Αμερικανιές

Έχουν περάσει 10ετίες από τότε που έζησα και δούλεψα στην USA για 14 μήνες. Έφυγα για τους δικούς μου λόγους και αυτή η χώρα έπαψε να με ενδιαφέρει. Εκτός από τα εκπληκτικά τοπία της, που ακόμα αναπολώ με νοσταλγία.

 

Οπότε δεν είμαι κατάλληλος να σχολιάσω τα των αμερικάνικων εκλογών. Δυστυχώς όμως αυτό που θα ψηφίσουν οι αμερικάνοι σε μερικές μέρες θα επηρεάσει - όσο αν και δεν το θέλω - τον δικό μου κόσμο. Πολύ, σε πολλά σημεία και πολύ δραστικά.

 

Οι ευρωπαίοι έχουμε επαναπαυτεί πάνω στην ευμάρεια μας εδώ και δεκαετίες  και πιστεύουμε ότι αυτή η μακαριότητα θα διαρκέσει αιώνια. Όχι μόνο εμείς, οι απλοί πολίτες, αλλά και οι κυβερνήσεις μας. 

 

Δεν έχουμε την παραμικρή ιδέα για το πόσο εύθραυστος είναι ο κόσμος μας. Ο ευρωπαϊκός μας μικρόκοσμος. 

 

Δεν μπορούμε να φανταστούμε ότι ένα κάθαρμα στην άλλη όχθη του Ατλαντικού μπορεί να μας ξεσκίσει με μια μονοκοντυλιά. 

Αφήνω τον εγκληματία εξ ανατολών που μπούκαρε στην Ουκρανία, το προετοίμαζε φανερότατα μήνες πριν και οι δικοί μας μουλιάπες κυβερνήτες έλεγαν "μπααααα,  δεν θα μπουκάρει, δεν χρειάζεται να ανησυχούμε". Τους έδειχναν οι δικές μας μυστικές υπηρεσίες τα ρωσικά τανκς στα σύνορα και έλεγαν "μπααααα, κάνει μόνο γυμνάσια". 

Πόση ηλιθιότητα χρειάζεσαι για να γίνεις πρωθυπουργός μιας χώρας σαν την Γερμανία;

 

Κερασάκι για να καταλάβουμε το μέγεθος της Ηλιθιότητας made in Germany:
Ο υπεύθυνος για τα στρατηγικά αποθέματα της χώρας σε φυσικό αέριο ήταν ταυτόχρονα υπάλληλος του ρώσου εγκληματία δικτάτορα. Όχι κατασκοπείες, μυστικά κλπ. Νομιμότατα και φανερότατα. Εσύ, η γερμανική κυβέρνηση, παίρνεις έναν (δηλωμένο και φανερό) υπάλληλο μιας ξένης δικτατορίας που ετοιμάζει εισβολή και τον διορίζεις υπεύθυνο για την δική σου ενεργειακή επάρκεια.....

Αν υπήρχε Νόμπελ Βλακείας, θα είχαμε νικητή.

Ο εγκληματίας έκανε την εισβολή και εσύ, το πανίσχυρο (my ass) γερμανικό κράτος βρέθηκες ξαφνικά με ενεργειακά αποθέματα 3%, όταν εδώ και 30 χρόνια κράταγες τα αποθέματα σου στο 90%-95%. Αντε να κάνεις εμπάργκο στο ρώσικο φυσικό αέριο μετά, με τα αποθέματα στο 3% και τα σώβρακα κατεβασμένα.

Δύο πράγματα με έχουν σοκάρει και κυριολεκτικά διαλύσει όσο περιμένω με αγωνία τα αποτελέσματα των αμερικάνικων εκλογών: Η Βλακεία και η Βλακεία.

 

Η Βλακεία των Ευρωπαίων που πιστεύουν ότι όλα θα είναι όπως πριν, γιατί εμείς στην Ευρώπη είμαστε ισχυροί λαοί (κούνια που σας κούναγε ηλίθιοι).

Και η Βλακεία των αμερικάνων που δίνουν 50% ποσοστά στο κάθαρμα, την στιγμή που τους λέει ψέματα στα μούτρα.

Μιλάμε για ανθρώπους που ξημεροβραδιάζονται στο ιντερνέτι ψειρίζοντας οτιδήποτε βρουν και δεν ασχολούνται καν να διασταυρώσουν μερικά απλά στοιχεία, όταν ο άλλος λέει τερατολογίες και ψέματα.

 

Η Βλακεία των αμερικάνων είναι αξεπέραστο, παγκόσμιο επίπεδο κρετινισμού, επειδή ακριβώς ΜΠΟΡΟΥΝ πανεύκολα να τσεκάρουν την αλήθεια μιας πρότασης και ΕΠΙΛΕΓΟΥΝ να μην το κάνουν.

 

Αυτό με έχει σοκάρει....

Οι ναζί γερμανοί το 1940, οι σημερινοί λαοί στο Ιραν, στην Κίνα, στην Ρωσία (και σε κάμποσες άλλες χώρες) ΠΡΩΤΑ αποκλείστηκαν από την ελευθερία της πληροφορίας, ΠΡΩΤΑ τους απαγορεύτηκε με ποινή γκουλαγκ και στρατοπέδων συγκέντρωσης να μιλάνε και να διαβάζουν και ΜΕΤΑ πίστεψαν τις ολέθριες και άθλιες τερατωδίες των δικτατόρων τους.

Οι σημερινοί αμερικάνοι τι δικαιολογία έχουν;

Όταν πχ. βγαίνει ο απατεώνας και υποστηρίζει ότι μετά τις καταστροφές του τυφώνα η κυβέρνηση "κατάσχει τις περιουσίες των ανθρώπων", όταν υποστηρίζει ότι "στην Γερμανία χτίζονται πυρηνικά εργοστάσια" κ.ο.κ. πόση ώρα χρειάζεται ο μέσος αμερικάνος να τσεκάρει αν αυτά είναι αλήθεια ή όχι;

Πάμε φουλ για μια εκλογική αναμέτρηση στήθος με στήθος, ενώ τα ποσοστά θα έπρεπε να είναι 99,9% - 0,1%.

Επειδή μια τεράστια μερίδα πανηλίθιων αμερικάνων δεν θέλει να τσεκάρει κάτι απλούστατο στο ιντερνετ και δεν θέλει να σκεφτεί. 

Και καλά οι κρετίνοι αμερικάνοι. Αυτά θέλουν, αυτά θα πάθουν. Την δικιά μου την ήπειρο γιατί να την γαμήσουν;

 

Ελπίζω να την σκαπουλάρουμε, έστω και στο τσακ.

Αλλιώς με βλέπω κάπου στην μέση του Ατλαντικού να καλλιεργώ φύκια για να φάω.

Αν προλάβω να μπω σε κατάλληλο καράβι και αν δεν γεμίσουν ραδιενέργεια την ατμόσφαιρα.

Σούσι ( = φύκια) και ξερό ψωμί......

Υ.Γ. Είμαι απόλυτα πεισμένος ότι οι maga κρετίνοι και ο αρχηγός τους είναι δημιούργημα του Δημοκρατικού κόμματος. Πολλλά τα λάθη τους και πολλές οι αμαρτίες τους. Ούτε η υποψήφια τους με πείθει εντελώς.

Αλλά είναι άλλο αυτό και άλλο το να σου λέει κάποιος απατεώνας τερατώδη ψέματα στα μούτρα, εσύ να μπορείς να τσεκάρεις τα πάντα σε dt και να επιλέγεις να μην τσεκάρεις το παραμικρό.

Αμορφωσιά. Πηχτή.

Στο ιντερνέτι κυκλοφορούν εκατομύρια ατάκες - μερικές από δαύτες πολύ πετυχημένες. Μια πάει ως εξής:

 

Θέλεις να καταλάβεις την σημερινή γενιά;
Τα manual των αυτοκινήτων στα 70s περιείχαν οδηγίες για το πως μπορείς να ρυθμίσεις το διάκενο στις βαλβίδες του κινητήρα.

Τα manual των αυτοκινήτων το 2024 γράφουν "μην πίνετε το υγρό της μπαταρίας, είναι δηλητηριώδες"

ΟΚ, υπερβολές. 

Ελάχιστοι ήξεραν / ήθελαν να ρυθμίσουν τις βαλβίδες ενός κινητήρα στα 70s.

Ελάχιστοι θέλουν να πιουν υγρα μπαταρίας το 2024.

Αν και για το τελευταίο δεν είμαι τόσο σίγουρος. Αν νομίζουν ότι έτσι θα πάρουν λάϊκς, είναι πολύ πιθανό να πιουν υγρά μπαταρίας. 

Εδώ κάνουν 1000δες άλλες χοντρές (και πολύ επικίνδυνες) μαλακίες για ένα λάϊκ, στα υγρά μπαταρίας θα κολλήσουν;

Είμαι πεζός, κέντρο Αθήνας, πριν μερικές βδομάδες. Τυχαία στέκομαι δίπλα σε μια πιάτσα ταξί. Τέσσερα-πέντε ταξί σταματημένα μπροστά μου, περιμένουν πελάτη.

Το ένα από δαύτα έχει ένα σκασμένο λάστιχο. 

Εντελώς φλατ, η ζάντα ακουμπάει στην άσφαλτο.

Ακούω την στιχομυθία των "επαγγελματιών" οδηγών.

1. ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΟΤΙ ΤΟ ΛΑΣΤΙΧΟ ΗΤΑΝ ΣΚΑΣΜΕΝΟ - ΤΩΡΑ ΤΟ ΕΙΔΕ !!!!

Οδηγός που δεν καταλαβαίνει ότι πηγαίνει με σκασμένο λάστιχο πρέπει να εκτελείται. Πόσο μάλλον όταν το παίζει επαγγελματίας και παίρνει επιβάτες.

Δηλαδή ένας τρομοκράτης που θερίζει 5-6 αθώους με ένα καλάσνικοφ, τι κάνει παραπάνω; Τον τρομοκράτη δεν θα τον εκτελούσε η αντιτρομοκρατική επί τόπου;

Δεν θέλω να περιαυτολογήσω, επειδή το θεωρώ νορμάλ: Τις προάλλες ένα από τα λάστιχα στο αυτοκίνητο μου είχε πίεση 33 αντί για το κανονικό 35 και εγώ ένιωσα μια ασάφεια στο τιμόνι - λες και ήμουν η πριγκήπισσα πάνω στα 7 παπλώματα πάνω στο μπιζέλι. Και όχι μόνο ένιωσα την ασάφεια, αλλά ήξερα και που οφείλεται. 

2. ΔΕΝ ΗΞΕΡΕ ΠΩΣ ΦΤΙΑΧΝΕΤΑΙ ΕΝΑ ΣΚΑΣΜΕΝΟ ΛΑΣΤΙΧΟ Ή ΠΩΣ ΒΑΖΟΥΜΕ ΡΕΖΕΡΒΑ.

Ασχολίαστο. Μιλάμε για "επαγγελματία" πάντα.

3. Στο αυτοκίνητο του είχε μια μικρή ηλεκτρική τρόμπα αέρα (θαυμασμός). Από αυτές που παίρνουν ρεύμα από τον αναπτήρα του αυτοκινήτου, για να μην κουράζεσαι. Θεωρητικά, θα μπορούσε με δαύτην να  φουσκώσει το λάστιχο. Με επιφύλαξη, γιατί ετσι κατεστραμμένο που ήταν, μάλλον η μικρή τρόμπα δεν επαρκούσε. Θα μπορούσε όμως να δοκιμάσει, μήπως και τυχόν φτάσει μέχρι το επόμενο συνεργείο.

ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ. Γιατί πρακτικά, ΔΕΝ ΗΞΕΡΕ πως λειτουργεί αυτή η τρόμπα αέρα. Δεν ήξερε ότι ήταν ηλεκτρική - παρά τα 3 μέτρα καλώδιο. Δεν ήξερε ότι παίρνει ρεύμα από τον αναπτήρα. 

 

4. Είχαν έρθει άλλοι 3 για βοήθεια - προπαντώς να βοηθάμε τον συνάδελφο. Και ΤΕΣΣΕΡΙΣ ταξιτζήδες (επαγγελματίες, όχι αστεία) στέκονταν όρθιοι γύρω από μια μικρή κινέζικη τρόμπα αέρα και δεν ήξεραν πως λειτουργεί το μαραφέτι.

Για να βλέπουν όμως τσόντες στο ιντερνέτι χρειάζονται τα πιο πολύπλοκα και ακριβά κινητά.

Ζήτω η Τεχνολογία που κάνει ευκολότερη την ζωή μας.

Ελα στο Γκρης για να την βρεις, part 2/n

Περπατάω στο πολύβουο αθηναϊκό κέντρο. Βλέπω πολλούς τουρίστες να αγκομαχάνε κάτω από το βάρος των βαλιτσών τους. Κάθιδροι κάτω από τον ήλιο, με κόκκινα πρόσωπα - ακόμα και νεαροί.

 

Οι κακομοίρηδες είδαν στον χάρτη του "αρ πη πη" ότι η απόσταση από τον σταθμό του Μετρό μέχρι το κατάλυμμα τους είναι 300-500 μέτρα και σκέφτηκαν ότι μπορούν άνετα να σύρουν τις αποσκευές τους για μια τόσο μικρή απόσταση. 

 

Εκείνο που δεν φαίνεται στον χάρτη είναι τα ανύπαρκτα πεζοδρόμια, οι λακούβες (και στα πεζοδρόμια και στην άσφαλτο), τα παρκαρισμένα μηχανάκια, τις κλεισμένες ράμπες αναπήρων και όλην αυτήν την κυκλοφοριακή κόλαση που οι τσιφτετέλληνες θεωρούν νορμάλ.

 

Έξω από τον Ελ. Βελ. δεν υπάρχει πουθενά στο λεκανοπέδιο της Αττικής η δυνατότητα να σύρεις τις αποσκευές σου με τα ροδάκια τους. 

Πρέπει να τις κουβαλάς, με το ένα πόδι στο "πεζοδρόμιο" (ευφημισμός), το άλλο πόδι στην άσφαλτο, ελισσόμενος ανάμεσα σε παρκαρισμένα και σε ντηλιβεράδες που θέλουν να σε σκοτώσουν.

 

Δεν τους λυπάμαι. Καλά να πάθουν. Ελλάδα θέλατε μαλάκες. Αγκομαχάτε τώρα φορτωμένοι. Και πολύ σας είναι. 

 

Ναι, στην Ελλάδα  κανένας δεν υπολογίζει κανέναν, κανένας δεν διευκολύνει κανέναν (εκτός αν προσβλέπει σε παχυλό αντίτιμο), ο κάθε ένας θέλει να στρίψει το λαρύγγι του διπλανού του. Έτσι είμαστε και όποιος γουστάρει.

 

Αρκετά πια με τους ηλίθιους τουρίστες που ενημερώνονται για την χώρα προορισμού τους μόνο για το τι θερμοκρασία θα κάνει και σε πόσα χιπστερομπαρα θα μπορούν να βγάλουν τις σελφι τους. Καλά να πάθουν. Πριν επισκεφτούμε μια χώρα ενημερωνόμαστε πρώτα για τους ανθρώπους της, ηλίθιοι.

 

Υ.Γ. Η συχωρεμένη η μάνα μου στα  γεράματα έπρεπε να περπατάει με το κλασσικό Πι. Δεν μπορούσε να βγει από το σπίτι της, γιατί πάνω στο πεζοδρόμιο πάρκαραν μηχανάκια - και μερικά μέτρα πιο δίπλα το πεζοδρόμιο ήταν γεμάτο λακούβες.

 

Υ.Υ.Γ. Ναι, και στην Γερμανία μπορείς να παρκάρεις παράνομα. Πολλοί το συνηθίζουν. Αλλά από "παράνομα" σε "παράνομα" υπάρχει διαφορά. Αν παρκάρεις παράνομα, αφήνοντας αρκετό χώρο για τους πεζούς, θα φας ένα πρόστιμο και καθάρισες. Τα δικαστήρια έχουν σαν κριτήριο το "να χωράει να περάσει νεαρή μητέρα με ΔΙΠΛΟ καροτσάκι για μωρά" στον χώρο που άφησες ελευθερο.

 

Αν όμως δεν αφήσεις αρκετό χώρο ελεύθερο, θα σε ξεσκίσουν σε βαριές ποινές και έξοδα (κατάθεση πινακίδων κ.α.)

Κάτι ανάλογο και με τις λακούβες στα πεζοδρόμια. Ναι, υπάρχουν πολλές. Αλλά αν εξ αιτίας μιας λακούβας δεν μπορεί να περάσει ένας ανάπηρος, πέφτουν μυνήσεις στον Δήμο, τα δικαστήρια βγάζουν αποφάσεις στο τσάκα τσάκα και ο Δήμος πληρώνει αποζημιώσεις. Από 2 αποζημιώσεις και πάνω συμφ´ρει οικονομικά τον Δήμο να επισκευάσει την λακούβα.

Γιατί υπάρχουν αυτές οι διαφορές στις δύο χώρες; 

Επειδή οι τσιφτετέλληνες αδιαφορούν για την ποιότητα της ίδιας τους της ζωής. Γουστάρουν να ανέχονται να τους γαμάει την ζωή ο κάθε παράνομος. 

Οι γερμανοί αντίθετα μπορεί να ανέχονται πολλά άλλα. Αλλά δεν ανέχονται να τους γαμήσει ένας παράνομος.

Θα το ονόμαζα αυτοεκτίμηση - αλλά δεν είμαι σίγουρος.

Ελα στο Γκρης για να την βρεις, part 1/n

Ραντεβού στο κέντρο της Αθήνας πριν λίγες μέρες. Φτάνω νωρίτερα, έχω χρόνο για βόλτα. 

Τουριστικό κέντρο, κόσμος πήχτρα, λιακάδα. Περπατάω αργά, παρατηρώντας.

 

Τα τουριστικά γυφτ σοπς το ένα δίπλα στο άλλο. Πουλάνε τις συνηθισμένες κακογουστιές made in China. Ανάμεσα στις κακογουστιές τα κουκλάκια του Καραγκιόζη, ζωγραφισμένα πάνω σε φτηνιάρικο κόντρα πλακέ.

Μια ξεναγός οδηγεί ένα γκρουπάκι μεσόκοπων γερμανών μέσα στο πλήθος. Σκύβει δίπλα μου όπως αργοπερπατούσα, σηκώνει έναν Καραγκιόζη made in China και λέει στους κατάπληκτους Γερμανούς "Αυτός ήταν ένας εθνικός ήρωας, ένας αγωνιστής της Ελευθερίας". Τα γερμανικά μου είναι άριστα και στεκόμουν ακριβώς δίπλα της, μεταφραστικό λάθος αποκλείεται, ακουστικό επίσης. Αυτό ακριβώς είπε.

Παρορμητικά σκέφτηκα να μπω στην μέση και να την διορθώσω. Ο αξιοπρεπέστατος Καραγκιόζης μπορεί να ήταν πολλά, αγωνιστής της Ελευθερίας όμως δεν ήταν.

Μετά όμως σκέφτηκα ότι είναι καλύτερα έτσι. Φαντάστηκα την μεσόκοπη γερμανίδα που αγόρασε τον Καραγκιόζη να τον κρεμάει σε έναν τοίχο του σπιτιού της και να διηγείται στις άλλες γερμανίδες για τον Έλληνα Αγωνιστή της Ελευθερίας.

Το ρεζίλι είναι το μόνο που ταιριάζει σε ρεζίληδες.

Σε μια χώρα-σούργελο, ο Καραγκιόζης μπορεί να είναι οτιδήποτε. Ακόμα και αγωνιστής της Ελευθερίας, γιατί όχι;

Υ.Γ. Ευτυχώς που αυτό το μπλογκ δεν το διαβάζει κανένας που γεννήθηκε μετά το 1990. Γιατί θα με ρώταγαν ποιος ήταν ο Καραγκιόζης και θα μετέτρεπαν εμένα σε Αγωνιστή της Ελευθερίας (με το όπλο στο χέρι για την απελευθέρωση από την πηχτή Αμορφωσιά και την Βλακεία).