Wednesday 12 June 2013

Η φαντασία στην εξουσία (παλιό αναρχικό σύνθημα)

Εκείνο που με κάνει να μένω άναυδος μπροστά στο ανθρώπινο είδος είναι η έλλειψη φαντασίας. Η μανιώδης προσκόλληση στην γνωστή και πεπατημένη. Εν μέρει δικαιολογημένη από την Βιολογία. Μικρά και αδύναμα θηλαστικά, αν τολμήσουν και κάνουν ένα βήμα έξω από την σπηλιά, θα τα φάει η λεοπάρδαλη. Αλλά όπως μας διδάσκει ο Δαρβίνος, όσα είδη μένουν προσκολλημένα στην πεπατημένη, εκφυλίζονται και ψοφάνε. 
Μόνο εκείνοι που τολμάνε κάτι καινούργιο, κάτι άγνωστο έχουν κάποιες ελπίδες να εξελιχθούν και να διαιωνίσουν το είδος τους.

Προφανώς και μιλάω γιά την ΕΡΤ. Προφανώς και τάσσομαι υπέρ του να μην κλείσει η ΕΡΤ. Τα επιχειρήματα γι' αυτό τα έχουν πει και γράψει τις τελευταίες ώρες άλλοι, πολύ καλύτεροι και πολύ πιο γνώστες του αντικειμένου από εμένα.

Γιά μένα η ΕΡΤ είναι μόνο ένα από τα συμπτώματα. Με ενδιαφέρει η γενικότερη εικόνα της ελληνικής κοινωνίας, όχι μόνο η ΕΡΤ.

Προσπερνάω στα γρήγορα τα προφανή και πασίγνωστα: η ακροδεξιά, φασιστική κύβερνηση  δεν ενδιαφέρεται πλέον ούτε τα (δημοκρατικά) προσχήματα να κρατήσει. Αφού το νδσοκ χρησιμοποίησε γιά δεκαετίες την ΕΡΤ γιά να διορίζει ημέτερους, αφού έδωσε "παραγωγές" δεκάδων εκατομμυρίων σε δικά του παιδιά, αποφάσισε να χουντοποιήσει ανοιχτά πλέον την ενημέρωση,  κλείνοντας την ΕΡΤ και ανοίγοντας "νέο" κανάλι (την υενέδ). Κάνοντας ταυτόχρονα δωράκια εκατομμυρίων στους μπομπολοαλαφούζους του κόσμου τούτου και υπακούοντας στα προστάγματα της τρόϊκας.

Αλλά αυτά τα περιμέναμε - εγώ τουλάχιστον - από την σαμαρο/ακροδεξιά. Η απογοήτευση έρχεται από την έλλειψη φαντασίας των "απέναντι". Όλης της υπόλοιπης κοινωνίας που δεν θέλει ( ; )τον παραπέρα εκφασισμό της δημόσιας μας ζωής και της ενημέρωσης.

Μαζεύτηκε πλήθος κόσμου στην Αγ. Παρασκευή να διαμαρτυρηθεί. Φέρανε τα ματ με τις κλούβες, απειλήσανε με συλλήψεις (αυτόφωρο) και πήγε ο καθένας στο σπιτάκι του. Σε λίγες μέρες το θέμα θα έχει ξεχαστεί - θα φροντίσουν οι μπομπολοαλαφουζοβαρδινογιαννογιαννακόπουλοι γι αυτό. Το ίδιο έγινε και με τους καθηγητές.
Μα τόσο προβλέψιμοι; Μα τόση έλλειψη φαντασίας; Τόσο συντηρητική, φοβισμένη και άτολμη είναι η ελληνική κοινωνία; Τι σας απομένει ακόμα να χάσετε ρε γαμώτο; Τι πρέπει να γίνει ακόμα γιά να δοκιμάσετε κάτι καινούργιο;

Διακρίνω το σαρδώνιο χαμόγελο της χουντοδεξιάς. Να μας λέει υπομειδιώντας "αφού είσαστε τόσο ραγιάδες, αφού είσαστε τόσο προβλέψιμοι και διαχειρίσιμοι στις αντιδράσεις σας, θα σας γαμήσω κι άλλο. Η ΕΡΤ ήταν μόνο ένας ενδιάμεσος σταθμός προς την χούντα που θέλω να εγκαταστήσω".

Τι συγκεριμένο θα μπορούσε να γίνει - εδώ και τώρα - προκειμένου να πάει αυτή η άθλια κυβέρνηση στον αγύριστο, με αφορμή την ΕΡΤ;
Έχω 2 προτάσεις που παρουσιάζω πιό κάτω. Κάποιοι με περισσότερη φαντασία και γνώσεις από μένα θα μπορούσαν να υλοποιήσουν άλλες εναλλακτικές.
Αλλά οι ραγιάδες φοβούνται και την σκιά τους. Κανένας δεν τολμάει να αφήσει την πεπατημένη. Άλλωστε και οι διαδηλώσεις πεπατημένη είναι. Κατεβαίνεις εσύ στον δρόμο, κατεβάζει η χούντα τα ματ με τα δακρυγόνα, τρως ξύλο και πας σπίτι σου. Πάπαλα.

