Γενέθλια
Διαβάζω ότι αν η Ελλάδα δεν πάρει την επόμενη δόση του δάνειου από το δντ, θα χρεωκοπήσει το αργότερο στις 18 Ιουλίου. Η πρώτη μου σκέψη είναι ότι η χώρα θα χρεωκοπήσει πριν έρθουν τα γενέθλια μου ;-) Η δεύτερη σκέψη είναι ότι επί τέλους, θα μπορέσω να χαρώ το Αιγαίο τον Αύγουστο μόνος μου. Αν και οι συμπατριώτες μου είναι ικανοί και γι' αυτό. Να έχει χρεωκοπήσει η Ελλάδα από τον Ιούλη και αυτοί να κάνουν αμέριμνοι τις διακοπές τους τον 15αύγουστο.
Στην πραγματικότητα βέβαια, τίποτα δεν θα γίνει. Θα πάρουμε την επόμενη δόση, γιατί κανέναν δεν συμφέρει μιά χρεωκοπία. Όλα αυτά λέγονται γιά να καθοριστεί το πόση "γην και ύδωρ" θα δώσει η Ελλάδα αυτή την φορά. Κρίνοντας από τις δηλώσεις των κυβερνητών μας (Μέρκελ, Ρεν, Λαγκάρντ κ.α. ) ήρθε η ώρα της εκποίησης της δημόσιας περιουσίας. Την εκποίηση της ιδιωτικής μας περιουσίας την αφήνουν προς το παρόν γι' αργότερα.
Σαν ιδέα, υποστηρίζω τις ιδιωτικοποιήσεις εδώ και πολλά χρόνια. Γιά πολλούς λόγους, που δεν χωράνε εδώ. Εκείνο που με χαλάει είναι ότι οι ντόπιοι προδότες που διαχειρίζονται το ελλ. κράτος θα ξεπουλήσουν τα ασημικά μας γιά ένα ξεροκόμματο. Επίσης με χαλάει ότι τα λεφτά από τις εκποιήσεις δεν θα τα καρπωθεί ο ελληνικός λαός με την μορφή υποδομών, μισθών, κοινωνικών παροχών κ.α. Τα λεφτά αυτά θα συμψηφιστούν λογιστικά με το περιβόητο χρέος ( = αέρας).
Το "ψητό" λοιπόν αυτήν την φορά είναι η δημόσια περιουσία. Επειδή όμως στην πολιτική τίποτα δεν λέγεται στα ίσα, έχει ανοίξει και ένα παράλληλο θεματάκι, ώστε να δημιουργηθεί το απαραίτητο προπέτασμα καπνού - πίσω από το οποίο θα γίνει το ξεπούλημα. Το προπέτασμα καπνού είναι οι δηλώσεις πολλών ευρωπαίων - με προεξάρχουσα την Μέρκελ - ότι οι έλληνες δεν δουλεύουν αρκετά, ότι παίρνουν σύνταξη στα 40 (σιγά μην πάιρνουν και στα 18), ότι κάνουν πολλές διακοπές κλπ. Βγήκε και το γερμ. περιοδικό Spiegel και "απέδειξε" με νούμερα ότι οι έλληνες συνταξιοδοτούνται, δουλεύουν και κάνουν διακοπές περίπου όσο και οι υπόλοιποι ευρωπαίοι.
Οι εν Ελλάδι πολιτικοί αναλυτές αναγαλλίασαν που τους υποστήριξε το Spiegel (κούνια που σας κούναγε ανόητοι), τα έβαλαν με την Μέρκελ και έριξαν και διάφορα αλατοπίπερα περί γερμανικού εθνικισμού (ο οποίος υπάρχει μεν αλλά είναι ΠΟΛΥ μικρότερος από τον ελληνικό).
Αν και το ερώτημα, του πόσο μεγάλη την έχουμε (την άδεια μετ' αποδοχών) θίχτηκε αυτές τις μέρες αποκλειστικά γιά να εξυπηρετήσει διπλωματικές σκοπιμότητες - βλέπε ξεπούλημα δημ. περιουσίας - δεν παύει να είναι πολύ σημαντικό. Ίσως να είναι εκείνος ο καθοριστικός παράγοντας που θα μας βγάλει από την κρίση.
Δουλεύουν λοιπόν οι γερμανοί περισσότερο από μας; Η απάντηση είναι ναι! Αν θέλαμε να δουλέψουμε όσο οι γερμανοί, θα έπρεπε να χτυπάμε 60ωρα την βδομάδα, να παίρνουμε σύνταξη στα 95 μας, να έχουμε διακοπές 2 μέρες κάθε 2 χρόνια και να παίρνουμε μισθό 45 ευρώ (μικτά). Πως είναι δυνατόν να υποστηρίζω αυτά τα εξωφρενικά νούμερα, όταν το Spiegel έχει "αποδείξει" ότι δουλεύουμε το ίδιο όπως όλοι οι ευρωπαίοι - ίσως και λίγο παραπάνω;
Η απάντηση βρίσκεται στις υποδομές και στην γραφειοκρατία. Όταν ο γερμανός μπορεί να κάνει μιά δουλειά σε 2 δευτερόλεπτα με το πάτημα ενός κουμπιού και ο έλληνας γιά την ίδια δουλειά χρειάζεται 3 βδομάδες (πάρτε ένα παράβολο, περάστε στο πρωτόκολλο, ελάτε από Δευτέρα, φέρτε μας το τάδε $@!%@$%@#χαρτο κλπ κλπ κλπ), τότε το να συγκρίνουμε το πότε βγαίνει στην σύνταξη ο κάθε ένας τους είναι γελοίο.
Το Spiegel, η Μέρκελ, οι έλληνες αναλυτές έχουν μπερδέψει τα σώβρακα με τις φανέλες (τουλάχιστον οι γερμανοί το κάνουν σκόπιμα και εκ του πονηρού). Συγκρίνουν π.χ. το 8ωρο του έλληνα υπάλληλου με το 8ωρο του γερμανού. Τις 25 μέρες διακοπών του έλληνα με τις 30 του γερμανού. Τα 61 χρόνια συνταξιοδότησης του έλληνα με τα 60,8 του γερμανού. Σε αυτά τα νούμερα οι έλληνες είναι συγκρίσιμοι, αν όχι καλύτεροι.
Ποιός μέτρησε όμως το πόση εργασία χρειάζεται ο έλληνας γιά να παράγει 1 κιλό ραπανάκια (16 ώρες) και πόση ο γερμανός (5 λεπτά) ;
Εκείνο που μας χρειάζεται δεν είναι να χτυπήσουμε την καρτέλα που γράφει "ωχτάωρο". Εκείνο που μας χρειάζεται είναι ΡΑΠΑΝΑΚΙΑ. Δηλαδή προιόντα και υπηρεσίες. Αν συγκρίνουμε το παραγόμενο προιόν (είτε υπηρεσία), τότε οι έλληνες είναι απελπιστικά πίσω. Πρέπει να δουλεύουν μέχρι τα 200στα τους γενέθλια, μέχρι να παράγουν όσα έχει παράγει ο γερμανός στα 60 του.
Ο πάγκαλος (και άλλοι) ισχυρίστηκε ότι οι έλληνες είναι τεμπέληδες, χαραμοφάηδες, κοπρίτες, απατεώνες, κλέφτες και άλλα πιπεράτα. Όλα αυτά είναι ξεδιάντροπα, προδοτικά - αλλά κυρίως είναι ψεύτικα. Πιστεύω ακράδαντα ότι οι έλληνες (στην γενικότητα τους - αφήνω τις λιγοστές εξαιρέσεις) είναι εργατικοί, έντιμοι, φιλότιμοι αλλά και πολύ ικανοί.
Αλλά ακόμα και ο ικανότερος εργαζόμενος θα καταθέσει τα όπλα, όταν γιά την πιό απλή δουλειά (π.χ. το να παράγει ραπανάκια) το κράτος του βάζει 1468 γραφειοκρατικά εμπόδια. Όταν λείπουν οι πιό απλές, οι πιό αυτονόητες υποδομές, ακόμα και ο πιό εργατικός υπάλληλος θα χρειαστεί μέρες γιά διεκπεραιώσει μιά απλή υπόθεση.
Η ικανότητα να παράγουμε περισσότερα στην δεδομένη μονάδα χρόνου είναι και το *μοναδικό* κριτήριο που θα μας βγάλει κάποτε από την κρίση. Γι' αυτό και γράφω πιό πάνω, ότι αν και οι δηλώσεις της Μερκελ περί "τεμπέληδων ελλήνων" αποτελούν προπέτασμα καπνού, πρέπει να ασχοληθούμε με την παραγωγικότητα.
Όλα τα άλλα περί επιμήκυνσης του χρέους, κουρέματος, χαρίσματος, επιτόκια, σπρεντ κλπ. αποτελούν λογιστικές ματσαράγγες, που (θα) μας κρατάνε εσαεί χρεωμένους και υποτελείς.
Ακόμα και οι πιό δραστικές προτάσεις που ακούγονται, όπως η έξοδος από το ευρώ, άρνηση πληρωμών κ.α. προυποθέτουν ένα κράτος με @@ και έναν λαό αυτάρκη.
Δεν ξέρω αν η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα είναι καλή ή κακή γιά μας. Ξέρω όμως ότι γιά να την αποφασίσουμε, πρέπει να είμαστε αυτάρκεις - τουλάχιστον σε ραπανάκια. Guess what? ΔΕΝ είμαστε. Εισάγουμε το 30% - 35% της τροφής μας, γιά να μη μιλήσω γιά πετρέλαιο, ενέργεια, πρώτες ύλες κ.α.
Μερικά νούμερα. Αν αφήσω το χρέος εντελώς έξω (έστω ότι μιά καλή νεράιδα μας το χαρίζει, χωρίς να ζητήσει ανταλλάγματα), παράγουμε γύρω στα 240 δις / χρόνο. Για να βγάλουμε αυτά τα 240 δις χρειαζόμαστε 220 εργάσιμες μέρες (αφαιρώ τα σ/κ, τις αργίες, τις διακοπές, ασθένεια).
Οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα παράγουν δλδ. 1,1 δις ανά ημέρα. Γιά σύγκριση: οι εργαζόμενοι στο Αμβούργο παράγουν 2,5 δις/ημέρα, στις Βρυξέλλες 3,1, στην Ολλανδία 1,7, στην Αυστρία / Δανία / Βέλγιο 1,6 κ.ο.κ. Συγκρίνω επίτηδες χώρες παρόμοιου μεγέθους με την Ελλάδα. Πάντως είμαστε ψηλότερα (ακόμα) από το Μπουρούντι που παράγει 0,004 δις/ημέρα.
Σε απλά ελληνικά: αν εμποδίσεις έναν έλληνα επαγγελματία να εργαστεί γιά 8 ώρες, έχασες 1,1 δις. Αν τον αναγκάσεις επί 4 βδομάδες ( = 20 εργάσιμες) να τρέχει γιά να βγάλει διάφορα κωλόχαρτα από τις δημόσιες υπηρεσίες, έχασες 22 δις. ΑΚΡΙΒΩΣ όσο είναι και το έλειμμα της Ελλάδας αυτήν την στιγμή.
Χάνουν οι έλληνες επαγγελματίες 20 μέρες κάθε χρόνο γιά μαλακίες; Πιστεύω ότι χάνουν τουλάχιστον 40 - δηλαδή ότι θα μπορούσαμε να έχουμε 22 δις πλεόνασμα κάθε χρόνο και να δανείζουμε εμέις τους γερμαναράδες.
Τρία παραδείγματα. Το ένα γενικό, τα άλλα 2 προσωπικά.
1- Μόνο στην Ελλάδα εξαναγκάζεται ο επαγγελματίας να κόβει τιμολόγια. Σε όλη την Ευρώπη, δεν υπάρχουν τιμολόγια. Υπάρχουν μόνο αποδείξεις. Η απόδειξη και το τιμολόγιο περιέχουν τις ίδιες πληροφορίες. Το τιμολόγιο περιέχει επί πλέον το αφμ του αγοραστή - δηλαδή μιά εντελώς άχρηστη πληροφορία.
Με την διαφορά ότι το να κόψεις απόδειξη κρατάει 10" ενώ το να κόψεις τιμολόγιο κρατάει 5', δηλαδή 30 φορές παραπάνω. Τουλάχιστον. Συν ότι απασχολούνται ΔΥΟ επαγγελματίες (ο πωλητής και ο αγοραστής), δηλαδή 10' χασούρα.
Πολλαπλασιασμένο με τον αριθμό των τιμολογίων που εκδίδονται κάθε χρόνο, οι χαμένες 20 εργάσιμες μέρες δεν φαίνονται καθόλου ουτοπικές.
2- Πρόσφατα χρειάστηκε να αποδείξω ότι είμαι ο γιός της μητέρας μου. Γιά το ελληνικό κράτος δεν ήταν αρκετές ούτε οι ταυτότητες μας, ούτε το πιστοποιητικό γέννησης μου, ούτε οι ληξιαρχικές πράξεις. Έπρεπε να έρθει μάρτυρας να βάλει υπογραφή (επικυρωμένη γιά το γνήσιο σε κάποιο κεπ) ότι είμαι όντως ο γιός της μητέρας μου.
Τρεις μέρες δωροδοκούσα τους πακιστανούς στα φανάρια μέχρι να τους σύρω στο πλησιέστερο κεπ ;-)
Σύμφωνοι, αυτό το δικό μου καφκαϊκό σενάριο δεν το βιώνουν *όλοι* οι έλληνες. Αλλά αν δεν βιώνουν αυτό το ίδιο, βιώνουν κάτι πολύ παρόμοιο. Αν δεν είναι η εφορία, θα είναι η πολεοδομία. Αν δεν είναι η πολεοδομία, θα είναι το ικα. Αν δεν είναι το ικα, θα είναι κάποιο υπουργείο.
Στο σύνολο, όλοι κάπου θα χάσουν τις 20 εργάσιμες μέρες τους.
3- Επίσης πρόσφατα χρειάστηκα κάποια επαγγελματική άδεια. Εντελώς άχρηστη, αφού το κράτος μπορεί να πάρει τις ίδιες πληροφορίες από άλλα στοιχεία που έχει ΗΔΗ στα χέρια του. Ας δεχτώ όμως ότι αυτή η άδεια χρησιμεύει σε κάτι. Το κράτος μου ζητάει 700 ευρώ σαν παράβολα γιά την έκδοση της άδειας. Το θεωρώ κλεψιά μεν γιά ένα άχρηστο κωλόχαρτο, αλλά ας το καταπιώ κι αυτό.
Στην Γερμανία, θα μου έδιναν ένα νούμερο λογαριασμού τραπέζης, όπου μέσα σε 30" (online) θα μπορούσα να καταθέσω αυτά τα 700 ευρώ υπέρ του κράτους.
Στην Ελλάδα έπρεπε: να ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΩ αυτοπροσώπως στο ταμείο χυζβγδακπ που βρίσκεται στου διαόλου την μάνα, να πληρώσω 35,44 ευρώ (περάστε από το ταμείο, κάνετε αίτηση, περιμένετε μέχρι να εκδώσουμε το παράβολο, τώρα κατουράμε, τώρα κάνουμε απεργία, τώρα λείπει ο αρμόδιος κλπ. κλπ. κλπ. ), μετά να ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΩ αυτοπροσώπως στο ταμείο υπκλσδφψ που βρίσκεται σε μιά ΑΛΛΗ μάνα του διαόλου, να πληρώσω 73,89 ευρω, μετά σε ένα άλλο ταμείο γιά να πληρώσω 109,84 ευρω. Και ούτω καθ' εξής. Δηλαδή δεν έφτανε που μου πήρε εκβιαστικά ένα 700ρι, με έβαλε να τρέχω αλαλιασμένος και σε μιά ντουζίνα ταμεία μέχρι να συμπληρώσω τα 700 ευρώ που μου ζήτησε (κυκλοφοριακό, καυσαέρια, παρκάρισμα, ώρες λειτουργίας ταμείου από τις 09:30 και 10 δευτερόλεπτα έως τις 09:30 και 18 δευτερόλεπτα).
Δεν παραπονιέμαι γιά το δικό μου δράμα. Δεν γκρινιάζω. Και κυρίως, ΔΕΝ συγκρίνω με την Γερμανία. Με αφήνει παγερά αδιάφορο το αν οι γερμανοί είναι "καλύτεροι" των ελλήνων ή το αντίστροφο.
Εκείνο που λέω είναι, ότι όταν αναγκάζεις έναν επαγγελματία να χάνει 20 μέρες της ζωής του τρέχοντας να βγάλει ένα άχρηστο κωλόχαρτο, μην περιμένεις να βγουν τα 22 δις γιά να ξεχρεώσεις μετά. Όσες επιμυκήνσεις, κουρέματα και λοιπές απατεωνιές και να σου κάνουν. Όση δημόσια περιουσία και αν σου πάρουν.
Χρεωκοπημένος και υποτελής είσαι, χρεωκοπημένος και υποτελής θα παραμείνεις.
Υ.Γ. Το ποστ αυτό περιέχει - ηθελημένα - πολλές υπεραπλουστεύσεις. Δεν θέλω να γράψω διατριβή, προσωπικές σκέψεις καταθέτω, σε όσο πιό απλή μορφή γίνεται. Τα νούμερα είναι επίτηδες χοντρικά. Με ενδιαφέρει το νόημα των σκέψεων μου και όχι αν το έλλειμα είναι 22 δις ή 22,2 δις.
Πάντως αν κάποιος ενδιαφέρεται γιά ακριβή στοιχεία, τα διαθέτω ;-)
Υ.Υ.Γ. Στο ποστ παραλείπω επίτηδες την διαφθορά. Είναι λογικό ότι όσο περισσότερο σε ταλαιπωρούν άσκοπα, τόσο πιθανότερο είναι να (λα)δώσεις στο γραφειοκρατικό τέρας. Αλλά ούτε τότε υπάρχει (γενικό) όφελος, με την παραοικονομία δεν μπορείς να ξεχρεώσεις.
Στην πραγματικότητα βέβαια, τίποτα δεν θα γίνει. Θα πάρουμε την επόμενη δόση, γιατί κανέναν δεν συμφέρει μιά χρεωκοπία. Όλα αυτά λέγονται γιά να καθοριστεί το πόση "γην και ύδωρ" θα δώσει η Ελλάδα αυτή την φορά. Κρίνοντας από τις δηλώσεις των κυβερνητών μας (Μέρκελ, Ρεν, Λαγκάρντ κ.α. ) ήρθε η ώρα της εκποίησης της δημόσιας περιουσίας. Την εκποίηση της ιδιωτικής μας περιουσίας την αφήνουν προς το παρόν γι' αργότερα.
Σαν ιδέα, υποστηρίζω τις ιδιωτικοποιήσεις εδώ και πολλά χρόνια. Γιά πολλούς λόγους, που δεν χωράνε εδώ. Εκείνο που με χαλάει είναι ότι οι ντόπιοι προδότες που διαχειρίζονται το ελλ. κράτος θα ξεπουλήσουν τα ασημικά μας γιά ένα ξεροκόμματο. Επίσης με χαλάει ότι τα λεφτά από τις εκποιήσεις δεν θα τα καρπωθεί ο ελληνικός λαός με την μορφή υποδομών, μισθών, κοινωνικών παροχών κ.α. Τα λεφτά αυτά θα συμψηφιστούν λογιστικά με το περιβόητο χρέος ( = αέρας).
Το "ψητό" λοιπόν αυτήν την φορά είναι η δημόσια περιουσία. Επειδή όμως στην πολιτική τίποτα δεν λέγεται στα ίσα, έχει ανοίξει και ένα παράλληλο θεματάκι, ώστε να δημιουργηθεί το απαραίτητο προπέτασμα καπνού - πίσω από το οποίο θα γίνει το ξεπούλημα. Το προπέτασμα καπνού είναι οι δηλώσεις πολλών ευρωπαίων - με προεξάρχουσα την Μέρκελ - ότι οι έλληνες δεν δουλεύουν αρκετά, ότι παίρνουν σύνταξη στα 40 (σιγά μην πάιρνουν και στα 18), ότι κάνουν πολλές διακοπές κλπ. Βγήκε και το γερμ. περιοδικό Spiegel και "απέδειξε" με νούμερα ότι οι έλληνες συνταξιοδοτούνται, δουλεύουν και κάνουν διακοπές περίπου όσο και οι υπόλοιποι ευρωπαίοι.
Οι εν Ελλάδι πολιτικοί αναλυτές αναγαλλίασαν που τους υποστήριξε το Spiegel (κούνια που σας κούναγε ανόητοι), τα έβαλαν με την Μέρκελ και έριξαν και διάφορα αλατοπίπερα περί γερμανικού εθνικισμού (ο οποίος υπάρχει μεν αλλά είναι ΠΟΛΥ μικρότερος από τον ελληνικό).
Αν και το ερώτημα, του πόσο μεγάλη την έχουμε (την άδεια μετ' αποδοχών) θίχτηκε αυτές τις μέρες αποκλειστικά γιά να εξυπηρετήσει διπλωματικές σκοπιμότητες - βλέπε ξεπούλημα δημ. περιουσίας - δεν παύει να είναι πολύ σημαντικό. Ίσως να είναι εκείνος ο καθοριστικός παράγοντας που θα μας βγάλει από την κρίση.
Δουλεύουν λοιπόν οι γερμανοί περισσότερο από μας; Η απάντηση είναι ναι! Αν θέλαμε να δουλέψουμε όσο οι γερμανοί, θα έπρεπε να χτυπάμε 60ωρα την βδομάδα, να παίρνουμε σύνταξη στα 95 μας, να έχουμε διακοπές 2 μέρες κάθε 2 χρόνια και να παίρνουμε μισθό 45 ευρώ (μικτά). Πως είναι δυνατόν να υποστηρίζω αυτά τα εξωφρενικά νούμερα, όταν το Spiegel έχει "αποδείξει" ότι δουλεύουμε το ίδιο όπως όλοι οι ευρωπαίοι - ίσως και λίγο παραπάνω;
Η απάντηση βρίσκεται στις υποδομές και στην γραφειοκρατία. Όταν ο γερμανός μπορεί να κάνει μιά δουλειά σε 2 δευτερόλεπτα με το πάτημα ενός κουμπιού και ο έλληνας γιά την ίδια δουλειά χρειάζεται 3 βδομάδες (πάρτε ένα παράβολο, περάστε στο πρωτόκολλο, ελάτε από Δευτέρα, φέρτε μας το τάδε $@!%@$%@#χαρτο κλπ κλπ κλπ), τότε το να συγκρίνουμε το πότε βγαίνει στην σύνταξη ο κάθε ένας τους είναι γελοίο.
Το Spiegel, η Μέρκελ, οι έλληνες αναλυτές έχουν μπερδέψει τα σώβρακα με τις φανέλες (τουλάχιστον οι γερμανοί το κάνουν σκόπιμα και εκ του πονηρού). Συγκρίνουν π.χ. το 8ωρο του έλληνα υπάλληλου με το 8ωρο του γερμανού. Τις 25 μέρες διακοπών του έλληνα με τις 30 του γερμανού. Τα 61 χρόνια συνταξιοδότησης του έλληνα με τα 60,8 του γερμανού. Σε αυτά τα νούμερα οι έλληνες είναι συγκρίσιμοι, αν όχι καλύτεροι.
Ποιός μέτρησε όμως το πόση εργασία χρειάζεται ο έλληνας γιά να παράγει 1 κιλό ραπανάκια (16 ώρες) και πόση ο γερμανός (5 λεπτά) ;
Εκείνο που μας χρειάζεται δεν είναι να χτυπήσουμε την καρτέλα που γράφει "ωχτάωρο". Εκείνο που μας χρειάζεται είναι ΡΑΠΑΝΑΚΙΑ. Δηλαδή προιόντα και υπηρεσίες. Αν συγκρίνουμε το παραγόμενο προιόν (είτε υπηρεσία), τότε οι έλληνες είναι απελπιστικά πίσω. Πρέπει να δουλεύουν μέχρι τα 200στα τους γενέθλια, μέχρι να παράγουν όσα έχει παράγει ο γερμανός στα 60 του.
Ο πάγκαλος (και άλλοι) ισχυρίστηκε ότι οι έλληνες είναι τεμπέληδες, χαραμοφάηδες, κοπρίτες, απατεώνες, κλέφτες και άλλα πιπεράτα. Όλα αυτά είναι ξεδιάντροπα, προδοτικά - αλλά κυρίως είναι ψεύτικα. Πιστεύω ακράδαντα ότι οι έλληνες (στην γενικότητα τους - αφήνω τις λιγοστές εξαιρέσεις) είναι εργατικοί, έντιμοι, φιλότιμοι αλλά και πολύ ικανοί.
Αλλά ακόμα και ο ικανότερος εργαζόμενος θα καταθέσει τα όπλα, όταν γιά την πιό απλή δουλειά (π.χ. το να παράγει ραπανάκια) το κράτος του βάζει 1468 γραφειοκρατικά εμπόδια. Όταν λείπουν οι πιό απλές, οι πιό αυτονόητες υποδομές, ακόμα και ο πιό εργατικός υπάλληλος θα χρειαστεί μέρες γιά διεκπεραιώσει μιά απλή υπόθεση.
Η ικανότητα να παράγουμε περισσότερα στην δεδομένη μονάδα χρόνου είναι και το *μοναδικό* κριτήριο που θα μας βγάλει κάποτε από την κρίση. Γι' αυτό και γράφω πιό πάνω, ότι αν και οι δηλώσεις της Μερκελ περί "τεμπέληδων ελλήνων" αποτελούν προπέτασμα καπνού, πρέπει να ασχοληθούμε με την παραγωγικότητα.
Όλα τα άλλα περί επιμήκυνσης του χρέους, κουρέματος, χαρίσματος, επιτόκια, σπρεντ κλπ. αποτελούν λογιστικές ματσαράγγες, που (θα) μας κρατάνε εσαεί χρεωμένους και υποτελείς.
Ακόμα και οι πιό δραστικές προτάσεις που ακούγονται, όπως η έξοδος από το ευρώ, άρνηση πληρωμών κ.α. προυποθέτουν ένα κράτος με @@ και έναν λαό αυτάρκη.
Δεν ξέρω αν η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα είναι καλή ή κακή γιά μας. Ξέρω όμως ότι γιά να την αποφασίσουμε, πρέπει να είμαστε αυτάρκεις - τουλάχιστον σε ραπανάκια. Guess what? ΔΕΝ είμαστε. Εισάγουμε το 30% - 35% της τροφής μας, γιά να μη μιλήσω γιά πετρέλαιο, ενέργεια, πρώτες ύλες κ.α.
Μερικά νούμερα. Αν αφήσω το χρέος εντελώς έξω (έστω ότι μιά καλή νεράιδα μας το χαρίζει, χωρίς να ζητήσει ανταλλάγματα), παράγουμε γύρω στα 240 δις / χρόνο. Για να βγάλουμε αυτά τα 240 δις χρειαζόμαστε 220 εργάσιμες μέρες (αφαιρώ τα σ/κ, τις αργίες, τις διακοπές, ασθένεια).
Οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα παράγουν δλδ. 1,1 δις ανά ημέρα. Γιά σύγκριση: οι εργαζόμενοι στο Αμβούργο παράγουν 2,5 δις/ημέρα, στις Βρυξέλλες 3,1, στην Ολλανδία 1,7, στην Αυστρία / Δανία / Βέλγιο 1,6 κ.ο.κ. Συγκρίνω επίτηδες χώρες παρόμοιου μεγέθους με την Ελλάδα. Πάντως είμαστε ψηλότερα (ακόμα) από το Μπουρούντι που παράγει 0,004 δις/ημέρα.
Σε απλά ελληνικά: αν εμποδίσεις έναν έλληνα επαγγελματία να εργαστεί γιά 8 ώρες, έχασες 1,1 δις. Αν τον αναγκάσεις επί 4 βδομάδες ( = 20 εργάσιμες) να τρέχει γιά να βγάλει διάφορα κωλόχαρτα από τις δημόσιες υπηρεσίες, έχασες 22 δις. ΑΚΡΙΒΩΣ όσο είναι και το έλειμμα της Ελλάδας αυτήν την στιγμή.
Χάνουν οι έλληνες επαγγελματίες 20 μέρες κάθε χρόνο γιά μαλακίες; Πιστεύω ότι χάνουν τουλάχιστον 40 - δηλαδή ότι θα μπορούσαμε να έχουμε 22 δις πλεόνασμα κάθε χρόνο και να δανείζουμε εμέις τους γερμαναράδες.
Τρία παραδείγματα. Το ένα γενικό, τα άλλα 2 προσωπικά.
1- Μόνο στην Ελλάδα εξαναγκάζεται ο επαγγελματίας να κόβει τιμολόγια. Σε όλη την Ευρώπη, δεν υπάρχουν τιμολόγια. Υπάρχουν μόνο αποδείξεις. Η απόδειξη και το τιμολόγιο περιέχουν τις ίδιες πληροφορίες. Το τιμολόγιο περιέχει επί πλέον το αφμ του αγοραστή - δηλαδή μιά εντελώς άχρηστη πληροφορία.
Με την διαφορά ότι το να κόψεις απόδειξη κρατάει 10" ενώ το να κόψεις τιμολόγιο κρατάει 5', δηλαδή 30 φορές παραπάνω. Τουλάχιστον. Συν ότι απασχολούνται ΔΥΟ επαγγελματίες (ο πωλητής και ο αγοραστής), δηλαδή 10' χασούρα.
Πολλαπλασιασμένο με τον αριθμό των τιμολογίων που εκδίδονται κάθε χρόνο, οι χαμένες 20 εργάσιμες μέρες δεν φαίνονται καθόλου ουτοπικές.
2- Πρόσφατα χρειάστηκε να αποδείξω ότι είμαι ο γιός της μητέρας μου. Γιά το ελληνικό κράτος δεν ήταν αρκετές ούτε οι ταυτότητες μας, ούτε το πιστοποιητικό γέννησης μου, ούτε οι ληξιαρχικές πράξεις. Έπρεπε να έρθει μάρτυρας να βάλει υπογραφή (επικυρωμένη γιά το γνήσιο σε κάποιο κεπ) ότι είμαι όντως ο γιός της μητέρας μου.
Τρεις μέρες δωροδοκούσα τους πακιστανούς στα φανάρια μέχρι να τους σύρω στο πλησιέστερο κεπ ;-)
Σύμφωνοι, αυτό το δικό μου καφκαϊκό σενάριο δεν το βιώνουν *όλοι* οι έλληνες. Αλλά αν δεν βιώνουν αυτό το ίδιο, βιώνουν κάτι πολύ παρόμοιο. Αν δεν είναι η εφορία, θα είναι η πολεοδομία. Αν δεν είναι η πολεοδομία, θα είναι το ικα. Αν δεν είναι το ικα, θα είναι κάποιο υπουργείο.
Στο σύνολο, όλοι κάπου θα χάσουν τις 20 εργάσιμες μέρες τους.
3- Επίσης πρόσφατα χρειάστηκα κάποια επαγγελματική άδεια. Εντελώς άχρηστη, αφού το κράτος μπορεί να πάρει τις ίδιες πληροφορίες από άλλα στοιχεία που έχει ΗΔΗ στα χέρια του. Ας δεχτώ όμως ότι αυτή η άδεια χρησιμεύει σε κάτι. Το κράτος μου ζητάει 700 ευρώ σαν παράβολα γιά την έκδοση της άδειας. Το θεωρώ κλεψιά μεν γιά ένα άχρηστο κωλόχαρτο, αλλά ας το καταπιώ κι αυτό.
Στην Γερμανία, θα μου έδιναν ένα νούμερο λογαριασμού τραπέζης, όπου μέσα σε 30" (online) θα μπορούσα να καταθέσω αυτά τα 700 ευρώ υπέρ του κράτους.
Στην Ελλάδα έπρεπε: να ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΩ αυτοπροσώπως στο ταμείο χυζβγδακπ που βρίσκεται στου διαόλου την μάνα, να πληρώσω 35,44 ευρώ (περάστε από το ταμείο, κάνετε αίτηση, περιμένετε μέχρι να εκδώσουμε το παράβολο, τώρα κατουράμε, τώρα κάνουμε απεργία, τώρα λείπει ο αρμόδιος κλπ. κλπ. κλπ. ), μετά να ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΩ αυτοπροσώπως στο ταμείο υπκλσδφψ που βρίσκεται σε μιά ΑΛΛΗ μάνα του διαόλου, να πληρώσω 73,89 ευρω, μετά σε ένα άλλο ταμείο γιά να πληρώσω 109,84 ευρω. Και ούτω καθ' εξής. Δηλαδή δεν έφτανε που μου πήρε εκβιαστικά ένα 700ρι, με έβαλε να τρέχω αλαλιασμένος και σε μιά ντουζίνα ταμεία μέχρι να συμπληρώσω τα 700 ευρώ που μου ζήτησε (κυκλοφοριακό, καυσαέρια, παρκάρισμα, ώρες λειτουργίας ταμείου από τις 09:30 και 10 δευτερόλεπτα έως τις 09:30 και 18 δευτερόλεπτα).
Δεν παραπονιέμαι γιά το δικό μου δράμα. Δεν γκρινιάζω. Και κυρίως, ΔΕΝ συγκρίνω με την Γερμανία. Με αφήνει παγερά αδιάφορο το αν οι γερμανοί είναι "καλύτεροι" των ελλήνων ή το αντίστροφο.
Εκείνο που λέω είναι, ότι όταν αναγκάζεις έναν επαγγελματία να χάνει 20 μέρες της ζωής του τρέχοντας να βγάλει ένα άχρηστο κωλόχαρτο, μην περιμένεις να βγουν τα 22 δις γιά να ξεχρεώσεις μετά. Όσες επιμυκήνσεις, κουρέματα και λοιπές απατεωνιές και να σου κάνουν. Όση δημόσια περιουσία και αν σου πάρουν.
Χρεωκοπημένος και υποτελής είσαι, χρεωκοπημένος και υποτελής θα παραμείνεις.
Υ.Γ. Το ποστ αυτό περιέχει - ηθελημένα - πολλές υπεραπλουστεύσεις. Δεν θέλω να γράψω διατριβή, προσωπικές σκέψεις καταθέτω, σε όσο πιό απλή μορφή γίνεται. Τα νούμερα είναι επίτηδες χοντρικά. Με ενδιαφέρει το νόημα των σκέψεων μου και όχι αν το έλλειμα είναι 22 δις ή 22,2 δις.
Πάντως αν κάποιος ενδιαφέρεται γιά ακριβή στοιχεία, τα διαθέτω ;-)
Υ.Υ.Γ. Στο ποστ παραλείπω επίτηδες την διαφθορά. Είναι λογικό ότι όσο περισσότερο σε ταλαιπωρούν άσκοπα, τόσο πιθανότερο είναι να (λα)δώσεις στο γραφειοκρατικό τέρας. Αλλά ούτε τότε υπάρχει (γενικό) όφελος, με την παραοικονομία δεν μπορείς να ξεχρεώσεις.
0 σχολια:
Post a Comment