Απορίες
Επιστρέφω (δριμύτερος ;-) ) στο θέμα του προηγούμενου ποστ. Η ωραία συζήτηση που έγινε εκεί (ευχαριστώ όλους τους σχολιαστές) με σπηρούνισε να συνεχίσω με κάτι παραπλήσιο σήμερα.
Ξεκινάω με μιά (όχι και τόσο) ρητορική ερώτηση:
Τελικά όλο το τζέρτζελο έγινε γιά να φύγει ο παπακ και να έρθει ο μπενυ; Χορεύανε πεντοζάλη, παίζανε κρητική λύρα και νταούλια, κατασκηνώνανε επί βδομάδες, έφαγαν δακρυγόνα με τους τόνους, δάρθηκαν, τραυματίστηκαν, ξελαρυγγιάστηκαν, αφιέρωσαν τόσο χρόνο και τόσο κόπο μόνο και μόνο γιά να αναγκάσουν τον γιωργάπη να διώξει μερικούς ανίκανους, αντικαθιστώντας τους με μερικούς απατεώνες;
Καλά όλα αυτά τα δακρύβρεχτα περί σωτηρίας της πατρίδας. Αλλά μήπως άκουσε κανένας ΓΙΑΤΙ τον ένακαν τον ρημαδοανασχηματισμό;
Ας αφήσουμε τα δύσκολα. Την σωτηρία της Ελλάδας - μαζί με την διακυβέρνηση της - την έχει αναλάβει έτσι κι αλλιώς η Μερκελ. Δεν περιμένω από τον γιωργάπη να μας εξηγήσει το πως θα σωθούμε. Απαιτώ όμως να μας εξηγήσει, τι κάνει και γιατί το κάνει. Τον χρυσοπληρώνουμε διάολε, υπάλληλος μας είναι. Δικαιούμαστε μιάν εξήγηση.
Γιατί έδιωξε τον παπακ; Αφου όλοι ήταν ικανοποιημένοι με το έργο του μέχρι τώρα. Έπρεπε να ξηλωθούν τα μάρμαρα της πλατείας Συντάγματος, έπρεπε να πέσουν 15 τόνοι δακρυγόνα γιά να καταλάβουν ξαφνικά ότι ο παπακ είναι ανίκανος; Γιατί δεν μας λένε, σε ποιά σημεία απέτυχε; Δεν είναι δυνατόν μέχρι την Παρασκευή το πρωί να είσαι ενθουσιασμένος με την δουλειά που κάνει και την Παρασκευή το απόγευμα να τον απολύεις. Έτσι, χωρίς ούτε μιά εξήγηση.
Δηλαδή, αν δεν έτρωγαν τα φάσκελα από 200 χιλιάδες ανθρώπους, ο παπακ θα ήταν εξαιρετικός. Τώρα που έφαγαν τα φάσκελα, ο παπακ έγινε ακατάλληλος;
Και καλά, άντε και το κατάλαβαν ότι ο παπακ είναι ανίκανος. Ο μπένυ σε τι είναι καλύτερος του; Έχει μήπως παραπάνω πτυχία; Μιλάει καλύτερα γαλλικά; Έχει κάποιες ιδιαίτερες γνώσεις στα οικονομικά;
Με ποιά ΛΟΓΙΚΉ αναθέτουν σε έναν συγκεκριμένο άνθρωπο έναν ρόλο;
Και κυρίως: πως τολμάνε να μην μας δίνουν λογαριασμό γιά τις επιλογές τους;
Η απάντηση στις παραπάνω ρητορικές ερωτήσεις:
Έχουν φροντίσει να διαλύσουν κάθε κοινωνικό και πολιτικό μηχανισμό που θα μπορούσε να τους ελέγξει γιά αυτά που (δεν) κάνουν.
* * * *
Αποσυντονίζομαι Νο 1, όταν ακούω από έξυπνους ανθρώπους, από ανθρώπους που εκτιμώ, την φράση: "φταίμε εμείς που τους ξαναψηφίζουμε".
Ωπα συν-πατριώτες, γιά ξανασκεφτήτε παρακαλώ αυτό που λέτε.
Πρώτον, το "ξαναψηφίζουμε" είναι ΠΟΛΎ, μα ΠΆΡΑ πολύ σχετικό. Η αποχή χτυπάει ταβάνι σε κάθε εκλογή τα τελευταία 10-12 χρόνια. Αλλά έχουν μαγειρέψει έτσι τους εκλογικούς νόμους, που μπορούν με ένα 29% να βγάζουν αυτοδύναμη κυβέρνηση. Ποιός τους ψήφισε; Από πότε αποτελεί το 29-30% δημοκρατική πλειοψηφία; Ο εκλογικός νόμος θα τους δώσει αυτοδύναμη κυβέρνηση, ακόμα και αν τους ψηφίσουν μόνο οι θυρωροί τους. Από που βγαίνει το συμπέρασμα ότι τους ψηφίζουμε;
Αλλά ακόμα και το 30% που τους ψήφισε, το έκανε με βάση λάθος στοιχεία. "Λεφτά υπάρχουν" έλεγαν προεκλογικά. Εδώ και δεκαετίες έχει στηθεί μιά γιγαντιαία προπαγανδιστική μηχανή - τύφλα νάχει ο Goebbels. Μας δίνουν ότι στοιχεία θέλουν, όποτε αυτοί κρίνουν επικοινωνιακά σκόπιμο.
Πως είναι δυνατόν να φταίει το 30% που τους ψήφισε, την στιγμή που όλα τα δεδομένα και όλες οι προυποθέσεις είχαν αλλοιωθεί για προπαγανδιστικούς λόγους;
Εδώ θα μπορούσε κανείς να αντιτάξει, ότι έπρεπε εμείς (ο λαός) να διακρίνουμε τα ψέματα, να αποκαλύψουμε τα λάθος στοιχεία και να μην παραπλανηθούμε από τα λόγια τους. ΟΚ, θεωρητικά θα μπορούσαμε να το είχαμε κάνει αυτό. Αλλά ανάμεσα σε εκείνον που λέει *συνειδητά* ψέματα και εκείνον που πείθεται από τα ψέματα (από άγνοια, από αφέλεια, από βολικότητα, από έλλειψη στοιχείων) το φταίξιμο βαραίνει σαφώς τον ψέυτη, όχι εκείνον που τον πίστεψε.
Δυστυχώς όμως - με την συστηματική γκεμπελική προπαγάνδα - έχουν φέρει τον λαό να πιστεύει, ότι φταίει αυτός επειδή τους ψήφισε. Δεν φτάνει που μας γαμήσανε, μας λένε ότι φταίμε κι από πάνω επειδή ήμασταν ντυμένοι προκλητικά.
* * * *
Αποσυντονίζομαι Νο 2, όταν ακούω την φράση "φταίμε που τους ανεχόμαστε". Δηλαδή ΔΕΝ φτάνει που τους φτύνουμε όπου τους δούμε; Δεν φτάνουν τα γιαούρτια; Δεν φτάνει που δεν τολμάνε να εμφανιστούν δημόσια; Δεν φτάνουν 200 χιλιάδες άνθρωποι να τους φασκελώνουν καθημερινά επί 20 μέρες;
Από που βγαίνει αυτό το "ανεχόμαστε" ; Τι άλλο θα μπορούσε να κάνει ο λαός; Να πάρει ένα πολυβόλο και να τους καθαρίσει;
Έστησαν τα τεθωρακισμένα με 10.000 πάνοπλους μπράβους απέναντι στον λαό, έδειραν ασύστολα, ξήλωσαν μάρμαρα, έπνιξαν μιά πλατεία στα δακρυγόνα - όλα αυτά επειδή στήθηκαν μερικά αντίσκηνα και έπεσαν μερικά φάσκελα. Ποιός είναι αυτός που ανέχεται τέλος πάντων;
Πρέπει σώνει και καλά να πάρουμε ένοπλοι τα βουνά γιά να μας φύγει η ρετσινιά του "ανεχόμαστε"; Οτιδήποτε λιγότερο από το ένοπλο αντάρτικο θεωρείται ανοχή / συνενοχή;
* * * *
Αποσυντονίζομαι Νο 3, όταν ακούω την φράση "έχουμε τους πολιτικούς που μας αξίζουν". Γιατί τόσο μηδενική αυτοεκτίμηση; Γιατί θεωρούμε τον ελληνικό λαό τόσο σκουπίδι, που μόνο οι διεφθαρμένοι και οι ανίκανοι του αξίζουν γιά πολιτική ηγεσία;
Καθόλου δεν μας αξίζουν οι ανίκανοι και οι κλέφτες - πιστεύω. Ο ελληνικός λαός είναι (στην γενικότητα του) ένας τίμιος, έξυπνος, ικανός, εργατικός και φιλότιμος λαός. Του αξίζει ότι ΚΑΛΎΤΕΡΟ υπάρχει στην πιάτσα γιά ηγέτης. Δυστυχώς, με την γκαιμπελική προπαγάνδα μας έχουν κάνει να χάσουμε κάθε ίχνος αυτοεκτίμησης. Να πιστεύουμε ότι είμαστε τόσο σκουπίδια, που μόνο πολιτικοί μηδενικής στάθμης μας αξίζουν. Προφανώς, αυτό τους συμφέρει.
Πολλοί (έξυπνοι κατά τα άλλα) συνέλληνες, πιστεύουν ότι η πολιτική / οικονομική μας ελίτ είναι "καθρέφτης της κοινωνίας" μας. Πιστεύουν ότι η σάπια ελίτ αντανακλά την "σάπια" κοινωνία. Πρόκειται γιά ένα τραγικό λάθος.
Θα ήταν σωστό, αν υπήρχε αξιοκρατία. Αν μπορούσαν π.χ. ένας τίμιος πολιτικός, ένας δημιουργικός επιχειρηματίας να ανέβουν όλα τα σκαλιά της ελίτ, να κατακτήσουν όλα τα αξιώματα. Αλλά αυτό δεν γίνεται στην Ελλάδα. Αν δεν υπήρχαν στεγανά, όντως θα επρόκειτο γιά καθρέφτη, όντως η μία πλευρά θα "άξιζε" την άλλη.
Η οικονομική μας ελίτ αποτελείται από πρώην δοσίλογους των γερμανών, που πλούτισαν μετά την κατοχή. Παίρνοντας κρατικές δουλειές. Οι κρατικές δουλειές τους κρατάνε πλούσιους μέχρι σήμερα. Σε συνθήκες ελεύθερου ανταγωνισμού - αν έπρεπε οι "επιχειρήσεις" τους να αποδείξουν την αξία τους - θα κατέρρεαν μέσα σε έναν μήνα. Το ίδιο ισχύει γιά την πολιτική μας ελίτ, που ζει από την οικογενειοκρατία και την διαπλοκή.
Ούτε η δημιουργία της ισχύος τους (τα πρώτα τους λεφτά) ούτε η διατήρηση της έγιναν αξιοκρατικά, με "καθρέφτισμα" ανάμεσα στον λαό και τις ελίτ. Από την πρώτη μέρα μέχρι σήμερα, τα στεγανά είναι αξεπέραστα. Αυτό το στάτους το κρατάνε με νύχια και με δόντια. Στην ανάγκη, το υπερασπίζονται με αστυνομικά γκλομπς και δακρυγόνα.
Η μαζική προπαγάνδα (ελέγχουν όλα τα μμε) και η αστυνομική βία αποδεικνύουν ότι ούτε "εχουμε τους πολιτικούς που μας αξίζουν", ούτε ότι πρόκειται γιά τον "καθρέφτη" της κοινωνίας μας. Και οι 2 προτάσεις είναι λάθος.
Αν ήταν καθρέφτης της κοινωνίας μας, αν η κοινωνία μας ήταν τόσο σάπια όσο αυτά τα λαμόγια, δεν θα χρειάζονταν 10000 μπάτσους γιά προστασία!
Ξεκινάω με μιά (όχι και τόσο) ρητορική ερώτηση:
Τελικά όλο το τζέρτζελο έγινε γιά να φύγει ο παπακ και να έρθει ο μπενυ; Χορεύανε πεντοζάλη, παίζανε κρητική λύρα και νταούλια, κατασκηνώνανε επί βδομάδες, έφαγαν δακρυγόνα με τους τόνους, δάρθηκαν, τραυματίστηκαν, ξελαρυγγιάστηκαν, αφιέρωσαν τόσο χρόνο και τόσο κόπο μόνο και μόνο γιά να αναγκάσουν τον γιωργάπη να διώξει μερικούς ανίκανους, αντικαθιστώντας τους με μερικούς απατεώνες;
Καλά όλα αυτά τα δακρύβρεχτα περί σωτηρίας της πατρίδας. Αλλά μήπως άκουσε κανένας ΓΙΑΤΙ τον ένακαν τον ρημαδοανασχηματισμό;
Ας αφήσουμε τα δύσκολα. Την σωτηρία της Ελλάδας - μαζί με την διακυβέρνηση της - την έχει αναλάβει έτσι κι αλλιώς η Μερκελ. Δεν περιμένω από τον γιωργάπη να μας εξηγήσει το πως θα σωθούμε. Απαιτώ όμως να μας εξηγήσει, τι κάνει και γιατί το κάνει. Τον χρυσοπληρώνουμε διάολε, υπάλληλος μας είναι. Δικαιούμαστε μιάν εξήγηση.
Γιατί έδιωξε τον παπακ; Αφου όλοι ήταν ικανοποιημένοι με το έργο του μέχρι τώρα. Έπρεπε να ξηλωθούν τα μάρμαρα της πλατείας Συντάγματος, έπρεπε να πέσουν 15 τόνοι δακρυγόνα γιά να καταλάβουν ξαφνικά ότι ο παπακ είναι ανίκανος; Γιατί δεν μας λένε, σε ποιά σημεία απέτυχε; Δεν είναι δυνατόν μέχρι την Παρασκευή το πρωί να είσαι ενθουσιασμένος με την δουλειά που κάνει και την Παρασκευή το απόγευμα να τον απολύεις. Έτσι, χωρίς ούτε μιά εξήγηση.
Δηλαδή, αν δεν έτρωγαν τα φάσκελα από 200 χιλιάδες ανθρώπους, ο παπακ θα ήταν εξαιρετικός. Τώρα που έφαγαν τα φάσκελα, ο παπακ έγινε ακατάλληλος;
Και καλά, άντε και το κατάλαβαν ότι ο παπακ είναι ανίκανος. Ο μπένυ σε τι είναι καλύτερος του; Έχει μήπως παραπάνω πτυχία; Μιλάει καλύτερα γαλλικά; Έχει κάποιες ιδιαίτερες γνώσεις στα οικονομικά;
Με ποιά ΛΟΓΙΚΉ αναθέτουν σε έναν συγκεκριμένο άνθρωπο έναν ρόλο;
Και κυρίως: πως τολμάνε να μην μας δίνουν λογαριασμό γιά τις επιλογές τους;
Η απάντηση στις παραπάνω ρητορικές ερωτήσεις:
Έχουν φροντίσει να διαλύσουν κάθε κοινωνικό και πολιτικό μηχανισμό που θα μπορούσε να τους ελέγξει γιά αυτά που (δεν) κάνουν.
* * * *
Αποσυντονίζομαι Νο 1, όταν ακούω από έξυπνους ανθρώπους, από ανθρώπους που εκτιμώ, την φράση: "φταίμε εμείς που τους ξαναψηφίζουμε".
Ωπα συν-πατριώτες, γιά ξανασκεφτήτε παρακαλώ αυτό που λέτε.
Πρώτον, το "ξαναψηφίζουμε" είναι ΠΟΛΎ, μα ΠΆΡΑ πολύ σχετικό. Η αποχή χτυπάει ταβάνι σε κάθε εκλογή τα τελευταία 10-12 χρόνια. Αλλά έχουν μαγειρέψει έτσι τους εκλογικούς νόμους, που μπορούν με ένα 29% να βγάζουν αυτοδύναμη κυβέρνηση. Ποιός τους ψήφισε; Από πότε αποτελεί το 29-30% δημοκρατική πλειοψηφία; Ο εκλογικός νόμος θα τους δώσει αυτοδύναμη κυβέρνηση, ακόμα και αν τους ψηφίσουν μόνο οι θυρωροί τους. Από που βγαίνει το συμπέρασμα ότι τους ψηφίζουμε;
Αλλά ακόμα και το 30% που τους ψήφισε, το έκανε με βάση λάθος στοιχεία. "Λεφτά υπάρχουν" έλεγαν προεκλογικά. Εδώ και δεκαετίες έχει στηθεί μιά γιγαντιαία προπαγανδιστική μηχανή - τύφλα νάχει ο Goebbels. Μας δίνουν ότι στοιχεία θέλουν, όποτε αυτοί κρίνουν επικοινωνιακά σκόπιμο.
Πως είναι δυνατόν να φταίει το 30% που τους ψήφισε, την στιγμή που όλα τα δεδομένα και όλες οι προυποθέσεις είχαν αλλοιωθεί για προπαγανδιστικούς λόγους;
Εδώ θα μπορούσε κανείς να αντιτάξει, ότι έπρεπε εμείς (ο λαός) να διακρίνουμε τα ψέματα, να αποκαλύψουμε τα λάθος στοιχεία και να μην παραπλανηθούμε από τα λόγια τους. ΟΚ, θεωρητικά θα μπορούσαμε να το είχαμε κάνει αυτό. Αλλά ανάμεσα σε εκείνον που λέει *συνειδητά* ψέματα και εκείνον που πείθεται από τα ψέματα (από άγνοια, από αφέλεια, από βολικότητα, από έλλειψη στοιχείων) το φταίξιμο βαραίνει σαφώς τον ψέυτη, όχι εκείνον που τον πίστεψε.
Δυστυχώς όμως - με την συστηματική γκεμπελική προπαγάνδα - έχουν φέρει τον λαό να πιστεύει, ότι φταίει αυτός επειδή τους ψήφισε. Δεν φτάνει που μας γαμήσανε, μας λένε ότι φταίμε κι από πάνω επειδή ήμασταν ντυμένοι προκλητικά.
* * * *
Αποσυντονίζομαι Νο 2, όταν ακούω την φράση "φταίμε που τους ανεχόμαστε". Δηλαδή ΔΕΝ φτάνει που τους φτύνουμε όπου τους δούμε; Δεν φτάνουν τα γιαούρτια; Δεν φτάνει που δεν τολμάνε να εμφανιστούν δημόσια; Δεν φτάνουν 200 χιλιάδες άνθρωποι να τους φασκελώνουν καθημερινά επί 20 μέρες;
Από που βγαίνει αυτό το "ανεχόμαστε" ; Τι άλλο θα μπορούσε να κάνει ο λαός; Να πάρει ένα πολυβόλο και να τους καθαρίσει;
Έστησαν τα τεθωρακισμένα με 10.000 πάνοπλους μπράβους απέναντι στον λαό, έδειραν ασύστολα, ξήλωσαν μάρμαρα, έπνιξαν μιά πλατεία στα δακρυγόνα - όλα αυτά επειδή στήθηκαν μερικά αντίσκηνα και έπεσαν μερικά φάσκελα. Ποιός είναι αυτός που ανέχεται τέλος πάντων;
Πρέπει σώνει και καλά να πάρουμε ένοπλοι τα βουνά γιά να μας φύγει η ρετσινιά του "ανεχόμαστε"; Οτιδήποτε λιγότερο από το ένοπλο αντάρτικο θεωρείται ανοχή / συνενοχή;
* * * *
Αποσυντονίζομαι Νο 3, όταν ακούω την φράση "έχουμε τους πολιτικούς που μας αξίζουν". Γιατί τόσο μηδενική αυτοεκτίμηση; Γιατί θεωρούμε τον ελληνικό λαό τόσο σκουπίδι, που μόνο οι διεφθαρμένοι και οι ανίκανοι του αξίζουν γιά πολιτική ηγεσία;
Καθόλου δεν μας αξίζουν οι ανίκανοι και οι κλέφτες - πιστεύω. Ο ελληνικός λαός είναι (στην γενικότητα του) ένας τίμιος, έξυπνος, ικανός, εργατικός και φιλότιμος λαός. Του αξίζει ότι ΚΑΛΎΤΕΡΟ υπάρχει στην πιάτσα γιά ηγέτης. Δυστυχώς, με την γκαιμπελική προπαγάνδα μας έχουν κάνει να χάσουμε κάθε ίχνος αυτοεκτίμησης. Να πιστεύουμε ότι είμαστε τόσο σκουπίδια, που μόνο πολιτικοί μηδενικής στάθμης μας αξίζουν. Προφανώς, αυτό τους συμφέρει.
Πολλοί (έξυπνοι κατά τα άλλα) συνέλληνες, πιστεύουν ότι η πολιτική / οικονομική μας ελίτ είναι "καθρέφτης της κοινωνίας" μας. Πιστεύουν ότι η σάπια ελίτ αντανακλά την "σάπια" κοινωνία. Πρόκειται γιά ένα τραγικό λάθος.
Θα ήταν σωστό, αν υπήρχε αξιοκρατία. Αν μπορούσαν π.χ. ένας τίμιος πολιτικός, ένας δημιουργικός επιχειρηματίας να ανέβουν όλα τα σκαλιά της ελίτ, να κατακτήσουν όλα τα αξιώματα. Αλλά αυτό δεν γίνεται στην Ελλάδα. Αν δεν υπήρχαν στεγανά, όντως θα επρόκειτο γιά καθρέφτη, όντως η μία πλευρά θα "άξιζε" την άλλη.
Η οικονομική μας ελίτ αποτελείται από πρώην δοσίλογους των γερμανών, που πλούτισαν μετά την κατοχή. Παίρνοντας κρατικές δουλειές. Οι κρατικές δουλειές τους κρατάνε πλούσιους μέχρι σήμερα. Σε συνθήκες ελεύθερου ανταγωνισμού - αν έπρεπε οι "επιχειρήσεις" τους να αποδείξουν την αξία τους - θα κατέρρεαν μέσα σε έναν μήνα. Το ίδιο ισχύει γιά την πολιτική μας ελίτ, που ζει από την οικογενειοκρατία και την διαπλοκή.
Ούτε η δημιουργία της ισχύος τους (τα πρώτα τους λεφτά) ούτε η διατήρηση της έγιναν αξιοκρατικά, με "καθρέφτισμα" ανάμεσα στον λαό και τις ελίτ. Από την πρώτη μέρα μέχρι σήμερα, τα στεγανά είναι αξεπέραστα. Αυτό το στάτους το κρατάνε με νύχια και με δόντια. Στην ανάγκη, το υπερασπίζονται με αστυνομικά γκλομπς και δακρυγόνα.
Η μαζική προπαγάνδα (ελέγχουν όλα τα μμε) και η αστυνομική βία αποδεικνύουν ότι ούτε "εχουμε τους πολιτικούς που μας αξίζουν", ούτε ότι πρόκειται γιά τον "καθρέφτη" της κοινωνίας μας. Και οι 2 προτάσεις είναι λάθος.
Αν ήταν καθρέφτης της κοινωνίας μας, αν η κοινωνία μας ήταν τόσο σάπια όσο αυτά τα λαμόγια, δεν θα χρειάζονταν 10000 μπάτσους γιά προστασία!
10 σχολια:
Αγαπητέ Jolly Roger, πράγματι επέστρεψες δριμύτερος και, χωρίς να προσπαθήσω να αντιλέγω, να δώσω απλά τις απαντήσεις που θα έδινα αν τα σημεία που υπογραμμίζεις ήταν ερωτήσεις.
1. Τον Βενιζέλο τον έβαλε για να έχει την τύχη του προηγούμενου και έτσι να αποδυναμώσει ο γαπ τον κύριο του αντίπαλο.
2. Με τον παπακ άνοιξε καινούργιο μέτωπο αντιπερισπασμού στο Περιβάλλοντος.
3. "φταίμε εμείς που τους ξαναψηφίζουμε": όχι "ξανά". Απλώς "ψηφίζουμε". Ο γαπ ήτο παρθένος στην θέση του μπαμπά και του παππού. Αν "φταίμε εμείς" εξαρτάται από το αν έπρεπε να ξέραμε ότι το "υπάρχουν λεφτά" ήταν μπαρούφα και ότι την αλήθεια την έλεγε ο αντίπαλος επειδή ήξερε ότι κανείς δεν ήθελε να την ακούσει.
4. "φταίμε που τους ανεχόμαστε": δεν τους ανεχόμαστε. Βγήκαμε στους δρόμους. 30 χρόνια καθυστερημένοι αλλά βγήκαμε. Τώρα ως προς την μικρή αυτή καθυστέρηση τι να πω που θα με κατακεραυνώσεις :-)
5. "έχουμε τους πολιτικούς που μας αξίζουν". Δεν ξέρω αν μας αξίζουν ή τους αξίζουμε, αλλά υπάρχει η σχολή που λέει ότι από ανάμεσά μας βγήκανε.
6. Εδώ τώρα μπερδεύτηκα. Πια παλιά λεφτά. Από το 1980 χρονολογούνται τα καινούργια τζάκια :-)
Πέρασα, ή έμεινα κάτω από τη βάση; Αν πάντως διαβάσεις κάτι email που κυκλοφορούν, δεν φταίμε ούτε εμείς ούτε οι πολιτικοί. Φταίνε λέει οι Εβραίοι.
Καλή σου μέρα!
Καλημερα αγαπητε thinks,
Στο 1+2) Αυτα τα λες εσυ. Ειναι σωστα, δεν αντιλεγω. Αλλα θελω να ξερω τι λεει επισημα αυτος που εκανε τον ανασχηματισμο.
Τον πληρωνουμε, αρα εχουμε καθε δικαιωμα να ζηταμε λογαριασμο για τις πραξεις του.
Μηπως ειπε οτι "εβαλα τον μπενυ σ αυτην την θεση για να τον φθειρω" ;
Καποια επισημη αναφορα πανω στο "γιατι" του ανασχηματισμου, την δικαιουμαστε.
Στο 3) Αν ο πολιτης δεν εχει κανενα *αξιοπιστο* στοιχειο, δεν μπορει να αποφασισει ποιος λεει ψεματα και ποιος οχι. Και ποτέ δεν φταιει αυτος που πιστεψε στα ψεματα περισσοτερο απο αυτον που τα εκστομισε.
Στο 4) Δεν συμφωνω με τα "30 χρονια καθυστερηση". Δεν ειναι δυνατον να καιμε το Συνταγμα καθε 15 μερες. Ουτε ειναι δυνατον να εκφραζουμε την αποδοκιμασια μας με μολοτωφ - αλλιως θα θεωρειται ανοχή.
Η 12ετης αποχη απο τις καλπες ειναι μια ηχηροτατη αποδοκιμασια του πολιτικου συστηματος. Μια αποδοκιμασια που συστηματικα θαβεται.
Αν συνυπολογισουμε οτι ελεγχουν ολα τα μμε, με τα οποια αποκοιμιζουν και αποπροσανατολιζουν κατα βουληση, μια χαρα επαναστατημενους μας βρισκω. Οχι απο χθες, αλλα απο χρονια.
Στο 5) Βγηκαν απο αναμεσα μας; Οχι δα.
Οι πρωτοι ηταν *διορισμενοι* απο την Βαυαροκρατια. Οι πιο νεοι ηταν διορισμενοι απο τις ξενες μυστικες υπηρεσιες. Μεχρι το 1966-67 το παλατι (δηλαδη οι γλυξμπουργκ, δηλαδη τα αγγλο-γαλλο-γερμανικα συμφεροντα) εκοβε και εραβε την πολιτική ζωή όπως του γουσταριζε.
Στο 6) Και ναι και οχι. Υπαρχουν "παλια" τζακια στην Ελλαδα. Δεν λεω ονοματα για να μη μας πανε μεσα. Αν θελεις ομως, ξεκινα απο τις εφοπληστικες (σημερα ειμαι ανορθογρφος) οικογενειες και πηγαινε στους ιδιοκτητες των παε και των καε.
Ειναι ευκολο να μαθεις, οτι τα πρωτα τους λεφτα τα εβγαλαν με κρατικες προμηθειες απο το 1944 και μετα.
Απο το 1981 και μετα εγινε μια ανακατανομη. Ο αντρικος κατεστρεψε μερικα "παλια" τζακια, δημιουργωντας καινουργια. Το 1981 περασαμε απο τους εφοπληστες στους μμε-τζηδες και τους εργολαβους.
Τοσο οι παλιοι οσο και οι καινουργιοι, εγιναν πλουσιοι δι' απονομης σκανδαλωδων προνομιων, οχι με την αξια τους. Επ ουδενι ειναι καθρεφτης μας.
Καμμια εταιρεια με τζιρο ανω των 5 εκ ευρω δεν φτιαχτηκε / συντηρηθηκε χωρις κρατικη εργολαβια.
* * *
Προσπαθω να κρατησω την συνομωσιολογια εξω απο την κουβεντα. Εννοειται οτι δεν φταινε ουτε οι εβραιοι ουτε κανενας αλλος ξενος.
Εκεινο που λεω, ειναι οτι μια συμμορια παρασιτων μας κραταει κατω απο ενα κνουτο εδω και δεκαετιες.
Το κνουτο δεν φαινεται συνηθως, γιατι η προπαγανδα των μμε ειναι πολυ αποτελεσματικη. Καθε φορα ομως που η προπαγανδα αποτυγχανει, δεν δισταζουν να βγαλουν τα γκλομπς και τα δακρυγονα.
Η μεγαλυτερη τους επιτυχια ειναι, οτι μας εχουν πεισει οτι φταιμε εμεις που "τους αξιζουμε".
Ακομα και αν ολα τα αλλα που λεω ειναι λαθος, παλι μας αξιζουν οι καλυτεροι, οχι οι χειροτεροι. Δεν ειμαστε σκουπιδια.
Η ευθύνη δεν μπορεί να μη μας βαραίνει καθόλου. Διότι αν με την ψήφο μας στέλναμε πραγματικά μηνύματα, θέλοντας και μη η πολιτική και οι πολιτικοί θα προσαρμοζόταν στη θέληση του λαού. Αλλά όταν βλέπεις τον κόσμο να τρέχει πίσω από τα βουλευτικά γραφεία αναζητώντας μια 6μηνη σύμβαση με STAGE για τα παιδιά του νιώθεις ότι ακόμα κι αν ουρλιάξεις μέσα στην πλατεία θα είναι μάταιο. Κι αν όπως λες οι κυβερνήσεις μας δεν είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας μας, πράγμα με το οποίο θα συμφωνήσω στο μεγαλύτερο μέρος του, δες τα κόμματα τα οποία είναι όχι μόνο καθρέφτης αλλά ακριβές αντίγραφο της. Και δε θα μιλήσω για ΝΔ και ΠΑΣΟΚ που εύκολα μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι εκεί τα τζάκια καλά κρατούν. Δες την αριστερά, όπου όλοι μαζί εκφράζουν ένα μονοψήφιο ποσοστό του λαού κι όμως είναι διασπασμένοι σε δεκάδες, ίσως λέω και λίγα, κομμάτια με διαφορετικό αρχηγό, γραμματέα, πρόεδρο κλπ. Λες και βλέπω μια γειτονιά που οι γείτονες παρά τα κοινά τους συμφέροντα δε μιλάει ο ένας με τον άλλο κι όλοι είναι Πρόεδροι. Αφεντικά. Αρχηγοί. Δεν ανέχονται κανέναν πάνω από αυτούς, έστω κι αν η γκλάβα τους δεν μπορεί να λογαριάσει πόσο κάνει ένα κι ένα.
Θα συμφωνήσω λοιπόν με το σκεπτικό σου, αλλά νομίζω ότι δεν αντανακλά την πλήρη αλήθεια. Διότι ακόμα και η αντίθετη από τη δική σου άποψη φέρει ένα σημαντικό ποσοστό αλήθειας, την οποία δεν μπορούμε εύκολα να αγνοήσουμε διότι δεν αποτελεί ένα αμελητέο μέγεθος.
Όσο για τον Βενιζέλο και τον Παπακωνσταντίνου, αυτά είναι καθαρά πολιτικά παιχνίδια και οι αποφάσεις που οδήγησαν σ’ αυτές τις αλλαγές και μετακινήσεις είναι προϊόν σκέψεων τις οποίες ποτέ δε θα μάθουμε κι ακόμα περισσότερο νομίζω ποτέ δε θα κατανοήσουμε.
Καλημέρα και πάλι! Έγραφα κάτι παρεμφερές με του Τελευταίου, αλλά με πρόλαβε! Στο τέλος νομίζω ότι έχουμε αρχίσει να υπερ- αναλύουμε, και γυρνώντας στην αρχική ερώτηση ίσως θα πρέπει να διαχωρίσουμε τις έννοιες των λέξεων "φταίξιμο" και "ευθύνη", όπου το "φταίξιμο" υποδηλώνει υπαιτιότητα βασισμένη σε συνειδητές πράξεις, ενώ η "ευθύνη" ανήκει σε μια ακαδημαϊκότερη σφαίρα.
Σίγουρα υπερασπίζεις το ότι δεν "φταίει" ο πολίτης με τρόπο που είναι πολύ δύσκολο να αντικρούσει κανείς χωρίς να μπει σε υποκειμενικές και αναπόδεικτες υποθετικές υπερ-αναλύσεις. Παραμένοντας σε αυτό για το οποίο πάντα είχα μιλήσει εγώ, την "ευθύνη" του πολίτη για την πορεία της χώρας του δεν έχω δει ακόμα λόγο να τον κηρύξω άνευ της ευθύνης η οποία είναι η ίδια η ουσία της έννοιας της Δημοκρατίας. Το περισσότερο που θα "έδινα" μέχρι αυτή τη στιγμή στη συζήτηση είναι ότι το ποσοστό ευθύνης μπορεί να θεωρηθεί μεγαλύτερο όσον αφορά την κυβέρνηση -μα θα σταματήσω πριν αποφευχθώ αν αυτό είναι 49-51 ή 5-95 :-)
Συγκεκριμένα, στα θέματα για τα οποία σε' ευχαριστώ που απήντησες:
1-2. Επίσημα δεν είναι υποχρεωμένος να εξηγήσει τον ανασχηματισμό -ίσως ηθικά υποχρεωμένος από τις περιστάσεις, αλλά, τρέχα γύρευε.
3. Χίλια συγγνώμη αλλά όποιος άνθρωπος με IQ πάνω από 55 δεν ήξερε Σεπτέμβριο2009 που βρισκόμασταν γενικά, και έχαψε έστω και σαν γενικότητες τον γαπ στην ντημπέητ, είναι άξιος της τύχης του (όχι της κυβέρνησής του -της τύχης του).
4. Εννοούσα τις υπερκομματικές άνευ βίας εκδηλώσεις αγανάκτησης και την έκφραση θέλησης για έλεγχο της κυβέρνησης.
5. Οι 5-20 ίσως όχι, αλλά οι 295-280 από ανάμεσα μας βγήκανε. Από που ήρθανε, από το διάστημα;
6. Καμία αντίρρηση. Αλλά παρακάτω, εξηγώντας τον αντρίκο, λες τα ίδια με εμένα.
Ίσως μάλιστα στο κλείσιμο του σχολείου σου να χτίζεις μια γέφυρα μεταξύ των σημείων στα οποία δεν έχουμε συμφωνήσει ακόμα: "μας έχουν πείσει". Έστω. Ας μην ήταν τόσο εύκολο να ...πεισθούμε. Κατά τα άλλα συμφωνώ μαζί σου, αλλά και με τον Τελευταίο.
Είναι απολύτως λογικά αυτά το οποία λες. Για να κατανοήσει όμως κάποιος πλήρως την κατάσταση πρέπει να λάβει υπόψη η ελληνική κοινωνία είναι πολυδιασπασμένη και διαιρεμένη σε διάφορα επίπεδα «πελατών» και «κορόιδων». Για παράδειγμα, πολλοί από τους αγανακτισμένους είναι κατά τη γνώμη μου αγανακτισμένοι γιαλαντζί, διότι τι να κάνω την αγανάκτησή κάποιου όταν πιστεύει π.χ. ότι η ΔΕΗ πρέπει να παραμείνει υπό τον έλεγχο των συνδικαλΗστάδων της; Αυτό δεν εννοούν κάποιοι αγανακτισμένοι όταν λένε δεν πουλάμε; Ζούμε πάλι από σήμερα με το φόβο του διακόπτη. Αν οι αγανακτισμένοι λοιπόν και η κοινωνία σε ένα μεγάλο ποσοστό αγωνίζονται για τον χαμένο παράδεισο της δεκαετίας του 80, με όσα ξέρουν σήμερα, αν δεν αγανακτούν με τη ΓΕΝΟΠ και το γενικό καρκίνωμα που μας οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στον κοινωνικό και οικονομικό θάνατο, τότε και ευθύνη φέρουν και τα χειρότερα τους αξίζουν. Τι να την κάνω την αγανάκτηση που δεν κατανοεί ότι το πρόσωπο του πολιτικού που μουντζώνει είναι η άλλη πλευρά του νομίσματος αυτού του κατεστημένου που προσπαθεί να διατηρήσει κραυγάζοντας στην πλατεία εναντίον κάθε αλλαγής. Εσύ καλά τα λες και τα έλεγες εδώ και καιρό, όπως και εγώ, αλλά αυτούς τους όψιμους αγανακτισμένους με μισό μάτι τους βλέπω να σου πω την αλήθεια και, ναι, σε ένα μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό τον καθένα τους θεωρώ συνυπεύθυνους… έστω με το ελαφρυντικό της βλακείας.
Γενική Παρατήρηση:
Πειρατή, με τον χειμαρρώδη τρόπο έκφρασής σου και με τον βομβαρδισμό σκέψεων έχεις δημιουργήσει ένα από τα λίγα blog στα οποία οι σχολιαστές έχουν διάθεση να γράψουν "σεντόνια" :)
Ειδική Παρατήρηση:
Α) Το 29% που βγάζει αυτοδύναμες κυβερνήσεις ακόμα δεν το έχουμε δει (ακόμα κι αν συμπεριλάβουμε την αποχή)... προσωπικά είμαι σχεδόν βέβαιος ότι δεν θα το δούμε ούτε στο άμεσο μέλλον.
Β) Ο Έλληνας, επειδή τελικά γνωρίζει ότι η φυλή μας δεν μπορεί να ομοψυχήσει, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων και να ξεχωρίσει εύκολα δυο γαϊδουριών άχυρα, ειδικά όταν μπερδεύονται πολλά γαϊδούρια μέσα στον αχυρώνα, προτιμά τις μονοκομματικές κυβερνήσεις. Δύσκολα αυτό αλλάζει.
Β) Εκτός ελαχίστων μεμονωμένων περιπτώσεων, γενικευμένη λοιδορία του πολιτικού κόσμου από τον λαό δεν υπήρξε έως τώρα, αυτό είναι προϊόν των τελευταίων μηνών, για να μην πω εβδομάδων.
Γ) Αγανάκτηση χωρίς ουσιαστική πρόταση είναι ομελέτα χωρίς αυγά. Αν βέβαια ακολουθήσουμε την λογική μερικών ότι..."τώρα εμείς αγανακτούμε και κατόπιν θα επεξεργαστούμε νοητικά την κατάσταση ούτω ώστε να αρθρώσουμε λόγο και προτάσεις", εγώ θα απαντήσω..."χέσε ψηλά κι αγνάντευε!"
Δ) Η εικόνα φοβισμένων, εκλεγμένων Βουλευτών, δεν τιμά κανέναν, ούτε τους ίδιους, αλλά ούτε και τον ίδιο το Λαό. Σε καμία περίπτωση αυτό δεν μπορεί να αποτελέσει τη δικαιολογία ενός οργισμένου Λαού, μπορεί βέβαια να ικανοποιεί το λεγόμενο περί Δικαίου αίσθημα, αλλά αποτελεί ταυτόχρονα και μείζον ζήτημα λειτουργίας του δημοκρατικού πολιτεύματος. Αυτόν που ψήφισα θέλω να είναι εκεί. Μπορώ να τον τιμωρήσω αλλιώς, να μην τον επανεκλέξω, να διαμαρτυρηθώ εντόνως, ή ακόμα αν έχω μια σωστή Δικαιοσύνη, να τον στείλω να δικαστεί, όχι όμως να τον εκφοβίσω. Πλέον μιλάμε για ζούγκλα.
Οι προηγούμενες πάντως εκλογές είναι πρόσφατες και πρέπει επίσης να μην ξεχνάμε ότι μετά την απομάκρυνση από το ταμείο, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται (ειδικά όταν το λάθος αυτό επαναλαμβάνεται).
Ε) Αισθάνομαι ότι είμαι σκληρός, αλλά επειδή στη Δημοκρατία, υποτίθεται, ρυθμιστής είναι η πλειοψηφία, στέκομαι ακριβώς σε αυτή και ακριβώς αυτή κριτικάρω.
Έγραψα σεντόνι και το χάρηκα :)
Καλησπερα,
ευχαριστω ολους για τα χορταστικά σχολια. Πολυ την χαιρομαι την κουβεντα μαζι σας.
Συγνωμη που δεν απανταω σε ολα τα σημεια 1-1. Αρκετα σεντονια εχω γραψει ηδη. Επιλεγω μερικα σημεια διαφωνιας. Σε οσα δεν απαντω, ειμαι συμφωνος.
-- Ετσι οπως πατε συντονισμενα ολοι σας, θα με καταφερετε στο τελος να αντιπαθησω τους ελληνες και να συμπαθησω τους γερμανους ;-)
-- Στο (Α) του Τζων Μποη: δεν εχεις δικιο αγαπητε. Η ιστοσελιδα του ΥπΕσ. αναφερει 9,9 εκατομμυρια εγγεγραμμενους ελληνες ψηφοφορους, εκ των οποιων 3,01 εκ ψηφισαν πασοκ.
Δλδ ενα οριακο ποσοστο 30%, με το οποιο εβγαλαν αυτοδυναμη κυβερνηση.
Επιμενω οτι ο εκλογικος νομος ειναι μαγειρεμενος στα μετρα τους.
-- Στο (Γ) του Τζων Μποη: ναι μεν, αλλα...
Απο καπου πρεπει να αρχισει η διαμαρτυρια. Δεν ειναι δυνατον σημερα να ειμαστε πελατες του ζαρα και αυριο να μετατραπουμε σε βελουχιωτηδες με τα φυσεκλικια σταυρωτά.
Η μεσαια ταξη στην Ελλαδα εχει ακομα πολυυυυυυ "ψαχνο", κερδισμενο οχι παντα με αξιοκρατικους τροπους. Γι' αυτο και η αγανακτηση / διαμαρτυρια ειναι σχετικα χλιαρες.
Ακομα τα χωραφια μας τα καλλιεργουν πακιστανοι, τις σκαλες μας τις σφουγγαριζουν ουκρανές και στα μπουρδελα μας (δεν εχω προσωπικη πειρα) δουλευουν ρωσιδες.
Δεν το ευχομαι, αλλα σε λιγο θα δουμε επιγραφη στα βουλγαρικα που θα λεει "προσεχως ελληνιδες". Αυτη θα ειναι και η καταλληλη στιγμη να (ξανα)συζητησουμε περι αγανακτησης.
Εκεινο που αρνιεμαι ειναι η φραση, "δεν τυπαρχει οργανωμενη διαμαρτυρια με σαφεις στοχους, αρα τους ανεχομαστε".
Πιστευω οτι η διαμαρτυρια ειναι πολυ υπαρκτη, απλα η εξαθλιωση δεν εχει προχωρησει (ακομα) τοσο πολυ.
-- Στα περι γενοπ του Περαστικου: σχεδον ποτέ, σε σχεδον καμμια κοινωνια δεν υπηρξε (ουτε θα υπαρξει) απολυτη ομοφωνια. Παντου μια ομαδα συμφεροντων θα πιεζει προς την Α κατευθυνση, ενω μια αλλη θα πιεζει προς την Β.
Δεν εχω καμμια αντιρρηση να ζηταει η (καθε) γενοπ σκανδαλωδη προνομια. Ειναι δημοκρατικο της δικαιωμα. Οπως ειναι και δημοκρατικο δικαιωμα των υπολοιπων 10 εκατομμυριων ελληνων, να τους αρνηθουν αυτα τα προνομια.
Εκεινο που ειναι αντιδημοκρατικο, ειναι ο εκβιασμος που κανει η γενοπ, κατεβαζοντας τους διακοπτες.
Αλλα σ' αυτο δεν φταιει η γενοπ. Κι εμενα αν μου εδινες εναν διακοπτη, με τον οποιο θα μπορουσα να εκβιασω ολη την Ελλαδα, δεν θα ειχα ΚΑΝΕΝΑΝ ηθικο ενδιασμο να τον χρησιμοποιησω.
Δεν θα ζηταγα προνομια, θα ζηταγα (σαν πρωτο απο μια μακρυα λιστα) να καλυτερεψουν δραματικα οι συνθηκες ζωης των ζωων στην Ελλαδα. Αλλα δεν θα επαυε να ειναι εκβιασμος.
Δεν φταιει λοιπον η γενοπ. Φταινε εκεινοι που τους εδωσαν εναν διακοπτη στο χερι, μαζι με την δυνατοτητα να τον ανεβοκατεβαζουν κατα βουληση. Νομιζεις οτι η γερμανικη και η γαλλικη γενοπ δεν ζητανε σκανδαλωδη προνομια; Φυσικα και ζητανε. Η μονη τους διαφορά απο τους δικους μας ειναι οτι δεν εχουν εναν διακοπτη στο χερι!
Εσυ εισαι μικρος :-) , δεν θυμασαι τον αντρικο να λεει "ενας ειναι ο θεσμος, ο κυριαρχος λαος". Αλλα εγω ξερω πολυ καλα, ποιος εδωσε αυτην την ισχυ στην γενοπ και την ΚΑΘΕ αλλη συντεχνια συμφεροντων.
-- Thinks, βρισκω πολυ ωραιο τον διαχωρισμο που κανεις αναμεσα σε "φταιξιμο" και "ευθυνη".
Με βαση τους ορισμους που δινεις, θα εδινα σε εμας (τους απλους ανθρωπους) ενα ποσοστο ευθυνης 90% και ενα ποσοστο φταιξιματος 5%.
Η πολιτικοοικονομικη μας ελιτ βαρυνεται με ενα ποσοστο 10% ευθυνης και 95% φταιξιματος.
-- Τελευταιος, ισως σε καλυπτει η απαντηση μου προς τον thinks.
Ουτε εμενα μου αρεσουν οι πελατειακες σχεσεις. Αλλα μην ξεχναμε, οτι οι πολιτικοι ηταν εκεινοι που κατεστρεψαν καθε αξιοκρατια, καθε δημιουργικη υποδομη.
Οταν εχεις την επιλογη αναμεσα στην ανεργια και το stage μεσω διαπλοκης, θα προτιμησεις σαφως το δευτερο.
Ο λαος δεν μπορει να φτιαξει αξιοκρατικους θεσμους. Αυτη ειναι η δουλειά των πολιτικών. Οταν η αξιοκρατια δεν υπαρχει, τι να κανει ο καθε ανθρωπακος για να βγαλει το ψωμι του;
Σωστά με τα νούμερα Πειρατή.
Στις προηγούμενες εκλογές πήγε να ψηφίσει το 70,92% των εγγεγραμμένων...το υπόλοιπο που ήταν?
α) Στο Σύνταγμα αγανακτισμένο?
β) Στις παραλίες?
γ) Στο εξωτερικό?
δ) Έσπαγε βιτρίνες?
ε) Έπινε καφέ στο Ντα Κάπο?
στ) Με το ένα πόδι στον τάφο?
ζ) Έβλεπε τούρκικες σαπουνόπερες στην TV?
Μιλάμε για 3 εκ. κόσμο περίπου.
Δικαιολογώ τα άκυρα και τα λευκά, δεν δικαιολογώ την αποχή.
Ακόμα κι αν δεν ήταν υποχρεωτικό παραμένει ηθική υποχρέωση του καθενός.
Πολύ καλά που βγήκε το ΠΑΣΟΚ ή το όποιο ΠΑΣΟΚ. Όσοι δεν πήγαν (και μπορούσαν φυσικά να το κάνουν) δεν δικαιούνται δια να ομιλούν.
Μερικά πράγματα είναι και στα χέρια μας και αυτό δεν σημαίνει ότι αυτά εξαντλούνται την Κυριακή των εκλογών, ούτε με 2-3 φάσκελα στο Σύνταγμα...
Τρανότερο παράδειγμα της αδιαφορίας για τα κοινά στην Ελλάδα είναι η μη συμμετοχή πολιτών στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και δεν μιλάμε εδώ για Μνημόνια και πολύπλοκες έννοιες, μιλάμε για χαλασμένα πεζοδρόμια, για σκουπίδια, κλπ κλπ κλπ, πράγματα δηλαδή που ανοίγεις την πόρτα σου και τα βλέπεις φάτσα κάρτα!
...κι εκεί μας παίζουν παιχνίδια κάποιοι κακοί άνθρωποι?
Όσο για τους σύγχρονους Βελουχιώτηδες, θα σου πω ότι εκτός από Ζάρα, φορούν και ακριβότερα, λεφτά υπάρχουν!
Συμφωνήσαμε απόλυτα :-)
Γενικά θα συμφωνήσω με το πνεύμα του κειμένου. Ειδικά όμως ως προς την ένσταση ότι δεν έχουμε του πολιτικούς που μας αξίζουν, θα καταθέσω ένσταση. Είναι ακριβώς αυτοί που μας αξίζουν και δεν έχει να κάνει με χαμηλή αυτοεκτίμηση. Είναι απλώς ρεαλιστική εκτίμηση της καταστάσεως. Καλώς ή κακώς, αυτή ήταν η πολιτική θέση του κόσμου: πωλωτικές απόψεις άσπρου/μαύρου, κομματικοί διαξιφισμοί, πελατειακές-ρουσφετολογικές σχέσεις κλπ, κλπ. Κακά τα ψέματα, ανέκαθεν κάναμε τα στραβά μάτια, άλλος λιγότερο κι άλλος περισσότερο. Φυσικά αυτό είχε να κάνει σε μεγάλο βαθμό και με τις ελπίδες που "αγόραζε" ο κάθε πολίτης από τον κάθε πολιτικό, γεγονός για το οποίο αναμφίβολα ευθύνονται οι πολιτικοί και όχι οι πολίτες. Όπως και να'χει όμως, οι πολιτικοί από την ίδια σάπια κοινωνία ανελίχθησαν, με τα ίδια ιδανικά, με τις ίδιες αρχές. Το ότι υπήρχαν ανέκαθεν και φωτεινές εξαιρέσεις τόσο στους πολίτες όσο και στους πολιτικούς, δεν αποτελεί τον κανόνα αλλά την εξαίρεση.
Νομίζω.
Post a Comment