Οικονομική ανάλυση της κρίσης

Τις τελευταίες μέρες βρέθηκα - παρά την θέληση μου - μέσα σε πολλά φαρμακεία. Μεγάλη η κίνηση, πολλές οι ουρές. Με εκνευρίζουν αφόρητα οι ουρές, οπουδήποτε, αλλά δεν είμαι ο μόνος υποθέτω. Γιά να απασχολήσω το μυαλό μου και να κατευνάσω κάπως τον εκνευρισμό μου άρχισα να κρυφακούω το τι αγόραζαν οι γύρω μου.
Καθώς στην Ελλάδα γενικά δεν δίνουν σημασία σε ιδιωτική σφαίρα και προσωπικά δεδομένα, μου ήταν πανεύκολο να διαπιστώσω τι αγόραζαν οι έλληνες γιά τις γιορτές. Οι παραγγελίες εκτελούνταν τόσο φωναχτά, που θα τις άκουγα ακόμα και αν δεν ήθελα.

Η πρώτη μου έκπληξη ήταν ότι το Levitra και το Cialis δίνονται χωρίς συνταγή! Σε ένα κεντρικό φαρμακείο η ζήτηση ήταν τόση, που οι υπάλληλοι άπλωναν το χέρι πίσω τους (στο γεμάτο ράφι) και έπιαναν τα κουτάκια δυο-δυο χωρίς να χρειαστεί καν να κυτάξουν. Έβρισκαν τα Levitra στα τυφλά.
Παραξενεύομαι που δεν άκουσα πουθενά γιά το πιό διάσημο "ανυψωτικό", το βιάγκρα. Μήπως γι' αυτό απαιτείται συνταγή; Μήπως τα άλλα δύο θεωρούνται αποτελεσματικότερα; Δεν ξέρω.

Η δεύτερη μου έκπληξη ήταν ο συνδυασμός των φαρμάκων που αγοράζονταν. Levitra με Depon, και ξανά Levitra με Depon και δώστου άλλη μιά Levitra με Depon. Δυο-δυο τα κουτάκια. Οι πιο εναλλακτικοί αγόραζαν Cialis με Depon. Πέντε - έξι πιό προχώ αγόραζαν Levitra με Vomex. Το Vomex το ξέρω από τα πληρώματα μου στο πλοίο. Το παίρνουν όταν έχει θαλασσοταραχή και ζαλίζονται.
Ένας μάλιστα αγόρασε τον απόλυτο συνδυασμό: Levitra με Depon και Vomex ταυτόχρονα. Μάλλον αυτός ήταν πολύ προσεχτικός.

Παρενθεσούλα. Καλά ο 45ρης έως πενηντάρης, αυτός έχει προβλήματα. Αλλά οι 25ρηδες (οι μισοί πελάτες που είδα ήταν κάτω από 30) τι τα θέλουν τα ανυψωτικά;

Τελειώνοντας την περιοδεία μου στα φαρμακεία της Αθήνας (δεν βρήκα τελικά αυτό που έψαχνα) έμεινα με την απορία:
Αφού σας φέρνει πονοκέφαλο ωρέ έλληνες, γιατί το κάνετε;
Γιατί δεν αφήνετε αυτήν την - προφανώς επώδυνη - απασχόληση σε εκείνους που μπορούν να το κάνουν χωρίς να παθαίνουν ναυτία;

Ποιά κρίση και κουραφέξαλα πατριώτες;
52,90 ευρώπουλα κάνει το ένα κουτάκι Levitra. Συν άλλα 7 ευρά γιά το Vomex, ώστε να μην σε πιάσει ζαλάδα από το ταρακούνημα. Δεν θα την κεράσεις την υποψήφια και ένα ποτό; Δεν θα πιείς κι εσύ άλλο ένα; Δεν θα της αγοράσεις και κανά στριγκάκι χρονιάρες μέρες; Χαλαρά χαλαρά ξόδεψες ένα 150ρι έως 200ρι και δεν ξέρεις καν αν θα πηδήξεις (αν ήσουν σίγουρος, δεν θα αγόραζες Levitra).

Συμπέρασμα: οι έλληνες έχουν λεφτά. Η Ελλάδα δεν έχει, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία.

Υ.Γ. Οι μόνοι που δεν αγόραζαν τους παραπάνω συνδυασμούς φαρμάκων ήμουν εγώ και μιά ελάχιστη μειοψηφία από μερικά άλλα ακόμα γεροντάκια. Τα άλλα γερόντια αγόραζαν φάρμακα γιά την καρδιά και την πίεση. Οσο γιά μένα, εγώ έψαχνα τις κατάλληλες μπαταρίες γιά τα ακουστικά μου. Είμαι λίγο βαρήκοος ξέρετε, και ακούω μόνο όσα με συμφέρουν. ;-)

I, Merkel

Πολλές φορές με έχουν κατηγορήσει σαν γερμανό. Σαν κάποιον δηλαδη, που πρόδωσε την πατρίδα του την Ελλάδα, την κατηγορεί σε κάθε ευκαρία και εκθειάζει παράλληλα τα (υπαρκτά και ανύπαρκτα) πλεονεκτήματα της Γερμανίας.

Παλιά, πολύ παλιά στεναχωριόμουν με τέτοιες φράσεις. Πάνε όμως πολλά χρόνια που απλά σηκώνω τους ώμους όταν τις ακούω. Όποιος δεν *θέλει* να καταλάβει, δεν πρόκειται να καταλάβει. Δεν σκοπεύω να αποδείξω στον κάθε ανόητο, ότι δεν είμαι ελέφαντας.

Τι σημαίνουν στην τελική οι χαρακτηρισμοί "αγαπάω την χώρα μου", "προδίδω", "κατηγορώ" κ.α. ;
Εκείνος που λέει 5 δυσάρεστες αλήθειες είναι σώνει και καλά προδότης; Ποιός αγαπάει την Ελλάδα; Εκείνος που μιλάει γιά το μπλε του Αιγαίου και βάζει πολλά θαυμαστικά στην κάθε του πρόταση; Όσο πιο υπερθετικός ο βαθμός θαυμασμού στον ελληνικό ήλιο, τα ελληνικά χρώματα και την ελληνική "ψυχή" (τι είναι αυτό; ) τόσο μεγαλύτερη η αγάπη γιά την χώρα;

Δίνω σ' αυτό το ποστ έναν δικό μου ορισμό. Από (οικονομικές) θεωρίες γιά το πως θα σωθεί η χώρα μπούχτισα(με). Όποιος την αγαπάει, ας το δείξει έμπρακτα.

* * * *
Είδηση νο 1, παρμένη από την Ελευθεροτυπία πριν 2-3 βδομάδες:
Μιά ολλανδέζα έφτιαξε ένα σαιτ με τίτλο (στο περίπου) "επιλέξτε από την Ελλάδα το κομμάτι που σας αρέσει". Ο υπότιτλος έλεγε - πάλι στο περίπου - "αφού τους πληρώνουμε, αφού δεν πρόκειται να τα πάρουμε πίσω, ας πάρουμε τουλάχιστον κομμάτια από την χώρα".
Η ολλανδεζούλα είχε σκαρώσει έναν χάρτη της Ελλάδας από το google maps και ο κάθε επισκέπτης μπορούσε να κολλήσει ένα σημαιάκι στο "δικό του" χωράφι.

Το όλο εγχείρημα ήταν αυστηρά προσωπική πρωτοβουλία, ίσως χιουμοριστική, ίσως αφελής. Ίσως η ολλανδεζούλα να ήθελε να κάνει πλάκα στον συμμαθητή της από το διπλανό θρανίο.
Το σάιτ δεν είχε επίσημο χαρακτήρα, δεν υποστηρίζονταν από κανέναν οργανισμό, επώνυμο πρόσωπο, ή οτιδήποτε παρόμοιο. Ακόμα και γιά τον τελευταίο ηλίθιο ήταν πασιφανέστατο ότι δεν είναι δυνατόν να κολλάς ένα τυχαίο σημαιάκι σέ έναν τυχαίο χάρτη σε ένα τυχαίο σαιτ και να έχεις αξιώσεις πάνω στην γη.
Μερικοί βέλγοι είχαν κολλήσει π.χ. σημαιάκι στον Αη Γιώργη, έναν ξερόβραχο στην μέση του πελάγου, 18 ναυτικά μίλια από την κοντινότερη ακτή. Ακόμα και αν κάποιος τους χάριζε αυτό το κομμάτι γης, θα έπρεπε να πηγαίνουν στο οικόπεδο τους κολυμπώντας (δεν υπάρχει εκεί ούτε λιμάνι, ούτε κάτοικοι ούτε συγκοινωνία).

Όμως αυτό το ανόητο, αφελές, ασήμαντο, ανάξιο λόγου σαιτ συγκέντρωσε ΧΙΛΙΑΔΕΣ επισκέπτες από την Ελλάδα μέσα στις 3 πρώτες μέρες της λειτουργίας του. Τα σχόλια έπεφταν με καταιγιστικό ρυθμό δευτερολέπτων. Ανθολογώ τα πιό χαρακτηριστικά.
-- "θα πάρετε τ' αρχίδια μας" (δεν ήξερα ότι οι έλληνες είναι τόσο πρόθυμοι δωρητές οργάνων)
-- "μολών λαβέ" (ξυπνάς μέσα μου τον Λεωνίδα)
-- "μωρή ολλανδέζα πουτάνα, σταμάτα να γράφεις" (από κάποιον που η χώρα του έχει σαν εθνικό ύμνο τον Ύμνο στην Ελευθερία)
-- "το όνομα της είναι χχχχχχ, το τηλέφωνο της είναι 12345678 και η διέυθυνση της είναι η τάδε, πηδήξτε την, κάψτε της το σπίτι" (ακόμα πιό δημοκράτης από τον προηγούμενο αυτός).

Επειδή είμαι σεμνός και ντροπαλός μπλόγκερ, ανθολόγησα τα κοσμιότερα των σχολίων. Τα υπόλοιπα δεν θέλω να τα αναπαράγω, περιέγραφαν πάντως το πόσο βουτσαράδες είμαστε εμείς οι έλληνες στην μικρή ολλανδέζα.

* * * *
Είδηση νο. 2, παρμένη από την ίδια εφημερίδα, την ίδια μέρα:
Με την κρίση, πολλοί άρχισαν να καίνε ξύλα αντί γιά πετρέλαιο θέρμανσης. Μέχρι εδώ κατανοητό - αν και όχι εντελώς. Με την διαφορά ότι δεν πηγαίνουν μόνοι τους να κόψουν ξύλα - όπως θα έκανε ο κάθε πραγματικά φτωχός αν είχε πραγματική ανάγκη - αλλά αγοράζουν ξύλα από επιτήδειους.
Οι οποίοι επιτήδειοι τα εμπορεύονται μαύρα και - κυρίως - τα κόβουν μαύρα. Παράνομα, μέσα σε εθνικούς δρυμούς, σε προστατευόμενες περιοχές, μπαίνουν και ΑΠΟΨΙΛΩΝΟΥΝ.
Έναν απελπισμένο φτωχό θα τον καταλάβαινα (αν και όχι 100% ). Αλλά έναν μαυραγορίτη γιατί να τον ανεχτώ;

Ευαίσθητοι άνθρωποι της περιοχής κάνουν καταγγελίες στην δασοφυλακή που απαντάει "δεν έχουμε προσωπικό και αυτοκίνητα γιά να ελέγξουμε τα δάση". Οι ευαίσθητοι προφέρονται να κάνουν περιπολίες οι ίδιοι, προσφέρουν τα δικά τους αυτοκίνητα, μαζί με την βενζίνη. Και πάλι οι δασοφύλακες αρνούνται να κάνουν την δουλειά τους με την πρόφαση "δεν έχουμε χρόνο". Φταίω εγώ μετά να υποπτευθώ ότι οι δημόσιοι λειτουργοί παίρνουν μίζα από τους μαυραγορίτες;

Μιλάμε γιά το Πήλιο, μιλάμε ότι - ιδίως τα Σαββατοκύριακα - φεύγουν νηοπομπές ολόκληρες με φορτηγά γεμάτα ξυλεία. Μιλάμε γιά ένα από τα στολίδια της Ελλάδας, γιά το βουνό των Κενταύρων. Αν το αποψιλώσουμε, θα μας κυλήσουν τα γυμνά βράχια - μαζί με τις κατάρες των Κενταύρων - στο κεφάλι.

Το τραγικό είναι, ότι δεν χρειάζονται καν περιπολίες. Από το Πήλιο υπάρχει μόνο ένας δρόμος προς την υπόλοιπη Ελλάδα και αυτός περνάει μέσα από τον Βόλο. Ουσιαστικά, το μόνο που χρειάζεται να κάνουν είναι να σηκωθούν από το καφενείο της κεντρικής πλατείας και να ελέγξουν, αν τα εκατοντάδες φορτηγά που περνάνε φορτωμένα ξυλεία, μισό μέτρο μπροστά από την μύτη τους κατέχουν νόμιμα αυτήν την ξυλεία.

Και καλά, έστω ότι οι κρατικοί υπάλληλοι δεν μπορούν, δεν θέλουν, δεν ξέρουν. Οι κάτοικοι; Οι υπόλοιποι έλληνες που είναι; Που είναι όλοι αυτοί οι σούπερ έλληνες που αγαπάνε τοοοοοοοοοόσο πολύ την Ελλάδα, ώστε να βάζουν 200 θαυμαστικά σε κάθε τους φράση; Που είναι όλοι αυτοί οι νταήδες που ήθελαν να πηδήξουν την μικρή ολλανδέζα; Γιατί δεν μπορούν να σταματήσουν μερικά φορτηγά; Γιατί δεν μπορούν να κλείσουν τον δρόμο; Γιατί όταν υποβιβάστηκε ο Ολυμπιακός Βόλου κάηκε η περιοχή (έκλεισαν και οι δρόμοι - εννοείται) και όταν αποψιλώνεται το Πήλιο, η ιδιαίτερη πατρίδα τους, το κόσμημα (ένα από τα πολλά) της Ελλάδας δεν κουνιέται φύλλο;
Ποιός φταίει γι' αυτό; Οι γερμανοί μήπως; Το ευρώ; Η τρόικα; Η Μέρκελ; Ποιός αγαπάει τελικά αυτήν την χώρα; Και πως την δείχνει αυτήν την αγάπη;

Εγώ λοιπόν, ο "γερμανός", ο "προδότης" είμαι έτοιμος να τα παρατήσω όλα σύξυλα, εδώ και τώρα και να την στήσω με ένα στυλιάρι στον δρόμο. Θα σταματάω όλα τα αυτοκίνητα που μεταφέρουν ξύλα και θα ελέγχω που τα βρήκαν. Όποιος δεν μπορεί να αποδείξει ότι του ανήκουν νόμιμα, θα έχει την ανάλογη αντιμετώπιση.
Αλλά δεν μπορώ να κάνω μόνος μου αυτήν την δουλειά. Το να κλείσω μόνος μου τον δρόμο είναι κομματάκι ζόρικη υπόθεση. Χρειάζομαι και μερικούς έλληνες που αγαπάνε την χώρα τους. Που είναι αυτοί;
Έχουν βυθιστεί όλοι τόσο βαθιά στις αναλύσεις γύρω από την Ευρωπαϊκη Πολιτική ώστε δεν έχουν καιρό να εμποδίσουν μερικούς μαυραγορίτες που τους ρημάζουν την πατρίδα; Ή μήπως δεν έχουν κότσια, επειδή έχουν εξαντλήσει τον τσαμπουκά τους στα κοριτσάκια του ιντερνετ;

Ποιός (θα) πληρώνει τον βαρκάρη

Χωρίς να συμμετέχω στο - αποπροσανατολιστικό και επικίνδυνο γιά την κοινωνία μας - παιχνίδι της κολοκυθιάς ("γιατί να φταίνε οι μεν και όχι οι δε γιά την κρίση"), θέλω να κάνω έναν ταμειακό απολογισμό και μερικές προβλέψεις γιά το μέλλον μας.

Ξεκινάω από το γνωστό ( ; ) γεγονός ότι η ελληνική κρίση είναι κρίση κρατικού και όχι ιδιωτικού χρέους. Οι ελληνες έχουν λεφτά - το κράτος τους όχι. Όταν λοιπόν λέμε ότι μιά επαγγελματική / κοινωνική ομάδα πρέπει να "συμμετέχει στα βάρη της κρίσης" εννούμε ότι η ομάδα αυτή οφείλει να δώσει χρήμα στο ελληνικό κράτος. Ζεστό και άμεσο χρήμα. Ποιές όμως είναι αυτές οι επαγγελματικές / κοινωνικές ομάδες που "συμμετέχουν";

-- Οι αγρότες; Οχι φυσικά. Οι αγρότες γκρινιάζουν γιά τις "χαμηλές" τιμές που παίρνουν γιά τα προϊόντα τους. Αλλά αυτή η γκρίνια διαιωνίζεται ανελλιπώς από τότε που ο προπάππος μου ήταν νεογέννητο μέχρι σήμερα. Οι αγρότες δεν δίνουν τίποτα στο ελλ. κράτος. Ούτε καν εισφορές γιά την σύνταξη τους. Ουσιαστικά είναι μόνιμα αφορολόγητοι.
Οι επιδοτήσεις τους είναι εγγυημένες από την ΕΕ και εντελώς ανεξάρτητες από κρατικά χρέη. Μάλιστα σε ευρώ. Δλδ. ακόμα και αν πτωχεύσουμε, ακόμα και αν επιστέψουμε στην δραχμή, οι αγρότες μας θα επιδοτούνται σε ευρωπαικές τιμές.
Το μόνο που μπορεί να πλήξει τους αγρότες μας είναι είτε η κατάρρευση της ΕΕ είτε η έξοδος της Ελλάδας από την ΕΕ (πάπαλα επιδοτήσεις).

-- Όσοι ασχολούνται με τον τουρισμό; Όχι φυσικά. Φόρους πληρώνουν μόνο συμβολικά και μόνο οι πιό χαζούληδες. Οι εισπράξεις τους εξαρτώνται από την ευημερία των βορειοευρωπαίων και τίποτα άλλο. Το αν το ελληνικό κράτος υπάρχει ή όχι είναι δευτερεύον γι' αυτούς. Μπορούν ανετότατα να ανεβάζουν τις τιμές τους - ακόμα και εν μέσω κρίσης. Πληρώνονται εγγυημένα σε ευρώ, μια επιστροφή στην δραχμή δεν τους αγγίζει.
Ίσως χάσουν την ελληνική τους πελατεία (τουλάχιστον ένα μέρος της) εξ αιτίας της κρίσης. Αλλά μπορούν εύκολα να αναπληρώσουν αυτήν την χασούρα από (α) ξένους πελάτες (β) την δυνατότητα να ανεβάζουν τις τιμές κατά βούληση (γ) χαμηλότερους μισθούς για το προσωπικό τους. Η ανεργία συμπιέζει τα μεροκάματα που πληρώνουν.

-- Όσοι ασχολούνται με την οικοδομή; Όχι φυσικά. Μιά τεράστια ομάδα από εργολάβους, μεσίτες, συμβολαιογράφους, δικηγόρους, μηχανικούς, πωλούνται οικοδομικά υλικά, επιπλάδες, κουζινάδες, μεταφορείς κλπ. έχει καταβροχθίσει μυθώδη ποσά τις τελευταίες δεκαετίες. Όσα από αυτά δεν φαγώθηκαν στις τραγουδιάρες των εθνικών οδών, έχουν φύγει ήδη γιά την Κύπρο και την Ελβετία.
Πέρα από την καλλιέργεια της γης και τον τουρισμό, η οικοδομή ήταν η μοναδική (σοβαρών μεγεθών) οικονομική δραστηριότητα της Ελλάδας από το 1960 μέχρι σήμερα.
Το κύκλωμα της οικοδομής είχε δικές του κυβερνήσεις - με χαρακτηριστικό παράδειγμα την τελευταία της νδ. Διάφορα νομοθετικά τερτίπια (ημιυπαίθριοι π.χ. ) τους εξασφάλιζαν ονειρικά περιθώρια υπερκερδών.
Το πρόβλημα τους είναι ότι τώρα με την κρίση δεν βγάζουν καινούργια λεφτά. Η οικοδομή έχει πρακτικά νεκρωθεί. Σε αντίθεση με αγρότες / τουριστικούς που (θα) έχουν εισπράξεις ανεξάρτητα από την κρίση, οι οικοδοματζήδες δεν έχουν.
Αλλά έχουν τόσο "λίπος" στην Ελβετία, που τους φτάνει και τους περισσεύει γιά τις επόμενες 3 γενεές.
Και φυσικά δεν δίνουν τίποτα στο ελληνικό κράτος (όχι δουλειές = όχι φόροι).

