tag:blogger.com,1999:blog-4875800293979738584.post61349445675436780..comments2023-09-03T19:31:11.611+03:00Comments on Jolly Roger: ΑπώλειαJolly Rogerhttp://www.blogger.com/profile/10121010516606469996noreply@blogger.comBlogger10125tag:blogger.com,1999:blog-4875800293979738584.post-18186887203404257332011-03-19T09:11:51.112+02:002011-03-19T09:11:51.112+02:00Γεια σου αγαπητε pølsemannen, η λεπτη διαφορά του ...Γεια σου αγαπητε pølsemannen, η λεπτη διαφορά του σερνιτη απο τους συνηθεις ελληναραδες στο στυλ "μανααααα καφεεεε" ειναι η εξης.<br />Ο ελληναρας ξερει να φτιαχνει καφε αλλα βαριεται. Στον σερνιτη, η τεραστια εξειδικευση του με το quark gluon plasma του ειχε αφαιρεσει την ικανοτητα να φτιαχνει καφε.<br /><br />Με την εξειδικευση που προωθει το δυτικο μοντελο επιστημης, αν βαλουμε οριακες τιμες στην συναρτηση μας, σε λιγο θα εχουμε εναν επιστημονα που ξερει τα Παντα γυρω απο το Τιποτα.<br /><br />* * *<br />Για το (ενδεχομενο) συνεχες της υπαρξης μας δεν ξερω. Οπως κι εσυ, πιστευω οτι καποτε θα το μαθω/ουμε. <br />Δεν με χαλαει το να μην υπαρχει συνεχες. Ειμαι συμφιλιωμενος με την σκεψη οτι υπαρχω (ψυχη + σωμα ομως) για μια και μοναδικη φορα. Οταν πεθανω, θα διαλυθω σε μόρια και δεν θα ξαναυπαρξω ποτέ.Jolly Rogerhttps://www.blogger.com/profile/10121010516606469996noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4875800293979738584.post-27483171692866256792011-03-19T08:57:56.652+02:002011-03-19T08:57:56.652+02:00Ανωνυμε, δεν συμφωνω.
Στο κειμενο γραφω ξεκαθαρα ο...Ανωνυμε, δεν συμφωνω.<br />Στο κειμενο γραφω ξεκαθαρα οτι ψυχη και σωμα (πιστευω οτι) ειναι<br />αρρηκτα δεμενα και οταν πεθαινει το ενα πεθαινει και το αλλο.<br /><br />Αν κανω την αντικατασταση που προτεινεις, τοτε ο θεος και σωμα ειναι<br />δεμενα μεταξυ τους και οταν πεθαινει το σωμα, πεθαινει και ο θεος.<br /><br />Δεν στεκει λογικα η παραπανω φραση. Εκτος αν εχεις στον μυαλο σου<br />καποιον προσωπικο θεο για τον καθενα απο μας, ο οποιος ειναι θνητος.<br /><br />* * * *<br />Στο κειμενο γραφω οτι η επιστημη εξηγει ολο και περισσοτερα πραγματα<br />με βαση την λειτουργια των νευρωνων, των ορμονων κλπ.<br /><br />Η επιστημη ξεκιναει απο τις λειτουργιες του εγκεφαλου μας και<br />αμφισβητει την υπαρξη της ψυχης (κι εγω με την σειρα μου, αμφισβητω<br />την επιστημη σ' αυτο το σημειο).<br /><br />Αλλα ουτε η επιστημη, ουτε εγω ξεκινησαμε απο τις λειτουργιες του<br />εγκεφαλου για να μιλησουμε περι θεού.<br /><br />* * *<br />Σαν τελικο συμπερασμα, βρισκω την φραση σου λαθος. Αλλα αν μπεις στον<br />κοπο να δωσεις καποια επιχειρηματα, μπορουμε να το κουβεντιασουμε.Jolly Rogerhttps://www.blogger.com/profile/10121010516606469996noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4875800293979738584.post-39368132158142326702011-03-17T23:32:10.385+02:002011-03-17T23:32:10.385+02:00αν όπου "ψυχή" έβαζες "θεός" τ...αν όπου "ψυχή" έβαζες "θεός" το κείμενό σου θα έστεκε εξίσου, μόνο που τότε θα έμοιαζε με ένα απο τα γνωστά θρησκευτικά κηρύγματαAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4875800293979738584.post-44026537725792092972011-03-17T11:28:55.849+02:002011-03-17T11:28:55.849+02:00Απορώ με την σπουδήν σας με τον καφέ του Σερνίτου....Απορώ με την σπουδήν σας με τον καφέ του Σερνίτου. Μα, του άνθρωπα πάντα του τον φτιάχνανε τον καφέ, ουδέποτε έφτιαξε μόνος του. Μια διαδικασία που ξεκίνησε από την ηρωική εποχή του:<br /><br />"Μάααανναααααα!!!!! ΚΑΦΕ!!!".<br /><br />Τώρα περί ψυχής, οι απαντήσεις θα έρθουν εν καιρώ.<br /><br />Εάν η ύπαρξη είναι διαρκής και εμφανίζεται κατά καιρούς με διάφορες μορφές στο πολυ-σύμπαν, είναι κάτι που ίσως καθένας μας λάβει απάντηση, πάλι εν καιρώ.<br /><br />Το γεγονός όμως ότι δεν υπάρχουν μνήμες προ της γέννησής, παρά το <b>ενδεχόμενο</b> συνεχές της ύπαρξης, μας υποδεικνύει ότι μάλλον καλώς είναι έτσι. Αλλιώς δεν θα μπορούσε κανείς να κινηθεί στην τρέχουσα ζωή του.pølsemannenhttps://www.blogger.com/profile/01987616061689323620noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4875800293979738584.post-86450048873926204062011-03-17T07:58:33.737+02:002011-03-17T07:58:33.737+02:00Καλημερα, ευχαριστω ολους για τα συγκινητικα σχολι...Καλημερα, ευχαριστω ολους για τα συγκινητικα σχολια.<br /><br />Φιλε Περαστικε, δεν μπορουμε να ξερουμε τι υπαρχει "πραγματικα". Ακομα και η εννοια της "πραγματικοτητας" ειναι σχετικη. Οπως γραφεις και στον υποτιτλο του μπλογκ σου, (ισως) ειμαστε το ονειρο καποιου, που σε λιγο θα ξυπνησει.<br /><br />Αν ειχα ομως να διαλεξω, θα προτιμουσα να ειμαι αυτοτελης σταγονα (κι ας εξατμιζομουν καποτε), παρα ενα κομματι του ωκεανου.<br /><br />Τζων Μποη, πιστευω οτι ειμαστε ολοι μας λιγακι ποιητες. Ωραιο ειναι. <br /><br />Παιρνω σαν αφορμη τα λογια σου για να κανω αλλη μια παορομοιωση. Η ψυχη ειπα(με) ειναι αρρηκτα δεμενη με το σωμα οσο ζουμε. Αρα οταν πεθαινει το σωμα και διασκορπιζεται στα εξ ων συνετεθη, ετσι θα πρεπει και η ψυχη να διασκορπιζεται και τα κομματια της να πηγαινουν σε αλλες ψυχες.<br />Μου αρεσει αυτη η ιδεα.<br /><br />Γεια σου athinovio, χαιρομαι να σε βλεπω εδω.<br /><br />scarlett, ναι. Η ζωη ειναι συντομη :-(<br />Εχω δοκιμασει το carpe diem ακριβως γι αυτον τον λογο. <br />Αλλα κατεληξα σε μια υπερκινητικοτητα χωρις ουσια.<br />Ισως να μου λειπει εκεινη η ειδικη ικανοτητα να αναγνωριζω τι ειναι αυτο που πραγματικα γαληνευει την ψυχη μου.<br /><br />Γεια σου Τεταρτο Κουταβι. Η εμπειρια που περιγραφεις ειναι ακομα μια αποδειξη οτι η επιστημη καπου κανει λαθος. <br />Δεν ειναι δυνατον απο την μια να λεμε οτι ολα ειναι νευρωνες, ορμονες, βιολογικες νομοτελειες κλπ. και απο την αλλη να υπαρχου τοσοι πολλοι ανθρωποι με εμπειριες σαν τις δικες σου.<br />Τετοια πραγματα δεν εξηγουνται με τους κανονες της βιολογιας και της χημειας.Jolly Rogerhttps://www.blogger.com/profile/10121010516606469996noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4875800293979738584.post-78902056441622249952011-03-16T12:57:36.075+02:002011-03-16T12:57:36.075+02:00Τα λες ωραια, και η σκεψη σου ειναι συγκροτημενη.
...Τα λες ωραια, και η σκεψη σου ειναι συγκροτημενη.<br /><br />Οσο για το αν υπαρχει ψυχη και αν ζει αιωνια, κανεις δε μπορει να πει μετα βεβαιοτητας.<br /><br />Προσωπικο βιωμα: η θεια μου ζουσε αποκομμενη απο την οικογενεια της στο εξωτερικο. Με τη μητερα μου μιλουσαν μια δυο φορες το χρονο.<br /><br />Οποτε χωρις να υπαρχει κατι παραδοξο η κατι για να το προκαλεσει υποσυνειδητα...Η μητερα μου ειδε στον υπνο της, τη θεια μου να τη χαιρεταει και να της λεει να προσεχει.<br /><br />Η μανα μου ξυπνησε τρομοκρατημενη, και πηρε μες τα μεσανυχτα τηλεφωνο στο σπιτι της θειας μου. Ειχε πεθανει ενα μηνα πριν, και δε το λεγαν στη μητερα μου για να μη την στεναχωρησουν, επειδη ειχε προβληματα υγειας.Fevos Manhttps://www.blogger.com/profile/05190658529285917461noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4875800293979738584.post-42263846654565779122011-03-16T12:33:09.487+02:002011-03-16T12:33:09.487+02:00@ Περαστικέ, respect για το σχόλιο σου. Είμαι αρκο...@ Περαστικέ, respect για το σχόλιο σου. Είμαι αρκούντως ρομαντική για να πιστεύω (ή να θέλω να πιστεύω) πως ό,τι αγαπήσαμε δε χάνεται οριστικά και πως κάπου κάποτε θα το ξαναβρούμε<br /><br />@ Jolly Roger, σίγουρα σου έδωσε πολλά αυτή η ψυχή που αναφέρεις. Περισσότερα ίσως απ'όσα μπορείς να φανταστείς. Κι αυτή η τρυφερότητα που βγάζει το σημερινό σου κείμενο είναι εκείνης. Και νομίζω πως θα τη νιώσει. Με κάποιον τρόπο θα τη φτάσει.<br />Μερικές φορές η ζωή μας μοιάζει τόσο σύντομη όσο ένα ανοιγοκλείσιμο των ματιών. Το καταλαβαίνουμε, όσο μεγαλώνουμε.<br /><br />Να είναι καλά εκεί που βρίσκεται. Και θα το πω ξανά : θέλω να υπάρχει εκείνο το μέρος που όλους όσους αγαπήσαμε θα τους ξαναβρούμε, αδιάφορο με ποια μορφή.Η ψυχή μας θα τους αναγνώρισει.<br />Προσωπικά με βοήθησε όταν πεθαίνοντας ο Πάρτσι του ευχήθηκα Καλή αντάμωση. Έκανε το αίσθημα της απώλειας λιγότερο οριστικό.<br />(αλλά είπαμε....προσωπικά...γιατί με κάποιον τρόπο πρέπει να καλύπτουμε εκείνα τα κενά που χάσκουν)scarletthttps://www.blogger.com/profile/15035539768493963969noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4875800293979738584.post-233144734350899832011-03-16T11:29:48.137+02:002011-03-16T11:29:48.137+02:00Έτσι είναι.Έτσι είναι.athinoviohttps://www.blogger.com/profile/07663474587770514053noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4875800293979738584.post-85276768925312237732011-03-16T11:03:53.380+02:002011-03-16T11:03:53.380+02:00...όποιος ερωτεύτηκε πολύ, βαθιά και παράφορα, ΞΕΡ......όποιος ερωτεύτηκε πολύ, βαθιά και παράφορα, ΞΕΡΕΙ ότι έχει ψυχή, όπως κι εκείνος που βρέθηκε καταμεσής της θάλασσας αγναντεύοντας την απεραντοσύνη του έναστρου ουρανού...<br /><br />Εκτός από Πειρατής είσαι και ποιητής τελικά...<br /><br />Μένω στην τελευταία φράση σου...η ψυχή περνάει από τον έναν στον άλλον...έτσι νιώθω κι εγώ, για αυτό επιδιώκουμε την αναπαραγωγή μας, για να μεταδόσουμε την ψυχή μας...<br />...τα πράγματα είναι πολύ απλά τελικά, η επιστήμη δεν το έχει καταλάβει.Τζων Μπόηςhttps://www.blogger.com/profile/09820952438801531342noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4875800293979738584.post-27441622254732937432011-03-16T10:27:24.666+02:002011-03-16T10:27:24.666+02:00Jolly Roger, τελικά τείνω να πιστέψω ότι η ύπαρξή ...Jolly Roger, τελικά τείνω να πιστέψω ότι η ύπαρξή μας δεν τελειώνει με τον θάνατο ούτε αρχίζει με τη γέννηση, όχι με την έννοια ότι σώμα και ψυχή είναι «χωριστά» πράγματα και ότι υπάρχουν κάποια διαχωριστικά όρια μεταξύ φυσικού και μεταφυσικού, αλλά με την έννοια ότι οι ίδιες οι έννοιες ψυχή και σώμα και όσα σημαίνουν στο κεφάλι καθενός είναι παρανοήσεις και με την έννοια μιας ιστοριούλας Ζεν που είναι η αγαπημένη μου και ίσως να σου αρέσει καθώς έχει να κάνει με τη θάλασσα. Λέγεται η φώτιση του κύματος. Ένα μικρό κυματάκι θρηνούσε για την τύχη του να υποφέρει και για τη μοίρα του να χαθεί (πεθάνει) και έβλεπε με δέος τα μεγάλα κύματα. Το πλησίασε τότε ένα έξυπνο κύμα και του είπε: «είναι επειδή δεν βλέπεις καθαρά τι είσαι που υποφέρεις, κύμα είναι η προσωρινή μορφή σου, στην πραγματικότητα είσαι νερό, δεν είσαι απλώς ένα μικρό κυματάκι, είσαι και ο μεγάλος ωκεανός!».<br /><br />Υποψιάζομαι πολλές φορές ότι το μικρό εγώ που φωνάζει «υπάρχω» μέσα μας δεν είναι παρά μια αντανάκλαση του μεγάλου εγώ του σύμπαντος. Τα όρια είναι απλώς νοητικές απλοποιήσεις, ο ήλιος είναι περισσότερο απαραίτητος για την ύπαρξή μου και με αυτό τον τρόπο περισσότερο μέρος μου από μέλη του σώματός μου. Το ίδιος ισχύει για το χώμα, για το περιβάλλον, για τη Γη.<br /><br />Καλοτάξιδη λοιπόν η καλή ψυχή που δεν έχασες, αλλά θα είναι πάντα μαζί σου, γιατί σε άγγιξε και έγινε κομμάτι σου, όπως αναγνωρίζεις και εσύ. Ίσως να ανταμώνουμε ξανά με κάποιο τρόπο με όσους προσωρινά αποχωριζόμαστε όταν και εμείς επιστρέφουμε στον μεγάλο ωκεανό, όταν γινόμαστε πάλι ένα με τη μεγάλη ψυχή. Όλοι όσοι αγαπάμε, όλα όσα αγαπάμε, όλα όσα αξίζουν είναι σε μια όμορφη ανοιξιάτικη μέρα, αρκεί να ανοίξουμε την ψυχή μας. Για να κατανοήσουμε τον κόσμο, πιο χρήσιμη και από την επιστήμη και από τη θρησκεία είναι η ποίηση.<br /><br />Δεν είναι ποτέ εύκολο, να είσαι καλά.Περαστικόςhttps://www.blogger.com/profile/07874969058650539035noreply@blogger.com