Ελα στο Γκρης για να την βρεις, part 2/n

Περπατάω στο πολύβουο αθηναϊκό κέντρο. Βλέπω πολλούς τουρίστες να αγκομαχάνε κάτω από το βάρος των βαλιτσών τους. Κάθιδροι κάτω από τον ήλιο, με κόκκινα πρόσωπα - ακόμα και νεαροί.

 

Οι κακομοίρηδες είδαν στον χάρτη του "αρ πη πη" ότι η απόσταση από τον σταθμό του Μετρό μέχρι το κατάλυμμα τους είναι 300-500 μέτρα και σκέφτηκαν ότι μπορούν άνετα να σύρουν τις αποσκευές τους για μια τόσο μικρή απόσταση. 

 

Εκείνο που δεν φαίνεται στον χάρτη είναι τα ανύπαρκτα πεζοδρόμια, οι λακούβες (και στα πεζοδρόμια και στην άσφαλτο), τα παρκαρισμένα μηχανάκια, τις κλεισμένες ράμπες αναπήρων και όλην αυτήν την κυκλοφοριακή κόλαση που οι τσιφτετέλληνες θεωρούν νορμάλ.

 

Έξω από τον Ελ. Βελ. δεν υπάρχει πουθενά στο λεκανοπέδιο της Αττικής η δυνατότητα να σύρεις τις αποσκευές σου με τα ροδάκια τους. 

Πρέπει να τις κουβαλάς, με το ένα πόδι στο "πεζοδρόμιο" (ευφημισμός), το άλλο πόδι στην άσφαλτο, ελισσόμενος ανάμεσα σε παρκαρισμένα και σε ντηλιβεράδες που θέλουν να σε σκοτώσουν.

 

Δεν τους λυπάμαι. Καλά να πάθουν. Ελλάδα θέλατε μαλάκες. Αγκομαχάτε τώρα φορτωμένοι. Και πολύ σας είναι. 

 

Ναι, στην Ελλάδα  κανένας δεν υπολογίζει κανέναν, κανένας δεν διευκολύνει κανέναν (εκτός αν προσβλέπει σε παχυλό αντίτιμο), ο κάθε ένας θέλει να στρίψει το λαρύγγι του διπλανού του. Έτσι είμαστε και όποιος γουστάρει.

 

Αρκετά πια με τους ηλίθιους τουρίστες που ενημερώνονται για την χώρα προορισμού τους μόνο για το τι θερμοκρασία θα κάνει και σε πόσα χιπστερομπαρα θα μπορούν να βγάλουν τις σελφι τους. Καλά να πάθουν. Πριν επισκεφτούμε μια χώρα ενημερωνόμαστε πρώτα για τους ανθρώπους της, ηλίθιοι.

 

Υ.Γ. Η συχωρεμένη η μάνα μου στα  γεράματα έπρεπε να περπατάει με το κλασσικό Πι. Δεν μπορούσε να βγει από το σπίτι της, γιατί πάνω στο πεζοδρόμιο πάρκαραν μηχανάκια - και μερικά μέτρα πιο δίπλα το πεζοδρόμιο ήταν γεμάτο λακούβες.

 

Υ.Υ.Γ. Ναι, και στην Γερμανία μπορείς να παρκάρεις παράνομα. Πολλοί το συνηθίζουν. Αλλά από "παράνομα" σε "παράνομα" υπάρχει διαφορά. Αν παρκάρεις παράνομα, αφήνοντας αρκετό χώρο για τους πεζούς, θα φας ένα πρόστιμο και καθάρισες. Τα δικαστήρια έχουν σαν κριτήριο το "να χωράει να περάσει νεαρή μητέρα με ΔΙΠΛΟ καροτσάκι για μωρά" στον χώρο που άφησες ελευθερο.

 

Αν όμως δεν αφήσεις αρκετό χώρο ελεύθερο, θα σε ξεσκίσουν σε βαριές ποινές και έξοδα (κατάθεση πινακίδων κ.α.)

Κάτι ανάλογο και με τις λακούβες στα πεζοδρόμια. Ναι, υπάρχουν πολλές. Αλλά αν εξ αιτίας μιας λακούβας δεν μπορεί να περάσει ένας ανάπηρος, πέφτουν μυνήσεις στον Δήμο, τα δικαστήρια βγάζουν αποφάσεις στο τσάκα τσάκα και ο Δήμος πληρώνει αποζημιώσεις. Από 2 αποζημιώσεις και πάνω συμφ´ρει οικονομικά τον Δήμο να επισκευάσει την λακούβα.

Γιατί υπάρχουν αυτές οι διαφορές στις δύο χώρες; 

Επειδή οι τσιφτετέλληνες αδιαφορούν για την ποιότητα της ίδιας τους της ζωής. Γουστάρουν να ανέχονται να τους γαμάει την ζωή ο κάθε παράνομος. 

Οι γερμανοί αντίθετα μπορεί να ανέχονται πολλά άλλα. Αλλά δεν ανέχονται να τους γαμήσει ένας παράνομος.

Θα το ονόμαζα αυτοεκτίμηση - αλλά δεν είμαι σίγουρος.