Γιατί να το μάθω αφού δεν χρησιμεύει;

Ερώτηση δασκάλας δημοτικού στην τάξη: "τι θέλετε να γίνετε όταν μεγαλώσετε;"

Τα κοριτσάκια φυσικά θέλουν όλες να γίνουν ινφλουενσερούδες και σουπερμοντελς (δεν το ξέρουν ακόμα, αλλά αυτό σημαίνει πουτάνες) και τα αγοράκια θέλουν να γίνουν ράπερ και ποδοσφαιριστές.

Εκτός από ένα παιδάκι που έδωσε την πιο σωστή απάντηση. Τι θέλεις να γίνεις παιδί μου; ΠΛΟΥΣΙΟΣ.

Απλά, ξεκάθαρα και λακωνικά. 

True story - δυστυχώς.

 

Ακόμα και στις πιο παλιές εποχές, μια πολύ διαδεδομένη  φράση στα σχολεία ήταν "γιατί να το μάθω αφού δεν θα το χρειαστώ".  

Με αυτήν την δήθεν ερώτηση ακυρώνεις όλο το εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Κανένας δεν μπορεί να σου εγγυηθεί ότι θα χρειαστείς την ημερομηνία της μάχης του Μαραθώνα κάποτε στην ζωή σου. Ή το τι ήταν ο Ελύτης (ποδοσφαιριστής στον Απόλλωνα Καλαμαριάς). Ή τον χημικό τύπο της μεθυλοτετραμίνης.

 

Επιφανειακά, απόλυτα σωστό. Σε τι θα χρειαστεί μια μέλλουσα πουτάνα ή ένας μέλλων ποδοσφαιριστής/ρόκσταρ χημικούς τύπους και ιστορικές ημερομηνίες;

 

Άρα φταίει η κυβέρνηση. Ο υπουργός Παιδείας υποχρεούται πάραυτα να καταργήσει ΟΛΑ τα σχολεία και να απολύσει όλους τους εκπαιδευτικούς - θα γλυτώσουμε και λεφτά. 

Επειδή όμως οι τσιφτετέλληνες απαιτούν για τα βλαστάρια τους ένα "χαρτί", ο υπουργός θα στέλνει σε κάθε νεογέννητο ένα έτοιμο πτυχίο από ΑΕΙ. Γλυτώνουμε και τις καταλήψεις.

 

Τι γίνεται όμως αν ΔΕΝ μείνεις στην επιφάνεια της εκπαιδευτικής διαδικασίας; Τι γίνεται όταν δεις την εκπαίδευση όπως θα έπρεπε να είναι, αντί να την καλουπώνεις μέσα σε ψευδοερωτήματα μιας δήθεν χρησιμότητας του τύπου "σε τι θα μου χρειαστεί αυτό;".

Κάπου εδώ αρχίζουν τα ενδιαφέροντα για μένα. ;-)

 

Φυσικά, δεκάρα δεν δίνω για το εκπαιδευτικό σύστημα, δεκάρα δεν δίνω για το τι θέλει να γίνει το κάθε παιδάκι. 

Να κι αν γίνει βίζιτα, να κι αν γίνει αστροφυσικός. 

 

Η εκπαιδευτική διαδικασία άρχισε να με απασχολεί - με αυξανόμενο ενδιαφέρον τις τελευταίες βδομάδες - από τότε που ασχολούμαι με την τεχνητή νοημοσύνη (ΑΙ). Όσο πιο πολύ ασχολούμαι με την ΑΙ, τόσο περισσότερο ασχολούμαι αναγκαστικά με το τι μαθαίνουμε και κυρίως ΠΩΣ το μαθαίνουμε.

 

Κάτι που δεν πολυ-αναφέρεται όταν μιλάμε για ΑΙ είναι το απλό γεγονός ότι πριν η ΑΙ πάρει την πρώτη της "ανάσα", πριν η ΑΙ γίνει ΑΙ, πριν το πρώτο κλικ, η ΑΙ πρέπει να ΜΑΘΕΙ, να ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΕΙ. Χωρίς εκπαίδευση, η οποιαδήποτε ΑΙ είναι απλά ένα μηχάνημα που καίει ρεύμα και δεν (μπορεί να) κάνει απολύτως τίποτα.

 

Αν η εκπαίδευση της ΑΙ είναι μάπα, θα βγει μάπα και η ΑΙ. Μπαιδεγουεη, βρήκα τι θα κάνουμε όλους τους εκπαιδευτικούς που θα απολύσουμε από τα σχολεία. Θα τους βάλουμε να εκπαιδεύουν ΑΙ συστήματα !!!!

Είμαι σίγουρος ότι πάρα πολλοί εκπαιδευτικοί θα προτιμήσουν να εκπαιδεύσουν μια ΑΙ παρά τα βλαμμένα που αναγκάζονται τώρα.

Άσε που το όφελος θα είναι 100Χ μεγαλύτερο.

 

Κερασάκι. Ήθελαν να φτιάξουν μια εξειδικευμένη ΑΙ για γλωσσικά προβλήματα και εντελώς κατά λάθος της έδωσαν πρώτα να μάθει Μαθηματικά και Φυσική. Έκπληκτοι ανακάλυψαν ότι η ΑΙ που είχε μάθει πρώτα Μαθηματικά μπορούσε να λύσει καλύτερα και πιο γρήγορα τα γλωσσικά προβλήματα σε σχέση με τις άλλες ΑΙ που ήξεραν μόνο γλωσσολογία / φιλολογία. !!!!!

 

Αυτό πρέπει να το χωνέψουμε όταν μιλάμε για εκπαίδευση και ρωτάμε την συνηθισμένη χαζή ερώτηση "σε τι θα χρησιμέψει αυτή η γνώση".

 

* * * *

Αν και η ΑΙ έχει κάμποσους επί μέρους τομείς, το 99% της κουβέντας γύρω απί την ΑΙ αφορά μόνο έναν τομέα, αυτόν της γλωσσικής κατανόησης. Με τεχνικούς όρους, αυτό λέγεται LLM (large language model).

Με άλλα λόγια, μπορούμε πλέον να επικοινωνούμε με τα μηχανήματα στην φυσική μας γλώσσα.

 

Κάπου εδώ κολλάνε και διάφορες προφητείες (όπως αυτή του Βασίλη Γκεητς, αυτουνού με τα τσιπάκια) που λένε ότι στο μέλλον δεν θα χρειαζόμαστε προγραμματιστές. Υποστηρίζουν δλδ οτι αφού οι προγραμματιστές ήταν μέχρι τώρα ένας ενδιάμεσος κρίκος ανάμεσα άνθρωπο και μηχανή και αφού πλέον μπορεί ο κάθε άνθρωπος να μιλάει απ ευθείας στην μηχανή, άρα σε τι χρειάζονται οι προγραμματιστές;

Λογικό ακούγεται, αλλά για πολλούς λόγους δεν είναι.

 

Το πρώτο βήμα στην πλατιά διάδοση της ΑΙ ήταν το γνωστό chatGPT. Που γρήγορα απόκτησε μιμητές και αυτό - είτε τα όμοια του - έχουν πλέον ενσωματωθεί στα νέα κινητά. 

 

Αυτό το πρώτο βήμα ήταν generative. Του έλεγες δλδ "φτιάξε μου ένα βίντεο με τον τάδε Μαυρογυαλούρο να υπόσχεται καλύτερες συντάξεις". Είτε "φτιάξε μου μια εικόνα με τον πύργο του Αιφελ δίπλα στο Grand Canyon". Είτε "αφαίρεσε από την φωτογραφία τον γκόμενο, γιατί χωρίσαμε".

Είτε ερωτήσεις του στυλ "πως να γίνω πλούσιος, πότε έγινε η μάχη του Μαραθώνα κ.ο.κ.".

Όλα αυτά τα "φτιάξε μου ...." θα μπορούσες να τα κάνεις και μόνος σου αν ήξερες φωτοσοπ και διέθετες μερικές ώρες. Όλες τις ερωτήσεις θα μπορούσες να τις απαντήσεις με μια αναζήτηση στο γκουγκλ.

 

Αλλά είναι σαφώς μια μεγάλη διαφορά αν μπορεί με την υποστήριξη της ΑΙ να τα κάνει ο καθένας με ένα κλικ στο κινητό του. 

Το πρώτο βήμα της ΑΙ έχει πλέον περάσει και διαδοθεί και είναι μέρος της καθημερινότητας μας, ακόμα κι αν δεν το ξέρουμε (π.χ. στα νεα κινητά δεν μπορείς να το αφαιρέσεις καν, ούτε να το απενεργοποιήσεις).

 

Το δεύτερο βήμα της ΑΙ ξεκινάει τώρα και λειτουργεί ένα επίπεδο πιο πάνω από την απλή συνομιλία σε φυσική γλώσσα.

Το δεύτερο βήμα είναι οι AI agents. 

 

Σε αντίθεση με την generative AI που απλά σου έφτιαχνε μια εικόνα ή βίντεο ή σου απαντούσε σε μια ερώτηση, οι  AI agents είναι φτιαγμένοι για να ΚΑΝΟΥΝ πραγματάκια. Και μάλιστα αυτοβούλως, αλλιώς δεν θα ήταν ΑΙ, θα ήταν απλά εργαλεία, κάτι σαν κατσαβίδια.

 

Ένας  AI agent μπορεί να δει ότι το γάλα στο ψυγείο σου έχει λήξει και να σου παραγγείλει καινούργιο από το σουπερμαρκετ. Ξέρει ήδη την πιστωτική σου κάρτα, τι μάρκα γάλα πίνεις, αν σκοπεύεις να ταξδέψεις τις επόμενες μέρες (άρα δεν χρειάζεσαι γάλα) κλπ κλπ κλπ.

 

Ενας  AI agent δεν είναι απλά μια μηχανή αποφάσεων στο στυλ "αν δεις το Α, τότε κάνε το Β, αλλιώς κάνε το Γ". Τέτοιες μηχανές αποφάσεων έχουμε εδώ και δεκαετίες, πολύ εξελιγμένες. 

 

Ο AI agent δεν παίρνει απλά αποφάσεις, αλλά ζυγίζει όλα τα δεδομένα - όπως θα έκανε ένας άνθρωπος. Επίσης δεν αποφασίζει σύμφωνα με σταθερούς κανόνες αλλά "φτιάχνει" μόνος του τους κανόνες λειτουργίας του. 

Όπως ένας άνθρωπος που σήμερα έχει ένα κριτήριο Χ για τις αποφάσεις που παίρνει, αλλά αύριο έχει την προτεραιότητα Ψ και παίρνει άλλες αποφάσεις. 

Εμείς οι προγραμματιστές ξέρουμε εδώ και δεκαετίες να λέμε στα μηχανήματα ακριβώς τι να κάνουν. Το πρόβλημα είναι ότι αν αλλάξουν τα δεδομένα, αν αλλάξουν οι στόχοι μας, αν αλλάξουν οι παράμετροι ενός προβλήματος, πρέπει να τα ξανα-ματα-προγραμματίσουμε.

Γι αυτό οι προγραμματιστές είναι περιζήτητοι και καλοπληρωμένοι.

 

Ένας  AI agent δεν τα χρειάζεται αυτά. Επαναπρογραμματίζεται μόνος του και προσαρμόζεται αυτόνομα (δλδ χωρίς να επέμβει ανθρώπινο χέρι) σε μεταβαλλόμενα δεδομένα.

Και φυσικά δεν μιλάμε για ένα απλό παράδειγμα όπως το γάλα στο ψυγείο, αλλά για πολύπλοκα προβλήματα που απαιτούν προηγμένες γνώσεις Μαθηματικών, Στατιστικής, Μηχανικής κ.ο.κ. για να λυθούν.

 

Σε έναν κλασσικό υπολογιστή ξέρεις εκ των προτέρων τι πρέπει να κάνει. Αν δεν το κάνει όπως περιμένεις, φωνάζεις το σέρβις. Με έναν AI agent δεν ξέρεις τι να περιμένεις. Δεν ξέρεις καν με ποια κριτήρια παίρνει αποφάσεις. Όπως και με έναν άνθρωπο, μπορεί σήμερα να κάνει το Α και αύριο να κάνει το Β. Γιατί αυτό θεωρεί σαν λογικό κάθε φορά.

 

Η επέκταση των  AI agents είναι φυσικά τα ρομπότ. Τα ρομπότ δεν είναι τίποτα άλλο από AI agents που μπορούν συμπληρωματικά να κινούνται στον χώρο και να μετακινούν αντικείμενα. Πάντως και χωρίς την ρομποτική, οι AI agents μπορούν να κάνουν πάαααααααρα πολλά.

 

Είναι λίγο τρομακτικούλικο. Αλλά το πιο τρομακτικό δεν είναι οι  AI agents. Είναι οι ιδιοκτήτες τους. Το παιχνίδι δεν παίζεται σε τεχνολογικό επίπεδο. Παίζεται σε οικονομικό και πολιτικό. Όποιος έχει τα φράγκα θα έχει και τους καλύτερα εκπαιδευμένους AI agents και θα μπορεί να κάνει ότι θέλει.

 

Εχουμε φτάσει πλέον στο σημείο που η συγκέντρωση πλούτου σε χέρια λίγων είναι το πιο επικίνδυνο πράγμα για την επιβίωση του ανθρώπινου είδους. Πολύ πιο επικίνδυνη από την κλιματική κρίση. Ποτέ άλλοτε ο συγκεντρωμένος πλούτος δεν αγόραζε ένα εργαλείο σαν τους AI agents.

 

Θα με ρωτήσεις, τι με ενδιαφέρει εμένα η επιβίωση του ανθρώπινου είδους. Σωστά, δεν με ενδιαφέρει. Απλά  σημειώνω γεγονότα, τίποτα παραπάνω.

 

* * * *

Στο τέλος, ένα νοητικό πείραμα. Το σκέφτηκε ένας σουηδός φιλόσοφος κάπου το 2000. Πολύ πριν εμφανιστεί η ΑΙ στην καθημερινότητα μας.

 

Τι σκέφτηκε ο φιλόσοφος;

Έστω ότι φτιάχνουμε μια έξυπνη μηχανή (τότε δεν τις έλεγαν AI agents) και της δίνουμε πάρα πολλούς πόρους και ελευθερία αποφάσεων.

 

Δίνουμε στην μηχανή μας μια και μοναδική εντολή: Φτιάξε όσο μπορείς περισσότερους συνδετήρες γραφείου. Κάτι πολύ απλό και χρήσιμο. Ένας συνδετήρας είναι ένα λυγισμένο συρματάκι, τίποτα πολύπλοκο.  

Η έξυπνη μηχανή μας καταναλώνει όλο και περισσότερο σύρμα, όλο και περισσότερη ενέργεια για να φτιάξει συνδετήρες. Δεν κάνει ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ από το να ακολουθεί μια εντολή που ΕΜΕΙΣ της δώσαμε.

 

Κάποτε σώνεται στο σύρμα, η μηχανή μας παραγγέλνει καινούργιο. Κάποτε φεύγουν ή αρνούνται οι προμηθευτές να δώσουν κι άλλο σύρμα. Η μηχανή μας φτιάχνει ορυχεία για να βγάλει σύρμα.

Επίσης χτίζει εργοστάσια ενέργειας, για να έχει ηλεκτρικό ρεύμα ώστε να φτιάχνει συνδετήρες. Ρουφάει όλη την ενέργεια του πλανήτη και συνεχίζει.

 

Κάποτε η έξυπνη μηχανή αναγνωρίζει οτι το ανθρώπινο είδος αποτελεί εμπόδιο στην κατασκευή συνδετήρων. Όλοι αυτοί οι άχρηστοι άνθρωποι καταναλώνουν τροφή, ύλη, ενέργεια που κανονικά θα έπρεπε να πάει στην κατασκευή συνδετήρων. Αρα η μηχανή μας εξαφανίζει το ανθρώπινο είδος.

 

Αφού όλα τα μεταλλεύματα του πλανήτη Γη εξαντληθούν, η έξυπνη μηχανή φτιάχνει διαστημόπλοια και πηγαίνει σε άλλους πλανήτες. Αν είναι κατοικημένοι, εξαφανίζει την ζωή από αυτούς. Συνεχίζει να φτιάχνει ορυχεία, να παράγει σύρμα, να καταναλώνει όλη την διαθέσιμη ενέργεια ενός πλανήτη για να λυγίζει το σύρμα και να φτιάχνει συνδετήρες.

 

Και μετά στον επόμενο πλανήτη, στον επόμενο γαλαξία κ.ο.κ. Μέχρι που όλο το Σύμπαν θα είναι γεμάτο συνδετήρες.

 

Πρόσεξε, ΠΟΤΈ στην όλη διαδικασία δεν αποκτάει αυτή η έξυπνη μηχανή κάτι σαν "συνείδηση". Ποτέ δεν γίνεται "καλή" ή "κακή". Σε ΟΛΟ το διάστημα της λειτουργίας της δεν έχει ηθικούς κανόνες, δεν έχει αίσθημα δικαίου, δεν έχει καν λογικούς περιορισμούς. 

Πρόκειται για μια έξυπνη μηχανή που ακολουθεί μια απλή εντολή που της δόθηκε αιώνες πριν. Να φτιάξει συνδετήρες. 

Αυτό το νοητική πείραμα δείχνει δύο πραγματάκια. Πρώτον ότι χρειαζόμαστε ΚΑΛΟΥΣ προγραμματιστές. Επ' αόριστον. Δεν με βλέπω να πέφτω στην ανεργία σύντομα ;-)

Ένας ΚΑΛΟΣ προγραμματισής ποτέ δεν θα έλεγε στην μηχανή "φτιάξε πολλούς συνδετήρες, όσο περισσότερους γίνεται".  Θα έλεγε "φτιάξε 5 εκατομμύρια συνδετήρες και μετα σταμάτα".

Αυτή είναι η θεμελιώδης διαφορά ανάμεσα σε έναν ΚΑΛΟ προγραματιστή και έναν σκιτζή.

 

Κάπου εδώ βρίσκεται και ο κίνδυνος με τους AI agents. Το πρόβλημα δεν είνα τεχνολογικό. Το πρόβλημα είναι ότι αφήνουμε τους σκιτζήδες ( = συγκεντρωμένος πλούτος) να χειρίζονται παντοδύναμα μηχανήματα, χωρίς να καταλαβαίνουν τι κάνουν.

 

Στο νοητικό παράδειγμα με τους συνδετήρες, η μηχανή ΔΕΝ ήταν κάποιος Terminator. Δεν είχε συνείδηση, δεν είχε λογική, ακολουθούσε μια απλή εντολή από έναν ανίκανο εντολέα. Ο εντολέας έχει χοντρά φράγκα, ματαιοδοξίες, φιλοδοξίες, νευρώσεις και δίνει φαινομενικά απλές εντολές σε παντοδύναμα μηχανήματα (φτιάξε συνδετήρες).

 

Το πρόβλημα δεν είναι οι AI agents. Το πρόβλημα είναι ότι δώσαμε μια τεράστια εξουσία (συγκεντρωμένος αμύθητος πλούτος) σε καθίκια, καθάρματα, απατεώνες και βλάκες.

 

Θεωρήσαμε τους καλούς προγραμματιστές σαν μη απαραίτητους - αυτό ήταν το Λάθος.

 

Υ.Γ. Αν κάποιος χρειάζεται έναν καλό προγραμματιστή για AI agents, στέλνω ευχαρίστως το βιογραφικό μου ;-) 

Υ.Υ.Γ. Φαντάσου να δούμε κάποτε διαστημόπολοια πάνω από τα κεφάλια μας. Δεν θα ξέρουμε αν πρόκειται για aliens που θέλουν να συζητήσουν μαζί μας για Φιλοσοφία και Ποίηση. Ή αν πρόκειται απλά για μια ΑΙ που θέλει να φτιάξει συνδετήρες. ;-)

It's the economy stupid

Υπάρχει αυτός ο τύπος στο ελληνικό ιντερνετ που τον θεωρώ σοβαρό στα οικονομικά θέματα, αν και διαφωνώ σε πολλά σημεία μαζί του. Παρά τις διαφωνίες μου, του αναγνωρίζω ότι τα λέει σταράτα και έχει το ταλέντο να τα κάνει κατανοητά. 

 

Δεν γράφω ποστ για να κάνω διαφήμιση σε έναν ξένο. Χαμογέλασα μόνο με το τελευταίο του (δες το λινκ) επειδή επιβεβαιώνει με επιστημονικούς όρους - οικονομολόγος είναι ο άνθρωπος - αυτά που έγραφα εγώ στο προηγούμενο. ;-)

 

Τι λέει ο επιστήμονας; 

- Η ελληνική οικονομία είναι ήδη χάλια και κατηφορίζει

- Το μόνο που ξέρουν/μπορούν να κάνουν οι έλληνες είναι να χτίζουν ντουβάρια και να ξεσκατίζουν τουρίστες. Και τα δύο είναι ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΑ.

- Τα εισοδήματα είναι χάλια και θα χειροτερέψουν, βασικά εξ' αιτίας του προηγούμενου. Θηριώδη κεφάλαια + πόροι σπαταλιώνται στο να παράγουμε πτυχιούχους που ΘΕΛΟΥΝ μετά να δουλεύουν σαιζονατζήδες, ξεσκατίστρες, καλησπερατζούδες και μπαρίστα.

 

Το σημαντικότερο όμως από όσα λέει είναι άλλο: Το πρόβλημα δεν είναι οικονομικό, είναι 100% πολιτικό. Οι κυβερνήσεις δεν έχουν απολύτως κανένα οικονομικό πλάνο. 

Δική μου ερμηνεία: Τάζουν εύκολο πλουτισμό ( = τσιμέντα και τουρισμός) για ψηφοθηρικούς λόγους.

 

Δική μου προφητεία: Τίποτα δεν πρόκειται να μας βγάλει από τα σκατά, όσο οι κυβερνήσεις αγνοούν και φτύνουν τους πραγματικά παραγωγικούς ανθρώπους της χώρας και πριμοδοτούν ασύστολα τους ιδιοκτήτες των ΚΑΕ και γενικότερα το κάθε λαμόγιο.

 

Όπως έγραψα στο προηγούμενο, ποτέ δεν θα ψήφιζα την σημερινή κυβέρνηση. ΑΠΑΙΤΩ όμως από μια αντιπολίτευση - αριστερή, δεξιά, κεντρώα, γουατέβερ - να παρουσιάσει ένα εφαρμόσιμο σχέδιο για το πως θα αξιοποιηθούν οι πραγματικοί πόροι της Χώρας. Που είναι πρώτα και κύρια τα ΜΥΑΛΑ της, οι επιστήμονες της. 

* * *

Έχω σοκαριστεί πολλές φορές με πολλά πράγματα. Γενικά, πέφτω εύκολα από τα σύννεφα. ;-)

Δίνω εδώ μερικά παραδείγματα από οικονομικά θέματα, από τις προσωπικές μου εμπειρίες. Σοκαριστικές εμπειρίες.

- Με σοκάρουν κάθε φορά οι τίτλοι στις εφημερίδες "Μάθε πότε ΑΚΡΙΒΩΣ θα μπουν τα λεφτά των συντάξεων / επιδότησης". Δεν υπάρχει ούτε μια μέρα στα ελληνικά ΜΜΕ που να μην εμφανίζεται ένας τέτοιος τίτλος.

Αναρωτιέμαι σοκαρισμένος. Γιατί είναι τόσο σημαντικό και αξιόλογο ώστε να μπει τίτλος σε εφημερίδα το αν οι συντάξεις / επιδότηση θα μπουν στον λογαριασμό σου την Δευτέρα, την Τρίτη ή την Τετάρτη; Ποια είναι ακριβώς η είδηση; Γιατί ενδιαφέρει αυτή η πληροφορία τόσους πολλούς; (αλλιώς δεν θα την έδιναν σε καθημερινή βάση). Τι δείχνει αυτό το γεγονός;

 

- Πολύ παλιά ασχολιόμουν επαγγελματικά με κότερα (επαγγελματίας σκίππερ). Τα κότερα είναι μια "οικονομία" από μόνα τους. Εκτός από τους κυβερνήτες (σκίππερ) σαν εμένα, χρειάζονται ένα σωρό τεχνίτες, πάρκιγκ, σέρβις κλπ κλπ κλπ. Και είναι παγκόσμιο φαινόμενο οι τιμές να είναι σημαντικά ψηλότερες.

Π.χ. την εποχή που ασχολιόμουν εγώ, μια καθαρίστρια σε πολυκατοικία έπαιρνε 3 ευρώ / ώρα ενώ αν η ίδια καθαρίστρια καθάριζε ένα κότερο θα έπαιρνε 12 ευρώ/ώρα. Τέσσερις φορές πάνω. Τα ίδια ισχύουν για έναν μάστορα στους κινητήρες (τα περισσότερα κότερα έχουν απλές ντηζελομηχανές), τα ίδια για έναν ηλεκτρολόγο κ.ο.κ.

 

Σκέφτηκα λοιπόν να βοηθήσω μερικούς ανθρώπους που συμπαθούσα, με το να τους βάλω στην οικονομία των κότερων. Πρότεινα σε μηχανικούς, ηλεκτρολόγους και καθαρίστριες που ήξερα να αρχίσουν να κάνουν την ίδια δουλειά με πριν, αλλά σε κότερα με 4Χ παραπάνω εισόδημα.

Σοκ!!!! Δεν έπεισα κανέναν. Κανένας δεν ήθελε. Ακόμα δεν έχω καταλάβει το γιατί.

 

- Αντιγραφή από το προηγούμενο ποστ. Ακόμα είμαι σοκαρισμένος από ανθρώπους που τους πρότεινα μια δουλειά με πολύ καλά λεφτά στην πληροφορική - που τήν είχαν ήδη σπουδάσει και την ήξεραν και τους άρεσε (αλλιώς γιατί την σπούδασαν; ) - και προτίμησαν να πάνε σαιζονατζήδες γκαρσόνια.

 

- Πάνε επίσης πολλά χρόνια που ήμουν μέσα σε έναν κύκλο νέων γεωργών. Αυτοί οι ΝΕΟΙ άνθρωποι παρήγαγαν ένα αγροτικό προϊόν στην Ελλάδα και γκρίνιαζαν διαρκώς για τα λεφτά. Οι τιμές για το προϊόν ήταν πάντα "χαμηλές", τα εργατικά χέρια και τα λιπάσματα ήταν πάντα "ακριβά" και η μοναδική λύση ήταν η κυβέρνηση που ΩΦΕΙΛΕ κατά την γνώμη τους να τους δίνει επιδοτήσεις, βρέξει χιονίσει. Ώφειλε επίσης να καθορίζει και τις τιμές του προϊόντος τους.

Οι άνθρωποι αυτοί αποκτούσαν (και μάλλον συνεχίζουν έτσι) το 40% του εισοδήματος τους από το προϊόν τους και το 60% από επιδοτήσεις. Ουσιαστικά ήταν - και μάλλον ακόμα είναι - δημόσιοι υπάλληλοι.

 

Παρατήρησα τότε, ότι το προϊόν τους το έδιναν ΑΚΑΤΕΡΓΑΣΤΟ στο εξωτερικό.  Αυτό δλδ. που ένας οικονομολόγος ονομάζει "χαμηλής προστιθέμενης αξίας". 

Το ίδιο προϊόν στο εξωτερικό το συσκεύαζαν, του έβαζαν μια trendy ετικετούλα του έδιναν και ένα δηθενιάρικο ονοματάκι και το μεταπουλούσαν ΔΕΚΑ φορές πιο πάνω. Και μάλιστα στην Ελλάδα, αλλά και στην υπόλοιπη Ε.Ε.

 

Χωρίς να είμαι καθηγητής οικονομικών, πρότεινα τότε σε αυτούς τους νέους ανθρώπους να σταματήσουν να στηρίζονται στις επιδοτήσεις από την εκάστοτε κυβέρνηση και να δώσουν ψηλή προστιθέμενη αξία στο προϊόν τους. Να καρπωθούν δλδ τουλάχιστον ένα μέρος - αν όχι όλο - από την 10πλάσια διαφορά τιμής ανάμεσα στο ακατέργαστο και το επεξεργασμένο προϊόν.

 

Ακόμα ένα σοκ. Δεν έπεισα κανέναν. Κανένας δεν θέλησε ούτε καν να δοκιμάσει. Νέοι άνθρωποι που προτιμάνε να ζουν από επιδοτήσεις.... ;-( 

 

* * * 

Τι δείχνουν οι παραπάνω σοκαριστικές εμπειρίες μου;

Πρώτον ότι ο οικονομικός αναλφαβητισμός στην Ελλάδα είναι αδιανόητα τεράστιος. Οι περισσότεροι δεν ξέρουν τι βγάζουν, γιατί το βγάζουν, πως το βγάζουν και ποιος φταίει για το ότι δεν φτάνουν αυτά που βγάζουν. 

 

Το ίδιο ισχύει για το ασφαλιστικό και το συνταξιοδοτικό. Τόσο οι μισθοί όσο και η ασφάλιση και συντάξεις ανήκουν σε ένα θολό και αδιευκρίνιστο τοπίο, στο οποίο η κάθε κυβέρνηση κάνει ότι θέλει. Έτσι, στο ντούκου, χωρίς κανόνες, χωρίς λογική, χωρίς γνώση για το τι συμβαίνει.

 

Προφανώς, όλοι μετά ζητωκραυγάζουν τον κάθε Τραμπάκουλα στα μπαλκόνια που τους υπόχεται αδιανόητες μαλακίες. Είτε αφήνουν τα οικονομικά στοιχεία - που δεν τα ξέρουν ούτε τα κατανοούν - για να ασχοληθούν με τα ξυλόλια, τα τραίνα και τις κηραλοιφές.

 

Οι κυβερνήσεις έχουν βολευτεί με το αφήγημα ότι όλα τα ρυθμίζει η κυβέρνηση, άρα ο "δικός μας"  Μαυρογυαλούρος και οι πολίτες δεν χρειάζεται να ασχοληθούν με τίποτα άλλο.

Οι πολίτες έχουν επαναπαυτεί ότι όλα θα τα λύσει ο "σωστός" Μαυρογυαλούρος.

 

Υ.Γ. Όπως έχω ξαναγράψει, η Ελλάδα είναι η πιο αμερικάνικη χώρα της Ευρώπης. Δεν υπάρχει καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα που να βρίσκεται τόσο κοντά στον αμόρφωτο, θρησκόληπτο, ρατσιστικό και σεξιστικό αμερικάνικο Νότο.