Οχι ότι θα αλλάξει τίποτα. Όχι ότι κάποιος θα πάρει τα λόγια μου στα σοβαρά. Καταγράφω απλά εδώ τι θα μπορούσε (σαν 2 από τις 500 εναλλακτικές) να κάνει η ελληνική κοινωνία και οι εργαζόμενοι στην ΕΡΤ.
ΑΝ δεν ήταν ραγιάδες και ΑΝ είχαν φαντασία.

1) Τηλεοράσεις στα παράθυρα. Ολα τα νοικοκυριά τοποθετούν τις τηλεοράσεις τους στα παράθυρα, με την οθόνη να βλέπει προς τα έξω. Αυτό το έκαναν οι ανατολικογερμανοί και οι πολωνοί, κάθε φορά που έβγαζε διάγγελμα η κυβέρνηση τους. 
Γέμιζαν τα παράθυρα των σπιτιών με τηλεοράσεις που μιλούσαν στο πουθενά.

Θέλεις μίστερ χουντοσαμαρά να μου περάσεις την προπαγάνδα σου; Μίλα στον άδειο δρόμο. Θέλεις να μου επιβάλλεις τι θα βλέπω και τι όχι; Σε έχω γραμμένο κι εσένα και τα λαμογιοκάναλα σου.

Οσα ματ και να φέρεις, δεν μπορείς να νικήσεις μιά τέτοια διαμαρτυρία. Εκτός αν κυρήξεις παράνομα τα παράθυρα των σπιτιών και βάλεις από έναν ματατζή σε κάθε σαλόνι, γιά να υποχρεώνει τους πολίτες στο τι θα βλέπουν.

Και μιλάμε ότι αυτά τα έκαναν οι πολίτες σε στρατοκρατικά καθεστώτα. Αλλά οι ανατολικογερμανοί και οι πολωνοί είχαν αρχίδια, οι έλληνες όχι.

2) Crowd funding. Μαθάινω από τα δημοσιεύματα, ότι το τέλος της ΕΡΤ ήταν 50 ευρώ/χρόνο. Αυτό θα πάψουν τα το πληρώνουν τα νοικοκυριά, άρα τα λεφτά υπάρχουν

Μέσα σε 2 ώρες μπορεί να στηθεί ένα σαιτ που θα μαζεύει λεφτά υπέρ της ΕΡΤ. Ιδίως τώρα που όλη η κοινωνία έχει ξεσηκωθεί υπέρ της δημόσιας τηλεόρασης, είναι πολύ εύκολο να πεις στον κόσμο "εκεί που θα δίνατε 50 ευρώ στην κρατική ΕΡΤ, δώστε 25 ευρώ σε μας. Έτσι κι αλλιώς, έχετε 50 ευρώ παραπάνω στην τσέπη σας τώρα.".

Τέσσερα εκατομμύρια νοικοκυριά επί 25 ευρώ, μαζεύουν 100 εκατομμύρια τον πρώτο χρόνο. Με 100 εκατομμύρια διαθέσιμα βγάζεις μιά ΛΑΪΚΗ τηλεόραση μούρλια. Και με την ποιότητα στον ουρανό. Συν αυτά που θα παίρνεις από διαφημίσεις, μαζεύεις 100-120 μύρια.
Στο κάτω κάτω, όλος ο τζίρος της παλιάς ΕΡΤ ήταν μόλις 320 εκ. 

Αφαίρεσε τα έξοδα γιά όλα τα λαμόγια, τους κοπανατζήδες, τους κομματικούς εγκάθετους, τις παραγωγές - μαιμού, αφαίρεσε τα έξοδα γιά αναμεταδότες, κεραίες κ.α., τα λεφτά βγάινουν άνετα.

Με 100 μυρια μπορείς (θεωρητικά) να δίνεις 2780 ευρώ/μηνα μισθό σε όλους τους υπαλλήλους της ΕΡΤ που θα απολυθούν τώρα. Αν αφήσουμε τα κομματόσκυλα και τα λαμόγια απ' έξω, περισσεύουν πάμπολλα λεφτά γιά υλικοτεχνική υποδομή και γιά λειτουργικά έξοδα + παραγωγές.