Παύση και σύντομος απολογισμός. Από τα παραπάνω διαπιστώνω ότι η συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας ούτε έχει πάρει μυρωδιά την κρίση, ούτε πρόκειται. Αγρότες, τουριστικοί και οικοδοματζήδες συναπαρτίζουν μακράν το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας μας - τόσο σε πληθυσμιακά, όσο και σε οικονομικά νούμερα.

Το θεωρώ τραγικό - αλλά αυτό ακριβώς περίμενα από μιά διαλυμένη και σάπια κοινωνία σαν την ελληνική. Το μεγαλύτερο και το πλουσιότερο κομμάτι της δεν χαμπαριάζει από κρίση και δεν συμμετέχει. Καμμία από τις παραπάνω ομάδες δεν δίνει λεφτά στο ελληνικό κράτος (με εξαίρεση τον ψηλότερο φπα γιά τις βενζίνες των αυτοκινήτων τους ίσως).

Τέλος η πάυση, συνεχίζω την καταγραφή. Ποιές άλλες ομάδες έχουμε; Ποιοί δίνουν ζεστό χρήμα στο κράτος;

-- Η πολιτική και οικονομική μας ελίτ; Όχι φυσικά. Αυτοί κι αν είναι υπεράνω. Πολιτικοί, μεγαλολαμόγια, κρατικοδίαιτοι, τραπεζίτες, γκόλντεν boys, ιδιοκτήτες αθλητικών ομάδων, "βιομήχανοι" με κρατικές προμήθειες κλπ. Αυτοί, οι σύζυγοι τους, οι ανιψιές τους και οι ερωμένες τους δεν δίνουν τίποτα στο ελληνικό κράτος. Μιά μαφιόζικη ολιγαρχία ρωσικού τύπου απομυζά ανεξέλεγκτα τις πλουτοπαραγωγικές υποδομές της χώρας μας. Φυσικά δεν τους αφορά η κρίση, ούτε η επιστροφή στην δραχμή. Έχουν εξασφαλιστεί προ πολλού.

-- Οι ιδιωτικοί υπάλληλοι; Όχι φυσικά. Ναι, μειώνονται οι μισθοί τους. Ναί, μένουν άνεργοι. Είναι τραγικά όλα αυτά. Αλλά ΔΕΝ δίνουν χρήμα στο κράτος. Τα ωφέλη από τους χαμηλότερους μισθούς τα καρπώνεται 100% η εργοδοσία, όχι το κράτος. Όσο χαμηλότεροι οι μισθοί, τόσο λιγότερα θα εισπράξει το κράτος γιά το ικα. Στους άνεργους (ίσως) δοθεί και κάποιο επίδομα ανεργίας. Όλα αυτά επιβαρύνουν τον κρατικό κορβανά.

-- Οι ελεύθεροι επαγγελματίες; Χμμμμ, έτσι κι έτσι. Υπάρχουν δύο ειδών ελεύθεροι επαγγελματίες. Η πρώτη κατηγορία είναι οι "απαραίτητοι". Π.χ. γιατροί, δικηγόροι, υδραυλικοί κ.α. Εδώ και εκατομμύρια χρόνια δεν έχουν δώσει φόρους στο κράτος. Το τιμολόγιο είναι γι' αυτούς μιά άγνωστη βουνοκορφή των Άλπεων και ο φπα ένα εξωτικό καρύκευμα της μεξικάνικης κουζίνας.
Αυτή η κατηγορία δεν νιώθει την κρίση. Η πελατεία τους είναι σταθερή (αν μπορείς, ζήσε χωρίς γιατρό, υδραυλικό κλπ). Τις τιμές τους μπορούν να τις προσαρμόζουν προς τα πάνω κατά βούληση. Δεν τους ενοχλεί ούτε ο πληθωρισμός, ούτε μιά επιστροφή στην δραχμή, ούτε μιά χρεωκοπία.
Στην δεύτερη κατηγορία των ελεύθερων επαγγελματιών τα πράγματα είναι από ζόρικα έως πολύ ζόρικα. Όσοι θεωρούνται "μη απαραίτητοι" την έχουν άσχημα. Μεταφραστές, προγραμματιστές υπολογιστών, μασέρ, μικροί πλασιέ, καλλιτέχνες κλπ. δεν έχουν πιά πελατεία, ούτε μπορούν να αυξήσουν τις τιμές τους.
Αν και η κατάσταση τους είναι τραγική, ούτε αυτοί δίνουν στο κράτος. Ειδικά αυτοί καλούνται να πληρώσουν κάτι εξωφρενικά, αυθαίρετα και ληστρικά χαράτσια. Αλλά με τόσο μικρά μεγέθη, η συμβολή τους στον κρατικό κορβανά είναι μηδαμινή. Τι χαράτσι μπορείς να βάλεις σε κάποιον που δεν έχει τζίρο;

Ποιοί απομένουν;
Μα οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι φυσικά. Είναι οι μόνοι - μαζί με τους γερμανούς φορολογούμενους - που δίνουν ζεστό χρήμα στο ελληνικό κράτος. Δεν εξετάζω αν είναι τεμπέληδες, ανίκανοι, αν διορίστηκαν με ρουσφέτι κλπ. Δεν με ενδιαφέρει το παρελθόν ούτε με διακατέχει κάποιο "ιερό" αίσθημα δικαίου που πρέπει να ικανοποιηθεί εδώ-και-τώρα.
Το μόνο που με ενδιαφέρει είναι το αν δίνουν χρήμα στο κράτος. Η απάντηση είναι θετική. Ναι, δίνουν.

Δεν επαρκεί, δυστυχώς. Αυτά που έβγαλε στην Ελβετία η μαφία που μας κυβερνούσε (και κυβερνάει) όλα αυτά τα χρόνια, δεν καλύπτονται από τις πενιχρές θυσίες των δημοσίων υπαλλήλων και των συνταξιούχων. Αλλά τουλάχιστον είναι αυτές οι ομάδες οι μόνες που πραγματικά ρίχνουν χρήμα στον κρατικό κορβανά.
Είναι ταυτόχρονα και οι μόνες ομάδες που θίγονται άμεσα και δραστικά από οποιαδήποτε αρνητική εξέλιξη. Το κούρεμα χρέους τους θίγει, η χρεωκοπία τους θίγει, η επιστροφή στην δραχμή τους θίγει. Όχι μόνο έχουν παίξει και έχουν χάσει, αλλά ότι και να γίνει στο άμεσο μέλλον, αυτοί θα την πληρώσουν (πάλι).

Να διευκρινίσω ότι δεν τρέφω καμμία συμπάθεια γιά τους δημόσιους υπαλλήλους. Με έχουν ταλαιπωρήσει, μου έχουν ζητήσει παράνομα λεφτά, έχουν αυθαιρετήσει εναντίον μου, με έχουν βρίσει, με έχουν εξαπατήσει. Κανένας γνωστός, φίλος ή συγγενής μου δεν εργάζεται στον (ευρύτερο) δημόσιο τομέα. Φυσικά ούτε εγώ (θέλω να) έχω οποιαδήποτε σχέση με το ελληνικό δημόσιο.

Όπως γράφω και στην πρώτη φράση αυτού του ποστ, αρνούμαι κατηγορηματικά να παίξω την κολοκυθιά. Δεν με ενδιαφέρει να υπερασπίσω τους δημόσιους υπαλλήλους, ούτε κανέναν άλλο. Δεν θέλω να ρίξω ευθύνες σε κανέναν απολύτως. Αλλωστε εδώ που είμαστε δεν χρειαζόμαστε ευθύνες, χρειαζόμαστε λεφτά! (γιά το κράτος μας)
Δεν με απασχολεί ούτε το ποιός φταίει ούτε ποιός είναι ο πιό διεφθαρμένος / τεμπέλης / ανίκανος.
Με απασχολεί το ποιός (θα) πληρώνει τον βαρκάρη.

Μέχρι στιγμής δεν μπορώ να διακρίνω κανέναν (εκτός των δ.υ. και συνταξιούχων) που να πληρώνει.

Το θεωρώ σαν απελπιστικό, σαν τραγικό σημάδι σήψης της κοινωνίας.

Κάποια στιγμή (ελπίζω αύριο κιόλας) θα ξεμπερδέψουμε οριστικά με τους απατεώνες του νδσοκ. Ο δικομματισμός και το πελατειακό κράτος ψόφησαν και το πτώμα τους βρωμάει. Κάποια στιγμή (ελπίζω σύντομα) θα ξεμπερδέψουμε και με αυτήν την ιστορία του χρέους. Είτε με κούρεμα, είτε με χρεωκοπία, είτε με επιστροφή στην δραχή, κάπως τέλος πάντων θα διακανονιστεί το ελληνικό χρέος.
Δεν είναι δυνατόν να διαωνίζουν οι γερμανοί (οι μόνοι που μπορούν να αποφασίσουν πάνω σ' αυτό) το πρόβλημα του ελληνικού χρέους. Κάποια στιγμή θα μας επιβάλλουν την όποια λύση νομίζουν ότι τους συμφέρει.

Το πρόβλημα μας όμως θα παραμένει ακόμα και όταν θα έχουμε ξεμπερδέψει και με το νδσοκ και με το χρέος. Όσο δεν υπάρχει ένα κοινωνικό συμβόλαιο που να είναι αποδεκτό από όλους όσους ζουν σ' αυτήν την πανέμορφη χώρα, όσο η κάθε επαγγελματική / κοινωνική ομάδα δεν αποδέχεται οικιοθελώς τις υποχρεώσεις της απέναντι σε όλους τους άλλους, δεν πρόκειται να ορθοποδήσουμε ποτέ.

Το ματα-ξανα-γράφω: δεν με ενδιαφέρει να υποστηρίξω τους δημ. υπαλλήλους ούτε να κατηγορήσω τον οποιονδήποτε άλλο. Εκείνο που σχολιάζω σ' αυτό το ποστ είναι η έλλειψη κοινωνικού συμβολαίου των ελλήνων. Οι δ.υ. τυχαίνει να είναι οι μόνοι που πληρώνουν, επειδή όλοι οι υπόλοιποι - εντελώς καιροσκοπικά - μπορούν να βγάζουν την ουρά τους απ' έξω.

Ε, όσο χωρίζουμε την κοινωνία μας σε "έξυπνους" και "κορόϊδα" (σήμερα είναι οι δημ. υπάλληλοι, αύριο ίσως είναι κάποιοι άλλοι) θα είμαστε καταδικασμένοι να ζούμε κάτω από την μπότα της κάθε μερκελ και του κάθε σαρκοζύ.

Διαιτητής

Προσπαθώντας να καταλάβω το γιατί φτάσαμε εδώ, κατέληξα στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ;-)
Επειδή δεν είμαι σίγουρος γιά τα συμπεράσματα μου, τα καταγράφω εδώ - μήπως και τυχόν ενδιαφερθεί να τα συζητήσει κάποιος μαζί μου.

Επισημαίνω σ' αυτό το ποστ κάποιες ομοιότητες και κάποιες διαφορές της Ελλάδας με τις δυτικές κοινοβουλευτικές, αστικές δημοκρατίες. Τα λόγια μου είναι απλές διαπιστώσεις. Επ' ουδενί θέλω να (αυτο)μαστιγώσω τους έλληνες, επ' ουδενί θέλω να κατηγορήσω μιά χώρα, ούτε να εκθειάσω μιάν άλλη. Σε όποιον μου προσάψει ότι κάνω κάτι τέτοιο ... να του καεί το βίντεο ;-) (παλιά χαρυκλυννική ατάκα από την εποχή που υπήρχαν βίντεο).

Τα σημερινά κράτη (όπου κράτος = μηχανισμός διαχείρισης και εξουσίας) είναι σχετικά καινούργια "ανακάλυψη". Η ίδρυση της γαλλικής δημοκρατίας π.χ. έγινε το 1789 - τέλη του 18ου αιώνα. Χοντρικά, ούτε 200 χρόνια πριν. Στην Ουζα το 1776. Το ελληνικό κράτος είναι ακόμα νεώτερο.

Από τους 20 μεταχριστιανικούς αιώνες λοιπόν, οι 18 πέρασαν με φεουδαρχία. Δηλαδή μιά μορφή διοίκησης και εξουσίας που ονομάζω "πυραμιδωτή". Κάπου υπήρχε ένας βασιλιάς, αυτοκράτορας, γουατέβερ, ο οποίος μοίραζε την εξουσία σε μεγάλα κομμάτια της επικράτειας του, τα οποία διοικούσε αυτοτελώς κάποιος υποτελής του. Αυτός με την σειρά του μοίραζε την εξουσία σε κάποιους μικρότερους υποτελείς κ.ο.κ. μέχρι τον απλό λαό.

Έτσι είχαμε στην δυτ. Ευρώπη τις βαρωνίες, κομητείες, πριγκηπάτα, παλατινάτα κλπ. Στο Βυζάντιο είχαμε τα θέματα, που χωρίζονταν σε επαρχίες, στρατηγάτα κ.α. Ακόμα και στην οθωμανική αυτοκρατορία είχαμε αγάδες και πασάδες. Δηλαδή τοπικούς άρχοντες με απόλυτες εξουσίες.

Οι σημερινές σχέσεις πολίτη - κράτους αλλά και πολίτη - πολίτη ήταν αδιανόητες στο πυραμιδωτό σύστημα. Ο λαουτζίκος πλήρωνε φόρο υποτέλειας στον τοπικό αγά, στρατηγό, βαρώνο, γουατέβερ και δεν ήξερε καν ποιός βρίσκεται παραπάνω στην εξουσία. Ο τοπικός άρχοντας πλήρωνε φόρο υποτέλειας στον παραπάνω, αυτός στον παραπάνω κ.ο.κ μέχρι που κάποιοι φόροι έφταναν στον αυτοκράτορα (σουλτάνο, βασιλιά) προκειμένου να κάνει τους πολέμους του.

Δεν υπήρχε κοινωνικό κράτος. Δεν υπήρχε καν σχέση πολίτη - κράτους. Υπήρχε μόνο η υποτέλεια. Οι φόροι εισπράττονταν (σε όλες τις βαθμίδες της πυραμίδας) με την απειλή των όπλων.

Ακόμα και οι σχέσεις πολίτη - πολίτη ήταν πυραμιδωτές. Αν έκλεβες την κατσίκα του γείτονα, θα πηγαίνατε στους προεστούς του χωριού γιά να λύσετε την διαφορά σας. Αν δύο χωριά είχαν διαφορές μεταξύ τους, οι προεστοί των χωριών θα πήγαιναν στον πασά (κόμη, βαρώνο, στρατηγό) κ.ο.κ.

Μέχρι εδώ, ο ελλαδικός χώρος δεν διαφέρει σε τίποτα από την Ευρώπη. Γιά 18 αιώνες το πυραμιδωτό σύστημα λειτούργησε (καλά; ) παντού.

Σε όλο αυτό το διάστημα όμως υπήρχε μιά σημαντικότατη διαφορά. Ενώ στον ελλαδικό χώρο οι πυραμιδωτές σχέσεις υποτέλειας ήταν από σταθερές έως πολύ σταθερές, στον ευρωπαϊκό χώρο κυριαρχούσε το χάος. Κομητείες ήταν σήμερα υποτελείς στον βασιλιά Α και αύριο στον βασιλιά Β. Βαρώνοι δήλωναν υποτελείς σε 3 κόμηδες ταυτόχρονα, αλλά (αν τους έπαιρνε στρατιωτικά) δεν πληρώναν φόρους σε κανέναν.

Οι ένοπλες συρράξεις ήταν καθημερινό φαινόμενο. Ακόμα και σε εποχές "ειρήνης", υπήρχαν δεκάδες τοπικές συρράξεις σε όλη την Ευρώπη. Ποταμοί αίματος χύθηκαν, επειδή κάποιος βαρώνος ήθελε περισσότερο χρήμα. Αν ο χειμώνας έπεφτε βαρύς δεν είχαν τροφή και την έπεφταν στις γειτονικές περιοχές. Ο θάνατος σου, η ζωή μου.

Στην Ελλάδα δεν έγιναν αυτά. Τους πρώτους μεταχριστιανικούς αιώνες η Ελλάδα ήταν ρωμαϊκή επαρχία, μετά έγινε βυζαντινό θέμα, μετά τούρκικο βιλαέτι. Την κατάκτησαν οι σταυροφόροι τον 10ο αιώνα, έσφαξαν τους μισούς κάτοικους, αλλά ακόμα και τότε δεν δημιουργήθηκαν ένοπλες συρράξεις ανάμεσα σε γειτονικές ελληνικές περιοχές. Ούτε στην τουρκοκρατία έγινε αυτό, αφού το κεντρικό τουρκικό κράτος ήταν αρκετά ισχυρό ώστε να αποτρέψει κάθε τοπική σύρραξη.

Στην Ελλάδα δεν ξεσηκώθηκαν ποτέ οι βολιώτες να σφάξουν του λαρισαίους, επειδή δεν τους πήγε καλά η σοδειά. Οι τριπολιτσιώτες δεν έκαναν ποτέ πόλεμο στους καλαματιανούς γιά να τους πάρουν το νερό. Οι γιαννιώτες δεν μπούκαραν ποτέ στην Κέρκυρα μόνο και μόνο επειδή είχαν υπεροχή όπλων.
Αυτά τα πράγματα ήταν καθημερινό ψωμοτύρι γιά τους ευρωπαίους επί 18 αιώνες. Πόλεις σε απόσταση τριάντα, πενήντα χιλιόμετρα η μία από την άλλη αληλοσφάχτηκαν καμμιά δεκαριά φορές σ' αυτό το διάστημα.

Οι έλληνες έζησαν τον προτελευταίο τους εμφύλιο στον πελοππονησιακό πόλεμο (404 π.Χ. ) και τον τελευταίο τους το 1949. Ο τελευταίος μάλιστα εμφύλιος - παρά τις φρικωδίες του και τα τραύματα που άφησε - ήταν ιδεολογικός, δεν ήταν κατακτητικός. Μιά μερίδα ελλήνων ήθελε να προσδέσει την χώρα στην Ρωσία και μιά άλλη στην Αμερική. Αλλά δεν σφάχτηκαν γιά ένα χωράφι, μιά σοδειά, ούτε γιά ένα σεντούκι με λεφτά, όπως σφάζονταν οι ευρωπαίοι.

* * * *
Που μας οδήγησε αυτή η διαφορά Ελλάδας - Ευρώπης; Οι ευρωπαίοι αναγνώρισαν κάποτε (τους πήρε 18 αιώνες σφαγιασμών, αλλά τα κατάφεραν), ότι χρειάζονται (α) έναν αδέκαστο, αυστηρό διαιτητή και (β) άμεση πρόσβαση όλων σ' αυτόν τον διαιτητή.

