tag:blogger.com,1999:blog-4875800293979738584.post7563718988125862203..comments2023-09-03T19:31:11.611+03:00Comments on Jolly Roger: Peak oilJolly Rogerhttp://www.blogger.com/profile/10121010516606469996noreply@blogger.comBlogger3125tag:blogger.com,1999:blog-4875800293979738584.post-67701236357982481362009-05-26T17:38:15.023+03:002009-05-26T17:38:15.023+03:00Ναι, συμφωνώ, κανένας δεν λέει να ζούμε ασκητικά (...Ναι, συμφωνώ, κανένας δεν λέει να ζούμε ασκητικά (χωρίς να έχω τίποτα εναντίον όσων το επιλέγουν αυτό :)), αλλά να ζούμε οικονομικά, με όλη τη σημασία της λέξης, και έξυπνα, να ζούμε σύμφωνα με τις δυνατότητες του περιβάλλοντός μας, χωρίς να το καταστρέφουμε.<br /><br />Αν δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις και εσύ τον κινέζο σπάμερ, τη βάψαμε!Περαστικόςhttps://www.blogger.com/profile/07874969058650539035noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4875800293979738584.post-44811011730143429722009-05-25T09:33:31.263+03:002009-05-25T09:33:31.263+03:00Φιλε Περαστικε, συγνωμη για την καθυστερημενη απαν...Φιλε Περαστικε, συγνωμη για την καθυστερημενη απαντηση. Ο ηλιθιος σπαμμερ πιο πανω μου εφαγε τις διαθεσιμες ωρες χθες.<br /><br />Συμφωνω γενικα με οσα λες. Εκεινο που θελω να ξεκαθαρισω, ειναι οτι δεν ειμαστε (βαζω αυθαιρετα κι εσενα μεσα στο "ειμαστε" ) καποιοι ρομαντικοι που θελουν μια ουτοπικη επιστροφη στην φυση, ασκητικη ζωη κλπ.<br /><br />Η απο-αναπτυξη σαν οικονομικο / κοινωνικο μοντελο δεν συνεπαγεται οτι θα ντυνομαστε αρκουδοτομαρα, θα καθομαστε πανω σε πετρες και θα τρεφομαστε με ακριδες και μελι αγριο. Η απο-αναπτυξη σημαινει περιπου την ιδια καταναλωση, αλλα διαφορετικων προιοντων. <br />Προυποθετει περισσοτερη σκεψη απο τον καθενα και μεγαλυτερη πολιτικη ευθυνη απο τους κυβερνητες. Γι' αυτο δεν ειναι δημοφιλης.<br /><br />Διαβασα καπου μια ωραια παρομοιωση: η κοινωνια μας μοιαζει με ξαχαρβαλωμενο αυτοκινητο που τρεχει προς τον γκρεμο. Τα δεξια κομματα θελουν να επιταχυνουμε, τα "αριστερα" κομματα θελουν να βαλουν τους εργατες στο τιμονι, το Green New Deal των οικολογων θελει να του βαλει υβριδικο κινητηρα. Οι υποστηρηκτες της απο-αναπτυξης ειναι οι μονοι που θελουν να του αλλαξουν πορεια.Jolly Rogerhttps://www.blogger.com/profile/10121010516606469996noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4875800293979738584.post-47431812764349817362009-05-23T17:16:14.922+03:002009-05-23T17:16:14.922+03:00Πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυση. Η «ανάπτυξη» επιβάλλετα...Πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυση. Η «ανάπτυξη» επιβάλλεται ως ανώτατο ιδανικό και από τον τρόπο που λειτουργεί το χρηματοπιστωτικό (τοκογλυφικό το λέω εγώ) σύστημα. Αυτή τη στιγμή, όλο το χρήμα που κυκλοφορεί είναι χρέος. Ακόμη και εάν εσύ ή εγώ ως άτομα δεν θέλουμε να χρωστάμε και να μας χρωστούν, χρωστάει το κράτος μας (όλα τα κράτη) και κάθε λεπτό του ευρώ που έχουμε στην τσέπη μας αντιστοιχεί σε χρέος (από την έκδοσή του). Όλο το σύστημα βασίζεται στη μετακύλιση αυτού του χρέους στο μέλλον και στην εξυπηρέτησή του με την πληρωμή των τόκων μέσω της «ανάπτυξης». Αυτό σημαίνει ότι κάθε χρεώστης θα πρέπει να βρίσκει όλο και περισσότερες πηγές εσόδων, άλλους που θα του χρωστούν ή άλλους που θα δέχονται το χρέος του (χρήμα, ομόλογα κ.λπ.) προσδοκώντας αποδόσεις. Καταλαβαίνεις ότι αυτό οδηγεί στην μέχρις εξάντλησης εκμετάλλευση κάθε πόρου και σε ένα χρηματοκεντρικό σύστημα που δεν εστιάζει στις αληθινές ανάγκες των ανθρώπων.<br /><br />Αυτό το σύστημα είναι επίσης ασταθές (ο ένας χρωστάει στον άλλο) και όταν η αλυσίδα κάπου αδυνατίζει ή σπάει (κάποιο σημαντικό μέρος του χρέους παύει να εξυπηρετείται)... βλέπε οικονομική κρίση. Προβληματικό είναι επίσης το αν αυτό το σύστημα μπορεί να διαιωνίζεται επ' άπειρο με την όλο και μεγαλύτερη διόγκωση του χρέους (η ανάπτυξη έχει και αυτή τα όριά της). Έτσι, το χρέος κάποια στιγμή πρέπει να μαζεύεται και το σύστημα να ξεσκαρτάρει για να γίνεται επανεκκίνησή του. Για αυτό και κάποιοι λένε ότι αυτές οι κρίσεις είναι συστεμικές και όχι τυχαία γεγονότα ή ατυχήματα που θα βρουν οριστική λύση με το ένα ή το άλλο μπάλωμα. Οι οικονομικοί και πολιτικοί ηγέτες δεν λένε ξεκάθαρα ότι οι κρίσεις είναι όχι μόνο αναπόφευκτες, αλλά και απαραίτητες για αυτό το σύστημα.<br /><br />Έννοιες όπως αυτάρκεια, οικονομία, διατήρηση του παλιού και όχι σπατάλη σε περιττά νέα πράγματα, ολιγάρκεια, ισοδυναμούν με κατάργηση του συστήματος και, πράγματι, οικονομική και πολιτική χειραφέτηση. Τα δανεικά κάνουν δούλους. Έτσι, αν εγώ ζω χαρούμενος σε ένα σπιτάκι που μου ανήκει στην επαρχία, καλλιεργώ μέρος των τροφίμων μου, χαρίζω και ανταλλάσσω πράγματα, κινούμαι με ποδήλατο και δεν έχω αυτοκίνητο, παίρνω ενέργεια από τον ήλιο, έχω ελεύθερο χρόνο που απολαμβάνω και έχω ένα μέτριο εισόδημα Χ από κάποια εργασία, που δεν ξοδεύω καν όλο γιατί ζω μετρημένα, μπορεί για τα μέτρα του συστήματος να θεωρούμαι φτωχός. Αν είμαι ένα καταναλωτικό θηρίο, με ένα πολλαπλάσιο εισόδημα 5xΧ, αλλά ένα ακόμη μεγαλύτερο χρέος, ζω σε ένα πολυτελές ενοικιασμένο διαμέρισμα με τζακούζια πισίνες και δεν ξέρω τι άλλο, έχω τρία πολυτελή αυτοκίνητα στο γκαράζ, δουλεύω 16 ώρες κάθε μέρα, πολλές φορές και αργίες, και κρέμομαι από ένα κινητό, φοράω ακριβά ρούχα και διασκεδάζω στα καλύτερα μέρη με αγορασμένες (εμμέσως) γκόμενες, είμαι τρελαμένος από το άγχος και κινδυνεύω να πάθω εγκεφαλικό, είμαι «επιτυχημένος», πλούσιος, ευτυχισμένος...<br /><br />Θεωρώ ότι πρέπει να αναθεωρήσουμε πολλές αξίες μας και, χωρίς διάθεση συνωμοσιολογίας, ότι όντως οι παράγοντες που υπηρετούν αυτό το σύστημα μάς θέλουν ανθρώπους χειραγωγούμενους και εργαλειακούς. Όλο αυτό το σύστημα της ψυχαγωγίας-ενημέρωσης ισοδυναμεί (δεν λέω ότι είναι, αλλά έτσι λειτουργεί) με ένα μηχανισμό πλύσης εγκεφάλου ή, αν προτιμάς, προγραμματισμού ανθρώπων-εργαλείων (κινούμενων ανθρώπων, όπως θα έλεγε ο Αριστοτέλης). Τα κέντρα εξουσίας προσπαθούν να βρουν τρόπο, τώρα που η κατάσταση πλησιάζει στο απροχώρητο, να βρουν τρόπο οι όποιες αλλαγές να διατηρηθούν υπό έλεγχο και να μη χάσουν την εξουσία τους. Για αυτό και πολλά πράγματα καθυστερούν να γίνουν. Κάπου στα ψιλά διάβασα για το πώς Έλληνας-πελάτης του συστήματος, άρχων πετρελαίων, των οικογενειών που ελέγχουν αυτό το προτεκτοράτο που λέγεται Ελλάδα, πολέμησε τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας σε μεγάλο νησί της χώρας μας, αυτό μόνο ενδεικτικά, είμαι σίγουρος ότι παρασκηνιακά γίνονται περισσότερα. Οι σημαντικές αποφάσεις λαμβάνονται πίσω από κλειστές πόρτες ή... δεν χρειάζεται καν να συζητηθούν, απλώς εννοούνται.Περαστικόςhttps://www.blogger.com/profile/07874969058650539035noreply@blogger.com