Εμίρηδες με χρυσάφια
Το πρωτάκουσα το περασμένο καλοκαίρι "η κόρη του εμίρη του Κατάρ έκανε τις διακοπές της όταν είδε μιά θαλάσσια χελώνα να πλέει στ' ανοιχτά της Οξυάς, ανάμεσα Ιθάκη και Κεφαλονιά. Από τότε ο εμίρης του Κατάρ θέλει να αγοράσει την Οξυά γιά να χτίσει βίλα στην κόρη του".
Αγανάκτησα, αλλά το κατάπια και συνέχισα την ζωή μου. Δεν βαριέσαι, εδώ άλλες τρυπάνε την κλειτορίδα τους γιά να της κρεμάσουν σκουλαρίκια, η βεζιροπούλα θέλει να χτίσει βίλα στην Οξυά. Αυτή θα με απασχολήσει; Έχουμε και δουλειές.
Η είδηση όμως επαναλαμβανόταν όλο το φθινόπωρο, ξανά και ξανά. Ο εμίρης που θα αγοράσει την Οξυά, ένα νησί ανάμεσα Ιθάκη και Κεφαλονιά, και θα φέρει επενδύσεις, ανάπτυξη, δουλειές - και γενικώς τον επί Γης Παράδεισο.
Οι ειδήσεις ανέφεραν σε εμπιστευτικό τόνο ότι "συζητάμε με το στενό οικογενειακό περιβάλλον του εμίρη" (δηλαδή τον τέταρτο γιό της έβδομης παλλακίδας του). Αν και το μπαρούτι μου ανέβαινε μέχρι την μύτη, κρατούσα την ψυχραιμία μου και δεν έλεγα τίποτα.
Ο θρήνος ήρθε κάπου στις αρχές Φλεβάρη 2013, όταν ανακοινώθηκε ότι ο εμίρης - απογοητευμένος από την ελληνική γραφειοκρατία - δεν θέλει πιά να αγοράσει την Οξυά που βρίσκεται ανάμεσα Ιθάκη και Κεφαλονιά. Έπεσαν και μερικοί ξύλινοι τίτλοι εφημερίδων "τώρα που έφυγε ο εμίρης, καθήστε να βλέπετε τα πουρνάρια να μεγαλώνουν" καθώς και "εσείς δεν ψάχνετε γιά επενδυτές αλλά γιά μαζοχιστές" (αυτά φέρεται να είπε ο εμίρης).
Μετά την ανακοίνωση της αποχώρησης του εμίρη, η ελληνική μπλογκόσφαιρα, φόρουμς, εφημερίδες, αναλυτές πήρε φωτιά.
Η μιά μερίδα (μάλλον μειoψηφία) έλεγε ότι ακόμα και ένας εμίρης πρέπει να σεβαστεί τους ελληνικούς νόμους και το περιβάλλον. Εμείς είμαστε μιά πτωχή πλην τιμία Ελλάς και δεν θα ανεχτούμε κανέναν εμίρη να παρενοχλήσει τις φραγγόκοτες και τους σαργούς μας.
Η άλλη μερίδα - πλειοψηφία - επαναλάμβανε διαρκώς τα (υποτιθέμενα) λόγια του εμίρη περί πουρναρίων και μαζοχιστών, σκίζοντας τα μάγουλα της και δέρνοντας τα στήθη της. Κάτι σαν τις Τρωάδες του Ευριπίδη.
Ωιμέ, τρισαλοί, εμείς οι άθλιοι έλληνες με την γραφειοκρατία μας διώξαμε τον καλό εμίρη. Που θα έφερνε την ανάπτυξη και θα τρώγαμε με χρυσά κουτάλια. Αυτομαστίγωμα μέχρι αίματος.
Άρχισαν και οι λεπτομέρειες γιά την Οξυά που θα αγόραζε ο εμίρης. Δηλαδή το νησί ανάμεσα Ιθάκη και Κεφαλονιά. Πρόκειται γιά ένα νησί απαράμιλλης ομορφιάς, με έκταση 45.000 στρέματα, με τρεις φυσικές παραλίες συν ακόμα άλλες δύο (υποθέτω παρά φύσιν) παραλίες που είναι κατάλληλες γιά μαρίνες. Μερικοί περιέγραφαν ακόμα και το πως οι γιοί του εμίρη θα έφερναν τα Χάμερ τους γιά να ανεβοκατεβαίνουν στις πλαγιές της Οξυάς.
Τόσο η μία πλευρά όσο και η άλλη είναι τραγικά λάθος. Γιά πολλούς λόγους. Και τα λάθη στην αντιμετώπιση του εμίρη είναι ακριβώς τα ίδια που μας έφεραν την κρίση και τα μνημόνια.
Πρώτο λάθος, η Οξυά ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΙΘΑΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ.
Αγράμματοι, άσχετοι, αγεωγράφητοι και ανόητοι.
Πριν πουλήσετε την γη των πατεράδων (μ)σας, μάθετε τουλάχιστον κατά πού πέφτει.
Μερικοί από τους πατεράδες (μ)σας έφαγαν σφαίρες, έμειναν ανάπηροι, έχυσαν το αίμα τους γι' αυτήν την γη.
Να γκομενίζετε σε 24ωρη βάση στα ιντερνέτια το ξέρετε, να ανοίξετε έναν χάρτη και να βρείτε το που πέφτει η Οξυά σας πέφτει πολύ ζόρικο;
Το δεύτερο λάθος είναι ότι η Οξυά είναι ένας κάθετος ξερόβραχος στην μέση του πουθενά. Την Οξυά την ξέρω καλά, μιάς και περνάω συχνά από εκεί - και χαιρετάω τον φάρο στην άκρη του νησιού.
Τα περί 45000 στρεμάτων, φυσικών παραλιών κλπ είναι ΜΑΛΑΚΙΕΣ, και μάλιστα ολκής. Το νησάκι έχει μακρόστενο σχήμα, περίπου 800μ (οχτακόσια μέτρα) μήκος και 80 - 120 μ (ογδόντα έως εκατόν είκοσι μέτρα) πλάτος.
Χάμερ και κουραφέξαλα. Μέχρι να γυρίσεις το κλειδί στο Χάμερ, έχεις διασχίσει τα 800 μέτρα της Οξυάς και θα πέσεις (με το Χάμερ) στην θάλασσα. Γιατί να φύγουν οι γιοί της ερήμου από τα 7.000 χιλιόμετρα αμμόλοφων που διαθέτουν τζάμπα, προκειμένου να έρθουν με το Χάμερ στον ξερόβραχο των 800 μέτρων;
Δεν υπάρχει ούτε μία παραλία, η Οξυά είναι εντελώς απροσπέλαστη. Ένας κάθετος βράχος στην θάλασσα. Ακόμα και με κότερο, δεν μπορείς να την προσεγγίσεις, μόνο να περάσεις από μπροστά της.
Μαρίνα δεν μπορείς να φτιάξεις, γιατί εκεί που τελειώνει ο βράχος έχει βάθος 70 - 150 μέτρα. Εδώ στα 8 μέτρα προσπαθούμε αλλού να φτιάξουμε μαρίνες και δεν μας κάθεται - τεχνολογικά μιλώντας. Θα μας κάτσει στα 100 μέτρα;
Αυτός είναι και ο λόγος που όλους τους τελευταίους αιώνες έχει μείνει ακατοίκητη. Θα άφηναν οι έλληνες του πανωσηκώματος, της αρπαχτής και του αυθαίρετου ένα νησί ακατοίκητο, αν είχαν την δυνατότητα να το βρωμίσουν;
Τον εμίρη περιμέναμε να μας εποικίσει την χώρα, εμείς τόσα χρόνια δεν το ξέραμε;
Μπορώ να φανταστώ 500 λόγους γιά να ΜΗΝ χτίσει κάποιος σπίτι στην Οξυά. Ο μεγαλύτερος: δεν υπάρχουν υποδομές. Ανάμεσα στην Οξυά και την κοντινότερη πόλη (Μεσολόγγι) μεσολαβούν 800 μέτρα θάλασσα συν 40 χιλιόμετρα βάλτου. Νιξ δρόμος, νιξ αυτοκίνητα, νιξ τίποτα. Βάλτος, πηχτός. Απέναντι από την Οξυά βρίσκονται οι εκβολές του Αχελώου.
Έστω ότι ο εμίρης χτίζει βίλες. Έστω ότι θέλει εργάτες. Έστω ότι πληρώνει τους εργάτες καλά (τον έχεις γιά πολύ μαλάκα; γιατί να σε πληρώσει εσένα καλά; επειδή είσαι απόγονος του Αριστοτέλη; ). Απίθανα όλα αυτά, αλλά έστω.
Ποιός θα πάει στην Οξυά να χτίσει την βίλα του εμίρη; Ποιός θα ξεκινήσει από την Αθήνα, θα φτάσει στο Μεσολόγγι, θα διασχίσει με τα πόδια 40 χλμ βάλτου, θα κολυμπήσει 800 μέτρα στην θάλασσα, θα σκαρφαλώσει τον κάθετο βράχο και (αφού φτάσει στην κορφή και καρφώσει την - ελληνική πάντα - σημαία) θα πιάσει το πηλοφόρι και το μυστρί γιά να χτίσει τις βίλες του εμίρη;
Εδω λες σε άνεργους να πάνε να μαζέψουνε πορτοκάλια στο Άργος και κινδυνεύεις να σε δείρουν. Αν δεν είχαμε τους αφρικανοπακιστανούς όλη η γεωργική μας παραγωγή θα έμενε στα δέντρα. Εδώ δεν πάνε στο Άργος, στην Οξυά θα πάνε;
Αλλά το κυριώτερο, το μεγαλύτερο, το πιό ολέθριο λάθος είναι ότι ακόμα περιμένουμε τον από μηχανής θεό. Πέντε χρόνια ύφεση, τρία χρόνια μνημόνιο και ακόμα δεν έχουμε αποφασίσει να ξεκουνηθούμε από τον καναπέ μας.
Αραχτοί και λάιτ, και την φραπεδιά στο χέρι. Βρίζοντας την καταραμένη κρίση.
ΑΝ έρθει ο εμίρης, ΑΝ χτίσει ντουβάρια, ΑΝ κάνει επενδύσεις, ΑΝ μας πληρώσει τις θέσεις εργασίας (γιατί να το κάνει; ) τότε και μόνο τότε θα έχουμε ανάπτυξη.
Η μόνη ανάπτυξη που καταλαβαίνει ο έλληνας είναι το κάψιμο των δασών, το βρώμισμα των παραλιών και το χτίσιμο ντουβαριών. Καμμία άλλη ανάπτυξη δεν υπάρχει.
Τόσο οι πολέμιοι του εμίρη (καλύτερα το περιβάλλον παρά η ανάπτυξη) όσο και οι υπέρμαχοι του εμίρη (ανάπτυξη εδώ και τώρα) δεν μπορούν να διανοηθούν οτιδήποτε άλλο έξω από τον εμίρη, τα Χάμερ του και τις βίλες του. Εκτός από τα ντουβάρια και τα μπετά δεν υπάρχει τίποτα άλλο.
Το κερασάκι: τελικά ο εμίρης αγόρασε την Οξυά. Οι 500 λόγοι που βλέπω εγώ γιά να μην χτίσει εξακολουθούν να υφίστανται. Πιστεύω ότι ο εμίρης χρειάζεται την Οξυά γιά κάτι άλλο, όχι γιά να χτίσει βίλες. Αλλά κανένας δεν μπορεί να ξέρει τα σχέδια ενός εμίρη.
* * * *
Σε παρόμοιο μοτίβο και η δημόσια κουβέντα γιά τα ορυχεία χρυσού στις Σκουριές.
Οι ίδιες μαλακίες, τα ίδια λάθη.
Από την μιά μεριά οι αναπτυξιολάγνοι, που περιμένουν τον (ξένο) από μηχανής θεό να τους δώσει ένα ξεροκόμματο.
Από την άλλη οι περιβαλλοντολάγνοι, που φοβούνται το κυάνιο που χρησιμοποιείται στα μεταλλεία χρυσού. Οι κακές γλώσσες λένε ότι αυτοί με το όψιμο ενδιαφέρον γιά το περιβάλλον είναι εκείνοι που δεν μπόρεσαν να βρουν μεροκάματο στην καναδική εταιρεία.
Το περιβάλλον το έχουν χεσμένο και οι μεν και οι δε. Όσοι (νομίζουν ότι) θα βγάλουν φράγκα, φωνάζουν γιά "ανάπτυξη". Όσοι δεν θα βγάλουν φράγκα, φωνάζουν γιά το "περιβάλλον" - το οποίο έχουν καταξεσκίσει και υποβαθμίσει εδώ και δεκαετίες.
Αν ήταν στο χέρι μου, θα αποφάσιζα σαφέστατα να μην γίνει το ορυχείο. Αρκετά ορυχεία χρυσού έχει η ανθρωπότητα, αρκετόν χρυσό κατέχουμε. Δεν είναι ο χρυσός αυτό που μας λείπει. Από περιβαλλοντική σκοπιά πρόκειται γιά μιά από τις πιό επικίνδυνες ανθρώπινες δραστηριότητες, συγκρίσιμη με τα πυρηνικά.
Κανένας δεν πρόκειται να δει λεφτά, εκτός από την καναδική εταιρεία και τον μπόμπολα. Κατά των ορυχείων λοιπόν.
Αλλά δεν μπορώ να μην καγχάσω βλέποντας το - δημοφιλέστατο - βίντεο του δήμαρχου της περιοχής. Ο οποίος μιλάει στον εκπρόσωπο της καναδικής εταιρείας και του λέει περίπου "δεν σας δίνουμε τον χρυσό μας, εμείς δεν θέλουμε τέτοια ανάπτυξη των ορυχείων, θα αναπτυχιούμε μόνοι μας με την γεωργία και την αλιεία μας". Καταχειροκροτήθηκε η δημαρχάρα, τσουνάμι εθνικής περηφάνιας φούσκωσε τα στήθη εκατομμυρίων ελλήνων. Δείξαμε στους παλιοκαναδούς ότι δεν μασάμε.
Σοβαρά ρε μεγάλε; (μεγάλοι, αν συνυπολογίσω όσους χειροκρότησαν). Ώστε νοιάζεσαι γιά το περιβάλλον του τόπου σου; Γιατί τον έχεις καταστρέψει τότε εδώ και κάτι δεκαετίες; Γιατί δεν υπάρχει παραλία χωρίς αυθαίρετα στον νομό σου; Γιατί δεν υπάρχει ρεματιά χωρίς χωματερές από σκουπίδια και μπάζα;
Ώστε θέλεις να αναπτυχθείς από την αλιεία σου και την γεωργία σου; ΟΚ, γιατί δεν το έκανες εδώ και 50 χρόνια; Ποιός σε εμπόδιζε να καλλιεργήσεις την γη σου; Ποιός σε εμπόδισε ποτέ να ρίξεις τους παράνομους δυναμίτες σου, τις μηχανότρατες; Ποιός σε κράτησε από το να καταστρέψεις οτιδήποτε μπορούσαν να αγγίξουν τα χέρια σου; Γιατί η περιοχή σου θεωρείται "ακριτική" αφού εσύ μπορείς και θέλεις να αναπτυχθείς μόνος σου;
Και ΟΚ, έστω ότι μέχρι τώρα σε κρατούσε μιά κακιά μάγισσα. Από εδώ και τώρα, τι ακριβώς σκοπεύεις να κάνεις γιά να αναπτυχθείς; Ποιά είναι τα σχέδια σου;
Αφού κόπτεσαι τόσο γιά το περιβάλλον, τι σκοπεύεις να κάνεις αφού διώξεις τους μισητούς καναδούς και τον μπόμπολα; Πως σκοπεύεις να ζήσεις;
Αν έχεις σχέδιο ανάπτυξης με βάση αλιεία / γεωργία, να το πείς και στους υπόλοιπους ώστε να σε αντιγράψουν και να προκόψουν κι αυτοί.
Αν δεν έχεις σχέδιο ανάπτυξης, από που θα σου έρχεται το φαγητό; Με δανεικά από την Μέρκελ; Δεν έμαθες ότι αυτά τελειώσανε;
Ξαναλέω, δεν θέλω ορυχείο χρυσού στις Σκουριές (ούτε οπουδήποτε αλλού). Πες στους καναδούς να μαζέψουν τα μπογαλάκια τους και να φύγουν - εγώ μαζί σου.
Αλλά μη μου τραγουδάς τα δακρύβρεχτα γιά περιβάλλον, επενδύσεις και ανάπτυξη, την στιγμή που ούτε στο παρελθόν ούτε στο παρόν προσπάθησες ποτέ να σταθείς στα πόδια σου. Ούτε γιά το μέλλον έχεις κάποια σχέδια - εκτός από το να στείλει η Μέρκελ λεφτά.
Μιά ζωή από τα δανεικά των γερμανών ζεις. Και ούτε καν διανοείσαι ότι θέλεις να αλλάξει αυτό.
9 σχολια:
Η τελευταια σου φραση τα λεει ολα, πειρατη!
Όσοι ασχοληθηκαν ποτέ με την (υποτιθεμενη) ανάπτυξη σ'αυτον τον τόπο το κανανε για τα "μαυρα". Το κανανε προχειρα διχως σχεδιασμο, διχως ενδιαφερον ουτε για το περιβαλλον ουτε για το μελλον του τοπου, απλα για να γεμισουν προσκαιρα τις τσεπες τους.
Καλη σου μέρα !
Για να κάνεις ανάπτυξη - εκτός από φαιά ουσία που πρέπει να καταναλώσεις - χρειάζεσαι λεφτά, χρειάζεσαι όμως κι άλλα.
Πουθενά στον κόσμο η ανάπτυξη δεν ήρθε με αέρα κοπανιστό.
Τα λεφτά προκύπτουν από την α) επανεπένδυση κερδών, δηλαδή κέρδη πάλι πίσω στην ίδια την οικονομία, β) με μόχλευση (δανεισμό δηλαδή) και γ) με απευθείας επενδύσεις από εγχώριους ή ξένους επενδυτές.
Την μόχλευση την ξεχνάμε για την ώρα, τράπεζες γιοκ (ελληνικές τουλάχιστον, για τις ξένες και δη για τις γερμανικές έχω επιφυλάξεις).
Επανεπένδυση κερδών είναι ένα θέμα, καθώς είναι γνωστό ότι λίγες μάλλον επιχειρήσεις έχουν πλέον κέρδη, ή επανεπενδύνουν τα κέρδη τους στην εγχώρια οικονομία (η τσέπη του επιχειρηματία είναι πιο ασφαλής προορισμός), για αυτό άλλωστε και οι επιχειρήσεις βουλιάζουν, ενώ οι επιχειρηματίες έχουν τις καβάντζες τους. Είναι θέμα επιχειρηματικής νοοτροπίας.
Όσον αφορά τις επενδύσεις ξένων στην χώρα ισχύουν τα εξής:
Σε μικρό ή σε μεγάλο βαθμό ισχύει η μεταφορά κερδών από τις θυγατρικές ξένων εταιρειών στην Ελλάδα, προς στις μητρικές τους στο εξωτερικό (με διάφορα λογιστικά τερτίπια), με αποτέλεσμα οι εδώ θυγατρικές να εμφανίζουν ζημιές, γεγονός το οποίο τις εξυπηρετεί κυρίως για φορολογικούς λόγους. Η συμπίεση του κόστους στις θυγατρικές εταιρείες ξένων Ομίλων εξυπηρετεί την ακόμα μεγαλύτερη μεταφορά κερδών στην αλλοδαπή, ειδικά αν αναλογιστείς την έλλειψη ισχυρού ανταγωνισμού στην εγχώρια αγορά και τη δημιουργία ολιγοπωλίων και χειραγώγησης της αγοράς.
Το γεγονός ότι δεν υπάρχει ελεύθερη αγορά στην Ελλάδα, δεν είναι προϊόν εγχώριας απόφασης, οφείλεται και στο γεγονός ότι οι ξένες επιχειρήσεις επωφελήθηκαν από αυτό, ειδικά μετά την είσοδο της χώρας στο ευρώ.
Οι νέο-φιλελεύθεροι με αυτά που γράφω θα έχουν βγάλει φλύκταινες, αλλά αδιάφορο μου είναι, αν έχουν κάτι άλλο να προτείνουν ας το προτείνουν, αλλά πάνω σε μια βάση πραγματιστική.
Οι ξένες επενδύσεις πραγματοποιούνται είτε με απευθείας είσοδο σε υφιστάμενες επιχειρήσεις (με σκοπό την περεταίρω ανάπτυξή τους), είτε μέσω Χρηματιστηρίου, αν μιλάμε για εισηγμένες, ή με δημιουργία παραγωγικών υποδομών στην χώρα. Τα δύο πρώτα δεν συνιστούν κατά ανάγκη ανάπτυξη (ειδικά το δεύτερο), το τρίτο συνιστά ανάπτυξη, αλλά ουδείς ξένος θα έρθει στην Ελλάδα, εάν το κόστος και δη της εργασίας θεωρηθεί υψηλό, εάν το προσωπικό διαθέτει ελλιπή τεχνογνωσία, εάν το φορολογικό περιβάλλον είναι ασταθές, εάν οι υποδομές της χώρας ανεπαρκείς (δρόμοι, δίκτυα, κλπ), εάν η πρόσβαση στις αγορές-στόχους είναι δύσκολη και γενικότερα εάν το επενδυτικό περιβάλλον είναι αφιλόξενο.
Όλα τα παραπάνω φωτογραφίζουν την Ελλάδα. Ουδείς Δήμαρχος ή ιδιώτης από μόνος τους δεν θα μπορέσει να κάνει το παραμικρό, εάν η κεντρική οργάνωση είναι τέτοια που να αποτρέπει την ύπαρξη παραγωγικών επενδύσεων στην χώρα. Η ανάπτυξη καταστρώνεται κεντρικά και μετά η οικονομία αφήνεται να πάρει το δικό της δρόμο, όλα τα υπόλοιπα είναι για τις ειδήσεις των 8 και για σκίζουν τα ιμάτια τους οι σοσια-ληστές και οι νέο-φιλελεύθεροι.
Εκτός της παραπάνω ζοφερής πραγματικότητας που επικρατεί στη χώρα σε επίπεδο επιχειρηματικότητας, οι πανηγυρισμοί ιθυνόντων περί προσέλκυσης ξένων επενδύσεων στη χώρα προξενούν τουλάχιστον τον κλαυσίγελο. Στην επίσκεψη του Ολάντ πριν λίγες μέρες στην Ελλάδα και οι υψηλοί τόνοι περί γαλλικού ενδιαφέροντος για επενδύσεις στη χώρα, δεν βρέθηκε ένας ευλογημένος να του πει, ότι μέσα σε 6 μήνες, τρεις πολύ μεγάλοι Γάλλοι επενδυτές στην χώρα μας την έκαναν με ελαφρά πηδηματάκια κι επέστρεψαν στα Ιλίσια Πεδία για να πιούν σαμπάνια! Το αυτό με πολλούς ακόμα ξένους επενδυτές που είτε έφυγαν, είτε ετοιμάζονται να φύγουν, αποσύροντας κεφάλαια. Βέβαια στο αεροδρόμιο καταφθάνουν τα λεγόμενα distressed funds τα οποία ψάχνουν ελληνικά ψοφίμια για να κολατσίσουν ότι έχει απομείνει από τις σάρκες τους. Αυτό στην Ελλάδα, εμείς το ονομάζουμε επένδυση.
Με άλλα λόγια, ουδείς θα ασχοληθεί με την Ελλάδα, εάν η χώρα δεν καταντήσει ένα Ευρωπαϊκό Μπαγκλαντες.
Την ευθύνη για αυτό την φέρουν εξ ολοκλήρου οι Έλληνες. Το επιχείρημα όμως των φιλεύσπλαχνων Γερμανών, Άγγλων, Γάλλων, Πορτογάλλων, μου προξενεί γέλια και κλάματα μαζί.
Ο Έλληνας εάν είχε το κατάλληλο έδαφος για να δράσει, θα το έκανε και δεν θα περίμενε από κανέναν να τον ζήσει, γιατί δεν το έκανε ως σήμερα; Οι λόγοι γνωστοί και δεν έχουν την αιτία τους μόνο την Ελλάδα. Τι θα γίνει από εδώ και στο εξής;
Πολύ απλή η απάντηση.
Πέταξε το πουλάκι!
Καλημερα αγαπητοτατε Τζων. Πολλά ευχαριστω για το σχόλιο. Αποτελει μια ρεαλιστικη (εως ρεαλιστικοτατη) απεικονιση της πραγματικοτητας, και εξηγει συναμα τοσο το παρελθον, οσο και το παρον και το μελλον μας. Ιδιως τα περι του πτηνου που πεταξε :-(
Τετοιο κειμενο αξιζει ευρυτερης δημοσιοτητας, οχι μονο εδω.
Οπως σωστα επισημαινεις, πριν ερθει η οποιαδηποτε (υγιης) αναπτυξη χρειαζομαστε υποδομες. Υποδομες που εχουν προελθει απο σοβαρο, μακροπνοο σχεδιασμο (οπως επισης γραφεις).
Δυστυχως η λεξη "υποδομες" εχει φθαρει στον ελληνικο πολιτικό λογο. Σαν "υποδομες" εννοειται μονο το χτισιμο ντουβαριων - με αναθεση στους δικους μας εργολαβους.
Δεν ξερω αν το ειχες προσεξει τότε, αλλά ουτε η Μερκελ, ουτε το δντ ουτε κανενας αλλος ευρωπαιος ηθελε να μας κανει Μπαγκλαντες και Βουλγαρια. Στο κατω κατω, το αυθεντικο Μπαγκλαντες και η αυθεντικη Βουλγαρια ειναι εκει, γιατι να φτιαχτει ακομα ενας τετοιος τοπος στην Ελλαδα;
Για υποδομες και διαρθρωτικες αλλαγες ( = εξορθολογισμος της δημοσιας διοικησης) μιλαγε το πρωτο μνημονιο. Για υποδομες και διαρθρωτικες αλλαγες μιλαγαν και το δευτεερο και το τριτο μνημονιο. Και σε ολες τους τις συνεντευξεις και δηλωσεις, οι ευρωπαιο επισημοι για υποδομες και δ.αλλαγες μιλανε.
Οταν ομως εδω και 5 χρονια κανενας απολυτως στην Ελλαδα (ουτε ο λαός ουτε οι πολιτικοι) δεν θελει να φτιαξει πραγματικες υποδομες, τι περιμενεις να κανουν οι ευρωπαιοι;
Απαιτουν και αυτοι να περικοψουμε τις συνταξεις στα γεροντια, μηπως και βουλωσει καποτε το βαρελι διχως πατο που λεγεται Ελλαδα.
Διαβαζω σημερα στην athens voice, οτι ολο το παιχνιδι στην Χαλκιδικη είναι μια φαρσα. Ουτε οι υπερμαχοι ουτε οι αντιθετοι ενδιαφερονται για το περιβαλλον. Οπως τα περιγραφω στο ποστ, με την επιβεβαιωση των κατοικων της περιοχης.
Αυτο που λενε οι συγκεκριμενοι ειναι, οτι ολα γινονται για μικροπολιτικες αντιπαραθεσεις, για δημαρχιλικια, για επικρατηση της μιας κωμοπολης πανω στις γειτονικες και για πεντε ξεροκομματα / μεροκαματα που θα παρουν τα εργολαβακια και τα μηχανικακια της περιοχης.
Το περιβαλλον του τοπου τους το εχουν γραμμενο εκει που φανταζεσαι.
Υ.Γ. μην φανταστεις οτι δικαιολογω τα γερμανικα αρπακτικα. Στυγνες, μαυρες και αραχλες καπιταλιστικες εταιρειες ειναι. Και η Μερκελ τα δικα τους συμφεροντα προωθει.
Απλα πιστευω οτι τα γερμανικα αρπαχτικα δεν τα συμφερει να γινουμε Μπαγκλαντες, οσο υπαρχει το αυθεντικο.
Μια υγιης επιχειρηματικοτητα θα ηταν πιο συμφερουσα γι' αυτους - και για μας. Αλλά ακριβως αυτην την υγιη επιχειρηματικοτητα δεν την θελουμε. Την πολεμαμε με νυχια και με δοντια.
Υ.Υ.Γ "οι λογοι γνωστοι και δεν εχουν την αιτια τους μονο στην Ελλαδα".
1+++. Απολυτη συμφωνια.
Το τι ήθελε η κάθε Μέρκελ και το κάθε Μνημόνιο μου είναι αδιάφορο.
Η ιστορία λέει αλλά όμως.
Ουδείς σοβαρός δανειστής δεν επιθυμεί την καταβαράθρωση του δανειζόμενου γιατί έτσι θα χάσει τα δανεικά.
Η συμπίεση των εισοδημάτων των Ελλήνων, ως αντίδοτο στην ανεπάρκεια της χώρας να νοικοκυρευτεί, οδηγεί αργά ή γρήγορα στο κούρεμα ΚΑΙ του χρέους της χώρας το οποίο έχει δοθεί από τις Κυβερνήσεις κι όχι από τους Ιδιώτες.
Αν ήμουνα δανειστής θα έλεγα το εξής απλό: Δεν θέλω σήμερα να πάρω τη δόση των δανεικών που μου οφείλεις, σου δίνω περίοδο χάριτος για 1 χρόνο ας πούμε, στον χρόνο όμως αυτό τα χρήματα που θα μου δώσεις πίσω θα είναι από συγκεκριμένη πηγή, και δη από την φοροδιαφυγή, εάν μου τα δώσεις από τον συνταξιούχο δεν θα τα πάρω γιατί πολύ απλά την επόμενη χρονιά δεν θα μου τα δώσει ούτε κι αυτός κι εγώ τα θέλω όοοοοολα τα δανεικά μου πίσω, κι όχι μέρος τους. Αν Ψωροκώσταινα μέσα στο χρόνο αυτό δεν τα καταφέρεις όπως σου έχω ορίσει, σου βγάζω στο σφυρί ότι έχεις και δεν έχεις και σε πηδάω κι από πάνω. Ο δανειστής που έχει εμπράγματο δικαίωμα στην κατοχή του στο τέλος κάτι θα πάρει, ο δανειζόμενος όμως που τα χάνει όλα, βγαίνει στο δρόμο και παρακαλάει.
Αν εσύ βλέπεις μια τέτοια μακρόπνοη πολιτική διαχείρισης χρέους από τους δανειστές, να μου το πεις κι εμένα.
Η Ελλάδα θα γίνει Μπαγκλαντες γιατί αυτό εξυπηρετεί πολλούς στο εξωτερικό. Καταρχήν θα είναι ένα Μπαγκλαντές στη γειτονιά των ισχυρών, το οποίο θα έχει σύνορα με άλλες χώρες της Ε.Ε., είναι μαγαζί γωνία από γεωστρατηγική θέση, έχει το ευρώ ως νόμισμα, το εργατικό δυναμικό μιλά γλώσσες και έχει κάνει σπουδές, κι έχει κι πάνω ένα πολιτικό προσωπικό ενδοτικό και παντελώς ανίκανο. Μια ακόμα Βουλγαρία, Ελλάδα, Ρουμανία, Αλβανία, κλπ κλπ κλπ, δεν έβλαψε κανέναν ισχυρό. Δεν θα καταναλώνουμε τα γερμανικά προϊόντα; so what! για αυτά πλέον υπάρχουν άλλες αγορές, βλ. Κίνα, Ινδία, κλπ, μέχρι να σκάσουν βέβαια κι αυτές (γιατί αυτό θα γίνει αργά ή γρήγορα) και τότε όλος ο πλανήτης θα γίνει μαλιοκούβαρα, αν κι εγώ το σκάσιμο το βλέπω κι από ΗΠΑ πλευρά με το χρέος της υπερδύναμης να βρίσκεται μάλλον σε μη διαχειρίσιμα επίπεδα!
Μέσα σε όλο αυτό το σκηνικό, εμείς θα ασχολούμαστε για το εάν θα έπρεπε να απολύσουμε μερικούς επίορκους Δ.Υ., τι γίνεται με τη λίστα Λαγκαρντ & Λιχτεσνταϊν, με τον Εμίρη και με τον κακομοίρη τον συνταξιούχο που πολύ συμπάσχουμε μαζί του, αλλά πρέπει κι αυτός να βοηθήσει από το στέρημά του για την ανάκαμψη της χώρας, γιατί ο λαϊκός αοιδός Βασίλης Τερλέγκας είχε νησί κι αυτός στο Ιόνιο που το πούλησε ενώ εμείς δεν είχαμε, θα προσπαθούμε να καταλάβουμε τι εστί ανάπτυξη κι άλλα πολλά και γραφικά.
Τι τα θες...δεν μιλάμε καλύτερα για αρώματα και κομμωτήρια, μια χώρα τραβεστί γίναμε έτσι κι αλλιώς.
Με την τελευταια προταση σου συμφωνω φυσικα 100%.
Κι εγω οταν τα γραφω αυτα (για μερες "καταγραφονται" στο κεφαλι μου, πριν τα αποτυπωσω στο μπλογκ) αναρωτιεμαι γιατι να γραψω οτιδηποτε. Ετσι κι αλλιως δεν εχει καμμια σημασια, οσα δικια και να εχεις / εχουμε.
Ετσι κι αλλιως, οτι θελουν θα (μας) κανουν.
Πιστευω οτι θα σκασουν πολλοι, οχι μονο η Ουζα.
Ινδια, Τουρκια, Γαλλια, Κινα, Αυστραλια, Ρωσια, Γερμανια (φυσικα! ), Ισραηλ ειναι ολοι τους στο τσακ για να σκασουν. Την Ιταλια δεν την βαζω στην λιστα, γιατι αυτη εχει σκασει απο καιρο, απλα την κουκουλωνουν ακομα (οι επιπτωσεις ειναι ακομα διαχειρισιμες).
Ο καπιταλισμος ειναι ενα καρα-σαπιο συστημα που μπορει να δημιουργει μονο φουσκες.
Τα μονα 2 ερωτηματα στα οποια ακομα δεν ξερουμε την απαντηση ειναι
(α) ποιος απο ολους αυτους θα σκασει πρωτος
(β) που θα βρισκομαστε εμεις και τα πλασματα που αγαπαμε οταν γινει η Μεγαλη Καταστροφή.
* * *
Υπαρχει ενα μονο (δευτερευον ετσι κι αλλιως) σημειο στο τελευταιο σου σχολιο, με το οποιο διαφωνω.
Το τι πιστευουμε εμεις δεν εχει μεγαλη σημασια οπως συμφωνησαμε ηδη. Αλλά αφου αρχισαμε την κουβεντα, ας την τελειωσουμε.
Διαφωνω λοιπον μαζι σου στα περι Μπαγκλαντες και επιμηκυνσης του χρεους.
Εξεταζεις το προβλημα απο την οπτικη γωνια του δανειστη/δανειζομενου. Προσπαθεις να βρεις επιχειρηματα για να διαχειριστεις (για να καταλαβεις το πως θα διαχειριστουν) ενα δανειο. Αναλυεις το τι θα επρεπε να κανουν οι δανειστες μας για να παρουν πισω τα λεφτα τους
Πιστευω οτι κάνεις λαθος. Δεν ειναι το δανειο το προβλημα μας. Ουτε το προβλημα της Μερκελ.
Δεν χρειαζεται να αναλογιζομαστε τι θα εκανε καποιος δανειστης στην θεση της Μερκελ, γιατι η Μερκελ ποτέ δεν ενδιαφερθηκε να γινει/παραμεινει ο δανειστης μας. Το τι της χρωσταμε της ειναι αδιαφορο.
Το προβλημα της Μερκελ (της ΕΕ) ποτέ δεν ηταν το αν θα παρει πισω τα δανεικα. Αυτα δεν θα τα παρει ποτέ και το ηξεραν ολοι τους - εξαπανεκαθεν.
Το μονο που ενδιεφερε την Μερκελ ηταν να σωσει τις τραπεζες της. Αυτο θα το πετυχαινε (ετσι πιστευει) με το βαλει μια ταπα σ' αυτο το βαρελι διχως πατο που λεγεται Ελλαδα.
Με άλλα λόγια, απλα ηθελαν/θελουν να μην δωσουν άλλα. Δεν τους ενδιαφερει να παρουν πισω τα ηδη δοσμενα.
Τα μνημονια μας λενε αυτο ακριβως "κοφτε τον λαιμο σας για ισοσκελισμενο προυπολογισμο, σας δινουμε τα τελευταια λεφτα και απο αυριο τιποτα. Το αν ισοσκελισετε τον προυπολογισμο μειωνοντας την φοροδιαφυγη, ειτε αν σκοτωσετε τους συνταξιουχους δεν μας ενδιαφερει. Μας ενδιαφερει μονο οτι δεν θα σας δωσουμε άλλα".
Γι αυτο και ολα τα μνημονια ποτέ δεν περιείχαν μια μακροπνοη πολιτική. Τα μνημονια ειναι η εδω-και-τωρα ταπα του βαρελιου.
Επισης, ποτέ κανενας ξενος δεν ενδιαφερθηκε για δημιουργικες επενδυσεις στην Ελλαδα. Ολοι (ελληνες και ξενοι) ηταν της αρπαχτης. Γι αυτο λακισανε και τα γαλλικα σουπερμαρκετ μολις ζορισε το πραγμα.
Ακομα λοιπον και αν γινουμε Μπαγκλαντες, επενδυσεις δεν θα ερθουν. Με εξαιρεση τιποτα καταριανους και εγχωριους εργολαβους που θα ριξουν (κι άλλα) τσιμεντα στις παραλιες μας.
Εδω ακριβως βρισκεται μια μικρη ευκαιρια για μας (πιστευω / ελπιζω).
ΑΝ καταφερουμε να ισοσκελισουμε τον προυπολογισμο μας, θα μας αφησουν για ενα διαστημα ησυχους. ΑΝ το καταφερουμε αυτο χωρις να στραγγαλισουμε τους πιο αδυναμους και τους πιο τιμιους, θα εχουμε τις δυναμεις να ξεκινησουμε κατι μονοι μας. Μεχρι να ερθει η Μεγαλη Καταστροφη (που ερχεται καλπαζοντας), ισως προλαβουμε μερικα ανεμελα χρονια.
Εμείς ζήσαμε ανέμελα και μάλλον ίσως να ζήσουμε και λίγο ακόμα έτσι, απλά έρχονται κι άλλοι από πίσω μας και δεν μας φταίνε για τα δικά μας/τους λάθη κι αυτό είναι που πονάει.
Έχεις δίκιο όμως, όλοι σκέφτονται πως να κουκουλούσουν το πρόβλημα, το ζήτημα δεν είναι να πάρουν τα λεφτά πίσω και η όποια σωτηρία είναι ευκαιριακή για όλους, ακόμα και για τις τράπεζες τους/μας.
Οι λαοί θα την πληρώσουν όμως κι όποιος λέει ότι για αυτούς προσπαθεί λέει ψέματα.
Από που θα ξεκινήσει η κατάρρευση;
Νομίζω από εκεί που ξεκινά συνήθως κάθε φορά, δηλ, από τις ΗΠΑ, κι από εκεί ακριβώς που θα δοθεί η οποία λύση, ποια είναι αυτή; δύο πράγματα βλέπω, μια παγκόσμια σύρραξη ή παγκόσμια διαγραφή χρέους και επανεκίννηση, ίσως όμως το δεύτερο να ακολουθήσει το πρώτο. Ο καπιταλισμός έχει την ικανότητα να κάνει και τα δύο άψογα.
Η Ελλάδα θα γίνει Μπαγκλαντες όχι για να μαζέψει επενδύσεις, ούτε στο Μπαγλκαντες επενδύει κανείς άλλωστε, αλλά γιατί κάτι εκείνοι με την κοντόφθαλμη πολιτική τους, κάτι εμείς εδώ με τον δικό μας χαβά, το πράγμα θα διολισθήσει προς τα εκεί και τότε αυτό θα βολέψει πολλούς.
Αμα γινει παγκοσμια συρραξη φιλε μου, καλυτερα να μην ειμαστε εδω.
Η τελευταια που ονομαστηκε παγκοσμια, δεν ηταν παγκοσμια. Ουσιαστικα αιματοκυλιστηκε η Ευρωπη και η Ιαπωνια. Η Ουζα ειχε μονο οικονομικες ανακαταταξεις, ο υπολοιπος πλανητης (Κινα, Ινδια, Αφρικη, Νοτια Αμερικη) δεν πηρε πρεφα τιποτα.
Η επομενη θα ειναι οντως παγκοσμια, γιατι αυτην την φορα Ινδια και Κινα δεν γινεται να μεινουν εξω απο τον χορό.
Και αυτην την φορα ο καπιταλισμος δεν θα την βγαλει καθαρη.
Οπως εχει πει και καποιος άλλος, δεν ξερω με τι οπλα θα γινει η επομενη παγκοσμια συρραξη. Ξερω ομως με τι οπλα θα γινει η μεθεπομενη. Η μεθεπομενη θα γινει με πετρες και φωνες πανω απο το τελευταιο πηγαδι με ποσιμο νερο.
"Θα άφηναν οι έλληνες του πανωσηκώματος, της αρπαχτής και του αυθαίρετου ένα νησί ακατοίκητο, αν είχαν την δυνατότητα να το βρωμίσουν;"
Αμέσως είπα ότι αυτή η φράση ήταν ανάρτηση από μόνη της με τίποτ' άλλο.
Αλλά μετά διάβασα αυτό:
"Αν δεν είχαμε τους αφρικανοπακιστανούς όλη η γεωργική μας παραγωγή θα έμενε στα δέντρα."
Και την τελευταία σου φράση την επισήμανε η Scarlett και με πρόλαβε.
Και κρίμα που έχασα θαύμα συζήτηση...
Πες τα Χρυσόστομε...
Post a Comment