Δεν χρειάζεσαι ούτε πομπούς, ούτε αναμεταδότες ούτε δημόσιες συχνότητες, ούτε κρατικές άδειες γιά λειτουργία σταθμού. Ολα τα αναμεταδίδεις μέσω ιντερνετ. 
Στην ανάγκη με τους σέρβερ σου στην Νέα Υόρκη και το Βερολίνο. Τι θα κάνει η χουντοδεξιά; Θα στείλει τα ματ να απαγορέψουν το ίντερνετ; Αυτό δεν το έχουν καταφέροι ούτε οι στρατιωτικές δικτατορίες της Κίνας και της Β. Κορέας, θα το καταφέρουν οι δικοί μας ρεζίληδες;

Δεν θέλω να κάνω πλήρη οικονομοτεχνική μελέτη. Πρώτον δεν είμαι οικονομολόγος, δεύτερον κανένας δεν με ακούει έτσι κι αλλιώς.

Δίνω μόνο δύο απλά παραδείγματα, γιά το τι θα μπορούσε να γίνει.

Ποιός τολμάει όμως να κάνει κάτι πραγματικά ριζοσπαστικό στην Ελλάδα του 2013;

2 σχολια:

thinks 13 June 2013 at 15:37  

Μια δικτατορία κάνει πρόβα τζενεράλε της πυγμής της. Ξέροντας ότι στο τέλος οι αγανακτισμένοι θα πάνε για μπάνιο μια που πλησιάζει και Ιούλιος μήνας.

Η επιεικέστερη αντιμετώπιση του τρόπου με τον οποίον έκαναν αυτό που έκαναν όπως το έκαναν είναι: "Είπαν στον τρελό ν' ανοίξει την πόρτα κι εκείνος την πήρε κι έφυγε". Αυτό, επιεικώς, αν θέλει κανείς να προσπαθήσει να τους δικαιολογήσει και να μην τους πει φασίστες. Αλλά, να μοιάζει με πάπια, περπατάει σαν πάπια και κάνει "κουακ!" σαν πάπια, τότε, είναι πάπια. Ή χούντα.

Φυσικά υπάρχουν 500 άλλα πράγματα που θα μπορούσαν να είχαν κάνει. Και άλλα 500 που θα μπορούσαν να κάνουν οι πολίτες μετά από το γεγονός ως αντίδραση ή λύση. Αλλά τα 499 του ενός και τα 499 των άλλων θα μείνουν στο συρτάρι. Το μόνο που μένει είναι να δούμε τι θα κάνουν οι πολίτες. Και, κοντά Ιούλιο μήνα δεν νμίζω να υπάρχουν πολλές αμφιβολίες για το τι θα είναι αυτό.

Σε άλλες κοινωνίες πιστεύουν σε teamwork. Όπου teamwork είναι όταν μια team ανθρώπων κάνουν ότι τους λέω να κάνουν. Δεν υπάρχει πουθενά πραγματική Δημοκρατία γιατί η λέξη εννοεί κάτι που είναι ουτοπιστικό μια που πάντα κάποιου η ιδέα δεν θα γίνει δεκτή από την πλειοψηφία. Κάποιοι Γερμανοί και κάποιοι Ιταλοί ήταν πλειοψηφία τα '30 στις χώρες τους. Ήταν άραγε δημοκρατίες επειδή οι πλειοψηφία ήταν φασίστες;

Στο τέλος το μόνο που έχουμε είναι μια ιδέα. Αν χάσουμε και την ιδέα δεν μας μένει τίποτα. Έστω κι αν η ιδέα μόνο εικόνα παρουσιάζει: χρειαζόμαστε την εικόνα. Έτσι για να μπορούμε να παριστάνουμε ότι δεν είμαστε ζώα. Αν και τα ζώα έχουν πολύ σταθερότερες κοινωνίες από τις δικές μας.

Μια ιδέα έχει ο άνθρωπος και αυτό τον ξεχωρίζει, και αυτό τον ανεβάζει. Και τον κατεβάζει.

Η κάθε χούντα υπολογίζει στο ότι καμία ιδέα δεν θα γίνει αρκετά αποδεκτή για να γίνει κύμα εναντίων της. Είτε η χούντα του προλεταριάτου είτε των ναζί, επιβιώνουν μόνο όταν ο κόσμος δεν καταλαβαίνει αυτά που έγραψες.

Και από εκείνους που τα πιάνουν πολλοί θα πουν εντάξει, αλλά (...) και θα χάσουν το νόημα της πράξης εξανεμίζοντάς το σκεπτόμενοι τις αιτίες --στο τέλος δικαιολογώντας την αφορμή.

Το νόημα της πράξης.
Αιτιολογίες.
Δικαιολογίες.
Πολλά μικρά κυματάκια σκάνε στο τσιμέντο του κυματοθραύστη.
And enterprise of great pitch and moment
With this regard their currents turn awry
And lose the name of action.

pølsemannen 22 June 2013 at 20:01  

Φοβάμαι ότι είμαστε ήδη εκφυλισμένοι. Για τα μπάζα η φαηλομπουμπουκοχουντάρα, αλλά για τα μπάζα και εμείς.
Οπότε...

  © Blogger template 'Solitude' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP