Οι κανόνες του παιχνιδιού

Είχα γνωρίσει κάποτε έναν ωραίο τύπο,  κάναμε μερικά χρόνια παρέα, μετά τα έφερε η ζωή έτσι που χαθήκαμε. Ακαδημαϊκός, δόκτωρ, δόκτωρ (διπλό) της Ιστορίας, καθηγητής σε γερμανικό παν/μιο.

Η επιστήμη της Ιστορίας, θεωρείται στις μέρες μας λίγο μπανάλ, λίγο άχρηστη, λίγο φλούφλικη. Δεν μπορείς να βγάλεις φράγκα με δαύτην, οπότε τι την χρειαζόμαστε;

Μέγα λάθος αυτή η αντίληψη, αλλά ποιος με ακούει;

Ένα από τα πράγματα που τον είχα ρωτήσει ήταν φυσικά το αντικείμενο των διδακτορικών του. Μου απάντησε ότι είχαν σχέση με το πως πήρε ο χίτλερ την εξουσία.

 

Παραξενεύτηκα. Πως είναι δυνατόν στο 2ο μισό του 20ου αιώνα να ασχολείται κάποιος με αυτό το θέμα; Μετά από ώρες κουβέντας κατάλαβα (ο στούρνος) ότι είναι θεμελιώδες. Και εφιαλτικά επίκαιρο.

Πως πήρε λοιπόν ο χίτλερ την εξουσία; Εμείς οι καφενόβιοι των μπλογκ και των καναπέδων τα ξέρουμε βέβαια όλα. Αλλά ας αφήσουμε και έναν κακομοίρη δρ. δρ. της Ιστορίας να πει κι αυτός μια κουβέντα - έτσι συγκαταβατικοί και μεγαλόκαρδοι που είμαστε. Τι είχε βρει λοιπόν αυτός ο φίλος μου;

 

Είχε βρει ότι ο χίτλερ δεν ανέβηκε μια μέρα πάνω σε ένα τραπέζι να κηρύξει τον ΒΠΠ και 60 εκατομμύρια γερμανοί να τον ακολουθήσουν.

 

Ο χίτλερ, 

1) πρώτα πήρε την εξουσία με νόμιμες εκλογές, 

2) μετά διέβρωσε τους δημοκρατικούς θεσμούς, 

3) μετά τους κατήργησε και 

4) στο τέλος ξεκίνησε έναν μικρό, περιφερειακό, ασήμαντο πόλεμο, 

5) που έμελλε να εξελιχθεί στον ΒΠΠ.

 

Κάπου μετά το βήμα 3 (αφού είχαν πέσει οι θεσμοί) έπρεπε να βρεθεί και ένας αποδιοπομπαίος τράγος. Ο χίτλερ βρήκε τους εβραίους, οι σημερινοί βρήκαν τους μετανάστες. Τα ίδια τότε, τα ίδια τώρα.

Το σημαντικό - ιστορικά τεκμηριωμένο πλέον - στοιχείο εδώ, είναι ότι για τα βήματα 1 έως 4 ο χίτλερ ακολούθησε λογικοφανείς μεθόδους, που είχαν την στήριξη της πλειοψηφίας. Το 5ο βήμα, έναν Παγκόσμιο Πόλεμο, δεν τον είχε δει κανένας να έρχεται.

 

Π.χ. για την Ευγονική και την επικράτηση μιας ανώτερης ανθρώπινης Φυλής, ο χίτλερ απλά ακολούθησε τις θεωρίες αμερικανών γενετιστών και πολιτικών, που είχαν μάλιστα τιμηθεί με Νόμπελ. 

Να γιατί ΔΕΝ πρέπει να ακολουθούμε την Επιστήμη, όταν η Επιστήμη δεν συμβαδίζει με την καρδιά μας. 

Παρένθεση: Αυτός είναι και ο λόγος που τους έχω χεσμένους όσους προσπαθούν να δικαιολογήσουν την κρεατοφαγία και τον βασανισμό ζώων με "επιστημονικούς" όρους.

Η ιστορική γνώση, αυτή για την οποία πήρε ο φίλος μου τα διδακτορικά του, είναι ότι πρώτα αλλάζουν οι κανόνες του παιχνιδιού και μετά έρχονται τα βήματα 1 έως 3, με την  συναίνεση του λαού. Οι γερμανοί έδωσαν στον χίτλερ την κυβέρνηση (βήμα 1), επειδή κάποιοι είχαν φτιάξει τους κανόνες του παιχνιδιού - δηλαδή την Δημοκρατία της Βαϊμάρης - έτσι ώστε οι γερμανοί να μην μπορούν να επιβιώσουν.

Κανένας λαός δεν εκλέγει συνειδητά δικτάτορες. Κανένας λαός δεν είναι βλάκας επειδή εκλέγει αυτούς που δεν αρέσουν σε εμάς. Κανένας λαός δεν θέλει πόλεμο. Όποιος τα πιστεύει αυτά, είναι ρατσιστής ο ίδιος.

Όλοι όσοι σήμερα υποστηρίζουν ότι οι λαοί είναι  παραπλανημένα αμόρφωτα πρόβατα - που τάχαμου δεν έχουν δει το Φως το Αληθινό (που το κατέχουμε μόνο εμείς προσωπικά εννοείται) είναι ρατσιστές. Και ανόητοι.

 

Οι αμερικανοί βρίσκονται σήμερα στο στάδιο 3. Την κατάργηση των δημοκρατικών θεσμών. Ο χίτλερ χρειάστηκε ακριβώς 53 μέρες και το κάψιμο του Ραϊχσταγκ γι αυτό. Δέχομαι στοιχήματα για το αν ο τραμπ καταρίψει αυτό το ρεκόρ. Να δούμε ποιον θα κάψει.

 

Οι ευρωπαίοι βρίσκονται σήμερα κάπου ανάμεσα στα στάδια 1 και 2. Τα καθάρματα παίρνουν σιγά σιγά την εξουσία με εκλογές (στάδιο 1) και έχουν ήδη αρχίσει την αποδόμηση των θεσμών (στάδιο 2). Με την συναίνεση των ευρωπαϊκών λαών.

Οι ιστορικοί ξέρουν τον λόγο: Ούτε οι αμερικάνοι ούτε οι ευρωπαίοι είναι ηλίθιοι. Κάποιος έχει αλλάξει τους κανόνες του παιχνιδιού. Όπως τότε με την Βαϊμάρη, κάποιος έχει αφαιρέσει από τους πολίτες την δυνατότητα να ζήσουν αξιοπρεπώς και έχει κάνει τα καθάρματα μια φυσιολογική και ελκυστική επιλογή. 

Κάποιος ευθύνεται για το πρώτο βήμα, την δημοκρατική εκλογή των καθαρμάτων. Κάποιος τους έστρωσε το κόκκινο χαλί. Χωρίς αυτόν τον κάποιον τα καθάρματα θα βρίσκονταν εκεί που ανήκουν - στον βόθρο. Και αυτός ο κάποιος είναι μπροστά  στα μάτια μας.

 

Οι δημοκρατικοί στις ΗΠΑ και τα παραδοσιακά αστικά κόμματα της Ευρώπης είναι 100% υπέυθυνα για την άνοδο των ακροδεξιών. Αυτοί άλλαξαν τους κανόνες του παιχνιδιού, αυτοί έφεραν τον κόσμο σε απόγνωση, αυτοί έκαναν τα καθάρματα μια ελκυστική επιλογή για τους ψηφοφόρους. 

 

Αυτοί έκαναν τον κόσμο να αηδιάζει στο άκουσμα τους και μόνο. Αυτοί έφεραν τον κόσμο να αδιαφορεί για κάθε Λογική, να ψηφίζει καταδικασμένους απατεώνες για πρόεδρους. Αυτοί έκαναν τους ψηφοφόρους να δέχονται τα πάντα, μόνο και μόνο για να μην  βλέπουν τα μούτρα τους.

Οι ψηφοφόροι προτιμούν να πιστέψουν ότι υπάρχουν εξωγήινες σαύρες, αρκεί να εξαφανιστούν οι πολιτικές των δημοκρατικών.

 

Άλλωστε ο κοινός παρονομαστής του τραμπ και όλων των ακροδεξιών ευρωπαίων καθαρμάτων είναι "αντισυστημικοί". 

Οι ακροδεξιοί παίρνουν 20% στην Γερμανία, 45% στην Γαλλία, 60% στις μικρές ηλικίες, όχι επειδή οι Ευρωπαίοι έγιναν ξαφνικά χαζοί, αλλά επειδή οι ακροδεξιοί προσδιορίζονται σαν αντισυστημικοί. 

Ναι, είμαι χαιρέκακος. Οι δημοκρατικοί δεν πρόκειται να ξαναδούν εξουσία ούτε σε 200 χρόνια. Τα παραδοσιακά ευρωπαϊκά κόμματα γλιστράνε σιγά σιγά σε μονοψήφια ποσοστά. Χαίρομαι πάρα πολύ με αυτήν την κατρακύλα. Και αγοράζω την χαιρεκακία μου με την επόμενη ατομική βόμβα που θα φάω κατακέφαλα.

Γιατί δεν μπορείς μεγάλε να μετράς μόνο τα κέρδη των εταιρειών επί 30 χρόνια (ξεκίνησε επί κλίντον, κορυφώθηκε επί ομπάμια και μέρκελ), να ξεσκίζεις όλους τους μικρούς και τους μεσαίους, να τους φτύνεις και μετά να αναρωτιέσαι γιατί ξαφνικά έγιναν όλοι maga ή afd.

Είναι κοντοπρόθεσμη αυτή η πολιτική. Κοντόφθαλμη. Και πολύ χαίρομαι που πυροβόλησαν τον εαυτό τους στο κεφάλι. 

 

Είτε ίδρυσε μια καραμπινάτη δικτατορία, όπως οι ρώσοι, οι κινέζοι και οι ισλαμιστές. Οπότε κάνεις ότι θέλεις, σφάζεις όποιον διαφωνεί και έχεις το κεφαλάκι σου ήσυχο.

Είτε οφείλεις - για ΔΙΚΟ ΣΟΥ συμφέρον - να κρατάς την πλειοψηφία του λαού σε ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης. Κι ας μην κερδίσουν οι φίλοι σου των εταιρειών 500 δις, ας βολευτούν με 490 δις βρε αδερφέ.

Αλλιώς έρχεται ένα κάθαρμα σαν τον τραμπ ή το afd και σου παίρνει τα σώβρακα. Και πολύ καλά σου έκανε.

 

Το χειρότερο όλων είναι ότι αυτοί που είναι υπεύθυνοι για την άνοδο των καθαρμάτων, συνεχίζουν στο ίδιο μοτίβο. Δεν έγινε τίποτα, business as usual, όλα είναι ΟΚ, εμείς είμαστε τέλειοι, οι ψηφοφόροι φταίνε που ξύπνησαν μια μέρα και αποφάσισαν να γίνουν maga και afd, έτσι στο ντούκου.

 

Με αυτόν τον τρόπο συνεχίζουν να αυτοπυροβολούνται. Ιδού οι πραγματικοί Ηλίθιοι. Όλοι αυτοί και στις 2 πλευρές του Ατλαντικού που εξαντλούν την ύπαρξη τους με το να αποδεικνύουν το πόσο κακός είναι ο τραμπ, ή το afd, ή η λεπέν ή η μελόνι. 

Και είναι τόσο ηλίθιοι που δεν καταλαβαίνουν ότι αν δεν αλλάξουν δραστικά, θα εξαφανιστούν (και θα χαρώ με αυτό) .

 

Ο τραμπ μεγάλε μπορεί να είναι όσο κακός θέλει, γιατί εσύ του το επέτρεψες. 

Ο τραμπ μπορεί να πιάνει γυναίκες από το ΧΧΧ, να σκοτώνει βρέφη, να βάλει φωτιά στο Καπιτώλιο άμα γουστάρει (το Ραιχσταγκ που λέγαμε), γιατί οι φλόγες ταιριάζουν χρωματικά με το μαλλί του. Και δεν έχει νόημα να τσιρίζεις σαν υστερική θείτσα για το πόσο κακός είναι. 

 

Γιατί αυτοί που ΕΣΥ κατέστρεψες, θα του δίνουν την εξουσία ξανά και ξανά και ξανά και ξανά και ξανά. Οτιδήποτε και αν αποδείξεις εσύ. Τις αποδείξεις σου τις έχουν γραμμένες, γιατί ξέρουν ότι εσύ ευθύνεσαι για την κατάσταση στην οποία βρίσκονται.

 

Τους κανόνες του παιχνιδιού, εσύ τους άλλαξες. Όσο είχες την εξουσία έπρεπε είτε να καταργήσεις τις εκλογές είτε να φροντίσεις αυτούς που θα σε ψηφίσουν. Εσύ προτίμησες τις μίζες από τις εταιρείες. Τώρα είναι αργά.

 

* * *

Μια ειδική αναφορά στα σοσιαλμηδια. Που αποτελούν ένα ακόμα παράδειγμα για το πόσο άλλαξαν οι κανόνες. Αλλά κυρίως αποτελούν μια ακόμα απόδειξη για το πόσο Ηλίθιοι  είναι αυτοί που έφεραν τον τραμπισμό στην εξουσία. Αλαζόνες μέχρι το μεδούλι, καταρέουν και ακόμα δεν θέλουν να αποδεχτούν ότι έκαναν λάθος. Δεν πειράζει, θα τους το δείξουν οι ψηφοφόροι.

 

Πρώτος ο ομπάμιας  βασίστηκε για την εκλογή του στα σόσιαλμηδια. Έτσι λέγεται τουλάχιστον. Μετά βγήκαν οι διάφοροι wannabe μαυρογυαλούροι και θέλησαν να μιμηθούν τις μεθόδους ομπάμια.

 

Π.χ. στην Ελλάδα έχουμε την δεξιά υπόγα και την αριστερή υπόγα. Δηλαδή έναν στρατό από καθικάκια συκοφάντες που πληρώνονται για να διατηρούν από 1000-2000  λογαριασμούς στα σόσιαλ ο καθένας και να τραμπουκίζουν ασύστολα υπερ αυτού που τους πληρώνει. Συμπληρωματικά, πλούσιοι μαυρογυαλούροι με φιλοδοξίες Αρχηγού έχουν τις δικές τους προσωπικές υπόγες. Μεγαλολαμόγια, ιδιοκτήτες ΠΑΕ και ΚΑΕ διατηρούν κι αυτοί τις δικές τους υπόγες κ.ο.κ. 

Χοντρικά, μόνο όποιος διαθέτει δικιά του υπόγα μετράει.

Το φαινόμενο δεν είναι μόνο ελληνικό. Φυσικά ο τραμπ είχε και έχει τις δικές του υπόγες. Έχει μάλιστα ολόκληρο σοσιαλμηδιο δικό του (προχώ κατάσταση). Τα γερμανικά καθάρματα διατηρούν δικές τους υπόγες - μόνο που στα γερμανικά τις λένε αλλιώς. 

 

Προσαρμόζουν μάλιστα  όοοοοοολη την δημόσια παρουσία τους πάνω στις υπόγες. Π.χ. τα καθάρματα του afd δεν βγάζουν τους παραδοσιακούς λόγους ενός πολιτικού στις δημόσιες εμφανίσεις τους, ούτε στις συνεντεύξεις που δίνουν στα ΜΜΕ. Όποτε μιλάνε, οτιδήποτε λένε,  είναι μια αλυσίδα από προκατασκευασμένες ατάκες. Οτι και να τους ρωτήσεις, θα απαντήσουν το πολύ με 180 χαρακτήρες - είναι το όριο για τα σόσιαλ. Μετά η δική τους υπόγα θα πάρει την απάντηση και θα την διαδώσει σε dt.

 

Το afd πήρε ένα γενικό 20% προχθές. Αλλά το δράμα βρίσκεται αλλού. Πήραν 35% - 40% στις νεαρές ηλικίες. Το αργότερο στις επόμενες εκλογές, οι νεαρές ηλικίες θα κυριαρχήσουν. Καθαρά θέμα χρόνου.

 

Πληρώνουν τις ινφλουενσερούδες να δείχνουν συνταγές μαγειρικής και συμβουλές για καλό σεξ, μαζί με προπαγάνδα για το afd. Τα μισά 18χρονα πιστεύουν ότι μόνο με afd θα μπορέσουν να γαμήσουν. Εσύ ο μπούμερ το θεωρείς θεότρελο, τα 18χρονα το θεωρούν αυτονόητο. Και μάντεψε ποιος θα είναι 45% πλειοψηφία στις επόμενες εκλογές.

 

Το πρόβλημα εδώ δεν είναι το afd, η λεπέν, ο τραμπ και οι υπόγες που διαθέτουν. Το πρόβλημα είναι ότι όλοι οι άλλοι είναι τόσο ηλίθιοι που προσπαθούν να τους μιμηθούν. Ξεχνώντας ότι όσο παίζεις με τους κανόνες του εχθρού σου, είσαι χαμένος από χέρι.

 

Πραγματικά, πιστεύεις ότι αν αφήσεις το κινέζικο τικτοκ να καθορίζει το ποιος θα βγει κυβέρνηση στις ΗΠΑ ή στην Γερμανία, έχεις ελπίδες να βγεις ποτέ; Δηλαδή ΠΟΣΟ πανύβλακες πρέπει να είναι στο δημοκρατικό κόμμα των ΗΠΑ (και της Ευρώπης) για να ετοιμάζουν τικτοκ στρατηγική για τις επόμενες εκλογές; 

 

Ο τοξικός συνδυασμός Βλακείας και Αλαζονείας. 

Θεωρούν τους εαυτούς τους όχι μόνο σωστούς αλλά και αήττητους.

Περιμένουν να παίξουν στο γήπεδο του αντίπαλου, με τους κανόνες του αντίπαλου, με διαιτητή έναν κινέζο που είναι κολλητάρι του αντίπαλου και περιμένουν να κερδίσουν.

 

Δεν πειράζει. Όταν φτάσουν στην ανυπαρξία, _ίσως_ συνειδητοποιήσουν την βλακεία τους. Θα είναι αργά βέβαια, γιατί μέχρι τότε θα έχουμε όλοι είτε ρωσικό, είτε κινέζικο είτε ιρανικό διαβατήριο.

 

* * * 

Υ.Γ. Θα χρησιμοποιούσα στο ποστ τους όρους παγκοσμιοποίηση και νεοφιλελευθερισμός, αλλά βαρίεμαι αφόρητα να μπλέξω με τον ακριβή ορισμό της κάθε λεξούλας. Γράφω λοιπόν "πολιτικές των δημοκρατικών" και όλοι ξέρουμε τι εννοώ.

Υ.Υ.Γ. Για τον πόλεμο ετοιμάζω ήδη ένα πλοίο να ξανοιχτώ. Αν δεν φτάσουν τα πυρηνικά στην μέση του Ωκεανού, είμαι έτοιμος να τρέφομαι από φύκια για το υπόλοιπο της μικρής ζωής μου.