ἀποκριθεὶς πᾶς ὁ λαὸς εἶπε· τὸ αἷμα αὐτοῦ ἐφ᾿ ἡμᾶς καὶ ἐπὶ τὰ τέκνα ἡμῶν (κατά Ματθαίον 27:25)
Κολλημένος σε μποτιλιάρισμα στην Κηφησίας. Αποκαμωμένος, δεν σκέφτομαι τίποτα, περιμένω απλά να προχωρήσω.
Ξαφνικά, σειρήνες ασθενοφόρου πίσω μου. Βλέπω όλα τα αυτοκίνητα γύρω μου να προσπαθούν άρον-άρον να ανοίξουν δρόμο. Καβαλάνε πεζοδρόμια, κουτουλάνε μεταξύ τους, σπάνε ηθελημένα τις αναρτήσεις των αυτοκινήτων τους. Όλα για να σώσουν τον συνάνθρωπο.
Το ασθενοφόρο φτάνει δίπλα μου και κολλάει. Η σειρήνες του μου σπάνε τα αυτιά. Όλοι προσπαθούν να το διευκολύνουν, αλλά μάταια. 30" ακίνητο δίπλα μου, αδύνατον να προχωρήσει. Κάποτε ξεκολλάει, για να περάσει την διασταύρωση και να κολλήσει 50 μέτρα παρακάτω. Κι άλλα 30" κολλημένο, μέχρι να κάνει τα επόμενα 50-100 μέτρα. Σκέφτομαι τον άτυχο που βρίσκεται μέσα, ξέροντας ότι η κλεψύδρα του σώνεται και το κάθε δευτερόλεπτο μετράει.
Συγκρίνω με ανάλογες σκηνές στην Γερμανία. Οι γερμανοί οδηγοί ατάραχοι, ίσα που καταδέχονται να στρίψουν το τιμόνι τους 5 μοίρες για να ανοίξουν δρόμο. Σιγά μην στραπατσάρει ο γερμανός το αμάξι του. Κι όμως: Το ασθενοφόρο περνάει στριγγλίζοντας με σταθερή ταχύτητα 80-100 χλμ/ανά ώρα ανάμεσα στα σταματημένα.
Σε μια επιφανειακή ανάγνωση, οι έλληνες είναι ψυχάρες που θυσιάζονται για τον συνάνθρωπο, οι γερμανοί είναι ψυχρά, αδιάφορα ρομπότ. Αν όμως η ζωή σου, είτε η ζωή του παιδιού σου κρέμονταν από μια κλωστή, σε ποιο ασθενοφόρο θα ήθελες να βρισκόσουν; Σε αυτό που κολλάει σε κάθε διασταύρωση ή σε αυτό που πηγαίνει σταθερά με χίλια;
Αν αφήσουμε κατά μέρος τις μελοδραματικές, σπαραξικάρδιες μαλακίες (ψυχάρες οι μεν, ρομπότ οι δε), η πραγματική διαφορά ανάμεσα στις δύο κοινωνίες είναι η συνέπεια. Ο γερμανός σκέφτεται τις (αρνητικές) συνέπειες των πράξεων του, ΠΡΙΝ τις κάνει. Ο έλληνας τις σκέφτεται ΜΕΤΑ.
Όταν σε έναν δρόμο με 2 διαζώματα εσύ στριμώχνεις δίπλα-δίπλα 3 αυτοκίνητα και 25 μηχανάκια (από τα οποια τα μισά στο αντίθετο ρεύμα), ότι και να κάνει το ασθενοφόρο, δεν μπορεί να περάσει. Κανόνας Φυσικής. Δεν χρειάζεσαι 5 διδακτορικά για να το καταλάβεις αυτό. Λίγο νιονιό χρειάζεται, ΠΡΙΝ την κάνεις την μαλακία σου.
Νιώθεις μάγκας και ωραίος και καβαλάρης και δενβαριέσαι και έχειοθεός. Μέχρι να γίνει η στραβή. ΑΦΟΥ γίνει η στραβή, μετατρέπεσαι μέσα σε δευτερόλεπτα σε έναν πωπωτιπάθαμε, παναγιάμουβόηθα, τικάνειτοκράτος, φταίειηκυβέρνηση.
Τι θέλεις να κάνει η - οποιαδήποτε - κυβέρνηση μάγκα μου; Να βάλει ένα περιπολικό σε κάθε διασταύρωση 24Χ7 και να κοπανάει πρόστιμα, επειδή εσύ δεν μπορείς να σκεφτείς τα αυτονόητα; Ποιος θα πληρώσει όλη αυτήν την αστυνόμευση; (αν υποθέσουμε ότι η κυβέρνηση θα επιβιώσει από τις δικές σου διαμαρτυρίες)
* * * *
Κάπου εδώ κολλάει ο τίτλος αυτού το ποστ. Μόνο που η ιστορία του τίτλου είναι χιλιάδες φορές βαρύτερη από την τήρηση του ΚΟΚ. Χιλιάδες φορές πιο δραματική και επίκαιρη, εδώ και τώρα.
ΗΞΕΡΑΝ τις συνέπειες, αυτοί που φώναζαν τα λόγια του τίτλου. Ήξεραν τι έλεγαν. Δεν ήθελε άλλωστε και πολύ μυαλό για να καταλάβουν την αθωότητα του Ιησού. Αδιαφορούσαν όμως για τις συνέπειες, γιατί το κοντοπρόθεσμο συμφέρον τους ήταν μεγαλύτερο.
* * * *
Όχι, δεν θέλω να μιλήσω για τον Ιησού. Δεν είμαι ο κατάλληλος - άθεος γαρ.
Ούτε για το κυκλοφοριακό πρόβλημα θέλω να μιλήσω. Πρώτον δεν το κατέχω και δεύτερον, ζώντας έξω δεν με αφορά καν.
Ούτε για τους έλληνες θέλω να μιλήσω, ούτε για τους γερμανούς (μπρρρρ).
Για τα ζώα θέλω να μιλήσω. Για τα εκαντοντάδες ( χιλιάδες; ) ζώα που κάηκαν στις φετινές φωτιές. Και στις περσινές. Και τις προπέρσινες. Αυτά, τα πιο αθώα από όλα. Αθώα, σαν τον Ιησού. Χωρίς καμία ευθύνη για την Καταστροφή.
Τα άγρια ζώα της υπάιθρου. Όσα δεν έχουν δολοφονήσει ήδη οι σκατοκυνηγοί. Οι σκατοκυνηγοί που θα ζητάνε άδεια να κυνηγήσουν στα καμένα, 1 βδομάδα αφού σβήσουν οι φωτιές. Και οι σκατοτσοπάνηδες που θέλουν "φρέσκα" βοσκοτόπια. Και οι σκατοπολιτικοί θα δώσουν τις άδειες και στους μεν και στους δε, όπως κάθε χρόνο.
Μήπως ψάχνει κανείς για το ποιοι έχουν κίνητρα εμπρησμού; Έτσι, θεωρητικά ρωτάω...
Αλλά και τα αδέσποτα, παρατημένα, πληγιασμένα, άρωστα. Μωράκια. Να καίγονται αβοήθητα, ουρλιάζοντας. Ηρωϊκοί άνθρωποι (λίγοι, ελάχιστοι, χωρίς πόρους, αβοήθητοι κι αυτοί) να τρέχουν να τα σώσουν και να βρίσκονται μπροστά σε έναν τοίχο φωτιάς.
Αυτοί που αγαπούσαν τον Ιησού, με τι μάτια να είδαν άραγε την σταύρωση; Μάλλον με τα ίδια μάτια που οι διασώστες έβλεπαν την φωτιά και άκουγαν τα ζώα να καίγονται, 20 μέτρα μακρυά τους.
* * * *
Έλεγα λοιπόν για τις συνέπειες. Για αυτούς που ξέρουν τις συνέπειες, γι αυτούς που συνειδητά θέλουν να ρίξουν το αίμα στα κεφάλια των δικών τους παιδιών. Μόνο και μόνο για να ικανοποιήσουν το δικό τους συμφέρον. Την εύκολη μάσα, την αρπαχτή. Την απληστία.
Πάρε την Ρόδο. Τυχαίο νησί, όλη η Ελλάδα ίδια είναι. Μόνιμοι κάτοικοι 120.000, τουρίστες 280.000. Τον Μάϊο μονάχα. Συν ακόμα 490.000 τον Ιούλη, συν 500.000 τον Αύγουστο.
Αρπαχτή, κονόμα, φράγκα μάγκα μου. Πόσο νιονιόρκο χρειάζεται για να σκεφτείς ότι όλοι αυτοί θα χρειαστούν νερό για πιούν, μεζέδες για να φάνε και θάλασσα για να χέσουν; (ναι, στην Θάλασσα καταλήγουν). Πόσοι τόνοι πλαστικά θα χρειαστούν για όσα καταναλώσουν; Πόσα δέντρα έκοψες για να ρίξεις μπετά; Πόσα τετραγωνικά κάλυψες με τσιμέντο για να τους κοιμήσεις, να τους ξαπλώσεις στην αμουδιά και να τους διασκεδάσεις όλους αυτούς;
Νομίζεις ότι η φωτιά - στην καταστροφική της έκδοση όπως φέτος - ήρθε από μόνη της; Κατά λάθος; Όχι μάγκα μου, ΕΣΥ την έβαλες. ΕΣΥ την έκανες τόσο καταστροφική. Γιατί δεν μπορείς να στριμώχνεις Αύγουστο μήνα 700.000 μαλάκες πάνω σε ένα οικοσύστημα που χωράει μόλις 50.000 και να περιμένεις ότι όλα θα είναι μέλι - γάλα, αρκεί να κονομάς εσύ ξεκούραστα.
Πάρα πολλοί κατηγορούν την κυβέρνηση. Την όποια κυβέρνηση κάθε φορά. Δεν έχει αρκετά αεροπλάνα, δεν έχει υποδομές πυρόσβεσης. Ναι μάγκα μου, όντως δεν έχει.
Τα λεφτά που θα πήγαιναν στα πυροσβεστικά μέσα, τα έχει ήδη δαπανήσει το κράτος για να σου φτιάξει λιμάνια που θα υποδέχονται 3 εκατομμύρια βάνδαλους, αεροδρόμια που θα χωράνε ακόμα 5 εκατομμύρια, δρόμους, πλατείες, αποχετεύσεις, σκουπιδιάρικα, χωματερές για εκατομμύρια τόνους αποριμμάτων κλπ κλπ κλπ.
Ε, δεν περίσσεψαν για κανανταίρ μάγκα μου, τι να κάνουμε τώρα;
Εσύ, όταν έβλεπες 500.000 ούνους να φτάνουν στο κωλονήσι σου κάθε μήνα, γιατί δεν σκέφτηκες ότι ένα τυχαίο τσιγάρο αρκεί για να μη μείνει κολυμπηθρόξυλο; Πόσα διδακτορικά χρειάζεσαι για να το σκεφτείς αυτό;
Μη μου πεις ότι έρχονται 500.000 ηλίθιοι/μήνα και εσύ δεν έχεις φράγκα για δέκα ψωροκανανταίρ; Κανονικά, τα κωλονήσια σαν την Ρόδο, την Κρήτη, την Σαντορίνη και την Μύκονο θα έπρεπε να έχουν το καθένα από έναν στόλο πυροσβεστικών για πάρτη τους και ταυτόχρονα τα ταϊζουν και όλη την υπόλοιπη Ελλάδα.
Πανηγύριζαν τον Απρίλιο ετούτοι εδώ (τυχαίο λινκ, ανάμεσα σε εκατοντάδες παρόμοια). Μήπως σε κάθε τέτοιο άρθρο θα έπρεπε να βάζουμε και ένα άρθρο από τις φωτιές; Δίπλα-δίπλα. Για να βλέπει ο κάθε άπληστος τις συνέπειες τις απληστίας του;
Μπορείτε άνετα να με βρίσετε (όσοι ελάχιστοι τύχει να το διαβάσουν αυτό), αλλά δεν σας λυπάμαι. Ακριβώς όπως οι φαρισαίοι, θελήσατε να ρίξετε το αίμα του Αθώου στα κεφάλια των παιδιών σας. Θελήσατε την εύκολη κονόμα και αγνοήσατε επιδεικτικά τις συνέπειες. Χαζομάρα δεν το λες αυτο, μόνο συνειδητή απόφαση.
Λυπάμαι μόνο και κλαίω για τον Αθώο, για όλα τα ζώα που υπέφεραν και υποφέρουν εξ αιτίας της απληστίας σας. Αναρωτιέμαι (δεν εύχομαι) τι θα γίνει όταν το αίμα των Αθώων πνίξει τα παιδιά σας, ακριβώς όπως εσείς το ζητήσατε.
Update: Και πρόπερσι τα ίδια έλεγα