Sunday 13 January 2013

Τι νέα;

Διαβάζω πολιτικές αναλύσεις. Ένα βίτσιο έχω κι εγώ, μη με δέρνετε παρακαλώ. Παλιότερα σχολίαζα κιόλας, συχνά. Εδώ κι έναν περίπου χρόνο νιώθω ότι όλα πιά έχουν ειπωθεί. Δεν απομένει παρά η δράση, την οποία όμως δεν αναλαμβάνει κανείς. Πάντως συνεχίζω να διαβάζω αναλύσεις. Θέλεις από κεκτημένη ταχύτητα, θέλεις από συνήθεια, θέλεις από βίτσιο.

Πριν μερικές μέρες έπεσα τυχαία πάνω σε μιά (ακόμα) ανάλυση μιάς μπλόγγερ. Την βρήκα βαρετή και λανθασμένη σε αρκετά σημεία, γι' αυτό δεν δίνω λινκ. Το χέρι μου πληκτρολογούσε ήδη το επόμενο σαιτ, όταν το μάτι μου έπεσε τυχαία πάνω στο πρώτο σχόλιο. Το μεταφέρω αυτούσιο:
"μωρή @#$&^$ να σταματήσεις να βάζεις στο στόμα σου τον Χ γιατί θα έρθω εκεί να σε ξεσκίσω".
Μου κίνησε την περιέργεια και διάβασα και τα υπόλοιπα σχόλια. Όλα ήταν σε ανάλογο στυλ και με πάνω κάτω το ίδιο περιεχόμενο.

Στην αρχή δεν κατάλαβα τίποτα. Τι σχέση είχε ο Χ και ποιός ήταν; Ένα γρήγορο ψάξιμο στο γκουγκλ μου αποκάλυψε ότι πρόκειται γιά τραγουδιστή του επιπέδου σκυλάδικου της εθν. οδού. Η σχέση του με το επίμαχο ποστ ήταν ότι η μπλόγγερ είχε αναφέρει τον Χ στον επίλογο της ανάλυσης της. Δεν το είχα προσέξει στην πρώτη ανάγνωση, μετά το είδα. Τίποτα αρνητικό δεν έγραφε η γυναίκα. Κάτι στο στυλ "δεν μας φτάνουν τα βάσανα μας με την κρίση, έχουμε και τον Χ να μας δίνει συμβουλές από την τηλεόραση".

Κανένας δεν ασχολήθηκε με την πολιτική ανάλυση. Σωστή - λάθος δεν έχει σημασία εδώ. Εκείνο που με κούφανε είναι ότι ένα ολόκληρο κείμενο ξεχάστηκε εντελώς και μερικές καραηλίθιες ήταν έτοιμες να "ξεσκίσουν" έναν άνθρωπο μόνο και μόνο επειδή τόλμησε να αναφέρει το όνομα του ινδάλματος τους - μάλιστα χωρίς αρνητικό τόνο. Φαντάσου να τον είχε θίξει κιόλας.

Μεμονωμένο περιστατικό; Δεν νομίζω. Τον Νοέμβριο 2012 - τις ημέρες που παίζονταν ώρα με την ώρα η χρεωκοπία της χώρας μας - είδα φωτογραφία της Βίσση και του Ρέμου σκεπασμένους ως τα γόνατα με φελιζόλ πιατάκια από γαρδένιες. Όχι, δεν τους έφταναν τα λουλούδια μέχρι το γόνατο. Τα φελιζόλ πιατάκια τους έφταναν.
Είδηση των εορτών: το πιό δημοφιλές δώρο γιά την ελληνική νεολαία ήταν οι δερμάτινες μπότες μιάς συγκεκριμένης μάρκας που ξεκινάει από U και τελειώνει με 2 g. Γύρω στα 200 ευρώπουλα το ζευγάρι. Έχει η Ελλάδα κρίση;
Δεν είναι μεμονωμένα περιστατικά αυτά, πρόκειται γιά μαζικά φαινόμενα. Κανένας δεν μπορεί μονάχος του να σκεπάζει με πιατάκια τις σκυλοπόπ περσόνες κάθε μέρα. Ούτε μπορούν πέντε κουζουλά να αγοράζουν μόνα τους τόσα ζευγάρια μπότες ώστε να στηρίζουν την αγορά.

Θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς, ότι ΟΚ, νεολαία είναι, πέφτουν εύκολα θύματα του μάρκετιγκ και της βιομηχανίας του θεάματος. Στο κάτω κάτω και οι 18χρονες εγγλεζούλες έπεφταν κάποτε λιπόθυμες στην θέα των Beatles.
Ναι αλλά οι 18χρονες εγγλεζούλες δεν βίωναν την μεγαλύτερη ύφεση στην χώρα τους από τον Μεσαίωνα μέχρι σήμερα. Ούτε τις είχε γαμήσει ο καπιταλισμός με 50% ανεργία όπως τις δικές μας.

Είμαι ιδιαίτερα αυστηρός με την νεολαία. Στο κάτω κάτω, εγώ ο 70ρης μπορώ να γράφω την οποιαδήποτε κρίση στα @@ μου. Η κρίση δεν μπορεί να επηρεάσει σημαντικά τα λιγοστά χρόνια που μου απομένουν να ζήσω.
Αλλά αυτά τα μαλακισμένα θα ζήσουν με την κρίση θέλουν δεν θέλουν γιά την υπόλοιπη μίζερη ζωή τους. Είναι δυνατόν να έχεις 50% ανεργία και να ξεμαλλιάζεσαι στο ίντερνετ γιά χάρη του μίστερ καψουροτραγουδιάρη;

Είμαι αυστηρός με την νεολαία, επειδή ξέρω καλά έναν 16ρη. Πολέμησε τους γερμανούς στην Κατοχή. Έφαγε τρεις σφαίρες πισώπλατα. Ο γιατρός έπρεπε να τον ακρωτηριάσει γιά να του σώσει την ζωή. Αλλά δεν είχε ούτε αναισθητικό ούτε εργαλεία. Με πριόνι του έκοψε σάρκες και κόκκαλα. Κει επειδή δεν υπήρχε ούτε αντιβιοτικό, ο 16ρης έπαθε γάγγραινα. Και μερικές μέρες αργότερα ο γιατρός έπρεπε να πριονίσει κι άλλες σάρκες, κι άλλα κόκκαλα.
Αυτός ο σακάτης ξεκίνησε σε μιά Αθήνα ερειπωμένη από τον εμφύλιο. Και όχι μόνο έκανε οικογένεια και παιδιά. Όχι μόνο σπούδασε τα παιδιά του. Όχι μόνο πρόσφερε σπίτι και ποιότητα ζωής στην οικογένεια του. Αλλά βοήθησε κι άλλες οικογένειες που τον είχαν ανάγκη.

Ξέρω κι άλλους νεολαίους. Που έφυγαν χωρίς εφόδια, χωρίς μόρφωση, χωρίς τίποτα και πήγαν στις γερμανίες και στις αυστραλίες λατζέρηδες. Και από το μηδέν, από έναν τιποτένιο μισθουλάκο έφτιαξαν οικογένειες, έκαναν παιδιά και τα μόρφωσαν, έφτιαξαν σπίτια. Σήμερα δίνουν και χαρτζηλίκι στα εγγόνια τους.

Τα οποία μαλακισμένα εγγόνια ξημεροβραδιάζονται στο φέησμπουκ και ασχολούνται με τον κύριο Σκυλοπόπ Τσουτσούνογλου και δερμάτινες μπότες.

Δεν ζητάω να αυτομαστιγωθεί κανένας. Δεν ζητάω τιμωρίες. Δεν ζητάω να γίνουν όλοι λατζέρηδες στο Μανχάτταν (αν και η σύγκριση των τότε νεολαίων με τους σημερινούς είναι αποκαρδιωτική). Δεν ζητάω καν να πάνε να μαζέψουν πορτοκάλια με μεροκάματο - κάτι που ακόμα και μετά από 5 χρόνια κρίσης γίνεται από πακιστανούς.
Δεν θέλω να στερήσω από κανέναν την χαρά της ζωής.
Αλλά αν η χαρά της ζωής συνίσταται στο να ξεμαλλιάζεσαι γιά τραγουδιάρηδες, στο να σκεπάζεις με φελιζόλ πιατάκια την Βίσση και στο να αγοράζεις δερμάτινες μπότες, τότε εγώ πρέπει επειγόντως να μετακομίσω σε άλλον πλανήτη. Γιατί δεν μπορώ να αναπνέω τον ίδιο αέρα με τόσο ηλίθια άτομα.

* * * *
Σίγουρα έχουμε κρίση; Και αν ναι, γιά ποιούς; Αν αφαιρέσω όσους λεφτάδες βλέπω στην Ελλάδα, η κρίση αφορά ένα ελάχιστο ποσοστό του πληθυσμού. 
Το κράτος χρωστάει - λένε - 8 δις στους πολίτες του (επιστροφές φόρων, αγορές φαρμάκων κ.α.). Αλλά και οι πολίτες χρωστάνε στο κράτος 8 δις, από βεβαιωμένες φορολογικές παραβάσεις.
Γιά το κράτος, έρχεται μία η άλλη. Οχτώ περικόπτει από τις δαπάνες, οχτώ του χρωστάνε, νο πρόμπλεμ. Και τα σκυλιά (της τρόικας) δεμένα.
Το πρόβλημα είναι ποιοί χρωστάνε. Γιατί τα 8 δις το κράτος τα περικόπτει από τους συνήθεις μαλάκες. Ενώ από τα 8 δις που δεν εισπράττει, ωφελούνται τα συνήθη λαμόγια.

Η κρίση λοιπόν δεν υπάρχει γιά όλους. Μερικοί την ξέρουν μόνο από τις εφημερίδες. Και είναι πολλοί.
Μόνο έτσι εξηγούνται τα γεμάτα μπαρ, τα γεμάτα μαγαζιά και ο καταναλωτισμός.
Εδώ ένα λινκάκι γιά να ξέρουμε ποιοί είναι οι μαλάκες της παρέας.
Όταν το 80% των χρημάτων της χώρας είναι μάυρα, μόνο οι τίμιοι υποφέρουν από την κρίση. Γιά τους άλλους, δηλαδή τους πολλούς, η κρίση είναι λογοτεχνικό έργο.

Ανθυποσημείωση: πολύς λόγος γίνεται αυτές τις μέρες γιά τα τζάκια. Μόνο οι πλούσιοι έχουν τζάκι. Απλά βρήκαν την κρίση σαν πρόφαση γιά να γαμήσουν κι άλλο το περιβάλλον. Αποψιλωμένα δάση θα κληροδοτήσουν στα παιδιά τους οι βλαχομπαρόκ έλληνες. 
Κατά τα άλλα, πετάμε και μεγαλόστομες κουβέντες περί ενός καλύτερου κόσμου γιά να ζήσουν τα παιδιά μας. Προφανώς με τον καλύτερο κόσμο εννοούν γυμνά βουνά και παραλίες τίγκα στο σκουπιδαριό.

* * * * 
Ώστε έχουμε κρίση; ΟΚ, τι κάνουμε; Τι κάνει αυτήν την στιγμή η ελληνική κοινωνία; 
Βρίζει την Μέρκελ, περιμένει δανεικά και ζητάει διορισμό - τουλάχιστον διευθυντής τράπεζας με ισόβια εγγύηση.

Δεν ζητάω να αυτομαστιγωθεί κανένας, αλλά όταν έχεις ανάγκη κάνεις κάτι. Δεν την αράζεις με φραπεδιά (των 2 ευρώ) και τσιγαράκι (των 5 ευρώ) στις καφετέριες.
Αν δεν κάνεις τίποτα, έχω κάθε λόγο να πιστεύω ότι δεν έχεις ανάγκη.
Το να κάνεις πολιτικές αναλύσεις βρίζοντας τους γερμανούς, ΔΕΝ αποτελεί δράση. Παρεπιπτόντως, ένα μικρό μυστικό από μένα: τόσο η Μέρκελ όσο και οι υπόλοιποι γερμανοί την γνώμη των ελλήνων την έχουν γραμμένη εκεί που δεν πιάνει μελάνι.
Οτιδήποτε βρε αδερφέ. Θα περίμενα π.χ. οι νεολαίοι να ξεσηκωθούν και να τα κάνουν όλα γης μαδιάμ. Δεν θα μου άρεσε, αλλά θα ήταν μιά δράση.
Οι μόνοι που διαμαρτύρονται σήμερα (και εξαπανέκαθεν) είναι κάτι λαμογιοσυντεχνίες γιά τα κεκτημένα τους.
Θα περίμενα να πάει κάποιος να καλλιεργήσει ζαρζαβατικά. Όχι σαν αγρότης. Σιγά μην γίνουν και αγρότες. Σαν εργάτης γης εννοώ. Οι αγρότες χρειάζονται χέρια γιά την σοδειά και δεν βρίσκουν (οι μετανάστες την κάνουν σιγά σιγά γιά άλλες χώρες).

Ο λόγος που κανένας δεν κάνει τίποτα είναι ακριβώς αυτός. Με εξαίρεση λίγους τίμιους, όλοι οι υπόλοιποι περνάνε μιά χαρούλα. Βρίσκουν μάλιστα την κρίση και σαν άλλοθι γιά ακόμα περισσότερο σταρχιδισμό (π.χ. τζάκια).

Και μετά με ρωτάς αγάπη μου, γιατί δεν γράφω στα μπλογκ...

Υ.Γ. Από τις ειδήσεις των τελευταίων ημερών: 
α) η κυβέρνηση επέτρεψε στους Δήμους να διορίσουν πάλι όσους θέλουν - ανεξέλεγκτα. 
β) άρχισε η τουριστική σεζόν. Οι έλληνες κλείνουν από τώρα τα ξενοδοχεία στα νησιά (ανεβασμένα τα ποσοστά κρατήσεων από τον εσωτερικό τουρισμό) - αν και οι τιμές έχουν ανέβει.
Δυστυχώς έχασα τα λινκ. Αλλά αν κάποιος τα αμφισβητήσει, μπορώ να τα βρω.

9 σχολια:

Τζων Μπόης 13 January 2013 at 22:55  

Πειρατή, η μεγάλη αλήθεια στο κείμενό σου είναι ότι η κρίση και η φτώχεια αφορούν μια μερίδα κόσμου, εάν η φτώχεια δεν αφορούσε αυτή τη μερίδα και ήταν μια γενικευμένη κατάσταση, μια γενικευμένη φτωχοποίηση, δεν θα λεγόταν απλά κρίση, αλλά κάτι άλλο, ίσως πανδημεία κρίσης.
Εφόσον μια μεγάλη μερίδα εργαζομένων στην Ελλάδα ζει υπο καθεστώς εργασιακής ασφάλειας (βλ δημόσιοι υπάλληλοι), όσο ακόμα έχουμε την παροχή οξυγόνου από το εξωτερικό, όσο το κράτος δεν πληρώνει τους ιδιώτες, παρά κυρίως τους μισθούς των εργαζομένων του, όσο ακόμα θα αντέχουν κάποιες ιδιωτικές επιχειρήσεις, καθώς η αγορά δεν έχει εντελώς πεθάνει, όσο ακόμα υπάρχουν τα έτοιμα (κι ο στόχος πλέον αυτός είναι, να φαγωθεί και το τελευταίο ευρώ) τότε η φτωχοποίηση θα αφορά κάποιους κι όχι όλους.
Το παράπονο και η ανησυχία είναι όμως γενικευμένα κι αυτό είναι αλήθεια. Ο Έλληνας πέρα από το σοκ που έπαθε, ανησυχεί όχι γιατί δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα σήμερα, αλλά γιατί βλέπει το αύριο και τρομάζει, όλοι εδώ είμαστε εν δυνάμει άνεργοι και φτωχοί, αυτό είναι το θέμα.
Ο Έλληνας μπορεί να βρίζει τη Μέρκελ σε πρώτο επίπεδο, αλλά ξέρει ότι δεν είναι η Μέρκελ η αιτία της κακοδαιμονίας του, υπάρχουν και κάποιοι που το πιστεύουν βέβαια, το θέμα είναι ότι ο κόσμος κάπου πρέπει να εκτονωθεί, κανείς δεν θέλει να τρώει τις δικές του σάρκες, ο κανιβαλισμός του εαυτού μας δεν είναι οικείος, η ανθρωποφαγία γενικότερα όμως είναι. Αυτοί που ενδεχομένως πιστεύουν ότι η Μέρκελ φταίει για όλα είναι ένα ποσοστό που συνηθίζει να φωνάζει, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, ίσως οι περισσότερο απληροφόρητοι, οι πιο αγράμματοι. Προφανώς και στη Γερμανία εάν ρωτήσεις έναν απλό εργαζόμενο στη φάμπρικα θα σου πει ότι όλοι οι Έλληνες είναι λαμόγια (στα τέτοια τους για τους Έλληνες όπως λες, αλλά μια εικόνα ήδη έχει διαμορφωθεί σε ένα μέρος της κοινής γνώμης), εγώ όμως ρε γαμώτο δεν είμαι λαμόγιο, γιατί εμένα να με παίρνει αυτή η γαμημένη μπάλα κι όταν τηλεφωνούμε στη Γερμανία και λέμε ότι είμαστε από Ελλάδα, μετά από ένα ευγενικό Grüß Gott, ακολουθούν μερικά δευτερόλεπτα σιωπής, λες και έχει πάρει ο λήσταρχος Νταβέλης με την παρέα του;
Τα «μαλακισμένα» 16χρονα που την αράζουν με φραπεδιές και f.b μπορεί να μην ασχολούνται μόνο με αυτά, αλλά να έχουν και άλλες ανησυχίες. Κι εγώ κάνω blogging και λέω τις δικές μου μαλακίες όταν μου έρχεται, τι θα πει αυτό, ότι δεν έχω ζωή πραγματική κι ότι όλος ο κόσμος μου περιστρέφεται γύρω από αυτό;
Πολλά «μαλακισμένα» έφυγαν με τους γονείς τους για άλλες πατρίδες, ο αριθμός των νέων μεταναστών αριθμεί μερικές δεκάδες χιλιάδες άτομα. Υπάχουν όμως και πραγματικά μαλακισμένα τα οποία θα τα σπάσουν στην κάθε σκυλοπόπ τραγουδιάρα, η οποία όμως εργάζεται κυρίως τα σαββατοκύριακα μέσα σε ένα πληθυσμό 5 εκ. ψυχών, μέρος των οποίων περνάει μια μόνιμη δική του κρίση, αλλά δεν ζει μέσα στην γενικότερη κρίση της χώρας. Ακόμα κι αν χρεοκοπήσουμε εντελώς η σκυλοπόπ τραγουδιάρα θα ζει τον δικό της μύθο μέσα σε πανέρια από γαρύφαλλα (κι επειδή ίσως να μην ξέρεις και τόσο καλά τις σκυλοπόπ πρακτικές, θα σε ενημερώσω ότι τη «ζημιά» με τα λουλούδια την κάνει πολλές φορές ο ίδιος ο μαγαζάτορας για να δείξει μούρη και σουξέ, είναι θέμα marketing πίστας κι αυτό είναι γνωστό τοις πάσι στην πιάτσα).
Μια άλλη καλή ερώτηση είναι γιατί όλα τούτα τα 16χρονα δεν πάνε τα σπάσουν όλα να τα κάνουν ρημαδιό. Δεν μπορώ να τα κατηγορήσω καθώς αυτή η γενιά, όπως και οι προηγούμενες είναι εντελώς ευνουχισμένες και υπνοτισμένες, οι λόγοι γνωστοί, τι περιμένεις από ζόμπι, να αναστηθούν;

Υ.Γ.1: διαθέτω τζάκι, μόνο πλούσιο δεν με λες, όπως και πολλούς άλλους που ξέρω ότι διαθέτουν….για «βλαχομπαρόκ» τι να σου πω...την αμαρτία μου θα την πω, έχω δει και τη Βίσση και τον Ρέμο live, θα προτιμούσα όμως το «μαζοχιστής».

Υ.Γ.2: Όντως φαίνεται να υπάρχει μια αύξηση στο θέμα του εγχώριου τουρισμού, οι τιμές όμως έχουν πέσει στα καταλλύματα, το ζήτημα είναι όμως τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια και η βενζίνη, ο Έλληνας βέβαια βλέπει το τυρί και δεν βλέπει τη φάκα.

Υ.Γ.3: Για 70χρονος φαίνεσαι πολύ γκαζωμένος :)

Adam 14 January 2013 at 03:20  

Φίλε Τζων Μπόη, η εργασιακή ασφάλεια (βλ. δημόσιοι υπάλληλοι) και η φτωχοποίηση που διευρύνεται αποτελούν κύκλους που τέμνονται και όχι το αντίθετο. Είναι πολλοί μέσα στην εργασιακή ασφάλεια, χαμηλόμισθοι, που με τις περικοπές χάσανε και τον άρτο τον επιούσιο. Εργασιακή ασφάλεια δεν σημαίνει «μισθολογικά ρετιρέ» όπως αφήνουν τα μμε να φαίνεται.
Ο έλληνας βλέπει το αύριο και τρομάζει, όχι όμως πάντα επειδή δεν θα έχει απλό ψωμάκι να φάει μα (μεγάλη πλειονότητα) επειδή δεν θα μπορεί να πάρει το νέο iphone ή το galaxy, δε θα μπορεί να πάει παντού πια με το αμάξι διότι η βενζίνη θα κοστολογείται σαν σαμπάνια (και τώρα κάνει δειλά-δειλά την πρώτη γνωριμία με τη δημόσια συγκοινωνία), δε θα μπορεί να ρίχνει άλλον έναν όροφο στο αυθαίρετο δυαράκι του στην πλαγιά του βουνού, και δε θα μπορεί να βλέπει αυτάρεσκα διαφημίσεις αυτοκινήτων (καθότι μέχρι πρότινος απολάμβανε την αίσθηση ότι το δικό του είναι πιο γαμάτο).

Κάνοντας μια ηλικιακή επέκταση από τα 16χρονα προς τα 18χρονα-20χρονα, θα έλεγα ότι ναι, δεν κοιτούν μόνο τις φραπεδιές και το facebook, μα κοιτούν να κάνουν και καταλήψεις ιδρυμάτων και να πηγαίνουν σε λάιβ «εναλλακτικών» (το εμπνέει η εποχή) και να πίνουν ουζάκια μιλώντας για γκομενοδουλειές στην παραλιακή και στη γλυφάδα και στον κεραμεικό και στο ψυρρή και φυσικά καλά κάνουν, νεαροί είναι, μα κάνουν μόνο αυτό και τίποτα άλλο, βλέπεις οι αντιδράσεις τύπου δεκεμβριανών χρειάζονται κάποιους εύκολους ήρωες (που αν είναι και πεθαμένοι τότε το συγκινησιακό της τάχα επανάστασης γίνεται πιο ρομαντικό) και κουραστικές, και που να ξανατρέχουν τώρα στην πλατεία συντάγματος να αγανακτούν βδομάδες ολάκερες, η ορθοστασία και τα φάσκελα δεν έχουν χαβαλέ τελικά (ειδικά αν μετά ξαναψηφίζεις αυτόν που πριν φασκέλωνες), καλύτερα φρεντοτσίνο στο Kitchen Bar και μετά ρακές στο Γκαζοχώρι...
Όταν φίλε Τζων Μπόη βρεις μαζική νεολαία σε κάτι άλλο πιο εποικοδομητικό, κούνα μαντήλι καλαματιανό.

Για τις σκυλοποπ πρακτικές έχεις δίκιο, μα αν πάμε μαζί στα σκυλοποπ -άνευ πίστας- κλαμπάκια θα δεις εκεί τις «ζημιές» που κάνει η νεολαία χωρίς λουλούδια.

Αν αυτή η γενιά δεν πάει να τα σπάσει επειδή η προηγούμενη ήταν ήδη ευνουχισμένη, τότε ευνουχίζεται και η ίδια και θα ευνουχιστεί έτσι και η επόμενη και η μεθεπόμενη, και τεσπά φέρε μου ένα ξυράφι να κόψω φλέβα επιτόπου διότι έτσι όπως τα λες ας τελειώνουμε μια ώρα αρχύτερα.
Ναι, τα ζόμπι να αναστηθούν θέλω. Να μην ψηφίσουν φοιτητικά Δαπ, Πασπ, και Πκς, και γενικότερα Νδ, Πασοκ, και Συριζοαριστερούς, και να πετάξουν από τη ζωή τους ότι τους τη μολύνει όπως πέταξαν τον δεκέμβρη του 2008 κάθε τζαμαρία του κέντρου από τη θέση της για έναν γρηγορόπουλο. Να ξεκουνηθούν να αλλάξουν το τέλος της ζωής τους το οποίο τόσο εύκολα αποδέχονται από τα 23 τους!

Για τα τζάκια, πάμε παρεούλα ένα βραδάκι στο παλαιό φάληρο και στην παραλιακή πιο πέρα μέχρι προάστια, και μετά πάμε στην κηφισιά και στην πεντέλη. Να δεις εκεί τι αιθαλοκαρκίνος μαζεύεται. Και να μου συστήσεις τότε τους φτωχούς που μένουν στην κηφισιά και το παλαιο φάληρο, διότι τους ζηλεύω, θά'θελα κι εγώ να είμαι φτωχός κηφισιώτης και φαληριώτης, θα είχε η ζωή μου τότε μια χροιά οξύμωρη!

Jolly Roger 14 January 2013 at 09:34  

Καλημερα Τζων και Adam, ευχαριστω για τα σχόλια. Adam, καλως ωρισες εδω.

Σχολιαζω τα λεγομενα και των 2 σας, δεν απανταω συγκεκριμενα σε εναν απο εσας.

Για τα τζακια εχουν ειπωθει πολλά. Γεγονος ειναι, οτι στο Θησειο που βρισκεται το πατρικο μου και στα γειτονικα Πετραλωνα, τζακια δεν υπαρχουν.
Την τελευταια φορα που τσεκαρησα, ειδα οτι η τιμη του πετρελαιου ειχε ανεβει 40% σε σχεση με περυσι.
Το 40% ειναι παρα, παρα πολυ. Αλλά δεν ειναι 1.000.000 ευρω/λιτρο.

Που σημαινει οτι, αν η τιμη ενος αγαθου ανεβηκε 40%, ο καταναλωτης θα μπορουσε να μειωσει την καταναλωση 40% και να ερθει στα ισα του. Θα μπορουσε π.χ. να το αναβει 40% λιγοτερες ωρες. Ειτε να το αναβει σε 40% λιγοτερα δωματια. Ειτε να περιορισει 40% τις απωλειες (τα ελληνικα σπιτια εχουν εξωφρενικες θερμικες απωλειες).

Και αν αυτη η μειωση δεν προσφερει επαρκη θερμοτητα, θα μπορουσε να κοψει απο καποια άλλα εξοδα, ειτε θα μπορουσε να "τσονταρει" θερμοτητα με ενα απλο αεροθερμο.

Δεν υποστηριζω οτι ειναι ευχαριστα ολα αυτα. Ουτε οτι πρεπει να παραμεινουν ετσι. Υποστηριζω ομως οτι υπαρχουν καλυτερες / εξυπνοτερες λυσεις απο το να κοβεις εντελως το πετρελαιο και να προσπαθεις να θερμανεις μια πολη 4 εκατομμυριων με ξυλα.

Η σωστοτερη λυση - κατα την γνωμη μου παντα - θα ηταν να ΣΥΖΗΤΗΣΟΥΜΕ για το ποιός φταιει για την αυξηση της τιμης του πετρελαιου και να εξαλειψουμε τις αιτιες της ακριβειας.
Να συζητησουμε για το ποιός απο την κοινωνια μας πρεπει να πληρωνει πόσα (δες και το λινκ που εδωσα). Να συζητησουμε για το τι ειναι κοινωνικα δικαιο.

Εκεινο που με εξοργιζει (περισσοτερο) δεν ειναι τα τζακια. Ουτε η νοοτροπια "μετα απο εμενα το χαος" που εχουν οι περισσοτεροι συμπολιτες μας. Εκεινο που δεν αντεχω ειναι η ελλειψη επικοινωνιας.

Κανενας κοινωνικος διαλογος δεν υπαρχει. Καμμια συμφωνια πανω στο τι κανουμε. Δεκα εκατομμυρια νοματαιοι εχουν 10 εκ διαφορετικες αναλυσεις για την κριση και ακολουθουν 10 εκατομμυρια διαφορετικες προσωπικες λυσεις για να επιβιωσουν.

Από την άλλη μεριά, πως να συζητησεις και με ποιον;
Οι μισοι συμπολιτες μας πιστευουν οτι μας ψεκαζουν, 1.5 εκατομμυριο λοβοτομημενοι πιστευει οτι πρεπει να δερνουμε / σκοτωνουμε οποιον δεν μας μοιαζει και οι υπολοιποι (σχεδον ολοι) ασχολουνται με το βρακι της καθε τραγουδιαρας.

Ακριβως πανω σ' αυτο το χαος πατανε οι επιτηδειοι για να διοριστουν στους Δημους, για να διατηρησουν τους 18 μισθους των 4000 ευρω/μηνα (την ωρα που ενας πρωτοδιοριζομενος δασκαλος παιρνει 470), για να φοροδιαφευγουν ασυστολα και για να εξασφαλιζουν ακομα περισσοτερα "φιλετα" του δημοσιου πλουτου.

Μετα απο 5 χρονια κρισης, η Ελλαδα εξακολουθει να εχει κρατικοδιαιτη οικονομια, διεφθαρμενη δημοσια διοικηση, ελλειψη δικαιοσυνης και αναξιοκρατια. Το μονο που άλλαξε ειναι, οτι μερικα στρωματα της κοινωνιας φτωχυναν (ενω μερικοι άλλοι πλουτισαν).

Υ.Γ. Υπαρχουν και μερικα ακομα που θελω να γραψω πανω σ' αυτα που λετε, αλλά ετουτο εγινε ηδη διπλοσεντονο.

Υ.Υ.Γ. Για τα 70 χρονια μου: το ερωτημα ειναι το πως αισθανεσαι, οχι το τι γραφει η ταυτοτητα.

Τζων Μπόης 14 January 2013 at 10:37  

Adam, τα ισοπεδώνεις όλα και αυτό είναι άδικο για πολλούς.
Θα επαναλάβω κι εδώ, ότι η κρίση, τα Μνημόνια, οι Τρόικες δεν παραδίδουν ταχύρρυθμα μαθήματα επαναστατικότητας και «ορθολογικής» κοινωνικής συμπεριφοράς. Αυτά εξαγριώνουν και εξαχρειώνουν.
Το ζητούμενο λοιπόν είναι να ορίσουμε τι ακριβώς εννοούμε με τον όρο «να τα σπάσουμε όλα». Να κατεβάσουμε βιτρίνες; να καταστρέψουμε δημόσια και ιδιωτική περιουσία, να κάψουμε το σύμπαν;
Και ποιος σου είπε ότι αυτά δεν γίνονται ήδη; Κι άντε και κατέβηκαν όλα τα παιδιά ηλικίας από 15 έως 25 στους δρόμους κι αρχίζουν τα σπασίματα, εγώ θα σου έλεγα και πιο ειρηνικά πράγματα να κάνουν, τραγούδια ας πούμε, τι θα γινόταν άραγε; Θα τρόμαζε η Τρόικα; θα τα έκανε πάνω του ο Σαμαράς και η παρέα του; θα άλλαζαν συμπεριφορά οι φοροφυγάδες; θα επέστρεφαν τα κεφάλαια στη χώρα; Θα αυξάνονταν οι επενδύσεις, θα άλλαζε το φορολογικό σύστημα προς το δικαιότερο; Μπορεί να χαιρόταν ο Τσίπρας και η Παπαρήγα, αλλά η χώρα δεν είναι παιδική χαρά να παίζουμε στα συγκρουόμενα. Λυπάμαι, εάν σε απογοητεύω, αλλά οι αγανακτισμένοι της πλατείας Συντάγματος και οι αγανακτισμένοι του Δεκέμβρη του 2008 μου φαίνονται γραφικοί, ειδικά οι πρώτοι κι ειδικά όταν ξεφουσκώνουν χωρίς προφανή λόγο. Μιλώντας για τον ευνουχισμό της ελληνικής νεολαίας, αναρωτηθήκαμε πότε τι ακριβώς συμβαίνει στην Ισπανία, στην Πορτογαλλία, στην Ιταλία και στην Ιρλανδία; Εκεί οι άνθρωποι τρώνε με χρυσές μασέλες και δεν νιώθουν την ανάγκη να τα σπάσουν; Ποιος ζούσε πέρα από τις δυνατότητές του τόσα χρόνια; Ο Πορτογάλλος ή ο Έλληνας, Ποιος θεωρητικά θα είχε ισχυρότερους λόγους να τα σπάσει; O φτωχός που γίνεται πιο φτωχός ή ο πλούσιος με το i-phone που βλέπει να γίνεται λίγο ή πολύ πιο φτωχός; Εγώ θα έλεγα ο πρώτος, γιατί όμως δεν αντιδρά αυτός και δεν τα σπάει, αλλά σπάει και καίει ο δεύτερος; Είναι ο δεύτερος πιο ταλαιπωρημένος από τον πρώτο; Δυστυχώς, δεν έχω απαντήσεις, παρά μόνο ερωτήματα. Το μόνο που μπορώ να διαπιστώσω είναι ότι στην Ελλάδα έχουμε εθιστεί σε συγκρουσιακές λογικές αντίδρασης.
Ο Έλληνας φοβάται για το αύριο, όχι μόνο γιατί θα χάσει το I-phone του, δεν έχουν όλοι οι Έλληνες τέτοιο μαραφέτι, φοβάται και για το ψωμί του, το οποίο σε πάρα πολλές οικογένειες βγαίνει δύσκολα, αλλά ακόμα υπάρχει, επειδή στην Ελλάδα επικρατεί η ενδο-οικογενειακή υποστήριξη, αυτό σώζει πολλούς. Μην κοιτάς μόνο τα πράγματα που «φωνάζουν», προσπάθησε να αφουγκραστείς κι όσα κινούνται στη σιωπή.
Αν όμως εσύ είχες τη δυνατότητα μέχρι χτες να έχεις το τελευταίο μοντέλο του i-phone γιατί μπορούσες να το αγοράσεις (δεν είσαι εσύ ο κλέφτης και το λαμόγιο), αύριο που δεν θα το έχεις, όπως και πολλά άλλα τα οποία απέκτησες με τον κόπο σου κι όχι με κλεψιές - γιατί έτσι έκρινες, ελεύθεροι άνθρωποι είμαστε υποτίθεται, δεν υπάρχουν φόρμες και κανόνες για το πώς κάποιος πράττει καταναλωτικά στην καπιταλιστική κοινωνία – αύριο που δεν θα τα έχεις, δεν θα σου δημιουργηθεί μια αίσθηση απώλειας; δεν θα ανατραπεί η καθημερινότητά σου; ζούσαμε σε ολοκληρωτικό καθεστώς και δεν το ήξερα τόσα χρόνια και ξαφνικά μας ξύπνησαν από το λήθαργο; σε μια καπιταλιστική κοινωνία δεν ζούσαμε, όπου η ικανοποίηση εξ ορισμού λαμβάνεται και από τον καταναλωτισμό;
Εργασιακή ασφάλεια σημαίνει να ξέρεις ότι θα έχεις δουλειά και αύριο. Μπορεί τα 1.500 ευρώ ενός Δ.Υ. να έγιναν, π.χ. 1.000, αλλά θα κάνει τα δύσκολα εύκολα και θα ζήσει και με τα 1000. Όταν όμως τα 1500 γίνονται ΜΗΔΕΝ, για πες μου πως θα ζήσεις; Και μη μου πει κανείς ότι στον ιδιωτικό τομέα αμείβονταν καλύτερα τόσα χρόνια κι έχουν όλοι καβάντζες στην άκρη, γιατί αυτό δεν ισχύει. Το 1,5 εκ άνεργοι, όσοι εργάζονται αλλά δεν αμείβονται κι όσοι αμείβονται όποτε θέλει ο αφεντικός, ανήκουν σε άλλη κατηγορία συμπολιτών μας. Ποιος από τους δύο νιώθει μεγαλύτερη λοιπόν ανασφάλεια; Που είναι οι κύκλοι που τέμνονται;

Τζων Μπόης 14 January 2013 at 10:38  

Όσο για το επιχείρημα των τζακιών, αυτό πια είναι λίγο παραπλανητικό. Η μεγάλη ανοικοδόμηση της Αθήνας κυρίως την τελευταία 20ετία, δημιούργησε πολυκατοικίες με τζάκια. Μέχρι πριν λίγο καιρό έκαιγαν μέσα διακοσμητικά κεριά, τώρα καίνε ότι βρουν για να ζεσταθούν. Αυτές τις πολυκατοικίες θα τις βρεις από το Πέραμα και το Αιγάλεω, μέχρι την Κηφισιά και την Γλυφάδα (στη φτωχική και προσφυγική Δραπετσώνα υπάρχει συγκρότημα ακόμα και με κοινόχρηστη πισίνα), είτε λοιπόν το τζάκι βρίσκεται σε σπίτι 200 τμ, είτε στο διαμερισματάκι των 50 τμ, ξύλα θα κάψει, για να μην σου πω κιόλας ότι ο κατά τεκμήριο φτωχός κάτοικος της Δραπετσώνας θα κάψει και το βερνικωμένο έπιπλο σε σχέση με τον κατά τεκμήριο πλούσιο Κηφισιώτη, ο οποίος θα κάψει ελιά ή δρυ. Ακόμα όμως κι αν εσύ έχεις δυνατότητα να κάψεις πετρέλαιο στην πολυκατοικία σου, μπορεί να μην έχει ο γείτονας σου, η αγορά κοινόχρηστου πετρελαίου είναι κοινή απόφαση των ενοίκων, αν ο άλλος δεν έχει τότε κι εσύ θα την βγάλεις με όποιο τρόπο μπορείς. Το επιχείρημα, κάνω οικονομία από αλλού 40% για να βάλω πετρέλαιο δεν ισχύει πάντα.

Υ.Γ.: μετά χαράς να πάμε στα μπαράκια της νεολαίας να δούμε πως αυτή διασκεδάζει (κι εγώ νιος είμαι ακόμα), αλλά να ξεροσταλιάζεις με μια μπύρα στο χέρι στο ορθάδικο, κατ΄ εμέ δεν θεωρείται ούτε ζημιά, αλλά ούτε και διασκέδαση.

Υ.Γ.: Πειρατή, απολύτως δεκτό αυτό με την ηλικία. Είμαι ήδη 85 αλλά νιώθω 15 :)
(άλλα διπλοσέντονα από μένα τέλος)

Jolly Roger 14 January 2013 at 18:28  

Αγαπητε Τζων, θα σε προβοκαρω για να γραψεις κι άλλα σεντονια. Ετσι κι αλλιως γραφω ποστ καθε 1.5 - 2 μηνες, ας το ευχαριστηθουμε τουλαχιστον :-)

Συγκρινεις την χωρα μας (την αντιδραση της νεολαιας) με τους λαους των άλλων χωρων που βρισκονται σε κριση.

Αγαπητε, σου διαφευγουν τα στοιχεια. Τα στοιχεια δεν ειναι το προσωπικο feeling του καθενος μας για το πόσα iphone κυκλοφορουν. Ουτε το πως ζει ο αδερφος μας, ο γειτονας μας και ο συναδελφος μας.
Τα (οσο γινεται πιο αντικειμενικα) στοιχεια ειναι το επισημο ΑΕΠ καθε χωρας. Το ΑΕΠ δειχνει τον "πλουτο" μιας χωρας.

Δινω τα στοιχεια συμφωνα με την Eurostat. Δινω το ΑΕΠ της καθε χωρας για 2 χρονιες, το 2008 και το 2013. Τα νουμερα σε δις, το 2013 ειναι κατ εκτιμηση.
Ελλαδα: 233 - 184
Ιρλανδια: 178 - 166
Ιταλια: 1575 - 1565
Πορτογαλια: 171 - 167
Ισπανια: 1087 - 1054.

Τι μας λενε τα νουμερακια; Μας λενε οτι ο "πλουτος" (διαβαζε ΑΕΠ) σε ολες τις αλλες χωρες έχει μειωθει καπου αναμεσα σε 0.6% (Ιταλια) και 6.5% (Ιρλανδια).
Στην Πορτογαλια που θεωρειται δυστυχισμενη, αναξιοπαθουσα και "κοντα" σε μας, ο πλουτος του μεσου πορτογαλου εχει μειωθει μολις κατα 2%.

Δηλαδη αν ο μέσος πορτογαλος ζουσε το 2008 με 1000 ευρω, σημερα καλειται να ζησει με 980 !!

Για ποιον λογο περιμενεις να ξεσηκωθει αυτος ο ανθρωπος; Πιστευεις πραγματικα οτι εχει λογους να τα σπασει;

Δες τωρα τα νουμερακια για την Ελλαδα. 21% κατω. Η μοναδικη χωρα!

Δεν μπορουμε λοιπον επ ουδενι να συγκρινουμε τις αντιδρασεις του ελληνα με του ιρλανδου και του ιταλου.

Αν στον ιταλο εκοψαν 5 εσπρεσσο τον χρονο και συνεχιζει αραχτος και λάιτ, ειναι μαλλον φυσιολογικο.

Αν στον ελληνα εκοψαν την δουλεια, το εισοδημα, την θερμανση και το φαι και εκεινος συνεχιζει να ασχολειται με την Βισση, τότε ειναι μαλακας.

Εκτος αν ειναι λαμογιο και τα βγαζει μαυρα, οποτε δεν ξερει τι θα πει κριση και μπορεινα ασχολειται με την καθε τραγουδιαρα ανετα.

Συγνωμη για τον χαρακτηρισμο, αλλά ολοι οι άλλοι που μπροω να βρω ειναι χειροτεροι.

Υ.Γ. Εγαψα ηδη οτι το σπασιμο των παντων δεν αποτελει λυση κατα την γνωμη μου. Αλλά θα ηταν μια δραση.

Τζων Μπόης 14 January 2013 at 20:46  

Κάπταιν, όταν βλέπω νούμερα του ΑΕΠ και εμπλέκομαι σε ανάλογες κουβέντες, καγχάζω. Δεν πιστεύω σε αυτά τα νούμερα και ειδικά σε ότι αφορά την Ελλάδα, αλλά προς χάριν του διπλοσέντονου θα αποδεχτώ την πρόκληση σου :)

Την απάντηση στην ερώτησή σου την δίνεις εσύ ο ίδιος.
Τα νούμερα λένε ότι ο Έλληνας ακόμα και μετά την θεαματική πτώση του ΑΕΠ της χώρας, ζει καλύτερα από τον Πορτογάλλο και τον Ιρλανδό.
Αν λοιπόν κάποιος πρέπει να τα σπάσει είναι ο Πορτογάλλος και ο Ιρλανδός κι όχι ο Έλληνας. Το επιχείρημα ότι τα σπάει όποιος έχει υποστεί μια απότομη πτώση του εισοδήματός του κι όχι ο παραδοσιακά φτωχός δεν μου πολυ-κάθεται ως επιχείρημα, γιατί με την ίδια λογική ο καταπιεσμένος π.χ. Σύριος ή Αιγύπτιος δεν θα έπρεπε να είχε πάρει τα όπλα, αφού δεν ήξερε και κάτι καλύτερο στη ζωή του.
Τα νούμερα που παραθέτεις λένε την αλήθεια που όλοι γνωρίζουμε, ότι η Ελλάδα είναι μια φτωχή χώρα σε επίπεδο ΑΕΠ αλλά οι κάτοικοί της δεν είναι φτωχοί. Λέγεται και φοροδιαφυγή, μαύρα, κλεψιά και άλλα πολλά. Άρα ποιος ο λόγος να επαναστατήσει ο Έλληνας και να τα σπάσει; Επίσης, η αλήθεια είναι ότι ο Έλληνας έχει συσσωρευμένο πλούτο τόσο σε μετρητά, όσο και σε ακίνητα. Φυσικά τα μετρητά οι περισσότεροι τα έχουν για μια ώρα ανάγκης, όμως οι καταθέσεις αυτές είναι δυσανάλογα υψηλές σε σχέση με τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας και τα ίδια τα δηλωθέντα εισοδήματα του Έλληνα. Αυτό το σωσίβιο είναι που ακόμα ζώσει πολλούς.

Δεν πιστεύω στο "σπάσιμο", δεν είναι δράση αυτό, είναι απλά βία και είμαι κατά.
Η δράση για μένα δεν πρόκειται να έρθει με τους παραδοσιακούς τρόπους αντίδρασης και ειδικά σε ένα παγκοσμιοποιημένο κόσμο που ακόμα κι αν οι νεαροί κι οι νεαρές βγουν και τα κάνουν όλα ρημαδιό, ούτε η χώρα θα αλλάξει προς το καλύτερο, ούτε και κάποιος θα βρέξει τις παρειές του με καυτά δάκρυα συγκίνησης.
Η αίσθησή μου είναι ότι η πλύση εγκεφάλου που έχει υποστεί ο Έλληνας όλη αυτή την 3ετή περίοδο, που λέει ότι αυτός είναι ο πραγματικός φταίχτης για τα δεινά του, λες κι εδώ κατοικεί μια δράκα οικονομικών εγκληματιών και ψυχανόμαλων πολιτών, έχει δώσει τα αποτελέσματά της. Ο Έλληνας δέχεται σιωπηρά ότι πρέπει να τιμωρηθεί, πρέπει να το ζήσει ρε παιδί μου, να μαστιγωθεί! Από μια πλευρά τον βολεύει κιόλας, είναι μια τακτική απάθειας και αφασίας, δηλαδή με λίγα λόγια κάνει αυτό που έκανε εδώ και χρόνια, απλά τώρα έχει μια δικαιολογία ότι πληρώνει τα λάθη του, υπάρχει μια αιτιολογική βάση.
Μην ψάχνεις να ερμηνεύεις την κατάσταση με όρους ορθολογικής σκέψης, πιστεύω ότι εδώ πρέπει να πέσουν πάνω ψυχολόγοι και ψυχαναλυτές.

Με τη Βίσση έχεις πάθει εμμονή, ας τη γυναίκα να χάρει τη νιότη και τη φρεσκάδα της, το ότι κάποιος θα αφιερώσει λίγο χρόνο για το τελευταίο σουξεδάκι της, ή για την ηλικία της δεν νομίζω οτι τελικά τον καθορίζει ως άνθρωπο. Μην το τραβάμε το πράμα από τα εξτένσιον (της) της Απόλυτης!

Ημίδιπλο το έκανα, αλλά χαλάλι σου, είσαι και 70αρης άνθρωπος, μη μας πάθεις κάτι :)

Jolly Roger 15 January 2013 at 09:32  

Καλημερα Τζων, τα ειπες ολα και δεν εχω να προσθεσω τιποτα.

"Μην ψάχνεις να ερμηνεύεις την κατάσταση με όρους ορθολογικής σκέψης..."

Αυτο ακριβως!

Απο το επομενο ποστ θα ασχολουμαι με τον καιρο, τα δελφινια, τα κοτσυφια και τους κοκκινολαιμηδες.

Υ.Γ. Δεν εχω παθει εμμονη με την συγκεκριμενη τραγουδιαρα. Ευχαριστως θα διανθιζα τα παραδειγματα μου με πολλα ονοματα. Αλλά το δικο της ειναι το μονο ονομα που ξερω.

Jolly Roger 1 August 2013 at 22:48  

test

  © Blogger template 'Solitude' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP