Νησιά (updated)

Νησί του Πάσχα. 27° 9' νότια, 109° 25' δυτικά.
3700 χιλιόμετρα από την Χιλή και 4200 χιλιόμετρα από την Χαβάη.
Οι κάτοικοι - οι Rapa Nui - ονομάζουν την πατρίδα τους Te Pito Te Henua. Ο ομφαλός της Γης. Αποδεικνύοντας γιά μιά ακόμα φορά, ότι σε μιά σφαίρα το κάθε σημείο μπορεί να είναι το κέντρο του Κόσμου.

* * * *
Floreana. 1° 18' νότια, 90° 26' δυτικά.
1050 χιλιόμετρα από το Equador.
Η Dore Strauch, δασκάλα και ο Friedrich Ritter, οδοντογιατρός εγκαταλείπουν τους αντίστοιχους συζύγους τους και την πατρίδα τους, το Βερολίνο. Ο πολιτισμός δεν έχει να τους δώσει πιά τίποτα και αποφασίζουν να ζήσουν ερωτευμένοι γιά την υπόλοιπη ζωή τους στην Floreana. Όλα αυτά μπορεί να φαντάζουν σημερινά αλλά έγιναν το 1929, όταν η Floreana ήταν ακόμα ακατοίκητη. Στους πρόποδες του ηφαίστειου χτίζουν την καλύβα τους, καλλιεργούν λίγα στρέμματα γης και ζουν ευτυχισμένοι. Γυμνοί. Ρούχα φορούσαν μόνο αν ερχόταν κάποιος επισκέπτης στο νησί τους.
Η ευτυχία κρατάει 3 χρόνια, μέχρι να έρθει η Eloise Wagner de Bousquet στο νησί. Αυτοανακυρηγμένη βαρώνη, κουβαλάει μαζί της τσιμέντο, αγελάδες, γαιδάρους και 2 εραστές. Επιχειρηματίας. Θέλει να χτίσει deluxe ξενοδοχείο στην Floreana. Το ξενοδοχείο Hacienda Paradiso δεν χτίστηκε ποτέ. Γιά όσους παραλληλίζουν με το σήμερα, υπενθυμίζω ότι αυτά έγιναν το 1932.
Η "βαρώνη" βασανίζει τα ζώα και τους εραστές της, φέρνει εργάτες που τους εξοντώνει στην δουλειά, θέλει να διώξει την Dore και τον Friedrich από την Floreana. Τυραννάει όλα τα πλάσματα του νησιού με μαστίγιο και ρεβόλβερ.

Γιά δύο χρόνια. Το 1934 η "βαρώνη" εξαφανίζεται μυστηριωδώς χωρίς ν' αφήσει κανένα ίχνος. Μαζί και ο ένας των εραστών. Ο σκελετός του 2ου εραστή βρέθηκε χρόνια αργότερα ξασπρισμένος σε κάποια παραλία. Ο Friedrich πεθαίνει λίγο μετά την εξαφάνιση της "βαρώνης" από γάγγραινα. Συνηθισμένη επιπλοκή εκείνα τα χρόνια, αν τραυματιζόσουν. Η Dore, έχοντας χάσει τον αγαπημένο της, γυρίζει στο Βερολίνο.

Η Floreana έμεινε ακατοίκητη γιά πολλά χρόνια ακόμα. Σήμερα έχει 100 κατοίκους.



* * * *
Tikopia - Anuta. 12° 18' νότια 168° 50' ανατολικά.
1100 χιλιόμετρα από τα Φίτζι. Κάτοικοι: 1200.
Η Tikopia κατοικείται εδώ και 3000 χρόνια. Διακόσια χρόνια πριν ο Όμηρος γράψει την Ιλιάδα. Φανταστικό γιά ένα νησί χαμένο στην μέση του Ειρηνικού με διαστάσεις περίπου 4 Χ 3 χιλιόμετρα.
Ένα μεγάλο μέρος του νησιού καλύπτεται από μιά ημι-ελώδη ρηχή λίμνη που προσφέρει το απαραίτητο νερό και ψάρια.
Οι κάτοικοι έχουν μάθει να ζουν με τους περιορισμένους πόρους του νησιού. Η κοινωνική τους ζωή είναι έτσι δομημένη, ώστε να μην υπάρξει υπερπληθυσμός. Κάθε οικογένεια μπορεί να κάνει μόνο τόσα παιδιά, όσα μπορούν να τραφούν από το κτήμα της. Μόλις ο πρωτότοκος γιός φτάσει σε ηλικία γάμου, οι γονείς και τα αδέρφια του παύουν να τεκνοποιούν.
Το σεξ είναι ελεύθερο, δεν υπάρχουν ηθικοί περιορισμοί. Ο μόνος περιορισμός είναι να μην γεννηθούν παραπανίσια παιδιά.
Αν κάποια καιρική καταστροφή καταστρέψει τις σοδειές, ο πληθυσμός γίνεται υπερβολικός ακόμα και χωρίς περιττές γεννήσεις. Εκείνες τις χρονιές, οι ανύπαντρες κοπέλλες και τα αγόρια του νησιού φεύγουν από το νησί κολυμπώντας. Προτιμάνε έναν θάνατο στην μέση του ωκεανού από έναν θάνατο από πείνα.


* * * *
Οι πληροφορίες είναι παρμένες από το καταπληκτικό βιβλίο με τίτλο "Άτλας απομακρυσμένων νησιών" και υπότιτλο "50 νησιά στα οποία δεν έχω πάει, ούτε πρόκειται να πάω ποτέ". Συγγραφέας η Judith Schalansky, εκδόσεις mare.
Η μετάφραση και τα σχόλια είναι δικά μου.

Μικρές αγγελίες

Ψάχνω γιά δουλειά.
Αυτό το ποστ δεν αποτελεί έκκληση γιά βοήθεια (αν και δεν θα έλεγα όχι ;-) ). Είναι μιά περιγραφή των συμπερασμάτων που έβγαλα μέχρι σήμερα ψάχνοντας γιά δουλειά.

Μερικές γενικές πληροφορίες πρώτα. Ξέρω να κάνω 7-8 διαφορετικές δουλειές. Η πιό ευχάριστη είναι επαγγελματίας σκίππερ. Η πιό αποδοτική είναι να κατασκευάζω λογισμικό. Καθότι παραδόπιστος, απορρίπτω τις υπόλοιπες δουλειές και μένω κολλημένος με το λογισμικό, εδώ και πολλά, πολλά χρόνια. Όλα τα περασμένα χρόνια ήμουν / είμαι ελεύθερος επαγγελματίας και οι πελάτες μου είναι μεγάλες εταιρείες. Όταν μιά εταιρεία χρειαστεί "σπέσιαλ" λογισμικό - δηλαδή κάτι που δεν υπάρχει έτοιμο στο εμπόριο - με καλεί, συμφωνούμε πάνω στο τι ακριβώς θα κάνω, τι θα κοστίσει και πόσο χρόνο θα πάρει. Τα χρονικά όρια κυμαίνονται από μερικές βδομάδες μέχρι 12-15 μήνες. Αφού συμφωνήσω με τον πελάτη, στρώνομαι στην δουλειά.

Είναι μιά καλή δουλειά, δεν έχω παράπονο. Το μόνο της μειονέκτημα είναι ότι επειδή οι πελάτες μου είναι μεγάλες εταιρείες και επειδή οι απαιτήσεις τους αλλάζουν συχνά, με θέλουν επί τόπου. Το "επι τοπου" καλύπτει 9 ευρωπαϊκές χώρες και 2 αμερικάνικες πολιτείες. Αυτό σημαίνει ότι κάθε 2-3 μήνες αλλάζω τόπο διαμονής, κάτι που γίνεται εδώ και 15+ χρόνια τώρα. Στην αρχή το έβρισκα κουλ. Κάτι σαν "θα γνωρίσω καινούργιους τόπους". Μετά από τόσα χρόνια έχει απομυθοποιηθεί κατά πολύ. Σήμερα αν μου προτείνεις να ταξιδέψω - ιδίως με αεροπλάνο - θα σου κατεβάσω πηχιαία μούτρα. Και έχω βαρεθεί να κοιμάμαι σε ξενοδοχεία, όσο πολυτελή και να είναι. Εξαιρείται το αγαπημένο μου ξενοδοχείο, το οποίο παραδόξως βρίσκεται στην Βουλιαγμένη. Με την κατάλληλη συνοδεία ;-) θα μπορούσα να μείνω εκεί γιά μήνες.

Ψάχνω λοιπόν γιά καινούργια δουλειά που θα είναι αποδοτική όσο η σημερινή (τουλάχιστον) και δεν θα απαιτεί μετακινήσεις. Με βάση αυτά που ξέρω να κάνω, μάλλον θα πρέπει να είναι και σχετική με την κατασκευή λογισμικού.

* * * * *
Η πρώτη μου σκέψη ήταν να καταστευάσω / πουλήσω εφαρμογές γιά το iPhone. Είναι κουλ μηχάνημα - στο πολύ κοντινό μέλλον όλοι μας θα χρησιμοποιούμε αυτού του τύπου τα "κινητά". Η λέξη σε εισαγωγικά, γιατί αυτά τα μηχανάκια μπορύν να κάνουν 1000δες άλλα πράγματα εκτός του να είναι τηλέφωνα. Αφού λοιπόν το αγοραστικό κοινό είναι τεράστιο, γιατί να μην φτιάξω κάτι και να το πουλήσω;

Πριν ξεκινήσω να φτιάχνω οτιδήποτε, έκανα μιά έρευνα πάνω στο τι ζητάει η αγορά. Γιά το iPhone υπάρχουν 95000 εφαρμογές! Έλεος. Εκτός από τις στάνταρντ λειτουργίες που βάζει ο κατασκευαστής από το εργοστάσιο, μπορεί ο πελάτης να προσθέσει μιά επιλογή από 95000 άλλες χρήσεις. Έστω ότι εγώ θα φτιάξω την 95000 + 1 εφαρμογή, που θα είναι καλύτερη και πιό χρήσιμη από όλες τις άλλες. Τι θα μπορούσε να είναι αυτό; Τι είναι εκείνο που έχει εμπορική επιτυχία σήμερα, τι ζητάει ο καταναλωτής;
Η απάντηση είναι: βυζιά :-(

Το iPhone διαθέτει αισθητήρα επιτάχυνσης. Αυτό σημαίνει ότι το μηχάνημα "αισθάνεται" τις κινήσεις του χεριού σου. Την ίδια τεχνική χρησιμοποιούν και οι κονσόλες παιχνιδιών (Wii κ.α. ). Κάποιος εξυπνάκιας ζωγράφισε κάτι υποτυπώδη βυζιά (κάτι σαν U U ) και τα προγραμμάτισε έτσι ώστε να ακολουθούν τις κινήσεις του χεριού. Μπορεί δηλαδή ο πελάτης / χρήστης να κουνήσει το χέρι του ρυθμικά πάνω - κάτω και τα βυζιά θα ταλαντωθούν με ρυθμό.
Φανταστική εφαρμογή. Με αυτήν την τεχνολογία ο κόσμος έγινε σίγουρα πιό όμορφος. Τα χοροπηδηχτά βυζιά ήταν ακριβώς αυτό που μας έλειπε γιά να σωθεί ο πλανήτης.
Να ήταν τουλάχιστον τα βυζιά της Μόνικα Μπελούτσι ή της Πηνελόπης Σταυρούλας (Penelope Cruz), να πω χαλάλι τους. Αλλά ζωγραφιστά; Είναι δυνατόν να πληρώνει κάποιος γιά να δει ένα UU να χοροπηδάει; Ναι, δυστυχως. Είναι.

Μιλάμε ότι το αγοραστικό κοινό αγνοεί επιδεικτικά 95000 άλλες εφαρμογές (ανάμεσα τους θα υπάρχουν και κάποιες χρήσιμες, δεν γίνεται) και βραβεύει με τα λεφτά του τα χοροπηδηχτά βυζιά.
Και μετά με ρωτάς αγάπη μου, γιατί είμαι μισάνθρωπος...

Έτσι μούρχεται να ζητήσω από τον φίλο Περαστικό να μου ζωγραφίσει έναν κώλο. Κάτι σαν ΟΟ αντί γιά UU. Ο Περαστικός είναι σοβαρό άτομο και θα αρνηθεί βέβαια, αλλά ας υποθέσω γιά μιά στιγμή ότι δέχεται. Εγώ θα προγραμματίσω το σκίτσο ΟΟ να χοροπηδάει πάνω-κάτω και θα τρελαθούμε στα λεφτά.
Από την άλλη σκέφτομαι ότι διαθέτω ένα IQ που έχει στείλει δορυφόρους στο διάστημα. Πως είναι δυνατόν να θέλω να κερδίσω λεφτά με χοροπηδηχτά βυζιά; Ντρέπομαι γιά λογαρισμό του Δαρβίνου.

Να ξεκαθαρίσω ότι δεν έχω τίποτα εναντίον του συγκεκριμένου μηχανήματος - και των ομοίων του. Μιά χαρά μηχάνημα είναι. Επίσης δεν έχω τίποτα εναντίον εκείνου που κατασκεύασε την εφαρμογή με τα χοροπηδηχτά UU. Ποιός είμαι εγώ που θα απαγορέψω στον οποιονδήποτε να κατασκευάσει οτιδήποτε;
Εκείνο που με ρίχνει στα τάρταρα της απελπισίας είναι οι εκατοντάδες χιλιάδες πελάτες που προτίμησαν να πληρώσουν για τα χοροπηδηχτά βυζιά και όχι για μία από τις 95000 άλλες εφαρμογές. Μα καλά, ΚΑΜΜΙΑ άλλη χρήση δεν έχουν αυτοί οι άνθρωποι γιά το κινητό τους;

* * * *
Εξακολουθώ να ψάχνω γιά δουλειά. Εξακολουθώ να σπάω το κεφάλι μου ώστε να βρω ποιό λογισμικό θα μπορούσε να γίνει εμπορική επιτυχία. Μέχρι τώρα έχω αναλύσει - και απορρίψει - γύρω στις 20 διαφορετικές ιδέες. Η εφαρμογή γιά το iPhone ήταν μιά από αυτές.
Εκείνα που θέλω να κατασκευάσω εγώ, δεν θέλει να τα αγοράσει κανείς. Εκείνα που θέλει να αγοράσει ο κόσμος, δεν θέλω να τα κατασκευάσω εγώ.
Το δίλημμα παραμένει. Αν δεν βρω κάτι σύντομα, θα αναγκαστώ να πακετάρω τα πράγματα μου γιά τον επόμενο πελάτη, την επόμενη μακρυνή πόλη.

Λίθιο;

Μιά μερίδα απλοϊκών οικολόγων πιστεύει ότι έχουμε ήδη τις λύσεις στα ενεργειακά προβλήματα του πλανήτη, αλλά οι κακές πετρελαϊκές εταιρείες (οι γνωστές 7 αδελφές) δεν μας αφήνουν να απαλλαγούμε απ' το πετρέλαιο. Τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά, δυστυχώς.
Το πετρέλαιο έχει ένα σημαντικό πλεονέκτημα. Κάνεις μιά τρύπα στο έδαφος και το αντλείς. Μέρα - νύχτα, γιά χρόνια, μέχρι να στερέψει. Δυστυχώς, δεν μπορείς να κάνεις το ίδιο με τις ΑΠΕ ( = Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας). Ναι μεν συνολικά ο ήλιος και ο άνεμος μας δίνουν πολύ περισσότερη ενέργεια από το πετρέλαιο, αλλά αυτή η ενέργεια είναι "σκόρπια". Δεν είναι συγκεντρωμένη σε μιά γεώτρηση. Γιά το ισοδύναμο ενός βαρελιού πετρέλαιο πρέπει να καλύψεις μερικά στρέματα με φωτοβολταϊκές κυψέλες. Υπολόγισε τώρα ότι χρειαζόμαστε εκατομμύρια βαρέλια πετρέλαιο κάθε μέρα...
Δεν υπάρχουν διαθέσιμες εκτάσεις γιά κάτι τέτοιο. Πόσο μάλλον που χρειαζόμαστε και εφεδρικές, γιατί ο ήλιος δεν είναι διαθέσιμος 24 ώρες / 24ωρο όπως η πετρελαιοπηγή. Υπάρχει η νύχτα, υπάρχουν συννεφιές.

Ένα γερμανικό κονσόρτσιουμ θέλει να πλακοστρώσει (κατά ένα μικρό τμήμα) την Σαχάρα γιά να παράγει ηλεκτρικό ρεύμα με την βοήθεια του ήλιου. Το πολύ ενδιαφέρον project Desertec. Έστω ότι έχουν επιτυχία και καταφέρνουμε να υποκαταστήσουμε το πετρέλαιο. Πως θα κινήσουμε τα αυτοκίνητα μας με ηλεκτρικό ρεύμα;
ΟΚ, υπάρχουν ηλεκτρικά αυτοκίνητα. Χρειάζονται όμως μπαταρίες. Γιά να φτιαχτούν οι μπαταρίες, χρειάζεται λίθιο. Πρόκειται γιά τις μπαταρίες ιόντων λιθίου, που χρησιμοποιούμε όλοι στα κινητά μας. Ναι, αλλά η παγκόσμια παραγωγή λιθίου μόλις και μετά βίας φτάνει γιά τα κινητά. Ενα κινητό θέλει 1 μικρή μπαταρία, ένα αυτοκίνητο χρειάζεται 5000 μεγάλες. Που θα βρούμε το απαραίτητο λίθιο γιά τόσα αυτοκίνητα;

Το λίθιο είναι μιά μυστήρια ουσία. Υπάρχει υπεράφθονο στο σύμπαν, είναι από τα πιό διαδεδομένα χημικά στοιχεία. Γιά κακή μας τύχη είναι απελπιστικά διασκορπισμένο. Δεν υπάρχουν κοιτάσματα λιθίου. Είναι σαν να σου δείχνουν μιά αμμουδιά μήκους πολλών χιλιομέτρων, να σου δίνουν ένα βαρέλι και να σου ζητάνε να το γεμίσεις αποκλειστικά με ξανθούς κόκκους άμμου.
Υπάρχουν κάποια υποτυπώδη κοιτάσματα λιθίου στην Λατ. Αμερική. Στην Χιλή (όπου ήδη έχουν σπαταλήσει το 1/5 των κοιτασμάτων), την Αργεντινή και το Περού προξενούν τεράστιες οικολογικές καταστροφές προκειμένου να κερδίσουν το λίγο λίθιο γιά τα κινητά. Οι οικολόγοι κάνουν την πάπια, γιατί λίθιο = μπαταρίες και οι μπαταρίες έιναι απαραίτητες γιά να απαλλαγούμε απ' το "κακό" πετρέλαιο.
Θα απαλλαγούμε (αν) με πολλούς κόπους από το πετρέλαιο και θα καταστρέψουμε τον πλανήτη γιά να παράγουμε λίθιο γιά τις μπαταρίες μας. Ποιό το όφελος;

Μιά μικτή χρήση ίσως αποτελούσε την λύση. Θεωρητικά μπορούμε να συνεχίσουμε με το πετρέλαιο εκεί που δεν γίνεται αλλιώς (π.χ. αυτοκίνητα) και να χρησιμοποιήσουμε εναλλακτικές πηγές όπου είναι δυνατόν (π.χ. θέρμανση). Μιά δραστική μείωση στην κατανάλωση πετρελαίου θα ήταν ( ;;; ) ανακούφισή γιά τον πλανήτη. Πρακτικά δεν γίνεται - γιά χρηματο-πολιτικούς λόγους.
Όλα αυτά τα τεράστια πλάνα είναι αποδοτικά μόνο σε συνθήκες μεγάλης κλίμακας. Αν αντικαταστήσουμε το 50% του πετρελαίου με ηλιακή ενέργεια, θα πάψουν να είναι κερδοφόρα τα τάνκερ και τα διυλιστήρια. Το πετρέλαιο - αλλά και οι διάφορες εναλλακτικές λύσεις - είναι της φιλοσοφίας "ή όλα ή τίποτα".
Μιά μικτή χρήση είναι ασύμφορη με τα σημερινά οικονομικά κριτήρια. ΟΚ, σήμερα χρησιμοποιούνται εναλλακτικές πηγές ενέργειας σε πολλές χώρες. Αλλά είναι όλες επιδοτούμενες. Καίμε χρήματα φορολογουμένων γιά να γεμίσουμε τα λιβάδια με ανεμόμυλους και τις ταράτσες με φωτοβολταϊκά, την ίδια στιγμή που θα μπορούσαμε με το πετρέλαιο να έχουμε την ίδια ενέργεια με το 1/3 του κόστους. Δεν μπορούμε να επιδοτούμε τις ΑΠΕ επ' άπειρον. Γιά να συναγωνιστεί κάποτε η τιμή τους το πετρέλαιο χρειάζονται μεγάλες κλίμακες (που δεν γίνεται, γιατί μας λείπει το λίθιο).

Η ανθρωπότητα βρίσκεται σε ενεργειακό αδιέξοδο. Σεν παρόμοιες περιπτώσεις είτε γίνεται πόλεμος ώστε να ξεκαθαριστεί η κυριαρχία επί των φυσικών πόρων (όσων έχουν απομείνει) είτε μιά τεχνολογική καινοτομία δίνει νέες λύσεις.
Υπάρχει και μιά 3η φιλοσοφία - με διαρκώς αυξανόμενο αριθμό οπαδών - που προπαγανδίζει την "επιστροφή στην φύση". Να μειώσουμε τις ανάγκες μας, να μειώσουμε την κατανάλωση ώστε να μην σπαταλήσουμε πόρους. Αν και αυτό δεν έχει εφαρμοστεί ποτέ στην ιστορία του ανθρώπινου γένους, εξακολουθεί να κυριαρχεί σε πολλά μυαλά.

Ο πόλεμος μάλλον δεν συμφέρει κανέναν αυτήν την εποχή. Απομένει η τεχνολογία, η οποία όμως έχει στραβοτιμονιάσει εντελώς. Τα επόμενα 20 χρόνια προβλέπονται συνταρακτικές αλλαγές στο ίντερνετ και στο Web 2.0 αλλά τίποτα άξιο λόγου στον τομέα των τροφίμων και της ενέργειας. Αλλά με το ουέμπ 2.0 δεν γεμίζεις το στομάχι σου, ούτε θερμαίνεις το σπίτι σου. Το ίντερνετ δεν παράγει απολύτως τίποτα πρωτογενές.
Ο προηγούμενος πελάτης μου πληρώνει 3 έξυπνους ανθρώπους συν 15000 ευρω / χρόνο σε μηχανήματα / εξοπλισμό, μόνο και μόνο γιά να απαλλάσσεται από τα διαφημιστικά μέηλ (σπαμ). Έχουμε δηλαδή 1000 σπάμμερ συν 3 αντισπαμμερ σε *κάθε* μεγάλη εταιρεία (συνολικά χιλιάδες), συν εκατοντάδες μηχανήματα που δεν κάνουν άλλη δουλειά από το να ασχολούνται με το πόσα κουτάκια βιάγκρα θα πλασσαριστούν στους ανίκανους και τους αγάμητους.
Αν αυτό δεν είναι μιά κολοσσιαία σπατάλη ανθώπινων μυαλών, δεν ξέρω τι είναι. Και αυτό είναι ένα μόνο παράδειγμα - έχω δεκάδες. Τα ίδια μυαλά, με τα ίδια τεχνικά μέσα, θα μας είχαν δώσει ήδη λύσεις στο ενεργειακό πρόβλημα, αν τα αφήναμε.

Απολογισμός και περίληψη, γιατί πολύ φλού τα έγραψα μέχρι τώρα:
-- Καλό θα ήταν να καταργήσουμε το πετρέλαιο, αλλά είναι πολύ δύσκολο
-- Δεν μπορούμε να καταργήσουμε το πετρέλαιο εν μέρει, γιατί δεν συμφέρει οικονομικά [*1]. Η θα το καταργήσουμε τελείως ή καθόλου.
-- Σε σημερινές τεχνολογικές συνθήκες [*2] η κατάργηση του πετρελαίου (έστω και η μερική) θα σήμαινε μιά απελπιστική εξάρτηση από το λίθιο. Με όλες τις περιβαλλοντικές καταστροφές που συνεπάγεται αυτό. Συν όλες τις πολιτικό- στρατιωτικές επιπτώσεις γιά τις χώρες που παράγουν λίθιο. Ότι γίνεται σήμερα στην Μ. Ανατολή θα μεταφερθεί στην Ν. Αμερική.

-- Οι εναλλακτικές μας είναι είτε πόλεμος, είτε τεχνολογική εξέλιξη, είτε επιστροφή στις ρίζες [*3]. Ο πόλεμος μάλλον δεν συμφέρει κανέναν, η τεχνολογική εξέλιξη αναλώνεται σε μη-παραγωγικές βλακειούλες (φεησμπουκ και αι-ποντ αντί γιά τροφή και ενέργεια), η επιστροφή στις ρίζες δεν έχει εφαρμοστεί ποτέ γιατί δεν ταιριάζει με την ανθρώπινη φύση.

Συμπέρασμα: το άμεσο μέλλον προβλέπεται ζοφερό.

ΕΚΤΟΣ, αν
[*1] Αλλάξουμε επί τέλους το ξεπερασμένο οικονομικό μοντέλο του καπιταλισμού με κάτι πιό μοντέρνο και παραγωγικό. Αν γίνει αυτό, θα απαλλαγούμε από το "όλα ή τίποτα" των μεγάλων οικονομικών μεγεθών και ίσως μπορέσουμε να χρησιμοποιήσουμε το βέλτιστο μίγμα ενεργειακών πηγών. Το "όλα η τίποτα" δεν είναι επιβεβλημένο από την τεχνολογία, αλλά από το καπιταλιστικό οικονομικό μοντέλο.

[*2] Προσανατολίσουμε αλλού την τεχνολογία μας. Στις πραγματικές ανάγκες της ανθρωπότητας και όχι σε αντιπαραγωγικές αηδίες.

[*3] Αλλάξουμε το κοινωνικό - βιολογικό μας μοντέλο. Ο υπερπληθυσμός είναι η μεγαλύτερη μάστιγα του πλανήτη και η πηγή γιά όλα τα προβλήματα ενέργειας, τροφής και φυσικών πόρων.
Πρέπει να μειώσουμε δραστικά τις γεννήσεις. Η απόκτηση παιδιών πρέπει να θεωρείται ατύχημα, όχι ευλογία. Οι γονείς πρέπει να πληρώνουν βαρείς φόρους, όχι να παίρνουν φοροαπαλλαγές και επιδόματα.
Όπως κάποτε καταλάβαμε ότι η παχυσαρκία είναι βλαβερή και αρχίσαμε τις δίαιτες (καταστρατηγώντας το φυσικό ένστικτο της αυτοσυντήρησης που μας παροτρύνει να τρώμε συνεχώς), έτσι πρέπει να καταλάβουμε ότι ο υπερπληθυσμός είναι βλαβερός.
Οι γυναίκες πρέπει να μάθουν να βλέπουν σ' έναν άντρα τον σύντροφο σε όμορφες κοινές εμπειρίες, όχι τον μελλοντικο πατέρα των παιδιών τους.

Επειδή όμως ούτε το [*1] ούτε το [*2] ούτε το [*3] είναι πιθανό να πραγματοποιηθούν, καταλήγω στο αρχικό μου συμπέρασμα.
Το μέλλον προβλέπεται ζοφερό

Οι πραγματικοι

Παρορμητικός χαρακτήρας, με υπερβολική αυτοπεποίθηση, εξωστρεφής και αρσενικός. Ήταν μάλλον αναμενόμενο ότι απο νωρίς θα "φαινόμουν" για πολύ περισσότερος από όσος είμαι. Στα πρώτα χρόνια, αυτά της εφηβείας, μου άρεσε. Ήταν εύκολο να γίνει και έδινε μεγάλη άνοδο στις ορμόνες μου το να με αναγνωρίζουν σαν "πρώτο" σε όλα.
Γρήγορα ήρθαν οι σφαλιάρες της ζωής. Απανωτές και δυνατές (από σιγανές δεν παίρνω πρέφα). Ευτυχώς που ήρθαν νωρίς. Γιά να μάθω έγκαιρα το ποιός είμαι. Γιά να μάθω ότι υπάρχουν σ' αυτόν τον κόσμο άλλοι, πολύ καλύτεροι μου. Σε όλους τους τομείς, ακόμα και σε εκείνους που θεωρούνται ειδικότητα μου.

Είναι αυτός ο μεγαλύτερος λόγος που σιχαίνομαι τους δήθεν. Αυτούς που παριστάνουν κάτι. Αυτούς που έχουν μεγάλη ιδέα γιά τον εαυτό τους. Αυτούς που παίρνουν στομφώδες ύφος και μας εξηγούν με υψωμένο δάχτυλο το πως λειτουργεί ο κόσμος. Την ίδια στιγμή που βασίζονται στην μάνα τους γιά να τους πλένει τα σώβρακα και στον πατέρα τους για να τους πληρώνει το νοίκι.
Τους σιχαίνομαι γιατί μου θυμίζουν τον κακό εαυτό μου.

Τους πιό αντιπαθείς δηθενιάρηδες τους έχω γνωρίσει στον κόσμο των οικονομικών ("μάνατζερ" κάθε είδους, μεσίτες, τραπεζίτες και λοιπά φρουτάκια) και στον κόσμο της θάλασσας. Άνθρωποι που συμπεριφέρονται σαν πρωτοξάδερφα του Ποσειδώνα και δεν ξέρουν την τύφλα τους από θάλασσα.

Ακριβώς επειδή έχω απωθημένο εναντίον του εαυτού μου, γίνομαι υπερβολικός μερικές φορές. Όσο περισσότερο βρίζω τους δήθεν τόσο περισσότερο ανοίγει η καρδιά μου όταν βλέπω κάποιον πραγματικά άξιο. Και όταν αυτός ο άξιος έχει σχέση με την Θάλασσα, τότε χαίρομαι ακόμα περισσότερο.

Την Δανάη δεν την γνωρίζω προσωπικά. Μόνο από όσα γράφει στο συμμετοχικό της μπλογκ. Η εκτίμηση μου είναι μεγάλη γιά μιά ομάδα γυναικών που στις δεκαετίες '60 - '70 - '80 κατάφεραν κάτι αδιανόητο γιά ελληνίδα. Να γίνουν επαγγελματίες καπετάνισσες και να ταξιδέψουν τις 7 θάλασσες.

Αρκετά κείμενα της Δανάης μου αρέσουν, αλλά με το χθεσινό δάκρυσα. Αν κάποιος θέλει να μάθει τι αισθάνεται ο Οδυσσέας κάθε φορά που βγαίνει από ένα λιμάνι (κυριολεκτικά ή μεταφορικά), ας διαβάσει το κείμενο της εδω.

Kapitalistes

Όταν το 1989 έπεσε το τείχος του Βερολίνου, πολλοί δυτικοί πανηγύρισαν την πτώση του σοσιαλισμού με έναν ποδοσφαιρικό τρόπο. Κάτι στο στυλ "νικήσαμε 1-0, άρα είμαστε καλύτεροι". Δεν τους πέρασε απ' το μυαλό ότι ταυτόχρονα πανηγύριζαν την κατάρρευση του καπιταλισμού.
Γιά πολλά έχουν κατηγορήσει τον καπιταλισμό, τα περισσότερα είναι λάθος. Εκείνο που έχει περάσει σχετικά απαρατήρητο σαν αδυναμία του συστήματος είναι οι τεράστιες απαιτήσεις του σε φυσικούς πόρους.
Το 1989 το 10% της ανθρωπότητας ζούσε το καπιταλιστικό μοντέλο (Δ. Ευρώπη, USA, Ιαπωνία) και κατανάλωνε το 80% των φυσικών πόρων. Όσο το υπόλοιπο 90% ζούσε μαντρωμένο πίσω από τείχη και κάτω από το κνούτο μαοικο-σταλινικών καθεστώτων, δεν υπήρχε πρόβλημα. Από την στιγμή όμως που έπεσαν τα τείχη και το υπόλοιπο 90% της ανθρωπότητας θέλει να ζήσει όπως ζουν οι δυτικοί, το πρόβλημα των φυσικών πόρων γίνεται άλυτο.
Ο σοσιαλισμός έπεσε γιατί ήταν αποτυχημένο σύστημα, ο καπιταλισμός θα πέσει επειδή είναι υπερβολικά πετυχημένο. Δεν έχουμε 14 πλανήτες διαθέσιμους στα εγγύς αστρικά συστήματα ώστε να δώσουμε στα 1.3 δισ. των κινέζων (μόνο οι κινέζοι είναι 2Χ όσο οι δυτικοί) τα δυτικά στάνταρντς.

Υπάρχει λοιπόν ένα κατεπείγον πρόβλημα φυσικών πόρων. Οι δυτικοί είναι οι μόνοι που μπορούν να το λύσουν αλλά κάνουν την πάπια. Λάθος τους.

Οι δυτικοί, μέσα στον ενθουσιασμό τους "νικήσαμε τον σοσιαλισμό" παραβλέπουν 3 σημεια.
1) οι υπόλοιποι λαοί δεν μπορούν να αναγνωρίσουν το πρόβλημα. Οι υπόλοιποι ζουν ακόμα σε ένα αλλοπρόσαλλο κράμα 18ου και 21ου αιώνα. Γονατίζουν στον αυτοκράτορα αλλά έχουν λογαριασμό στο φεησμπουκ. Λιθοβολούν τις μοιχαλίδες αλλά τραβάνε βίντεο με τα κινητα τους. Ο Κολοκοτρώνης με λάπτοπ και ο Ανδρούτσος με ντιβιντι. Πως θα αποκτήσουν αυτοί οι άνθρωποι περιβαλλοντική συνείδηση πλανητικών διαστάσεων;

Λαοί αμόρφωτων τσοπάνηδων. Οι δημόσιες υπηρεσίες τους κινούνται με μπαξίσι. Ρίχνουν φόλες στα ζώα (αδέσποτα και μη). Κάθε φορά που θέλουν να χτίσουν ένα σπίτι, καίνε ένα δάσος. Πως να εξηγήσει κανείς σε τέτοιους λαούς το el nino και τον κύκλο του πλαγκτόν στους ωκεανούς; Αυτοί δεν ξέρουν καν τι είναι θαλασσα.

2)Ακόμα και αν οι υπόλοιποι λαοί αναγνώριζαν το πρόβλημα των φυσικών πόρων, δεν θα ήθελαν να δώσουν λύσεις. Εδώ σκίζονται να γίνουν καπιταλιστές όπως εμείς - οι νικητές. Πως θα πειστούν να *μην* μιμηθούν τους νικητές;

3) Ακόμα και αν ήθελαν δεν θα μπορούσαν. Δεν έχουν την τεχνολογία, δεν έχουν τις γνώσεις. Κυρίως, δεν έχουν την πολιτική δύναμη να επιβάλλουν στους δυτικούς την όποια λύση θα μπορούσε να βρεθεί.

Το συμπέρασμα από τα 3 παραπάνω είναι, ότι μόνο οι δυτικοί μπορούν να λύσουν τα παγκόσμια περιβαλλοντικά προβλήματα. Όσο το αγνοούν αυτό, τόσο τα προβλήματα θα εντείνονται. Κάποια στιγμή οι υπόλοιποι λαοί θα ξεκινήσουν έναν γιγαντιαίο πόλεμο γιά την κυριαρχία των φυσικών πόρων. Ο πόλεμος είναι το μόνο που ξέρουν να κάνουν.

Αντί να αναγνωρίσουν οι δυτικοί αυτό το απλό γεγονός, αντί να ξεκινήσουν μιά παγκόσμια προσπάθειαγιά το περιβάλλον, ασχολούνται με ... το ίντερνετ.

Η Γη θα μπορούσε να θρέψει γύρω στα 15 - 16 δισεκατομμύρια ανθρώπους. Μπορούμε να έχουμε πιό αποτελεσματική διαχείριση των υπαρχόντων φυσικών πόρων. Με την βοήθεια της τεχνολογίας μπορούμε να βρούμε καινούργιους. Τέλος, με μερικές έξυπνες αλλαγές στον τρόπο ζωής μας (όπως η κατάργηση της κτηνοτροφίας και της κρεατοφαγίας π.χ. ) θα έχουμε αρκετούς φυσικούς πόρους γιά όλη την ανθρωπότητα.

Οι δυτικοί όμως ακόμα κοιμούνται. Ααααα και αναπτύσσουν το ίντερνετ. Δεν λέω, ωραίο είναι να έχει ο καθένας μας ένα διαδυκιακό μπαλκονάκι (λέγε με μπλογκ) και να εκφωνεί τους λόγους του. Στο 'νετ υπάρχουν συναρπαστικές πληροφορίες, ενισχύεται η ελευθερία του λόγου κλπ.
Ναι, υάρχουν ελάχιστοι που ασχολούνται με όμορφα πράγματα. Φιλοσοφικές ανησυχίες, πολιτικές αναζητήσεις, Τέχνη, η έκφραση του εαυτού τους. Αλλά το πραγματικό ιντερνετ είναι "αλλού". Σύμφωνα με τις πιό αξιόπιστες μετρήσεις, το 90% του όγκου της πληροφορίας που διακινείται μέσω ίντερνετ έχει να κάνει με το σεξ.

Μέχρι το 2005 το 60% ήταν σπαμ (δηλαδή διαφήμιση γιά βιάγκρα) και το 30% ήταν πορνοεικόνες - το βίντεο δεν ήταν τόσο διαδεδομένο.
Σήμερα έχουμε 30% σπαμ, 40% πορνοφιλμ και 20% ιδιωτική επικοινωνία - δηλαδή τσατ, φεησμπουκ, μπλογκς κλπ. από την οποία το μεγαλύτερο κομμάτι ασχολείται με το πως θα πηδήξει ή πηδηχτεί. [*]

Δεν είμαι πουριτανός, ούτε σκοπεύω να επιβάλλω σε κανέναν το πως θα χρησιμοποιήσει το ίντερνετ. Εκείνο που με ενοχλέι είναι ότι αντί να ασχοληθούμε με το επείγον πρόβλημα των φυσικών πόρων (αποφεύγοντας τον επόμενο πόλεμο), ασχολιόμαστε με το πως θα πηδήξει ο κάθε ανίκανος.
Το ίντερνετ δεν μπορείς να το κάψεις γιά να ζεστάνεις το σπίτι σου. Ούτε να το φας γιά να χορτάσεις. Ούτε να το βάλεις στο αυτοκίνητο σου αντί γιά βενζίνη.

Τα 1000 πιο λαμπρά μυαλά της ανθρωπότητας θα μπορούσαν να μας στείλουν στον Άρη ή στον Τιτάνα γιά να φέρουμε πρώτες ύλες από εκεί. Αν υποθέσουμε ότι χρειαζόμαστε καινούργιες. Η θα μπορούσαν να αναπτύξουν καινούργιες τεχνολογίες ώστε να εκμεταλλευτούμε καλύτερα τις υπάρχουσες πρώτες ύλες. Αντί γι' αυτό τα πληρώνουμε να μας φτιάξουν ιντερνετικές εφαρμογές. Μη τυχόν και δεν βρει γκόμενο η κάθε στερημένη κλώσσα, θα χάσει η ανθρωπότητα.

Το πρόβλημα με τις πρώτες ύλες είναι, ότι χρειάζεσαι αφθονία πρώτων υλών γιά να τις αντικαταστήσεις. Παράδειγμα το πετρέλαιο. Κάποτε θα τελειώσει. Μερικοί υποστηρίζουν μάλιστα ότι έχει τελειώσει ήδη (δες peak oil). Αλλά δεν μπορούμε να περιμένουμε πότε θα τελειώσει γιά να το αντικαταστήσουμε με ηλιακή ενέργεια.
Για να φτιάξουμε εργοστάσια ηλιακής ενέργειας χρειαζόμαστε πετρέλαιο. Γιά να φτιάξουμε γραμμές μεταφοράς χρειαζόμαστε πετρέλαιο, για να αλλάξουμε τις υποδομές παραγωγής και διανομής χρειαζόμαστε πετρέλαιο. Για να φτιάξουμε τις μπαταρίες των μελλοντικών ηλεκτρικών αυτοκινήτων χρειαζόμαστε πετρέλαιο.
Αν το πετρέλαιο σωθεί, δεν θα μπορέσουμε να φτιάξουμε τα υποκατάστατα. Νιξ πετρέλαιο, νιξ ανεμογεννήτριες. Θα καταποντιστούμε στον Μεσαίωνα.

Η πιό έξυπνη κίνηση των προηγμένων λαών (όσων δηλαδή οι δημόσιες υπηρεσίες δεν κινούνται με μπαξίσι) θα ήταν να παρατήσουν το ίντερνετ και να ασχοληθούν με το επείγον πρόλημα των φυσικών πόρων. Αλλά το ανθρώπινο είδος ποτέ δεν διακρινόταν γιά την εξυπνάδα του :-(

[*] Ο καημένος ο Δαρβίνος που μας θεωρούσε εξελιγμένο και έξυπνο είδος θα έχει γυρίσει 3 φορές στον τάφο του. Γιά την πιό απλή βιολογική λειτουργία - το να πηδήξουμε - έχουμε στήσει ένα ολόκληρο υπερθέαμα όπως το ίντερνετ.
Έχει δει κανείς ελέφαντα με προβλήματα πρόωρης εκσπερμάτωσης; Γάιδαρο με προβλήματα στύσης; Αντιλόπη με προβλήματα κολπικού οργασμού; Λέαινα με διαζύγιο να κλαίγεται γιά τον άκαρδο που την παράτησε;
Ποιό έξυπνο και εξελιγμένο είδος ρε Δαρβίνε; Ρεζίλι των γαιδάρων είμαστε.