Business plan

Όλοι έχουμε ονειρευτεί κάποτε τι θα κάναμε αν είχαμε "ένα εκατομμύριο". Τα όνειρα διαφέρουν από άνθρωπο σε άνθρωπο - θεμιτό και αναμενόμενο. Σ' αυτό το ποστ περιγράφω την δική μου ονειροφαντασία.

Εννοείται ότι δεν μου φτάνει ένα εκατομμύριο. Χρειάζομαι τουλάχιστον 200 - 250 εκ. Δεν είναι και κανένα τεράστιο ποσό. Ροκ σταρ, ηθοποιοί, πρωταθλητές (Σούμαχερ π.χ. ) έχουν παραπάνω. Γιά να μην πιάσω βιομήχανους.

Άρα το ποσό που χρειάζομαι είναι ρεαλιστικό. Απομένει να βρω τον τρόπο να το αποκτήσω :-(

Τα πρώτα 50 μύρια θα τα έδινα γιά ζωοφιλικούς σκοπούς στην Ελλάδα. Είναι άθλιος ο τρόπος που φερόμαστε στα ζώα. Εννοώ τα άγρια ζώα (τα οποία αποδεκατίζονται από ασύδοτους και ανεξέλεγκτους κυνηγούς), τα ζώα που προορίζονται γιά δουλειές ή φαγητό (άλογα, γαιδούρια, γουρούνια κ.α.) και φυσικά τα αδέσποτα.

Υπάρχουν ελαχιστότατοι ηρωϊκοί άνθρωποι στην Ελλάδα, που αφιερώνουν τον ελεύθερο χρόνο τους, ένα μεγάλο μέρος από το - συνήθως μικρό - εισόδημα τους αλλά και την ψυχική τους υγεία (ξέρεις τι είναι να τα μαζεύεις δηλητηριασμένα και κακοποιημένα από κάδους σκουπιδιών; ) στην φροντίδα των ζώων.

Αυτούς τους ανθρώπους τους θαυμάζω, γιατί ποτέ δεν θα είχα την ψυχική δύναμη να κάνω όσα κάνουν εκείνοι - και παραμένουν άνθρωποι. Μετά το τρίτο κουτάβι που θα μάζευα από τα σκουπίδια θα βούταγα ένα καλάσνικοφ και θα θέριζα όποιον έβλεπα μπροστά μου.

Τα 50 μύρια δεν φτάνουν φυσικά. Οι αιτίες βρίσκονται στις άθλιες νοοτροπίες της ελλ. κοινωνίας και αυτές δεν ξεριζώνονται με λεφτά. Τα 50 μύρια θα ήταν όμως μιά καλή αρχή.

Τα επόμενα 50-70 μύρια θα τα έδινα σούμπιτα στην Sea Shepherd. 

Στους πραγματικούς Πειρατές (και θαλασσόλυκους) της εποχής μας. Είναι οι άνθρωποι που περιπολούν τους ωκεανούς και προσπαθούν να προστατέψουν - συχνά με κίνδυνο της ζωής τους - την θαλάσσια ζωή. Φάλαινες, φώκιες, καρχαρίες (εδώ το πόστ του φίλου Περαστικού) και οποιοδήποτε άλλο ζώο κινδυνεύει από την μαφία των ψαράδων.

Αν ήμουν νεότερος, θα είχα μπαρκάρει μαζί τους. Αυτή είναι από τις ελάχιστες φορές που λυπάμαι γιά την ηλικία μου :-(

Τους ενισχύω και τώρα βέβαια, φυσικά πολύ λιγότερα από τα 70 εκ. που θα ήθελα να δώσω. Και πάλι, αυτό θα ήταν μόνο η αρχή.

Απομένουν 130-150 εκατομμύρια από τα αρχικά 250. Με αυτά θα έφτιαχνα ένα πλοίο - νησί.  Ένα πλοίο - κατοικία γιά εμένα και άλλα περίπου 500 άτομα. Το πλοίο θα είχε μήκος 400 μέτρα και πλάτος 70-100. Σαφώς και δεν χωράει σε κανένα λιμάνι, αλλά το πλοίο δεν θα ήταν προορισμένο να πιάνει λιμάνια. Δεν θα χρειαζόταν να ταξιδεύει καν. Μιά σχεδόν σταθερή θέση στο Αιγαίο αρκεί. Άντε να κάνει μερικά μίλια πέρα - δώθε αν πρόκειται να αποφύγει καμμιά καταιγίδα.

Το σημαντικό είναι ότι το πλοίο αυτό θα κινούνταν αποκλειστικά σε διεθνή νερά. Ποτέ δεν θα έμπαινε σε χωρικά ύδατα καμμιάς χώρας. Σαν φυσικό επακόλουθο, στο πλοίο θα ίσχυαν οι δικοί μου νόμοι και μόνο αυτοί. ;-) Οποιος θα ήθελε να ζήσει πάνω στο πλοίο (και ξέρω πάρα πολλούς), θα έπρεπε να αποδεχτεί αυτούς τους νόμους. 

Εννοείται ότι δεν μιλάω γιά φυλακή. Όποιος θέλει έρχεται, όποιος θέλει φεύγει, όποτε θέλει. Επισκέπτες ευπρόσδεκτοι ανά πάσα στιγμή.

Το πλοίο θα είχε μιά σχετική αυτονομία σε ενέργεια (φωτοβολταικά, ανεμογεννήτριες), σε νερό (αφαλατωτές θαλασσόνερου) και σε τροφή (λαχανόκηποι). Επειδή όμως η συνολική επιφάνεια δεν επαρκεί γιά πλήρη αυτονομία, θα έπρεπε να προμηθεύεται ενέργεια και τροφή απ' έξω. Αυτό θα μπορούσε να γίνει με πλοιάρια - συνοδούς (έναν στολίσκο από φουσκωτά π.χ.).

Εκτός από τα στοιχειώδη - μηχανές, αποθήκες, σωστικά μέσα, άνετα διαμερίσματα 80-100 τ.μ. ανά άτομο ή ανά ζευγάρι - θα υπήρχαν τόσο υπάιθριοι όσο και κλειστοί αθλητικοί χώροι, αίθουσες γιά κοινωνικές εκδηλώσεις (σεμινάρια, συνέδρια, συναυλίες), επιστημονικά εργαστήρια (ανάλογα με την ζήτηση), πλήρως εξοπλισμένο και επανδρωμένο ιατρείο.

Εννοείται πλήρης σύνδεση με το ίντερνετ, αυτό θα ήταν μάλιστα ένα από τα ατού του πλοίου.

Στα γρήγορα μερικοί χοντρικοί υπολογισμοί. 500 κάτοικοι ίσον 300 διαμερίσματα (μερικοί είναι ζευγάρια, όχι όλοι). Με 90 τ.μ. ανά διαμέρισμα μέσο όρο χρειάζομαι 27.000 τ.μ. Συντελεστής δόμησης 1.5 γιά να "αναπνέουν" τα διαμερίσματα. Δηλαδή το κάθε διαμέρισμα έχει μιά βεράντα όση το μισό του μέγεθος (45 τετ.). Αρα απαιτούνται 300 χ 90 χ 1.5 = 40.500 τ.μ.

Με 100 μ πλατος και 410 μήκος έχω 41.000 τ.μ. άρα είμαι μέσα. 

Το πλοίο θα έχει συνολικά 10-12 ορόφους των 35000-40000 τ.μ έκαστος, οπότε περισσεύει έκταση γιά τα διαμερίσματα του προσωπικού (άλλα 150 άτομα), γιά όλους τους κοινόχρηστους χώρους και τις μηχανές / αποθήκες.

Το μεγάλο ερώτημα βέβαια είναι, ποιός θα πληρώνει τα τρέχοντα έξοδα αυτού του πλοίου. Ωραία, τα δικά μου αρχικά 150 εκ φτάνουν γιά την κατασκευή του. Αντε και γιά τους μισθούς του προσωπικού τον πρώτο χρόνο. Μετά; 

Η απάντηση βρίσκεται στα διεθνή νερά και στην επιλογή των συγκατοίκων μου. Διεθνή νερά σημαίνει, ότι όποια εταιρεία έχει την έδρα της πάνω σ' αυτό το πλοίο, δεν πληρώνει φόρους. Πουθενά, σε κανέναν. Αφού δεν πληρώνει φόρους, δεν χρειάζεται φοροτεχνικούς, έχει μειωμένα έξοδα γιά λογιστήριο, ασφαλιστικές εισφορές, γλυτώνει γραφειοκρατία  κλπ. κλπ.

Ε, από όλα αυτά τα λεφτά που γλυτώνει, θα δίνει ένα μέρος γιά τα λειτουργικά έξοδα του πλοίου. Στο κάτω κάτω, στην στεριά δεν θα πλήρωνε ενοίκιο γιά γραφεία;

Το ενοίκιο θα ήταν 5000/μήνα. Ακούγεται μεγάλο, αλλά δεν είναι. Πόσο κοστίζουν τρία μεροκάματα σε έναν δημιουργικό και παραγωγικό άνθρωπο που αλλιώς θα τα ξόδευε σε γραφειοκρατικές αγγαρείες;

Με 300 μονάδες και 5000 ευρώ ενοίκιο, θα είχα έσοδα 1.5 μυριάκι / μήνα. Με αυτά θα μπορούσα άνετα να καλύψω τα τρέχοντα έξοδα του πλοίου. 

150 άτομα προσωπικό με 2000 μέσο όρο έκαστος, μας κάνουν 300.000.

700 άτομα χ 3 γευματα την ημέρα χ 31 μέρες χ 7 ευρω ανά γεύμα, μας κάνει γύρω στα 450.000. Ενα άγνωστο νούμερο θα φεύγει γιά αγορά ενέργειας (πετρέλαιο), τεχνική συντήρηση, αναλώσιμα και έκτακτες ανάγκες. Υπολογίζω άλλες 400.000.

Σύνολο 1.1 - 1.2 εκ τρέχοντα έξοδα / μήνα, με 1.5 εκ. έσοδα.

Όσα περίσσευαν, θα τα έδινα πάλι γιά ζωοφιλικούς σκοπούς.

Συμπέρασμα: αν αφαιρέσω τα 50 ευρώ που έχω στην τσέπη μου, μου λείπουν μόνο 249.999.950 ευρώ γιά να πραγματώσω τα όνειρα μου. ΟΚ, fair.

* * * * 

Υ.Γ. Η ιδέα είναι παμπάλαια. Ο πρώτος που περιέγραψε μιά αυτόνομη κοινωνία πάνω σ' ένα πλοίο ήταν ο Ιούλιος Βερν στον Ναυτίλο. Ο Ι. Βερν επανέλαβε την ίδια ιδέα και σε αεροπλάνο ("Ρωβύρος ο Κατακτητής").
Ο Βερν - τα έργα του οποίου είναι χαραγμένα μέσα μου από την εφηβεία - ήταν μάλιστα πολύ πιό ακραίος από μένα.
Τόσο η κοινωνία του Ναυτίλου όσο και του Ρωβύρου είναι κοινωνίες - εκδικητές. Χρησιμοποιούν μιά ανώτερη τεχνολογία (τον ηλεκτρισμό, που γιά την εποχή του Βερν ήταν εντελώς πρωτότυπος) γιά να σκοτώσουν ανθρώπους, να καταστρέψουν υποδομές και να εξαλείψουν την Αδικία από τον κόσμο.

Πολύ θα ήθελα να είμαι κι εγώ εκδικητής σαν τον Πλοίαρχο Νέμο. Η λίστα μου με αυτούς που θέλω να εξαφανίσω από προσώπου Γης είναι χοντρή σαν τον τηλεφωνικό κατάλογο της Νέας Υόρκης. Αλλά δεν διαθέτω καμμία ανώτερη τεχνολογία. :-(
Περιορίζομαι λοιπόν στην ειρηνική συνύπαρξη πάνω στο πλοίο / νησί - ελπίζοντας ότι θα με αφήσουν τουλάχιστον στην ησυχία μου.

Αρκετοί σύγχρονοι σχεδιάζουν τέτοια πλοία σαν αυτό που ονειρεύομαι εγώ. Αλλά τα βλέπουν σαν επένδυση. Θέλουν δλδ. να καλύψουν τα λειτουργικά έξοδα, να αποσβέσουν το αρχικό κεφάλαιο και να βγάλουν και κέρδος. Αυτό μάλλον δεν γίνεται.
Το δικό μου business plan είναι πολύ πιό ταπεινό. Με ενδιαφέρει μόνο να καλύπτω τα τρέχοντα έξοδα, συν ένα μικρό περίσσευμα.

Η φαντασία στην εξουσία (παλιό αναρχικό σύνθημα)

Εκείνο που με κάνει να μένω άναυδος μπροστά στο ανθρώπινο είδος είναι η έλλειψη φαντασίας. Η μανιώδης προσκόλληση στην γνωστή και πεπατημένη. Εν μέρει δικαιολογημένη από την Βιολογία. Μικρά και αδύναμα θηλαστικά, αν τολμήσουν και κάνουν ένα βήμα έξω από την σπηλιά, θα τα φάει η λεοπάρδαλη. Αλλά όπως μας διδάσκει ο Δαρβίνος, όσα είδη μένουν προσκολλημένα στην πεπατημένη, εκφυλίζονται και ψοφάνε. 

Μόνο εκείνοι που τολμάνε κάτι καινούργιο, κάτι άγνωστο έχουν κάποιες ελπίδες να εξελιχθούν και να διαιωνίσουν το είδος τους.

Προφανώς και μιλάω γιά την ΕΡΤ. Προφανώς και τάσσομαι υπέρ του να μην κλείσει η ΕΡΤ. Τα επιχειρήματα γι' αυτό τα έχουν πει και γράψει τις τελευταίες ώρες άλλοι, πολύ καλύτεροι και πολύ πιο γνώστες του αντικειμένου από εμένα.

Γιά μένα η ΕΡΤ είναι μόνο ένα από τα συμπτώματα. Με ενδιαφέρει η γενικότερη εικόνα της ελληνικής κοινωνίας, όχι μόνο η ΕΡΤ.

Προσπερνάω στα γρήγορα τα προφανή και πασίγνωστα: η ακροδεξιά, φασιστική κύβερνηση  δεν ενδιαφέρεται πλέον ούτε τα (δημοκρατικά) προσχήματα να κρατήσει. Αφού το νδσοκ χρησιμοποίησε γιά δεκαετίες την ΕΡΤ γιά να διορίζει ημέτερους, αφού έδωσε "παραγωγές" δεκάδων εκατομμυρίων σε δικά του παιδιά, αποφάσισε να χουντοποιήσει ανοιχτά πλέον την ενημέρωση,  κλείνοντας την ΕΡΤ και ανοίγοντας "νέο" κανάλι (την υενέδ). Κάνοντας ταυτόχρονα δωράκια εκατομμυρίων στους μπομπολοαλαφούζους του κόσμου τούτου και υπακούοντας στα προστάγματα της τρόϊκας.

Αλλά αυτά τα περιμέναμε - εγώ τουλάχιστον - από την σαμαρο/ακροδεξιά. Η απογοήτευση έρχεται από την έλλειψη φαντασίας των "απέναντι". Όλης της υπόλοιπης κοινωνίας που δεν θέλει ( ; )τον παραπέρα εκφασισμό της δημόσιας μας ζωής και της ενημέρωσης.

Μαζεύτηκε πλήθος κόσμου στην Αγ. Παρασκευή να διαμαρτυρηθεί. Φέρανε τα ματ με τις κλούβες, απειλήσανε με συλλήψεις (αυτόφωρο) και πήγε ο καθένας στο σπιτάκι του. Σε λίγες μέρες το θέμα θα έχει ξεχαστεί - θα φροντίσουν οι μπομπολοαλαφουζοβαρδινογιαννογιαννακόπουλοι γι αυτό. Το ίδιο έγινε και με τους καθηγητές.

Μα τόσο προβλέψιμοι; Μα τόση έλλειψη φαντασίας; Τόσο συντηρητική, φοβισμένη και άτολμη είναι η ελληνική κοινωνία; Τι σας απομένει ακόμα να χάσετε ρε γαμώτο; Τι πρέπει να γίνει ακόμα γιά να δοκιμάσετε κάτι καινούργιο;

Διακρίνω το σαρδώνιο χαμόγελο της χουντοδεξιάς. Να μας λέει υπομειδιώντας "αφού είσαστε τόσο ραγιάδες, αφού είσαστε τόσο προβλέψιμοι και διαχειρίσιμοι στις αντιδράσεις σας, θα σας γαμήσω κι άλλο. Η ΕΡΤ ήταν μόνο ένας ενδιάμεσος σταθμός προς την χούντα που θέλω να εγκαταστήσω".

Τι συγκεριμένο θα μπορούσε να γίνει - εδώ και τώρα - προκειμένου να πάει αυτή η άθλια κυβέρνηση στον αγύριστο, με αφορμή την ΕΡΤ;

Έχω 2 προτάσεις που παρουσιάζω πιό κάτω. Κάποιοι με περισσότερη φαντασία και γνώσεις από μένα θα μπορούσαν να υλοποιήσουν άλλες εναλλακτικές.

Αλλά οι ραγιάδες φοβούνται και την σκιά τους. Κανένας δεν τολμάει να αφήσει την πεπατημένη. Άλλωστε και οι διαδηλώσεις πεπατημένη είναι. Κατεβαίνεις εσύ στον δρόμο, κατεβάζει η χούντα τα ματ με τα δακρυγόνα, τρως ξύλο και πας σπίτι σου. Πάπαλα.

Οχι ότι θα αλλάξει τίποτα. Όχι ότι κάποιος θα πάρει τα λόγια μου στα σοβαρά. Καταγράφω απλά εδώ τι θα μπορούσε (σαν 2 από τις 500 εναλλακτικές) να κάνει η ελληνική κοινωνία και οι εργαζόμενοι στην ΕΡΤ.

ΑΝ δεν ήταν ραγιάδες και ΑΝ είχαν φαντασία.

1) Τηλεοράσεις στα παράθυρα. Ολα τα νοικοκυριά τοποθετούν τις τηλεοράσεις τους στα παράθυρα, με την οθόνη να βλέπει προς τα έξω. Αυτό το έκαναν οι ανατολικογερμανοί και οι πολωνοί, κάθε φορά που έβγαζε διάγγελμα η κυβέρνηση τους. 

Γέμιζαν τα παράθυρα των σπιτιών με τηλεοράσεις που μιλούσαν στο πουθενά.

Θέλεις μίστερ χουντοσαμαρά να μου περάσεις την προπαγάνδα σου; Μίλα στον άδειο δρόμο. Θέλεις να μου επιβάλλεις τι θα βλέπω και τι όχι; Σε έχω γραμμένο κι εσένα και τα λαμογιοκάναλα σου.

Οσα ματ και να φέρεις, δεν μπορείς να νικήσεις μιά τέτοια διαμαρτυρία. Εκτός αν κυρήξεις παράνομα τα παράθυρα των σπιτιών και βάλεις από έναν ματατζή σε κάθε σαλόνι, γιά να υποχρεώνει τους πολίτες στο τι θα βλέπουν.

Και μιλάμε ότι αυτά τα έκαναν οι πολίτες σε στρατοκρατικά καθεστώτα. Αλλά οι ανατολικογερμανοί και οι πολωνοί είχαν αρχίδια, οι έλληνες όχι.

2) Crowd funding. Μαθάινω από τα δημοσιεύματα, ότι το τέλος της ΕΡΤ ήταν 50 ευρώ/χρόνο. Αυτό θα πάψουν τα το πληρώνουν τα νοικοκυριά, άρα τα λεφτά υπάρχουν. 

Μέσα σε 2 ώρες μπορεί να στηθεί ένα σαιτ που θα μαζεύει λεφτά υπέρ της ΕΡΤ. Ιδίως τώρα που όλη η κοινωνία έχει ξεσηκωθεί υπέρ της δημόσιας τηλεόρασης, είναι πολύ εύκολο να πεις στον κόσμο "εκεί που θα δίνατε 50 ευρώ στην κρατική ΕΡΤ, δώστε 25 ευρώ σε μας. Έτσι κι αλλιώς, έχετε 50 ευρώ παραπάνω στην τσέπη σας τώρα.".

Τέσσερα εκατομμύρια νοικοκυριά επί 25 ευρώ, μαζεύουν 100 εκατομμύρια τον πρώτο χρόνο. Με 100 εκατομμύρια διαθέσιμα βγάζεις μιά ΛΑΪΚΗ τηλεόραση μούρλια. Και με την ποιότητα στον ουρανό. Συν αυτά που θα παίρνεις από διαφημίσεις, μαζεύεις 100-120 μύρια.

Στο κάτω κάτω, όλος ο τζίρος της παλιάς ΕΡΤ ήταν μόλις 320 εκ. 

Αφαίρεσε τα έξοδα γιά όλα τα λαμόγια, τους κοπανατζήδες, τους κομματικούς εγκάθετους, τις παραγωγές - μαιμού, αφαίρεσε τα έξοδα γιά αναμεταδότες, κεραίες κ.α., τα λεφτά βγάινουν άνετα.

Με 100 μυρια μπορείς (θεωρητικά) να δίνεις 2780 ευρώ/μηνα μισθό σε όλους τους υπαλλήλους της ΕΡΤ που θα απολυθούν τώρα. Αν αφήσουμε τα κομματόσκυλα και τα λαμόγια απ' έξω, περισσεύουν πάμπολλα λεφτά γιά υλικοτεχνική υποδομή και γιά λειτουργικά έξοδα + παραγωγές.

Δεν χρειάζεσαι ούτε πομπούς, ούτε αναμεταδότες ούτε δημόσιες συχνότητες, ούτε κρατικές άδειες γιά λειτουργία σταθμού. Ολα τα αναμεταδίδεις μέσω ιντερνετ. 

Στην ανάγκη με τους σέρβερ σου στην Νέα Υόρκη και το Βερολίνο. Τι θα κάνει η χουντοδεξιά; Θα στείλει τα ματ να απαγορέψουν το ίντερνετ; Αυτό δεν το έχουν καταφέροι ούτε οι στρατιωτικές δικτατορίες της Κίνας και της Β. Κορέας, θα το καταφέρουν οι δικοί μας ρεζίληδες;

Δεν θέλω να κάνω πλήρη οικονομοτεχνική μελέτη. Πρώτον δεν είμαι οικονομολόγος, δεύτερον κανένας δεν με ακούει έτσι κι αλλιώς.

Δίνω μόνο δύο απλά παραδείγματα, γιά το τι θα μπορούσε να γίνει.

Ποιός τολμάει όμως να κάνει κάτι πραγματικά ριζοσπαστικό στην Ελλάδα του 2013;