Με αφορμή

Έχω γράψει πολλές φορές ότι συμπαθώ τον Νίκο Δήμου. Τον θεωρώ σαν έναν από τους δάσκαλους μου στην σκέψη. Σήμερα έγραψε ένα πόστ γιά εναν γατούλη που τον κακοποίησαν βάναυσα - επειδή δεν ξέρουν τίποτα από ζώα και φοβήθηκαν μήπως και τυχόν ο γατούλης "πειράξει" το παιδί τους.

Ο Ν. Δήμου γράφει στο τέλος του ποστ "Στην αρχή ήμουν γεμάτος οργή εναντίον τους, ύστερα άρχισα να τους λυπάμαι. Αλίμονο στους ανθρώπους που δεν επικοινωνούν με τη φύση – και τα ζώα είναι καθαρή φύση. Αλίμονο σε αυτούς που δεν γνώρισαν την αγνότητα, την εντιμότητα και την σταθερότητα του ζώου. Μένουν μισοί άνθρωποι."

Στην αρχή συμφώνησα με τον Δήμου. Αλλά γρήγορα άλλαξα γνώμη.

Τέτοιου είδους συμπεριφορές τις έχω ζήσει πάμπολλες φορές. Η τελευταία ήταν το καλοκαίρι, όταν κολυμπούσα με τον σκύλο μου (σε απόμακρη και ελέυθερη παραλία πάντα) και ένας γκάου-μπίου απέιλησε να πάρει το δίκαννο του και να μας σκοτώσει και τους 2, επειδή του "μολύνουμε" τα παιδιά. Σιγά ρε μεγάλε, θα σκίσεις την κυλότα σου.

Άγνοια; Σίγουρα ναι. Αυτοί οι ηλίθιοι δεν ξέρουν καν τι είναι μόλυνση και πως δημιουργείται.
Αλλά σε καμμία περίπτωση δεν ισχύει το άλλοθι που τους απονέμει ο - αγαπητός κατά τα άλλα - Δήμου. Οχι δεν είναι "μισοί άνθρωποι", όπως τους χαρακτηρίζει. Είναι ολόκληροι ηλίθιοι.

Η άγνοια αποτελεί άλλοθι μόνο όταν κάποιος ζει στα βάθη της ζούγκλας και η μόνη πηγή πληροφοριών του είναι ο σαμάνος της φυλής του. Εν έτει 2010, γιά έναν κάτοικο δυτικής χώρας (το κατά πόσο η Ελλάδα είναι δυτική χώρα, το αφήνω γιά άλλο ποστ) η άγνοια μόνο ηθελημένη και συνειδητή μπορεί να είναι.

Αν κάποιος ενδιαφέρεται γιά την υγεία του παιδιού του, οφείλει να μάθει πως προξενείται μιά μόλυνση.

Το ερώτημα είναι πως να αντιμετωπίσει κανείς τους ηλίθιους σκατάνθρωπους. Ιδίως όταν αποτελούν συμπαγή μάζα - όπως στην Ελλάδα.

--- Να διαπληκτιστεί μαζί τους φραστικά, με λογικά επιχειρήματα; Φοβερά ψυχοφθόρο και αναποτελεσματικό.

--- Να τους απαντήσει με δίκαννο και σπαθί; Το απαγορεύει ο νόμος.

--- Να το βάλει στα πόδια, αφήνοντας τους το πεδίο δράσης ελεύθερο; Είναι σαν να συνυπογράφει την επόμενη κακοποίση του ζώου που θα ατυχήσει να βρεθεί μπροστά τους.

--- Να καλέσει το κράτος να επέμβει, επιβάλλοντας τον νόμο περί προστασίας ζώων; Χαρχαρχαρχαρ, χρμφφφφφτ, μπουχαχαχα (λέμε και καμιά μαλακία να περνάει η ώρα).

Δυστυχώς, δεν έχω απάντηση.

Υ.Γ. Στην δική μου περίπτωση, ο ηλίθιος δεν μπορούσε να κακοποιήσει τον σκύλο μου, γιατί ήμουν έγω μπροστά. Κατάφερε μόνο να μου χαλάσει μιά μέρα διακοπών - γι' αυτό και μόνο τον μισώ. Ο αθώος γατούλης του Ν. Δήμου είχε πολύ χειρότερη τύχη.

Υ.Υ.Γ. Φιλοσοφικές προεκτάσεις. Το ψευτο-άλλοθι της άγνοιας επεκτείνεται και στις περιπτώσεις του εθνικισμού και του θρησκευτικού φανατισμού. Σίγουρα όλοι αυτοί οι ... (αχαρακτήριστοι) που φέρονται βάναυσα σε αλλοδαπούς ή / και αλλόθρησκους δεν θα ήταν έτσι αν είχαν γνώσεις γιά τον άλλο. Γιά τον διαφορετικό.

Αλλά στις μέρες μας οι πληροφορίες είναι ελεύθερα και πανεύκολα προσβάσιμες στον καθένα.

Άρα η άγνοια είναι ηθελημένη και συνειδητή. Γι' αυτό και δεν αποτελεί δικαιολογία γιά κανέναν.

Η ηλιθιότητα αποτελεί την εξήγηση του φαινομένου. Όχι η άγνοια.