως απειλή, προσέθεσε και το κόμπλεξ του χωριάτη που καμώνεται τον πρωτευουσιάνο (δεν μιλώ για τον άνθρωπο που ζει στο χωριό, αλλά για τη γνωστή νοοτροπία που αγγίζει και πολλούς πρόσφατους ή λιγότερο πρόσφατους κατοίκους πόλεων) και καταλαβαίνεις τι μίγμα έχουμε.

violet 1 April 2009 at 14:46  

@ Περαστικέ, ακριβώς αυτό ένιωσα κι εγω, ζήλια...μια που τα ζαρκάδια είναι πανέμορφα ζώα.
Πάντως αυτη η αρρωστημένη νοοτροπία των ανθρώπων ίσως να ειναι και αθηναϊκό φαινόμενο. Πιστεύω πως στην ελληνικη επαρχία τα πραγματα ειναι λίγο διαφορετικά και οι άνθρωποι πιο υγιείς από πολλές απόψεις.

Το παραδειγμα σου με τα ελαφια μου θυμισε μια φίλη μου που εργάστηκε για καποια χρονια στη Λήμνο. Το χειμωνα λοιπον όταν χιονιζε στο νησι, κατεβαιναν τα ελαφια για να βρούνε τροφή μέχρι την πρωτεύουσα του νησιου, οπου οι άνθρωποι τους φερονταν πολυ φιλικα και τα τάιζαν.

Jolly Roger, συγγνωμη για την καταχρηση του χωρου....για άλλη μια φορα εισαι τυχερος με τις εικονες που ερχεσαι σε επαφη!

Jolly Roger 1 April 2009 at 17:15  

violet, για αυτα που ηθελα να πω, το ιντερνετ ειναι πιο ακριβες "εργαλειο". Δεν χωραει αμφιβολια, οι πληροφοριες μιας εγκυκλοπαιδειας οπως ο Παπυρος ειναι και πιο πληρεις και πιο εγκυρες απο το 'νετ.

Αλλα ο Παπυρος δεν κανει κοινωνιολογια. Δεν διαχωριζει αναμεσα σε "σημαντικες" και σε "ασημαντες" εννοιες. Για τον Παπυρο, ολα ειναι λημματα - καταχωριζονται δε αλφαβητικα, οχι κατα σειρα σπουδαιοτητας. Αντιθετα οι σελιδες στο 'νετ φτιαχνονται απο τον μεσο ανθρωπο. Ειναι γι' αυτο αντιπροσωπευτικες της καθε κοινωνιας.
Το google ειδικα κατατασσει τις σελιδες *αυστηρα* κατα σειρα σπουδαιοτητας.

Ξερω μεγαλες εταιρειες (πελατες μου) που εχουν ξοδεψει 5ψηφια ποσα σε ευρω μονο και μονο για να "ανεβουν" στην καταταξη του google. Για τις πρωτες θεσεις δινονται μαχες ολοκληρες.

Οταν λοιπον το google παρουσιαζει το σαιτ ενος κυνηγετικου συλλογου στην 1η θεση, αυτο σημαινει οτι ολη η κοινωνια θεωρει αυτο το σαιτ σαν το σημαντικοτερο για το συγκεκριμενο θεμα.

Οπως και οι διαφημισεις στην τιβι, ετσι και οι σελιδες στο 'νετ "καθρεφτιζουν" μια κοινωνια. Και ειναι σημαντικο αν μια κοινωνια βλεπει (πλειοψηφικα) ενα ζωο σαν γευμα στο πιατο η σαν ανεξαρτητη και ελευθερη οντοτητα.
Ειναι χαρακτηριστικο για μια κοινωνια το αν ενδιαφερεται να μαθει "τι ειναι αυτο" ειτε αν ενδιαφερεται να μαθει "πως τρωγεται αυτο".

Το παραπανω κειμενο δεν ειναι (ενα ακομα) ζωοφιλικο παραληρημα. Για τα ζαρκαδια ειμαι αδιαφορος. Και να εξαφανιστουν στην Ελλαδα, θα υπαρχουν αλλου. Ουτε με εχουν πιασει περιβαλλοντικες ανησυχιες.

Εκεινο που με τρομαζει ειναι ο τροπος που ο σημερινος ελληνας βλεπει τον κοσμο γυρω του. Σαν γευμα στο πιατο.
Δεν θελει να μαθει απο τον αλλο, δεν θελει να διδαχτει. Δεν εχει καν την περιεργεια να γνωρισει τον "αλλο" ετσι οπως ειναι (ειτε ζαρκαδι ειναι αυτος ειτε μεταναστης ειτε ο ερωτικος του συντροφος).
Το μονο που τον ενδιαφερει, ειναι το πως θα ωφεληθει απο τον αλλο.

Jolly Roger 1 April 2009 at 17:16  

Φιλε Περαστικε, κουραγιο.
Δεν εχω τι αλλο να σου ευχηθω.

  © Blogger template 'Solitude' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP