Monday, 2 December 2024

Εγώ έφερα τον Τραμπ στην εξουσία

(... συνέχεια του τίτλου)  καθώς και όλη την λαϊκίστικη ακροδεξιά σαβούρα στην Ευρώπη.

Επειδή το "εγώ έφερα" ίσως ακούγεται προβοκατόρικο, δίνω μια διευκρίνηση: Οχι εγώ προσωπικά και ηθελημένα, αλλά οι συνθήκες της δουλειάς μου, για τις οποίες θα μιλήσω σε λίγο με λεπτομέρειες.

Το συμπέρασμα ενός κειμένου μπαίνει συνήθως στο τέλος. Κάνω μια εξαίρεση και το δίνω προκαταβολικά - τα επιχειρήματα έπονται.

Οι δυτικές κοινωνίες πάσχουν από ένα καρκίνωμα που λέγεται νεοφιλελευθερισμός (δημιούργημα του τέλους των 70s). Το καρκίνωμα αυτό δημιούργησε στις αρχές των 90s - μετά την κατάρρευση του "υπαρκτού σοσιαλισμού" - μεταστάσεις που λέγονται παγκοσμοιοποίηση και supply chain.

Χρησιμοποιώ επίτηδες ιατρικούς όρους, για να δείξω ότι χωρίς βαθύτατες τομές και δραστικές θεραπείες, οι κοινωνίες μας είναι καταδικασμένες σε δραματικό και επώδυνο θάνατο. Σαν πεσιμιστής, πιστεύω μάλιστα ότι είναι ήδη πολύ αργά για θεραπείες.

Τι λέει χοντρικά ο νεοφιλελευθερισμός: Ότι δεν υπάρχει κοινωνία. Υπάρχουν μόνο άνθρωποι-μονάδες που ασχολούνται αποκλειστικά με το προσωπικό τους συμφέρον.

Πάρα πολύ βολικό αυτό για τους επικυρίαρχους. Οργανωμένες ομάδες δεν υπάρχουν. Έναν-έναν μπορούν να τους σκίσουν όλους. 
 
Δεν ξέρω αν όντως ισχύει, αλλά διάβασα πρόσφατα ότι στην Κίνα μπορείς να κριτικάρεις ελεύθερα το καθεστώς. Ο καθένας μπορεί να δημοσιεύσει ένα κείμενο στο οποίο θα κριτικάρει την κυβέρνηση, το κόμμα, την οικονομία κλπ. Χωρίς αρνητικές συνέπειες. Για την ακρίβεια, χωρίς καθόλου συνέπειες, αφού ότι και να δημοσιεύσεις σαν άνθρωπος-μονάδα, θα θαφτεί μέσα σε κλάσμα δευτερολεπτου από εκατομμύρια άλλα κείμενα που θα ασχολούνται με το αν οι γάτες στην κουζίνα τρομάζουν από τα αγγούρια. Η πιο αποτελεσματική λογοκρισία δεν χρειάζεται καν λογοκριτές.

Διάβασα επίσης ότι στην Κίνα πλέον σε στέλνουν μέσα για ομαδικές πράξεις. Αν π.χ. καλέσεις τους γείτονες σου να φτιάξετε μια χορωδία με την οποία θα υμνείτε το Κόμμα, ή αν πάτε ομαδικά στους αγρούς να πλέξετε στεφάνια, τότε θα σε μπουζουριάσουν.

Ο ακρογωνιαίος λίθος του νεοφιλευθερισμού. Αν θέλεις εξουσία, φρόντισε να μην υπάρχουν ομάδες. Φρόντισε ώστε η κάθε μονάδα να είναι εχθρική προς όλες τις άλλες μονάδες.

Αφήνω την Κίνα που δεν την ξέρω και έρχομαι στις δυτικές κοινωνίες. Δες γύρω σου. Ο καθένας σε έναν ατέρμονο αγώνα αυτοβελτίωσης, όλοι εχθροί με όλους. Σχέσεις μόνο στην βάση συμφερόντων. Ο γάμος είναι πλέον εμπορική πράξη, με συμβόλαιο. Έρωτας υπάρχει μόνο με αντίτιμο (για μένα αυτό ισοδυναμεί με πορνεία, αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα).

Αν το ανθρώπινο είδος μπορούσε να επιβιώσει βιολογικά χωρίς ομάδες, δεν θα είχαμε αναπτύξει ομιλία. Ένα μουγκρητό και ένα ουρλιαχτό θα αρκούσαν για την επιβίωση μας. Κυριαρχήσαμε στον πλανήτη από τότε που "ανακαλύψαμε" την ομιλία, την γραφή και την μετάδοση της γνώσης από άνθρωπο σε άνθρωπο και από γενεά σε γενεά. 

Θέλεις την πιο φανερή απόδειξη ότι επιβιώνουμε μόνο και μόνο σαν ομάδα; Κυτάξου στον καθρέφτη.
Τα μάτια μας είναι άσπρα γύρω από την ίριδα. Σε αντίθεση με όλα τα άλλα ζώα, που τα μάτια τους είναι σκοτεινά, μαύρα. Γιατί γίνεται αυτό; Επειδή αν έχεις άσπρα μάτια μπορεί η ομάδα σου να ξέρει προς τα που βλέπεις. Επειδή τα άσπρα μάτια σημαίνουν αμοιβαία εμπιστοσύνη. Ο απέναντι ξέρει τι βλέπεις. Με άσπρα μάτια συνεργάζεσαι και επιβιώνεις. Όσους δεν έιχαν άσπρα μάτια, τους έτρωγε η λεοπάρδαλη και το DNA τους δεν διαιωνίστηκε.

Η χειραψία, το τσούγκρισμα των ποτηριών κ.α. συνήθειες, όλα αυτά είναι αποδείξεις αμοιβαίας εμπιστοσύνης και συνεργασίας. Χάρη σε αυτά επιβιώνουμε.
Αυτά ακριβώς προσπαθούν να καταργήσουν.
 
* * * *
Ωραία όλα αυτά, αλλά τι σχέση έχουν με τον Τραμπ και τα ακροδεξιά βοθρολύματα;
 
Έχουν άμεση σχέση αίτιου - αιτιατού, γιατί ο Τραμπ - και τα ευρωπαϊκά κακέκτυπα του - φέρνει πίσω την Λογική (ή τουλάχιστον κάτι που μοιάζει με Λογική) σε έναν κόσμο που έγινε παράλογος και σάπιος.

Μια παρενθεσούλα: Όσοι έχασαν πρόσφατα στις αμερικάνικες εκλογές, όσοι χάνουν και ξαναχάνουν στην Ευρώπη απο τους ακροδεξιούς, κατηγορούν τους ψηφοφόρους για βλάκες. Οι βλάκες φταίνε που δεν ψήφισαν "σωστά". Τι μας λες ρε μεγάλε; Εσύ δηλαδή είσαι ο έξυπνος; Εχεις χάσει παταγωδώς, σου έχουν πάρει επανειλημμένα τα σώβρακα και δεν νιώθεις ούτε στο ελάχιστο την ανάγκη να αναζητήσεις τις αιτίες στην δική σου ανικανότητα;

Τα τρία καρκινώματα - νεοφιλευθερισμός, παγκοσμοιοποίηση, supply chain - έχουν ξεσκίσει τον πλανήτη, έχουν καταστρέψει τις ζωές (δισ)εκατομμυρίων ανθρώπων, έχουν ανάγει σε Κανονικότητα ότι πιο σουρεάλ και παρανοϊκό μπορεί να φανταστεί το πιο αρωστημένο μυαλό και εσύ πραγματικά πιστεύεις ότι τον Τραμπ τον ψήφισε το 60% του αμερικάνικου πληθυσμού επειδή δεν έχουν το δικό σου αστρονομικό IQ; Κούνια που σε κούναγε μεγάλε.

Ο νεοφιλελευθερισμός ήταν το ξεκίνημα της παράνοιας, που συνεχίστηκε με τις μεταστάσεις της παγκοσμοιοποίησης. Βιομηχανίες άρχισαν να περιφέρονται από τόπο σε τόπο - εντελώς παρανοϊκά, εντελώς παράλογα, εντελώς απρόβλεπτα. Επιδοτούμενες χοντρά από τους ισχυρούς του χρήματος και με όπλο το supply chain υλοποιήθηκαν τα πιο παλαβά πράγματα. 
Φέρνοντας σαν παράπλευρη απώλεια και ασύλληπτες περιβαλλοντικές καταστροφές.

Το λίθιο (μέταλλο) το βγάζουν στην Χιλή, το μεταφέρουν στο Μαρόκο για να γίνει μπαταρίες, οι μπαταρίες πηγαίνουν στην Κίνα για να μπουν στα αυτοκίνητα, μαζί με τα καλώδια από το Πακιστάν (που έχει πάρει τον χαλκό από το Κονγκό), τα αυτοκίνητα πηγαίνουν από την Κίνα στην Καλιφόρνια και μετά το τέλος της - πάρα πολύ σύντομης - ζωής τους καταλήγουν σαν τοξικά απόβλητα στο Μεξικό.
Νομίζεις ότι η παραπάνω φράση είναι πολύπλοκη; Για λόγους συντομίας αναφέρω μόνο το 1% αυτής της αλυσίδας.
 
Τι είναι λογικό σε όλην αυτήν την παράνοια; Σε τι εξυπηρετεί - εκτός από εκατό  ολιγάρχες -  όλο αυτό το καφκικό σενάριο;
 
Σε μείωση του κόστους;  Οποιος το υποστηρίζει αυτό είναι αδαής. Γιατί αυτό που η παγκοσμιοποίηση ορίζει αυθαίρετα σαν "κόστος" πολύ πονηρά δεν περιλαμβάνει ούτε τις αστρονομικές επιδοτήσεις ( = κρατικό χρέος για όλους μας), ούτε τις περιβαλλοντικές καταστροφές ( = ακόμα μεγαλύτερο κόστος για όλους μας) ούτε το κόστος για τους άνεργους και την εξαθλίωση τόσων ανθρώπων. Η όποια κοινωνική πρόνοια υπάρχει ακόμα επιβαρύνει όλους μας, όχι το κόστος του κάθε παράλογου προϊόντος.

Η παγκοσμιοποίηση καταστρέφει ανθρώπους + πλανήτη, ο Τραμπ θέλει να την καταργήσει με δασμούς και εσύ τολμάς να είσαι εναντίον του Τραμπ; Γιατί άραγε;

Δεν αρνούμαι ότι ο Τραμπ και όλοι αυτοί οι ακροδεξιοί απατεώνες είναι καθίκια που έχουν δική τους ατζέντα και δικά τους συμφέροντα. Σαφώς και δεν είναι οι σωτήρες που θέλουν το καλό μας. Εκείνο που λέω είναι ότι προσφέρουν μια (φαινομενικά τουλάχιστον) λογική διέξοδο από έναν κόσμο υπερβολικά παράλογο, σάπιο και καφκικό.
 
Οταν η παγκοσμιοποίηση σου έχει γαμήσει την ζωή και έχεις έναν υποψήφιο που υπόσχεται να την καταργήσει, τότε τον ψηφίζεις. Τον άλλο υποψήφιο, που σου υπόσχεται ελεύθερες εκτρώσεις και δικαιώματα για τις λούγκρες, τον στέλνεις σπίτι του. Τελικά ΟΝΤΩΣ είναι θέμα IQ.

* * * *
Υποσχέθηκα στον τίτλο να δώσω λεπτομέρειες για την δουλειά μου. Ο σκοπός μου είναι να δώσω ένα ακόμα παράδειγμα της παράνοιας. Λιγότερο οφθαλμοφανές από τα άλλα παραδείγματα, αλλά πιο ύπουλο.

Ξεκίνησα την σταδιοδρομία μου σαν δρυίδης (ευχαριστώ αυτόν τον φίλο που μου απένειμε τον τιμητικό τίτλο). Η παγκοσμιοποίηση με μετέτρεψε από δρυίδη σε καφετιέρα.

Σαν δρυίδης έκανα μια λογική δουλειά. Μεγάλες εταιρείες (τράπεζες, ασφάλειες, αυτοκινητοβιομηχανία, αεροπλάνα κ.λ.π. κλπ. κλπ.) είχαν πολύπλοκα τεχνικά  προβλήματα που απαιτούσαν πολύ ειδικές γνώσεις / ικανότητες για να λυθούν. Εγώ σαν καλός δρυίδης διέθετα (και ακόμα διαθέτω) αυτές τις ειδικές τεχνολογικές γνώσεις. Έλυνα τα προβλήματα, έπαιρνα λεφτά. Λογικό.

Κάποια στιγμή, οι εταιρείες σταμάτησαν να χρειάζονται δρυίδες. Έλειψαν τα τεχνικά προβλήματα; Όχι φυσικά, δεν υπάρχει τεχνολογία χωρίς προβλήματα. Αλλά οι εταιρείες είτε λύνουν πλέον τα τεχνικά προβλήματα με χρηματοπιστωτικό τρόπο - π.χ. εξαγοράζουν κάποιον ανταγωνιστή, τα κουκουλώνουν με άφθονο μάρκετιγκ και διαφήμιση - είτε δεν τα λύνουν καθόλου.
Αν κάποιος αναρωτιέται γιατί τα προϊόντα γύρω μας έχουν όλο και χαμηλότερη ποιότητα, αυτή είναι μια πολύ καλή εξήγηση. 
 
Με το supply chain σου έρχεται πιο φτηνό να ρίξεις 5 εκατομμύρια στα σοσιαλμήδια για να κουνάνε οι σουρλουλούδες τον κώλο τους μπροστά στο προϊόν σου, παρά να λύσεις το πρόβλημα που έχει το προϊόν σου με τεχνικό τρόπο. 

Είναι παράλογο, είναι ηλίθιο, είναι αντιπαραγωγικό, σαπίζει την κοινωνία, είναι ενάντια στον καταναλωτή. Αλλά με την παγκοσμιοποίηση εξαφανίστηκαν οι δρυίδες.

Αφού αναγκαστικά δεν μπορούσα πια να είμαι αυτό που μου άρεσε - δρυίδης - κάπως έπρεπε να βγάλω το ψωμί μου. Την λύση μου την έδωσαν οι ίδιες εταιρείες: Κάνω  βαρετές δουλειές ρουτίνας και με περνάνε στα βιβλία τους - εντελώς νόμιμα - σαν "γενικές υποδομές" της εταιρείας. Ακριβώς δίπλα στις καφετιέρες και στα μελάνια για τους εκτυπωτές.

Η μετάβαση μου από δρυίδης σε καφετιέρα δεν αποτελεί προσωπικό πρόβλημα. Δεν γράφω εδώ για να γκρινιάξω για την κακούργα κενωνία. Ίσα ίσα που εγώ έπεσα στα πολύ μαλακά. Όσα λεφτά έβγαζα σαν δρυίδης, τόσα βγάζω και σαν καφετιέρα. Αν εξαιρέσεις μια πτώση στο κύρος της δουλειάς μου (που δεν με πολυενδιαφέρει έτσι κι αλλιώς) δεν είχα καμία αρνητική συνέπεια.

Αυτός ο παραλογισμός όμως δεν αφορά μόνο εμένα, ούτε όλοι έπεσαν στα μαλακά όπως εγώ ο κωλόφαρδος. Το 99,9% των εργαζόμενων στον δυτικό κόσμο έφαγε τεράστιες αρνητικές αλλαγές στην ζωή του. 
Το κυριότερο, δεν έφταιγε για τις αλλαγές αυτές, ούτε είχε κάποια δυνατότητα να τις προβλέψει, ούτε να αντιδράσει.

Κόσμος βρέθηκε ξαφνικά στον δρόμο, χωρίς ασφάλιση, χωρίς πρόνοια, χωρίς κάποιον τρόπο να θρέψει τα παιδιά του, αναγκάστηκε να κάνει δουλειές του ποδαριού, αναγκάστηκε να σκύψει μπροστά σε απολειφάδια που σιχαίνονταν.
Και όλα αυτά χωρίς να έχει κάνει κάποιο λάθος. Μια χαρά δούλευε, μια χαρά είχε κάνει τα κουμάντα του, μια χαρά είχε το σπιτάκι του, μια χαρά είχε στρώσει την ζωούλα του. 
Με την παγκοσμιοποίηση και το supply chain πήρε - σε ανύποπτο χρόνο - ένας χαρτογιακάς επιδότηση για να μεταφέρει την επιχείρηση από το Α στο Β και οι ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων πήγαν στον διάολο.
 
* * * *
Οι άνθρωποι ψάχνουμε για μια Λογική στην μικρή ζωή μας. Είναι κομμάτι της βιολογίας μας να προσπαθούμε να εξηγήσουμε τι συμβαίνει γύρω μας και γιατί. Επίσης έχουμε ανεπτυγμένο το αίσθημα του Δικαίου, όπως και τα ζώα. Πάρε δύο σκύλους και δώσε μόνο στον έναν λιχουδιές. Θα δεις τι σημαίνει αίσθημα Δικαίου στα ζώα...

Θεωρούμε λοιπόν δίκαιο ότι κάποιος που δουλεύει ευσυνείδητα θα ανταμείβεται.
Θεωρούμε λογικό να έχουμε κάποιον ρόλο, κάποια ευθύνη μέσα σε μια ομάδα.
Θεωρούμε παράλογο και άδικο να μας αντιμετωπίζουν σαν καφετιέρες και αναλώσιμα. 
Το ομαδικό πνεύμα είναι κριτήριο πρόσληψης. Δεν υπάρχει εταιρεία στον κόσμο που να μην τονίζει την σημασία της ομαδικότητας στους εργαζόμενους - αλλά μόνο εκεί που τους συμφέρει. Η εργοδοσίες πολύ βολικά ξεχνάνε ότι οι καφετιέρες δεν μπορούν να έχουν ομαδικότητα.

Εμείς λοιπόν οι καφετιέρες φέραμε τον Τραμπ και τα ακροδεξιά καθάρματα της Ευρώπης στην εξουσία. Όχι επειδή έχουμε χαμηλό IQ. Αλλά επειδή αυτοί οι απατεώνες υπόσχονται να καταργήσουν αυτό που εμείς αισθανόμαστε σαν άδικο, σαν παράλογο, σαν τρελό.
 
Όλες οι δήθεν ανθρωπιστικές / περιβαλλοντικές /  woke χοντρομαλακίες της αντίθετης πλευράς δεν πιάνουν μία μπροστά σε αυτό που η πλειοψηφία του κόσμου θεωρεί λογικό και δίκαιο.

Η παγκοσμιοποίηση και το supply chain θα καταργηθούν έτσι κι αλλιώς. Είναι καταδικασμένα από την Λογική. 
 
Το ερώτημα είναι αν θα τα καταργήσει ο Τραμπ, καταστρέφοντας παράλληλα όλον τον πλανήτη, είτε αν θα τα καταργήσει κάποιος πιο λογικός άνθρωπος που θα κάνει ψύχραιμα τις αναγκαίες και βαθιές τομές σε αυτά τα καρκινώματα.
Σαν πεσσιμιστής, πιστεύω το πρώτο.

Sunday, 10 November 2024

Τεχνητή νοημοσύνη (ΑΙ)

Ρεζουμέ 1: Τι να την κάνεις την τεχνητή νοημοσύνη όταν δεν διαθέτεις φυσική νοημοσύνη; 
 
Ρεζουμέ 2: Δεν χρειάζεται να ανησυχείς μήπως η ΑΙ σε υποτάξει και καταστρέψει τον κόσμο. Είσαι ήδη ένα υποταγμένο ανδράποδο και τον κόσμο τον έχεις ήδη γαμήσει - δεν χρειάζεσαι την ΑΙ γι αυτό.

Ρεζουμέ 3: Το ερώτημα αν η ΑΙ διαθέτει συνείδηση, είναι χωρίς νόημα. Δεν διαθέτει, αλλά ακόμα και αν διέθετε, δεν θα έπαιζε κανέναν ρόλο.
 
* * *
Οι πρώτες ανησυχίες για το αν το δημιούργημα μπορεί να είναι ανώτερο από τον δημιουργό του υπήρχαν ήδη στην αρχαιότητα. Τότε όμως τα δημιουργήματα ήταν κάτι (πολύ ωραία) μάρμαρα. Οπότε το ερώτημα περί ανωτερότητας ήταν καθαρά φιλοσοφικό.

Η ανθρωπότητα δεν έχει συνειδητοποιήσει (ούτε ενδιαφέρεται να το κάνει) τι ακριβώς έγινε στην περίοδο 1640 - 1940. Μια χρονική περίοδο που ονομάζω χαϊδευτικά "19ος αιώνας", αν και κράτησε 300 χρόνια.

Μέσα σε 300 χρόνια η ανθρωπότητα έχτισε το 95% αυτού που αποκαλούμε σήμερα τεχνολογικό πολιτισμό. Στα 5.000 χρόνια πριν αυτόν τον "19ο αιώνα", το μόνο που ανακάλυψε η ανθρωπότητα ήταν η φωτιά, ο τροχός και κάτι βασανιστήρια (η σταύρωση, η σιδηρά παρθένος κ.α.).

Μετά από τον 19ο αιώνα και μέχρι σήμερα, η ανθρωπότητα δεν ανακάλυψε σχεδόν τίποτα. Οχι, δεν αποτελεί τεχνολογικό επίτευγμα το ότι ένα αϊφον έγινε μισό χιλιοστό πιο στενό, ούτε το ότι η κάμερα του βγάζει ωραίες σέλφι.

Επειδή ίσως κάποιος αμφισβητήσει το παραπάνω, δύο μόνο παραδείγματα (υπάρχουν πολλά): 
- Ηλεκτρικά αυτοκίνητα πρωτοφτιάχτηκαν το 1832 (επί Κολοκοτρώνη) και μπήκαν σε μαζική παραγωγή το 1888. Βενζινοκίνητα πρωτοφτιάχτηκαν το 1886 (50+ χρόνια αργότερα) και η μαζική παραγωγή ξεκίνησε το 1900-κάτι.
- Το 1898 ο N. Tesla παρουσίασε το πρώτο WiFi. Λίγα χρόνια πιο πριν η Θεσσαλία είχε γίνει ελληνική, την πήραμε από την οθωμανική αυτοκρατορία.

Επιμένω λοιπόν ότι αυτό που σήμερα βιώνουμε σαν δυτικό τεχνολογικό πολιτισμό (κάθε μη δυτικός πολιτισμός είτε δεν υπήρξε ποτέ είτε είχε σβήσει πριν τον 19ο) φτιάχτηκε σε αυτά τα 300 χρόνια.
Δεν ξεχνάω τον Da Vinci (1452, έναν χρόνο πριν την άλωση - 1519). Αλλά οι ιδιοφυείς ανακαλύψεις του έμειναν στα σημειωματάρια του. Δεν μπήκαν στην πράξη και δεν έγιναν παγκόσμια προϊόντα όπως π.χ. το αυτοκίνητο ή ο ηλεκτρισμός.

Ήταν λοιπόν λογικό, ότι η ανθρωπότητα τρόμαξε από αυτήν την εκρηκτική εξέλιξη του 19ου αιώνα. Τρόμαξε από την ίδια της την εφευρετικότητα και τις ικανότητες. Κάπου εκεί αναδύθηκε ξανά το αρχαίο φιλοσοφικό ερώτημα για το αν το δημιούργημα μπορεί να είναι ανώτερο από τον δημιουργό του.
Μόνο που τώρα δεν είχαμε κάτι μαρμάρινα αγάλματα σαν δημιούργημα. Είχαμε πανίσχυρες μηχανές, με ασύλληπτες ικανότητες. Οπότε ο τρόμος μπροστά στο δημιούργημα ήταν πιο δικαιολογημένος. 
 
Η πρώτη που εξέφρασε λογοτεχνικά τον τρόμο ήταν ή Mary Shelley το 1818 (Frankenstein). Μετά, πάμπολλοι άλλοι.
Στα πιο μοντέρνα χρόνια έχουμε τον Terminator (1984), όπου η ΑΙ υποτάσσει την ανθρωπότητα σωματικά - με όπλα, πείνα και καταστροφές.
Φυσικά το Matrix (1999), όπου η ΑΙ πάλι υποτάσσει την ανθρωπότητα, πνευματικά αυτήν την φορά. Το matrix υποτίθεται ότι είναι ένα ΑΙ πρόγραμμα που φυτεύει μια ψεύτικη πραγματικότητα στα μυαλά των ανθρώπων.

* * *
Κάπως έτσι φτάνουμε στο σήμερα, με την ΑΙ να αποτελεί πλέον κοινό τόπο. Τουλάχιστον μια από τις ΑΙ (υπάρχουν πολλές), δλδ. αυτό που ξέρουμε σαν ChatGPT μαζί με όλα τα παράγωγα / εξελίξεις του.

Δεν παραγνωρίζω τις τεράστιες επιπτώσεις που μπορεί να έχει το συγκεκριμένο πεδίο της ΑΙ με το chatgpt και τους επιγόνους του. Θεωρώ όμως αυτές τις επιπτώσεις σαν διαχειρίσιμες. Και σε κάθε περίπτωση "στραγαλάκια" (peanuts) μπροστά στις επιπτώσεις των άλλων πεδίων της ΑΙ - αυτών που δεν μαθαίνουμε ότι υπάρχουν καν.

Άρα δύο ερωτήματα:
- Γιατί θεωρώ το chatgpt σαν στραγαλάκια; 
- Ποια είναι τα άλλα πεδία της ΑΙ που δεν ξέρουμε; (μας τα κρύβουν, διαδώστε πριν το κατεβάσουν 😀😀😀 )

Στο πρώτο ερώτημα. 
Στραγαλάκια, επειδή το chatgpt δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα generative AI. Όπως δηλώνει  και η λέξη generative, αυτό το πράγμα μπορεί να φτιάχνει άλλα μη υλικά πράγματα. Δεν μπορεί να φτιάξει αυτοκίνητα, ούτε φάρμακα, ούτε να βιδώσει μια λάμπα. Μπορεί όμως να κατασκευάσει εικόνες, ήχους και βίντεο ( = εικόνα + ήχος).

Ναι, μπορεί να φτιάξει ψεύτικες εικόνες. Μπορεί π.χ. να φτιάξει τον τραμπ να μιλάει υπέρ των αμβλώσεων. Μπορεί π.χ. να μιμηθεί την φωνή σου και να σου αδειάσει τον λογαριασμό (αν η τράπεζα σου βασίζεται σε αναγνώριση φωνής). 
Οκ, η ανθρωπότητα θα μάθει σιγά σιγά να μην εμπιστεύεται  εικόνες, ήχους και βίντεο. Δεν το θεωρώ τραγικό αυτό, ούτε καν δύσκολο.

Το κερασάκι που δεν έχουν προσέξει οι περισσότεροι είναι ότι η "μαγκιά" της ΑΙ δεν είναι σε αυτό που φτιάχνει (= στην έξοδο, στο αποτέλεσμα), αλλά σε αυτό που δέχεται (= στην είσοδο).

Στην τελική, τα βίντεο/εικόνες που φτιάχνει η ΑΙ μπορεί να στα φτιάξει και ένας οποιοσδήποτε καλός γραφίστας. Αν και θα χρειαστεί περισσότερο χρόνο και χρήματα. Το αποτέλεσμα όμως του γραφίστα θα είναι το ίδιο - ίσως και καλύτερο - από το αποτέλεσμα της generative AI.
 
Η μαγκιά λοιπόν δεν βρίσκεται στην δημιουργία μιας πλαστής εικόνας, στο αποτέλεσμα. Η μαγκιά βρίσκεται στην είσοδο, στο να αναθέσεις στην ΑΙ "φτιάξε μου τον τραμπ να μιλάει υπερ των αμβλώσεων" και η ΑΙ, δηλαδή ένα μηχάνημα, να καταλαβαίνει το τι είναι οι αμβλώσεις, τι είναι ο τραμπ, και τι είναι προεκλογική συγκέντρωση.

Άλλωστε, αυτός ο τομέας της ΑΙ δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα LLM = Large Language Model. Η έμφαση δίνεται στο language, την γλώσσα. 
 
Αυτό που σήμερα ο πολύς κόσμος αντιλαμβάνεται σαν ΑΙ δεν είναι τίποτα άλλο από ένα μηχάνημα που του λες "φτιάξε ένα βίντεο με πουλιά στο δάσος" και το μηχάνημα ξέρει τι είναι βίντεο, τι είναι πουλιά και τι είναι δάσος. 
Την ίδια εντολή μπορείς να δώσεις σε έναν καλό φωτογράφο, θα σου φτιάξει το ίδιο πράγμα. Η αντίληψη της γλώσσας είναι το κλειδί, γι' αυτό λέγεται Large Language Model.
Την ίδια εντολή μπορείς να δώσεις και σε έναν κλασσικό υπολογιστή (όχι ΑΙ), μόνο που εκεί θα πρέπει να του εξηγήσεις τι είναι π.χ. ένα δάσος. Το πασίγνωστο φωτοσοπ σου φτιάχνει ένα δάσος ότι ώρα θέλεις - αρκεί να του δώσεις τις κατάλληλες (δύσκολες) εντολές.
 
Εδώ μπαίνουν και μερικά άλλα παράπλευρα, δυσάρεστα στοιχεία. 
Π.χ. η ΑΙ είναι ένα εξαιρετικά πανάκριβο πράγμα, καταναλώνει 5.000Χ περισσότερο ρεύμα από ότι ένας απλός υπολογιστής. Και για να τρέξει χρειάζεται πανάκριβες υποδομές.  Ναι, σήμερα την χαρίζουν κάτω του κόστους (οι δισεκατομμυριούχοι σαν τον μασκ και τον μπεζος έχουν άπειρο χρήμα). Αλλά μόλις ο κόσμος την συνηθίσει, η ΑΙ θα γίνει ένα πανάκριβο εργαλείο μόνο για προνομιούχους. Η πλέμπα απλά την πάτησε.

Η Κατίνα που σήμερα βελτιώνει με την βοήθεια της ΑΙ τον κώλο της στην σέλφι, αύριο θα έχει το δίλημμα είτε να δώσει το νεφρό της είτε να βγάλει σέλφι με παρακατιανό κώλο. Είμαι 100% σίγουρος ότι θα προτιμήσει να δώσει το νεφρό της - και πολλά περισσότερα από νεφρό (π.χ. να ψηφίσει "τον δικό μας" υποψήφιο για πρόεδρο).

Το συμπέρασμα είναι αυτό που δίνω σαν ρεζουμέ στις πρώτες αράδες. Η ΑΙ δεν έχει συνείδηση, αλλά ούτε την χρειάζεται. Δεν χρειαζόμαστε ΑΙ με συνείδηση για να μας γαμήσει, μια χαρά δίνουμε κώλο και από μόνοι μας.

Αφήνω ότι από τεχνική σκοπιά, το να περιμένεις από ένα LLM / generative AI να έχει συνείδηση είναι σαν να περιμένεις από ένα ψάρι να ξέρει ποδήλατο.

* * *
Είναι λοιπόν η ΑΙ κάτι ακίνδυνο, χωρίς συνείδηση; Αν μιλάμε για την ΑΙ που βλέπει ο πολύς κόσμος, τότε ναι. Ακόμα και με το "ακίνδυνο" chatgpt είμαστε χαμένοι από χέρι. Αλλά - ξαναλέω - αυτό είναι στραγαλάκια μπροστά στους άλλους τομείς της ΑΙ, αυτούς που δεν βλέπουμε, ούτε φανταζόμαστε τις επιπτώσεις τους.

Ας φανταστούμε ένα 10χρονο αγοράκι με μια μπάλα ποδοσφαίρου, οπουδήποτε στον κόσμο. Είναι πανεύκολο για το 10χρονο το να ισορροπήσει το σώμα του στο ένα του πόδι και να ισορροπήσει την μπάλα στο άλλο του πόδι που είναι σηκωμένο στον αέρα. Υποθέτω ότι δεν υπάρχει 10χρονο αγόρι στον κόσμο που να μην το έχει τουλάχιστον δοκιμάσει.
 
Πως τα καταφέρνει το 10χρονο; Πολύ εύκολα με μικρές, ανεπαίσθητες κινησούλες των δυο του ποδιών και του κορμιού του κρατάει τόσο το σώμα του όσο και την μπάλα σε ισορροπία.

Αυτό που για κάθε 10χρονο είναι πανεύκολο, για έναν (κλασσικό) υπολογιστή είναι αδύνατο. Το 10χρονο λύνει μέσα σε δέκατα του δευτερολέπτου ένα πολύπλοκο πρόβλημα βελτίωσης του Markov (Markov decision process). Για να λύσει το πρόβλημα βελτίωσης πρέπει να λύσει την εξίσωση του Bellman.

Αυτό είναι το πρόβλημα, το Markov decision process:

Και αυτή είναι η λύση του, η εξίσωση του
Bellman (για την ακρίβεια, μια από τις δυνατές λύσεις):
 
 
Ξέρουμε λοιπόν τι κάνει το 10χρονο με την μπάλα του. Αλλά δεν μπορούμε να βάλουμε τον οποιονδήποτε κλασσικό υπολογιστή να κάνει το ίδιο. Γιατί μέχρι να λύσει το πρόβλημα ο υπολογιστής, το 10χρονο αγοράκι θα έχει αποκτήσει εγγόνια.
 
Δεν είναι απλά θέμα ταχύτητας, διαθέτουμε πολύ γρήγορους υπολογιστές.
Είναι θέμα ότι τα παραπάνω σύμβολα αντιπροσωπεύουν (άγνωστες) πιθανότητας και (ακόμα πιο άγνωστα) αθροίσματα πολλαπλών παραγόντων. Οι κλασσικοί υπολογιστές - όσο ισχυροί και να είναι - εξ ορισμού δεν μπορούν να λύσουν προβλήματα με άγνωστα δεδομένα.

Εδώ αναλαμβάνει η ΑΙ. Όπως και το 10χρονο, η ΑΙ μπορεί να μαθαίνει από το αποτέλεσμα και να επαναλαμβάνει, δοκιμάζοντας διάφορες πιθανότητες. Ακόμα και το 10χρονο πρέπει να εξασκηθεί, δεν κρατάει την μπάλα με την πρώτη προσπάθεια.
 
Ωραία λοιπόν, η ΑΙ μπορεί να κρατάει μια μπάλα ποδοσφαίρου σε ισορροπία, όπως ένα 10χρονο. Σε τι χρησιμεύει αυτό;  

Βασικά σε τίποτα. Αν είσαι αδαής.
 
Αν δεν είσαι αδαής, τότε ξέρεις ότι τα MDP (Markov Decision Process) και η εξίσωση του Bellman είναι τα "εργαλεία" του Terminator. Η απόλυτη υπεροχή. 

Όποιος έχει στην κατοχή του ένα μηχάνημα που μπορεί να λύνει
MDP, μπορεί να:
- Καταστρέψει το χρηματοπιστωτικό σύστημα ενός κράτους, αφήνοντας άθικτο το δικό του
- Στείλει ρομποτικά αεροπλάνα - που δεν χρειάζονται "ακριβούς" ανθρώπινους πιλότους - οπουδήποτε για να χτυπήσουν οποιονδήποτε
- Κατασκευάσει βιολογικά όπλα (ιούς) που θα χτυπάνε μόνο συγκεκριμένες ομάδες ανθρώπων. Π.χ. μόνο τους μαύρους, μόνο τους λευκούς αρσενικούς, γενικά μόνο όποιον δεν είναι δικός μας. Είτε όποιον δεν μας πληρώνει κάθε μήνα έναν κεφαλικό φόρο, όπως επί τουρκοκρατίας.
- Και πάμπολλα άλλα, τα οποία δεν μπορώ να φανταστώ, μη έχοντας άρωστο μυαλό.

Η αυτόνομη οδήγηση, τα ιπτάμενα ταξί, τα αυτόματα delivery πίτσας και μερικά ακόμα "επιτεύγματα" με τα οποία μας έχουν πρήξει τα @@ δεν είναι τίποτα άλλο από μηχανήματα που λύνουν MDP. 
 
Το ουσιαστικό ερώτημα δεν είναι τι μπορούν να κάνουν αυτά τα μαραφέτια, ούτε το αν κάποτε αποκτήσουν συνείδηση, αλλά ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΑΝΗΚΟΥΝ; Ποιος τα διατάζει; Γιατί αυτός που τα διατάζει, μπορεί εδώ-και-τώρα με το πάτημα ενός κουμπιού να τα μετατρέψει από delivery πίτσας σε δολοφόνους.
Πραγματικά πιστεύεις ότι στην αυτόνομη οδήγηση το αυτοκίνητο σε πηγαίνει όπου θέλεις εσύ; ...

Αυτά δεν είναι υποθέσεις. Αυτά τα μηχανήματα υπάρχουν ΗΔΗ
Προφανώς αντί για μια τσαντούλα με σάντουιτς, το μηχάνημα μπορεί να κρατάει και ένα σακίδιο με μπομπίτσες. Αντί για μια εξάτμιση μπορεί να κρατάει ένα οπλοπολυβόλο. Και αντί να κινείται ανάμεσα σε χαρτοκιβώτια, μπορεί να κινείται ανάμεσα σε σπίτια.

Το θεμελιώδες γεγονός εδώ είναι, ότι η ΑΙ δεν χρειάζεται "συνείδηση", ότι και να σημαίνει ο όρος. 
Δεν χρειάζεται δλδ. το σενάριο του terminator και του matrix, στα οποια η ΑΙ αποκτάει "συνείδηση" και αποφασίζει να εξοντώσει την ανθρωπότητα.
 
Είναι υπεραρκετό ότι κάποιος αδίστακτος με πολλά λεφτά και ονειρώξεις Απόλυτης Υπερεξουσίας (μπορείτε να με λέτε Ήλον Μασκ, Τζεφ Μπεζος, Πούτιν, Τραμπ, Ξι και μερικά άλλα λουλούδια) έχει ήδη στα χέρια του τα εργαλεία να ξεσκίσει την ανθρωπότητα. Και δεν έχει κανέναν απολύτως ενδοιασμό, ούτε εμπόδιο στο να κάνει τα άρωστα όνειρα του πράξη.

Ώστε δεν ζούμε στην εικονική πραγματικότητα του Μάτριξ, έεεεε;
Τα σόσιαλμηδια μας δείχνουν την καθαρή, πραγματική πραγματικότητα;
Και όχι αυτό που θέλει ο κάθε μασκ να μας φυτεύει στο μυαλό σαν πραγματικότητα (όπως έκανε το μάτριξ π.χ.);

Κοιμηθείτε ελεύθερα. Δεν θα στείλει.

Sunday, 27 October 2024

Αμερικανιές

Έχουν περάσει 10ετίες από τότε που έζησα και δούλεψα στην USA για 14 μήνες. Έφυγα για τους δικούς μου λόγους και αυτή η χώρα έπαψε να με ενδιαφέρει. Εκτός από τα εκπληκτικά τοπία της, που ακόμα αναπολώ με νοσταλγία.
 
Οπότε δεν είμαι κατάλληλος να σχολιάσω τα των αμερικάνικων εκλογών. Δυστυχώς όμως αυτό που θα ψηφίσουν οι αμερικάνοι σε μερικές μέρες θα επηρεάσει - όσο αν και δεν το θέλω - τον δικό μου κόσμο. Πολύ, σε πολλά σημεία και πολύ δραστικά.
 
Οι ευρωπαίοι έχουμε επαναπαυτεί πάνω στην ευμάρεια μας εδώ και δεκαετίες  και πιστεύουμε ότι αυτή η μακαριότητα θα διαρκέσει αιώνια. Όχι μόνο εμείς, οι απλοί πολίτες, αλλά και οι κυβερνήσεις μας. 
 
Δεν έχουμε την παραμικρή ιδέα για το πόσο εύθραυστος είναι ο κόσμος μας. Ο ευρωπαϊκός μας μικρόκοσμος. 
 
Δεν μπορούμε να φανταστούμε ότι ένα κάθαρμα στην άλλη όχθη του Ατλαντικού μπορεί να μας ξεσκίσει με μια μονοκοντυλιά. 
Αφήνω τον εγκληματία εξ ανατολών που μπούκαρε στην Ουκρανία, το προετοίμαζε φανερότατα μήνες πριν και οι δικοί μας μουλιάπες κυβερνήτες έλεγαν "μπααααα,  δεν θα μπουκάρει, δεν χρειάζεται να ανησυχούμε". Τους έδειχναν οι δικές μας μυστικές υπηρεσίες τα ρωσικά τανκς στα σύνορα και έλεγαν "μπααααα, κάνει μόνο γυμνάσια". 
Πόση ηλιθιότητα χρειάζεσαι για να γίνεις πρωθυπουργός μιας χώρας σαν την Γερμανία;
 
Κερασάκι για να καταλάβουμε το μέγεθος της Ηλιθιότητας made in Germany:
Ο υπεύθυνος για τα στρατηγικά αποθέματα της χώρας σε φυσικό αέριο ήταν ταυτόχρονα υπάλληλος του ρώσου εγκληματία δικτάτορα. Όχι κατασκοπείες, μυστικά κλπ. Νομιμότατα και φανερότατα. Εσύ, η γερμανική κυβέρνηση, παίρνεις έναν (δηλωμένο και φανερό) υπάλληλο μιας ξένης δικτατορίας που ετοιμάζει εισβολή και τον διορίζεις υπεύθυνο για την δική σου ενεργειακή επάρκεια.....
Αν υπήρχε Νόμπελ Βλακείας, θα είχαμε νικητή.
Ο εγκληματίας έκανε την εισβολή και εσύ, το πανίσχυρο (my ass) γερμανικό κράτος βρέθηκες ξαφνικά με ενεργειακά αποθέματα 3%, όταν εδώ και 30 χρόνια κράταγες τα αποθέματα σου στο 90%-95%. Αντε να κάνεις εμπάργκο στο ρώσικο φυσικό αέριο μετά, με τα αποθέματα στο 3% και τα σώβρακα κατεβασμένα.

Δύο πράγματα με έχουν σοκάρει και κυριολεκτικά διαλύσει όσο περιμένω με αγωνία τα αποτελέσματα των αμερικάνικων εκλογών: Η Βλακεία και η Βλακεία.
 
Η Βλακεία των Ευρωπαίων που πιστεύουν ότι όλα θα είναι όπως πριν, γιατί εμείς στην Ευρώπη είμαστε ισχυροί λαοί (κούνια που σας κούναγε ηλίθιοι).

Και η Βλακεία των αμερικάνων που δίνουν 50% ποσοστά στο κάθαρμα, την στιγμή που τους λέει ψέματα στα μούτρα.

Μιλάμε για ανθρώπους που ξημεροβραδιάζονται στο ιντερνέτι ψειρίζοντας οτιδήποτε βρουν και δεν ασχολούνται καν να διασταυρώσουν μερικά απλά στοιχεία, όταν ο άλλος λέει τερατολογίες και ψέματα.
 
Η Βλακεία των αμερικάνων είναι αξεπέραστο, παγκόσμιο επίπεδο κρετινισμού, επειδή ακριβώς ΜΠΟΡΟΥΝ πανεύκολα να τσεκάρουν την αλήθεια μιας πρότασης και ΕΠΙΛΕΓΟΥΝ να μην το κάνουν.
 
Αυτό με έχει σοκάρει....

Οι ναζί γερμανοί το 1940, οι σημερινοί λαοί στο Ιραν, στην Κίνα, στην Ρωσία (και σε κάμποσες άλλες χώρες) ΠΡΩΤΑ αποκλείστηκαν από την ελευθερία της πληροφορίας, ΠΡΩΤΑ τους απαγορεύτηκε με ποινή γκουλαγκ και στρατοπέδων συγκέντρωσης να μιλάνε και να διαβάζουν και ΜΕΤΑ πίστεψαν τις ολέθριες και άθλιες τερατωδίες των δικτατόρων τους.

Οι σημερινοί αμερικάνοι τι δικαιολογία έχουν;

Όταν πχ. βγαίνει ο απατεώνας και υποστηρίζει ότι μετά τις καταστροφές του τυφώνα η κυβέρνηση "κατάσχει τις περιουσίες των ανθρώπων", όταν υποστηρίζει ότι "στην Γερμανία χτίζονται πυρηνικά εργοστάσια" κ.ο.κ. πόση ώρα χρειάζεται ο μέσος αμερικάνος να τσεκάρει αν αυτά είναι αλήθεια ή όχι;

Πάμε φουλ για μια εκλογική αναμέτρηση στήθος με στήθος, ενώ τα ποσοστά θα έπρεπε να είναι 99,9% - 0,1%.
Επειδή μια τεράστια μερίδα πανηλίθιων αμερικάνων δεν θέλει να τσεκάρει κάτι απλούστατο στο ιντερνετ και δεν θέλει να σκεφτεί. 

Και καλά οι κρετίνοι αμερικάνοι. Αυτά θέλουν, αυτά θα πάθουν. Την δικιά μου την ήπειρο γιατί να την γαμήσουν;
 
Ελπίζω να την σκαπουλάρουμε, έστω και στο τσακ.

Αλλιώς με βλέπω κάπου στην μέση του Ατλαντικού να καλλιεργώ φύκια για να φάω.
Αν προλάβω να μπω σε κατάλληλο καράβι και αν δεν γεμίσουν ραδιενέργεια την ατμόσφαιρα.
Σούσι ( = φύκια) και ξερό ψωμί......

Υ.Γ. Είμαι απόλυτα πεισμένος ότι οι maga κρετίνοι και ο αρχηγός τους είναι δημιούργημα του Δημοκρατικού κόμματος. Πολλλά τα λάθη τους και πολλές οι αμαρτίες τους. Ούτε η υποψήφια τους με πείθει εντελώς.
Αλλά είναι άλλο αυτό και άλλο το να σου λέει κάποιος απατεώνας τερατώδη ψέματα στα μούτρα, εσύ να μπορείς να τσεκάρεις τα πάντα σε dt και να επιλέγεις να μην τσεκάρεις το παραμικρό.

Αμορφωσιά. Πηχτή.

Στο ιντερνέτι κυκλοφορούν εκατομύρια ατάκες - μερικές από δαύτες πολύ πετυχημένες. Μια πάει ως εξής:
 
Θέλεις να καταλάβεις την σημερινή γενιά;
Τα manual των αυτοκινήτων στα 70s περιείχαν οδηγίες για το πως μπορείς να ρυθμίσεις το διάκενο στις βαλβίδες του κινητήρα.
Τα manual των αυτοκινήτων το 2024 γράφουν "μην πίνετε το υγρό της μπαταρίας, είναι δηλητηριώδες"

ΟΚ, υπερβολές. 
Ελάχιστοι ήξεραν / ήθελαν να ρυθμίσουν τις βαλβίδες ενός κινητήρα στα 70s.
Ελάχιστοι θέλουν να πιουν υγρα μπαταρίας το 2024.
Αν και για το τελευταίο δεν είμαι τόσο σίγουρος. Αν νομίζουν ότι έτσι θα πάρουν λάϊκς, είναι πολύ πιθανό να πιουν υγρά μπαταρίας. 
Εδώ κάνουν 1000δες άλλες χοντρές (και πολύ επικίνδυνες) μαλακίες για ένα λάϊκ, στα υγρά μπαταρίας θα κολλήσουν;

Είμαι πεζός, κέντρο Αθήνας, πριν μερικές βδομάδες. Τυχαία στέκομαι δίπλα σε μια πιάτσα ταξί. Τέσσερα-πέντε ταξί σταματημένα μπροστά μου, περιμένουν πελάτη.

Το ένα από δαύτα έχει ένα σκασμένο λάστιχο. 
Εντελώς φλατ, η ζάντα ακουμπάει στην άσφαλτο.
Ακούω την στιχομυθία των "επαγγελματιών" οδηγών.

1. ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΟΤΙ ΤΟ ΛΑΣΤΙΧΟ ΗΤΑΝ ΣΚΑΣΜΕΝΟ - ΤΩΡΑ ΤΟ ΕΙΔΕ !!!!
Οδηγός που δεν καταλαβαίνει ότι πηγαίνει με σκασμένο λάστιχο πρέπει να εκτελείται. Πόσο μάλλον όταν το παίζει επαγγελματίας και παίρνει επιβάτες.
Δηλαδή ένας τρομοκράτης που θερίζει 5-6 αθώους με ένα καλάσνικοφ, τι κάνει παραπάνω; Τον τρομοκράτη δεν θα τον εκτελούσε η αντιτρομοκρατική επί τόπου;

Δεν θέλω να περιαυτολογήσω, επειδή το θεωρώ νορμάλ: Τις προάλλες ένα από τα λάστιχα στο αυτοκίνητο μου είχε πίεση 33 αντί για το κανονικό 35 και εγώ ένιωσα μια ασάφεια στο τιμόνι - λες και ήμουν η πριγκήπισσα πάνω στα 7 παπλώματα πάνω στο μπιζέλι. Και όχι μόνο ένιωσα την ασάφεια, αλλά ήξερα και που οφείλεται. 

2. ΔΕΝ ΗΞΕΡΕ ΠΩΣ ΦΤΙΑΧΝΕΤΑΙ ΕΝΑ ΣΚΑΣΜΕΝΟ ΛΑΣΤΙΧΟ Ή ΠΩΣ ΒΑΖΟΥΜΕ ΡΕΖΕΡΒΑ.
Ασχολίαστο. Μιλάμε για "επαγγελματία" πάντα.

3. Στο αυτοκίνητο του είχε μια μικρή ηλεκτρική τρόμπα αέρα (θαυμασμός). Από αυτές που παίρνουν ρεύμα από τον αναπτήρα του αυτοκινήτου, για να μην κουράζεσαι. Θεωρητικά, θα μπορούσε με δαύτην να  φουσκώσει το λάστιχο. Με επιφύλαξη, γιατί ετσι κατεστραμμένο που ήταν, μάλλον η μικρή τρόμπα δεν επαρκούσε. Θα μπορούσε όμως να δοκιμάσει, μήπως και τυχόν φτάσει μέχρι το επόμενο συνεργείο.
ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ. Γιατί πρακτικά, ΔΕΝ ΗΞΕΡΕ πως λειτουργεί αυτή η τρόμπα αέρα. Δεν ήξερε ότι ήταν ηλεκτρική - παρά τα 3 μέτρα καλώδιο. Δεν ήξερε ότι παίρνει ρεύμα από τον αναπτήρα. 
 
4. Είχαν έρθει άλλοι 3 για βοήθεια - προπαντώς να βοηθάμε τον συνάδελφο. Και ΤΕΣΣΕΡΙΣ ταξιτζήδες (επαγγελματίες, όχι αστεία) στέκονταν όρθιοι γύρω από μια μικρή κινέζικη τρόμπα αέρα και δεν ήξεραν πως λειτουργεί το μαραφέτι.

Για να βλέπουν όμως τσόντες στο ιντερνέτι χρειάζονται τα πιο πολύπλοκα και ακριβά κινητά.

Ζήτω η Τεχνολογία που κάνει ευκολότερη την ζωή μας.

Ελα στο Γκρης για να την βρεις, part 2/n

Περπατάω στο πολύβουο αθηναϊκό κέντρο. Βλέπω πολλούς τουρίστες να αγκομαχάνε κάτω από το βάρος των βαλιτσών τους. Κάθιδροι κάτω από τον ήλιο, με κόκκινα πρόσωπα - ακόμα και νεαροί.
 
Οι κακομοίρηδες είδαν στον χάρτη του "αρ πη πη" ότι η απόσταση από τον σταθμό του Μετρό μέχρι το κατάλυμμα τους είναι 300-500 μέτρα και σκέφτηκαν ότι μπορούν άνετα να σύρουν τις αποσκευές τους για μια τόσο μικρή απόσταση. 
 
Εκείνο που δεν φαίνεται στον χάρτη είναι τα ανύπαρκτα πεζοδρόμια, οι λακούβες (και στα πεζοδρόμια και στην άσφαλτο), τα παρκαρισμένα μηχανάκια, τις κλεισμένες ράμπες αναπήρων και όλην αυτήν την κυκλοφοριακή κόλαση που οι τσιφτετέλληνες θεωρούν νορμάλ.
 
Έξω από τον Ελ. Βελ. δεν υπάρχει πουθενά στο λεκανοπέδιο της Αττικής η δυνατότητα να σύρεις τις αποσκευές σου με τα ροδάκια τους. 
Πρέπει να τις κουβαλάς, με το ένα πόδι στο "πεζοδρόμιο" (ευφημισμός), το άλλο πόδι στην άσφαλτο, ελισσόμενος ανάμεσα σε παρκαρισμένα και σε ντηλιβεράδες που θέλουν να σε σκοτώσουν.
 
Δεν τους λυπάμαι. Καλά να πάθουν. Ελλάδα θέλατε μαλάκες. Αγκομαχάτε τώρα φορτωμένοι. Και πολύ σας είναι. 
 
Ναι, στην Ελλάδα  κανένας δεν υπολογίζει κανέναν, κανένας δεν διευκολύνει κανέναν (εκτός αν προσβλέπει σε παχυλό αντίτιμο), ο κάθε ένας θέλει να στρίψει το λαρύγγι του διπλανού του. Έτσι είμαστε και όποιος γουστάρει.
 
Αρκετά πια με τους ηλίθιους τουρίστες που ενημερώνονται για την χώρα προορισμού τους μόνο για το τι θερμοκρασία θα κάνει και σε πόσα χιπστερομπαρα θα μπορούν να βγάλουν τις σελφι τους. Καλά να πάθουν. Πριν επισκεφτούμε μια χώρα ενημερωνόμαστε πρώτα για τους ανθρώπους της, ηλίθιοι.
 
Υ.Γ. Η συχωρεμένη η μάνα μου στα  γεράματα έπρεπε να περπατάει με το κλασσικό Πι. Δεν μπορούσε να βγει από το σπίτι της, γιατί πάνω στο πεζοδρόμιο πάρκαραν μηχανάκια - και μερικά μέτρα πιο δίπλα το πεζοδρόμιο ήταν γεμάτο λακούβες.
 
Υ.Υ.Γ. Ναι, και στην Γερμανία μπορείς να παρκάρεις παράνομα. Πολλοί το συνηθίζουν. Αλλά από "παράνομα" σε "παράνομα" υπάρχει διαφορά. Αν παρκάρεις παράνομα, αφήνοντας αρκετό χώρο για τους πεζούς, θα φας ένα πρόστιμο και καθάρισες. Τα δικαστήρια έχουν σαν κριτήριο το "να χωράει να περάσει νεαρή μητέρα με ΔΙΠΛΟ καροτσάκι για μωρά" στον χώρο που άφησες ελευθερο.
 
Αν όμως δεν αφήσεις αρκετό χώρο ελεύθερο, θα σε ξεσκίσουν σε βαριές ποινές και έξοδα (κατάθεση πινακίδων κ.α.)

Κάτι ανάλογο και με τις λακούβες στα πεζοδρόμια. Ναι, υπάρχουν πολλές. Αλλά αν εξ αιτίας μιας λακούβας δεν μπορεί να περάσει ένας ανάπηρος, πέφτουν μυνήσεις στον Δήμο, τα δικαστήρια βγάζουν αποφάσεις στο τσάκα τσάκα και ο Δήμος πληρώνει αποζημιώσεις. Από 2 αποζημιώσεις και πάνω συμφ´ρει οικονομικά τον Δήμο να επισκευάσει την λακούβα.

Γιατί υπάρχουν αυτές οι διαφορές στις δύο χώρες; 
Επειδή οι τσιφτετέλληνες αδιαφορούν για την ποιότητα της ίδιας τους της ζωής. Γουστάρουν να ανέχονται να τους γαμάει την ζωή ο κάθε παράνομος. 
Οι γερμανοί αντίθετα μπορεί να ανέχονται πολλά άλλα. Αλλά δεν ανέχονται να τους γαμήσει ένας παράνομος.
Θα το ονόμαζα αυτοεκτίμηση - αλλά δεν είμαι σίγουρος.

Ελα στο Γκρης για να την βρεις, part 1/n

Ραντεβού στο κέντρο της Αθήνας πριν λίγες μέρες. Φτάνω νωρίτερα, έχω χρόνο για βόλτα. 
Τουριστικό κέντρο, κόσμος πήχτρα, λιακάδα. Περπατάω αργά, παρατηρώντας.
 
Τα τουριστικά γυφτ σοπς το ένα δίπλα στο άλλο. Πουλάνε τις συνηθισμένες κακογουστιές made in China. Ανάμεσα στις κακογουστιές τα κουκλάκια του Καραγκιόζη, ζωγραφισμένα πάνω σε φτηνιάρικο κόντρα πλακέ.

Μια ξεναγός οδηγεί ένα γκρουπάκι μεσόκοπων γερμανών μέσα στο πλήθος. Σκύβει δίπλα μου όπως αργοπερπατούσα, σηκώνει έναν Καραγκιόζη made in China και λέει στους κατάπληκτους Γερμανούς "Αυτός ήταν ένας εθνικός ήρωας, ένας αγωνιστής της Ελευθερίας". Τα γερμανικά μου είναι άριστα και στεκόμουν ακριβώς δίπλα της, μεταφραστικό λάθος αποκλείεται, ακουστικό επίσης. Αυτό ακριβώς είπε.

Παρορμητικά σκέφτηκα να μπω στην μέση και να την διορθώσω. Ο αξιοπρεπέστατος Καραγκιόζης μπορεί να ήταν πολλά, αγωνιστής της Ελευθερίας όμως δεν ήταν.

Μετά όμως σκέφτηκα ότι είναι καλύτερα έτσι. Φαντάστηκα την μεσόκοπη γερμανίδα που αγόρασε τον Καραγκιόζη να τον κρεμάει σε έναν τοίχο του σπιτιού της και να διηγείται στις άλλες γερμανίδες για τον Έλληνα Αγωνιστή της Ελευθερίας.
Το ρεζίλι είναι το μόνο που ταιριάζει σε ρεζίληδες.

Σε μια χώρα-σούργελο, ο Καραγκιόζης μπορεί να είναι οτιδήποτε. Ακόμα και αγωνιστής της Ελευθερίας, γιατί όχι;

Υ.Γ. Ευτυχώς που αυτό το μπλογκ δεν το διαβάζει κανένας που γεννήθηκε μετά το 1990. Γιατί θα με ρώταγαν ποιος ήταν ο Καραγκιόζης και θα μετέτρεπαν εμένα σε Αγωνιστή της Ελευθερίας (με το όπλο στο χέρι για την απελευθέρωση από την πηχτή Αμορφωσιά και την Βλακεία).

Tuesday, 25 July 2023

ἀποκριθεὶς πᾶς ὁ λαὸς εἶπε· τὸ αἷμα αὐτοῦ ἐφ᾿ ἡμᾶς καὶ ἐπὶ τὰ τέκνα ἡμῶν (κατά Ματθαίον 27:25)

Κολλημένος σε μποτιλιάρισμα στην Κηφησίας. Αποκαμωμένος, δεν σκέφτομαι τίποτα, περιμένω απλά να προχωρήσω.
 
Ξαφνικά, σειρήνες ασθενοφόρου πίσω μου. Βλέπω όλα τα αυτοκίνητα γύρω μου να προσπαθούν άρον-άρον να ανοίξουν δρόμο. Καβαλάνε πεζοδρόμια, κουτουλάνε μεταξύ τους, σπάνε ηθελημένα τις αναρτήσεις των αυτοκινήτων τους. Όλα για να σώσουν τον συνάνθρωπο.
 
Το ασθενοφόρο φτάνει δίπλα μου και κολλάει. Η σειρήνες του μου σπάνε τα αυτιά. Όλοι προσπαθούν να το διευκολύνουν, αλλά μάταια. 30" ακίνητο δίπλα μου, αδύνατον να προχωρήσει. Κάποτε ξεκολλάει, για να περάσει την διασταύρωση και να κολλήσει 50 μέτρα παρακάτω. Κι άλλα 30" κολλημένο, μέχρι να κάνει τα επόμενα 50-100 μέτρα. Σκέφτομαι τον άτυχο που βρίσκεται μέσα, ξέροντας ότι η κλεψύδρα του σώνεται και το κάθε δευτερόλεπτο μετράει.
 
Συγκρίνω με ανάλογες σκηνές στην Γερμανία. Οι γερμανοί οδηγοί ατάραχοι, ίσα που καταδέχονται να στρίψουν το τιμόνι τους 5 μοίρες για να ανοίξουν δρόμο. Σιγά μην στραπατσάρει ο γερμανός το αμάξι του. Κι όμως: Το ασθενοφόρο περνάει στριγγλίζοντας με σταθερή ταχύτητα 80-100 χλμ/ανά ώρα ανάμεσα στα σταματημένα.
 
Σε μια επιφανειακή ανάγνωση, οι έλληνες είναι ψυχάρες που θυσιάζονται για τον συνάνθρωπο, οι γερμανοί είναι ψυχρά, αδιάφορα ρομπότ. Αν όμως η ζωή σου, είτε η ζωή του παιδιού σου κρέμονταν από μια κλωστή, σε ποιο ασθενοφόρο θα ήθελες να βρισκόσουν; Σε αυτό που κολλάει σε κάθε διασταύρωση ή σε αυτό που πηγαίνει σταθερά με χίλια;
 
Αν αφήσουμε κατά μέρος τις μελοδραματικές, σπαραξικάρδιες μαλακίες (ψυχάρες οι μεν, ρομπότ οι δε), η πραγματική διαφορά ανάμεσα στις δύο κοινωνίες είναι η συνέπεια. Ο γερμανός σκέφτεται τις (αρνητικές) συνέπειες των πράξεων του, ΠΡΙΝ τις κάνει. Ο έλληνας τις σκέφτεται ΜΕΤΑ
 
Όταν σε έναν δρόμο με 2 διαζώματα εσύ στριμώχνεις δίπλα-δίπλα 3 αυτοκίνητα και 25 μηχανάκια (από τα οποια τα μισά στο αντίθετο ρεύμα), ότι και να κάνει το ασθενοφόρο, δεν μπορεί να περάσει. Κανόνας Φυσικής. Δεν χρειάζεσαι 5 διδακτορικά για να το καταλάβεις αυτό. Λίγο νιονιό χρειάζεται, ΠΡΙΝ την κάνεις την μαλακία σου.

Νιώθεις μάγκας και ωραίος και καβαλάρης και δενβαριέσαι και έχειοθεός. Μέχρι να γίνει η στραβή. ΑΦΟΥ γίνει η στραβή, μετατρέπεσαι μέσα σε δευτερόλεπτα σε έναν  πωπωτιπάθαμε, παναγιάμουβόηθα, τικάνειτοκράτος, φταίειηκυβέρνηση.
 
Τι θέλεις να κάνει η - οποιαδήποτε - κυβέρνηση μάγκα μου; Να βάλει ένα περιπολικό σε κάθε διασταύρωση 24Χ7 και να κοπανάει πρόστιμα, επειδή εσύ δεν μπορείς να σκεφτείς τα αυτονόητα; Ποιος θα πληρώσει όλη αυτήν την αστυνόμευση; (αν υποθέσουμε ότι η κυβέρνηση θα επιβιώσει από τις δικές σου διαμαρτυρίες)

* * * *
 
Κάπου εδώ κολλάει ο τίτλος αυτού το ποστ. Μόνο που η ιστορία του τίτλου είναι χιλιάδες φορές βαρύτερη από την τήρηση του ΚΟΚ. Χιλιάδες φορές πιο δραματική και επίκαιρη, εδώ και τώρα. 
 
ΗΞΕΡΑΝ τις συνέπειες, αυτοί που φώναζαν τα λόγια του τίτλου. Ήξεραν τι έλεγαν. Δεν ήθελε άλλωστε και πολύ μυαλό για να καταλάβουν την αθωότητα του Ιησού. Αδιαφορούσαν όμως για τις συνέπειες, γιατί το κοντοπρόθεσμο συμφέρον τους ήταν μεγαλύτερο.
 
* * * *
 
Όχι, δεν θέλω να μιλήσω για τον Ιησού. Δεν είμαι ο κατάλληλος - άθεος γαρ.
 
Ούτε για το κυκλοφοριακό πρόβλημα θέλω να μιλήσω. Πρώτον δεν το κατέχω και δεύτερον, ζώντας έξω δεν με αφορά καν.
 
Ούτε για τους έλληνες θέλω να μιλήσω, ούτε για τους γερμανούς (μπρρρρ).
 
Για τα ζώα θέλω να μιλήσω. Για τα εκαντοντάδες ( χιλιάδες; ) ζώα που κάηκαν στις φετινές φωτιές. Και στις περσινές. Και τις προπέρσινες. Αυτά, τα πιο αθώα από όλα. Αθώα, σαν τον Ιησού. Χωρίς καμία ευθύνη για την Καταστροφή.
 
Τα άγρια ζώα της υπάιθρου. Όσα δεν έχουν δολοφονήσει ήδη οι σκατοκυνηγοί. Οι σκατοκυνηγοί που θα ζητάνε άδεια να κυνηγήσουν στα καμένα, 1 βδομάδα αφού σβήσουν οι φωτιές. Και οι σκατοτσοπάνηδες που θέλουν "φρέσκα" βοσκοτόπια. Και οι σκατοπολιτικοί θα δώσουν τις άδειες και στους μεν και στους δε, όπως κάθε χρόνο.
 
Μήπως ψάχνει κανείς για το ποιοι έχουν κίνητρα εμπρησμού; Έτσι, θεωρητικά ρωτάω...

Αλλά και τα αδέσποτα, παρατημένα, πληγιασμένα, άρωστα. Μωράκια. Να καίγονται αβοήθητα, ουρλιάζοντας. Ηρωϊκοί άνθρωποι (λίγοι, ελάχιστοι, χωρίς πόρους, αβοήθητοι κι αυτοί) να τρέχουν να τα σώσουν και να βρίσκονται μπροστά σε έναν τοίχο φωτιάς. 
 
Αυτοί που αγαπούσαν τον Ιησού, με τι μάτια να είδαν άραγε την σταύρωση; Μάλλον με τα ίδια μάτια που οι διασώστες έβλεπαν την φωτιά και άκουγαν τα ζώα να καίγονται, 20 μέτρα μακρυά τους.
 
* * * *
 
Έλεγα λοιπόν για τις συνέπειες. Για αυτούς που ξέρουν τις συνέπειες, γι αυτούς που συνειδητά θέλουν να ρίξουν το αίμα στα κεφάλια των δικών τους παιδιών. Μόνο και μόνο για να ικανοποιήσουν το δικό τους συμφέρον. Την εύκολη μάσα, την αρπαχτή. Την απληστία.
 
Πάρε την Ρόδο. Τυχαίο νησί, όλη η Ελλάδα ίδια είναι.  Μόνιμοι κάτοικοι 120.000, τουρίστες 280.000. Τον Μάϊο μονάχα. Συν ακόμα 490.000 τον Ιούλη, συν 500.000 τον Αύγουστο.

Αρπαχτή, κονόμα, φράγκα μάγκα μου. Πόσο νιονιόρκο χρειάζεται για να σκεφτείς ότι όλοι αυτοί θα χρειαστούν νερό για πιούν, μεζέδες για να φάνε και θάλασσα για να χέσουν; (ναι, στην Θάλασσα καταλήγουν). Πόσοι τόνοι πλαστικά θα χρειαστούν για όσα καταναλώσουν; Πόσα δέντρα έκοψες για να ρίξεις μπετά; Πόσα τετραγωνικά κάλυψες με τσιμέντο για να τους κοιμήσεις, να τους ξαπλώσεις στην αμουδιά και να τους διασκεδάσεις όλους αυτούς;
 
Νομίζεις ότι η φωτιά - στην καταστροφική της έκδοση όπως φέτος - ήρθε από μόνη της; Κατά λάθος; Όχι μάγκα μου, ΕΣΥ την έβαλες.  ΕΣΥ την έκανες τόσο καταστροφική. Γιατί δεν μπορείς να στριμώχνεις Αύγουστο μήνα 700.000 μαλάκες πάνω σε ένα οικοσύστημα που χωράει μόλις 50.000 και να περιμένεις ότι όλα θα είναι μέλι - γάλα, αρκεί να κονομάς εσύ ξεκούραστα.
 
Πάρα πολλοί κατηγορούν την κυβέρνηση. Την όποια κυβέρνηση κάθε φορά. Δεν έχει αρκετά αεροπλάνα, δεν έχει υποδομές πυρόσβεσης. Ναι μάγκα μου, όντως δεν έχει. 
 
Τα λεφτά που θα πήγαιναν στα πυροσβεστικά μέσα, τα έχει ήδη δαπανήσει το κράτος για να σου φτιάξει λιμάνια που θα υποδέχονται 3 εκατομμύρια βάνδαλους, αεροδρόμια που θα χωράνε ακόμα 5 εκατομμύρια, δρόμους, πλατείες, αποχετεύσεις, σκουπιδιάρικα, χωματερές για εκατομμύρια τόνους αποριμμάτων κλπ κλπ κλπ.
 
Ε, δεν περίσσεψαν για κανανταίρ μάγκα μου, τι να κάνουμε τώρα;
 
Εσύ, όταν έβλεπες 500.000 ούνους να φτάνουν στο κωλονήσι σου κάθε μήνα, γιατί δεν σκέφτηκες ότι ένα τυχαίο τσιγάρο αρκεί για να μη μείνει κολυμπηθρόξυλο; Πόσα διδακτορικά χρειάζεσαι για να το σκεφτείς αυτό;

Μη μου πεις ότι έρχονται 500.000 ηλίθιοι/μήνα και εσύ δεν έχεις φράγκα για δέκα ψωροκανανταίρ; Κανονικά, τα κωλονήσια σαν την Ρόδο, την Κρήτη, την Σαντορίνη και την Μύκονο θα έπρεπε να έχουν το καθένα από έναν στόλο πυροσβεστικών για πάρτη τους και ταυτόχρονα τα ταϊζουν και όλη την υπόλοιπη Ελλάδα.

Πανηγύριζαν τον Απρίλιο ετούτοι εδώ (τυχαίο λινκ, ανάμεσα σε εκατοντάδες παρόμοια). Μήπως σε κάθε τέτοιο άρθρο θα έπρεπε να βάζουμε και ένα άρθρο από τις φωτιές; Δίπλα-δίπλα. Για να βλέπει ο κάθε άπληστος τις συνέπειες τις απληστίας του;
 
Μπορείτε άνετα να με βρίσετε (όσοι ελάχιστοι τύχει να το διαβάσουν αυτό), αλλά δεν σας λυπάμαι. Ακριβώς όπως οι φαρισαίοι, θελήσατε να ρίξετε το αίμα του Αθώου στα κεφάλια των παιδιών σας. Θελήσατε την εύκολη κονόμα και αγνοήσατε επιδεικτικά τις συνέπειες. Χαζομάρα δεν το λες αυτο, μόνο συνειδητή απόφαση.

Λυπάμαι μόνο και κλαίω για τον Αθώο, για όλα τα ζώα που υπέφεραν και υποφέρουν εξ αιτίας της απληστίας σας. Αναρωτιέμαι (δεν εύχομαι) τι θα γίνει όταν το αίμα των Αθώων πνίξει τα παιδιά σας, ακριβώς όπως εσείς το ζητήσατε.

Thursday, 24 November 2022

Ένας καλύτερος κόσμος για τα παιδιά σας

Κλιματολόγοι και φιλόζωοι δεν έχουν πολλά κοινά. ΟΚ, υπάρχουν μερικά επιστημονικά που λένε ότι η καταστροφή της βιοποικιλότητας είναι μια σοβαρότατη αιτία για την κλιματική αλλαγή. Αλλά αυτά είναι για πολύ ψαγμένους και ενδιαφέρουν ακόμα λιγότερους.
Υπάρχει όμως κάτι κοινό στις δύο παραπάνω κατηγορίες: Λένε ψέματα. Όχι σε όλα, σε δύο σημεία, τα ίδια. 
 
Ψέμα πρώτο: Οι διπλωματικοί χαρακτηρισμοί. Τόσο οι κλιματολόγοι όσο και οι φιλόζωοι θα ήθελαν να πουν στους υπόλοιπους "ρε πανηλίθιοι, ρε άκαρδοι, σταματήστε εδώ και τώρα τις μαλακίες που κάνετε και αλλάξτε δραστικά συμπεριφορές". Αντί γι αυτό, μοιράζουν ψεματάκια και ψευτοεπαίνους, χαϊδεύουν αυτάκια και "ανακαλύπτουν" προόδους εκεί που δεν υπάρχουν. Ακόμα και μερικά ελάχιστα, αυτονόητα θετικά θα τα παρουσιάσουν σαν γκραν σουξέ για να καλοπιάσουν. Λογικό, όταν είσαι απόλυτα εξαρτημένος από τα λεφτά τους και την συνεργασία τους, δεν μπορείς να τους βρίζεις.
 
Ψέμα δεύτερο: Το μέγεθος του δράματος. Κλιματολόγοι και φιλόζωοι παρουσιάζουν τα πράγματα πολύ καλύτερα από όσο είναι στην πραγματικότητα. Λογικό. Αν πεις "τετέλεσται μάγκες, τάχετε ξεσκίσει όλα, δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ τίποτα", τότε είναι που σίγουρα δεν θα ξεκουνηθεί κανένας. Αν παρουσιάσεις την αλήθεια για τα ανείπωτα μαρτύρια που περνάνε τα ζώα, θα τους τρομάξεις και θα φύγουν. Πρέπει να τους υποσχεθείς ότι αυτό που ΘΑ κάνουν, ΑΝ το κάνουν θα έχει κάποια θετική επίδραση, θα φέρει μια αλλαγή προς το καλύτερο. Αλλιώς δεν θα τους πάρεις με το μέρος σου.

Το να μην εξαρτώμαι από κανέναν, το να μην περιμένω απολύτως τίποτα - θετικό - από κανέναν, μου δίνει μια περίεργη ελευθερία: Μπορώ να βρίζω όποιον θέλω, όσο θέλω, όπως θέλω. Μόνο ο εαυτός μου μου βάζει όρια στο πόσα βρισίδια μπορώ να ρίξω, όχι κάποια εξάρτηση.

* * * *
Πάντα με συνάρπαζαν οι επιστήμονες/δημοσιογράφοι. Οι άνθρωποι που έχουν (συνήθως) ένα ή περισσότερα πτυχία θετικών επιστημών πίσω τους και αντί να κάνουν καριέρα σε μια εταιρεία, ή να ακολουθήσουν ακαδημαϊκή πορεία, δημοσιογραφούν και εκλαϊκεύουν επιστημονικά θέματα.
Δεν πρόκειται για τις επιστημονικές γνώσεις καθεαυτές. Με 2 πτυχία θετικών επιστημών στην καμπούρα μου, τις γνώσεις τις έχω ήδη. Η εξήγηση των θεμάτων, η τεκμηρίωση τους με εύληπτες - συχνά συγκλονιστικές - εικόνες, το "άπλωμα του τραχανά" σε τόσο πολύπλοκα θέματα είναι αυτό που μου αρέσει τόσο πολύ.

Ένας τέτοιος άνθρωπος ήρθε προχθές στην πόλη μας και έκανε μια διάλεξη. Δική του εκπομπή στο μεγαλύτερο γερμανικό κανάλι TV στην prime zone, ταξιδεμένος από Ανταρκτική μέχρι ερήμους, καταδύσεις δίπλα σε μπλε φάλαινες, ερευνητικά προγράμματα με γορίλες, λιοντάρια και τίγρεις, ραδιοτηλεσκόπια, ηφαίστεια κλπ κλπ κλπ.
Κοντολογίς ένας άνθρωπος που πολύ θα ήθελα να του έχω μοιάσει, αλλά είμαι πολύ ολίγος ή πολύ βλάκας ή δεν αναγνώρισα τις ευκαιρίες που μου δόθηκαν, δεν ξέρω.

'Ηρθε λοιπόν αυτός ο καταπληκτικός άνθρωπος στην πόλη μας, έκανε μια διάλεξη σε ένα κατάμεστο αμφιθέατρο 2.000 ατόμων (διάσημος γαρ λόγω TV) και είπε μέσα σε 2 ώρες κάτι πολύ απλό, ίσως μπανάλ: 
Όλα συνδέονται με όλα.

Όχι συναισθηματισμοί και χαζομάρες, ούτε τίποτα μεταφυσικά, συνομωσιολογικά και ομοιοπαθητικά αλαλούμ χαζοχαρούμενα. Επιστημονικά, 1 + 1 = 2, πιο απλά δεν γίνεται, με αποδείξεις, με στοιχεία, με όλα.
Ο άνθρωπος εκλαϊκεύει πανεπιστημιακή Γνώση εδώ και 25 χρόνια, δεν είναι ιεροκύρηκας.

Το πιο ευχάριστο (και νέο) για μένα ήταν η σύνδεση της προστασίας των ζώων με την κλιματική αλλαγή. Η διάλεξη είχε σαν τίτλο το κλίμα, σαν ατζέντα το κλίμα, σαν αφίσα το κλίμα. Είχα(με) έρθει να ακούσουμε για το κλίμα. Και ο τύπος μας μίλαγε 2 ώρες για το πως να προστατεύουμε τα ζώα ;-) 

Μας (απ)έδειξε με νούμερα, με πίνακες, με εικόνες, με κάθε λογής στοιχεία, ότι κάθε φορά που σώζουμε ένα ζώο - είτε αυτό είναι ένα αδεσποτάκι από τους ελληνικούς δρόμους, είτε είναι μια γαρίδα στον Ατλαντικό - ότι βοηθάμε ΚΑΙ στο να σωθεί ο πλανήτης από την υπερθέρμανση ΚΑΙ στο να σωθούμε εμείς προσωπικά.
Το πως ακριβώς συμβαίνει αυτό, το ποιοι μηχανισμοί μπαίνουν σε λειτουργία όταν σώζεις ένα ζώο, το πως αλληλεπιδρούν αυτοί οι πολύπλοκοι μηχανισμοί, χρειάζεται 2 ώρες διάλεξη για να το τεκμηριώσεις. Συνοψίζεται όμως στην φρασούλα των 4 λέξεων: Όλα συνδέονται με όλα.

Μέσα στα πολλά άλλα, έδειξε το πως αλλάζει ο εγκέφαλος ενός διασώστη όταν βοηθάει ένα ζώο. Το πως συνδέονται οι συνάψεις αλλιώς, την άμεση βελτίωση (για τον άνθρωπο) στην καθημερινή ζωή. 
Ενστικτωδώς, από μια μεταφυσική, εσωτερική γνώση, το ήξερα ήδη αυτό από πολύ παλιά. Μόνο που εγώ δεν το έλεγα εγκέφαλο, αλλά Ψυχή.

Δεν απέφυγε στο τέλος τα 2 ψέματα που ανέφερα στην αρχή. Αντί να μας σκυλοβρίσει μας καλόπιανε. Αντί να παρουσιάσει την κατάσταση δραματική όπως είναι, την εξωράϊζε. Ανάγκη βλέπεις.

Η απογοήτευση ήρθε με την ανοιχτή συζήτηση που ακολούθησε. Ερώτηση θαυμάστριας: "όταν βουτήξατε στην λίμνη με τους κροκόδειλους φοβόσασταν;". Οχι μωρή, πήρε ένα μαχαίρι και τους έσφαξε όπως ο Ιντιάνα Τζόουνς. Έκανε ο άνθρωπος 500 χλμ, ξόδεψε δύο ώρες να σου εξηγεί ότι οφείλεις να προστατεύεις τα ζώα και εσύ βρήκες την ευκαιρία να φλερτάρεις τον σελέμπριτυ μαλάκω.
Αλλά και οι υπόλοιπες αντιδράσεις απογοητευτικές. Ναιμεναλλά, και δώστου ναιμεναλλά, δεν φτάνουν τα λεφτά, δεν έχουμε οργάνωση και άλλες βλακείες. Σημειωτέον ότι τα περί λεφτών και οργάνωσης τα έλεγαν γερμανοί.

Σας παρακαλάνε βρε αρχιμαλάκες (αντί να σας το επιβάλλουν με το πιστόλι στον κρόταφο όπως θα έπρεπε) να μειώσετε λίγο την υπερκατανάλωση σκουπιδιών, πλαστικών, ενέργειας και κρέατος και εσείς σφυράτε κλέφτικα. Βρίσκετε ψευτοδικαιολογίες για να μην ξεβολευτείτε. Η κλιματική αλλαγή θα μας ξεσκίσει όλους, αλλά ας αλλάξουν όλοι οι άλλοι - εκτός από εμάς.

* * *
Περιφρόνηση - στην καλύτερη - και μίσος είναι ο "μισθός" όσων ενδιαφέρονται για ένα καλύτερο αύριο, για έναν κόσμο που τα ζώα δεν θα υποφέρουν.
Τις προάλλες κάτι ανόητα [*] παιδάκια κόλλησαν τις παλάμες τους στην άσφαλτο σε μια οδική αρτηρία του Βερολίνου. Καθιστική διαματυρία για την κλιματική αλλαγή. Προφανώς δημιουργήθηκε κυκλοφοριακή συμφόρηση, μέχρι να τους ξεκολλήσει από τον δρόμο και τους πάρει σηκωτούς η τροχαία. Χιλιόμετρα πιο πίσω, εντελώς άσχετα, ένα φορτηγό τσαλαπάτησε μια ποδηλάτισσα που δυστυχώς πέθανε.

Το αποτέλεσμα ήταν να στείλουν αυτά τα ανόητα [*] παιδάκια στην φυλακή με τον αντιτρομοκρατικό νόμο. Η δικαιολογία είναι ότι προκάλεσαν κυκλοφοριακό και δεν πέρναγαν τα ασθενοφόρα. Τρομοκράτες θεωρήθηκαν αυτοί που προσπαθούν να μας πουν ότι με 2,5 αυτοκίνητα ανά κάτοικο, εεεεε κάπου το έχουμε παραξηλώσει. Εισέπραξαν ξύλο (τους έδειραν όσο ήταν κολλημένοι στον δρόμο), φυλακή και άπειρα βρισίδια. Μίσος, καθαρό μίσος.

Αν το κυκλοφοριακό είχε δημιουργηθεί από αυτούς που παρκάρουν παράνομα, τους διπλοπαρκαρισμένους, τα μηχανάκια, τον κάθε λογής αναίσθητο, όλη η ιστορία θα αποτελούσε κανονικότητα. Τόσο η κυκλοφοριακή συμφόρηση όσο και τα βαριά ατυχήματα στην σκατούπολη του Βερολίνου είναι καθημερινότητα.
Αλλά όχι. Οταν τα ασθενοφόρα τα εμποδίζει ένας μαλάκας που διπλοπάρκαρε, το περνάμε στο ντούκου. Όταν τα εμποδίζουν κολλημένα ανόητα [*] παιδάκια για το κλίμα, είναι τρομοκράτες.
 
Μίσος, μίσος, μίσος. Γιατί; Επειδή ο διπλοπαρκαρισμένος ηλίθιος δεν μας εξαναγκάζει να αλλάξουμε σε οτιδήποτε. Business as usual. Τα ανόητα [*] παιδάκια ίσως κάποτε μας αναγκάσουν να αλλάξουμε την ζωάρα μας.

[*] Τα χαρακτηρίζω ανόητα, γιατί σαν μορφή διαμαρτυρίας επέλεξαν να κολλάνε τα χεράκια τους στην άσφαλτο. Αντί να πάρουν ένα οπλοπολυβόλο και να θερίζουν μαζικά. Αφού τα δικάζουν που τα δικάζουν σαν τρομοκράτες, να πιάσει τουλάχιστον τόπο.

* * * 
Τον Πετρετζίκη τον ξέρει όλη η Ελλάδα, εγώ όχι. Κάποτε τόλμησε να δημοσιεύσει μια συνταγή για βηγκαν σουβλάκι. Το μίσος και το υβρεολόγιο, οι απειλές που εισέπραξε ήταν κάτι απερίγραπτο. Απειλές!
Άνθρωποι που δεν ξέρουν να βράσουν ούτε νερό απειλούσαν και έκαναν υποδείξεις σε έναν καταξιωμένο και διάσημο επαγγελματία μάγειρα για το τι θα μαγειρεύει και το τι θα δημοσιεύει.

Αν ο Πετρετζίκης είχε δημοσιεύσει συνταγή για κέϊκ σοκολάτας με σκόρδο και μουστάρδα, θα προσπαθούσαν να εκτελέσουν την συνταγή, θα το έτρωγαν και θα το έβρισκαν γκουρμέ κιόλας.
Αλλά μια συνταγή με την λέξη βήγκαν μέσα είναι αιτία μίσους και βρισίματος. 
Γιατί; Επειδή η σοκολάτα με σκόρδο δεν σε αναγκάζει σε τίποτα. Ενώ βήγκαν σημαίνει ότι ΙΣΩΣ και να χρειαστεί να αναλογιστείς τι είναι αυτό που τρως και μετά από πόσα φριχτά βασανιστήρια έφτασε στο πιάτο σου ΗΛΙΘΙΕ.

* * *
Κάποτε έγινε μια κουβέντα στο τουήτερ (έχω σβήσει προ πολλύ τον λογαριασμό μου εκεί) για τις τιμές του καφέ στο χέρι. Για δύο πράγματα η αγανάκτηση ήταν τεράστια: Οι ψηλές τιμές και τα χάρτινα καλαμάκια. Οι  τιμές ήταν δυσάρεστος παράγοντας μεν, αλλά αποδεκτές, "τι να κάνουμε, έτσι είναι". Τα χάρτινα καλαμάκια όμως αντιμετωπίζονται σαν μια προσβολή της αξιοπρέπειας, σαν κάτι εντελώς α-π-α-ρ-ά-δ-ε-κ-τ-ο.

Έγραψα τότε ότι ο καφές στο χέρι έχει χάλια γεύση εξ αιτίας του πλαστικού. Την τιμή μπορείς να την ρίξεις εύκολα αν φτιάχνεις καφέ στο σπίτι σου και τον πάιρνεις μαζί σου σε ένα πήλινο ή πορσελάνινο ισοθερμικό ποτήρι.

Με έχουν βρίσει για πάρα πολλά πράγματα (ίσως και δικαίως) αλλά ποτέ δεν περίμενα το υβρεολόγιο που εισέπραξα επειδή πρότεινα να μην παίρνουν καφέ από τον δρόμο.
Μερικοί με είπαν "σπάγγο" επειδή πρότεινα κάτι φτηνό. Ήταν οι ίδιοι που κλαίγονταν για τις ψηλές τιμές.
Μια μαλάκω με κατηγόρησε ότι δεν την καταλαβαίνω, γιατί αυτή σαν εργαζόμενη μητέρα δεν είχε χρόνο να φτιάξει καφέ στο σπίτι της. Είχε όμως χρόνο να στηθεί ουρά στον καφετζή.

Νέοι άνθρωποι με έλεγαν μπούμερ (δεν είμαι μπούμερ, αλλά δεν παίζει ρόλο), επειδή δήθεν προσπαθούσα να τους κόψω την "απόλαυση" του να ρουφάνε καφέ με γεύση πλαστικίλας και να παράγουν  πλάστικά σκουπίδια σωρηδόν.
 
Ποιός είναι μπούμερ ρε μαλακισμένο τσόλι; Εγώ που προσπαθώ να αλλάξω τα πάντα προς το καλύτερο ή εσύ η υπερσυντηρητικούρα με το σκουριασμένο μυαλό (όσο διαθέτεις) που δεν θέλεις να αλλάξει τίποτα;

Σκούζεις και κλαίγεσαι και παριστάνεις τον αδικημένο. Και αντί να φτιάξεις τον κόσμο σου όπως εσύ θέλεις, διαμαρτύρεσαι για τον κόσμο που θα κληρονομήσεις. Όλα λάθος τα έφτιαξαν πριν στα χαρίσουν. Εσύ δεν περιμένεις μόνο να στα χαρίσουν, πρέπει να τα έχουν φτιάξει όλα τέλεια πριν. Μη τυχόν και κουραστείς να φτιάξεις εσύ τίποτα, θα σου πέσει ο κώλος.

Όλοι θέλετε να "δώσετε έναν καλύτερο κόσμο στα παιδιά σας". Μπαρούφες.
Χεσμένα τα έχετε τα παιδιά σας. 
Ανθρωποι που δεν θέλουν να αλλάξει ούτε το πλαστικό τους καλαμάκι για να μην ξεβολευτούν και χάσουν την "απόλαυση" θα φτιάξουν έναν καλύτερο κόσμο για τα παιδιά τους; Ρε χάπατα, χωρίς πλαστικό καλαμάκι ούτε καφέ δεν μπορείτε να πιείτε.
Με τι φόντα θα φτιάξετε κάτι για τα παιδιά σας; Με τι προσόντα; 
Θα φτιάξετε τον κόσμο από τον καναπέ σας; Θα πατήσετε το τηλεκοντρόλ και θα έρθει ο καινούργιος κόσμος παραγγελία, όπως η πίτσα;

Νομίζεις ότι είσαι νέος επειδή η ταυτότητα σου γράφει 25 χρονών; Σκουριασμένος, μουχλιασμένος κωλόγερος είσαι. Νέος είναι όποιος θέλει να καλυτερέψει τον κόσμο - με τον εαυτό του πρώτο πρώτο. Νέος είναι αυτός που βοηθάει αδύναμους (και οι πιο αδύναμοι είναι τα ζώα δίπλα του), νέος είναι αυτός που βλέπει μπροστά, στο καλύτερο. 
Εσύ βλέπεις προς τα πίσω. Τα κεκτημένα σου, αυτά που σου χάρισαν (πως τόλμησαν να σου τα χαρίσουν χωρίς να είναι τέλεια; ). Φοβάσαι να αλλάξει το οτιδήποτε, μη τυχόν και χάσεις "απολαύσεις".
Κωλόγερε. Ο καλύτερος κόσμος για τα παιδία σου σε μάρανε.

  © Blogger template 'Solitude' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP