Sunday 12 October 2014

Cui bono

Η κρίση μας επιδαψίλευσε τους κρισολόγους. Έστιν δε κρισολόγος ο άνθρωπος που  αναλύει τα αίτια της κρίσης και προτείνει λύσεις. Χιλιάδες οι (ανα)λύσεις που έχουν προταθεί.

Ένα κοινό λάθος των προτεινόμενων λύσεων είναι ότι αντιμετωπίζουν τον ελληνικό λαό σαν μιά συμπαγή και ομοιογενή μάζα. Αυτό είναι βλακεία ολκής (αν δεν είναι ηθελημένη εξαπάτηση). Καμμία λύση δεν μπορεί να ωφελεί όλους το ίδιο. Επειδή δεν είμαστε όλοι το ίδιο.

Ναι, ΟΚ, έστω ότι η προτεινόμενη λύση Χ είναι σωστή και θα μας φέρει λεφτά. Σε ποιόν όμως θα φέρει λεφτά; Στον άνεργο; Στον μετανάστη; Στον υπάλληλο των 400 ευρώ; Στο στέλεχος της ΜΚΟ με μισθό 9000 ευρώ; (τον μήνα πάντα) Στον ταβερνιάρη / ρουμτουλετά που δέρνει το σδοε άμα λάχει και πατήσει στο νησί γιά έλεγχο;
Δεν υπάρχει, ούτε μπορεί να υπάρξει λύση που να φέρνει λεφτά σε όλους ανεξεραίτως. Άρα σε κάθε προτεινόμενη λύση πρέπει πρώτα να διευκρινίζεται γιά ποιόν μιλάμε.

Να έρθουν τα ελγίνεια στην Ελλάδα; Χμμμμμ, ίσως. Ποιός θα ωφεληθεί όμως; Ο συνταξιούχος που πεθαίνει επειδή του έκοψαν τα φάρμακα; Ο αγρότης; Ο ταβερνιάρης της Μυκόνου;

Το ερώτημα δεν είναι ούτε αισθητικό, ούτε πολιτισμικό, ούτε διπλωματικό. Το μόνο που μετράει είναι το cui bono (μτφ. "ποιός ωφελείται" ).
Αν πρόκειται να ωφεληθεί ο φτωχός συνταξιούχος, απαιτώ να έρθουν τα ελγίνεια στην Ελλάδα εδώ και τώρα.
Αν πρόκειται να ωφεληθεί το φοροδιαφεύγον λαμόγιο με το γυφτ shop, απαιτώ να μείνουν στην Βρεττανία. Είτε να πάνε στην Τουρκία, στην Αλβανία, στην Κίνα, στο Ουζμπεκιστάν. Οπουδήποτε εκτός από την Ελλάδα.

Είναι σημαντικός ο τάφος στην Αμφίπολη; Χμμμμ, εξαρτάται από το πως θα χρησιμοποιηθεί. Αν χρησιμοποιηθεί σαν παγκόσμιο μνημείο πολιτισμού που ανήκει (όπως όλα τα μνημεία πολιτισμού) στην ανθρωπότητα, τότε τον θεωρώ σαν μιά σημαντικότατη ανακάλυψη και σαν ένα επιβλητικό, ωραίο αρχαίο μνημείο.
Αν χρησιμοποιηθεί γιά να στηρίξει τις εθνικιστικές μαλακίες των μακεδονο-πατέρων (όπως λέμε εργατοπατέρων και φοιτητοπατέρων), αν χρησιμοποιηθεί σαν αφορμή γιά να διορίσει ο ακροδεξιός μεγάλος σκατομεσσήνιος τους υπόλοιπους μικρούς σκατομεσσήνιους, τότε θεωρώ τον τάφο της Αμφίπολης σαν ένα άχρηστο νταμάρι. Εύχομαι μάλιστα να γίνει σεισμός και να τον θάψει 500 μέτρα βαθιά κάτω απ' το χώμα. Ει δυνατόν, μαζί με τους διορισμένους και μαζί με τους πατριδοκάπηλους μακεδονοφάγους.

Cui bono. Αν ο τάφος πρόκειται να ωφελήσει το διορισμένο μεσσηνιακό λαμόγιο, είναι παντελώς άχρηστος, ασήμαντος, και σίγουρα επιβλαβής γιά την χώρα.

Να πληρώσουν οι γερμανοί γιά τα κατοχικά δάνεια; Χμμμμμ ίσως. Το ερώτημα δεν είναι ούτε ιστορικό, ούτε νομικό, ούτε διπλωματικό, ούτε αφορά το αίσθημα "ιστορικού δικαίου". Είναι ξεκάθαρα θέμα cui bono.
Αν τα λεφτά πάνε στους άνεργους, στους άρρωστους, στους αδύναμους, τότε απαιτώ να πληρώσουν οι γερμανοί.
Αν τα λεφτά πάνε στους εθνικούς εργολάβους, σε αυτούς που ιδιωτικοποίησαν την εθνική περιουσία γιά ένα κομμάτι ψωμί, τότε δεν θέλω να πληρώσουν οι γερμανοί ούτε σεντς. Προτιμώ να τα πιούν μπύρες στο Oktoberfest.

Τις τελευταίες βδομάδες συζητιέται η "μεγάλη ευρωπαϊκή ποσοτική χαλάρωση". Αυτή η έκφραση είναι αργκό των τραπεζιτικών και σημαίνει τύπωμα χρήματος. Η ΕΚΤ του ντράγκι θα τυπώσει 1.000+ δις, δηλαδή 3Χ το ελληνικό χρέος και θα το μοιράσει απλόχερα. Κι αν δεν φτάσει το πρώτο τρις, δηλώνει ότι θα τυπώσει κι άλλο.
Ένας αρθρογράφος στο Spiegel έγραψε χαρακτηριστικά "στην ανάγκη θα πάρει ο ντράγκι ένα καροτσάκι με χρήματα και θα το αδειάσει μπροστά στην πόρτα του κάθε ευρωπαίου".
Το αποτέλεσμα αυτής της - ηλίθιας και απονεννοημένης κατά την γνώμη μου - ενέργειας (ελπίζουν ότι) θα είναι η δημιουργία επενδύσεων.

Αφήνω όμως την προσωπική μου γνώμη κατά μέρος. Δεν με ενδιαφέρει κανένα άλλο επιχείρημα εκτός από το cui bono. Αν από όλα αυτά τα βουνά χρήματος ωφεληθούν οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, το περιβάλλον, τότε καλοδεχούμενο ας είναι το τύπωμα χρήματος. Αν - όπως είναι το πιθανότερο - ωφεληθούν τα εθνικά λαμόγια και παρατείνουν με αυτά τα λεφτά την ζωή τους οι φασιστοειδείς κυβερνήσεις των σαμαροβενιζέλων, τότε το τύπωμα του ντράγκι αποτελεί καταστροφή.

Να γίνει κούρεμα των χρεών; Cui bono
Να γίνει επιμύκηνση των δόσεων;  Cui bono
Να επιστρέψουμε στην δραχμή;  Cui bono
Να φύγουμε από την ΕΕ;  Cui bono
Να φύγει η τρόικα;  Cui bono
Είναι καλό το μνημόνιο;  Cui bono

Αν το μνημόνιο σημαίνει να πληρώσουν επί τέλους φόρους οι ταξιτζήδες, οι εργολάβοι, οι ταβερνιάρηδες και οι ρουμτουλετάδες (μετά από δεκαετίες αρπαχτής, φοροδιαφυγής και μαύρου χρήματος) τότε είμαι κάργα μνημονιακός.
Αν το μνημόνιο σημαίνει να διαλύσουμε τις υποδομές μας, την Παιδεία και την Υγεία, τότε είμαι βέρος αντιμνημονιακός.
Cui bono. Τόσο απλά.

