Έχετε γειά βρυσούλες, λόγγοι βουνά ραχούλες

Κάποιος έγραψε χθες, ότι η συμμετοχή του κόσμου στο Σύνταγμα ήταν μικρή. Την ίδια ώρα που στο Σύνταγμα έπεφταν δακρυγόνα, οι παραλίες της Αττικής ήταν γεμάτες λουόμενους.
Πόσο εύκολα ξεχνάει η νέα γενιά - και πόσο αγνοεί την ιστορία...
Στο Πολυτεχνείο το 73 ήταν κλεισμένοι το πολύ 5.000 άτομα. Άντε 10.000, μαζί με αυτούς που τους υποστήριζαν απ' έξω. Τα υπόλοιπα 9.5 εκατομμύρια ήταν στον καναπέ τους και στην δουλίτσα τους. Αν δεν ήταν Νοέμβρης, θα ήταν και στις παραλίες.
Μπορεί το Πολυτεχνείο να μην έριξε από μόνο του την χούντα. Παρ' όλα αυτά, δεν υπάρχει έλληνας που να αμφισβητεί σήμερα την σημασία του στην νεώτερη ιστορία της Ελλάδας.

Η ιστορία θα γράψει κάποτε γιά εκείνους που ήταν χθες στο Σύνταγμα, όχι γιά αυτούς που ήταν στις παραλίες. Εκείνοι καθόρισαν την πορεία της χώρας, όχι αυτοί που πήγαν γιά μπάνιο.

Το παιχνίδι είναι στημένο έτσι, ώστε οι μπάτσοι να κερδίζουν πάντα - στην αρχή. Είναι λογικό. Είναι οργανωμένοι, εκπαιδευμένοι, ψυχολογικά προετοιμασμένοι, οπλισμένοι σαν αστακοί. Διαθετουν και ολες τις τεχνικές υποδομές (χημικά). Ο καθένας που έχει ένα γκλομπ στο χέρι και ένα περίστροφο στην ζώνη μπορεί να παίξει τον γενναίο. Ωστόσο, μερικές φορές οι άοπλοι πολίτες είναι οι τελικοί νικητές.
Ελπίζω να ισχύσει αυτό γιά όσους βρέθηκαν χθες στο Σύνταγμα.

* * * *
Ο σημερινός στόχος των διαδηλωτών μάλλον δεν θα υλοποιηθεί. Τυπικά, το μεσοπρόθεσμο θα ψηφιστεί στην βουλή των ελλήνων, που δεν αξίζει πιά να λέγεται έτσι. Το αν θα υλοποιηθεί αυτός ο ντροπιαστικός νόμος, εξαρτάται από όλους εκείνους που (θα) είναι στους δρόμους σήμερα, αύριο και τις επόμενες βδομάδες.

Ο Κωστής [*] μου έστειλε χθες σε σχόλιο ένα πολύτιμο λινκ. Τον ευχαριστώ.
Πρόκειται γιά το πρωτότυπο κείμενο του εφαρμοστικού νόμου, έτσι όπως κατατέθηκε γιά ψηφοφορία.

Διαβάζοντας αυτό το έκτρωμα, δεν είναι δυνατόν να μην σου πιαστεί η ψυχή. Με αυτόν τον νόμο καταργείται και το τελευταίο ίχνος εθνικής ανεξαρτησίας. Η Ελλάδα μετατρέπεται σε μιά - και επίσημα πλέον - κατεχόμενη χώρα.
Θεωρητικά, θα μπορεί να παραμείνει η ελληνική σημαία στην Ακρόπολη. Αλλά θα είναι τόσο ασύμφορο, που οι ίδιοι οι έλληνες πατριώτες θα αναγκαστούν να την κατεβάσουν από τον Ιερό Βράχο.

Νησιά, παραλίες, ραχούλες, πάνε - ξέχασε τα. Μαζί τους και όποιες υποδομές (τραίνα, λιμάνια, δίκτυα).
Ο ελληνικός λαός θα πληρώνει τα έξοδα και οι δανειστές θα παίρνουν τα έσοδα.

Ούτε ο τσολάκογλου στην διορισμένη κατοχική κυβέρνηση δεν θα υπέγραφε αυτό το χαρτί. Θα τους το πέταγε στα μούτρα.

* * * *
Γιά να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις. Στο προηγούμενο ποστ προτείνω την κατάργηση του διοικητικού μηχανισμού που ονομάζουμε "ελληνικό κράτος" και την ολοκληρωτική αντικατάσταση του από κάποια επιτροπή της ΕΕ, που θα χρηματοδοτείται από τους γερμανούς. Φυσικά, θεωρώ αυτονόητο ότι η Ελλάδα θα παραμείνει ομόσπονδο και ισότιμο κράτος της ΕΕ και της ΟΝΕ, με τα ίδια δικαιώματα που έχουν και οι υπόλοιποι. Προτείνω την αλλαγή της διοίκησης (ακριβέστερα: του τρόπου διοίκησης), χωρίς να καταργούνται τα αυτονόητα δικαιώματα των ελλήνων.
Στο μυαλό μου έχω κάτι σαν την Βαυαρία (12 εκ. κάτοικοι) η την Προβηγγία.

Το μεσοπρόθεσμο προβλέπει το εντελώς αντίθετο από αυτό που πρότεινα εγώ. Προβλέπει την διατήρηση του σάπιου κρατικού μηχανισμού και της ακόμα πιό σάπιας σπείρας που τον λυμαίνεται. Προβλέπει ακόμα καθεστώς κατοχής, χωρίς να έχουν οι έλληνες πολίτες το παραμικρό δικαίωμα πάνω στην ίδια τους την χώρα.
Εγώ προτείνω κατάργηση της διοίκησης και διατήρηση των δικαιωμάτων μας (ισοτιμία). Το μεσοπρόθεσμο προτείνει την διατήρηση της διοίκησης και την κατάργηση των δικαιωμάτων μας.

Κανένας βαυαρός δεν θα υπέγραφε τέτοιον νόμο. Και όποιος τολμούσε να το φέρει γιά συζήτηση, θα τον έπαιρναν με τα μπυροπότηρα (αυτά από το χοντρό γυαλί, που ζυγίζουν 2 κιλά το καθένα).

* * * *
Δεν ξέρω αν το παιχνίδι παίζεται ακόμα ή αν χάθηκε ήδη. Η ψήφιση του νομοσχέδιου δεν σημαίνει τίποτα, αν οι έλληνες αντιδράσουν δυναμικά. Ούτε τα τανκς που κάλεσε ο χοντρομπαλάς προδότης δεν θα μπορέσουν να επιβάλλουν αυτόν τον νόμο ενάντια στην θέληση του κόσμου.
Αν καταφέρουν να σπάσουν την αντίσταση του κόσμου με χημικά, ξύλο και φυλακίσεις, αναρωτιέμαι πόσο θα κρατήσει αυτή η νέα χούντα.

Όπως και νάχει, από σήμερα τίποτα πιά δεν θα είναι ίδιο με χθες.

* * * *
[*] Το πεδίο της έρευνας του είναι το ίδιο με το δικό μου όταν ήμουν στην ηλικία του. Η διπλωματική μου εργασία (πριν 5 εκατομμύρια χρόνια) ήταν πάνω στα νέα - τότε - υλικά γιά οπτικές ίνες. Ξεκινώντας από κει, κατέληξα στη έρευνα δικτύων.

Win - Win (Update: προφητικό)

Τον τελευταίο καιρό σκέφτομαι συχνά την (πρώην) ανατολική Γερμανία. Όχι, δεν αναπολώ αυτό το αποτυχημένο κράτος. Βρίσκω όμως όλο και περισσότερες ομοιότητες με την Ελλάδα.

Στην αν. Γερμανία ήταν σχεδόν όλοι δημόσιοι υπάλληλοι. Όσοι δεν ήταν, δούλευαν έτσι κι αλλιώς σε εταιρείες που ζούσαν από και γιά το κράτος. Οι δημόσιες υπηρεσίες ήταν άθλιες, αναποτελεσματικές και διεφθαρμένες. Θεωρητικά, απαγορεύονταν τα πάντα. Πρακτικά, οι καπάτσοι είχαν ντάτσα (μερικές εξ αυτών στην Καραϊβική !! ) και πλήθος άλλων προνομίων. Αξιοκρατία μηδέν.
Ο κόσμος δεν αντιδρούσε στο καθεστώς, κάτι που - εντελώς εσφαλμένα - θεωρούνταν σαν ανοχή και επιδοκιμασία του άθλιου καθεστώτος. Στην πραγματικότητα, η "ανοχή" οφείλονταν στον απόλυτο έλεγχο των μμε. Όπου δεν πέρναγε η προπαγάνδα των μμε, έπεφτε ξύλο, δακρυγόνα και φυλακίσεις.

Επειδή η οικονομία τους δεν παρήγαγε τίποτα και τα λίγα που παρήγαγαν τα ξόδευαν σε άχρηστους εξοπλισμούς και γραφειοκρατία, ζούσαν με δανεικά. Ζούσαν δηλαδή "παραπάνω από τις δυνατότητες τους" (μας θυμίζει τίποτα αυτό; ). Η μόνη διαφορά τους με εμάς ήταν ότι τα δανεικά τα έπαιρναν από την Ρωσία, ενώ η Ελλάδα τα έπαιρνε από τις αγορές. Μόλις οι δανειστές σταμάτησαν να δίνουν φρέσκο χρήμα, και τα δύο τα κράτη κατάρρευσαν μέσα σε 1-2 μήνες.

Οι ομοιότητες με την Ελλάδα δεν σταματάνε εδώ. Μετά την κατάρρευση της αν. Γερμανίας και την (επαν)ένωση με τους δυτικούς, οι κακομοίρηδες οι ανατολικογερμανοί κατηγορήθηκαν άδικα γιά τα μύρια όσα. Τεμπέληδες τους ανέβαζαν, ανίκανους τους κατέβαζαν. Δουλοπρεπείς, κρατικοδίαιτους και απατεωνίσκους τους έλεγαν, επειδή είχαν εξαναγκαστεί να "ανέχονται" το καθεστώς και να διεκπεραιώνουν τις υποθέσεις τους με ρουσφέτι.

Οι υπερφίαλοι δυτικοί ξεχνούσαν ηθελημένα την έλλειψη υποδομών. Δεν μπορείς να αποκαλέσεις τεμπέλη έναν άνθρωπο που δεν έχει τα μέσα γιά να κάνει την δουλειά του. Δεν είναι ανίκανος ένας δάσκαλος, όταν δεν του δίνεις ούτε κτίριο ούτε βιβλία γιά να διδάξει. Ούτε είναι ανίκανος / τεμπέλης ένας γιατρός όταν δεν του παρέχεις ούτε ένα νυστέρι.
Τις υποδομές τις είχε καταστρέψει η διεφθαρμένη ελίτ, με μοναδικό σκοπό την διατήρηση της εξουσίας της (ακριβώς όπως και στην Ελλάδα).

Όλα τα παραπάνω, θα μπορούσαν να ειπωθούν αυτολεξεί είτε γιά την αν. Γερμανία είτε γιά την Ελλάδα.

Η μεγάλη, η τεράστια διαφορά είναι η εξής: μετά την κατάρρευση, την αν. Γερμανία την ανέλαβαν οι δυτικογερμανοί, ενώ την Ελλάδα την ανέλαβε το δντ. Αυτό έγινε επειδή ο γαπ είναι υπάλληλος των αμερικάνων και όχι των γερμανών. Ήξερε γιά την επικείμενη κατάρρευση και συνεννοήθηκε με τον στρωσεκάνη αντί γιά την Μέρκελ.

* * * *
Το τι έγινε στην Ελλάδα μετά την - ανεπίσημη προς το παρόν - χρεωκοπία του Μαη 2010 είναι γνωστό. Οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων, διατήρηση όλων των προνομίων της άρχουσας τάξης, καταστροφή των μικροεπιχειρηματιών και σφαγή της αγοράς. Επειδή όλα αυτά δεν απέδωσαν, ετοιμάζονται κι άλλα στο ίδιο μοτίβο - δες αποφάσεις γιά το μεσοπρόθεσμο.

Στην ανατολική Γερμανία έγινε ακριβώς το αντίθετο.
-- Πρώτα και κύρια έφυγε η άρχουσα τάξη. Εξαφανίστηκε, εξορίστηκε ή κλείστηκε φυλακή.
-- Δεύτερον εξαφανίστηκε ολόκληρος ο δημόσιος τομέας. Ούτε ένας από τους γραφειοκρατικούς μηχανισμούς δεν έμεινε όρθιος.
-- Τρίτον δημιουργήθηκαν υποδομές. Μέσα σε 3 χρόνια η ανατολική Γερμανία απέκτησε ένα υπερμοντέρνο τηλεπικοινωνιακό δίκτυο (ούτε η δυτική δεν έχει τέτοιο), γέμισε δρόμους, σχολεία, νοσοκομεία, λιμάνια κλπ. κλπ. κλπ.
-- Τέταρτον δόθηκαν πολλά (μερικοί λένε υπερβολικά πολλά) λεφτά στους ανατολικογερμανούς. Όχι σε κάποιον απρόσωπο κρατικό μηχανισμό, αλλά απ' ευθείας στον κάθε ανθρωπάκο. Όλη η περιουσία που είχαν σε άχρηστο ανατολικό νόμισμα μετατράπηκε σε δυτικογερμανικά μάρκα σε ισοτιμία 1-1. Όποιος είχε 200.000 ανατολικογερμανικά μάρκα - με τα οποία στην ανατολική αγόραζε ένα μπαγιάτικο κουλούρι - απέκτησε μέσα σε μια νύχτα 200.000 δυτικογερμανικά μάρκα (σημερινά 100.000 ευρώ).
Στα πρώτα χρόνια οι ανατολικοί μισθοί ήταν το 70% των δυτικών (κάτι που αποτελούσε αύξηση έτσι κι αλλιώς), αλλά σιγά σιγά εξισώθηκαν με τους δυτικούς.

Last but not least, έγιναν οι απαραίτητες *κάθετες* περικοπές. Μιά επιτροπή δυτικογερμανών τεχνοκρατών ανέλυσε ποιές θέσεις εργασίας ήταν χρήσιμες και ποιές άχρηστες. Οι χρήσιμες πήραν αύξηση μισθού, οι άχρηστες καταργήθηκαν. Οι απολυμένοι τσίριξαν και χτυπήθηκαν αρχικά. Αλλά (α) πήραν βαρβάτα επιδόματα ανεργίας, με τα οποία ζούσαν άνετα και (β) γρήγορα βρέθηκαν καινούργιες δουλειές.

Μετά από 4-5 χρόνια άρχισαν οι θετικές επιπτώσεις του εγχειρήματος.
Σήμερα οι παράλιες πόλεις της πρώην ανατολικής Γερμανίας κερδίζουν δισεκατομμύρια από τον Τουρισμό! Ναι, η Γερμανία είναι (και) τουριστική χώρα, αν δεν το ξέρατε. Πολύ όμορφη μάλιστα (μικρή ανακρίβεια: το λινκ περιγράφει παραλίες της δυτικής Γερμανίας). Ταυτόχρονα, τα καινούργια λιμάνια κερδίζουν λεφτά και με το εμπόριο.
Στον νότο, η Δρέσδη και η Λειψία έχουν μεταστραπεί από πρώην ερείπια σε πόλεις-στολίδια. Με δυνατά πανεπιστήμια, όπου φοιτητές και καθηγητές σπρώχνονται, ποιός θα πρωτογίνει δεκτός.
Με βιομηχανία φωτοβολταικών, που προσφέρει 5 δισεκατομμύρια ευρώ έσοδα από την εξαγωγή τεχνογνωσίας. Τον χρόνο - εννοείται. Δεν μιλάω γιά τις βιομηχανίες που εξάγουν εμπόρευμα. Μιλάω καθαρά γιά εξαγωγή τεχνογνωσίας, δηλαδή ΜΥΑΛΟΥ. Κάτι που θα μπορούσε να εξάγει και η Ελλάδα εν αφθονία.

Η Γερμανία παράγει τόσο ηλεκτρικό ρεύμα από φωτοβολταικά, όσο όλος ο υπόλοιπος πλανήτης μαζί. Γιά μιά χώρα στις 50 μοίρες βόρειο πλάτος, αυτό λέει πολλά.

* * * *
Μπορεί να μας "αγοράσει" η (ενωμένη πλέον) Γερμανία; Ναι, πανεύκολα.
Γιά διπλωματικούς λόγους δεν θα ονομαστεί "αγοράσει". Θα ονομαστεί με κάποιο μετριοπαθές όνομα, που θα περιλαμβάνει πλήρη κατάργηση του εγχώριου δημόσιου τομέα και αντικατάσταση του από κάποιον αντίστοιχο στις Βρυξέλλες (που θα χρηματοδοτείται εσωτερικά από την Γερμανία).

Το εμπορικό τους πλεόνασμα (εξαγωγές μείον εισαγωγές) είναι 260 δις. Το χρέος της Ελλάδας ήταν 280 δις, προ μνημονίου. Που σημαίνει ότι με το εξαγωγικό τους εμπόριο της μιάς χρονιάς μας πληρώνουν όλα τα χρέη, χωρίς να κουνήσουμε ούτε το δαχτυλάκι μας.
Με βάση το αεπ των δύο χωρών βγαίνει το εξής απλό νουμεράκι:
α -- μπορούμε να διώξουμε το δντ και το μνημόνιο
β -- μπορούμε να σταματήσουμε να δουλεύουμε και να πάμε ΟΛΟΙ στις παραλίες γιά 3 χρόνια. Ο μισθός να τρέχει. Καλό, ε; ;-)
γ -- μπορούμε να αναθέσουμε ΚΑΙ τα υπάρχοντα χρέη μας ΚΑΙ το υπάρχον αεπ μας (δηλαδη τους μισθούς, τις συντάξεις και το συνολο της παραγωγής μας) εξ ολοκλήρου στους γερμανούς. Εμείς παραλία είπαμε.
δ -- γιά να ανταπεξέλθουν οι γερμανοί σε αυτές τις υποχρεώσεις θα χρειαστεί να δουλέψουν 20' (ολογράφως: είκοσι λεπτά της ώρας) κάθε μέρα γιά τρία χρόνια παραπάνω.

Είναι εξωφρενικό, είναι ασύλληπτο! Τρέχουμε σαν μαλάκες γύρω γύρω λαχανιασμένοι, δουλέυουμε σαν κερατάδες περισσότερο από όλους τους λαούς της Ευρώπης - και το μόνο που παράγουμε είναι ελείμματα.
Όλα όσα παράγουμε (με οχτάωρα και υπερωρίες), ΣΥΝ όλα όσα χρωστάμε, τα βγάζει ο μέσος γερμανός με 20' παραπανίσιας εργασίας.

Είναι ο μέσος γερμανός πιό ικανός από τον μέσο έλληνα; Πιό εργατικός, πιό έξυπνος; Ούτε κατά διάνοια. Θα έλεγα μάλιστα ότι υστερεί από τον μέσο έλληνα.
Όλη την τεράστια διαφορά την κάνουν οι υποδομές και η γραφειοκρατία (γραφειοκρατία = διαφθορά = εξουσία των ελιτ).

* * * *
Οι γερμανοί θα μπορούσαν να μας αγοράσουν λοιπόν - αν ήθελαν. Θα μπορούσαν αν ήθελαν να φτιάξουν μιά δεύτερη ανατολική Γερμανία του Νότου. Γιατί να θέλουν όμως; Και γιατί να θέλουμε εμείς;

Τα κίνητρα των γερμανών δεν μπορώ να τα εκτιμήσω τόσο καλά. Με την Ελλάδα θα είχαν π.χ. στρατηγικό πλεονέκτημα στην Β. Αφρική και την Μέση Ανατολή - σήμερα υστερούν έναντι των γάλλων και των εγγλέζων. Θα είχαν επίσης ένα αξιόλογο, καλά εκπαιδευμένο, φιλότιμο και ικανότατο εργατικό δυναμικό, στο οποίο θα μπορούσαν να δίνουν 20% μικρότερο μισθό (κάτι που θα σήμαινε αυξήσεις γιά εμάς). Θα σταθεροποιούσαν οριστικά και αμετάκλητα την ζώνη του ευρώ, με τεράστια πλεονεκτήματα γιά τον εαυτό τους. Θα είχαν μία άριστη γεωγραφική ζώνη διαθέσιμη γιά φωτοβολταικά και ανεμογεννήτριες.
Ίσως υπάρχουν κι άλλα κίνητρα γιά αυτούς, δεν ξέρω.

Ποιά θα ήταν τα δικά μας κίνητρα; Πάμπολλα πιστεύω. Το κυριότερο θα ήταν ότι θα απαλλασσόμασταν επί τέλους από την σάπια πολιτική και οικονομική μας ελίτ.
Αν πρόκειται να δώσουν τόσο χρήμα οι γερμανοί, θα αναλάβουν οι ίδιοι την διαχείριση των χρημάτων τους, δεν θα τα δώσουν στον κάθε γαπ. Ούτε στο κάθε λαμόγιο που ζει από κρατικές προμήθειες. Όξω άθλιοι (ή μάλλον καλύτερα: μέσα άθλιοι. Στην φυλακή).
Θα είχαν την ευκαιρία νέοι άνθρωποι να μπουν στην πολιτική αρένα, με μόνο όπλο την ακεραιότητα και την αξία τους. Αυτοί οι άνθρωποι σήμερα εμποδίζονται από το σάπιο πολιτικό σύστημα.

Η κατάργηση της γραφειοκρατίας, η δημιουργία υποδομών, οι *κάθετες* περικοπές (στοπ οι σπατάλες, ναι σε ότι είναι πραγματικά χρήσιμο) είναι ακόμα τρία κίνητρα.
Παρένθεση: Το ξέρατε ότι ακόμα υπάρχει - και πληρώνεται - επιτροπή για την αποξήρανση της Κωπαϊδας; Μιάς λίμνης που αποξηράνθηκε πριν γεννηθούν οι περισσότεροι εδώ πέρα; Γιά να πληρωθεί αυτή η επιτροπή και οι όμοιες της κόβονται οι μισθοί των πυροσβεστών και των γιατρών. Κλείνει η παρένθεση.

Η επικράτηση της αξιοκρατίας, ο εξορθολογισμός της δημόσιας ζωής. Το γενικό αίσθημα, ότι ανεβαίνουν οι άξιοι. Σήμερα το γενικό αίσθημα στην Ελλάδα είναι ότι επιβραβεύονται οι απατεώνες. Αυτό και μόνο μας βυθίζει στην κατάθλιψη - κάτι που δεν μετριέται με λεφτά.

Προσωπικά μου κίνητρα: θα καλυτέρευαν οι συνθήκες ζωής των ζώων και θα καθάριζαν οι θάλασσες / παραλίες από τα σκουπίδια. Γι αυτά και μόνο θα χάριζα την διοίκηση της Ελλάδας στους γερμανούς.

* * * *
Και η εθνική μας ανεξαρτησία; Η εθνική μας ταυτότητα; Τα εθνικά μας συμφέροντα;

Άμα είναι να εμπιστευτώ τα εθνικά συμφέροντα στον μαζιταφάγαμε, τον μπένυ και τον αντωνάκη, προτιμάω 10Χ να τα εμπιστευτώ στον Σόιμπλε.

Άν ανεξαρτησία σημαίνει να καθορίζει την τύχη της χώρας μου ο γαπ, ο κακ και ο παπακ (να μη μιλήσω για τους υπόλοιπους), τότε προτιμώ 100Χ την Μέρκελ.
Δηλαδή με 2 μνημόνια και την τρόικα στον σβέρκο είμαστε εθνικά ανεξάρτητοι;

Τέλος, η εθνική μας ταυτότητα δεν κινδυνεύει από πουθενά.
Γεννήθηκα σε μιά παραλία του Αιγαίου, πρωτοπερπάτησα σε μιά αμμουδιά των Δωδεκάνησων, πρωτοερωτεύτηκα σε ένα νησί του Ιόνιου, με κουκούλωσαν τρίμετρα κύματα από τα μελτέμια στις Κυκλάδες. Μεγάλωσα απαγγέλλοντας Ελύτη και τραγουδώντας Χατζιδάκι.

Τίποτα από όλα αυτά δεν θα αλλάξει, αν το φορολογικό, το συνταξιοδοτικό και το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας μου καθορίζονται από μιά επιτροπή στις Βρυξέλλες (ή στο Βερολίνο). Έτσι κι αλλιώς, τόσες δεκαετίες που καθορίζονται στους διαδρόμους κάποιου υπουργείου στην Αθήνα, δεν είδα προκοπή.

* * * *
Υ.Γ. Κάνω έναν σαφέστατο διαχωρισμό ανάμεσα στην γερμανική κρατική διοίκηση και την γερμανική κοινωνία. ΔΕΝ ζητάω να αντιγράψουμε την γερμανική κοινωνία. Η οποία βρίθει από ατέλειες και ελαττώματα - θα μπορούσα να γράψω πολύτομη διατριβή γι' αυτά. ΔΕΝ ζητάω να γίνουμε γερμανοί - ούτε κατά διάνοια (μπρρρρρρ).

Εκείνο που ζητάω είναι να αντιγράψουμε τις γερμανικές μεθόδους οργάνωσης και λειτουργίας ενός κράτους - παραμένοντας αυτοί που είμαστε. Επειδή το υπάρχον πολιτικό προσωπικό το θεωρώ σαν ανίκανους στην καλύτερη και σαν προδότες στην χειρότερη περίπτωση, ζητάω να τους απολύσουμε και να προσλάβουμε άλλους. Γερμανούς στην αρχή, δικούς μας αργότερα - αν αποδειχτούν άξιοι.

* * * *
Y.Y.Γ. Επειδή τα παραπάνω μάλλον φαίνονται σαν ριζοσπαστικά / ουτοπικά, δίνω και μιά μετριοπαθή / ρεαλιστική περίληψη:
Η χώρα μας είναι εγκλωβισμένη σε ένα πελατειακό, δικομματικό πολιτικό σύστημα, το οποίο αλληλοστηρίζεται από μιά σπείρα μεγαλοεργολάβων. (Πάρα) Πολλά "χαμηλά" προνόμια έχουν μοιραστεί αναξιοκρατικά - κυρίως σε ημέτερους αλλά και στην μεγάλη μάζα των μεσοαστών. Επειδή ο πολύς κόσμος κάπως, κάποτε δέχτηκε ένα από αυτά τα μηδαμινά προνόμια χωρίς να το αξίζει, αισθάνεται συνένοχος εκείνων που έφαγαν τα δις με το κουτάλι.

Αυτό το σύστημα δεν μπορεί να αλλάξει. Ούτε η ελιτ θα παραδώσει οικειοθελώς την εξουσία, ούτε η μεγάλη μάζα θα απαρνηθεί τα πολυθρύλητα κεκτημένα. Τίμιοι πολιτικοί δεν υπάρχουν. Αν υπήρχαν, θα τους έτρωγε γρήγορα το μαύρο σκοτάδι. Αν κατάφερναν να επιβιώσουν, θα τους έτρωγε το πολιτικό κόστος.

Το ορατό μέλλον της χώρας είναι κατάμαυρο. Αν συνεχίσουμε έτσι, πολύ σύντομα θα έχουμε σκηνές Αργεντινής, με πολυάριθμους νεκρούς. Αν δεν θέλουμε αυτό το μέλλον, πρέπει να κάνουμε κάτι - και σύντομα.

Οι ευρωπαίοι μπορούν να μας χαρίσουν τα χρέη ότι ώρα θέλουν. Τα οικονομικά στοιχεία της Ελλάδας είναι μιά πορδή στον οικονομικό χάρτη της ΕΕ. Ούτε το 2%. Αυτά που χρωστάμε (300 δις) ισούνται με τα *κέρδη* των ευρωπαικών τραπεζών γιά το 2010!
Σώζοντας μας, οι ευρωπαίοι θα έσωζαν ταυτόχρονα το τραπεζιτικό τους σύστημα και θα σταθεροποιούσαν διά παντός το νόμισμα τους, που τώρα παραπαίει.

Οι ευρωπαίοι δεν έχουν πρόβλημα με τους έλληνες σαν λαό. Το πρόβλημα τoυς είναι το πολιτικό / οικονομικό κατεστημένο της Ελλάδας. Όσα και να ρίξουν σ' αυτό το σάπιο σύστημα, δεν θα καταφέρουν τίποτα. Θέλουν λοιπόν, τα λεφτά που θα δώσουν να πιάσουν τόπο (είναι λογικό).

Η πολιτικο-οικονομική μας ελιτ είναι το μοναδικό εμπόδιο ανάμεσα σε εμάς και την σωτηρία.
Θα μπορούσαμε να παραδώσουμε εξ ολοκλήρου την πολιτική και την διοικητική εξουσία στους μηχανισμούς της ΕΕ; Πιστεύω ότι αυτό είναι τόσο εφικτό όσο και επιθυμητό. Η τελευταία μας ελπίδα.

UPDATE προφητικό: Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι από τα πίξελ του παραπάνω ποστ, όταν σήμερα 27/06/2011 οι γερμανικοί Financial Times βγάζουν πρωτοσέλιδο με παρόμοιο τίτλο και ολόιδιο περιεχόμενο. Το λινκ γιά όσους ξέρουν γερμανικά.

Απορίες

Επιστρέφω (δριμύτερος ;-) ) στο θέμα του προηγούμενου ποστ. Η ωραία συζήτηση που έγινε εκεί (ευχαριστώ όλους τους σχολιαστές) με σπηρούνισε να συνεχίσω με κάτι παραπλήσιο σήμερα.

Ξεκινάω με μιά (όχι και τόσο) ρητορική ερώτηση:
Τελικά όλο το τζέρτζελο έγινε γιά να φύγει ο παπακ και να έρθει ο μπενυ; Χορεύανε πεντοζάλη, παίζανε κρητική λύρα και νταούλια, κατασκηνώνανε επί βδομάδες, έφαγαν δακρυγόνα με τους τόνους, δάρθηκαν, τραυματίστηκαν, ξελαρυγγιάστηκαν, αφιέρωσαν τόσο χρόνο και τόσο κόπο μόνο και μόνο γιά να αναγκάσουν τον γιωργάπη να διώξει μερικούς ανίκανους, αντικαθιστώντας τους με μερικούς απατεώνες;

Καλά όλα αυτά τα δακρύβρεχτα περί σωτηρίας της πατρίδας. Αλλά μήπως άκουσε κανένας ΓΙΑΤΙ τον ένακαν τον ρημαδοανασχηματισμό;
Ας αφήσουμε τα δύσκολα. Την σωτηρία της Ελλάδας - μαζί με την διακυβέρνηση της - την έχει αναλάβει έτσι κι αλλιώς η Μερκελ. Δεν περιμένω από τον γιωργάπη να μας εξηγήσει το πως θα σωθούμε. Απαιτώ όμως να μας εξηγήσει, τι κάνει και γιατί το κάνει. Τον χρυσοπληρώνουμε διάολε, υπάλληλος μας είναι. Δικαιούμαστε μιάν εξήγηση.

Γιατί έδιωξε τον παπακ; Αφου όλοι ήταν ικανοποιημένοι με το έργο του μέχρι τώρα. Έπρεπε να ξηλωθούν τα μάρμαρα της πλατείας Συντάγματος, έπρεπε να πέσουν 15 τόνοι δακρυγόνα γιά να καταλάβουν ξαφνικά ότι ο παπακ είναι ανίκανος; Γιατί δεν μας λένε, σε ποιά σημεία απέτυχε; Δεν είναι δυνατόν μέχρι την Παρασκευή το πρωί να είσαι ενθουσιασμένος με την δουλειά που κάνει και την Παρασκευή το απόγευμα να τον απολύεις. Έτσι, χωρίς ούτε μιά εξήγηση.
Δηλαδή, αν δεν έτρωγαν τα φάσκελα από 200 χιλιάδες ανθρώπους, ο παπακ θα ήταν εξαιρετικός. Τώρα που έφαγαν τα φάσκελα, ο παπακ έγινε ακατάλληλος;
Και καλά, άντε και το κατάλαβαν ότι ο παπακ είναι ανίκανος. Ο μπένυ σε τι είναι καλύτερος του; Έχει μήπως παραπάνω πτυχία; Μιλάει καλύτερα γαλλικά; Έχει κάποιες ιδιαίτερες γνώσεις στα οικονομικά;
Με ποιά ΛΟΓΙΚΉ αναθέτουν σε έναν συγκεκριμένο άνθρωπο έναν ρόλο;
Και κυρίως: πως τολμάνε να μην μας δίνουν λογαριασμό γιά τις επιλογές τους;

Η απάντηση στις παραπάνω ρητορικές ερωτήσεις:
Έχουν φροντίσει να διαλύσουν κάθε κοινωνικό και πολιτικό μηχανισμό που θα μπορούσε να τους ελέγξει γιά αυτά που (δεν) κάνουν.

* * * *
Αποσυντονίζομαι Νο 1, όταν ακούω από έξυπνους ανθρώπους, από ανθρώπους που εκτιμώ, την φράση: "φταίμε εμείς που τους ξαναψηφίζουμε".
Ωπα συν-πατριώτες, γιά ξανασκεφτήτε παρακαλώ αυτό που λέτε.

Πρώτον, το "ξαναψηφίζουμε" είναι ΠΟΛΎ, μα ΠΆΡΑ πολύ σχετικό. Η αποχή χτυπάει ταβάνι σε κάθε εκλογή τα τελευταία 10-12 χρόνια. Αλλά έχουν μαγειρέψει έτσι τους εκλογικούς νόμους, που μπορούν με ένα 29% να βγάζουν αυτοδύναμη κυβέρνηση. Ποιός τους ψήφισε; Από πότε αποτελεί το 29-30% δημοκρατική πλειοψηφία; Ο εκλογικός νόμος θα τους δώσει αυτοδύναμη κυβέρνηση, ακόμα και αν τους ψηφίσουν μόνο οι θυρωροί τους. Από που βγαίνει το συμπέρασμα ότι τους ψηφίζουμε;

Αλλά ακόμα και το 30% που τους ψήφισε, το έκανε με βάση λάθος στοιχεία. "Λεφτά υπάρχουν" έλεγαν προεκλογικά. Εδώ και δεκαετίες έχει στηθεί μιά γιγαντιαία προπαγανδιστική μηχανή - τύφλα νάχει ο Goebbels. Μας δίνουν ότι στοιχεία θέλουν, όποτε αυτοί κρίνουν επικοινωνιακά σκόπιμο.
Πως είναι δυνατόν να φταίει το 30% που τους ψήφισε, την στιγμή που όλα τα δεδομένα και όλες οι προυποθέσεις είχαν αλλοιωθεί για προπαγανδιστικούς λόγους;

Εδώ θα μπορούσε κανείς να αντιτάξει, ότι έπρεπε εμείς (ο λαός) να διακρίνουμε τα ψέματα, να αποκαλύψουμε τα λάθος στοιχεία και να μην παραπλανηθούμε από τα λόγια τους. ΟΚ, θεωρητικά θα μπορούσαμε να το είχαμε κάνει αυτό. Αλλά ανάμεσα σε εκείνον που λέει *συνειδητά* ψέματα και εκείνον που πείθεται από τα ψέματα (από άγνοια, από αφέλεια, από βολικότητα, από έλλειψη στοιχείων) το φταίξιμο βαραίνει σαφώς τον ψέυτη, όχι εκείνον που τον πίστεψε.

Δυστυχώς όμως - με την συστηματική γκεμπελική προπαγάνδα - έχουν φέρει τον λαό να πιστεύει, ότι φταίει αυτός επειδή τους ψήφισε. Δεν φτάνει που μας γαμήσανε, μας λένε ότι φταίμε κι από πάνω επειδή ήμασταν ντυμένοι προκλητικά.

* * * *
Αποσυντονίζομαι Νο 2, όταν ακούω την φράση "φταίμε που τους ανεχόμαστε". Δηλαδή ΔΕΝ φτάνει που τους φτύνουμε όπου τους δούμε; Δεν φτάνουν τα γιαούρτια; Δεν φτάνει που δεν τολμάνε να εμφανιστούν δημόσια; Δεν φτάνουν 200 χιλιάδες άνθρωποι να τους φασκελώνουν καθημερινά επί 20 μέρες;

Από που βγαίνει αυτό το "ανεχόμαστε" ; Τι άλλο θα μπορούσε να κάνει ο λαός; Να πάρει ένα πολυβόλο και να τους καθαρίσει;
Έστησαν τα τεθωρακισμένα με 10.000 πάνοπλους μπράβους απέναντι στον λαό, έδειραν ασύστολα, ξήλωσαν μάρμαρα, έπνιξαν μιά πλατεία στα δακρυγόνα - όλα αυτά επειδή στήθηκαν μερικά αντίσκηνα και έπεσαν μερικά φάσκελα. Ποιός είναι αυτός που ανέχεται τέλος πάντων;
Πρέπει σώνει και καλά να πάρουμε ένοπλοι τα βουνά γιά να μας φύγει η ρετσινιά του "ανεχόμαστε"; Οτιδήποτε λιγότερο από το ένοπλο αντάρτικο θεωρείται ανοχή / συνενοχή;

* * * *
Αποσυντονίζομαι Νο 3, όταν ακούω την φράση "έχουμε τους πολιτικούς που μας αξίζουν". Γιατί τόσο μηδενική αυτοεκτίμηση; Γιατί θεωρούμε τον ελληνικό λαό τόσο σκουπίδι, που μόνο οι διεφθαρμένοι και οι ανίκανοι του αξίζουν γιά πολιτική ηγεσία;

Καθόλου δεν μας αξίζουν οι ανίκανοι και οι κλέφτες - πιστεύω. Ο ελληνικός λαός είναι (στην γενικότητα του) ένας τίμιος, έξυπνος, ικανός, εργατικός και φιλότιμος λαός. Του αξίζει ότι ΚΑΛΎΤΕΡΟ υπάρχει στην πιάτσα γιά ηγέτης. Δυστυχώς, με την γκαιμπελική προπαγάνδα μας έχουν κάνει να χάσουμε κάθε ίχνος αυτοεκτίμησης. Να πιστεύουμε ότι είμαστε τόσο σκουπίδια, που μόνο πολιτικοί μηδενικής στάθμης μας αξίζουν. Προφανώς, αυτό τους συμφέρει.

Πολλοί (έξυπνοι κατά τα άλλα) συνέλληνες, πιστεύουν ότι η πολιτική / οικονομική μας ελίτ είναι "καθρέφτης της κοινωνίας" μας. Πιστεύουν ότι η σάπια ελίτ αντανακλά την "σάπια" κοινωνία. Πρόκειται γιά ένα τραγικό λάθος.

Θα ήταν σωστό, αν υπήρχε αξιοκρατία. Αν μπορούσαν π.χ. ένας τίμιος πολιτικός, ένας δημιουργικός επιχειρηματίας να ανέβουν όλα τα σκαλιά της ελίτ, να κατακτήσουν όλα τα αξιώματα. Αλλά αυτό δεν γίνεται στην Ελλάδα. Αν δεν υπήρχαν στεγανά, όντως θα επρόκειτο γιά καθρέφτη, όντως η μία πλευρά θα "άξιζε" την άλλη.

Η οικονομική μας ελίτ αποτελείται από πρώην δοσίλογους των γερμανών, που πλούτισαν μετά την κατοχή. Παίρνοντας κρατικές δουλειές. Οι κρατικές δουλειές τους κρατάνε πλούσιους μέχρι σήμερα. Σε συνθήκες ελεύθερου ανταγωνισμού - αν έπρεπε οι "επιχειρήσεις" τους να αποδείξουν την αξία τους - θα κατέρρεαν μέσα σε έναν μήνα. Το ίδιο ισχύει γιά την πολιτική μας ελίτ, που ζει από την οικογενειοκρατία και την διαπλοκή.
Ούτε η δημιουργία της ισχύος τους (τα πρώτα τους λεφτά) ούτε η διατήρηση της έγιναν αξιοκρατικά, με "καθρέφτισμα" ανάμεσα στον λαό και τις ελίτ. Από την πρώτη μέρα μέχρι σήμερα, τα στεγανά είναι αξεπέραστα. Αυτό το στάτους το κρατάνε με νύχια και με δόντια. Στην ανάγκη, το υπερασπίζονται με αστυνομικά γκλομπς και δακρυγόνα.

Η μαζική προπαγάνδα (ελέγχουν όλα τα μμε) και η αστυνομική βία αποδεικνύουν ότι ούτε "εχουμε τους πολιτικούς που μας αξίζουν", ούτε ότι πρόκειται γιά τον "καθρέφτη" της κοινωνίας μας. Και οι 2 προτάσεις είναι λάθος.
Αν ήταν καθρέφτης της κοινωνίας μας, αν η κοινωνία μας ήταν τόσο σάπια όσο αυτά τα λαμόγια, δεν θα χρειάζονταν 10000 μπάτσους γιά προστασία!

Δεν φταίω

Πρόλογος:
Το παρακάτω κείμενο ξεκίνησε σαν σχόλιο στο τελευταίο ποστ του αγαπητού thinks. Επειδή μου προέκυψε μακρυνάρι και συναισθηματικά φορτισμένο, αποφάσισα να το δημοσιεύσω εδώ σαν ξεχωριστό ποστ.
Ξεκίνησα να απαντήσω σε δύο άλλους συνσχολιαστές, την Φυρδην-Μιγδην και τον Epanechnikov. Στο ξαναδούλεμα, άλλαξα λίγο το κείμενο μου, ώστε να στέκει εδώ αυτοτελές. Ωστόσο, η κατανόηση θα είναι καλύτερη, αν κάνει κάποιος τον κόπο να διαβάσει το ποστ του thinks και τα σχόλια.

* * * *

Δεν συμφωνώ ούτε με την Φύρδην-Μίγδην ούτε με τον Epanechnikov. Εμείς οι απλοί πολίτες, - συμπεριλαμβανομένων των 2 συνσχολιαστών που διαφωνώ μαζί τους - ΔΕΝ φταίμε. Και δεν χρειάζεται να ντρεπόμαστε γιά τίποτα.

Θα φταίω αν απατήσω την γυναίκα μου, αν δεν τηρήσω το συμβόλαιο που έχω υπογράψει, αν εξαπατήσω έναν αδύναμο, αν προδώσω έναν φίλο. Με άλλα λόγια, θα φταίω αν κάνω κάτι άδικο στις *διαπροσωπικές* μου σχέσεις.
Επ ουδενί όμως είναι δυνατόν να φταίω επειδή κατανάλωσα, επειδή χάρηκα, επειδή ταξίδεψα, επειδή έζησα όλα αυτά τα χρόνια.

- - - -
Η συνηθισμένη κατηγορία είναι ότι "καταναλώσαμε περισσότερα από όσα παράγουμε".
Γιατί, μήπως ήξερε κανείς πόσα καταναλώνουμε; Μήπως ήξεραν η Φύρδην-Μίγδην και ο Epanechnikov προσωπικά, το πόσα παράγουμε;
Εδώ δεν τα ήξεραν ούτε οι ίδιοι που μας κυβερνούσαν, ούτε οι ευρωπαίοι πάτρωνες τους. Κι ας είχαν και οι μεν και οι δε ΟΛΑ τα απαραίτητα στοιχεία (συν 12 στατιστικές υπηρεσίες) στην διάθεση τους. Αν δεν τα ήξεραν αυτοί, πως περιμένουμε να τα ξέρουμε εμείς;

Από που συμπεραίνετε ότι "καταναλώσαμε περισσότερα από όσα παράγουμε", όταν ούτε η παραγωγή μας ούτε η κατανάλωση μας έχουν μετρηθεί με αξιόπιστα στοιχεία μέχρι σήμερα;

Μήπως πιστεύετε ότι ο γερμανός, ο κινέζος, ο γάλλος, ο αμερικάνος καταναλωτής θα πάει στο μαγαζί να ψωνίσει και πριν πάει στο ταμείο θα αναλογιστεί "Τι λέει η eurostat για το χρέος της χώρας μου; Αν η eurostat βγάζει μεγάλο έλειμμα, να μην πάρω το χρωματιστό βρακί αλλά το μονόχρωμο".
Γιατί περιμένουμε ότι ο έλληνας καταναλωτής θα αναλογιστεί τα ποσοστά του δημόσιου ελείμματος (τα οποία ανάθεμα κι αν τα ξέρει, αφού κανένας δεν του τα λέει) πριν καταναλώσει το οτιδήποτε;

- - - -
Κατηγορούνται οι έλληνες (από τους ίδιους τους έλληνες) ότι θέλουν να διοριστούν στο δημόσιο. Γιατί, ποιές άλλες εναλλακτικές υπάρχουν - με εξαίρεση την μετανάστευση; Υπάρχει μήπως υγιής οικονομική δραστηριότητα στην Ελλάδα; Αν δεν ανήκεις σε κυκλώματα, αν δεν λαδώσεις και λαδωθείς, αν προσπαθήσεις να κάνεις οτιδήποτε τίμιο και δημιουργικό, σε λιώνουν.

Αφού έχουν φροντίσει να καταστρέψουν οτιδήποτε δημιουργικό και υγιές θα μπορούσε να υπάρξει σ' αυτήν την χώρα, αφού έχουν καταστρέψει ΟΛΕΣ τις υποδομές και τις προυποθέσεις γιά να κάνουμε οτιδήποτε καθαρό - εμείς μήπως φταίμε που θέλουμε να διοριστούμε στο δημόσιο; Ποιά εναλλακτική είχαμε τα τελευταία 30 χρόνια;
Εδώ περίπτερο έχεις και πρέπει να βουτηχτείς στα σκατά της διαφθοράς γιά να επιβιώσεις. Αν κάποιος θέλει να κάνει κάτι μεγαλύτερο από περίπτερο;

- - - -
Κατηγορούμαστε επειδή έχουμε διεφθαρμένο και αναποτελεσματικό δημόσιο. Τάχα μου "φταίνε" οι δημόσιοι υπάλληλοι που δεν δουλεύουν.
Η διαφθορά, η ανοργανωσιά και η τεμπελιά όμως δεν μας ήρθαν με την επιφοίτηση εξ ουρανού. Ούτε υπάρχει κάποιο γονίδιο διαφθοράς και ανοργανωσιάς.

Η δαιδαλώδης και διεφθαρμένη δημόσια διοίκηση κατασκευάστηκε, συντηρήθηκε και συντηρείται εξεπίτηδες από την πολιτική και οικονομική μας ελίτ. Επειδή ΜΌΝΟ έτσι μπορούν να αυγατίσουν τον άθλιο πλούτο τους.
Είναι εντελώς παράλογο να περιμένουμε, ότι κάποιος από δαύτους θα εξυγιάνει την δημόσια διοίκηση. Πιό εύκολα θα τους πείθαμε να αυτοκτονήσουν.

- - - -
Κατηγορούμαστε ότι τους ανεχτήκαμε και τους (ξανα)ψηφίσαμε. Γιατί, τι έπρεπε να κάνουμε; Υπήρχαν μήπως τίμιοι πολιτικοί για να τους ψηφίσουμε; Τι εναλλακτικές είχαμε; Να πάρουμε τα βουνά, ή να πάρουμε ενα καλάσνικωφ και να τους καθαρίσουμε;

Είναι απόλυτα λογικό, όταν δύο ανίκανοι προδότες ζητάνε την ψήφο μου, να την δώσω σε εκείνον που θα διορίσει τουλάχιστον το παιδί μου στο δημόσιο. Γιατί θα πρέπει να ντρέπομαι γι αυτό;

- - - -
Κατηγορούμαστε ότι δεν βάλαμε το λιθαράκι μας, δεν προσπαθήσαμε. Γιατί, μπόρεσε ποτέ κάποιος μεμονωμένος απλός πολίτης να φτιάξει οτιδήποτε; Εδώ ολόκληροι υπουργοί, με εξουσίες, με δισεκατομμύρια στην διάθεση τους και τα κάνουν μπάχαλο.
Έχουν όλα τα στοιχεία, όλες τις πληροφορίες, έχουν συμβούλους, μπορούν με μιά υπογραφή τους να "μετακινήσουν" εκατοντάδες εκατομμυρίων προς την Α ή την Β κατεύθυνση (αλλάζοντας ουσιαστικά την κοινωνία), έχουν προσωπικό, έχουν, έχουν, έχουν ... και ΠΑΛΙ τα κάνουν σκατά, ξανά και ξανά και ξανά.

Εγώ ο μεμονωμένος, που θα πάω να φτιάξω οτιδήποτε; Με τι λεφτά; Τι (συνολικές) πληροφορίες έχω γιά να μπορέσω να βρω την λύση σε ένα πρόβλημα; Τι υποδομές έχω στην διάθεση μου; Ποιόν θα συγκινήσει η υπογραφή μου; Ούτε ο σκύλος μου δεν λογαριάζει την θέληση μου, αν τύχει να μην γουστάρει να κάτσει σούζα.

Τι να φτιάξω άλλωστε; Μήπως τις συγκοινωνίες; Αφού γιά να φτιαχτούν πρέπει πρώτα να φτιαχτεί η δημ. διοίκηση. Η οποία γιά να φτιαχτεί πρέπει πρώτα να φτιαχτεί η δικαιοσύνη κ.ο.κ.
Όταν δεν μπορούν να διορθώσουν τα κακώς κείμενα αυτοί που πληρώνονται γι' αυτόν τον σκοπό, αυτοί που έχουν τόσα μέσα, εγώ φταίω που δεν μπορώ να τα διορθώσω;

- - - -
Μας κυβερνάει μιά δράκα παρασίτων.
Οι δοσίλογοι των γερμανών κατακτητών και οι μαυραγορίτες έγιναν μετά τον πόλεμο μεγαλοεργολάβοι (δημόσιων έργων), μεγαλοεκδότες, βιομήχανοι (χάρη σε χατηρικές συμβάσεις με το δημόσιο) και ιδιοκτήτες αθλητικών ομάδων (γρονθοκοπούνται γιά την ιδιοκτησία μιάς παε/καε, γιατί έτσι ξεπλένεται το μαύρο χρήμα).

Το μόνο (ίσως) συλλογικό μας λάθος, είναι ότι θέλουμε να τους διώξουμε στα ελικόπτερα. Δεν τιμωρείται κανένας έτσι. Θα ζήσουν μέχρι και τις 3 επόμενες γενεές απογόνων τους με αυτά που έκλεψαν από μας. Η μοναδική πραγματική τιμωρία θα ήταν να τους πάρουμε πίσω όλα τα κλεμμένα.

Δεν φτάνει που μας πίνουν το αίμα εδώ και τόσες δεκαετίες, δεν φτάνει που έχουν ξεπουλήσει και βρωμίσει την χώρα, μας λένε ότι φταίμε κι από πάνω.
Τις μονές μέρες του μήνα "φταίνε" οι δημόσιοι υπάλληλοι και τις ζυγές οι ιδιωτικοί. Αλλά αυτοί είναι εκείνοι που έχουν τις περιουσίες τους στην Ελβετία και αυτοί είναι εκείνοι που θα τα αγοράσουν όλα κοψοχρονιά, όταν έρθει η ώρα της τελικής κατάρευσης της χώρας.
Μια ώρα, που δυστυχώς πλησιάζει με όλο και μεγαλύτερες δρασκελιές.