Τα σημερινά ευρωπαικά κράτη (και το αμερικάνικο) οικοδομήθηκαν από την αρχή σαν κράτη-διαιτητής. Δημιουργήθηκαν δλδ. κάποιοι κοινά αποδεκτοί κανόνες και ορίστηκε το κράτος σαν ο διαιτητής που θα ελέγχει και θα επιβάλλει (αν παραβεί κάποιος) τους κανόνες αυτούς.
Το κοινωνικό κράτος (φόροι, κοινωνική πρόνοια, δημόσια έργα, υποδομές) επιβλέπεται γιά την καλή λειτουργία του από το κράτος - διαιτητή.

Η ειδοποιός διαφορά με τις ελληνικές συνθήκες είναι η καθολική, συνολική, ρητή και ριζωμένη αντίληψη του κράτους σαν διαιτητή.

Αν προσπαθήσω να χτίσω ένα αυθαίρετο μπαλκόνι στην Γερμανία, ΟΛΟΙ οι γείτονες θα με καταγγείλουν στην πολεοδομία. Η οποία θα επέμβει σε χρόνο dt, αποκαθιστώντας την νομιμότητα.
Αν χτίσω ένα αυθαίρετο στην Ελλάδα ΚΑΝΕΙΣ δεν θα με καταγγείλει στην πολεοδομία (εκτός αν έχει προσωπικά μαζί μου γιά άλλους λόγους). Αλλά και η πολεοδομία ούτε θα έρθει, ούτε θα με τιμωρήσει ποτέ.

Εδώ πρέπει να ξεδιαλύνω μιά ηλίθια ελληνοκεντρική αντίληψη. Οι έλληνες (αρέσκονται να) πιστεύουν διάφορες μαλακίες του στυλ "οι γερμανοί είναι ρομποτάκια", "οι γερμανοί είναι πειθαρχημένος λαός" και διάφορα τέτοια ρατσιστικά. Ένας συγκεκριμένος πανηλίθιος μάλιστα που συζήταγε μαζί μου πριν μερικά χρόνια, υποστήριζε ότι οι γερμανοί (και οι υπόλοιποι ευρωπαίοι) ζουν σε καθεστώτα φόβου, σε αστυνομοκρατούμενα κράτη.

Όμως η αστυνομοκρατία είναι σαφώς μεγαλύτερη στην Ελλάδα. Ιδίως η αυθαιρεσία της αστυνομίας και της λοιπής διοικητικής μηχανής είναι πολλαπλάσιες στην Ελλάδα σε σχέση με τους ευρωπαίους. Η κατάχρηση εξουσίας σήμερα είναι αποκλειστικά ελληνικό φαινόμενο.

Δεν είναι λοιπόν "ρομποτάκια" οι γερμανοί. Ούτε πειθαρχημένος λαός. Απλά έχουν εμπεδώσει - χρειάστηκαν 18 αιώνες σφαγιασμών γι' αυτό - ότι αν κάνει ο καθένας ότι του καπνίσει, θα γυρίσουμε όλοι τάχιστα στον φεουδαρχικό Μεσαίωνα. Οι ευρωπαίοι είναι νομοταγείς, ακόμα και όταν δεν τους ελέγχει κανείς. Οχι γιατί φοβούνται τον αστυφύλακα, αλλά από πεποίθηση. Γιατί έχουν (επιτέλους) καταλάβει, ότι η σημερινή αστική δημοκρατία - με όλα της τα στραβά - είναι προτιμότερη από το να θέλει να σου στρίψει το λαρύγγι κάθε χειμώνα ο γείτονας, προκειμένου να θρέψει τα παιδιά του.

Δεν λέω ότι οι ευρωπαϊκές αστικές δημοκρατίες είναι καλές. Χάλια είναι. Χάλια! Αν τολμήσει κανείς να πει ότι τους υποστηρίζω, να του καεί το βίντεο (τα είπαμε αυτά). Και απάτες υπάρχουν, και ανοργανωσιά υπάρχει και ανικανότητα υπάρχει. Σε μεγάλα μεγέθη μάλιστα. Τι λέω; Σε τεράστια μεγέθη.
Παρ' όλα αυτά, η γενική νοοτροπία είναι ότι το κράτος είναι διαιτητής. Αδέκαστος και ακριβοδίκαιος. Αυτό το κράτος - διαιτητής είναι η απαραίτητη, ικανή και αναγκαία συνθήκη γιά να μην γυρίσουμε στον Μεσαίωνα.

* * * *
Αντίθετα στην Ελλάδα, δεν έχουμε κράτος - διαιτητή. Ούτε το θέλουμε, ούτε το χρειαζόμαστε, ούτε μπορούμε να το φτιάξουμε. Στους τελευταίους 20 αιώνες οι έλληνες ποτέ δεν ένιωσαν την ανάγκη κάποιου διαιτητή. Ναι, μας κατάκτησαν ένα σωρό εξωτερικοί εχθροί. Αλλά ένας διαιτητής δεν θα τους είχε εμποδίσει. Ναι, είχαμε εμφύλιο το 1949. Τι θα ωφελούσε μιά διαιτησία; Υπενθύμιση: η διαιτησία έχει μόνο τότε κάποιο νόημα, όταν υπάρχουν κοινά αποδεκτοί κανόνες. Όταν οι μισοί θέλουν καπιταλισμό και οι άλλοι μισοί σοσιαλισμό, δεν είναι δυνατόν να υπάρξει διαιτησία.

Η Ελλάδα αναγκάστηκε από τους ξένους να δημιουργήσει μιά αστική, κοινοβουλευτική δημοκρατία. Αλλά η ελληνική ψυχή, η ελληνική νοοτροπία, ποτέ δεν χρειάστηκε τέτοιο πράγμα. Ποτέ δεν πείστηκε, ότι η αστική δημοκρατία είναι καλύτερη.
Η ελληνική κοινωνία ποτέ δεν κατέληξε σε κάποιους κοινά αποδεκτούς κανόνες. Δεν ξέρουμε τι θέλουμε σαν κοινωνία, ο καθένας μας, ότι προλάβει. Σε τέτοιες συνθήκες, κανένας δεν αναγνωρίζει την ανάγκη ύπαρξης μιάς διαιτησίας.

Από το 1821 μέχρι σήμερα έχουμε μιά επίφαση αστικής δημοκρατίας, διατηρώντας από κάτω το πυραμιδωτό φεουδαρχικό σύστημα κρατικής εξουσίας, που μας εξυπηρέτησε τόσο καλά τα τελευταία 2000 χρόνια.

Ο παλιός κοτζάμπασης έγινε ο βουλευτής της περιφέρειας μας. Ο παλιός αγάς έγινε υπουργός. Τα προβλήματα μας δεν τα λύνουμε στην βάση κοινά αποδεκτών κανόνων, αλλά στην βάση προσωπικών γνωριμιών. Ένας ευρωπαίος που ψάχνει γιά δουλεία, θα παρουσιάσει τις ικανότητες του σε όλους τους πιθανούς εργοδότες. Ένας έλληνας που ψάχνει γιά δουλειά, θα ρωτήσει πρώτιστα τους γνωστούς και τους συγγενείς του και μετά τον κοντινότερο τοπικό άρχοντα (προεστό, πασά, νομάρχη, βουλευτή).

Οι έλληνες δεν έχουν και δεν θέλουν να έχουν κράτος - διαιτητή. Προτιμούν ένα κράτος - πρυτανείο. Ένα κράτος που τους τρέφει όλους, δωρεάν. Το ποιός πληρώνει αυτό το πρυτανείο είναι αδιάφορο. Από το 1821 μέχρι σήμερα, το ελληνικό κράτος - πρυτανείο ήταν (υπερ)χρεωμένο. Μέσα σε 150+ χρόνια δεν είχαμε ούτε μία φορά περίσσευμα. Πάντα κάποιος άλλος μας πλήρωνε.

Οι έλληνες δεν είναι από την φύση τους μπαγαμπόντηδες. Ούτε διεφθαρμένοι. Ούτε (αλοίμονο) απείθαρχοι. Απλά ποτέ στα τελευταία 2000 χρόνια δεν είδαν κάποιο όφελος τηρώντας τους - οποιουσδήποτε - νόμους. Η κρατική εξουσία ήταν ανέκαθεν είτε γιά να την απομυζάς (κράτος - πρυτανείο) είτε γιά να την αποφεύγεις (μεσαιωνικός φόρος υποτέλειας, τούρκικο χαράτσι).

Έστω ότι κάποιος τεμπελχανάς διορίζεται σε μιά κρατική θέση γιά να τα ξύνει. Ένας γερμανός θα ζητήσει την άμεση καθαίρεση του, ένας έλληνας θα ζητήσει να διοριστεί και αυτός. Πως εξηγούνται αυτές οι συμπεριφορές;
Γιά τον γερμανό, μιά αργομισθία ειναι "φάουλ" στους κοινά αποδεκτούς κανόνες. Το κράτος - διαιτητής οφείλει να επέμβει.
Γιά τον έλληνα, μιά αργομισθία δεν είναι ούτε επιλήψιμη ούτε παράξενη. Το κράτος - πρυτανείο λειτούργησε γιά μιά ακόμα φορά αποτελεσματικά.

Κάπου εδώ στηρίζεται η λογική του "μαζί τα φάγαμε". Χωρίς να παύει να είναι ένας άθλιος προδότης και ο μεγαλύτερος φαγάς αυτός που την εκστόμισε.

* * * *
Οι έλληνες λοιπόν δεν έχουν κράτος όπως οι δυτικοί, δεν θέλουν και δεν μπορούν να το αποκτήσουν.Είναι αρνητικό αυτό; Οχι απαραίτητα.

Ακόμα και αν περνάγαμε λεπίδι όλους τους σημερινούς πολιτικούς, οι επόμενοι εκφραστές του λαού θα ήταν μία από τα ίδια. Ο ελληνικός λαός θέλει το πυραμιδωτό, πατερναλιστικό, φεουδαρχικό κράτος - πρυτανείο, επειδή τίποτα στην Ιστορία του δεν τον έπεισε ότι ένα δυτικότροπο κράτος - διαιτητής θα του έλυνε οποιοδήποτε πρόβλημα.

Ακόμα και αν εξαφανιστούν αύριο όλοι οι παρόντες πολιτικοί, ο ελληνικός λαός θα εκλέξει εκείνους που θα του υποσχεθούν την μεγαλύτερη δυνατή προσέγγιση στο κράτος - πρυτανείο.

Διαβάζω πολλές διακυρήξεις, πολλές προτάσεις, πολλές λύσεις. Σχεδόν όλοι ασχολιώνται με το πως θα την φέρουμε στους κουτόφραγκους, ώστε να μας πληρώνουν εσαεί (το πρυτανείο χρειάζεται λεφτά). Όλοι υπόσχονται ενίσχυση του δημοσίου τομέα. Χωρίς όμως να μας φανερώνουν ποιός θα διαχειρίζεται αυτό το διογκωμένο δημόσιο.
Λες και θα λυθούν τα προβλήματα αν φύγει ο Καραμήτρος και έρθει ο Μαυροκώστας. Κανένας δεν αναρωτιέται με ποιούς μηχανισμούς θα διασφαλίσουμε το να μην μπορεί κανένας μελλοντικός πολιτικός να κάνει αυτά που έκαναν / κάνουν οι σημερινοί. Όλοι - ιδίως οι αγανακτισμένοι των διάφορων πλατειών - ξέρουν μόνο να απαιτούν.

Δημόσια Υγεία, δημόσια Παιδεία, δουλειές με καλό μισθό γιά όλους. Στο δημόσιο εννοείται, ή επιδοτούμενες από το δημόσιο. Ξέχασαν τους ποταμούς από γάλα και μέλι, τα βουνά από πιλάφι τα ουρί και τις 7 παρθένες.

Ποιός θα τα διαχειρίζεται όλα τούτα. Πιστεύει κανείς ότι μια καλή νεράιδα θα μας χαρίσει έντιμους πολιτικούς; Μαζί με έναν λαό που δεν θα ζητάει ρουσφέτια, δεν θα αδικεί κανέναν και δεν θα ζητάει κανένα προσωπικό όφελος, θυσιαζόμενος υπέρ πατρίδος;

Μερικοί ζητάνε την επανίδρυση του κράτους (μας τάπαν κι άλλοι αυτά), αλλά ξεχνάνε την επανίδρυση του λαού. Με τι λαό θα φτιάξεις "μοντέρνο" κράτος δυτικού τύπου;

* * * *
Δεν πιστεύω ότι η αστική δημοκρατία δυτικού τύπου, δηλαδή ένα κράτος - διαιτητής είναι απαραίτητα κάτι καλό. Ούτε πιστεύω ότι το δικό μας κράτος - πρυτανείο, το πατερναλιστικό, πελατειακό κράτος με την πυραμιδωτή εξουσία είναι απαραίτητα κάτι αρνητικό.

Αφού όλοι θέλουμε πελατειακό κράτος, ας το παραδεχτούμε ανοιχτά βρε αδερφέ. Είναι γούστο μας να πηγαίνουμε στον βουλευτή και να ζητάμε δουλειά. Κάτι που λειτούργησε τόσο καλά επί 2000 χρόνια, δεν μπορεί να είναι τόσο σκάρτο όσο το λένε.

Αντί λοιπόν να ζητάμε επανίδρυση του κράτους, κατάργηση της διαφθοράς, νομοταγείς πολίτες, αδιάφθορους πολιτικούς και άλλες τέτοιες φλωριές, ας δούμε πως μπορούμε να βελτιώσουμε το υπάρχον μοντέλο, που όλοι προτιμάμε έτσι κι αλλιώς.

Π.χ. διόρισε η υπουργός όλα ( ! ) τα κομματόσκυλα του πασοκ σε μιά άχρηστη επιτροπή του δημόσιου, που έφτιαξε ειδικά γι αυτόν τον σκοπό. Σήμερα, τον Σεπτέμβρη του 2011, εν μέσω τρόικας και περικοπών συντάξεων (φαντάσου πόσες λαμογιές κάνανε όσο δεν τους είχε η τροικα υπό έλεγχο).
Μαγκιά της. Γούστο της. Το πελατειακό κράτος ακριβώς όπως το θέλουμε.

Αλλά η ύπαρξη της τροικας μας αποδεικνύει, ότι δεν μπορούμε να διατηρήσουμε το σημερινό μοντέλο. Πρέπει να το βελτιώσουμε γιά να λειτουργήσει καλύτερα. Η τροικα θελει βέβαια να μας μετατρέψει σε δυτικότροπο κράτος - διαιτητή, αλλά οι φράγκοι ήταν ανέκαθεν βαθιά νυχτωμένοι.

Οφείλουμε λοιπόν να βελτιστοποιήσουμε το πελατειακό κράτος - πρυτανείο. Πως θα γίνει αυτό;

Θα μπορούσαμε π.χ. να περιορίσουμε στενά γεωγραφικά τις εξουσίες των πολιτικών. Να τους αυτονομήσουμε πλήρως, αλλά χωρίς ενισχύσεις από το κεντρικό κράτος. Να αποκτήσει δηλαδή η υπουργός που έκανε τους διορισμούς των πασόκων απόλυτες εξουσίες, αλλά μόνο στην πόλη που την έκλεξε. Όπως οι παλιοί αγάδες.
Αλλά αν η πόλη πεινάσει, ξεμείνει χωρίς σχολεία, χωρίς δρόμους, χωρίς νοσοκομεία επειδή η υπουργός έκανε τους διορισμούς, να υποστούν οι κάτοικοι αυτής της πόλης - και μόνο αυτοί - τις συνέπειες. Να αναγκαστούν είτε να επιτεθούν ένοπλοι στις διπλανές πόλεις είτε να πεθάνουν αβοήθητοι στους δρόμους της πόλης τους. Αν γίνει αυτό, θα περάσουν λεπίδι την υπουργό - γιά να μάθει να διορίζει πασόκους.

Αυτό που προτείνω δεν είναι καθόλου ουτοπικό. Το εφαρμόζει εδώ και αιώνες η Ελβετία (και όχι μόνο). Οι ελβετικές πόλεις είναι *πάρα* πολύ αυτόνομες, έχουν τεράστιες εξουσίες στα του οίκου τους, αλλά έχουν ακέραια την ευθύνη των πράξεων τους. Ξέρουν ότι αν πεινάσουν, κανένας δεν θα τους βοηθήσει.
Αυτό ειναι το πιό αποτελεσματικό κίνητρο γιά να κοπούν μαχαίρι οι σπατάλες, οι λαμογιές, οι διορισμοί από το παράθυρο, οι ημέτεροι εργολάβοι κλπ. Τόσο από την μεριά των πολιτικών (το λεπίδι θα είναι πολύ κοντά στον λαιμό τους) όσο και από την μεριά των πολιτών. Αν διορίσεις την κορούλα σου στο δημόσιο, ο μισθός της θα αφαιρεθεί 1 - 1 από την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη του γείτονα σου. Με τι μούτρα θα τον συναντήσεις στον δρόμο;

Η πρόταση μου: πλήρης εξουσία των - διεφθαρμένων έστω - πολιτικών, αλλά σε πολύ μικρά γεωγραφικά πλαίσια (μιά πόλη, 2-3 χωριά). Αποκλειστική διαχείριση των οικονομικών πόρων της περιφέρειας τους αλλά απολύτως καμμία ενίσχυση από τους υπόλοιπους.

Η πρόταση μου είναι κλάσεις πιό ρεαλιστική από άλλες που ζητάνε ιδανικούς πολιτικούς, ιδανικό λαό, τερματισμό της διαφθοράς ως διά μαγείας, ραχάτι γιά όλους στο δημόσιο χωρίς λεφτα κ.α.

Ημέρα Χ - 2

Από όσα λένε καλά πληροφορημένοι συνομωσιολόγοι, η Ελλάδα θα χρεωκοπήσει - και επίσημα - σε 2 μέρες από σήμερα. Αυτή η ημερομηνία βολεύει εξ' αιτίας κάποιων τεράστιων cds (βαριέμαι να εξηγώ τι είναι αυτά). Αλλά και η Μέρκελ αντιμετωπίζει εσχάτως πολλές δυσκολίες στην χώρα της. Οι δυσκολίες φτάνουν μέχρι το ενδεχόμενο να αναγκαστεί να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης - και να χάσει την εξουσία. Μιά ελληνική χρεωκοπία πριν τις 29/9 θα την έβγαζε από την ανάγκη του να ζητιανεύει ψήφο εμπιστοσύνης. Άντε λοιπόν, να γίνει κι αυτό να ξεμπερδεύουμε. Αφού θα γίνει έτσι κι αλλιώς, γιατί να το τραβάμε σε μάκρος;

Όσα θα γράψω παρακάτω θα πάψουν να έχουν την παραμικρή σημασία, αν όντως χρεωκοπήσουμε μεθαύριο. Αν όμως μας αναβάλλουν την χρεωκοπία γιά λίγους μήνες ακόμα, αυτά που θα γράψω ίσως προλάβουν να ωφελήσουν κάποιον.

Πρόκειται γιά το γνωστό τέλος στα ακίνητα και την πληρωμή του μέσω των λογ/μων της ΔΕΗ. Πιστεύω ότι οι έλληνες μπορούν να το αποφύγουν. Σαν πρώτο βήμα, θα φύγουν από την δεη, *πριν* μπει το τέλος. Αυτό από μόνο του αρκεί γιά να τα χάσουν οι ανοργάνωτοι που παριστάνουν την κυβέρνηση.
Το δεύτερο (και τελευταίο) βήμα είναι η εγκατάσταση μιάς μικρής ανεμογεννήτριας σε κάθε σπίτι.

Υποθέτω ένα τέλος 800-1000 ευρώ γιά κάθε σπίτι. Επί 3 χρόνια μας κάνει 2400-3000 ευρώ. Αν υπάρχει ελληνικό κράτος μετά από 3 χρόνια, αποκλείεται να έχει λύσει τα προβλήματα του. Οπότε το τέλος θα συνεχιστεί γιά άλλα 5-10 χρόνια, δλδ. κι άλλα 4000 - 10000 ευρώ.
Μιά μικρή ανεμογεννήτρια κοστίζει 1000 - 1500 ευρώ και παράγει αρκετό ρεύμα γιά μιά τετραμελή οικογένεια. Δεν επαρκεί βέβαια γιά να έχει κανείς φουλ τον κλιματισμό επί 24 ώρες/24ωρο, αλλά είπαμε ότι χρειάζονται και θυσίες ;-)
Γιά τις ώρες που δεν φυσάει, η ανεμογεννήτρια μπορεί να συμπληρώνεται από μιά συστοιχία μπαταριών αυτοκινήτου και μια μικρή ντηζελογεννήτρια. Συνολικό κόστος γύρω στα 2000 ευρώ. Απαιτούμενο εμβαδόν εγκατάστασης γύρω στα 2 τ.μ. Που σημαίνει ότι μιά πολυκατοικία με 10 διαμερίσματα θα χρειαστεί βαριά 25 τετ. μέτρα στην ταράτσα της γιά να αποκτήσουν όλοι από μία ανεμογεννήτρια.
Αν μάλιστα καταφέρουν να συνεννοηθούν μερικοί έλληνες μεταξύ τους (απίθανο μεν, αλλά όταν υπάρχουν σφιξίματα και κωλοπηλάλες, όλα γίνονται), μπορούν να αγοράσουν από κοινού μιά μεγαλύτερη εγκατάσταση, με σαφώς καλύτερη απόδοση κόστους / ενέργειας.

Τα περιβαλλοντικά αποτελέσματα θα είναι προφανή έως δραματικά (σαν παράπλευρο φαινόμενο, θα τρέξουν όλοι να μονώσουν τα σπίτια τους και θα σταματήσουν τις σπατάλες στο ρεύμα). Οικονομικά συμφέρει τους πάντες. Η αξία της ανεμογεννήτριας υπερκαλύπτεται από το χαράτσι γιά το ακίνητο και την κατανάλωση ρεύματος. Κερασάκι: γλυτώνεις και το τέλος της ερτ ;-)
Το χαράτσι γιά το ακίνητο μπορεί να το εισπράξουν μέσω του φόρου στην αναπνοή, είτε μέσω του κεφαλικού φόρου, που έρχονται οσονούπω. Αλλά αυτό θα τους φάει χρόνο - και είναι αμφίβολο αν θα προλάβουν. Αλλά ακόμα και αν βγάλουμε το τέλος στα ακίνητα από την εξίσωση, πάλι συμφέρει η ανεμογγενήτρια. Με την δεδομένη σημερινή τιμή του ρεύματος. Την οποία θα αυξήσουν σύντομα, οπότε θα συμφέρει περισσότερο.

Αααα, γλυτώνουμε και τους συνδικαλισταράδες της δεη με τις απεργίες τους. Αυτό από μόνο του θα ήταν επαρκής λόγος γιά να βάλουν όλοι ανεμογεννήτριες. Πόσο μάλλον τώρα που γλυτώνεις και μετρητά.

Το σημαντικότερο όμως, το πιό ανεκτίμητο, θα είναι ότι τα πρόβατα θα δείξουν επί τέλους ότι μπορούν να κάνουν και κάτι άλλο εκτός από το να χωρίζονται σε καναπεδίσιους και σε διαδηλωτές αγανακτισμένους (και να κατηγορούν οι μεν τους δε).
Και ... που ξέρεις. ΙΣΩΣ (λέω ίσως) καταλάβουν με αυτό το έμπρακτο παράδειγμα οι έλληνες, ότι το μέλλον τους βρίσκεται στην τεχνολογία και στο μυαλό. Ίσως διαισθανθούν, ότι με το να (θέλουν να) γίνουν όλοι τζομπαναραίοι - επιδοτούμενοι διά βίου από τον κρατικό κορβανά - δεν θα τους βγάλει πουθενά. Ουτοπία, ξέρω. Αλλά δικό μου είναι το μπλογκ, έχω κι εγώ δικαίωμα στην ουτοπία.

Τα παραπάνω απέχουν πολύ από το να είναι μιά πλήρης οικονομοτεχνική ανάλυση γιά ανεμογεννήτριες. Αλλά δίνω ιδέες γιά αμεσοδημιουργικές λύσεις (όπως λέμε, αμεσοδημοκρατικές) σε προσωπικό επίπεδο. Γιατί από λύσεις σε κρατικό / κοινωνικό / γενικό επίπεδο μπουχτίσαμε.

Ανεμογεννήτριες λοπόν εδώ και τώρα - πριν πέσουν κι άλλα χαράτσια.
Ναι κάνουν θόρυβο. Αλλά πάντως λιγότερο από τα εκατοντάδες χιλιάδες μαρσαρισμένα μηχανάκια που περνάνε κάτω από τα παράθυρα μας χωρίς κανένας να τα ελέγχει. Και λιγότερο θόρυβο από την μουσική του κάθε ηλίθιου που περνάει τους νταλγκάδες του στην διαπασών.
Ναι, η εγκατάσταση τους στις ταράτσες είναι παράνομη και αυθαίρετη. Αλλά πότε ενδιαφέρθηκαν οι έλληνες γιά αυθαίρετα κτίσματα; Τα 4/5 της Ελλάδας είναι χτισμένα αυθαίρετα. Σπίτια ολόκληρα, στην γεννητριούλα της ταράτσας θα κολλήσουμε;

Αν βέβαια χρεωκοπήσει η Ελλάδα την ερχόμενη Τρίτη, το ποστ αυτό θα έχει μόνο θεωρητική σημασία. Σε 2 μερούλες θα ξέρουμε.

10 σημεία

Ετοιμάζομαι να κατέβω στην πλατεία με την επόμενη ευκαιρία. Οχι, όχι δεν είμαι αγανακτισμένος. Το πολιτικό μου κριτήριο, το κίνητρο μου να παίξω ξύλο είναι απλό. Δεν γουστάρω τις γλοιώδεις φάτσες τους και το θράσος τους. Φυσικά, δεν περιμένω να αλλάξει απολύτως τίποτα με αυτά που θα κάνω. Οι τύχες μας παίζονται σε άλλα τραπέζια, ερήμην μας. Αλλά θα ξεδώσω λίγο βρε αδερφέ.

Από την αρχή της κρίσης οι έλληνες έχουν αποδοθεί σε μιά εντελώς ανώφελη συζήτηση γιά το ποιός φταίει. Ένα τεράστιο τμήμα πιστεύει ότι φταίμε όλοι μας επειδή τους ανεχόμαστε. Έχω αναλύσει πολλές φορές, γιατί είμαι εντελώς αντίθετος σ' αυτην την αντίληψη, δεν θα το επαναλάβω.
Ένα επίσης μεγάλο τμήμα ισχυρίζεται ότι φταίνε οι δημόσιοι υπάλληλοι, ένα άλλο ότι φταίνε οι ιδιωτικοί, οι συντεχνίες, οι τραπεζίτες, οι βιομήχανοι, οι αγρότες, οι ελεύθεροι επαγγελματίες, οι γερμανοί (καλά, όσοι το πιστεύουν αυτό είναι εντελώς κουκουρούκου) και τα περιβόητα "λαμόγια". Δηλαδή μιά εντελώς υποθετική και αόριστη κατηγορία ανθρώπων, που μπορεί να περιλαμβάνει όλους και κανέναν.
Σ' αυτήν την - άγονη - συζήτηση γιά το ποιός φταίει εντάσσονται τα διάφορα κινήματα / αποφθέγματα του στυλ "δεν καταχράστηκα δημόσιο χρήμα, άρα δεν φταίω, άρα δεν πληρώνω" κ.α. παρόμοια.

Όσοι ασχολούνται με αυτήν την αέναη κολοκυθιά για το "ποιός φταίει", ξεχνάνε ότι η (διεθνής) πολιτική και η (διεθνής) οικονομία δεν είναι δικαστήριο. Το ποιός φταίει δεν παίζει απολύτως κανέναν ρόλο. Πουθενά στον κόσμο δεν υπάρχει κάποιος ηθικός Άγιος Βασίλης που θα δικαιώσει όσους δεν φταίνε και θα τιμωρήσει τους υπόλοιπους.
Η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού. Άσχετα από το ποιός φταίει, εκείνο που μετράει είναι το ποιός πρέπει να κάνει τι, προκειμένου να λυθεί το πρόβλημα.

Υπάρχουν πάμπολλες προτάσεις γιά την λύση του προβλήματος. Συνήθως σε στυλ "να σου πω εγώ πως θα βγούμε από την κρίση σε τρία απλά βήματα". Οι πιό ψαγμένοι βγάζουν λίστες με 3, με 5, με 11 είτε με 90 σημεία, τα οποία επίσης θα μας οδηγήσουν στον επί γης παράδεισο, φτάνει να εφαρμοστούν.

Μιά μειοψηφία προτείνει στις λίστες της την ενδοσυστημική προσέγγιση. Προτείνει δλδ. λύσεις μέσα στα πολιτικά πλαίσια της Ευρώπης και του διεθνούς δικαίου.
Λογικά, όταν όλοι χορεύουν βαλς εμείς δεν μπορούμε να χορέψουμε καρσιλαμά. Η κατήγορία αυτή των λύσεων έχει το μειονέκτημα ότι πρέπει να συμμορφωθούμε με τους όρους, τους νόμους και τις νοοτροπίες των δανειστών μας. Οι προτεινόμενες λύσεις έχουν την ρετσινιά του να φαίνονται - και να είναι πολλές φορές - νεοφιλελεύθερες (φτου κακά).
Λένε δλδ. ότι πρέπει να πληρώσουμε τα χρέη μας - έστω με κάποιο κούρεμα -, να μειώσουμε τις δαπάνες, να περιορίσουμε την ισχύ των συντεχνιών κ.α.

Η μεγάλη πλειοψηφία των ελλήνων προτιμάει την εξωσυστημική προσέγγιση. Να δημεύσουμε περιουσίες, να καταργήσουμε τις τράπεζες (είτε να τις κρατικοποιήσουμε που είναι το ίδιο), να κυρήξουμε παράνομο το χρέος, να μην πληρώσουμε τους δανειστές μας και άλλα ανθηρά.
Οι υπέρμαχοι αυτών των προτάσεων "ξεχνάνε" ότι αυτά τα πράγματα ΔΕΝ γίνονται στα πλαίσια μιας αστικής, κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Γίνονται ΜΟΝΟ αν καταργήσεις τον κοινοβουλευτισμό και επιβάλλεις κάποιο ολοκληρωτικό καθεστώς. Και μάλιστα ΣΚΛΗΡΟ ολοκληρωτικό καθεστώς. Αν σπάσεις τους κανόνες του παιχνιδιού (δίκαιου, άδικου δεν παίζει απολύτως κανέναν ρόλο είπαμε), αν απομονωθείς από την διεθνή κοινότητα, θα τους έχεις όλους σαν εχθρούς απέναντι σου.
Ποιός θα σου πουλήσει πετρέλαιο αν έχεις αρνηθεί να πληρώσεις τα χρέη σου;

Δεν έχω καμμία σκασίλα γιά την αστική δημοκρατία και τον κοινοβουλευτισμό. Να πάνε στα τσακίδια.
Αλλά όποιος ξαμολάει αρλούμπες περί του "να μην πληρώσουμε γιά το παράνομο χρέος, να καταργήσουμε την ιδιοκτησία, τις τράπεζες κλπ. ", να έχει ταυτόχρονα και τα κότσια να πάρει το τσεκούρι γιά να κόψει ξύλα από το δάσος (πετρέλαιο γιόκ είπαμε).
Το οποίο δάσος δεν υπάρχει. Το έκαψαν και το ποδοπάτησαν οι ελληνάρες γιά να χτίσουν βίλες και γιά να κυνηγήσουν (ΝΑΙ, γιά να κυνηγήσουν τα καθίκια).

Επίσης να έχει τα κότσια να πάρει το ξινάρι γιά να καλλιεργήσει κολοκυθάκια. Η Ελλάδα εισάγει το 30% της τροφής της. Όποιος κάνει μεγαλόστομες διακυρήξεις περί επαχθούς χρέους, να μας πει και πόσοι θα πεθάνουν από την πείνα.

* * * *
Πήρα σήμερα από μία φίλη μία λίστα 10 σημείων με την επικεφαλίδα "Απαιτούμε". Σκέφτηκα, που πας ρε Καραμήτρο να απαιτήσεις; Έχεις ιδέα πόσο βαθιά είσαι χωμένος στα σκατά; (η έκφραση είναι κοπυραιτ του δομίνικου στρωσεκανε - εκείνου με την καμαριέρα).

Η λίστα ανήκει ξεκάθαρα στην εξωσυστημική κατηγορία. Απαιτεί κρατικοποιήσεις, δημεύσεις, απαγορεύσεις και τα παρόμοια. Δεν ξέρω ποιούς εκπροσωπεί. Με τα μυαλά που κουβαλάνε οι έλληνες, δεν θα με εντυπωσίαζε αν υπήρχαν 11 εκατομμύρια τέτοιες λίστες με διαφορετικές απαιτήσεις η κάθε μιά.

Δεν έχω πρόβλημα ούτε με τα ανεφάρμοστα που προτείνονται (απαιτούνται λέει το κείμενο) ούτε με τον σοσιαλιστικό οίστρο που έχει πιάσει μερικούς, που βρήκαν ευκαιρία να γκρεμίσουν τον καπιταλισμό μέσα από την ελληνική κρίση χρέους.

Εκείνο που πραγματικά με θλίβει, με απογοητεύει και με απελπίζει είναι η μισαλλοδοξία και η εθελοτυφλία του κειμένου.

Σημείο 6: Δημόσια και δωρεάν Υγεία και Παιδεία, απαγόρευση της ιδιωτικής ασφάλισης

Επι 40 χρόνια οι κρατικοί μηχανισμοί σε έχουν κλέψει, σε έχουν γαμήσει, σου έχουν φάει εκατομμύρια εργατοώρες σε γραφειοκρατία, χαρτομάνι, αυθαιρεσία, αναξιοκρατία, διαφθορά, διαπλοκή.
Πόσο γκαου - μπιου πρέπει να είσαι γιά να απαιτείς κρατική Υγεία και Παιδεία;
Τι εγγυήσεις διαθέτεις ότι οι επόμενοι (αν υποθέσουμε ότι ξωπετάξαμε τους σημερινούς άθλιους προδότες) θα είναι καλύτεροι;
Συγνώμη, κατεβαίνεις στο Σύνταγμα και τρως χημικά από τους μπάτσους γιά να αντικαταστήσεις τους σημερινούς πράσινους προδότες με τους χθεσινούς γαλάζιους; Τον μπενυ και τον μαζιταφαγαμε με τον καταλληλότερο; η μήπως με τους απολιθώματα - οπαδούς του υπαρκτού;
Αμα είναι να αντικαταστήσω γιά μιά ακόμα φορά τους πράσινους με τους μπλέ προδότες, προτιμάω να δω την Ελλάδα για 400 χρόνια υπόδουλη στους τούρκους. Στους ουκρανούς, στους ρώσους, στους κινέζους, στους αφγανούς. Ο οποιοσδήποτε ξένος κατακτητής μου είναι προτιμότερος από δαύτους.

Δεν έχω καμμία πρεμούρα με την ιδιωτική Υγεία / Παιδεία. ΣΙΓΟΥΡΑ δεν πιστεύω ότι οι ιδιωτικές λύσεις είναι a priori καλύτερες από τις δημόσιες. Εκείνο που με ενδιαφέρει δεν είναι ο ιδιωτικός είτε ο δημόσιος χαρακτήρας της Υγείας και Παιδείας αλλά η ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ. Με ενδιαφέρει να μαθαίνουν τα παιδιά γράμματα. Με ενδιαφέρει τα έξοδα γιά το σύστημα Υγείας να πηγαίνουν στους ασθενείς και όχι στους διαπλεκόμενους φαρμακοβιομήχανους, ή τους μεγαλογιατρούς.
Αν το σύστημα είναι αποτελεσματικό, αδιαφορώ πλήρως γιά το αν είναι δημόσιο, ιδιωτικό είτε κάτι ενδιάμεσο.
Αλλά η λίστα απαιτεί δημόσιο, δεν λέει τίποτα γιά αποτελεσματικότητα.

Σημείο 8: Στροφή στις παραγωγικές διαδικασίες στον πρωτογενή, αρχικά, τομέα (γεωργία, κτηνοτροφία, αλιεία κλπ) αλλά και στον δευτερογενή τομέα (μεταποίηση τοπικής παραγωγής, δημιουργία ελαφριάς βιομηχανίας ή εξόρυξη ορυκτού πλούτου).

Προφανώς οι συντάκτες αυτής της λίστας των 10 "απαιτήσεων" θεωρούν μιάσματα όσους βγάζουν το ψωμί τους από τον τουρισμό είτε με την κατασκευή software. Εξ' άλλου, οι μηχανικοί των υπολογιστών πάντα αποτελούσαν ύποπτα υποκείμενα γιά τα ολοκληρωτικά καθεστώτα.

Οι αγρότες, οι εργάτες της (ελαφριάς) βιομηχανίας και οι εργάτες στα μεταλλεία είναι μια εύκολα διαχειρίσιμη μάζα γιά τους όψιμους νεο-σοσιαλισταράδες μας. Το ότι ένας μηχανικός της νανοτεχνολογίας, ένας βιολόγος, ένας τεχνικός υλικών, ένας ναυπηγός, ένας πρωτοπόρος ελεύθερος επαγγελματίας αποφέρει 30Χ περισσότερα έσοδα στο κράτος από έναν επιδοτούμενο αγρότη, το ξεχνάνε. Κατά τα άλλα, κόπτονται περί του χρέους.

Γνωρίζω ότι το 99% των ελλήνων είναι άξεστοι και αγράμματοι τσομπαναραίοι. Τσομπαναραίοι που μένουν στην Αθήνα και πετάνε τα σκουπίδια τους στην θάλασσα. Αλλά πρώτη φορά βλέπω σε κείμενο την απαίτηση να θεσμοθετηθεί η τωρινή κατάσταση σε επίσημο κρατικό στόχο.

Και σίγουρα θλίβομαι όταν βλέπω ότι μερικοί περιμένουν να βγει η Ελλάδα από την κρίση σφάζοντας ζώα (τι άλλο είναι η απαίτηση γιά ενίσχυση της κτηνοτροφίας / αλιείας; )

Τους εύχομαι κάθε αποτυχία. Σε καμμία περίπτωση δεν θέλω να ενώσω την φωνή μου μαζί τους.

Υ.Γ. Τελικά θα πάω στο Σύνταγμα και θα φωνάζω μόνος μου - όπως πάντα.
Γιά τους αυστηρά προσωπικούς μου λόγους.

Evolution

Η θεωρία του Δαρβίνου μας λέει ότι ο άνθωπος εξελίχτηκε κάπως έτσι

Φυσικα, δεν μείναμε χωρίς εξέλιξη από την εποχή του Δαρβίνου μέχρι σήμερα. Ο σημερινός άνθρωπος (στα δυτικά κράτη) έχει εξελιχτεί έτσι

Φυσικά, οι έλληνες αποτελούν εξαίρεση. Οι έλληνες έχουν εξελιχτεί έτσι

είτε έτσι

 




* * * *
Μερικοί άνθρωποι (ανάμεσα τους και ελαχιστότατοι έλληνες) έχουν εξελιχτεί σε ένα πραγματικά ανώτερο είδος, δηλαδή έτσι

(αν κάποιος μου δείξει ανάλογες απεικονίσεις με γάτες, άλογα, χελώνες και οποιοδήποτε άλλο ζώο, ευχαρίστως να τις προσθέσω εδώ).

Με άλλα λόγια, υπάρχει ζωή και χωρίς σκύλο [*]. Αλλά είναι ανούσια. Και εξελικτικά κατώτερη.

[*] γάτα, άλογο, καναρίνι, χελώνα, σκίουρο κλπ.

Υ.Γ. Το παρόν ποστ είναι αφιερωμένο στον πεισιθάνατο φίλο Περαστικό με αφορμή την επέτειο που είχε πριν 1 βδομάδα. Γιά να του θυμίζει, τι δίνει αξία στην ζωή μας. Η συμβίωση με ένα ζώο είναι ένας από τους παράγοντες που κάνουν την ζωή μας καλύτερη, "ανώτερη". Υπάρχουν κι άλλοι, αλλά θα τους αναλύσω σε μελλοντικό ποστ.

Χρεωμένος

Αποφάσισα να αγοράσω όσο περισσότερα πράγματα μπορώ με δανεικά. Σπίτι(α), αυτοκίνητα, μετοχές, χρυσάφι, πλοία. Έχω αρκετή φερεγγυότητα απέναντι στην τράπεζα και σκοπεύω να την εκμεταλλευτώ, δανειζόμενος όσο περισσότερο γίνεται. Ναι, θα μπορούσα να αγοράσω και μερικά (λίγα) πράγματα χωρίς δάνειο, αλλά αυτό θα ήταν ανοησία στην εποχή μας. Πρώτον, δεν χρειάζομαι τίποτα. Δεύτερον, δεν συμφέρει να πληρώσει κανείς οτιδήποτε με δικά του λεφτά.

Ομολογώ ότι είμαι αλλεργικός σε δάνεια κάθε μορφής. Στην ζωή μου έχω δανειστεί ελάχιστα ποσά, ποτέ γιά καταναλωτικούς είτε τζογαδόρικους λόγους και πάντοτε με μιά σίγουρη αξία σαν υποθήκη. Η στροφή των 180° που σκοπεύω να κάνω ίσως με καταστρέψει, ίσως με κάνει πλούσιο. Αποφάσισα να δημοσιοποιήσω τις σκέψεις που με οδήγησαν σ' αυτήν την απόφαση, ώστε όταν μετά από μερικά χρόνια θα αυτοσυγχαίρομαι (είτε θα αυτοφασκελώνομαι) να ξέρω τουλάχιστον γιατί το έκανα.

* * * *
Όλος ο δυτικός κόσμος περνάει αυτά τα χρόνια μιά κρίση χρέους - αυτό είναι πιά πασιφανές. Αυτή η κρίση δεν θα λήξει σύντομα. Μέχρι να πέσουν τα χρέη όλων των κρατών σε ένα "ανεκτό" επίπεδο, θα περάσουν πολλά χρόνια (15+ ).
Ίσως ο όρος "κρίση" να είναι αδόκιμος, ίσως να περνάμε απλά μιά φάση με ψηλά δημόσια χρέη σε όλα τα δυτικά κράτη. Αλλά εμένα δεν με ενδιαφέρουν οι φιλοσοφικές προεκτάσεις, ούτε η σωστή ορολογία. Με ενδιαφέρει να επωφεληθώ από την υπάρχουσα κατάσταση, όπως και να ονομάζεται.

Γιά να λυθεί το πρόβλημα των (δημόσιων πάντα) χρεών, υπάρχουν μερικές εξω-καπιταλιστικές λύσεις. Π.χ. να φέρουμε τον σοσιαλισμο, να κρατικοποιήσουμε τις τράπεζες (ή να τις καταργήσουμε, που είναι το ίδιο), να απαγορέψουμε το χρηματηστήριο, να καταργήσουμε το χρήμα (sic), να απαγορέψουμε όλα τα χρέη κ.α.
Όλες αυτές οι εξω-καπιταλιστικές λύσεις έχουν το τεράστιο μειονέκτημα ότι δεν είναι ολοκληρωμένες και δεν έχουν απήχηση. Π.χ. τράπεζες υπάρχουν από τον 12ο αιώνα. Δλδ πολύ πριν τον καπιταλισμό. Χρήματα υπάρχουν εδω και 6000 χρόνια. Χρέη, υποθήκες και τόκοι υπάρχουν σε όλες τις κοινωνίες από τους Βαβυλώνιους μέχρι σήμερα.
Το θεωρώ λοιπόν εντελώς αδύνατο να υπάρξει ένα ικανό κομμάτι του παγκόσμιου πληθυσμού που θα καταργήσει τα χρέη με το έτσι θέλω. Κι αν τα καταργήσει, να τα αντικαταστήσει με κάτι "καλύτερο" (τι θα είναι αυτό; ).

Αφού λοιπόν αποκλείω τις εξω-καπιταλιστικές λύσεις, απομένουν οι ενδο-καπιταλιστικές.
Οι καπιταλιστές έχουν 3 μόνο τρόπους να ξεπεράσουν το πρόβλημα του δημόσιου χρέους:
(α)ανάπτυξη, (β)στάση πληρωμών, (γ)πληθωρισμός

* * * *
Η ανάπτυξη είναι το "άγιο δισκοπότηρο" της πολιτικής. Όλοι οι πολιτικοί την διακυρήσσουν, όλοι κορδώνονται επειδή δήθεν αυτοί την δημιούργησαν. Κανένας τους δεν έχει την συνταγή. Αυτοσχεδιάζουν, ελπίζοντας ότι η τύχη θα τους ευνοήσει.
Την ανάπτυξη δεν μπορεί να την παραγγείλει κανένας όταν την χρειάζεται. Πολύ λιγότερο όταν ένα κράτος είναι χρεωμένο. Αν έρθει, θα έρθει μετά από μακροχρόνιες διεργασίες, ευνοϊκές συγκυρίες και σχεδιασμό / δημιουργία υποδομών. Γι' αυτό οι πολιτικοί δεν την θέλουν - αν και την ευαγγελίζονται διαρκώς. Τα αναπτυξιακά έργα υποδομής θα αποδώσουν (αν) μετά τις εκλογές και θα ωφελήσουν τους επόμενους.

Πέρα από αυτά, η ανάπτυξη είναι τεχνικά αδύνατη. Ανάπτυξη σημαίνει να καταναλώνουν όλο και περισσότεροι άνθρωποι όλο και περισσότερα προϊόντα. Οι περιβαλλοντικοί πόροι όμως και η διαθέσιμη ενέργεια είναι περιορισμένα.

Μιλώντας γενικά γιά όλα τα δυτικά κράτη, πιστεύω ότι θα αργήσουμε πάαααααρα πολύ να δούμε ανάπτυξη.

* * * *
Η στάση πληρωμών είναι ο "κατηραμένος όφις" της πολιτικής. Επειδή κανένας δεν την θέλει, την έχουν εξωραΐσει με διάφορα ονόματα. Κούρεμα, επιλεκτική χρεωκοπία, "συμμετοχή των ιδιωτών" και διάφορα άλλα που ακούμε τελευταία.
Όπως και να την ονομάσει κανείς, η στάση πληρωμών αποτελεί την ύστατη λύση. Πρακτικά, σημαίνει ότι ένα κράτος δεν πληρώνει τις υποχρεώσεις του.

Η στάση πληρωμών είναι αποδεκτή μεν σαν λύση, συνεπάγεται όμως το χάσιμο (ενός μέρους) της εθνικής κυριαρχίας. Γι αυτό δεν την θέλει κανένας.

Γιά την Ελλάδα θεωρώ την στάση πληρωμών και την απώλεια της εθν. κυριαρχίας σαν σίγουρη. Αλλά το ότι η Ελλάδα δεν έχει εθνική κυριαρχία, το ξέρω από τότε που (άφησε να) την διοικούν προδότες κι απατεώνες. Η στάση πληρωμών θα έρθει μεν, αλλά μόνο γιά την Ελλάδα - κάτι που δεν με αφορά και δεν με ενδιαφέρει. Γιά τα υπόλοιπα δυτικά κράτη, η στάση πληρωμών έχει μηδενικές πιθανότητες.

* * * *
Την ανάπτυξη την θέλουμε αλλά δεν έρχεται, την στάση πληρωμών ούτε την θέλουμε ούτε έρχεται (για όλους, πλην Ελλάδας). Εκείνο που απομένει είναι ο πληθωρισμός.

Απλές καταστάσεις. Χρωστάει η Ούζα 15 τρις δολλάρια; Νο πρόμπλεμ. Τυπώνει ένα χαρτί με το νούμερο 15 τρις επάνω και το δίνει στους δανειστές της. Φυσικά, αυτό το πληθωριστικό χρήμα δεν θα έχει καμμία αξία, αλλά ... ας πρόσεχαν. Τυπικά, η Ούζα - μαζί με την Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία, Ιαπωνία, Ιταλία κλπ. κλπ. - θα είναι εν τάξει.

Δεν μπορείς βέβαια να φέρεις έναν πληθωρισμό αξίας 15 τρις μέσα σε μιά νύχτα. Αλλά ούτε και χρειάζεται. Ένας πληθωρισμός 5% - 6% γιά 15 χρόνια είναι αρκετός γιά να μηδενιστούν όλα σου τα χρέη.

Αν η ανάπτυξη ειναι το "άγιο δισκοπότηρο" και η στάση πληρωμών ο "κατηραμένος όφις" των πολιτικών, τότε ο πληθωρισμός είναι "η χρυσή ευκαιρία" τους. Ο πληθωρισμός φέρνει αμέσως ορατά αποτελέσματα χωρίς να κάνεις τίποτα. Ούτε υποδομές χρειάζονται, ούτε θυσίες.
Οι έλληνες πολιτικοί πολύ θα ήθελαν να τυπώσουν πληθωριστικό χρήμα εδώ και χρόνια, αλλά τα ευρωπαϊκά αφεντικά δεν τους το επέτρεπαν. Τώρα που (και) τα ευρωπαϊκά αφεντικά χρειάζονται πληθωριστικό χρήμα, είναι αργά γιά την Ελλάδα. Δεν την γλυτώνει την troika.

Γιά τις αρνητικές συνέπειες του πληθωρισμού δεν τιμωρείται ο πολιτικός που τον δημιούργησε αλλά κάποια αφηρημένη συγκυρία. Με τον πληθωρισμό πληρώνεις 5% παραπάνω κάθε χρόνο τον μανάβη σου, τον φούρναρη σου, τον γιατρό σου, τον βενζινά σου, αλλά *ποτέ* δεν σκέφτεσαι να κατηγορήσεις τον μαυρογυαλούρο που σου έφερε αυτόν τον πληθωρισμό. Πάντα θα κατηγορείς τον μανάβη, φούρναρη, βενζινά, τους αμερικάνους, τους άραβες, την κακοκαιρία, τις κακές συγκυρίες κλπ.

Με τον πληθωρισμό, ο κάθε πολιτικός μπορεί να μηδενίσει το οποιοδήποτε χρέος μέσα σε 15 χρόνια, χωρίς να κάνει απολύτως τίποτα και χωρίς να του ρίξουν καμμία ευθύνη γιά τις αρνητικές συνέπειες.
Γιά μιά ολόκληρη δεκαετία (1981 - 1991) οι έλληνες αποθέωναν έναν αεριτζή πολιτικάντη που τους διόριζε στο δημόσιο τυπώνοντας πληθωριστικό χρήμα. Δύο υποτιμήσεις μέσα σε μιά δεκαετία συν ένας επίσημος πληθωρισμός της τάξης του 20% (ανεπίσημα 30% ) και οι ανεγκέφαλοι μέχρι σήμερα ψηφίζουν τους επι- και απο-γόνους του.

Ποιοί θίγονται και ποιοί επωφελούνται από τον (ψηλό) πληθωρισμό;
Πρώτα απ' όλους επωφελείται το κράτος και οι μαυρογυαλούροι. Μείωση των χρεών συν παροχές, συν διορισμοί, συν ρεμούλες, συν τσοβόλα-δώστα-όλα. Όλα αυτά πληρώνονται σε πληθωριστικό χρήμα και εξαγοράζονται με ψήφους.

Δεύτερον επωφελούνται όσοι χρωστάνε. Αν σήμερα χρωστάς 100 χιλιάρικα και ο πληθωρισμός τρέχει με 5%, σε έναν χρόνο θα χρωστάς με σημερινές τιμές 95, σε δύο χρόνια 90 (κατιτίς λιγότερο μάλιστα) κ.ο.κ.
Αυτός είναι και ο λόγος που θέλω να πάρω όσο περισσότερα δάνεια μπορώ, όπως έγραψα στην αρχή.

Τρίτον επωφελούνται οι αεριτζήδες και οι πλούσιοι. Ο πληθωρισμός είναι ένα είδος αντίστροφου Ρομπέν των Δασών (τα παίρνει από τους φτωχούς, τα δίνει στους πλούσιους).

Το κερασάκι: το θύμα δεν ξέρει και δεν μπορεί καν να διαμαρτυρηθεί. Αν ένας υπάλληλος παίρνει 1200 ευρώ / μήνα και του κόψεις τα 200, θα σε βρίσει, θα σε γιαουρτώσει, θα αγανακτήσει, θα σου κάψει το Σύνταγμα. Το χειρότερο: δεν θα σε ψηφίσει στις επόμενες εκλογές.
Αν όμως του αφήσεις τον μισθό στα 1200 και του ακριβήνεις οτιδήποτε καταναλώνει κατά 20% δεν θα σου κάνει τίποτα, αν και πρακτικά θα είναι στα ίδια.

Ποιοί θίγονται;
Όλοι οι τίμιοι. Όσοι αποταμίευσαν με τον ιδρώτα τους κούτσα - κούτσα μερικά χιλιάρικα, θα τα δουν να εξανεμίζονται από τον πληθωρισμό.
Επίσης όσοι δεν μπορούν να ανεβάσουν τις αποδοχές τους όπως οι αεριτζήδες και οι πλούσιοι. Ένας συνταξιούχος, ένας μισθωτός με μιά δεδομένη, σταθερή σύνταξη / μισθό θα βλέπει το εισόδημα του να λιγοστεύει κάθε μήνα.

* * * *
Τελικό συμπέρασμα: το χρέος όλων των δυτικών κρατών έχει φτάσει σε τόσο δυσθεώρητα ύψη, που δεν μπορεί να μειωθεί ούτε με ανάπτυξη ούτε με στάση πληρωμών. Οι μεμονωμένες περιπτώσεις δεν αλλάζουν την γενική διαπίστωση. Π.χ. η Γερμανία θα έχει ανάπτυξη για 2-3 χρόνια και οι έλληνες θα φάνε μιά στάση πληρωμών στην μάπα, αλλά αυτά είναι μεμονωμένα φαινόμενα.
Αν αποκλείσουμε σοσιαλισμούς, επιστροφές στην λίθινη εποχή, κατάργηση του χρήματος, πολέμους, και λοιπές φυσικές καταστροφές, ο μόνος τρόπος γιά να λυθεί το πρόβλημα του κρατικού χρέους είναι ο πληθωρισμός.

Προβλέπω έναν πληθωρισμό 5% - 7% γιά όλα τα δυτικά κράτη γιά τα επόμενα 25 - 30 χρόνια.

Αυτός ο πληθωρισμός θα ωφελήσει τα κράτη, τους μαυρολεφτάδες, τους αεριτζήδες (δεν είμαι τίποτα από αυτά). Θα ωφελήσει όμως και όσους χρωστάνε, τους οφειλέτες. Ε, σκοπεύω να γίνω οφειλέτης.

Βουρ λοιπόν στα χρέη. Να δω αν σε λίγα χρόνια θα αυτοθαυμάζομαι ή θα αυτοφασκελώνομαι.

Υ.Γ. Θεωρητικά, η Ελλάδα (και μόνο η Ελλάδα) έχει άλλη μιά λύση που δεν έχουν οι άλλοι. Αν αναγκάσει τους κλέφτες να φέρουν πίσω τα κλεμμένα, αν βάλει φυλακή όσους την έφεραν στην σημερινή κατάσταση, θα μπορούσε να ορθοποδήσει και να γίνει μιά πλούσια χώρα. Χωρίς πληθωρισμό, χωρίς στάση πληρωμών και χωρίς χρέη. Θεωρητικά.
Πρακτικά, οι πιθανότητες να γίνει αυτό είναι ίδιες με τις πιθανότητες να ανατείλλει ο Ήλιος από την δύση.

Έχετε γειά βρυσούλες, λόγγοι βουνά ραχούλες

Κάποιος έγραψε χθες, ότι η συμμετοχή του κόσμου στο Σύνταγμα ήταν μικρή. Την ίδια ώρα που στο Σύνταγμα έπεφταν δακρυγόνα, οι παραλίες της Αττικής ήταν γεμάτες λουόμενους.
Πόσο εύκολα ξεχνάει η νέα γενιά - και πόσο αγνοεί την ιστορία...
Στο Πολυτεχνείο το 73 ήταν κλεισμένοι το πολύ 5.000 άτομα. Άντε 10.000, μαζί με αυτούς που τους υποστήριζαν απ' έξω. Τα υπόλοιπα 9.5 εκατομμύρια ήταν στον καναπέ τους και στην δουλίτσα τους. Αν δεν ήταν Νοέμβρης, θα ήταν και στις παραλίες.
Μπορεί το Πολυτεχνείο να μην έριξε από μόνο του την χούντα. Παρ' όλα αυτά, δεν υπάρχει έλληνας που να αμφισβητεί σήμερα την σημασία του στην νεώτερη ιστορία της Ελλάδας.

Η ιστορία θα γράψει κάποτε γιά εκείνους που ήταν χθες στο Σύνταγμα, όχι γιά αυτούς που ήταν στις παραλίες. Εκείνοι καθόρισαν την πορεία της χώρας, όχι αυτοί που πήγαν γιά μπάνιο.

Το παιχνίδι είναι στημένο έτσι, ώστε οι μπάτσοι να κερδίζουν πάντα - στην αρχή. Είναι λογικό. Είναι οργανωμένοι, εκπαιδευμένοι, ψυχολογικά προετοιμασμένοι, οπλισμένοι σαν αστακοί. Διαθετουν και ολες τις τεχνικές υποδομές (χημικά). Ο καθένας που έχει ένα γκλομπ στο χέρι και ένα περίστροφο στην ζώνη μπορεί να παίξει τον γενναίο. Ωστόσο, μερικές φορές οι άοπλοι πολίτες είναι οι τελικοί νικητές.
Ελπίζω να ισχύσει αυτό γιά όσους βρέθηκαν χθες στο Σύνταγμα.

* * * *
Ο σημερινός στόχος των διαδηλωτών μάλλον δεν θα υλοποιηθεί. Τυπικά, το μεσοπρόθεσμο θα ψηφιστεί στην βουλή των ελλήνων, που δεν αξίζει πιά να λέγεται έτσι. Το αν θα υλοποιηθεί αυτός ο ντροπιαστικός νόμος, εξαρτάται από όλους εκείνους που (θα) είναι στους δρόμους σήμερα, αύριο και τις επόμενες βδομάδες.

Ο Κωστής [*] μου έστειλε χθες σε σχόλιο ένα πολύτιμο λινκ. Τον ευχαριστώ.
Πρόκειται γιά το πρωτότυπο κείμενο του εφαρμοστικού νόμου, έτσι όπως κατατέθηκε γιά ψηφοφορία.

Διαβάζοντας αυτό το έκτρωμα, δεν είναι δυνατόν να μην σου πιαστεί η ψυχή. Με αυτόν τον νόμο καταργείται και το τελευταίο ίχνος εθνικής ανεξαρτησίας. Η Ελλάδα μετατρέπεται σε μιά - και επίσημα πλέον - κατεχόμενη χώρα.
Θεωρητικά, θα μπορεί να παραμείνει η ελληνική σημαία στην Ακρόπολη. Αλλά θα είναι τόσο ασύμφορο, που οι ίδιοι οι έλληνες πατριώτες θα αναγκαστούν να την κατεβάσουν από τον Ιερό Βράχο.

Νησιά, παραλίες, ραχούλες, πάνε - ξέχασε τα. Μαζί τους και όποιες υποδομές (τραίνα, λιμάνια, δίκτυα).
Ο ελληνικός λαός θα πληρώνει τα έξοδα και οι δανειστές θα παίρνουν τα έσοδα.

Ούτε ο τσολάκογλου στην διορισμένη κατοχική κυβέρνηση δεν θα υπέγραφε αυτό το χαρτί. Θα τους το πέταγε στα μούτρα.

* * * *
Γιά να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις. Στο προηγούμενο ποστ προτείνω την κατάργηση του διοικητικού μηχανισμού που ονομάζουμε "ελληνικό κράτος" και την ολοκληρωτική αντικατάσταση του από κάποια επιτροπή της ΕΕ, που θα χρηματοδοτείται από τους γερμανούς. Φυσικά, θεωρώ αυτονόητο ότι η Ελλάδα θα παραμείνει ομόσπονδο και ισότιμο κράτος της ΕΕ και της ΟΝΕ, με τα ίδια δικαιώματα που έχουν και οι υπόλοιποι. Προτείνω την αλλαγή της διοίκησης (ακριβέστερα: του τρόπου διοίκησης), χωρίς να καταργούνται τα αυτονόητα δικαιώματα των ελλήνων.
Στο μυαλό μου έχω κάτι σαν την Βαυαρία (12 εκ. κάτοικοι) η την Προβηγγία.

Το μεσοπρόθεσμο προβλέπει το εντελώς αντίθετο από αυτό που πρότεινα εγώ. Προβλέπει την διατήρηση του σάπιου κρατικού μηχανισμού και της ακόμα πιό σάπιας σπείρας που τον λυμαίνεται. Προβλέπει ακόμα καθεστώς κατοχής, χωρίς να έχουν οι έλληνες πολίτες το παραμικρό δικαίωμα πάνω στην ίδια τους την χώρα.
Εγώ προτείνω κατάργηση της διοίκησης και διατήρηση των δικαιωμάτων μας (ισοτιμία). Το μεσοπρόθεσμο προτείνει την διατήρηση της διοίκησης και την κατάργηση των δικαιωμάτων μας.

Κανένας βαυαρός δεν θα υπέγραφε τέτοιον νόμο. Και όποιος τολμούσε να το φέρει γιά συζήτηση, θα τον έπαιρναν με τα μπυροπότηρα (αυτά από το χοντρό γυαλί, που ζυγίζουν 2 κιλά το καθένα).

* * * *
Δεν ξέρω αν το παιχνίδι παίζεται ακόμα ή αν χάθηκε ήδη. Η ψήφιση του νομοσχέδιου δεν σημαίνει τίποτα, αν οι έλληνες αντιδράσουν δυναμικά. Ούτε τα τανκς που κάλεσε ο χοντρομπαλάς προδότης δεν θα μπορέσουν να επιβάλλουν αυτόν τον νόμο ενάντια στην θέληση του κόσμου.
Αν καταφέρουν να σπάσουν την αντίσταση του κόσμου με χημικά, ξύλο και φυλακίσεις, αναρωτιέμαι πόσο θα κρατήσει αυτή η νέα χούντα.

Όπως και νάχει, από σήμερα τίποτα πιά δεν θα είναι ίδιο με χθες.

* * * *
[*] Το πεδίο της έρευνας του είναι το ίδιο με το δικό μου όταν ήμουν στην ηλικία του. Η διπλωματική μου εργασία (πριν 5 εκατομμύρια χρόνια) ήταν πάνω στα νέα - τότε - υλικά γιά οπτικές ίνες. Ξεκινώντας από κει, κατέληξα στη έρευνα δικτύων.

Win - Win (Update: προφητικό)

Τον τελευταίο καιρό σκέφτομαι συχνά την (πρώην) ανατολική Γερμανία. Όχι, δεν αναπολώ αυτό το αποτυχημένο κράτος. Βρίσκω όμως όλο και περισσότερες ομοιότητες με την Ελλάδα.

Στην αν. Γερμανία ήταν σχεδόν όλοι δημόσιοι υπάλληλοι. Όσοι δεν ήταν, δούλευαν έτσι κι αλλιώς σε εταιρείες που ζούσαν από και γιά το κράτος. Οι δημόσιες υπηρεσίες ήταν άθλιες, αναποτελεσματικές και διεφθαρμένες. Θεωρητικά, απαγορεύονταν τα πάντα. Πρακτικά, οι καπάτσοι είχαν ντάτσα (μερικές εξ αυτών στην Καραϊβική !! ) και πλήθος άλλων προνομίων. Αξιοκρατία μηδέν.
Ο κόσμος δεν αντιδρούσε στο καθεστώς, κάτι που - εντελώς εσφαλμένα - θεωρούνταν σαν ανοχή και επιδοκιμασία του άθλιου καθεστώτος. Στην πραγματικότητα, η "ανοχή" οφείλονταν στον απόλυτο έλεγχο των μμε. Όπου δεν πέρναγε η προπαγάνδα των μμε, έπεφτε ξύλο, δακρυγόνα και φυλακίσεις.

Επειδή η οικονομία τους δεν παρήγαγε τίποτα και τα λίγα που παρήγαγαν τα ξόδευαν σε άχρηστους εξοπλισμούς και γραφειοκρατία, ζούσαν με δανεικά. Ζούσαν δηλαδή "παραπάνω από τις δυνατότητες τους" (μας θυμίζει τίποτα αυτό; ). Η μόνη διαφορά τους με εμάς ήταν ότι τα δανεικά τα έπαιρναν από την Ρωσία, ενώ η Ελλάδα τα έπαιρνε από τις αγορές. Μόλις οι δανειστές σταμάτησαν να δίνουν φρέσκο χρήμα, και τα δύο τα κράτη κατάρρευσαν μέσα σε 1-2 μήνες.

Οι ομοιότητες με την Ελλάδα δεν σταματάνε εδώ. Μετά την κατάρρευση της αν. Γερμανίας και την (επαν)ένωση με τους δυτικούς, οι κακομοίρηδες οι ανατολικογερμανοί κατηγορήθηκαν άδικα γιά τα μύρια όσα. Τεμπέληδες τους ανέβαζαν, ανίκανους τους κατέβαζαν. Δουλοπρεπείς, κρατικοδίαιτους και απατεωνίσκους τους έλεγαν, επειδή είχαν εξαναγκαστεί να "ανέχονται" το καθεστώς και να διεκπεραιώνουν τις υποθέσεις τους με ρουσφέτι.

Οι υπερφίαλοι δυτικοί ξεχνούσαν ηθελημένα την έλλειψη υποδομών. Δεν μπορείς να αποκαλέσεις τεμπέλη έναν άνθρωπο που δεν έχει τα μέσα γιά να κάνει την δουλειά του. Δεν είναι ανίκανος ένας δάσκαλος, όταν δεν του δίνεις ούτε κτίριο ούτε βιβλία γιά να διδάξει. Ούτε είναι ανίκανος / τεμπέλης ένας γιατρός όταν δεν του παρέχεις ούτε ένα νυστέρι.
Τις υποδομές τις είχε καταστρέψει η διεφθαρμένη ελίτ, με μοναδικό σκοπό την διατήρηση της εξουσίας της (ακριβώς όπως και στην Ελλάδα).

Όλα τα παραπάνω, θα μπορούσαν να ειπωθούν αυτολεξεί είτε γιά την αν. Γερμανία είτε γιά την Ελλάδα.

Η μεγάλη, η τεράστια διαφορά είναι η εξής: μετά την κατάρρευση, την αν. Γερμανία την ανέλαβαν οι δυτικογερμανοί, ενώ την Ελλάδα την ανέλαβε το δντ. Αυτό έγινε επειδή ο γαπ είναι υπάλληλος των αμερικάνων και όχι των γερμανών. Ήξερε γιά την επικείμενη κατάρρευση και συνεννοήθηκε με τον στρωσεκάνη αντί γιά την Μέρκελ.

* * * *
Το τι έγινε στην Ελλάδα μετά την - ανεπίσημη προς το παρόν - χρεωκοπία του Μαη 2010 είναι γνωστό. Οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων, διατήρηση όλων των προνομίων της άρχουσας τάξης, καταστροφή των μικροεπιχειρηματιών και σφαγή της αγοράς. Επειδή όλα αυτά δεν απέδωσαν, ετοιμάζονται κι άλλα στο ίδιο μοτίβο - δες αποφάσεις γιά το μεσοπρόθεσμο.

Στην ανατολική Γερμανία έγινε ακριβώς το αντίθετο.
-- Πρώτα και κύρια έφυγε η άρχουσα τάξη. Εξαφανίστηκε, εξορίστηκε ή κλείστηκε φυλακή.
-- Δεύτερον εξαφανίστηκε ολόκληρος ο δημόσιος τομέας. Ούτε ένας από τους γραφειοκρατικούς μηχανισμούς δεν έμεινε όρθιος.
-- Τρίτον δημιουργήθηκαν υποδομές. Μέσα σε 3 χρόνια η ανατολική Γερμανία απέκτησε ένα υπερμοντέρνο τηλεπικοινωνιακό δίκτυο (ούτε η δυτική δεν έχει τέτοιο), γέμισε δρόμους, σχολεία, νοσοκομεία, λιμάνια κλπ. κλπ. κλπ.
-- Τέταρτον δόθηκαν πολλά (μερικοί λένε υπερβολικά πολλά) λεφτά στους ανατολικογερμανούς. Όχι σε κάποιον απρόσωπο κρατικό μηχανισμό, αλλά απ' ευθείας στον κάθε ανθρωπάκο. Όλη η περιουσία που είχαν σε άχρηστο ανατολικό νόμισμα μετατράπηκε σε δυτικογερμανικά μάρκα σε ισοτιμία 1-1. Όποιος είχε 200.000 ανατολικογερμανικά μάρκα - με τα οποία στην ανατολική αγόραζε ένα μπαγιάτικο κουλούρι - απέκτησε μέσα σε μια νύχτα 200.000 δυτικογερμανικά μάρκα (σημερινά 100.000 ευρώ).
Στα πρώτα χρόνια οι ανατολικοί μισθοί ήταν το 70% των δυτικών (κάτι που αποτελούσε αύξηση έτσι κι αλλιώς), αλλά σιγά σιγά εξισώθηκαν με τους δυτικούς.

Last but not least, έγιναν οι απαραίτητες *κάθετες* περικοπές. Μιά επιτροπή δυτικογερμανών τεχνοκρατών ανέλυσε ποιές θέσεις εργασίας ήταν χρήσιμες και ποιές άχρηστες. Οι χρήσιμες πήραν αύξηση μισθού, οι άχρηστες καταργήθηκαν. Οι απολυμένοι τσίριξαν και χτυπήθηκαν αρχικά. Αλλά (α) πήραν βαρβάτα επιδόματα ανεργίας, με τα οποία ζούσαν άνετα και (β) γρήγορα βρέθηκαν καινούργιες δουλειές.

Μετά από 4-5 χρόνια άρχισαν οι θετικές επιπτώσεις του εγχειρήματος.
Σήμερα οι παράλιες πόλεις της πρώην ανατολικής Γερμανίας κερδίζουν δισεκατομμύρια από τον Τουρισμό! Ναι, η Γερμανία είναι (και) τουριστική χώρα, αν δεν το ξέρατε. Πολύ όμορφη μάλιστα (μικρή ανακρίβεια: το λινκ περιγράφει παραλίες της δυτικής Γερμανίας). Ταυτόχρονα, τα καινούργια λιμάνια κερδίζουν λεφτά και με το εμπόριο.
Στον νότο, η Δρέσδη και η Λειψία έχουν μεταστραπεί από πρώην ερείπια σε πόλεις-στολίδια. Με δυνατά πανεπιστήμια, όπου φοιτητές και καθηγητές σπρώχνονται, ποιός θα πρωτογίνει δεκτός.
Με βιομηχανία φωτοβολταικών, που προσφέρει 5 δισεκατομμύρια ευρώ έσοδα από την εξαγωγή τεχνογνωσίας. Τον χρόνο - εννοείται. Δεν μιλάω γιά τις βιομηχανίες που εξάγουν εμπόρευμα. Μιλάω καθαρά γιά εξαγωγή τεχνογνωσίας, δηλαδή ΜΥΑΛΟΥ. Κάτι που θα μπορούσε να εξάγει και η Ελλάδα εν αφθονία.

Η Γερμανία παράγει τόσο ηλεκτρικό ρεύμα από φωτοβολταικά, όσο όλος ο υπόλοιπος πλανήτης μαζί. Γιά μιά χώρα στις 50 μοίρες βόρειο πλάτος, αυτό λέει πολλά.

* * * *
Μπορεί να μας "αγοράσει" η (ενωμένη πλέον) Γερμανία; Ναι, πανεύκολα.
Γιά διπλωματικούς λόγους δεν θα ονομαστεί "αγοράσει". Θα ονομαστεί με κάποιο μετριοπαθές όνομα, που θα περιλαμβάνει πλήρη κατάργηση του εγχώριου δημόσιου τομέα και αντικατάσταση του από κάποιον αντίστοιχο στις Βρυξέλλες (που θα χρηματοδοτείται εσωτερικά από την Γερμανία).

Το εμπορικό τους πλεόνασμα (εξαγωγές μείον εισαγωγές) είναι 260 δις. Το χρέος της Ελλάδας ήταν 280 δις, προ μνημονίου. Που σημαίνει ότι με το εξαγωγικό τους εμπόριο της μιάς χρονιάς μας πληρώνουν όλα τα χρέη, χωρίς να κουνήσουμε ούτε το δαχτυλάκι μας.
Με βάση το αεπ των δύο χωρών βγαίνει το εξής απλό νουμεράκι:
α -- μπορούμε να διώξουμε το δντ και το μνημόνιο
β -- μπορούμε να σταματήσουμε να δουλεύουμε και να πάμε ΟΛΟΙ στις παραλίες γιά 3 χρόνια. Ο μισθός να τρέχει. Καλό, ε; ;-)
γ -- μπορούμε να αναθέσουμε ΚΑΙ τα υπάρχοντα χρέη μας ΚΑΙ το υπάρχον αεπ μας (δηλαδη τους μισθούς, τις συντάξεις και το συνολο της παραγωγής μας) εξ ολοκλήρου στους γερμανούς. Εμείς παραλία είπαμε.
δ -- γιά να ανταπεξέλθουν οι γερμανοί σε αυτές τις υποχρεώσεις θα χρειαστεί να δουλέψουν 20' (ολογράφως: είκοσι λεπτά της ώρας) κάθε μέρα γιά τρία χρόνια παραπάνω.

Είναι εξωφρενικό, είναι ασύλληπτο! Τρέχουμε σαν μαλάκες γύρω γύρω λαχανιασμένοι, δουλέυουμε σαν κερατάδες περισσότερο από όλους τους λαούς της Ευρώπης - και το μόνο που παράγουμε είναι ελείμματα.
Όλα όσα παράγουμε (με οχτάωρα και υπερωρίες), ΣΥΝ όλα όσα χρωστάμε, τα βγάζει ο μέσος γερμανός με 20' παραπανίσιας εργασίας.

Είναι ο μέσος γερμανός πιό ικανός από τον μέσο έλληνα; Πιό εργατικός, πιό έξυπνος; Ούτε κατά διάνοια. Θα έλεγα μάλιστα ότι υστερεί από τον μέσο έλληνα.
Όλη την τεράστια διαφορά την κάνουν οι υποδομές και η γραφειοκρατία (γραφειοκρατία = διαφθορά = εξουσία των ελιτ).

* * * *
Οι γερμανοί θα μπορούσαν να μας αγοράσουν λοιπόν - αν ήθελαν. Θα μπορούσαν αν ήθελαν να φτιάξουν μιά δεύτερη ανατολική Γερμανία του Νότου. Γιατί να θέλουν όμως; Και γιατί να θέλουμε εμείς;

Τα κίνητρα των γερμανών δεν μπορώ να τα εκτιμήσω τόσο καλά. Με την Ελλάδα θα είχαν π.χ. στρατηγικό πλεονέκτημα στην Β. Αφρική και την Μέση Ανατολή - σήμερα υστερούν έναντι των γάλλων και των εγγλέζων. Θα είχαν επίσης ένα αξιόλογο, καλά εκπαιδευμένο, φιλότιμο και ικανότατο εργατικό δυναμικό, στο οποίο θα μπορούσαν να δίνουν 20% μικρότερο μισθό (κάτι που θα σήμαινε αυξήσεις γιά εμάς). Θα σταθεροποιούσαν οριστικά και αμετάκλητα την ζώνη του ευρώ, με τεράστια πλεονεκτήματα γιά τον εαυτό τους. Θα είχαν μία άριστη γεωγραφική ζώνη διαθέσιμη γιά φωτοβολταικά και ανεμογεννήτριες.
Ίσως υπάρχουν κι άλλα κίνητρα γιά αυτούς, δεν ξέρω.

Ποιά θα ήταν τα δικά μας κίνητρα; Πάμπολλα πιστεύω. Το κυριότερο θα ήταν ότι θα απαλλασσόμασταν επί τέλους από την σάπια πολιτική και οικονομική μας ελίτ.
Αν πρόκειται να δώσουν τόσο χρήμα οι γερμανοί, θα αναλάβουν οι ίδιοι την διαχείριση των χρημάτων τους, δεν θα τα δώσουν στον κάθε γαπ. Ούτε στο κάθε λαμόγιο που ζει από κρατικές προμήθειες. Όξω άθλιοι (ή μάλλον καλύτερα: μέσα άθλιοι. Στην φυλακή).
Θα είχαν την ευκαιρία νέοι άνθρωποι να μπουν στην πολιτική αρένα, με μόνο όπλο την ακεραιότητα και την αξία τους. Αυτοί οι άνθρωποι σήμερα εμποδίζονται από το σάπιο πολιτικό σύστημα.

Η κατάργηση της γραφειοκρατίας, η δημιουργία υποδομών, οι *κάθετες* περικοπές (στοπ οι σπατάλες, ναι σε ότι είναι πραγματικά χρήσιμο) είναι ακόμα τρία κίνητρα.
Παρένθεση: Το ξέρατε ότι ακόμα υπάρχει - και πληρώνεται - επιτροπή για την αποξήρανση της Κωπαϊδας; Μιάς λίμνης που αποξηράνθηκε πριν γεννηθούν οι περισσότεροι εδώ πέρα; Γιά να πληρωθεί αυτή η επιτροπή και οι όμοιες της κόβονται οι μισθοί των πυροσβεστών και των γιατρών. Κλείνει η παρένθεση.

Η επικράτηση της αξιοκρατίας, ο εξορθολογισμός της δημόσιας ζωής. Το γενικό αίσθημα, ότι ανεβαίνουν οι άξιοι. Σήμερα το γενικό αίσθημα στην Ελλάδα είναι ότι επιβραβεύονται οι απατεώνες. Αυτό και μόνο μας βυθίζει στην κατάθλιψη - κάτι που δεν μετριέται με λεφτά.

Προσωπικά μου κίνητρα: θα καλυτέρευαν οι συνθήκες ζωής των ζώων και θα καθάριζαν οι θάλασσες / παραλίες από τα σκουπίδια. Γι αυτά και μόνο θα χάριζα την διοίκηση της Ελλάδας στους γερμανούς.

* * * *
Και η εθνική μας ανεξαρτησία; Η εθνική μας ταυτότητα; Τα εθνικά μας συμφέροντα;

Άμα είναι να εμπιστευτώ τα εθνικά συμφέροντα στον μαζιταφάγαμε, τον μπένυ και τον αντωνάκη, προτιμάω 10Χ να τα εμπιστευτώ στον Σόιμπλε.

Άν ανεξαρτησία σημαίνει να καθορίζει την τύχη της χώρας μου ο γαπ, ο κακ και ο παπακ (να μη μιλήσω για τους υπόλοιπους), τότε προτιμώ 100Χ την Μέρκελ.
Δηλαδή με 2 μνημόνια και την τρόικα στον σβέρκο είμαστε εθνικά ανεξάρτητοι;

Τέλος, η εθνική μας ταυτότητα δεν κινδυνεύει από πουθενά.
Γεννήθηκα σε μιά παραλία του Αιγαίου, πρωτοπερπάτησα σε μιά αμμουδιά των Δωδεκάνησων, πρωτοερωτεύτηκα σε ένα νησί του Ιόνιου, με κουκούλωσαν τρίμετρα κύματα από τα μελτέμια στις Κυκλάδες. Μεγάλωσα απαγγέλλοντας Ελύτη και τραγουδώντας Χατζιδάκι.

Τίποτα από όλα αυτά δεν θα αλλάξει, αν το φορολογικό, το συνταξιοδοτικό και το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας μου καθορίζονται από μιά επιτροπή στις Βρυξέλλες (ή στο Βερολίνο). Έτσι κι αλλιώς, τόσες δεκαετίες που καθορίζονται στους διαδρόμους κάποιου υπουργείου στην Αθήνα, δεν είδα προκοπή.

* * * *
Υ.Γ. Κάνω έναν σαφέστατο διαχωρισμό ανάμεσα στην γερμανική κρατική διοίκηση και την γερμανική κοινωνία. ΔΕΝ ζητάω να αντιγράψουμε την γερμανική κοινωνία. Η οποία βρίθει από ατέλειες και ελαττώματα - θα μπορούσα να γράψω πολύτομη διατριβή γι' αυτά. ΔΕΝ ζητάω να γίνουμε γερμανοί - ούτε κατά διάνοια (μπρρρρρρ).

Εκείνο που ζητάω είναι να αντιγράψουμε τις γερμανικές μεθόδους οργάνωσης και λειτουργίας ενός κράτους - παραμένοντας αυτοί που είμαστε. Επειδή το υπάρχον πολιτικό προσωπικό το θεωρώ σαν ανίκανους στην καλύτερη και σαν προδότες στην χειρότερη περίπτωση, ζητάω να τους απολύσουμε και να προσλάβουμε άλλους. Γερμανούς στην αρχή, δικούς μας αργότερα - αν αποδειχτούν άξιοι.

* * * *
Y.Y.Γ. Επειδή τα παραπάνω μάλλον φαίνονται σαν ριζοσπαστικά / ουτοπικά, δίνω και μιά μετριοπαθή / ρεαλιστική περίληψη:
Η χώρα μας είναι εγκλωβισμένη σε ένα πελατειακό, δικομματικό πολιτικό σύστημα, το οποίο αλληλοστηρίζεται από μιά σπείρα μεγαλοεργολάβων. (Πάρα) Πολλά "χαμηλά" προνόμια έχουν μοιραστεί αναξιοκρατικά - κυρίως σε ημέτερους αλλά και στην μεγάλη μάζα των μεσοαστών. Επειδή ο πολύς κόσμος κάπως, κάποτε δέχτηκε ένα από αυτά τα μηδαμινά προνόμια χωρίς να το αξίζει, αισθάνεται συνένοχος εκείνων που έφαγαν τα δις με το κουτάλι.

Αυτό το σύστημα δεν μπορεί να αλλάξει. Ούτε η ελιτ θα παραδώσει οικειοθελώς την εξουσία, ούτε η μεγάλη μάζα θα απαρνηθεί τα πολυθρύλητα κεκτημένα. Τίμιοι πολιτικοί δεν υπάρχουν. Αν υπήρχαν, θα τους έτρωγε γρήγορα το μαύρο σκοτάδι. Αν κατάφερναν να επιβιώσουν, θα τους έτρωγε το πολιτικό κόστος.

Το ορατό μέλλον της χώρας είναι κατάμαυρο. Αν συνεχίσουμε έτσι, πολύ σύντομα θα έχουμε σκηνές Αργεντινής, με πολυάριθμους νεκρούς. Αν δεν θέλουμε αυτό το μέλλον, πρέπει να κάνουμε κάτι - και σύντομα.

Οι ευρωπαίοι μπορούν να μας χαρίσουν τα χρέη ότι ώρα θέλουν. Τα οικονομικά στοιχεία της Ελλάδας είναι μιά πορδή στον οικονομικό χάρτη της ΕΕ. Ούτε το 2%. Αυτά που χρωστάμε (300 δις) ισούνται με τα *κέρδη* των ευρωπαικών τραπεζών γιά το 2010!
Σώζοντας μας, οι ευρωπαίοι θα έσωζαν ταυτόχρονα το τραπεζιτικό τους σύστημα και θα σταθεροποιούσαν διά παντός το νόμισμα τους, που τώρα παραπαίει.

Οι ευρωπαίοι δεν έχουν πρόβλημα με τους έλληνες σαν λαό. Το πρόβλημα τoυς είναι το πολιτικό / οικονομικό κατεστημένο της Ελλάδας. Όσα και να ρίξουν σ' αυτό το σάπιο σύστημα, δεν θα καταφέρουν τίποτα. Θέλουν λοιπόν, τα λεφτά που θα δώσουν να πιάσουν τόπο (είναι λογικό).

Η πολιτικο-οικονομική μας ελιτ είναι το μοναδικό εμπόδιο ανάμεσα σε εμάς και την σωτηρία.
Θα μπορούσαμε να παραδώσουμε εξ ολοκλήρου την πολιτική και την διοικητική εξουσία στους μηχανισμούς της ΕΕ; Πιστεύω ότι αυτό είναι τόσο εφικτό όσο και επιθυμητό. Η τελευταία μας ελπίδα.

UPDATE προφητικό: Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι από τα πίξελ του παραπάνω ποστ, όταν σήμερα 27/06/2011 οι γερμανικοί Financial Times βγάζουν πρωτοσέλιδο με παρόμοιο τίτλο και ολόιδιο περιεχόμενο. Το λινκ γιά όσους ξέρουν γερμανικά.

Απορίες

Επιστρέφω (δριμύτερος ;-) ) στο θέμα του προηγούμενου ποστ. Η ωραία συζήτηση που έγινε εκεί (ευχαριστώ όλους τους σχολιαστές) με σπηρούνισε να συνεχίσω με κάτι παραπλήσιο σήμερα.

Ξεκινάω με μιά (όχι και τόσο) ρητορική ερώτηση:
Τελικά όλο το τζέρτζελο έγινε γιά να φύγει ο παπακ και να έρθει ο μπενυ; Χορεύανε πεντοζάλη, παίζανε κρητική λύρα και νταούλια, κατασκηνώνανε επί βδομάδες, έφαγαν δακρυγόνα με τους τόνους, δάρθηκαν, τραυματίστηκαν, ξελαρυγγιάστηκαν, αφιέρωσαν τόσο χρόνο και τόσο κόπο μόνο και μόνο γιά να αναγκάσουν τον γιωργάπη να διώξει μερικούς ανίκανους, αντικαθιστώντας τους με μερικούς απατεώνες;

Καλά όλα αυτά τα δακρύβρεχτα περί σωτηρίας της πατρίδας. Αλλά μήπως άκουσε κανένας ΓΙΑΤΙ τον ένακαν τον ρημαδοανασχηματισμό;
Ας αφήσουμε τα δύσκολα. Την σωτηρία της Ελλάδας - μαζί με την διακυβέρνηση της - την έχει αναλάβει έτσι κι αλλιώς η Μερκελ. Δεν περιμένω από τον γιωργάπη να μας εξηγήσει το πως θα σωθούμε. Απαιτώ όμως να μας εξηγήσει, τι κάνει και γιατί το κάνει. Τον χρυσοπληρώνουμε διάολε, υπάλληλος μας είναι. Δικαιούμαστε μιάν εξήγηση.

Γιατί έδιωξε τον παπακ; Αφου όλοι ήταν ικανοποιημένοι με το έργο του μέχρι τώρα. Έπρεπε να ξηλωθούν τα μάρμαρα της πλατείας Συντάγματος, έπρεπε να πέσουν 15 τόνοι δακρυγόνα γιά να καταλάβουν ξαφνικά ότι ο παπακ είναι ανίκανος; Γιατί δεν μας λένε, σε ποιά σημεία απέτυχε; Δεν είναι δυνατόν μέχρι την Παρασκευή το πρωί να είσαι ενθουσιασμένος με την δουλειά που κάνει και την Παρασκευή το απόγευμα να τον απολύεις. Έτσι, χωρίς ούτε μιά εξήγηση.
Δηλαδή, αν δεν έτρωγαν τα φάσκελα από 200 χιλιάδες ανθρώπους, ο παπακ θα ήταν εξαιρετικός. Τώρα που έφαγαν τα φάσκελα, ο παπακ έγινε ακατάλληλος;
Και καλά, άντε και το κατάλαβαν ότι ο παπακ είναι ανίκανος. Ο μπένυ σε τι είναι καλύτερος του; Έχει μήπως παραπάνω πτυχία; Μιλάει καλύτερα γαλλικά; Έχει κάποιες ιδιαίτερες γνώσεις στα οικονομικά;
Με ποιά ΛΟΓΙΚΉ αναθέτουν σε έναν συγκεκριμένο άνθρωπο έναν ρόλο;
Και κυρίως: πως τολμάνε να μην μας δίνουν λογαριασμό γιά τις επιλογές τους;

Η απάντηση στις παραπάνω ρητορικές ερωτήσεις:
Έχουν φροντίσει να διαλύσουν κάθε κοινωνικό και πολιτικό μηχανισμό που θα μπορούσε να τους ελέγξει γιά αυτά που (δεν) κάνουν.

* * * *
Αποσυντονίζομαι Νο 1, όταν ακούω από έξυπνους ανθρώπους, από ανθρώπους που εκτιμώ, την φράση: "φταίμε εμείς που τους ξαναψηφίζουμε".
Ωπα συν-πατριώτες, γιά ξανασκεφτήτε παρακαλώ αυτό που λέτε.

Πρώτον, το "ξαναψηφίζουμε" είναι ΠΟΛΎ, μα ΠΆΡΑ πολύ σχετικό. Η αποχή χτυπάει ταβάνι σε κάθε εκλογή τα τελευταία 10-12 χρόνια. Αλλά έχουν μαγειρέψει έτσι τους εκλογικούς νόμους, που μπορούν με ένα 29% να βγάζουν αυτοδύναμη κυβέρνηση. Ποιός τους ψήφισε; Από πότε αποτελεί το 29-30% δημοκρατική πλειοψηφία; Ο εκλογικός νόμος θα τους δώσει αυτοδύναμη κυβέρνηση, ακόμα και αν τους ψηφίσουν μόνο οι θυρωροί τους. Από που βγαίνει το συμπέρασμα ότι τους ψηφίζουμε;

Αλλά ακόμα και το 30% που τους ψήφισε, το έκανε με βάση λάθος στοιχεία. "Λεφτά υπάρχουν" έλεγαν προεκλογικά. Εδώ και δεκαετίες έχει στηθεί μιά γιγαντιαία προπαγανδιστική μηχανή - τύφλα νάχει ο Goebbels. Μας δίνουν ότι στοιχεία θέλουν, όποτε αυτοί κρίνουν επικοινωνιακά σκόπιμο.
Πως είναι δυνατόν να φταίει το 30% που τους ψήφισε, την στιγμή που όλα τα δεδομένα και όλες οι προυποθέσεις είχαν αλλοιωθεί για προπαγανδιστικούς λόγους;

Εδώ θα μπορούσε κανείς να αντιτάξει, ότι έπρεπε εμείς (ο λαός) να διακρίνουμε τα ψέματα, να αποκαλύψουμε τα λάθος στοιχεία και να μην παραπλανηθούμε από τα λόγια τους. ΟΚ, θεωρητικά θα μπορούσαμε να το είχαμε κάνει αυτό. Αλλά ανάμεσα σε εκείνον που λέει *συνειδητά* ψέματα και εκείνον που πείθεται από τα ψέματα (από άγνοια, από αφέλεια, από βολικότητα, από έλλειψη στοιχείων) το φταίξιμο βαραίνει σαφώς τον ψέυτη, όχι εκείνον που τον πίστεψε.

Δυστυχώς όμως - με την συστηματική γκεμπελική προπαγάνδα - έχουν φέρει τον λαό να πιστεύει, ότι φταίει αυτός επειδή τους ψήφισε. Δεν φτάνει που μας γαμήσανε, μας λένε ότι φταίμε κι από πάνω επειδή ήμασταν ντυμένοι προκλητικά.

* * * *
Αποσυντονίζομαι Νο 2, όταν ακούω την φράση "φταίμε που τους ανεχόμαστε". Δηλαδή ΔΕΝ φτάνει που τους φτύνουμε όπου τους δούμε; Δεν φτάνουν τα γιαούρτια; Δεν φτάνει που δεν τολμάνε να εμφανιστούν δημόσια; Δεν φτάνουν 200 χιλιάδες άνθρωποι να τους φασκελώνουν καθημερινά επί 20 μέρες;

Από που βγαίνει αυτό το "ανεχόμαστε" ; Τι άλλο θα μπορούσε να κάνει ο λαός; Να πάρει ένα πολυβόλο και να τους καθαρίσει;
Έστησαν τα τεθωρακισμένα με 10.000 πάνοπλους μπράβους απέναντι στον λαό, έδειραν ασύστολα, ξήλωσαν μάρμαρα, έπνιξαν μιά πλατεία στα δακρυγόνα - όλα αυτά επειδή στήθηκαν μερικά αντίσκηνα και έπεσαν μερικά φάσκελα. Ποιός είναι αυτός που ανέχεται τέλος πάντων;
Πρέπει σώνει και καλά να πάρουμε ένοπλοι τα βουνά γιά να μας φύγει η ρετσινιά του "ανεχόμαστε"; Οτιδήποτε λιγότερο από το ένοπλο αντάρτικο θεωρείται ανοχή / συνενοχή;

* * * *
Αποσυντονίζομαι Νο 3, όταν ακούω την φράση "έχουμε τους πολιτικούς που μας αξίζουν". Γιατί τόσο μηδενική αυτοεκτίμηση; Γιατί θεωρούμε τον ελληνικό λαό τόσο σκουπίδι, που μόνο οι διεφθαρμένοι και οι ανίκανοι του αξίζουν γιά πολιτική ηγεσία;

Καθόλου δεν μας αξίζουν οι ανίκανοι και οι κλέφτες - πιστεύω. Ο ελληνικός λαός είναι (στην γενικότητα του) ένας τίμιος, έξυπνος, ικανός, εργατικός και φιλότιμος λαός. Του αξίζει ότι ΚΑΛΎΤΕΡΟ υπάρχει στην πιάτσα γιά ηγέτης. Δυστυχώς, με την γκαιμπελική προπαγάνδα μας έχουν κάνει να χάσουμε κάθε ίχνος αυτοεκτίμησης. Να πιστεύουμε ότι είμαστε τόσο σκουπίδια, που μόνο πολιτικοί μηδενικής στάθμης μας αξίζουν. Προφανώς, αυτό τους συμφέρει.

Πολλοί (έξυπνοι κατά τα άλλα) συνέλληνες, πιστεύουν ότι η πολιτική / οικονομική μας ελίτ είναι "καθρέφτης της κοινωνίας" μας. Πιστεύουν ότι η σάπια ελίτ αντανακλά την "σάπια" κοινωνία. Πρόκειται γιά ένα τραγικό λάθος.

Θα ήταν σωστό, αν υπήρχε αξιοκρατία. Αν μπορούσαν π.χ. ένας τίμιος πολιτικός, ένας δημιουργικός επιχειρηματίας να ανέβουν όλα τα σκαλιά της ελίτ, να κατακτήσουν όλα τα αξιώματα. Αλλά αυτό δεν γίνεται στην Ελλάδα. Αν δεν υπήρχαν στεγανά, όντως θα επρόκειτο γιά καθρέφτη, όντως η μία πλευρά θα "άξιζε" την άλλη.

Η οικονομική μας ελίτ αποτελείται από πρώην δοσίλογους των γερμανών, που πλούτισαν μετά την κατοχή. Παίρνοντας κρατικές δουλειές. Οι κρατικές δουλειές τους κρατάνε πλούσιους μέχρι σήμερα. Σε συνθήκες ελεύθερου ανταγωνισμού - αν έπρεπε οι "επιχειρήσεις" τους να αποδείξουν την αξία τους - θα κατέρρεαν μέσα σε έναν μήνα. Το ίδιο ισχύει γιά την πολιτική μας ελίτ, που ζει από την οικογενειοκρατία και την διαπλοκή.
Ούτε η δημιουργία της ισχύος τους (τα πρώτα τους λεφτά) ούτε η διατήρηση της έγιναν αξιοκρατικά, με "καθρέφτισμα" ανάμεσα στον λαό και τις ελίτ. Από την πρώτη μέρα μέχρι σήμερα, τα στεγανά είναι αξεπέραστα. Αυτό το στάτους το κρατάνε με νύχια και με δόντια. Στην ανάγκη, το υπερασπίζονται με αστυνομικά γκλομπς και δακρυγόνα.

Η μαζική προπαγάνδα (ελέγχουν όλα τα μμε) και η αστυνομική βία αποδεικνύουν ότι ούτε "εχουμε τους πολιτικούς που μας αξίζουν", ούτε ότι πρόκειται γιά τον "καθρέφτη" της κοινωνίας μας. Και οι 2 προτάσεις είναι λάθος.
Αν ήταν καθρέφτης της κοινωνίας μας, αν η κοινωνία μας ήταν τόσο σάπια όσο αυτά τα λαμόγια, δεν θα χρειάζονταν 10000 μπάτσους γιά προστασία!

Δεν φταίω

Πρόλογος:
Το παρακάτω κείμενο ξεκίνησε σαν σχόλιο στο τελευταίο ποστ του αγαπητού thinks. Επειδή μου προέκυψε μακρυνάρι και συναισθηματικά φορτισμένο, αποφάσισα να το δημοσιεύσω εδώ σαν ξεχωριστό ποστ.
Ξεκίνησα να απαντήσω σε δύο άλλους συνσχολιαστές, την Φυρδην-Μιγδην και τον Epanechnikov. Στο ξαναδούλεμα, άλλαξα λίγο το κείμενο μου, ώστε να στέκει εδώ αυτοτελές. Ωστόσο, η κατανόηση θα είναι καλύτερη, αν κάνει κάποιος τον κόπο να διαβάσει το ποστ του thinks και τα σχόλια.

* * * *

Δεν συμφωνώ ούτε με την Φύρδην-Μίγδην ούτε με τον Epanechnikov. Εμείς οι απλοί πολίτες, - συμπεριλαμβανομένων των 2 συνσχολιαστών που διαφωνώ μαζί τους - ΔΕΝ φταίμε. Και δεν χρειάζεται να ντρεπόμαστε γιά τίποτα.

Θα φταίω αν απατήσω την γυναίκα μου, αν δεν τηρήσω το συμβόλαιο που έχω υπογράψει, αν εξαπατήσω έναν αδύναμο, αν προδώσω έναν φίλο. Με άλλα λόγια, θα φταίω αν κάνω κάτι άδικο στις *διαπροσωπικές* μου σχέσεις.
Επ ουδενί όμως είναι δυνατόν να φταίω επειδή κατανάλωσα, επειδή χάρηκα, επειδή ταξίδεψα, επειδή έζησα όλα αυτά τα χρόνια.

- - - -
Η συνηθισμένη κατηγορία είναι ότι "καταναλώσαμε περισσότερα από όσα παράγουμε".
Γιατί, μήπως ήξερε κανείς πόσα καταναλώνουμε; Μήπως ήξεραν η Φύρδην-Μίγδην και ο Epanechnikov προσωπικά, το πόσα παράγουμε;
Εδώ δεν τα ήξεραν ούτε οι ίδιοι που μας κυβερνούσαν, ούτε οι ευρωπαίοι πάτρωνες τους. Κι ας είχαν και οι μεν και οι δε ΟΛΑ τα απαραίτητα στοιχεία (συν 12 στατιστικές υπηρεσίες) στην διάθεση τους. Αν δεν τα ήξεραν αυτοί, πως περιμένουμε να τα ξέρουμε εμείς;

Από που συμπεραίνετε ότι "καταναλώσαμε περισσότερα από όσα παράγουμε", όταν ούτε η παραγωγή μας ούτε η κατανάλωση μας έχουν μετρηθεί με αξιόπιστα στοιχεία μέχρι σήμερα;

Μήπως πιστεύετε ότι ο γερμανός, ο κινέζος, ο γάλλος, ο αμερικάνος καταναλωτής θα πάει στο μαγαζί να ψωνίσει και πριν πάει στο ταμείο θα αναλογιστεί "Τι λέει η eurostat για το χρέος της χώρας μου; Αν η eurostat βγάζει μεγάλο έλειμμα, να μην πάρω το χρωματιστό βρακί αλλά το μονόχρωμο".
Γιατί περιμένουμε ότι ο έλληνας καταναλωτής θα αναλογιστεί τα ποσοστά του δημόσιου ελείμματος (τα οποία ανάθεμα κι αν τα ξέρει, αφού κανένας δεν του τα λέει) πριν καταναλώσει το οτιδήποτε;

- - - -
Κατηγορούνται οι έλληνες (από τους ίδιους τους έλληνες) ότι θέλουν να διοριστούν στο δημόσιο. Γιατί, ποιές άλλες εναλλακτικές υπάρχουν - με εξαίρεση την μετανάστευση; Υπάρχει μήπως υγιής οικονομική δραστηριότητα στην Ελλάδα; Αν δεν ανήκεις σε κυκλώματα, αν δεν λαδώσεις και λαδωθείς, αν προσπαθήσεις να κάνεις οτιδήποτε τίμιο και δημιουργικό, σε λιώνουν.

Αφού έχουν φροντίσει να καταστρέψουν οτιδήποτε δημιουργικό και υγιές θα μπορούσε να υπάρξει σ' αυτήν την χώρα, αφού έχουν καταστρέψει ΟΛΕΣ τις υποδομές και τις προυποθέσεις γιά να κάνουμε οτιδήποτε καθαρό - εμείς μήπως φταίμε που θέλουμε να διοριστούμε στο δημόσιο; Ποιά εναλλακτική είχαμε τα τελευταία 30 χρόνια;
Εδώ περίπτερο έχεις και πρέπει να βουτηχτείς στα σκατά της διαφθοράς γιά να επιβιώσεις. Αν κάποιος θέλει να κάνει κάτι μεγαλύτερο από περίπτερο;

- - - -
Κατηγορούμαστε επειδή έχουμε διεφθαρμένο και αναποτελεσματικό δημόσιο. Τάχα μου "φταίνε" οι δημόσιοι υπάλληλοι που δεν δουλεύουν.
Η διαφθορά, η ανοργανωσιά και η τεμπελιά όμως δεν μας ήρθαν με την επιφοίτηση εξ ουρανού. Ούτε υπάρχει κάποιο γονίδιο διαφθοράς και ανοργανωσιάς.

Η δαιδαλώδης και διεφθαρμένη δημόσια διοίκηση κατασκευάστηκε, συντηρήθηκε και συντηρείται εξεπίτηδες από την πολιτική και οικονομική μας ελίτ. Επειδή ΜΌΝΟ έτσι μπορούν να αυγατίσουν τον άθλιο πλούτο τους.
Είναι εντελώς παράλογο να περιμένουμε, ότι κάποιος από δαύτους θα εξυγιάνει την δημόσια διοίκηση. Πιό εύκολα θα τους πείθαμε να αυτοκτονήσουν.

- - - -
Κατηγορούμαστε ότι τους ανεχτήκαμε και τους (ξανα)ψηφίσαμε. Γιατί, τι έπρεπε να κάνουμε; Υπήρχαν μήπως τίμιοι πολιτικοί για να τους ψηφίσουμε; Τι εναλλακτικές είχαμε; Να πάρουμε τα βουνά, ή να πάρουμε ενα καλάσνικωφ και να τους καθαρίσουμε;

Είναι απόλυτα λογικό, όταν δύο ανίκανοι προδότες ζητάνε την ψήφο μου, να την δώσω σε εκείνον που θα διορίσει τουλάχιστον το παιδί μου στο δημόσιο. Γιατί θα πρέπει να ντρέπομαι γι αυτό;

- - - -
Κατηγορούμαστε ότι δεν βάλαμε το λιθαράκι μας, δεν προσπαθήσαμε. Γιατί, μπόρεσε ποτέ κάποιος μεμονωμένος απλός πολίτης να φτιάξει οτιδήποτε; Εδώ ολόκληροι υπουργοί, με εξουσίες, με δισεκατομμύρια στην διάθεση τους και τα κάνουν μπάχαλο.
Έχουν όλα τα στοιχεία, όλες τις πληροφορίες, έχουν συμβούλους, μπορούν με μιά υπογραφή τους να "μετακινήσουν" εκατοντάδες εκατομμυρίων προς την Α ή την Β κατεύθυνση (αλλάζοντας ουσιαστικά την κοινωνία), έχουν προσωπικό, έχουν, έχουν, έχουν ... και ΠΑΛΙ τα κάνουν σκατά, ξανά και ξανά και ξανά.

Εγώ ο μεμονωμένος, που θα πάω να φτιάξω οτιδήποτε; Με τι λεφτά; Τι (συνολικές) πληροφορίες έχω γιά να μπορέσω να βρω την λύση σε ένα πρόβλημα; Τι υποδομές έχω στην διάθεση μου; Ποιόν θα συγκινήσει η υπογραφή μου; Ούτε ο σκύλος μου δεν λογαριάζει την θέληση μου, αν τύχει να μην γουστάρει να κάτσει σούζα.

Τι να φτιάξω άλλωστε; Μήπως τις συγκοινωνίες; Αφού γιά να φτιαχτούν πρέπει πρώτα να φτιαχτεί η δημ. διοίκηση. Η οποία γιά να φτιαχτεί πρέπει πρώτα να φτιαχτεί η δικαιοσύνη κ.ο.κ.
Όταν δεν μπορούν να διορθώσουν τα κακώς κείμενα αυτοί που πληρώνονται γι' αυτόν τον σκοπό, αυτοί που έχουν τόσα μέσα, εγώ φταίω που δεν μπορώ να τα διορθώσω;

- - - -
Μας κυβερνάει μιά δράκα παρασίτων.
Οι δοσίλογοι των γερμανών κατακτητών και οι μαυραγορίτες έγιναν μετά τον πόλεμο μεγαλοεργολάβοι (δημόσιων έργων), μεγαλοεκδότες, βιομήχανοι (χάρη σε χατηρικές συμβάσεις με το δημόσιο) και ιδιοκτήτες αθλητικών ομάδων (γρονθοκοπούνται γιά την ιδιοκτησία μιάς παε/καε, γιατί έτσι ξεπλένεται το μαύρο χρήμα).

Το μόνο (ίσως) συλλογικό μας λάθος, είναι ότι θέλουμε να τους διώξουμε στα ελικόπτερα. Δεν τιμωρείται κανένας έτσι. Θα ζήσουν μέχρι και τις 3 επόμενες γενεές απογόνων τους με αυτά που έκλεψαν από μας. Η μοναδική πραγματική τιμωρία θα ήταν να τους πάρουμε πίσω όλα τα κλεμμένα.

Δεν φτάνει που μας πίνουν το αίμα εδώ και τόσες δεκαετίες, δεν φτάνει που έχουν ξεπουλήσει και βρωμίσει την χώρα, μας λένε ότι φταίμε κι από πάνω.
Τις μονές μέρες του μήνα "φταίνε" οι δημόσιοι υπάλληλοι και τις ζυγές οι ιδιωτικοί. Αλλά αυτοί είναι εκείνοι που έχουν τις περιουσίες τους στην Ελβετία και αυτοί είναι εκείνοι που θα τα αγοράσουν όλα κοψοχρονιά, όταν έρθει η ώρα της τελικής κατάρευσης της χώρας.
Μια ώρα, που δυστυχώς πλησιάζει με όλο και μεγαλύτερες δρασκελιές.

ehec

Τι μπορεί να κάνει ένας σκλάβος όταν του έχεις έχεις μετατρέψει την ύπαρξη σε ένα ατέλειωτο μαρτύριο, του έχεις αφαιρέσει κάθε αξιοπρέπεια και κάθε ελπίδα σωτηρίας;

Να αυτοκτονήσει.

Τι μπορεί να κάνει αυτός ο σκλάβος, αν θέλει να σταματήσεις την κόλαση;

Πεθαίνοντας, θα προσπαθήσει τουλάχιστον να σε πάρει μαζί του.

Τι θα γίνει αν δεν καταφέρει να σε καταστρέψει άμεσα;

Θα αναπτύξει συλλογική συνείδηση. Οι σκλάβοι στο σύνολο τους θα προσπαθήσουν ξανά και ξανά. Μέχρι να σε λιώσουν.

* * * * *
Ας πάρω τα πράγματα από την μέση (όχι την αρχή).
Πριν 5-6 μέρες έγραψαν οι γερμανικές εφημερίδες γιά έναν ανησυχητικά ψηλό αριθμό κρουσμάτων μιάς ανεξήγητης διάροιας. Υπερβολικά πολλοί άνθρωποι είχαν μεταφερθεί στα νοσοκομεία (από χθες άρχισαν οι θάνατοι). Μέχρι σήμερα, η κατάσταση είναι ανεξέλεγκτη και εκφράζονται φόβοι γιά μιά νέα επιδημία.

Φυσικά, η Υγειονομική Υπηρεσία ξεκίνησε τις έρευνες από την πρώτη μέρα. Γρήγορα βρήκαν ότι τα πρώτα θύματα είχαν κάτι κοινό στο βιογραφικό τους: είχαν φάει σαλάτα σε μιά καντίνα στην Φρανκφούρτη λίγες ώρες πριν εκδηλωθεί η διάροια. Εξέτασαν την καντίνα και βρήκαν ότι είχε χρησιμοποιήσει μολυσμένα ισπανικά αγγούρια στην σαλάτα της.
Σαν πρώτη προληπτική μέθοδο, έβγαλαν μιά πανγερμανική ανακοίνωση "μην τρώτε αγγούρια από την Ισπανία". Όσο όμως διεύρυναν τους ελέγχους, τόσο περισσότερα μολυσμένα λαχανικά έβρισκαν. Πολύ γρήγορα βγήκε ανάλογη ανακοίνωση γιά ντομάτες από την Ολλανδία, λάχανα από την (βόρεια) Γερμανία κ.α. Ακόμα είμαστε στις πρώτες μέρες, ποιός ξέρει που αλλού θα βρουν.

Τα λαχανικά έχουν μολυνθεί με το βακτηρίδιο ehec. Το ehec είναι εξαιρετικά μεταδοτικό και ανθεκτικό. Μόνο το επίμονο βράσιμο το σκοτώνει.
Προς το παρόν, δεν υπάρχει θεραπεία. Κάποια κοκτέηλ "βαριών" αντιβιοτικών επιβραδύνουν την ασθένεια και φυσικά οι έρευνες γιά την θεραπεία είναι πυρετώδεις. Αν δεν προλάβουν, ο ασθενής πεθαίνει επώδυνα από νεφρική ανεπάρκεια είτε από βλάβες στον εγκέφαλο.

Τι είναι όμως το ehec και πως καταλήγει να μολύνει τα λαχανικά; Το ehec είναι μεταλλαγμένο εντεροβακτηρίδιο. Εκατομμύρια βακτηρίδια υπάρχουν στα άντερα μας - απαραίτητα γιά την λειτουργία της πέψης.

Στα ζώα όμως δίνουμε μεταλλαγμένες τροφές, τροφές με αυξημένες διοξίνες, (τόνους από) αντιβιοτικά, τα αναγκάζουμε να καννιβαλίζουν - αν και χορτοφάγα, τα αναγκάζουμε να ζουν μέσα και να τρώνε τα ίδια τους τα σκατά. Κάπου γεννήθηκε μιά τυχαία μετάλλαξη στο έντερο κάποιου ζώου. Ένα νορμαλ εντερικό βακτηρίδιο μεταλλάχθηκε σε εξαιρετικά τοξικό: στο ehec.
Από τα άντερα του ζώου στην κοπριά, από την κοπριά στα χωράφια, από τα χωράφια (όπου μπορεί να επιβιώσει γιά μήνες) στα λαχανικά, ο δρόμος είναι ανοιχτός.

Σημαντική λεπτομέρεια:

το ehec είναι απόλυτα αβλαβές γιά τα ζώα. Μόνο τον άνθρωπο σκοτώνει.

Μιά παρόμοια μετάλλαξη ενός ανώδυνου εντεροβακτηρίδιου πριν 10 χρόνια στην Ιαπωνία είχε στείλει 15000 άτομα στα νοσοκομεία και περίπου 1000 άτομα στον τάφο.

Δεν νομίζω ότι το ehec θα εξολοθρεύσει το ανθρώπινο είδος (δεν ξέρω αν θα πρέπει να χαίρομαι ή να λυπάμαι γι' αυτό). Πιστεύω ότι σχετικά γρήγορα τα εργαστήρια θα βρουν κάποιο αντιβιοτικό που θα εξουδετερώνει το ehec. Η ανθρωπότητα θα νικήσει γιά μιά ακόμα φορά. Αλλά το τίμημα που πληρώνουμε γιά τα βασανιστήρια προς τα ζώα, για την κόλαση που έχουμε δημιουργήσει γύρω μας, θα έχει αυξηθεί.

Ήδη έχουν πεθάνει άνθρωποι, και θα πεθάνουν κι άλλοι. Μερικά νοσοκομεία έχουν ήδη κατάσταση έκτακτης ανάγκης ( = κόστος λειτουργίας). Πάμπολλοι γεωργοί απειλούνται με χρεωκοπία - κανένας δεν αγοράζει λαχανικά πιά. Τόσο οι έρευνες όσο και η μελλοντική - απαραίτητη πλέον - πρόληψη εναντίον του ehec θα απορροφήσουν μερικά δις ευρώ. Και καμμία βεβαιότητα δεν έχουμε ότι η επόμενη μετάλλαξη θα είναι το ίδιο "διαχειρίσιμη" όπως το ehec.

* * * * *

Ας πάρω τώρα τα πράγματα και από την αρχή.

Εδώ και πολλούς αιώνες ο άνθρωπος εκμεταλλεύεται και βασανίζει ζώα. Πολύ συχνά, απλά γιά το βίτσιο του. Αλλά μόλις τα τελευταία 30 χρόνια έχουμε περάσει στο στάδιο της μαζικής, βιομηχανοποιημένης πλέον κόλασης.
Αυτή η κόλαση αποκρύπτεται με τεράστιες προσπάθειες και με μιά τεράστια δόση αυτοεξαπάτησης. Σχεδόν κανένας δεν ξέρει, αλλά και κανένας δεν ΘΕΛΕΙ να μάθει, τι ακριβώς γίνεται πίσω από τους τοίχους των εκτροφείων και των σφαγείων.

Σφαγεία που σκοτώνουν 25000 γουρούνια και 45000 πουλερικά ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ θεωρούνται πλέον "νορμάλ". Η κόλαση που κυριαρχεί καλύπτεται έντεχνα από φωτογραφίες γραφικών γιαγιάδων που ταϊζουν τα πουλερικά πουλ-πουλ-πουλ στην αυλή τους σε κάποια (ανύπαρκτη) τραχανοπλαγιά. Το κατσικίσιο κρέας συνοδεύεται από το ίματζ του γραφικού βοσκού με την γκλίτσα και σχεδόν όλα τα χασάπικα έχουν στην πρόσοψη γελαστά γουρουνάκια.

Αν βασιζόμασταν στους βοσκούς με την γκλίτσα και στις πουλ-πουλ-πουλ γιαγιάδες που εκτρέφουν τις κοτούλες τους με αγνό καλαμπόκι σε κάποια αγνή και παραδοσιακή επαρχία, θα έπρεπε να τρώμε κρέας 1Χ το εξάμηνο και να το πληρώνουμε 160 ευρώ/κιλό. Κανένας δεν θέλει να σκεφτεί, ότι οι σημερινές ποσότητες του κρέατος που καταναλώνονται στις σημερινές τιμές ΜΟΝΟ με βιομηχανοποιημένη εκτροφή / σφαγή είναι εφικτές.
Οι γιαγιάδες και οι βοσκοί στις ραχούλες αποτελούν μιά virtual reality γιά τις ανάγκες τις αυτοεξαπάτησης.

Τουλάχιστον ο Χίτλερ έφραφε πάνω από την είσοδο του Αουσβιτς "Arbeit macht frei". Αλλά πουθενά δεν έγραψε "Στρατόπεδο συγκέντρωσης, ο γελαστός εβραίος". Ούτε κατασκέυασε θαλάμους αερίων σε μοντελάκι "το ορφανό εβραιόπουλο". Εμείς είμαστε χειρότεροι από τον Χίτλερ. Δεν φτάνει που τα βασανίζουμε φριχτά, δεν φτάνει που τα σκοτώνουμε κατά χιλιάδες, τους κοτσάρουμε και μιά ταμπέλα με βουκολικά και γελαστά μοτίβα από πάνω.

Ξέρω, η βουκολική ταμπέλα δεν απευθύνεται στα ζώα. Απευθύνεται στην μεγάλη μάζα των ανθρώπων, γιατί ελάχιστοι θα είχαν την αναισθησία να καταναλώσουν κρέας, αν ήξεραν τις πραγματικές συνθήκες διαβίωσης, μεταφοράς και σφαγής.
Καθόλου δεν με ενδιαφέρει σε ποιούς απευθύνεται η ταμπέλα. Αν θέλει κάποιος να φάει κρέας, ας έχει τουλάχιστον τα cojones να δει την πραγματικότητα κατάματα.

* * * * *

Δεν το βρίσκω τυχαίο, που το φιλμ Avatar είχε τόση επιτυχία πριν 1.5 χρόνο. Κάπου βαθιά μέσα μας, το ξέρουμε ότι απευθύνεται σε μάς. Το μόνο που μας σώζει επιφανειακά, είναι ότι ταυτιζόμαστε με τους "φωτεινούς" κεντρικούς ήρως της ιστορίας (αγόρι - κορίτσι) και ξεχνάμε ότι στην πραγματικότητα εμείς είμαστε οι κακοί του έργου.

Είμαστε αυτοί που ο πλανήτης ετοιμάζεται να τους λιώσει. Η πλανητική συνείδηση, η Πανδώρα - Γη δοκιμάζει τις δυνάμεις της εναντίον μας.
Πριν 15 χρόνια το BSE και το Scrapie (τρελές αγελάδες), μετά το SARS (γρίπη των πτηνών), μετά το Η1Ν1 (των χοίρων), σήμερα το ehec. Ενδιάμεσα, κάποιες μικρότερες απειλές. Μέχρι τώρα, νικάμε. Αλλά κάθε φορά το κόστος ανεβαίνει.

Υ.Γ. Το ξέρω ότι οι φράσεις μου περί συλλογικής συνείδησης ακούγονται πολύ σαν new age. Δεν θα είχα αντίρρηση να πειστώ από τις έρευνες της ορθολογικής, δυτικής επιστήμης. Αλλά αυτές δεν υπάρχουν!
Η δυτική επιστήμη ερευνάει αποκλειστικά ότι συμφέρει την στρατόκαβλη πολεμική βιομηχανία και την (γρήγορη) παραγωγή υπερκερδών. Το αν υπάρχει συνείδηση (συλλογική ή όχι) στα ζώα δεν ερευνάται. Αλλά αν δεν έχεις ψάξει γιά κάτι, δεν ξέρεις αν υπάρχει.