Επεξεργάστηκε ο γνωστός οικονομολόγος Γιάννης Βαρουφάκης μιά πρόταση, από τον Νοέμβρη του 2013 γιά να λυθεί η κρίση. Την βρίσκω σωστή σε όλα. Αν όμως εφαρμοστεί, θα ωφελήσει τους μπεομαρινάκηδες και τους μελισσανοσαμαράδες. Κρίνοντας την πρόταση με βάση το cui bono, ο Βαρουφάκης είναι εντελώς λάθος.

Οποιαδήποτε λύση και αν προταθεί, οτιδήποτε και αν γίνει, το μόνο κριτήριο που αποφασίζει γιά το σωστό ή το λάθος, είναι το cui bono. Το ποιός ωφελείται.
Η οποιαδήποτε σωστή λύση που θα μπορούσε να φέρει οφέλη στην κλίκα των προδοτών και των κλεφτών μετατρέπεται αυτόματα σε λάθος λύση.

* * *
Επιμένω στον διαχωρισμό του cui bono. Πιστεύω ότι είναι επιεικώς ύποπτο το να θέλουν μερικοί να τον κρύψουν. Δεν είναι όλοι οι έλληνες ίδιοι, ούτε τραβάνε όλοι τα ίδια ζόρια.

Διαχωρισμός σημαίνει ότι υπάρχουν 2 κατηγορίες: οι έλληνες και οι κωλοέλληνες. 
Οι έλληνες είναι τίμιοι, άξιοι, δουλευταράδες, ευαίσθητοι, έχουν φιλότιμο, πληρώνουν τους φόρους τους (ακόμα και τους άδικους).

Οι κωλοέλληνες είναι λαμόγια, απατεώνες, διορισμένοι από το παράθυρο, τρωκτικά του δημόσιου κορβανά, καταπατητές δασών (που τα έχουν κάψει προηγουμένως), εκμεταλλευτές αδύναμων (βλέπε Μανωλάδα), βασανιστές ζώων, λαθρέμποροι, φοροφυγάδες κλπ. κλπ. κλπ.

Υπάρχει και μιά 3η κατηγορία: οι τσιφτετέλληνες. Λαιφσταιλ, τρεντιές, Μύκονος και μπουζουκομάγαζα. Φραπεδιές στις πλατείες και "ξεφάντωμα" κάθε Σαββατόβραδο στα πολυπληθέστατα και σουπερντελουξ ξενυχτάδικα. Αλλά οι τσιφτετέλληνες είναι κωλοέλληνες σε προθέρμανση, οπότε δεν τους αντιμετωπίζω σαν ξεχωριστή κατηγορία.

Δεν υπάρχει τίποτα που να μην κρίνεται με τα κριτήρια του cui bono. Είτε μιλάμε γιά κούρεμα χρέους, είτε γιά την Αμφίπολη είτε γιά την οικονομική πολτική της ΕΕ, είτε γιά οτιδήποτε, δεν υπάρχει αντικειμενική αλήθεια. Η αλήθεια είναι υποκειμενική και σχετική με την ομάδα που ωφελείται κάθε φορά.
Δεν υπάρχει καμμία πρόταση που να ωφελεί και τους έλληνες και τους κωλοέλληνες ταυτόχρονα. Είτε θα ωφελεί τους μεν, είτε τους δε. Και με βάση αυτό το κριτήριο θα την κρίνω.

Υ.Γ. Φόρος τιμής στον Διονύση Σαββόπουλο, που στις αρχές του '90 λανσάρισε πρώτος τους όρους κωλοέλληνες και τσιφτετέλληνες.
Ο άκρως ρομαντικός Σαββόπουλος πίστευε το 1991 ότι η Ελλάδα έχει πιάσει πάτο, ότι χειρότερα δεν γίνεται :-(

Υ.Υ.Γ. Πολλοί λογικοί και σωστοί άνθρωποι σκέφτονται με ποσοτικά κριτήρια. Π.χ. πιστεύουν ότι οι κωλοέλληνες αποτελούν μιά αισχρή μειοψηφία του 0.5% και γι' αυτό δεν πρέπει να "κατηγορούμε την Ελλάδα".
Πρώτον δεν μπαίνει θέμα κατηγορίας. Μιά χώρα είτε την κατηγορήσεις, είτε όχι, θα είναι αυτή που είναι. Ένας διαγωνισμός γιά το ποιά χώρα είναι καλυτερότερη είναι εξ ορισμού ανόητος.
Δεύτερον και σημαντικότερον, τα σωστά κριτήρια δεν είναι ποσοτικά αλλά ποιοτικά. Δεν με ενδιαφέρει αν οι κωλοέλληνες αποτελούν το 0.5% είτε το 5% είτε το 50% του πληθυσμού, από την στιγμή που αυτοί καθορίζουν την τύχη της χώρας.

Οι κωλοέλληνες κυβερνάνε σήμερα την Ελλάδα. Αυτοί φτιάχνουν του νόμους όπως τους βολεύει, αυτοί παραβαίνουν - με θράσος και απαίτηση ατιμωρησίας - τους νόμους που οι ίδιοι έφτιαξαν, αυτοί διοικούν υπουργεία, αυτοί διοικούν επιχειρήσεις, αυτοί καθορίζουν την πολιτική, πολιτισμική και οικονομική ζωή όλων μας. Ακόμα και εκείνων που ούτε είχαν ποτέ ούτε έχουν ούτε θέλουν να έχουν σχέση μαζί τους.

Το ερώτημα λοιπόν δεν είναι το "πόσοι είναι" αλλά το "πόση ισχύ έχουν". Όσο οι κωλοέλληνες διαθέτουν την ισχύ να καθορίζουν την τύχη της χώρας μου, θα φτύνω χολή εναντίον τους. Και δεν με ενδιαφέρει αν στα 10 εκατομμύρια υπάρχουν άλλοι 9.999.998 που δεν είναι σαν και δαύτους.

7 σχολια:

scarlett 12 October 2014 at 13:09  

Συμφωνώ με το σκεπτικό και με όλο το κείμενο
Για τον Σαββόπουλο
μόνο, όπως και γενικότερα για τη λεγόμενη "αριστερή κουλτούρα" δεν έχω άποψη .
Οι συγγένειες και οι φιλίες στην Ελλάδα είναι πάντα ενδιαφέρουσες.
Τώρα το ποιους εννοούσε το 1991 κωλοέλληνες και ποιους το 2014...αυτός το γνωρίζει.

Jolly Roger 12 October 2014 at 13:26  

Σκάρλετ, ο Σαββόπουλος ειναι τοσο αριστερη κουλτουρα, οσο ειμαι εγω ο Παπας της Ρωμης.

Το οτι τον μνημονευσα στο ποστ δεν σημαινει οτι συμφωνω με τις ιδεες του, ουτε με τις πραξεις του (μπρρρρρ). Ωφειλα να τον μνημονευσω, μιας και αυτος λανσαρισε πρωτος το 1991 τους χαρακτηρισμους που χρησιμοποιω εγω το 2014.

Δεν παρακολουθω τα νεωτερα γυρω απο τον Δ.Σ. αλλά εχω την εντυπωση, οτι αυτην ειδικα την ορολογια την εχει αποκυρηξει και δεν την χρησιμοποιει εδω και καιρο.

Για τα τραγουδια του: με εχουν συγκινησει οσα εχει γραψει *πριν* το 1991. Αυτα που εγραψε το 1991 και μετεπειτα τα βρισκω χαζομαρες.

thinks 12 October 2014 at 16:45  

...ναι ...μα, το "ποιός", το "πως", το "αν" ωφελείται, και ο προσδιορισμός του τι είναι "ωφέλεια", σε τι επίπεδο και χρονικό παράθυρο... αυτά, δεν είναι υποκειμενικά;

Τζων Μπόης 14 October 2014 at 11:00  

Προσεγγίζεις το θέμα με όρους ποσοτικούς.
Προσωπικά, προσεγγίζω την κατάσταση και με όρους μη ποσοτικούς, αν θες και με ηθικούς ακόμα.

Θα συμφωνήσω με το κείμενό σου σε πάρα πολλά σημεία.
Ίσως να διαφωνώ με τον δεικτικό τρόπο που τα γράφεις, που πολλές φορές είναι παρεξηγήσιμος και μοιάζει ισοπεδωτικός και ίσως άδικος, αλλά αυτός είναι ο τρόπος σου, οπότε δεκτό κι αυτό ...

Πολλά "πράγματα" δεν μετρώνται με βάση το χρήμα, με όρους δηλαδή ποσοτικούς.
Δεν είναι όλα τα μεγέθη μετρήσιμα, το ξέρεις καλά αυτό.

π.χ. Τα μάρμαρα του Παρθενώνα πρέπει να γυρίσουν πίσω, ο λόγος είναι ηθικός, δεν μπορώ αυτό το θέμα να το ποσοτικοποιήσω και να του δώσω τη διάσταση που εσύ δίνεις.
Δεν μπορώ να δεχτώ ότι η παραμονή σους στο Βρετανικό Μουσείο δεν αποφέρει ωφέλεια με ποσοτικούς όρους για το ίδιο το Μουσείο και τη χώρα που τα «φιλοξενεί.

Cui Bono; Υπάρχει κάπου πραγματική δικαιοσύνη;
Αν γινόταν σήμερα κάποιοι Έλληνες να ζήσουν αξιοπρεπώς, να έχουν σωστή υγεία, παιδεία, ασφάλεια, τότε δεν θα είχα θέμα να δεχτώ ότι κάποιοι άλλοι να επωφεληθούν περισσότερο. That's life, παντύ και πάντοτε.
Η κοινωνία που εγώ ευαγγελίζομαι και που από ότι έχω καταλάβει δεν διαφέρει από την κοινωνία που κι εσύ οραματίζεσαι δεν διαφέρουν πολύ. Σημασία όμως έχει - μέχρι τότε - να μπορεί ένα όλο και μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού να απολαμβάνει κάποια αγαθά με μεγαλύτερη δικαιοσύνη.
Σκέψου και τον ποιητή τι λέει άλλωστε: "Της δικαιοσύνης 'Ηλιε νοητέ..."
Γιατί τον αποκαλεί νοητό λοιπόν; Η γη όμως γυρίζει και ακόμα κι έτσι, με τη δικαιοσύνη σε νοητό επίπεδο, κάποιοι πρέπει να ζήσουν και να μην καταδικαστούν για κρίματα άλλων

Jolly Roger 14 October 2014 at 20:29  

Τζων (και Δημητρη) τα περισσοτερα πραγματα ειναι μετρησιμα. Ιδιως οταν μιλαμε για πολιτικη και για οικονομια. Αν μιλαγαμε για ανθρωπινες σχεσεις, θα ελεγα οτι (σχεδον) ολα ειναι σχετικα. Αλλά στην πολιτική οχι.

Αγαπητε Τζων, τα μαρματα του Παρθενωνα και η Αμφιπολη και ο Ναος του Ποσειδωνα και τοσα άλλα πανεμορφα μνημεια υπαρχουν εδω και 2500 χρονια. Δλδ περιπου οσο 35 ζωες δικες μας.

Εννοειται οτι θελω κι εγω τα μαρμαρα του Παρθενωνα να βρισκονται κοντα στον χωρο οπου πρωτοκατασκευαστηκαν. Για αισθητικους, πολιτισμικους κ.α. λογους. Αλλά γιατι θα πρεπει να γινει αυτο οσο την χωρα την κυβερνανε προδοτες και κλεφτες;
Γιατι θα πρεπει να δωσω την αφορμη σε πατριδοκαπηλα φασιστομουτρα να σουγιαδιασουν (ακομα περισσοτερους) ταλαιπωρους;

Τα μαρμαρα έχουν χρονο, είναι άφθαρτα - τοσο υλικα οσο και μεταφορικα. Μπορουν να ερθουν εδω σε 3000 χρονια απο σημερα, όταν (ισως) η κοινωνια μας εχει προοδευσει καπως.

Τζων, αναρωτιεσαι "υπαρχει καπου πραγματικη Δικαιοσυνη; ". Πολυ θα την θελαμε αυτην την πραγματικη Δικαιοσυνη εσυ κι εγω (και πολλοι άλλοι) αλλά ξερουμε οτι δεν θα την ζήσουμε.
Στο ποστακι ομως δεν περιμενω την πραγματικη Δικαιοσυνη. Αναφερομαι στην σαθρη, ασθμαινουσα, υπολειτουργουσα δικαιοσυνη του σημερα. Μια δικαιοσυνη, με ολα τα στραβα μιας δυτικοευρωπαϊκης αστικης κοινοβουλευτικης δημοκρατιας.

Ας εφαρμοζαμε τουλαχιστον αυτην, την κουτση, στραβη κι αναποδη αστικη δικαιοσυνη. Οχι την πραγματικη που ονειρευομαστε, την λειψη.

Οπως ξερεις πολυ καλα ΟΥΤΕ αυτην την δικαιοσυνη δεν εφαρμοζουμε. Καταδικασμενοι (απο την σημερινη δικαιοσυνη) λαθρεμποροι, καταδικασμενοι φονιαδες, καταδικασμενοι κλεφτες και απατεωνες γινονται δημαρχοι, συμβουλατορες του πρωθυπουργου, υπουργοι και μεγαλοεπιχειρηματιες.

Τα μαρμαρα του Παρθενωνα; Στο Ουζμπεκισταν και πολυ μας ειναι.

Φλύαρος 20 October 2014 at 10:41  

Για άλλη μια φορά συμφωνώ με τις διαπιστώσεις που κάνεις. Αλλά η δική μου απαίτηση είναι:
Να γίνει κούρεμα χρεών, επιμήκυνση των δόσεων,να φύγει η τρόικα και να ωφεληθούν οι ασθενέστεροι. Η πρόταση Βαρουφάκη να εφαρμοστεί με τέτοιο τρόπο που να ανακουφίσει τον απλό πολίτη και όχι τους μεγαλοκαρχαρίες (δεν ζήτησε ποτέ και δεν δέχτηκε ο ίδιος να πολιτευτεί για να είναι ανεξάρτητος, άρα άλλοι είναι υπεύθυνοι για την άσκηση πολιτικής και όχι ο Βαρουφάκης). Με λίγα λόγια δεν δέχομαι την διαζευτική πρόταση σου γιατί θεωρώ χρέος μου προς τις γενιές που έρχονται να μην παραιτηθώ/παραιτηθούμε από τα δικαιώματα μας αλλιώς δεν υπάρχει μέλλον (για όλη την υφήλιο και όχι μόνο για το Ελλαδιστάν).

Υ.Γ. Μπορείς ελεύθερα να με κατηγορήσεις για ονειροπόλο, σε διαβεβαιώ ότι δεν είσαι ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος που το κάνει.

Jolly Roger 20 October 2014 at 19:46  

Φλυαρε, ευχαριστω για το σχολιο. Οι ονειροπολοι ειμαστε πολλοί, αλλά ο αριθμος μας δεν μας βοηθαει σε τπτ. Οπως γραφω στο δικο μου υυγ, ειναι οι "αλλοι" αυτοι που εχουν την εξουσια. Συνεπως θα χορεουμε στον δικο τους τον ρυθμο.

Κι εγω συμφωνω με την προταση Βαρουφακη, αρκει να μην ωφελησει τα λαμογια. Οσο σωστη και να ειναι, αν εφαρμοστει σημερα, αυτους θα ωφελησει και οχι εμας.

Δεν παραιτουμαι απο κανενα δικαιωμα μου / μας. Αλλά δεν θα μπουκωσω και λεφτα αυτον που μας καθεται στον σβερκο.

  © Blogger template 'Solitude' by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP