Saturday 13 July 2013

Πως να βγάλετε χρήματα μέσω του ίντερνετ

Η σύντομη απάντηση:
  • είτε με καλό σχεδιασμό, πολλά αρχικά κεφάλαια, πολλές τεχνικές γνώσεις και αρκετή τύχη
  • είτε με μηδενικό σχεδιασμό, καθόλου κεφάλαια, ελάχιστη έως μηδενική τεχνογνωσία και απέραντη τύχη.
Η αναλυτικότερη απάντηση στις παρακάτω γραμμές.

Χοντρικά, τα σάιτ στο ίντερνετ είναι 3 ειδών: 
  • εκείνα που δείχνουν κάτι
  • εκείνα που κάνουν κάτι 
  • τα social media
Αφήνω απ' έξω σάιτ που δεν έχουν να κάνουν με απόκτηση (τίμιου) χρήματος. Όπως π.χ. σάιτ που φτιάχτηκαν γιά να πικάρει κάποιος την πρώην του, είτε σάιτ γιά προώθηση κάποιας προπαγάνδας είτε γιά να εκβιαστεί κάποιος κλπ.

*** Τα σάιτ που δείχνουν κάτι είναι τα πιό απλά - τεχνολογικά και σαν δομή. Είναι άλλωστε και η κατηγορία των σάιτ που παρουσιάστηκε μακράν πρώτη στο ίντερνετ (1994), με τις άλλες δύο κατηγορίες να ακολουθούν 4-6 χρόνια αργότερα.
Παραδείγματα: 
(α) το σάιτ ενός καλλιτέχνη / δημ. προσώπου που παρουσιάζει την βιογραφία και την δουλειά του, 
(β) το σάιτ ενός συλλόγου / σχολείου / ιδρύματος που παρουσιάζει τις δραστηριότητες του
(γ) το σάιτ ενός τεχνίτη είτε μιάς μικρής εταιρείας που παρουσιάζει τα προϊόντα της.

Αυτή η κατηγορία των σάιτ φτιάχνεται από ενθουσιώδεις ερασιτέχνες είτε από επαγγελματίες web designers. Η δομή τους είναι απλή, συνήθως αποτελούνται από 30-40 σελίδες που "κολλάνε" μεταξύ τους με κάποιο μενού στην κορυφή.
Το περιεχόμενο τους αλλάζει σχετικά αργά. Ούτε οι δραστηριότητες ενός σωματείου, ούτε το βιογραφικό ενός καλλιτέχνη ούτε τα προιόντα μιάς μικρής εταιρείας απαιτούν συχνές ανανεώσεις.

Η τεχνολογική τους βάση είναι πολύ απλή και μαθαίνεται σχετικά εύκολα ακόμα και από ανθρώπους που δεν έχουν σχέση με την πληροφορική. Χρόνος εκμάθησης αν έχεις κάποιον να σε βοηθάει κατά περίσταση: 2-3 βδομάδες. 
Το τεχνολογικό τους υπόβαθρο αυτές τις μέρες είναι ένα από τα joomla, typo3, drupal, wordpress (που την ξέρουμε και από τα μπλογκς) καθώς και 50-60 άλλα συγκρίσιμα προιόντα. Άντε σε πολύ προχώ καταστάσεις να προσθέσουμε και κάποιο e-shop (στις περιπτώσεις που πρόκειται γιά εταιρεία με προιόντα προς πώληση), ώστε να μπορούν οι επισκέπτες του σάιτ να αγοράσουν αυτά που παρουσιάζονται.
Οι απαιτούμενες υποδομές είναι μηδαμινές. Ένα μοντέρνο, μεγαλούτσικο PC είναι υπέραρκετό.

Εμείς οι "ντίβες" του ίντερνετ σνομπάρουμε λιγάκι αυτήν την κατηγορία των σάιτ (καθώς και τους συνάδελφους web designers που τα φτιάχνουν) εξ' αιτίας της τεχνολογικής απλότητας του αντικειμένου. 
Η σνομπαρία που δείχνουμε είναι άδικη. Ο καλός web designer πρέπει να "οσμιστεί" τι ακριβώς θέλει ο πελάτης, να αναδείξει μιά - απλή έστω - δομή που να είναι εύκολα κατανοητή γιά τον επισκέπτη του σάιτ και να παρουσιάσει το σάιτ με άρτια αισθητική. Τα σάιτ αυτής της κατηγορίας - αν και τεχνολογικά απλά - έχουν πολλές φορές αισθητική ψηλών καλλιτεχνικών αξιώσεων. Αισθητική την οποία εμείς οι ντίβες τεχνοκράτες δεν μπορούμε να πλησιάσουμε.

Αμοιβές στην Γερμανία. Οι αρχάριοι web designers παίρνουν 250 ευρώ/ημέρα και έχουν απασχόληση περίπου 30 μέρες/χρόνο. Δηλαδή ζόρικα βγαίνει το ετήσιο εισόδημα (έχουν όμως άπλετο χρόνο να κάνουν και κάτι άλλο παράλληλα). Πολλοί αρχάριοι ξεκινάνε σαν υπάλληλοι με μισθούς γύρω στα 1300 μικτά/μήνα.
Οι έμπειροι web designers παίρνουν έως 400 ευρώ/ημέρα και έχουν απασχόληση περίπου 100-120 μέρες/χρόνο. Καθόλου άσχημο ετήσιο εισόδημα. Ίσως όμως χρειαστεί να κάνουν μερικά ταξίδια ( = έξοδα) τον χρόνο γιά να μιλήσουν με τους πελάτες τους επί τόπου.

Πρόσφατα έμαθα και τις αμοιβές στην Ελλάδα: προ κρίσης ήταν 700 ευρώ / μέρα. Αυτό το μεροκάματο οι γερμανοί web designers δεν έχουν τολμήσει ούτε καν να το ονειρευτούν - διαχρονικά. Και δείχνει το μέγεθος της φούσκας που είχαμε. Σήμερα το επίπεδο έχει πέσει στα 250-350 ευρώ. Δηλαδή μιά τεράστια πτώση σε σχέση με πριν, αλλά παρ' όλα αυτά όχι ακόμα ανταγωνιστική γιά τον γερμανικό μέσο όρο.
(Μόλις έμαθα ότι το νούμερο που έδωσα γιά την Ελλάδα ήταν λάθος.  Άρα άκυρη και η σχετική παρατήρηση. Τα αφήνω με διαγραφή γιά να φαίνεται η διόρθωση. Το σωστό νούμερο είναι 700/βδομάδα (αντί γιά μέρα) και 300 / βδομάδα μετά την κρίση. Με αυτές τις αμοιβές δεν ζεις.
Η δυσκολία σήμερα στην Ελλάδα δεν είναι το ύψος του ημερομίσθιου αλλά το να βρεις κάποιον που θέλει να επενδύσει λεφτά γιά ένα σάιτ.

*** Ξεπετάω στα σύντομα τα σάιτ της 2ης κατηγορίας (εκείνα που κάνουν κάτι) - αν και αποτελούν την δουλειά με την οποία βγάζω το ψωμί μου. Ο λόγος είναι ότι αν αρχίσω με δαύτα, το ποστ θα γεμίσει με ακατάληπτους τεχνικούς όρους. 
Εξ' άλλου, ένα πολύ μεγάλο ποσοστό αυτής της κατηγορίας των σάιτ είναι "αόρατα" - δλδ. ένας χρήστης του ίντερνετ δεν τα βλέπει ποτέ. Ούτε καν μπορεί να έχει πρόσβαση, επειδή αυτά τα σάιτ φτιάχνονται γιά να κάνουν αυτό που κάνουν σαν υπόβαθρο κάποιας διεργασίας.

Γιά λόγους πληρότητας και μόνο δίνω μερικά παραδείγματα τέτοιων σάιτ, καθώς και τις συνηθισμένες  αμοιβές.

Παραδείγματα σάιτ λοιπόν που κάνουν κάτι είναι τα σάιτ των αεροπορικών εταιρειών. Δεν εννοώ την αναζήτηση που βλέπει ο υποψήφιος πελάτης (ποιές πτήσεις είναι διαθέσιμες) αλλά όλη την "υπόγεια" διαδικασία. Όπως π.χ. την εξέταση της διαθεσιμότητας με ακρίβεια δευτερολέπτου, την οικονομική συναλλαγή με την πιστωτική κάρτα του πελάτη, την εξασφάλιση και απονομή των προμηθειών στους ενδιάμεσους dealers κ.α.
Άλλο παράδειγμα: τραπεζιτικές και χρηματιστηριακές συναλλαγές. Και εδώ δεν εννοώ αυτό που βλέπει ο πελάτης που απλά δίνει μιά εντολή πληρωμής, ή μιά εντολή αγοράς μετοχών. Εννοώ όλο το υπόβαθρο γιά να γίνει αυτή η συναλλαγή γρήγορα και με ασφάλεια (price feeds, clearing, credit analysis, risc analysis etc.).

Οι αμοιβές είναι δημοσιευμένες πολλάκις και προσβάσιμες στον καθένα. Δεν ξέρω γιά την Ελλάδα - που ποτέ δεν είχε ανεπτυγμένη αγορά γιά αυτού του είδους τα σάιτ. 
Γιά την Γερμανία ένας αρχάριος υπάλληλος παίρνει κατά μέσο όρο 3000 ευρώ/μήνα μικτά. Γρήγορα όμως τα ποσά ανεβαίνουν (μετά από 4-5 χρόνια εμπειρίας) στα 4500-5000 ευρώ, συν μπόνους.
Σαν ελεύθερος επαγγελματίας παίρνεις από 480 ευρώ / ημέρα (αρχάριοι) μέχρι 900 ευρώ (οι δεινόσαυροι της πιάτσας) και έχεις απασχόληση γιά 150-200 μέρες τον χρόνο. Καθόλου άσχημα, πρέπει όμως να πληρώνεις τα ταξίδια σου στην έδρα του πελάτη.
Προσωπικά δεν με χαλάει να πληρώνω αυτά τα έξοδα, αφού οι αμοιβές είναι καλές. Εκείνο που με τσακίζει είναι τα δρομολόγια, #$%^@&!$ τα χιλιόμετρα μου μέσα :-(

*** Η τρίτη κατηγορία των social media είναι η πιό χαοτική και δύσκολη να την περιγράψεις. Εμφανίστηκε - στην εμπορική της μορφή που με ενδιαφέρει εδώ - αργότερα από τις άλλες δύο (2002). Προυπήρχαν βέβαια τα φόρουμς, τα τσατ και άλλες μορφές κοινωνικής δικτύωσης (π.χ. usenet) ήδη από το 1986. Δηλαδή πολύ πιό πριν και από την δημιουργία του WWW. Αλλά η εμπορική εκμετάλλευση των social media ξεκίνησε πολύ αργά (2005) και γιγαντώθηκε ακόμα αργότερα (2009). Το περιβόητο facebook, η "επικεφαλίδα" των social media δεν είχε καταφέρει να βγάλει λεφτά μέχρι το 2011.

Τι είναι όμως αυτά τα social media και πως βγαίνουν λεφτά από εκεί; Το Α και το Ω του οικονομικού υπόβαθρου των social media είναι αυτό που ονομάζουμε "στοχευμένη διαφήμιση".
Στοχευμένη διαφήμιση είναι να διαφημίζεις μπύρες και αυτοκίνητα λίγο πριν ξεκινήσει ένας ποδοσφαιρικός αγώνας. Αντίστοιχα, να διαφημίζεις σερβιέτες, πασπαλιψατέρ και νυφικά λίγο πριν ξεκινήσει το sex and the city.

Η στοχευμένη διαφήμιση στην ακραία της μορφή (που δεν την έχουμε δει ακόμα αλλά έρχεται καλπάζοντας) είναι να ξέρει ο διαφημιστής τα πάντα γιά σένα, όλα σου τα προσωπικά δεδομένα. Φύλο, σεξουαλικές προτιμήσεις, ηλικία, εισόδημα, τι φίλους έχεις, τι μουσική ακούς, αν έχεις παιδιά, αν είσαι παιδί χωρισμένων γονιών κλπ. κλπ. κλπ. κλπ. Με βάση αυτά τα προσωπικά σου δεδομένα ο διαφημιστής θα σου κάνει την πιό πετυχημένη στοχευμένη διαφήμιση. Θα ξέρει με ακρίβεια εκατοστών το που βρίσκεσαι, τι (νομίζεις ότι) χρειάζεσαι και το αν έχεις λεφτά να το πληρώσεις.

Άλλωστε όλα ανεξαιρέτως τα social media είναι τεχνολογικά απλές εφαρμογούλες. Βασικά πρόκειται γιά CMS (Content Managment Systems). Οπως λέει και η λέξη, πρόκειται γιά Βάσεις Διαχείρισης Δεδομένων, αφού όλο το ψητό βρίσκεται εκεί - στα προσωπικά δεδομένα μας. 
Θα μπορούσα να φτιάξω ολόκληρο το facebook μόνος μου μέσα σε 12 μήνες. Τόσο τεχνολογικά απλό είναι. Η μαγκιά δεν είναι να το φτιάξεις. Η μαγκιά είναι να το κάνεις ελκυστικό σε ένα δισεκατομμύριο χρήστες. Να τους ψήσεις ότι το να σου δίνουν τα προσωπικά τους δεδομένα αποτελεί κάτι ωραίο και τρέντυ.

Μέχρι πολύ πρόσφατα (Ανοιξη 2013) τα social media μπορούσαν να διαχειρίζονται "μόνο" τα δεδομένα που τους δίνουμε εμείς - εν τη βλακεία που μας δέρνει. Από αυτήν την Ανοιξη τα social media άρχισαν να παράγουν προσωπικά δεδομένα γιά μας, ακόμα και αν εμείς ΔΕΝ τους τα έχουμε δώσει. Η Στατιστική και η Συνδυαστική είναι πολύ πουτάνες επιστήμες και εμείς είμαστε δυστυχώς Πάρα Πολύ Προβλέψιμοι. Και είμαστε ακόμα στην αρχή.

Όλα αυτά δεν έχουν αποκλειστικά οικονομικά οφέλη βεβαίως βεβαίως. Τα social media έχουν μεν σαν πρωταρχικό σκοπό τον ιδιωτικό πλουτισμό των ιδιοκτητών τους, αλλά ταυτόχρονα μπορούν να δημιουργούν και να επηρεάζουν γεγονότα. Μπορούν να μας δείχνουν την πραγματικότητα που θέλουν εκείνα. Αυτό ίσως είναι αδιάφορο γιά τους ιδιοκτήτες - επιχειρηματίες, αλλά είναι Πάρα Πολύ Ενδιαφέρον γιά τις κυβερνήσεις.
Και όπως αποδείχτηκε περίτρανα αυτές τις μέρες, κυβερνήσεις και ιδιοκτήτες των social media συνεργάζονται χεράκι - χεράκι πάρα πολύ αρμονικά.

Σε αυτό το ποστ παραμένω όμως στην οικονομική πλευρά του θέματος. Πως βγαίνουν λεφτά από τα social media; 
Τα περισσότερα βγαίνουν αν είσαι ιδιοκτήτης ενός από δαύτα. Απλά πουλάς στοχευμένη διαφήμιση και προσωπικά δεδομένα. Είπαμε, η μαγκιά δεν είναι να τα φτιάξεις (σας φτιάχνω όσα θέλετε), η μαγκιά είναι να ψήσεις τους αδαείς να γίνουν πελάτες σου.

Υπάρχει όμως και ένας άλλος τρόπος να βγάλεις λεφτά, σαν απλός χρήστης. Απλά πουλάς επισκεψιμότητα - δηλαδή κλικς. Η διαδικασία είναι (επίτηδες) πολύ απλή.
α) φτιάχνεις ένα οποιοδήποτε περιεχόμενο (κείμενο σε μπλογκ, φωτογραφίες, βίντεο, μουσική, tweet, ότι νάναι) και το ανεβάζεις στο κατάλληλο social media.
β) ο ιδιοκτήτης του  social media σου προσφέρει ένα μικρό ποσό γιά κάθε κλικ που θα κάνει κάποιος σε αυτό που ανέβασες. Μέσος όρος είναι το 1 ευρώ γιά κάθε 2000 κλικ.
γ) ο ιδιοκτήτης του social media φροντίζει να συνοδεύεται το κείμενο σου (βίντεο, φωτό κ.α.) από στοχευμένες διαφημίσεις, που επιλέγει ο ίδιος. 
δ) το ποσό που κερδίζεις αυξάνεται, αν οι επισκέπτες σου κάνουν κλικ ΚΑΙ στις διαφημίσεις που συνοδεύουν αυτό που ανέβασες.

Ένας τυπικός εκπρόσωπος αυτής της φάμπρικας είναι ο γνωστός μπλόγγερ Πιτσιρίκος. Άσχετα από διαφωνίες ή συμφωνίες, συμπάθειες ή αντιπάθειες, ο τύπος έχει καταφέρει 700.000 κλικς κάθε μήνα στο μπλογκ του. Αυτό μεταφράζεται σε ένα μηνιαίο εισόδημα (περίπου) 350 ευρώ. Καθόλου άσχημα γιά το γράψιμο μερικών κειμένων. Άλλοι πρέπει να σκάβουν 8ωρο σε ορυχεία γι' αυτό το ποσό - αν έχουν δουλειά.

Ένας λοξός γερμανός βγάζει κάθε μήνα 1200-1500 ευρώ με καταπέλτες (!!!). Κάθε μήνα φτιάχνει έναν θεότρελο καταπέλτη (ΟΚ, έχει και τον κόπο της κατασκευής), με τον οποίο εκτοξεύει τα πιό απίθανα αντικείμενα. Βουρτσάκια τουαλέτας, λάστιχα αυτοκινήτων, αλυσοπρίονα (don't do this at home kids) κ.α.
Τις εκτοξεύσεις του καταπέλτη τις ανεβάζει σαν βίντεο στο γιουτουμπ. Με τα κλικ που παίρνει, βγάζει τα 1200-1500. Καθόλου άσχημα γιά έναν άνεργο μισότρελο θα έλεγα. 

Η τελευταία του ιδέα: έφτιαξε ο αθεόφοβος έναν ξύλινο φαλλό και έναν καταπέλτη που εκτοξεύει προφυλακτικά πάνω στον ξύλινο φαλλό από απόσταση 3 μέτρων :-)

Πάρα πολλά κοριτσάκια κάνουν "σεξουαλικούς" χορούς με μπικινάκι και τους ανεβάζουν στο γιουτουμπ με την ελπίδα να αυξήσουν το χαρτζηλίκι τους (δεν το καταφέρνουν). Μερικές άλλες  δίνουν συμβουλές για κρέμες και μόδα.
Τα αγοράκια κάνουν "ανδροπρεπείς" μαλακίες. Παράτολμα και επικίνδυνα άλματα από στέγες και βράχους, ριψοκίνδυνες ταρζανιές με αυτοκίνητα και φωτιές.

Εκατομμύρια αργόσχολοι ανεβάζουν καθημερινά εκατομμύρια κείμενα, φωτογραφίες και βίντεο με στόχο το εύκολο και γρήγορο χρήμα. Κάποιοι σαν τον Πιτσιρίκο και τον γερμανό τρελάρα με τους καταπέλτες καταφέρνουν να έχουν ένα μικρό σταθερό μηνιάτικο. Είναι οι μόνοι που τους βγάζω το καπέλο. Μαγκιά τους.
Μερικοί είναι απλά κωλόφαρδοι - αλλά μόνο γιά μία φορά. Οπως εκείνη η αμερικάνα γιαγιά που έδινε συμβουλές υγειινής στα εγγόνια της. Το βίντεο ξέμεινε άχρηστο στο γιουτουμπ για 2 χρόνια, ξαφνικά το ανακάλυψε κάποιος τυχαίος, του φανηκε αστείο και το διέδωσε στους γνωστούς του. Η γιαγιά πήρε ουρανοκατέβατα 2.000.000 κλικς και ένα τσεκ 1000 ευρώ.
Οι υπόλοιποι δεν βγάζουν τίποτα ή βγάζουν κάτι μικροποσά.

Μιά κοινωνία που κάνει παράλογα και ηλίθια πράγματα σε ένα απελπισμένο κυνηγητό των clicks και των likes. Ατάλαντοι άνθρωποι που νιώθουν επιβεβαίωση γιά τα κλικς που παίρνουν και χαίρονται γιά τα 50 ευρώ που "κερδισαν" από την google.
Την ίδια ώρα που ο ετήσιος τζίρος της στοχευμένης διαφήμισης είναι 250 ΔΙΣεκατομμύρια ευρώ.

Κάπου στο βάθος, οι κυβερνήσεις τρίβουν τα χέρια τους με το ανέλπιστο δώρο των προσωπικών δεδομένων και της εικονικής πραγματικότητας που - τόσο εύκολα και ανέξοδα - μπορούν να μας πλασσάρουν.

Κάπου ακόμα πιό στο βάθος, ο George Orwell μας χαμογελάει πικραμένος.

9 σχολια:

thinks 14 July 2013 at 13:58  
This comment has been removed by the author.
thinks 14 July 2013 at 14:03  
This comment has been removed by the author.
thinks 14 July 2013 at 14:11  

Καλημέρα κάπταιν.

Πολύ σωστά όλα, ιδιαίτερα τα περί κοινωνικών μίντια.

Διαβάζοντας τα πάνω από τα social media μου ερχότανε συνέχεια να προσθέσω ή να διευκρινίσω.

Ένα πράμα είναι ότι με τα χρόνια έχει εκλείψει, από την πλατιά εφαρμογή (πλην των high-end pro outfits) η γνώση για την ανάγκη ενός άλλου επαγγέλματος πέρα του web designer: το πεδίο του μάρκετινγκ, όλα εκείνα τα οποία κατευθύνουν το τι θα σχεδιάσει ο σχεδιαστής (στην Ελλάδα βέβαια που ο κάθε ένας τα ξέρει όλα, αυτό το ξεχωριστό πεδίο είναι αχρείαστο, μια και ο "σχεδιαστής" τα ξέρει όλα). Δεν θα επεκταθώ γιατί αφ' ενός θα χρειαζόταν ανάρτηση και αφ' εταίρου με κατάλαβες, και ίσως υπήρχε λόγος στην εστίαση της ανάρτησής σου για τον οποίον δεν επεκτάθηκες εκεί.

Δεν με εκπλήσσει ότι οι μισθοί στην Ευρώπη είναι χαμηλότεροι από τις ΗΠΑ, ούτε με εκπλήσσει ότι στην Ελλάδα θα βγάζανε πιο πολλά λεφτά αν πουλούσανε ντομάτες στην λαϊκή αγορά. Web Design στην Ελλάδα είναι σαν να ανοίγεις μαγαζί ιστιοπλοΐας στην Πίνδο.

Όμως και για τις χαμηλές υπαλληλικές αποδοχές φταίνε οι υπάλληλοι. Ως μέγας αναρχικός, εγώ, όταν προσελάμβανα κόσμο στην εταιριούλα μου στην Μασαχουσέτη ανακάλυψα ότι μπορούσα να βρω τίμιους ανθρώπους που ξέραν να λειτουργούν σε πλαίσιο γραφείου, και μπορούσα να βρω ανθρώπους που ξέραν καλά το αντικείμενο επαγγελματικά και ήταν σωστοί τεχνίτες. Ποτέ όμως και τα δύο αυτά προσόντα στο ίδιο άτομο. Ή το ένα ή το άλλο. Τους έδωσα ένα πλάνο μισθού με το οποίο αναλόγως με το πως και πόσο επιλέγαν να εργάζονται μπορούσαν να βγάλουν πιο πολλά κι από μένα τον ιδιοκτήτη. Κανείς ποτέ δεν το έφτασε, και πέρασα από 22 άτομα σε 3 χρόνια έχοντας ανάγκη μέχρι μόνο 5.

Όταν προσπάθησα να δώσω δουλειά σε Έλληνες κατά το 2008-11 ανακάλυψα ότι παρ' ότι εγώ είχα επαγγελματική πείρα 30 ετών με 15 χρόνια στο συγκεκριμένο αντικείμενο, οι Έλληνες τα ήξεραν πολύ καλύτερα από μένα τον δυστυχή, και έτσι αποχώρησα της απόψεως ότι θα μπορούσα να τους προσφέρω εγώ τίποτα και τους άφησα ήσυχους.

Όταν μάλιστα ως Αμερικανική εταιρία πρόσφερα σε έναν Έλληνα (ξάδελφο κιόλας) με δική του εταιρία στην Αθήνα, το 2007, να "χτίσει" ένα μικρό μέρος μιας δουλειάς, με αμερικανικές αποδοχές για εκείνον, πήγε να μου πουλήσει την δουλειά άλλης αντίπαλης Αμερικανικής εταιρίας με 80% πανωσήκωμα στην τιμή. Ιδιοφυία σου λέω! Τό 'κανα μόνος μου στο τέλος.

Κάτι άλλο είναι ότι για να βγάλει κανείς λεφτά δεν μπορεί, ιδιαίτερα σε αυτό το πεδίο, να είναι υπάλληλος. Πρέπει να πλησιάσει κανείς την αγορά αν consultant/ελεύθερος επαγγελματίας. Ναι, χρειάζεται διάφορες ειδικότητες σε ένα άτομο. Δεν είναι εύκολο. Κανείς δεν είπε ότι είναι τίποτα εύκολο.

Ως consultant, ή ως ιδιοκτήτης εταιρίας (έστω και ενός ατόμου σαν κι εμένα) οι αποδοχές είναι κοντύτερα στα $125 την ώρα, €40.000 με €60,000 Ευρώ τον χρόνο --αν δεν εργάζεσαι πολύ και δεν έχεις πολύ πρεμούρα να βγάλεις παραπάνω. Αξίζουν μερικά χρόνια μάθησης για να φτάσει κανείς εκεί, αλλιώς καλύτερα να γίνει κουρέας. Υπάλληλος web designer δεν το βλέπω.

Η πιο σημαντική διαφήμιση ενός ελεύθερου επαγγελματία είναι το word of mouth των πελατών. 18 χρόνια δεν ξόδεψα ούτε ένα δολάριο για διαφήμιση. Δεν είχα ασχοληθεί με την ιστοσελίδα της εταιρίας μου 5 χρόνια --δεν χρειαζόταν. Την έφτιαξα καινούργια (5-6 σελίδες μεγέθους τάμπλετ σε πίξελς) τον Μάρτιο και μόλις την έφτιαξα πήρα καινούργιο πελάτη από την Μασαχουσέτη, γνωστό όνομα, και η proposal μου κέρδισε πάνω από μια παλιά εταιρία την Μασαχουσέτης, αντίπαλη, δέκα υπαλλήλων --και ήμουν πιο ακριβός.

Στο τέλος, αυτό που προσπαθώ να πω, είναι ότι η διαφορά μεταξύ πραγματικού επαγγελματικού web design και του design που νομίζει ότι μπορεί να κάνει σαν καριέρα ο καθένας, είναι η διαφορά του φωτογραφείου της γειτονιάς (ή μιας πολαρόιντ) και του επαγγελματικού στούντιο που εργάζεται για διαφημιστικές εταιρίες. Λίγοι κατανοούν την διαφορά. Στο τέλος είναι κι αυτό ένα επάγγελμα σαν όλα τα άλλα. Μόνο και μόνο επειδή μπορεί κάποιος να αγοράσει τα υλικά και να βγει στον "αέρα" σχεδόν τζάμπα, δεν σημαίνει ότι έχει ιδέα τι του γίνεται ή του τι θα μπορούσε να βγάζει για λεφτά.

thinks 14 July 2013 at 14:18  

Τέλος, πέρα του τομέα του όταν μια ιστοσελίδα "κάνει κάτι" που ανέφερες, υπάρχει και ένας τομέας που αναπτύσσεται τα τελευταία χρόνια και αυτός είναι να δημοσιεύεις στο ίντερνετ σαν ιστοσελίδα μια interactive βάση στοιχείων (database) για να χειρίζεται το προσωπικό μιας εταιρίας το scheduling, project management και accounting, timesheets κλπ. Αυτό ενώ λειτουργεί σαν ιστοσελίδα δεν είναι. Είναι ο συνδυασμός προγράμματος και ίντερνετ. Εκεί είναι τα περισσότερα χρήματα για τον ελεύθερο επαγγελματία όπου μπορεί να βγάλει 5.000 έως 95.000 Ευρώ εργαζόμενος 10-30 ώρες την εβδομάδα, ένα με δώδεκα μήνες ανάλογα με το αντικείμενο και το μέγεθος. Όλα αυτά βέβαια συνεπάγονται τρεις-τέσσερεις διαφορετικές ειδικότητες σε ένα άτομο το οποίο εκτός από την τάση του ατόμου να μπορεί να το κάνει χτίζεται μόνο με υπομονή και πείρα -και παραδοχή ότι δεν τα ξέρει όλα και ότι αυτό που χτίζει δεν το χτίζει όπως του αρέσει αλλά όπως το χρειάζεται ο πελάτης και οι χρήστες του. Εκείνος πρέπει να ξέρει να μεταφράζει τις ανάγκες σε σχέδιο εργασίας.

Jolly Roger 14 July 2013 at 14:42  

Γεια σου Δημητρη, ευχαριστω για τα σχολια. Δεν ηξερα οτι οι αμοιβες στην Ουζα ειναι ψηλοτερες. Οταν δουλευα εγω στην Καλιφορνια ηταν λιγο χαμηλοτερες απο τις αντιστοιχες γερμανικες.
Βεβαια τοτε δεν δουλευα σαν web designer, γιατι τοτε αυτο το επαγγελμα δεν υπηρχε ακομα ;-)

Συμφωνω με τις παρατηρησεις σου. Ιδιως με εκεινη που λεει οτι σαν υπαλληλος δεν κερδιζεις ικανοποιητικα. Υπαρχουν ομως ανθρωποι που προτιμουν την σιγουρια ενος υπαλληλου απο τα ρισκα (και το ψηλοτερο εισοδημα) ενος επιχειρηματια. Δεν εχουν ολοι το ρισκο στο αιμα τους ;-)

Στις μεγαλες εφαρμογες εχουμε εναν συνδυασμο απο "κανουν" και "δειχνουν", γι' αυτο αυτες οι εφαρμογες γινονται απο μεγαλα (5 - 50 ατομα) teams. Μερικοι απο αυτους ειναι οι κλασσικοι web designers, άλλοι ειναι οι μαρκετιστες που θα καθορισουν τι + πως θα δειχνει το προγραμμα και τελος άλλοι (σαν εμενα) ειναι οι τεχνικοι που αναλαμβανουν τους αλγοριθμους της business logic.

Y.Γ. Με το δευτερο σου σχολιο περιεγραψες ακριβως την δουλεια που κανω τα τελευταια 10 χρονια ;-)
Απομενει μονο να μου μαρτυρησεις πως γινεται να δουλευει καποιος 10-30 ωρες/βδομαδα, γιατι εγω δεν εχω ακομα καταφερει να πεσω κατω απο τις 50 ;-)

thinks 14 July 2013 at 16:37  

Όταν οι Εβραϊκής καταγωγής Γερμανοί ρώτησαν τον Σίντλερ (Λίαμ Νήσον): "Εμείς θα βάλουμε τα λεφτά και την δουλειά. Εσύ τι θα βάλεις;" άπλωσε τα χέρια του, άνοιξε τις παλάμες του, χαμογέλασε, και απάντησε: "Την παρουσίαση!"

Ο επιχειρηματίας πρέπει να κάνει τον πελάτη να πιστεύει ότι ενδιαφέρεται και εργάζεται για εκείνον. Ο κερδοφόρος επιχειρηματίας το κάνει αληθινά και εξηγεί την αλήθεια ξηλώνοντας τον μύθο των προγραμματιστών-δρουίδηδων. Αυτό χτίζει εμπιστοσύνη προς τον επιχειρηματία που το κάνει δίνοντας μία γωνία "προϊόντος" (την αλήθεια) που είναι σπάνια. Όταν ο επιχειρηματίας αλλάξει καπέλο και βάλει το καπέλο του προγραμματιστή (όχι του σχεδιαστή -αυτά είναι διαφορετικά καπέλα) χτίζει το προϊόν του και την παραγωγή του και την οργάνωση του έτσι ώστε να μπορεί να κάνει σε τρείς ώρες κάτι που άνετα φαίνεται στον ειδήμονα σαν δουλειά 10 ωρών. Από τις 4+2,75+3+1,25+4=15 ώρες στο τιμολόγιο, οι 5 είναι κόστος μηδέν γιατί έκανες κάτι άλφα, βήτα, γάμα "που δεν βλέπεις σωστό να χρεώσεις στον πελάτη" ("non-billable")και οι 10 ώρες x$100 δολάρια = $1000 ( $125 για μεμονωμένες δουλειές και $100 για ongoing projects). Για το σύνολο $1.000 στην πραγματικότητα εργάστηκες τρεις ώρες.

Καμιά φορά την παθαίνεις και εργάζεσαι 30 ώρες αντί για 3 ή για 10. Αλλά στο έτος ο μέσος όρος πραγματικών αποδοχών πρέπει να βγαίνει κάπου πολύ πιο πάνω από $100, χωρίς να πανικοβάλλεσαι όταν μια δουλειά πάει πολύ πιο κάτω. Η μακρά πνοή έχει σημασία. Δεν εισπράττεις 4.200 Ευρώ κάθε μήνα, υπάρχουν και μήνες μηδέν, αλλά βρίσκεσαι στον σωστό μέσο όρος στην μακρά πνοή έτους και ετών.

Ο πελάτης δεν είναι χαζός (δεν ΘΕΛΕΙΣ να εργάζεσαι για χαζούς πελάτες --τους impossible πελάτες τους έδινα σε ανταγωνιστές μου και μ' ευχαριστούσανε για την μπίζνες) και, ο σωστός πελάτης, ξέρει ακριβώς ότι κάνεις τα παραπάνω λεχθέντα, αλλά ανακουφίζεται και του αρέσει το ότι ξέρεις και εσύ το πιο σημαντικό απ' όλα: το σέρβις και την παρουσίαση. Γιατί στο τέλος θέλει κι εκείνος να συναλλάσσεται με έναν επιχειρηματία και όχι με ένα παιδαρέλι που ανακαλύπτει τους τροχούς του μυαλού του και χαίρεται. Θέλει να έχει εμπιστοσύνη στο άτομό σου μιά που από ικανότητες τεχνικές η αγορά είναι φουλ.

thinks 14 July 2013 at 17:39  

υγ. στο παραπάνω σου σχόλιο. Οι ωριαίες ή μηνιαίες αμοιβές υπαλλήλων στην ...Γη της επαγγελίας, δεν είναι απαραίτητα ψηλότερες. Ένας υπάλληλος της σειράς, web designer, έμφαση στο designer, μπορεί να παίρνει και $32000 τον χρόνο ή και $25 την ώρα. Ως υπάλληλος. Στα σχόλιά μου μιλάω για το κόστος στον πελάτη όταν πάρει μια εταιρεία (as opposed to υπάλληλο) για την δουλειά. Αυτά πράγματι είναι γύρω στα $125 την ώρα. Μάλιστα μία εταιρεία προγραμματισμού και σχεδίασης 2-6 ατόμων μπορεί να έχει διαφορετικά ωρομίσθια για διαφορετικές εργασίες, από $125 ως και $60. Δες όμως το παραπάνω μου σχόλιο όσον αφορά το πραγματικό earning ενός ελεύθερου επαγγελματία.

Το αξιοσημείωτο του οποίου έχω εμπειρία είναι ότι σε μια μεγάλη εταιρεία, γνωστά διεθνώς ονόματα, που έχουν δικά τους Information Technology Departments 2-20 υπαλλήλων, διευθυντές τμημάτων της εταιρείας μπορεί να προτιμούν outsourcing σε τύπους σαν και του λόγου μου κόντρα στο αρτηριοσκληρωτικό IT dept. της οργάνωσής τους. Ο καινούργιος μου πελάτης είναι τέτοιο παράδειγμα. Ένα άλλο παράδειγμα είναι πελάτης που είχα (πάντα στις ΗΠΑ) επί ακριβώς δέκα χρόνια, κόντρα στο IT της εταιρείας. Το μόνο hostility το είχα από τους "δρουίδηδες" της εταιρείας αλλά δεν ήταν πρόβλημα μια που οι πελάτες μου με βάζανε να τους προσθέτω στο αρχικό σύστημα μέρη τα οποία κανονικά υπήρχαν ήδη στο αδύνατο-να-χρησιμοποιηθεί oracle interface των δρουιδηδων.

Jolly Roger 14 July 2013 at 21:06  

Δρουϊδης!

Καλο, μου αρεσει.

Θα το χρησιμοποιησω στο επομενο meeting :-)

Anonymous 18 February 2019 at 02:26  

Εάν χρειάζεστε ένα δάνειο για να διευθετήσετε το λογαριασμό, παρακαλούμε επικοινωνήστε μαζί μας, δίνουμε δάνειο μόλις 2%, προσφέρουμε επίσης ένα δάνειο για βραχυπρόθεσμα και βραχυπρόθεσμα. Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε μαζί μας μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στο andmoris38@gmail.com Επικοινωνήστε μαζί μας στο αριθμό μας στο WhatsApp: +393924698291

  © Blogger template 'Solitude' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP