Διαιτητής
Προσπαθώντας να καταλάβω το γιατί φτάσαμε εδώ, κατέληξα στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ;-)
Επειδή δεν είμαι σίγουρος γιά τα συμπεράσματα μου, τα καταγράφω εδώ - μήπως και τυχόν ενδιαφερθεί να τα συζητήσει κάποιος μαζί μου.
Επισημαίνω σ' αυτό το ποστ κάποιες ομοιότητες και κάποιες διαφορές της Ελλάδας με τις δυτικές κοινοβουλευτικές, αστικές δημοκρατίες. Τα λόγια μου είναι απλές διαπιστώσεις. Επ' ουδενί θέλω να (αυτο)μαστιγώσω τους έλληνες, επ' ουδενί θέλω να κατηγορήσω μιά χώρα, ούτε να εκθειάσω μιάν άλλη. Σε όποιον μου προσάψει ότι κάνω κάτι τέτοιο ... να του καεί το βίντεο ;-) (παλιά χαρυκλυννική ατάκα από την εποχή που υπήρχαν βίντεο).
Τα σημερινά κράτη (όπου κράτος = μηχανισμός διαχείρισης και εξουσίας) είναι σχετικά καινούργια "ανακάλυψη". Η ίδρυση της γαλλικής δημοκρατίας π.χ. έγινε το 1789 - τέλη του 18ου αιώνα. Χοντρικά, ούτε 200 χρόνια πριν. Στην Ουζα το 1776. Το ελληνικό κράτος είναι ακόμα νεώτερο.
Από τους 20 μεταχριστιανικούς αιώνες λοιπόν, οι 18 πέρασαν με φεουδαρχία. Δηλαδή μιά μορφή διοίκησης και εξουσίας που ονομάζω "πυραμιδωτή". Κάπου υπήρχε ένας βασιλιάς, αυτοκράτορας, γουατέβερ, ο οποίος μοίραζε την εξουσία σε μεγάλα κομμάτια της επικράτειας του, τα οποία διοικούσε αυτοτελώς κάποιος υποτελής του. Αυτός με την σειρά του μοίραζε την εξουσία σε κάποιους μικρότερους υποτελείς κ.ο.κ. μέχρι τον απλό λαό.
Έτσι είχαμε στην δυτ. Ευρώπη τις βαρωνίες, κομητείες, πριγκηπάτα, παλατινάτα κλπ. Στο Βυζάντιο είχαμε τα θέματα, που χωρίζονταν σε επαρχίες, στρατηγάτα κ.α. Ακόμα και στην οθωμανική αυτοκρατορία είχαμε αγάδες και πασάδες. Δηλαδή τοπικούς άρχοντες με απόλυτες εξουσίες.
Οι σημερινές σχέσεις πολίτη - κράτους αλλά και πολίτη - πολίτη ήταν αδιανόητες στο πυραμιδωτό σύστημα. Ο λαουτζίκος πλήρωνε φόρο υποτέλειας στον τοπικό αγά, στρατηγό, βαρώνο, γουατέβερ και δεν ήξερε καν ποιός βρίσκεται παραπάνω στην εξουσία. Ο τοπικός άρχοντας πλήρωνε φόρο υποτέλειας στον παραπάνω, αυτός στον παραπάνω κ.ο.κ μέχρι που κάποιοι φόροι έφταναν στον αυτοκράτορα (σουλτάνο, βασιλιά) προκειμένου να κάνει τους πολέμους του.
Δεν υπήρχε κοινωνικό κράτος. Δεν υπήρχε καν σχέση πολίτη - κράτους. Υπήρχε μόνο η υποτέλεια. Οι φόροι εισπράττονταν (σε όλες τις βαθμίδες της πυραμίδας) με την απειλή των όπλων.
Ακόμα και οι σχέσεις πολίτη - πολίτη ήταν πυραμιδωτές. Αν έκλεβες την κατσίκα του γείτονα, θα πηγαίνατε στους προεστούς του χωριού γιά να λύσετε την διαφορά σας. Αν δύο χωριά είχαν διαφορές μεταξύ τους, οι προεστοί των χωριών θα πήγαιναν στον πασά (κόμη, βαρώνο, στρατηγό) κ.ο.κ.
Μέχρι εδώ, ο ελλαδικός χώρος δεν διαφέρει σε τίποτα από την Ευρώπη. Γιά 18 αιώνες το πυραμιδωτό σύστημα λειτούργησε (καλά; ) παντού.
Σε όλο αυτό το διάστημα όμως υπήρχε μιά σημαντικότατη διαφορά. Ενώ στον ελλαδικό χώρο οι πυραμιδωτές σχέσεις υποτέλειας ήταν από σταθερές έως πολύ σταθερές, στον ευρωπαϊκό χώρο κυριαρχούσε το χάος. Κομητείες ήταν σήμερα υποτελείς στον βασιλιά Α και αύριο στον βασιλιά Β. Βαρώνοι δήλωναν υποτελείς σε 3 κόμηδες ταυτόχρονα, αλλά (αν τους έπαιρνε στρατιωτικά) δεν πληρώναν φόρους σε κανέναν.
Οι ένοπλες συρράξεις ήταν καθημερινό φαινόμενο. Ακόμα και σε εποχές "ειρήνης", υπήρχαν δεκάδες τοπικές συρράξεις σε όλη την Ευρώπη. Ποταμοί αίματος χύθηκαν, επειδή κάποιος βαρώνος ήθελε περισσότερο χρήμα. Αν ο χειμώνας έπεφτε βαρύς δεν είχαν τροφή και την έπεφταν στις γειτονικές περιοχές. Ο θάνατος σου, η ζωή μου.
Στην Ελλάδα δεν έγιναν αυτά. Τους πρώτους μεταχριστιανικούς αιώνες η Ελλάδα ήταν ρωμαϊκή επαρχία, μετά έγινε βυζαντινό θέμα, μετά τούρκικο βιλαέτι. Την κατάκτησαν οι σταυροφόροι τον 10ο αιώνα, έσφαξαν τους μισούς κάτοικους, αλλά ακόμα και τότε δεν δημιουργήθηκαν ένοπλες συρράξεις ανάμεσα σε γειτονικές ελληνικές περιοχές. Ούτε στην τουρκοκρατία έγινε αυτό, αφού το κεντρικό τουρκικό κράτος ήταν αρκετά ισχυρό ώστε να αποτρέψει κάθε τοπική σύρραξη.
Στην Ελλάδα δεν ξεσηκώθηκαν ποτέ οι βολιώτες να σφάξουν του λαρισαίους, επειδή δεν τους πήγε καλά η σοδειά. Οι τριπολιτσιώτες δεν έκαναν ποτέ πόλεμο στους καλαματιανούς γιά να τους πάρουν το νερό. Οι γιαννιώτες δεν μπούκαραν ποτέ στην Κέρκυρα μόνο και μόνο επειδή είχαν υπεροχή όπλων.
Αυτά τα πράγματα ήταν καθημερινό ψωμοτύρι γιά τους ευρωπαίους επί 18 αιώνες. Πόλεις σε απόσταση τριάντα, πενήντα χιλιόμετρα η μία από την άλλη αληλοσφάχτηκαν καμμιά δεκαριά φορές σ' αυτό το διάστημα.
Οι έλληνες έζησαν τον προτελευταίο τους εμφύλιο στον πελοππονησιακό πόλεμο (404 π.Χ. ) και τον τελευταίο τους το 1949. Ο τελευταίος μάλιστα εμφύλιος - παρά τις φρικωδίες του και τα τραύματα που άφησε - ήταν ιδεολογικός, δεν ήταν κατακτητικός. Μιά μερίδα ελλήνων ήθελε να προσδέσει την χώρα στην Ρωσία και μιά άλλη στην Αμερική. Αλλά δεν σφάχτηκαν γιά ένα χωράφι, μιά σοδειά, ούτε γιά ένα σεντούκι με λεφτά, όπως σφάζονταν οι ευρωπαίοι.
* * * *
Που μας οδήγησε αυτή η διαφορά Ελλάδας - Ευρώπης; Οι ευρωπαίοι αναγνώρισαν κάποτε (τους πήρε 18 αιώνες σφαγιασμών, αλλά τα κατάφεραν), ότι χρειάζονται (α) έναν αδέκαστο, αυστηρό διαιτητή και (β) άμεση πρόσβαση όλων σ' αυτόν τον διαιτητή.
Τα σημερινά ευρωπαικά κράτη (και το αμερικάνικο) οικοδομήθηκαν από την αρχή σαν κράτη-διαιτητής. Δημιουργήθηκαν δλδ. κάποιοι κοινά αποδεκτοί κανόνες και ορίστηκε το κράτος σαν ο διαιτητής που θα ελέγχει και θα επιβάλλει (αν παραβεί κάποιος) τους κανόνες αυτούς.
Το κοινωνικό κράτος (φόροι, κοινωνική πρόνοια, δημόσια έργα, υποδομές) επιβλέπεται γιά την καλή λειτουργία του από το κράτος - διαιτητή.
Η ειδοποιός διαφορά με τις ελληνικές συνθήκες είναι η καθολική, συνολική, ρητή και ριζωμένη αντίληψη του κράτους σαν διαιτητή.
Αν προσπαθήσω να χτίσω ένα αυθαίρετο μπαλκόνι στην Γερμανία, ΟΛΟΙ οι γείτονες θα με καταγγείλουν στην πολεοδομία. Η οποία θα επέμβει σε χρόνο dt, αποκαθιστώντας την νομιμότητα.
Αν χτίσω ένα αυθαίρετο στην Ελλάδα ΚΑΝΕΙΣ δεν θα με καταγγείλει στην πολεοδομία (εκτός αν έχει προσωπικά μαζί μου γιά άλλους λόγους). Αλλά και η πολεοδομία ούτε θα έρθει, ούτε θα με τιμωρήσει ποτέ.
Εδώ πρέπει να ξεδιαλύνω μιά ηλίθια ελληνοκεντρική αντίληψη. Οι έλληνες (αρέσκονται να) πιστεύουν διάφορες μαλακίες του στυλ "οι γερμανοί είναι ρομποτάκια", "οι γερμανοί είναι πειθαρχημένος λαός" και διάφορα τέτοια ρατσιστικά. Ένας συγκεκριμένος πανηλίθιος μάλιστα που συζήταγε μαζί μου πριν μερικά χρόνια, υποστήριζε ότι οι γερμανοί (και οι υπόλοιποι ευρωπαίοι) ζουν σε καθεστώτα φόβου, σε αστυνομοκρατούμενα κράτη.
Όμως η αστυνομοκρατία είναι σαφώς μεγαλύτερη στην Ελλάδα. Ιδίως η αυθαιρεσία της αστυνομίας και της λοιπής διοικητικής μηχανής είναι πολλαπλάσιες στην Ελλάδα σε σχέση με τους ευρωπαίους. Η κατάχρηση εξουσίας σήμερα είναι αποκλειστικά ελληνικό φαινόμενο.
Δεν είναι λοιπόν "ρομποτάκια" οι γερμανοί. Ούτε πειθαρχημένος λαός. Απλά έχουν εμπεδώσει - χρειάστηκαν 18 αιώνες σφαγιασμών γι' αυτό - ότι αν κάνει ο καθένας ότι του καπνίσει, θα γυρίσουμε όλοι τάχιστα στον φεουδαρχικό Μεσαίωνα. Οι ευρωπαίοι είναι νομοταγείς, ακόμα και όταν δεν τους ελέγχει κανείς. Οχι γιατί φοβούνται τον αστυφύλακα, αλλά από πεποίθηση. Γιατί έχουν (επιτέλους) καταλάβει, ότι η σημερινή αστική δημοκρατία - με όλα της τα στραβά - είναι προτιμότερη από το να θέλει να σου στρίψει το λαρύγγι κάθε χειμώνα ο γείτονας, προκειμένου να θρέψει τα παιδιά του.
Δεν λέω ότι οι ευρωπαϊκές αστικές δημοκρατίες είναι καλές. Χάλια είναι. Χάλια! Αν τολμήσει κανείς να πει ότι τους υποστηρίζω, να του καεί το βίντεο (τα είπαμε αυτά). Και απάτες υπάρχουν, και ανοργανωσιά υπάρχει και ανικανότητα υπάρχει. Σε μεγάλα μεγέθη μάλιστα. Τι λέω; Σε τεράστια μεγέθη.
Παρ' όλα αυτά, η γενική νοοτροπία είναι ότι το κράτος είναι διαιτητής. Αδέκαστος και ακριβοδίκαιος. Αυτό το κράτος - διαιτητής είναι η απαραίτητη, ικανή και αναγκαία συνθήκη γιά να μην γυρίσουμε στον Μεσαίωνα.
* * * *
Αντίθετα στην Ελλάδα, δεν έχουμε κράτος - διαιτητή. Ούτε το θέλουμε, ούτε το χρειαζόμαστε, ούτε μπορούμε να το φτιάξουμε. Στους τελευταίους 20 αιώνες οι έλληνες ποτέ δεν ένιωσαν την ανάγκη κάποιου διαιτητή. Ναι, μας κατάκτησαν ένα σωρό εξωτερικοί εχθροί. Αλλά ένας διαιτητής δεν θα τους είχε εμποδίσει. Ναι, είχαμε εμφύλιο το 1949. Τι θα ωφελούσε μιά διαιτησία; Υπενθύμιση: η διαιτησία έχει μόνο τότε κάποιο νόημα, όταν υπάρχουν κοινά αποδεκτοί κανόνες. Όταν οι μισοί θέλουν καπιταλισμό και οι άλλοι μισοί σοσιαλισμό, δεν είναι δυνατόν να υπάρξει διαιτησία.
Η Ελλάδα αναγκάστηκε από τους ξένους να δημιουργήσει μιά αστική, κοινοβουλευτική δημοκρατία. Αλλά η ελληνική ψυχή, η ελληνική νοοτροπία, ποτέ δεν χρειάστηκε τέτοιο πράγμα. Ποτέ δεν πείστηκε, ότι η αστική δημοκρατία είναι καλύτερη.
Η ελληνική κοινωνία ποτέ δεν κατέληξε σε κάποιους κοινά αποδεκτούς κανόνες. Δεν ξέρουμε τι θέλουμε σαν κοινωνία, ο καθένας μας, ότι προλάβει. Σε τέτοιες συνθήκες, κανένας δεν αναγνωρίζει την ανάγκη ύπαρξης μιάς διαιτησίας.
Από το 1821 μέχρι σήμερα έχουμε μιά επίφαση αστικής δημοκρατίας, διατηρώντας από κάτω το πυραμιδωτό φεουδαρχικό σύστημα κρατικής εξουσίας, που μας εξυπηρέτησε τόσο καλά τα τελευταία 2000 χρόνια.
Ο παλιός κοτζάμπασης έγινε ο βουλευτής της περιφέρειας μας. Ο παλιός αγάς έγινε υπουργός. Τα προβλήματα μας δεν τα λύνουμε στην βάση κοινά αποδεκτών κανόνων, αλλά στην βάση προσωπικών γνωριμιών. Ένας ευρωπαίος που ψάχνει γιά δουλεία, θα παρουσιάσει τις ικανότητες του σε όλους τους πιθανούς εργοδότες. Ένας έλληνας που ψάχνει γιά δουλειά, θα ρωτήσει πρώτιστα τους γνωστούς και τους συγγενείς του και μετά τον κοντινότερο τοπικό άρχοντα (προεστό, πασά, νομάρχη, βουλευτή).
Οι έλληνες δεν έχουν και δεν θέλουν να έχουν κράτος - διαιτητή. Προτιμούν ένα κράτος - πρυτανείο. Ένα κράτος που τους τρέφει όλους, δωρεάν. Το ποιός πληρώνει αυτό το πρυτανείο είναι αδιάφορο. Από το 1821 μέχρι σήμερα, το ελληνικό κράτος - πρυτανείο ήταν (υπερ)χρεωμένο. Μέσα σε 150+ χρόνια δεν είχαμε ούτε μία φορά περίσσευμα. Πάντα κάποιος άλλος μας πλήρωνε.
Οι έλληνες δεν είναι από την φύση τους μπαγαμπόντηδες. Ούτε διεφθαρμένοι. Ούτε (αλοίμονο) απείθαρχοι. Απλά ποτέ στα τελευταία 2000 χρόνια δεν είδαν κάποιο όφελος τηρώντας τους - οποιουσδήποτε - νόμους. Η κρατική εξουσία ήταν ανέκαθεν είτε γιά να την απομυζάς (κράτος - πρυτανείο) είτε γιά να την αποφεύγεις (μεσαιωνικός φόρος υποτέλειας, τούρκικο χαράτσι).
Έστω ότι κάποιος τεμπελχανάς διορίζεται σε μιά κρατική θέση γιά να τα ξύνει. Ένας γερμανός θα ζητήσει την άμεση καθαίρεση του, ένας έλληνας θα ζητήσει να διοριστεί και αυτός. Πως εξηγούνται αυτές οι συμπεριφορές;
Γιά τον γερμανό, μιά αργομισθία ειναι "φάουλ" στους κοινά αποδεκτούς κανόνες. Το κράτος - διαιτητής οφείλει να επέμβει.
Γιά τον έλληνα, μιά αργομισθία δεν είναι ούτε επιλήψιμη ούτε παράξενη. Το κράτος - πρυτανείο λειτούργησε γιά μιά ακόμα φορά αποτελεσματικά.
Κάπου εδώ στηρίζεται η λογική του "μαζί τα φάγαμε". Χωρίς να παύει να είναι ένας άθλιος προδότης και ο μεγαλύτερος φαγάς αυτός που την εκστόμισε.
* * * *
Οι έλληνες λοιπόν δεν έχουν κράτος όπως οι δυτικοί, δεν θέλουν και δεν μπορούν να το αποκτήσουν.Είναι αρνητικό αυτό; Οχι απαραίτητα.
Ακόμα και αν περνάγαμε λεπίδι όλους τους σημερινούς πολιτικούς, οι επόμενοι εκφραστές του λαού θα ήταν μία από τα ίδια. Ο ελληνικός λαός θέλει το πυραμιδωτό, πατερναλιστικό, φεουδαρχικό κράτος - πρυτανείο, επειδή τίποτα στην Ιστορία του δεν τον έπεισε ότι ένα δυτικότροπο κράτος - διαιτητής θα του έλυνε οποιοδήποτε πρόβλημα.
Ακόμα και αν εξαφανιστούν αύριο όλοι οι παρόντες πολιτικοί, ο ελληνικός λαός θα εκλέξει εκείνους που θα του υποσχεθούν την μεγαλύτερη δυνατή προσέγγιση στο κράτος - πρυτανείο.
Διαβάζω πολλές διακυρήξεις, πολλές προτάσεις, πολλές λύσεις. Σχεδόν όλοι ασχολιώνται με το πως θα την φέρουμε στους κουτόφραγκους, ώστε να μας πληρώνουν εσαεί (το πρυτανείο χρειάζεται λεφτά). Όλοι υπόσχονται ενίσχυση του δημοσίου τομέα. Χωρίς όμως να μας φανερώνουν ποιός θα διαχειρίζεται αυτό το διογκωμένο δημόσιο.
Λες και θα λυθούν τα προβλήματα αν φύγει ο Καραμήτρος και έρθει ο Μαυροκώστας. Κανένας δεν αναρωτιέται με ποιούς μηχανισμούς θα διασφαλίσουμε το να μην μπορεί κανένας μελλοντικός πολιτικός να κάνει αυτά που έκαναν / κάνουν οι σημερινοί. Όλοι - ιδίως οι αγανακτισμένοι των διάφορων πλατειών - ξέρουν μόνο να απαιτούν.
Δημόσια Υγεία, δημόσια Παιδεία, δουλειές με καλό μισθό γιά όλους. Στο δημόσιο εννοείται, ή επιδοτούμενες από το δημόσιο. Ξέχασαν τους ποταμούς από γάλα και μέλι, τα βουνά από πιλάφι τα ουρί και τις 7 παρθένες.
Ποιός θα τα διαχειρίζεται όλα τούτα. Πιστεύει κανείς ότι μια καλή νεράιδα θα μας χαρίσει έντιμους πολιτικούς; Μαζί με έναν λαό που δεν θα ζητάει ρουσφέτια, δεν θα αδικεί κανέναν και δεν θα ζητάει κανένα προσωπικό όφελος, θυσιαζόμενος υπέρ πατρίδος;
Μερικοί ζητάνε την επανίδρυση του κράτους (μας τάπαν κι άλλοι αυτά), αλλά ξεχνάνε την επανίδρυση του λαού. Με τι λαό θα φτιάξεις "μοντέρνο" κράτος δυτικού τύπου;
* * * *
Δεν πιστεύω ότι η αστική δημοκρατία δυτικού τύπου, δηλαδή ένα κράτος - διαιτητής είναι απαραίτητα κάτι καλό. Ούτε πιστεύω ότι το δικό μας κράτος - πρυτανείο, το πατερναλιστικό, πελατειακό κράτος με την πυραμιδωτή εξουσία είναι απαραίτητα κάτι αρνητικό.
Αφού όλοι θέλουμε πελατειακό κράτος, ας το παραδεχτούμε ανοιχτά βρε αδερφέ. Είναι γούστο μας να πηγαίνουμε στον βουλευτή και να ζητάμε δουλειά. Κάτι που λειτούργησε τόσο καλά επί 2000 χρόνια, δεν μπορεί να είναι τόσο σκάρτο όσο το λένε.
Αντί λοιπόν να ζητάμε επανίδρυση του κράτους, κατάργηση της διαφθοράς, νομοταγείς πολίτες, αδιάφθορους πολιτικούς και άλλες τέτοιες φλωριές, ας δούμε πως μπορούμε να βελτιώσουμε το υπάρχον μοντέλο, που όλοι προτιμάμε έτσι κι αλλιώς.
Π.χ. διόρισε η υπουργός όλα ( ! ) τα κομματόσκυλα του πασοκ σε μιά άχρηστη επιτροπή του δημόσιου, που έφτιαξε ειδικά γι αυτόν τον σκοπό. Σήμερα, τον Σεπτέμβρη του 2011, εν μέσω τρόικας και περικοπών συντάξεων (φαντάσου πόσες λαμογιές κάνανε όσο δεν τους είχε η τροικα υπό έλεγχο).
Μαγκιά της. Γούστο της. Το πελατειακό κράτος ακριβώς όπως το θέλουμε.
Αλλά η ύπαρξη της τροικας μας αποδεικνύει, ότι δεν μπορούμε να διατηρήσουμε το σημερινό μοντέλο. Πρέπει να το βελτιώσουμε γιά να λειτουργήσει καλύτερα. Η τροικα θελει βέβαια να μας μετατρέψει σε δυτικότροπο κράτος - διαιτητή, αλλά οι φράγκοι ήταν ανέκαθεν βαθιά νυχτωμένοι.
Οφείλουμε λοιπόν να βελτιστοποιήσουμε το πελατειακό κράτος - πρυτανείο. Πως θα γίνει αυτό;
Θα μπορούσαμε π.χ. να περιορίσουμε στενά γεωγραφικά τις εξουσίες των πολιτικών. Να τους αυτονομήσουμε πλήρως, αλλά χωρίς ενισχύσεις από το κεντρικό κράτος. Να αποκτήσει δηλαδή η υπουργός που έκανε τους διορισμούς των πασόκων απόλυτες εξουσίες, αλλά μόνο στην πόλη που την έκλεξε. Όπως οι παλιοί αγάδες.
Αλλά αν η πόλη πεινάσει, ξεμείνει χωρίς σχολεία, χωρίς δρόμους, χωρίς νοσοκομεία επειδή η υπουργός έκανε τους διορισμούς, να υποστούν οι κάτοικοι αυτής της πόλης - και μόνο αυτοί - τις συνέπειες. Να αναγκαστούν είτε να επιτεθούν ένοπλοι στις διπλανές πόλεις είτε να πεθάνουν αβοήθητοι στους δρόμους της πόλης τους. Αν γίνει αυτό, θα περάσουν λεπίδι την υπουργό - γιά να μάθει να διορίζει πασόκους.
Αυτό που προτείνω δεν είναι καθόλου ουτοπικό. Το εφαρμόζει εδώ και αιώνες η Ελβετία (και όχι μόνο). Οι ελβετικές πόλεις είναι *πάρα* πολύ αυτόνομες, έχουν τεράστιες εξουσίες στα του οίκου τους, αλλά έχουν ακέραια την ευθύνη των πράξεων τους. Ξέρουν ότι αν πεινάσουν, κανένας δεν θα τους βοηθήσει.
Αυτό ειναι το πιό αποτελεσματικό κίνητρο γιά να κοπούν μαχαίρι οι σπατάλες, οι λαμογιές, οι διορισμοί από το παράθυρο, οι ημέτεροι εργολάβοι κλπ. Τόσο από την μεριά των πολιτικών (το λεπίδι θα είναι πολύ κοντά στον λαιμό τους) όσο και από την μεριά των πολιτών. Αν διορίσεις την κορούλα σου στο δημόσιο, ο μισθός της θα αφαιρεθεί 1 - 1 από την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη του γείτονα σου. Με τι μούτρα θα τον συναντήσεις στον δρόμο;
Η πρόταση μου: πλήρης εξουσία των - διεφθαρμένων έστω - πολιτικών, αλλά σε πολύ μικρά γεωγραφικά πλαίσια (μιά πόλη, 2-3 χωριά). Αποκλειστική διαχείριση των οικονομικών πόρων της περιφέρειας τους αλλά απολύτως καμμία ενίσχυση από τους υπόλοιπους.
Η πρόταση μου είναι κλάσεις πιό ρεαλιστική από άλλες που ζητάνε ιδανικούς πολιτικούς, ιδανικό λαό, τερματισμό της διαφθοράς ως διά μαγείας, ραχάτι γιά όλους στο δημόσιο χωρίς λεφτα κ.α.
Επειδή δεν είμαι σίγουρος γιά τα συμπεράσματα μου, τα καταγράφω εδώ - μήπως και τυχόν ενδιαφερθεί να τα συζητήσει κάποιος μαζί μου.
Επισημαίνω σ' αυτό το ποστ κάποιες ομοιότητες και κάποιες διαφορές της Ελλάδας με τις δυτικές κοινοβουλευτικές, αστικές δημοκρατίες. Τα λόγια μου είναι απλές διαπιστώσεις. Επ' ουδενί θέλω να (αυτο)μαστιγώσω τους έλληνες, επ' ουδενί θέλω να κατηγορήσω μιά χώρα, ούτε να εκθειάσω μιάν άλλη. Σε όποιον μου προσάψει ότι κάνω κάτι τέτοιο ... να του καεί το βίντεο ;-) (παλιά χαρυκλυννική ατάκα από την εποχή που υπήρχαν βίντεο).
Τα σημερινά κράτη (όπου κράτος = μηχανισμός διαχείρισης και εξουσίας) είναι σχετικά καινούργια "ανακάλυψη". Η ίδρυση της γαλλικής δημοκρατίας π.χ. έγινε το 1789 - τέλη του 18ου αιώνα. Χοντρικά, ούτε 200 χρόνια πριν. Στην Ουζα το 1776. Το ελληνικό κράτος είναι ακόμα νεώτερο.
Από τους 20 μεταχριστιανικούς αιώνες λοιπόν, οι 18 πέρασαν με φεουδαρχία. Δηλαδή μιά μορφή διοίκησης και εξουσίας που ονομάζω "πυραμιδωτή". Κάπου υπήρχε ένας βασιλιάς, αυτοκράτορας, γουατέβερ, ο οποίος μοίραζε την εξουσία σε μεγάλα κομμάτια της επικράτειας του, τα οποία διοικούσε αυτοτελώς κάποιος υποτελής του. Αυτός με την σειρά του μοίραζε την εξουσία σε κάποιους μικρότερους υποτελείς κ.ο.κ. μέχρι τον απλό λαό.
Έτσι είχαμε στην δυτ. Ευρώπη τις βαρωνίες, κομητείες, πριγκηπάτα, παλατινάτα κλπ. Στο Βυζάντιο είχαμε τα θέματα, που χωρίζονταν σε επαρχίες, στρατηγάτα κ.α. Ακόμα και στην οθωμανική αυτοκρατορία είχαμε αγάδες και πασάδες. Δηλαδή τοπικούς άρχοντες με απόλυτες εξουσίες.
Οι σημερινές σχέσεις πολίτη - κράτους αλλά και πολίτη - πολίτη ήταν αδιανόητες στο πυραμιδωτό σύστημα. Ο λαουτζίκος πλήρωνε φόρο υποτέλειας στον τοπικό αγά, στρατηγό, βαρώνο, γουατέβερ και δεν ήξερε καν ποιός βρίσκεται παραπάνω στην εξουσία. Ο τοπικός άρχοντας πλήρωνε φόρο υποτέλειας στον παραπάνω, αυτός στον παραπάνω κ.ο.κ μέχρι που κάποιοι φόροι έφταναν στον αυτοκράτορα (σουλτάνο, βασιλιά) προκειμένου να κάνει τους πολέμους του.
Δεν υπήρχε κοινωνικό κράτος. Δεν υπήρχε καν σχέση πολίτη - κράτους. Υπήρχε μόνο η υποτέλεια. Οι φόροι εισπράττονταν (σε όλες τις βαθμίδες της πυραμίδας) με την απειλή των όπλων.
Ακόμα και οι σχέσεις πολίτη - πολίτη ήταν πυραμιδωτές. Αν έκλεβες την κατσίκα του γείτονα, θα πηγαίνατε στους προεστούς του χωριού γιά να λύσετε την διαφορά σας. Αν δύο χωριά είχαν διαφορές μεταξύ τους, οι προεστοί των χωριών θα πήγαιναν στον πασά (κόμη, βαρώνο, στρατηγό) κ.ο.κ.
Μέχρι εδώ, ο ελλαδικός χώρος δεν διαφέρει σε τίποτα από την Ευρώπη. Γιά 18 αιώνες το πυραμιδωτό σύστημα λειτούργησε (καλά; ) παντού.
Σε όλο αυτό το διάστημα όμως υπήρχε μιά σημαντικότατη διαφορά. Ενώ στον ελλαδικό χώρο οι πυραμιδωτές σχέσεις υποτέλειας ήταν από σταθερές έως πολύ σταθερές, στον ευρωπαϊκό χώρο κυριαρχούσε το χάος. Κομητείες ήταν σήμερα υποτελείς στον βασιλιά Α και αύριο στον βασιλιά Β. Βαρώνοι δήλωναν υποτελείς σε 3 κόμηδες ταυτόχρονα, αλλά (αν τους έπαιρνε στρατιωτικά) δεν πληρώναν φόρους σε κανέναν.
Οι ένοπλες συρράξεις ήταν καθημερινό φαινόμενο. Ακόμα και σε εποχές "ειρήνης", υπήρχαν δεκάδες τοπικές συρράξεις σε όλη την Ευρώπη. Ποταμοί αίματος χύθηκαν, επειδή κάποιος βαρώνος ήθελε περισσότερο χρήμα. Αν ο χειμώνας έπεφτε βαρύς δεν είχαν τροφή και την έπεφταν στις γειτονικές περιοχές. Ο θάνατος σου, η ζωή μου.
Στην Ελλάδα δεν έγιναν αυτά. Τους πρώτους μεταχριστιανικούς αιώνες η Ελλάδα ήταν ρωμαϊκή επαρχία, μετά έγινε βυζαντινό θέμα, μετά τούρκικο βιλαέτι. Την κατάκτησαν οι σταυροφόροι τον 10ο αιώνα, έσφαξαν τους μισούς κάτοικους, αλλά ακόμα και τότε δεν δημιουργήθηκαν ένοπλες συρράξεις ανάμεσα σε γειτονικές ελληνικές περιοχές. Ούτε στην τουρκοκρατία έγινε αυτό, αφού το κεντρικό τουρκικό κράτος ήταν αρκετά ισχυρό ώστε να αποτρέψει κάθε τοπική σύρραξη.
Στην Ελλάδα δεν ξεσηκώθηκαν ποτέ οι βολιώτες να σφάξουν του λαρισαίους, επειδή δεν τους πήγε καλά η σοδειά. Οι τριπολιτσιώτες δεν έκαναν ποτέ πόλεμο στους καλαματιανούς γιά να τους πάρουν το νερό. Οι γιαννιώτες δεν μπούκαραν ποτέ στην Κέρκυρα μόνο και μόνο επειδή είχαν υπεροχή όπλων.
Αυτά τα πράγματα ήταν καθημερινό ψωμοτύρι γιά τους ευρωπαίους επί 18 αιώνες. Πόλεις σε απόσταση τριάντα, πενήντα χιλιόμετρα η μία από την άλλη αληλοσφάχτηκαν καμμιά δεκαριά φορές σ' αυτό το διάστημα.
Οι έλληνες έζησαν τον προτελευταίο τους εμφύλιο στον πελοππονησιακό πόλεμο (404 π.Χ. ) και τον τελευταίο τους το 1949. Ο τελευταίος μάλιστα εμφύλιος - παρά τις φρικωδίες του και τα τραύματα που άφησε - ήταν ιδεολογικός, δεν ήταν κατακτητικός. Μιά μερίδα ελλήνων ήθελε να προσδέσει την χώρα στην Ρωσία και μιά άλλη στην Αμερική. Αλλά δεν σφάχτηκαν γιά ένα χωράφι, μιά σοδειά, ούτε γιά ένα σεντούκι με λεφτά, όπως σφάζονταν οι ευρωπαίοι.
* * * *
Που μας οδήγησε αυτή η διαφορά Ελλάδας - Ευρώπης; Οι ευρωπαίοι αναγνώρισαν κάποτε (τους πήρε 18 αιώνες σφαγιασμών, αλλά τα κατάφεραν), ότι χρειάζονται (α) έναν αδέκαστο, αυστηρό διαιτητή και (β) άμεση πρόσβαση όλων σ' αυτόν τον διαιτητή.
Τα σημερινά ευρωπαικά κράτη (και το αμερικάνικο) οικοδομήθηκαν από την αρχή σαν κράτη-διαιτητής. Δημιουργήθηκαν δλδ. κάποιοι κοινά αποδεκτοί κανόνες και ορίστηκε το κράτος σαν ο διαιτητής που θα ελέγχει και θα επιβάλλει (αν παραβεί κάποιος) τους κανόνες αυτούς.
Το κοινωνικό κράτος (φόροι, κοινωνική πρόνοια, δημόσια έργα, υποδομές) επιβλέπεται γιά την καλή λειτουργία του από το κράτος - διαιτητή.
Η ειδοποιός διαφορά με τις ελληνικές συνθήκες είναι η καθολική, συνολική, ρητή και ριζωμένη αντίληψη του κράτους σαν διαιτητή.
Αν προσπαθήσω να χτίσω ένα αυθαίρετο μπαλκόνι στην Γερμανία, ΟΛΟΙ οι γείτονες θα με καταγγείλουν στην πολεοδομία. Η οποία θα επέμβει σε χρόνο dt, αποκαθιστώντας την νομιμότητα.
Αν χτίσω ένα αυθαίρετο στην Ελλάδα ΚΑΝΕΙΣ δεν θα με καταγγείλει στην πολεοδομία (εκτός αν έχει προσωπικά μαζί μου γιά άλλους λόγους). Αλλά και η πολεοδομία ούτε θα έρθει, ούτε θα με τιμωρήσει ποτέ.
Εδώ πρέπει να ξεδιαλύνω μιά ηλίθια ελληνοκεντρική αντίληψη. Οι έλληνες (αρέσκονται να) πιστεύουν διάφορες μαλακίες του στυλ "οι γερμανοί είναι ρομποτάκια", "οι γερμανοί είναι πειθαρχημένος λαός" και διάφορα τέτοια ρατσιστικά. Ένας συγκεκριμένος πανηλίθιος μάλιστα που συζήταγε μαζί μου πριν μερικά χρόνια, υποστήριζε ότι οι γερμανοί (και οι υπόλοιποι ευρωπαίοι) ζουν σε καθεστώτα φόβου, σε αστυνομοκρατούμενα κράτη.
Όμως η αστυνομοκρατία είναι σαφώς μεγαλύτερη στην Ελλάδα. Ιδίως η αυθαιρεσία της αστυνομίας και της λοιπής διοικητικής μηχανής είναι πολλαπλάσιες στην Ελλάδα σε σχέση με τους ευρωπαίους. Η κατάχρηση εξουσίας σήμερα είναι αποκλειστικά ελληνικό φαινόμενο.
Δεν είναι λοιπόν "ρομποτάκια" οι γερμανοί. Ούτε πειθαρχημένος λαός. Απλά έχουν εμπεδώσει - χρειάστηκαν 18 αιώνες σφαγιασμών γι' αυτό - ότι αν κάνει ο καθένας ότι του καπνίσει, θα γυρίσουμε όλοι τάχιστα στον φεουδαρχικό Μεσαίωνα. Οι ευρωπαίοι είναι νομοταγείς, ακόμα και όταν δεν τους ελέγχει κανείς. Οχι γιατί φοβούνται τον αστυφύλακα, αλλά από πεποίθηση. Γιατί έχουν (επιτέλους) καταλάβει, ότι η σημερινή αστική δημοκρατία - με όλα της τα στραβά - είναι προτιμότερη από το να θέλει να σου στρίψει το λαρύγγι κάθε χειμώνα ο γείτονας, προκειμένου να θρέψει τα παιδιά του.
Δεν λέω ότι οι ευρωπαϊκές αστικές δημοκρατίες είναι καλές. Χάλια είναι. Χάλια! Αν τολμήσει κανείς να πει ότι τους υποστηρίζω, να του καεί το βίντεο (τα είπαμε αυτά). Και απάτες υπάρχουν, και ανοργανωσιά υπάρχει και ανικανότητα υπάρχει. Σε μεγάλα μεγέθη μάλιστα. Τι λέω; Σε τεράστια μεγέθη.
Παρ' όλα αυτά, η γενική νοοτροπία είναι ότι το κράτος είναι διαιτητής. Αδέκαστος και ακριβοδίκαιος. Αυτό το κράτος - διαιτητής είναι η απαραίτητη, ικανή και αναγκαία συνθήκη γιά να μην γυρίσουμε στον Μεσαίωνα.
* * * *
Αντίθετα στην Ελλάδα, δεν έχουμε κράτος - διαιτητή. Ούτε το θέλουμε, ούτε το χρειαζόμαστε, ούτε μπορούμε να το φτιάξουμε. Στους τελευταίους 20 αιώνες οι έλληνες ποτέ δεν ένιωσαν την ανάγκη κάποιου διαιτητή. Ναι, μας κατάκτησαν ένα σωρό εξωτερικοί εχθροί. Αλλά ένας διαιτητής δεν θα τους είχε εμποδίσει. Ναι, είχαμε εμφύλιο το 1949. Τι θα ωφελούσε μιά διαιτησία; Υπενθύμιση: η διαιτησία έχει μόνο τότε κάποιο νόημα, όταν υπάρχουν κοινά αποδεκτοί κανόνες. Όταν οι μισοί θέλουν καπιταλισμό και οι άλλοι μισοί σοσιαλισμό, δεν είναι δυνατόν να υπάρξει διαιτησία.
Η Ελλάδα αναγκάστηκε από τους ξένους να δημιουργήσει μιά αστική, κοινοβουλευτική δημοκρατία. Αλλά η ελληνική ψυχή, η ελληνική νοοτροπία, ποτέ δεν χρειάστηκε τέτοιο πράγμα. Ποτέ δεν πείστηκε, ότι η αστική δημοκρατία είναι καλύτερη.
Η ελληνική κοινωνία ποτέ δεν κατέληξε σε κάποιους κοινά αποδεκτούς κανόνες. Δεν ξέρουμε τι θέλουμε σαν κοινωνία, ο καθένας μας, ότι προλάβει. Σε τέτοιες συνθήκες, κανένας δεν αναγνωρίζει την ανάγκη ύπαρξης μιάς διαιτησίας.
Από το 1821 μέχρι σήμερα έχουμε μιά επίφαση αστικής δημοκρατίας, διατηρώντας από κάτω το πυραμιδωτό φεουδαρχικό σύστημα κρατικής εξουσίας, που μας εξυπηρέτησε τόσο καλά τα τελευταία 2000 χρόνια.
Ο παλιός κοτζάμπασης έγινε ο βουλευτής της περιφέρειας μας. Ο παλιός αγάς έγινε υπουργός. Τα προβλήματα μας δεν τα λύνουμε στην βάση κοινά αποδεκτών κανόνων, αλλά στην βάση προσωπικών γνωριμιών. Ένας ευρωπαίος που ψάχνει γιά δουλεία, θα παρουσιάσει τις ικανότητες του σε όλους τους πιθανούς εργοδότες. Ένας έλληνας που ψάχνει γιά δουλειά, θα ρωτήσει πρώτιστα τους γνωστούς και τους συγγενείς του και μετά τον κοντινότερο τοπικό άρχοντα (προεστό, πασά, νομάρχη, βουλευτή).
Οι έλληνες δεν έχουν και δεν θέλουν να έχουν κράτος - διαιτητή. Προτιμούν ένα κράτος - πρυτανείο. Ένα κράτος που τους τρέφει όλους, δωρεάν. Το ποιός πληρώνει αυτό το πρυτανείο είναι αδιάφορο. Από το 1821 μέχρι σήμερα, το ελληνικό κράτος - πρυτανείο ήταν (υπερ)χρεωμένο. Μέσα σε 150+ χρόνια δεν είχαμε ούτε μία φορά περίσσευμα. Πάντα κάποιος άλλος μας πλήρωνε.
Οι έλληνες δεν είναι από την φύση τους μπαγαμπόντηδες. Ούτε διεφθαρμένοι. Ούτε (αλοίμονο) απείθαρχοι. Απλά ποτέ στα τελευταία 2000 χρόνια δεν είδαν κάποιο όφελος τηρώντας τους - οποιουσδήποτε - νόμους. Η κρατική εξουσία ήταν ανέκαθεν είτε γιά να την απομυζάς (κράτος - πρυτανείο) είτε γιά να την αποφεύγεις (μεσαιωνικός φόρος υποτέλειας, τούρκικο χαράτσι).
Έστω ότι κάποιος τεμπελχανάς διορίζεται σε μιά κρατική θέση γιά να τα ξύνει. Ένας γερμανός θα ζητήσει την άμεση καθαίρεση του, ένας έλληνας θα ζητήσει να διοριστεί και αυτός. Πως εξηγούνται αυτές οι συμπεριφορές;
Γιά τον γερμανό, μιά αργομισθία ειναι "φάουλ" στους κοινά αποδεκτούς κανόνες. Το κράτος - διαιτητής οφείλει να επέμβει.
Γιά τον έλληνα, μιά αργομισθία δεν είναι ούτε επιλήψιμη ούτε παράξενη. Το κράτος - πρυτανείο λειτούργησε γιά μιά ακόμα φορά αποτελεσματικά.
Κάπου εδώ στηρίζεται η λογική του "μαζί τα φάγαμε". Χωρίς να παύει να είναι ένας άθλιος προδότης και ο μεγαλύτερος φαγάς αυτός που την εκστόμισε.
* * * *
Οι έλληνες λοιπόν δεν έχουν κράτος όπως οι δυτικοί, δεν θέλουν και δεν μπορούν να το αποκτήσουν.Είναι αρνητικό αυτό; Οχι απαραίτητα.
Ακόμα και αν περνάγαμε λεπίδι όλους τους σημερινούς πολιτικούς, οι επόμενοι εκφραστές του λαού θα ήταν μία από τα ίδια. Ο ελληνικός λαός θέλει το πυραμιδωτό, πατερναλιστικό, φεουδαρχικό κράτος - πρυτανείο, επειδή τίποτα στην Ιστορία του δεν τον έπεισε ότι ένα δυτικότροπο κράτος - διαιτητής θα του έλυνε οποιοδήποτε πρόβλημα.
Ακόμα και αν εξαφανιστούν αύριο όλοι οι παρόντες πολιτικοί, ο ελληνικός λαός θα εκλέξει εκείνους που θα του υποσχεθούν την μεγαλύτερη δυνατή προσέγγιση στο κράτος - πρυτανείο.
Διαβάζω πολλές διακυρήξεις, πολλές προτάσεις, πολλές λύσεις. Σχεδόν όλοι ασχολιώνται με το πως θα την φέρουμε στους κουτόφραγκους, ώστε να μας πληρώνουν εσαεί (το πρυτανείο χρειάζεται λεφτά). Όλοι υπόσχονται ενίσχυση του δημοσίου τομέα. Χωρίς όμως να μας φανερώνουν ποιός θα διαχειρίζεται αυτό το διογκωμένο δημόσιο.
Λες και θα λυθούν τα προβλήματα αν φύγει ο Καραμήτρος και έρθει ο Μαυροκώστας. Κανένας δεν αναρωτιέται με ποιούς μηχανισμούς θα διασφαλίσουμε το να μην μπορεί κανένας μελλοντικός πολιτικός να κάνει αυτά που έκαναν / κάνουν οι σημερινοί. Όλοι - ιδίως οι αγανακτισμένοι των διάφορων πλατειών - ξέρουν μόνο να απαιτούν.
Δημόσια Υγεία, δημόσια Παιδεία, δουλειές με καλό μισθό γιά όλους. Στο δημόσιο εννοείται, ή επιδοτούμενες από το δημόσιο. Ξέχασαν τους ποταμούς από γάλα και μέλι, τα βουνά από πιλάφι τα ουρί και τις 7 παρθένες.
Ποιός θα τα διαχειρίζεται όλα τούτα. Πιστεύει κανείς ότι μια καλή νεράιδα θα μας χαρίσει έντιμους πολιτικούς; Μαζί με έναν λαό που δεν θα ζητάει ρουσφέτια, δεν θα αδικεί κανέναν και δεν θα ζητάει κανένα προσωπικό όφελος, θυσιαζόμενος υπέρ πατρίδος;
Μερικοί ζητάνε την επανίδρυση του κράτους (μας τάπαν κι άλλοι αυτά), αλλά ξεχνάνε την επανίδρυση του λαού. Με τι λαό θα φτιάξεις "μοντέρνο" κράτος δυτικού τύπου;
* * * *
Δεν πιστεύω ότι η αστική δημοκρατία δυτικού τύπου, δηλαδή ένα κράτος - διαιτητής είναι απαραίτητα κάτι καλό. Ούτε πιστεύω ότι το δικό μας κράτος - πρυτανείο, το πατερναλιστικό, πελατειακό κράτος με την πυραμιδωτή εξουσία είναι απαραίτητα κάτι αρνητικό.
Αφού όλοι θέλουμε πελατειακό κράτος, ας το παραδεχτούμε ανοιχτά βρε αδερφέ. Είναι γούστο μας να πηγαίνουμε στον βουλευτή και να ζητάμε δουλειά. Κάτι που λειτούργησε τόσο καλά επί 2000 χρόνια, δεν μπορεί να είναι τόσο σκάρτο όσο το λένε.
Αντί λοιπόν να ζητάμε επανίδρυση του κράτους, κατάργηση της διαφθοράς, νομοταγείς πολίτες, αδιάφθορους πολιτικούς και άλλες τέτοιες φλωριές, ας δούμε πως μπορούμε να βελτιώσουμε το υπάρχον μοντέλο, που όλοι προτιμάμε έτσι κι αλλιώς.
Π.χ. διόρισε η υπουργός όλα ( ! ) τα κομματόσκυλα του πασοκ σε μιά άχρηστη επιτροπή του δημόσιου, που έφτιαξε ειδικά γι αυτόν τον σκοπό. Σήμερα, τον Σεπτέμβρη του 2011, εν μέσω τρόικας και περικοπών συντάξεων (φαντάσου πόσες λαμογιές κάνανε όσο δεν τους είχε η τροικα υπό έλεγχο).
Μαγκιά της. Γούστο της. Το πελατειακό κράτος ακριβώς όπως το θέλουμε.
Αλλά η ύπαρξη της τροικας μας αποδεικνύει, ότι δεν μπορούμε να διατηρήσουμε το σημερινό μοντέλο. Πρέπει να το βελτιώσουμε γιά να λειτουργήσει καλύτερα. Η τροικα θελει βέβαια να μας μετατρέψει σε δυτικότροπο κράτος - διαιτητή, αλλά οι φράγκοι ήταν ανέκαθεν βαθιά νυχτωμένοι.
Οφείλουμε λοιπόν να βελτιστοποιήσουμε το πελατειακό κράτος - πρυτανείο. Πως θα γίνει αυτό;
Θα μπορούσαμε π.χ. να περιορίσουμε στενά γεωγραφικά τις εξουσίες των πολιτικών. Να τους αυτονομήσουμε πλήρως, αλλά χωρίς ενισχύσεις από το κεντρικό κράτος. Να αποκτήσει δηλαδή η υπουργός που έκανε τους διορισμούς των πασόκων απόλυτες εξουσίες, αλλά μόνο στην πόλη που την έκλεξε. Όπως οι παλιοί αγάδες.
Αλλά αν η πόλη πεινάσει, ξεμείνει χωρίς σχολεία, χωρίς δρόμους, χωρίς νοσοκομεία επειδή η υπουργός έκανε τους διορισμούς, να υποστούν οι κάτοικοι αυτής της πόλης - και μόνο αυτοί - τις συνέπειες. Να αναγκαστούν είτε να επιτεθούν ένοπλοι στις διπλανές πόλεις είτε να πεθάνουν αβοήθητοι στους δρόμους της πόλης τους. Αν γίνει αυτό, θα περάσουν λεπίδι την υπουργό - γιά να μάθει να διορίζει πασόκους.
Αυτό που προτείνω δεν είναι καθόλου ουτοπικό. Το εφαρμόζει εδώ και αιώνες η Ελβετία (και όχι μόνο). Οι ελβετικές πόλεις είναι *πάρα* πολύ αυτόνομες, έχουν τεράστιες εξουσίες στα του οίκου τους, αλλά έχουν ακέραια την ευθύνη των πράξεων τους. Ξέρουν ότι αν πεινάσουν, κανένας δεν θα τους βοηθήσει.
Αυτό ειναι το πιό αποτελεσματικό κίνητρο γιά να κοπούν μαχαίρι οι σπατάλες, οι λαμογιές, οι διορισμοί από το παράθυρο, οι ημέτεροι εργολάβοι κλπ. Τόσο από την μεριά των πολιτικών (το λεπίδι θα είναι πολύ κοντά στον λαιμό τους) όσο και από την μεριά των πολιτών. Αν διορίσεις την κορούλα σου στο δημόσιο, ο μισθός της θα αφαιρεθεί 1 - 1 από την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη του γείτονα σου. Με τι μούτρα θα τον συναντήσεις στον δρόμο;
Η πρόταση μου: πλήρης εξουσία των - διεφθαρμένων έστω - πολιτικών, αλλά σε πολύ μικρά γεωγραφικά πλαίσια (μιά πόλη, 2-3 χωριά). Αποκλειστική διαχείριση των οικονομικών πόρων της περιφέρειας τους αλλά απολύτως καμμία ενίσχυση από τους υπόλοιπους.
Η πρόταση μου είναι κλάσεις πιό ρεαλιστική από άλλες που ζητάνε ιδανικούς πολιτικούς, ιδανικό λαό, τερματισμό της διαφθοράς ως διά μαγείας, ραχάτι γιά όλους στο δημόσιο χωρίς λεφτα κ.α.
21 σχολια:
Αυτό που με πικραίνει, είναι ότι κανένας δεν βρέθηκε κανένας, ούτε αγανακτισμένος ούτε άλλος, που να απαιτήσει να γίνονται σωστά οι δουλειές. Όχι τέλεια ή ιδεωδώς ιδανικά, αλλά σε στοιχειώδες επίπεδο να κάνουν οι άνθρωποι τη ρημάδα τη δουλειά τους¨οι ελεγκτές να ελέγχουν, οι εφοριακοί να εφορεύουν κοκ.
athinovio, υπαρχουν ανθρωποι που κανουν καλα την δουλεια τους στην Ελλαδα. Πολλοι μαλιστα. Δεν τους εχω μετρησει 1-1 αλλα πιστευω οτι οι καλοι και ευσυνειδητοι ειναι αριθμητικα ακριβως τόσοι στην Ελλαδα οσοι και στις αλλες χωρες.
Ξερεις ποια ειναι η διαφορά;
Οτι ο γερμανος θα κανει καλα την δουλεια του (όταν την κανει καλα, γιατι εχουμε και παμπολλα αντιθετα παραδειγματα) επειδη εχει την πεποιθηση οτι πρεπει να υπακουσει σε καποιους κανονες.
Ο ελληνας θα κανει καλα (ισως και καλυτερα) την δουλεια του, επειδη σε ξερει προσωπικα και σε συμπαθει.
Ειναι ακριβως η διαφορά αναμεσα στο κρατος-διαιτητη και στο κρατος-πρυτανειο.
Μου εχει τυχει να παω στον ιδιο μηχανικο 2 φορες με μια χρονικη αποσταση 3 χρονων αναμεσα - δεν με θυμοταν.
Την πρωτη φορα σαν αγνωστος πελατης, την δευτερη φορα σαν κολλητος του "ταδε" που ηταν "αδερφια" κλπ. κλπ.
Ε, την πρωτη φορα με ξεγελασε και εκανε σκιτζηδικη δουλεια, την 2η φορα εκανε δουλεια που θα ζηλευε ο καθε γερμανος. Την 2η φορα μαλιστα μου ζητησε και λιγοτερα λεφτα.
Ο ελληνας δεν ξερει απο διαιτησια, δεν θελει να ξερει απο κανονες. Ξερει μονο την προσωπικη σχεση προς την οικογενεια, τον προεστο του χωριου του (τον νομαρχη, τον αγά, τον βουλευτη).
Πατερναλιστικα και πυραμιδωτα.
Δεν ειναι γονιδιακη η διαφορά. Απλα του λειπουν οι ιστορικες εμπειριες. Ειναι (ιστορικα) ανικανος να εκτιμησει την ωφελεια που προσφερει η οργανωση και η υπακοη στους νομους.
Καλημέρα Jack Sparrow!
Αν κατακερματίσουμε την κεντρική διοίκηση, χωρίς την ύπαρξη του σοβιετικού κράτους-πατερούλη που έχουμε δημιουργήσει, τότε πραγματικά δεν θα ξέρει η δεξιά μας τι ποιεί η αριστερά μας (όχι ότι ξέρει και τώρα δηλαδή).
Ισχυρή αλλά ευέλικτη δημόσια διοίκηση, με αποκεντρωμένες εξουσίες, δραστική μείωση και μηχανοργάνωση του Δημοσίου, παράλληλα κίνητρα για την ενίσχυση της παραγωγικότητας και των επενδύσεων (λεφτά όντως υπάρχουν, αλλά χρειάζονται αναδιανομή), επένδυση στην εκπαίδευση, βασικό!. Πολλοί θα χάσουν κάποια κεκτημένα, ας τα χάσουν, θα βρεθούν χωρίς δουλειά, μιλάω για τους Δ.Υ., λυπάμαι, αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί γίνεται τόσο θέμα μια απόλυση Δ.Υ., ενώ στον ιδιωτικό τομέα αυτό μπορεί να είναι μεν λυπηρό, αλλά θεωρείται δεδομένο, εμείς οι Ι.Υ. είμαστε παιδιά ενός κατώτερου Θεού; Επενδύσεις, κίνητρα, διαφάνεια (όσο γίνεται, πουθενά δεν υπάρχει 100% διαφάνεια, ας αρκεστούμε και σε ένα 50%) κι εκεί ο ιδιωτικός τομέας θα αναπτυχθεί όπως γίνεται στις δυτικές κοινωνίες και ο κόσμος θα βρει εργασία. Αυτό το σύστημα έχουμε, με αυτό θα πορευτούμε. Αυτά είναι απλά πράγματα, που εδώ τα λέμε αλλά δεν τα κάνουμε.
Ένας ιδεοληπτικός αριστερός θα μου πει τώρα ότι έτσι κερδίζει το κεφάλαιο κι ο κόσμος χάνει τα εργασιακά του δικαιώματα (ποιών αλήθεια τα δικαιώματα;), αφού όλα παραδίδονται στους αδίστακτους κερδοσκόπους ιδιώτες (τα έχω ακούσει για αυτό τα λέω) και χάνεται αυτό το υπέροχο κράτος πρόνοιας που χτίζαμε χρόνια τώρα (για μερικούς φυσικά) και οι αγώνες του λαού πάνε στράφι. Αυτά βέβαια τα ακούς κι από δεξιούς που μέσα τους έχουν μια Παπαρήγα, αλλά δεν το έχουν καταλάβει. Έκλαψα! Φίλε μου, καλύτερα στον κερδοσκόπο ιδιώτη, παρά στο ληστρικό κράτος που το πληρώνω για να με ληστεύει ανελέητα και να τα δίνει στους ολίγους και στους ημετέρους. Στον Ιδιωτικό Τομέα τόσα χρόνια που εργάζομαι σαν σκυλί, έχω δώσει αλλά κι έχω πάρει, δεν μου χαρίστηκε κανένας και δεν χαρίστηκα σε κανέναν, πορεύομαι με τις δικές μου πλάτες και το θεωρώ ηρωικό σε μια τέτοια χώρα με ανύπαρκτη επιχειρηματική κουλτούρα και εχθρικό κλίμα για τον ιδιωτικό τομέα και την ύπαρξη του κέρδους. Στο κάτω κάτω εάν έχω ληστευθεί από τον Ιδιώτη, αυτό έχει γίνει σε μικρότερο βαθμό από ότι έχω ληστευτεί από το Κράτος…και ποιος είπε ότι και στον Ιδιωτικό τομέα δεν έχεις δικαιώματα, εδώ τα έχουμε κάνει όλα σκατά, εδώ απλά κατασυκοφαντήθηκε σύσσωμος ο ιδιωτικός τομέας για να δικαιολογηθούν τα στραβά του Δημοσίου, εδώ προκειμένου να μείνει αλώβητος ο δημόσιος τομέας (αλώβητος για μερικούς κι όχι για τους χαμηλόμισθους Δ.Υ. που ταλαιπωρούνται απίστευτα) χάθηκε κάθε έννοια εργασιακής πρόνοιας στον ιδιωτικό τομέα, οι ιδιώτες έμπηξαν τα δόντια τους βαθιά στο κρέας, δεν είναι άγγελοι οι ιδιώτες, ύαινες είναι πολλοί, αλλά ας μου πει κανείς που υπάρχει η αγγελική κοινωνία να πάω να ζήσω.
Δεν γίνονται όλα αμέσως και δια μαγείας, χρειάζεται χρόνος και μόχθος από όλους. Ο λαός δεν επανιδρύεται, αλλά εκπαιδεύεται, ο λαός θέλει να δει πρόγραμμα, συνέπεια και προγραμματισμό από τους πολιτικούς του. Δεν πιστεύω ότι είναι όλοι ανίκανοι, τουναντίον μάλιστα, απλά αυτός ο γάμος λαού-πολιτικού, στο επίπεδο που γνωρίζαμε ως τώρα, πρέπει να λήξει. Οι πολιτικοί λειτουργούν ως χαμαιλέοντες…προσαρμόζονται…είναι «πολλά τα λεφτά Άρη» και δεν χάνονται εύκολα, άρα κι αυτοί οι πολιτικοί που έχουμε, ή έστω η γενιά που έρχεται θα οδηγήσουν τη χώρα εκεί που είναι να πάει, σίγουρα πάντως όχι στην καταστροφή, ο λαός θα ακολουθήσει, αυτό πιστεύω. Απλά δε μπορώ να ακούω συνέχεια να χαϊδεύονται τα αφτιά του λαού κι ότι ο λαός ξέρει και ότι είναι σοφός κι άλλα τέτοια γραφικά, την τύφλα του ξέρει (τα ίδια βέβαια λένε και οι δικτάτορες και μας κάθονται στο σβέρκο).
Πάντως μπορεί να μην το παραδέχεσαι, αλλά μέσα από αυτό το κείμενο-ποταμό φαίνεται να πιστεύεις κι εσύ ότι κι εμείς είμαστε - ως λαός - συνένοχοι στο έγκλημα. Είναι πλέον ξεκάθαρο, ζήσαμε ότι θελήσαμε, έστω και χωρίς να το συνειδητοποιούμε, απλά όταν κατέρρευσε αυτό που χτίζαμε τόσα χρόνια αντιληφθήκαμε τις αυταπάτες μας.
Συμπληρωμα: γι' αυτο και δεν υπαρχει κανενας μηχανισμος ωστε να αναγκαστουν οι "ελεγκτες να ελεγχουν, οι εφοριακοι να εφορευουν ..." κλπ. οπως ζητας.
Αυτοι οι ανθρωποι δεν σε ξερουν προσωπικα, δεν σε συμπαθουν, δεν εισαι κολλητη με τον βουλευτη της περιφερειας τους. Γιατι να δουλεψουν λοιπον για σενα;
Δεν μπορουμε να αλλαξουμε τις ιστορικες μνημες των ελληνων.
Τουλαχιστον ας τους κανουμε ολους "κολλητους" μεταξυ τους.
Αυτο που ζηταω ειναι να υπαρχει ενας εφοριακος που σε ξερει προσωπικα, που ασχολειται *μονο* με εσενα και τους κατοικους της πολης σου (χωριου, γειτονιας, συνοικιας). Ενας εφοριακος που πινει μαζι σου καφε στην πλατεια του χωριου.
Καλημερα Τζων Μποη, ευχαριστω για το σχολιο-ποταμο ;-)
Γραφαμε μαζι.
Απαντηση ερχεται σε 1 ωριτσα, ο σκυλουκος ζηταει βολτα εδω και τωρα ;-)
Τζων Μποη, θυμηθηκα ενα (οχι τοσο) ασχετο ανεκδοτακι:
"ποιες ειναι οι 10 αποδειξεις που εχουμε οτι ο Ιησους Χριστος ηταν ελληνας;
... (3) δεν δουλεψε μεχρι τα 30 του, (4) οταν δουλεψε, ηταν στην δουλειά του πατερα του ... ".
Καταλαβαινω το παραπονο σου για τους ιδ. υπαλληλους αγαπητε. Θα το καταλαβαινα ακομα περισσοτερο, αν οι ιδιωτικες επιχειρησεις ηταν μια οαση διαφανειας και ορθολογισμου. Αλλα δεν ειναι.
Τα 4/5 των ελληνων ιδ. υπαλληλων δουλευουν στην επιχειρηση του πατερα τους, του συζυγου τους η του θειου τους. Οι στατιστικες δειχνουν το 40% του ελληνικου δυναμικου στον ιδ. τομεα να δουλευει στις λεγομενες "οικογενειακες" επιχειρησεις. Μαντεψε, γιατι τις λενε οικογενειακες ;-)
Οταν ο ιδιος ο ιδιωτης επιχειρηματιας διοριζει τον γιο του και την ανηψια του στην επιχειρηση του - εναντια σε καθε ορθολογισμο, η ιδιον συμφερον - πως περιμενεις να λειτουργησει αξιοκρατικα το δημοσιο;
Ζητας διαφανεια. Δεν εισαι ο πρωτος, ουτε ο μόνος. Η διαφανεια ειναι απλο πραγμα - απαιτει μολις 3-4 νομους. Αλλα κανενας νομος δεν εχει ισχυ αν δεν αποτελει κοινη συνειδηση των πολιτών.
Προκειται για αυτο που γραφω στο ποστ, "κοινα αποδεκτοι κανονες".
Πως θα εφαρμοσουμε την διαφανεια αν δεν την θελουν οι ελληνες; Βαζοντας απο εναν γερμανο γκαουλαιτερ πανω απο το κεφαλι του καθε ελληνα;
Εδω οι ελληνες δεν εχουν κοινα αποδεκτους κανονες στα πιο απλα πραγματα. Ποιος φοραει ζωνη ασφαλειας στο αυτοκινητο; Ποιος φοραει κρανος; (για την ζωη του ρε γαμωτο). Ποιος σταματαει στο κοκκινο;
Οταν ουτε οι πιο αυτονοητοι κανονες δεν γινονται κοινα αποδεκτοι, πως περιμενεις να γινουν αποδεκτοι οι πολυπλοκοι; (διαφανεια, τιμιοτητα, αξιοκρατια, ευσυνειδησια).
Για να μην υπαρξει παρεξηγηση (και για να μη μου φερει το τηγανι στο κεφαλι η scarlett) : ΔΕΝ πιστευω οτι οι ελληνες ειναι απατεωνες, ανικανοι, τεμπεληδες κ.ο.κ. ΔΕΝ εχουμε καμμια ποιοτικη διαφορά με τους ξενους.
Απλα οι ξενοι (μετα απο 18 αιωνες σφαγιασμων) πειστηκαν για την αξία της διαφανειας, της αξιοκρατιας, του τιμιου πολιτικου κλπ.
Ενω οι ελληνες - εχοντας εντελως αντιθετη ιστορικη μνημη αιωνων - πειστηκαν για τα εντελως αντιθετα (την αξία του ρουσφετιου π.χ).
Οι ελληνες πειστηκαν απο την ιστορικη τους εμπειρια, οτι οποιος πηγαινει με τον "σταυρο στο χερι" ειναι μαλακας. Οτι μονο οι απατεωνες επιπλεουν και αμοιβονται.
Μα τι μιλαω για πολυπλοκα; Εδω οι ελληνες εχουν πειστει οτι οποιος δεν φοραει κρανος οταν οδηγει μηχανη, ζει καλυτερα!
Επειδη τα πολλα λογια ειναι φτωχια, πανω σε αυτο :
"Απλα οι ξενοι (μετα απο 18 αιωνες σφαγιασμων) πειστηκαν για την αξία της διαφανειας, της αξιοκρατιας, του τιμιου πολιτικου κλπ."
αυτό
φτωχεια φυσικα....φαγαμε και το ε απο τη φτωχεια
η ιδιωτική επιχείρηση δεν είναι όαση διαφάνειας και αξιοκρατίας, επίσης δεν πληρώνει καλά, ο "αφεντικός" τα ξέρει όλα, είναι παράλληλα εμπειρικός μηχανικός, οικονομολόγος, νομικός κλπ, με την πρώτη "στραβή" σου δίνει τα παπούτσια στο χέρι, σε ξεζουμίζει, σε απομυζεί καθημερινά, καταστρατηγεί τα ωράρια, αν μπορεί να σου κόψει και τον κώλο φέτες θα το κάνει, έχει την ανιψιά, όπως λες, πάνω από το κεφάλι σου που σου κάνει και την "αντ΄αυτών", που ανάθεμα κι αν ξέρει την τύφλα της, αλλά αυτή είναι η ανιψιά βλέπεις, δεν πληρώνει ΦΠΑ, ή τουλάχιστον δεν πληρώνει στην ώρα της, φοροδιαφεύγει συστηματικά, απαγορεύει την "άλλη" γνώμη, κλπ κλπ κλπ κι έτσι φτιάξαμε το ιδανικό πακέτο του ΠΑΜΕ ενάντια σε οτιδήποτε ιδιωτικό και πάμε να τα κρατικοποιήσουμε όλα για να βρούμε την (σοβιετική) υγειά μας!
Η ελληνική επιχείρηση είναι κατά βάση οικογενειακή αλλά δεν είναι πάντα έτσι κι επίσης ο όρος «οικογενειακός» δεν είναι κατά ανάγκη κακός στο επιχειρείν, εδώ όμως δραστηριοποιούνται (ακόμα) πολυεθνικές, μεγάλες εταιρείες με διεθνή προσανατολισμό και άλλα πολλά που δεν φαίνονται εκ πρώτης, γιατί υπάρχουν και εταιρείες που παράγουν, μοχθούν και δεν αναλώνονται στο να διαφημίζουν την εικόνα τους, όπως ο μέσος Έλληνας θα επιθυμούσε.
Κάπως έτσι είναι τα πράγματα όμως, γιατί έτσι τα φτιάξαμε, αλλά επειδή είναι έτσι κι επειδή και στον ιδιωτικό τομέα είναι πολύ σκατά, δεν σημαίνει ότι θέλουμε το Δημόσιο που έχουμε και τις συγκεκριμένες δομές του.
Το σύστημα σαμποτάρεται εκ των έσω για να υπάρχει το άλλοθι του ασφαλούς Δημοσίου, του καλού εργοδότη-κράτους-πατερούλη που αγκαλιάζει τα παιδιά του και τα προστατεύει από τον αδίστακτο ιδιώτη, φτάνει τα παιδιά αυτά να φανούν υπάκουα και να καταθέτουν τον οβολό τους (ψήφος) στις εκλογές. Να πάνε να κουρεύονται οι ιδιωτικές επιχειρήσεις, σιγά μην γίνουμε εδώ Αμερική, αυτά είναι νεο-φιλελεύθερα πράγματα και επικίνδυνα, εδώ δώσαμε αγώνες για τον σοσιαλισμό..."ήμουνα κι εγώ στο Πολυτεχνείο!", κάτω το κεφάλαιο, ζήτω η κολεκτίβα!
Δεν το γενικεύω πάντως και δεν βάλλομαι εναντίον των Δ.Υ, οι οποίοι σε μια σημαντική τους μερίδα ταλαιπωρούνται αφάνταστα με τις μισθολογικές μειώσεις και με αυτήν την πρωτόγνωρη ανασφάλεια. Πολλοί εργάζονται και μοχθούν και παλεύουν και μακάρι οι καλύτεροι από αυτούς να παραμείνουν για να χτίσουν το Δημόσιο που όλοι κατά βάθος θέλουμε.
Με άλλα λόγια, δεν μπαίνω στη λογική, το κακό δημόσιο κι ο καλός ιδιωτικός τομέας, και το δημόσιο χρειάζεται και οι λειτουργοί του επίσης, αλλά κι ο ιδιωτικός τομέας να παράγει και να μην καρκινοβατεί εξαιτίας των δομών και αναλγησιών του συγκεκριμένου Δημοσίου. Το λένε και ισορροπία αυτό, κι αυτό έχουμε χάσει εδώ, την αίσθηση του μέτρου, της δικαιοσύνης, του αυτονοήτου!
Τι χρειάζεται;
Κοινή λογική!
πω πω, το έχω το μπαλκόνι ο εστέτ!!!
Τζωνυ Μποη, αυτο με το μπαλκονι μην το βροντοφωναζεις...κατι μου λεει πως στο επομενο τελος για τα ακινητα μπορει να συμπεριλαβουν και τα μπαλκονια στα τετραγωνικα
Scarlett, ετοιμάζω ποστ με πρωτοποριακή ιδέα για φόρο ακινήτων!
Αγαπητη Scarlett, το παραδειγμα που δινεις στο λινκ ειναι λαθος.
Αντι για τις μαφιοζικες διασυνδεσεις της Μερσεντες με τους ρωσους θα μπορουσες να ειχες αναφερει την Siemens και την Ελλαδα.
Ωστοσο, και τα 2 αυτα παραδειγματα ειναι λαθος. Η Μερσεντες, η Siemens (και πολλοι αλλοι) θελουν να πουλησουν. Μπορουν να πουλησουν οτιδηποτε στην Ελλαδα χωρις να δωσουν μιζες; ΟΧΙ.
Μπορουν να πουλησουν οτιδηποτε στην Ρωσια χωρις να μπλεξουν με την ρωσικη μαφια; ΟΧΙ.
Αρα δεν εχουν επιλογη. Ειτε θα μεινουν εκτος των συγκεκριμενων αγορων, ειτε θα δωσουν μιζες σε τοπικους μαφιοζους (εληνες και ρωσους). Επιλεγουν να δωσουν μιζες. Κακως κατα την γνωμη μου, αλλα ποιος ακουει εμενα;
Αλλα επ ουδενι αναιρουνται τα οσα εγραψα μεχρι τωρα. Εγραψα (σχεδον επι λεξει) οτι η γενικη νοοτροπια της κοινωνιας εχει πειστεί για την αξια της διαφανειας.
Μη μου υποστηριξεις τωρα οτι ο προκαθημενος της Μερσεντες (ετησιες αποδοχες 10 εκ. ευρω) εκφραζει τον μεσο γερμανο, την γενικη νοοτροπια.
Αγαπητη Scarlett, οι πολυεθνικες εταιρειες δεν ειναι ιεραποστολοι, δεν ειναι κυρηκες της ηθικης. Να πουλησουν θελουν. Αν το να πουλησουν κατι στους ιθαγενεις πασοκους εμπεριεχει μιζες, δεν εχουν κανεναν ενδοιασμο να το κανουν.
Αλλα αυτο δεν σημαινει οτι δεν αναγνωριζουν την αξια της διαφανειας.
Ετερον το ενα, ελικοπτερον το αλλο.
Αγαπητε Τζων Μποη, ελπιζω να μην εχεις καταλαβει απο τα μεχρι τωρα γραφομενα μου, οτι θελω να γινουν ολα δημοσια. Ακριβως το αντιθετο ζηταω.
Π.χ. (γενικα) θελω την ΔΕΗ σε χερια ιδιωτων. Αλλα αν προκειται να παρει την ΔΕΗ ο κυριος Λαμογιος Νεοπλουτιδης προκειμενου να κανει μια αρπαχτη με κρατικα λεφτα, τοτε προτιμω να μεινει η ΔΕΗ δημοσια.
Το αν η ΔΕΗ γινει ιδιωτικη η παραμεινει δημοσια με ενδιαφερει μονο σε δευτερη προτεραιοτητα. Η πρωτη μου προτεραιοτητα ειναι να εκμεταλλευτουμε στο επακρο τους πορους που διαθετουμε σαν κοινωνια.
Αλλα για να γινει αυτο, πρεπει να ξερουμε τι θελουμε. Το ξερουμε; Πιστευω πως οχι.
Θελουμε πραγματικα ενα δυτικοτροπο κρατος - διαιτητη, οπως προσπαθει να μας φορεσει η 3ικα; Η μηπως θελουμε ενα κρατος - πρυτανειο οπως οι παππουδες μας;
Ξερουμε τι επιπτωσεις, τι πλεονεκτηματα και τι μειονεκτηματα εχει το καθενα απο αυτα τα κρατη που προτεινονται; Πιστευω πως οχι.
πειρατη, το μονο που ηθελα να πω ειναι πως οσοι μας κυβερνανε (κι εννοω παγκοσμιως και όχι μονο μεσω της πολιτικης, αλλα και μεσω των πολυεθνικων) ειναι καθε άλλο απο εντιμες και αγνες ψυχουλες
κι εδω οι ξενοι εχουν το προβαδισμα, μια που εχουν πολυ περισσοτερα συμφεροντα να υποστηριξουν.
το αν το κρυβουν καλα ή το αν τα μμε τους δεν το κανουν βουκινο το καθε σκανδαλο, ειναι ενα άλλο θεμα
διαφωνω οταν επικεντρωνεσαι και προσπαθεις να αποδειξεις με καθε τροπο πως οι Ελληνες ειναι ο μονος λαος που συγκεντρωνει τα χαρακτηριστικα της ατιμιας, της διαφθορας, της τεμπελιας κλπ
κι επειδη τα προηγουμενα σχολια μου αναφερθηκαν μονο σε καποιους χαρακτηρισμους σου και όχι στο κυριως θεμα σου...
στο θεμα της διοικησης και κατ'επεκταση διακυβερνησης - το εχουμε ξανασυζητησει- πιστευω πως αυτο που μας παει πισω, αυτο που μας δεν μας επιτρεπει να ορθοποδησουμε και να φερουμε τα αναμενομενα αποτελεσματα ειναι η ελλειψη της οραγανωσης παντου.
όλα γινονται εκ του προχειρου, όλα γινονται στο ποδι και υπο συνθηκες χαους.παντου ο καθενας αυτοσχεδιαζει και περιμενει να δει τα αποτελεσματα του αυτοσχεδιασμου του.
προγραμματισμος ανυπαρκτος.
όλα τα μετρα παιρνονται για να λυσουν προχειρα ενα παροντικο προβλημα (αν το πετυχουν κι αυτο) και τιποτα δε γινεται με μελλοντικο σχεδιασμο.
πριν τον περιφημο Καλλικρατη οι νομαρχιες με τη μικρη εξουσια που ειχαν μπορουσαν να επιλυνουν αποτελεσματα τα διαφορα προβληματα που τους απασχολουσαν τοπικα.
από τη στιγμη που παραχωρησαν αυτες τις εξουσιες στις μεγαλες διοικητικες περιφερειες που ειναι διαιρεμενη πια η Ελλαδα, επικρατησε παντου το χαος, γιατι ως συνηθως κανενας στα καινουργια ποστα δεν ενημερωθηκε όπως θα επρεπε
Η ερμηνεία σου είναι σαν αυτή που σκέφτομαι. Αλλά γιατί θεωρείς ότι το κρατός πρυτανείο μπορεί να είναι και καλό; Τα αποτελέσματα αυτού του συστήματος τα βλέπουμε σήμερα αλλά και διαχρονικά στην ελληνική ιστορία των τελευταίων 200 χρόνων. Αν δεν απέδιδε τόσο καιρό γιατί να αποδόσει τώρα, ακόμα και αν περιορίσουμε την εξουσία σε τοπικό επίπεδο. Ίσως και να είναι χείροτερα έτσι λόγο του κινδύνου ενός εμφύλιου πόλεμου. Το στάδιο που πέρασαν επί 18 αιώνες οι ευρωπαίοι δηλαδή.
Μάλλον κάτι περισσότερο ξέρουν οι βόρειοι και αυτό φαίνεται από το αποτέλεσμα.
Ξέροντας πως λειτουργούν τα πράγματα από την εμπειρία που έχουμε συσσωρεύσει απο την δικιά μας ιστορία αλλά και την ευρωπαική και έχοντας καταγεγραμένα κάποια αποτελέσματα και για τα δύο συστήματα μπορούμε να ξεπεράσουμε την έλλειψη εμπειριών, και να προχωρήσουμε στην (αναδι)οργάνωση της κοινωνίας και του κράτους. Όχι στα ευρωπαικά πρότυπα αλλά σε ένα σύστημα που απαραίτητα θα λειτουργεί αξιοκρατικά,αποτελεσματικά και δίκαια για το σύνολο της κοινωνίας και όχι μόνο για τους γνωστούς των γνωστών.
Φυσικά όλα αυτά με την παροχή παιδείας που κατα τη γνώμη μου είναι το βασικότερο.Από ότι φαίνεται ο μέσος Έλληνας δεν έχει και σίγουρα δεν παρέχεται στο ελληνικό σχολείο.
Είμεθα λαός Ολυμπιονικών, όπερ δικαιούμεθα κράτος - πρυτανείον! ΟΕΔ.
Κοινή Λογική; Τι είναι αυτό; Τραγουδίστρια; :-ΡΡΡ
(Α! Λησμονήσατε τον εμφύλιον ΕΝ ΜΕΣΩ της επαναστάσεως του 1821. Άρα πρυτανείο και πάλι πρυτανείο. Μη σου πω και ρηζόρτ.)
Γεια σου Ματια, ευχαριστω για το σχολιο. Καλως η κακως, δεν μπορουμε να φτιαξουμε τιποτα, αν δεν εχουμε πρωτα συμφωνησει σαν κοινωνια, πανω στο τι θελουμε.
Π.χ. εσυ κι εγω θα θελαμε ενα αξιοκρατικο κρατος. Το ιδιο ζητανε - θεωρητικα - ολοι. Αλλά 9 εκατομυρια ελληνων θελουν ενα αξιοκρατικο κρατος στην θεωρια κ ενα πελατειακο κρατος στην πραξη. Πως θα επιβαλλουμε (εσυ, ο πολσεμαννεν κι εγω) αυτο που θεωρουμε σωστο;
Πολυ σωστο αυτο που λες για την Παιδεια, αλλα η Παιδεια ειναι πολυ μακροχρονια υποθεση. Στους ευρωπαιους πηρε αιωνες μεχρι να εμπεδωσουν τα στοιχειωδη.
Η προταση μου για την στενη γεωγραφικα εξουσια δεν ειναι τοσο ριζοσπαστικη οσο φαινεται (στην Ελβετια λειτουργει). Το βασικοτερο της πλεονεκτημα ειναι, οτι δεν απαιτει αλλους πολιτικους και αλλες νοοτροπιες. Ουτε καποιες νεες υποδομες.
Ο τοπικος πολιτικος μπορει - μαζι με τους υπηκοους του - να συνεχισει το ρουσφετι και τις λαμογιες. Αλλα οι αρνητικες συνεπειες αυτης της πρακτικης φαινονται παραυτα στην στενη γεωγραφικη κλιμακα.
Γεια σου αγαπητε πεταλωτη κενταυρων. Το πρυτανειο - με την πυραμιδωτη μαρφη εξουσιας που διαθετει - μπορει να δουλεψει πολυ καλα. Η σημερινη Ρωσια π.χ. αλλα και η Κινα ειναι τρανταχτα παραδειγματα πελατειακου κρατους και πυραμιδωτης εξουσιας.
Προς το παρον, δειχνουν να τα καταφερνουν καλυτερα απο ολες τις δυτικες, αστικες δημοκρατιες.
Προσωπικα, δεν θα ηθελα να ζησω σ αυτες τις χωρες ουτε κατα διανοια. Αλλα οι δικες μου προτιμησεις ηταν παντα μειοψηφικες.
Κατάλαβα τι εννοείς. Παρόλα αυτά και την Ελβετία σαν νοοτροπιά νομίζω ότι είναι πιο κοντά στη γερμανικη λογική καθώς έχουν περάσει απο ίδιες διαδικασίες. Αντίθετα εμείς είμαστε ακριβώς στο άλλο άκρο. Πάλι προκύπτει πόβλημα.
Τελικά ίως δεν υπάρχει "εύκολη"λύση για την περιπτωση μας.
Συμφωνώ με τις διαπιστώσεις του post αλλά διαφωνώ στο δια ταύτα. Η πρόταση να χωριστούν οικονομικά οι περιφέρειες είναι ανεφάρμοστη και μοιάζει στο αποτυχημένο μοντέλο της ΕΕ που μας παρουσιάζει ως αποκλειστικά υπεύθυνους για την κατάντια της οικονομίας μας.
Πως είναι δυνατόν να ζήσει ο Ηπειρώτης στο ίδιο κοινό ελάχιστο επίπεδο όπως ο Κρητικός όταν η πρώτη περιοχή έχει φτωχότατες πλουτοπαραγωγικές πηγές ενώ η δεύτερη τις πλουσιότερες στην Ελλάδα; Προεκτείνοντας τον συλλογισμό μου στην ΕΕ, πως θα συναγωνιστεί με ίσους όρους ο Νότιος (Έλληνας, Ισπανός, Πορτογάλος) τον βόρειο (Γερμανό, Γάλλο); Σε όλες τις δυτικές χώρες που αναφέρεις πάντα υπάρχει μεταφορά των πλεονασμάτων, ακόμα και στην άγρια καπιταλιστική ΟΥΖΑ ο πλούσιος Καλιφορνέζος πληρώνει για τον φτωχό Μισσισσίππιο . Χωρίς αναδιανομή του πλούτου δεν λειτουργεί καμία ένωση είτε τοπική, είτε ομοσπονδιακή, είτε (ακόμα χειρότερα) πανευρωπαϊκή.
Υ.Γ.
Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, φυσικά παραδέχομαι ότι είμαστε διεφθαρμένοι, σπάταλοι κτλ και πρέπει να είχαμε αλλάξει ρότα εδώ και δεκαετίες. Αλλά δεν είμαστε υπεύθυνοι για τα χάλια της ΕΕ, αν εμείς είμαστε το μόνο μαύρο πρόβατο γιατί έχει πρόβλημα η Ιρλανδία; Δεν συνεχίζω γιατί θα βγω εκτός θέματος.
Post a Comment